ขอนอบน้อมแด่พระศรีสรรเพชญ์เจ้าข้าพเจ้าได้สดับมาดังนี้ พระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวรได้บำเพ็ญปรัชญาปารมิตา และได้พิจารณามองเห็นขันธ์5เป็นความว่าง ลำดับนั้นพระสารีบุตรได้กล่าวทูลกับพระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวรว่าหากผู้ใดต้องการบำเพ็ญปรัชญาปารมิตาอันลึกซึ่งนี้เขาผู้นั้นจะพึงศึกษาอย่างไร พระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวรได้กล่าวตอบพระสารีบุตรว่า หากผู้ใดใคร่จะบำเพ็ญปรัชญาปารมิตาอันลึกซึ้งนี้เขาผู้นั้นจะต้องพิจารณามองเห็นขันธ์5เป็นความว่างดังนี้ รูป คือความว่าง ความว่างคือรูป ความว่างไม่ต่างไปจากรูป รูปเป็นสภาวะใดความว่างก็เป็นสภาวะนั้น ดังนั้น เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณก็เป็นความว่างเช่นกัน ดูก่อนท่านสารีบุตร สภาวะธรรมทั้งปวงล้วนมีความว่างเป็นลักษณะทั้งสิ้น ไม่มีการเกิด ไม่มีการดับ ไม่มีความเศร้าหมอง ไม่มีความไม่เศร้าหมอง ไม่มีความบกพร่อง ไม่มีความเต็มสมบูรณ์ เพราะฉะนั้นแล ท่านสารีบุตรในความว่างจึงไม่มี รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ ไม่มีตา ไม่มีหู ไม่มีจมูก ไม่มีลิ้น ไม่มีกาย ไม่มีใจ ไม่มีรูป ไม่มีเสียง ไม่มีกลิ่น ไม่มีรส ไม่มีสิ่งสัมผัสกาย ไม่มีสิ่งกระทบใจ ไม่มีจักษุธาตุ จนถึงมโนธรรมธาตุ ไม่มีมโนวิญญาณธาตุ ไม่มีวิชชา ไม่มีอวิชชา รวมทั้งไม่มีความแก่และ ไม่มีความตาย ไม่มีทุกข์ ไม่มีสมุทัย ไม่มีนิโรธ ไม่มีมรรค ไม่มีญาณ ไม่มีการบรรลุ และ ไม่มีการไม่บรรลุ ดังนั้นพระโพธิสัตว์ผู้ได้บำเพ็ญปรัชญาปารมิตาจนสมบูรณ์แล้วจิตย่อมไม่หวั่นไหว เมื่อจิตไม่หวั่นไหว จึงไม่มีความสะดุ้งกลัว จึงก้าวข้ามพ้นความวิปลาสและความเพ้อฝัน เข้าสู่พระนิพพานอันสมบูรณ์ ดังนั้นพระพุทธเจ้าทั้งหลาย ทั้งในอดีต ปัจจุบันและอนาคต เมื่อได้บำเพ็ญปรัชญาปารมิตาสมบูรณ์แล้ว จึงบรรลุอนุตรสัมมาสัมโพธิญาณ ฉะนั้นจึงทราบไว้เถิดว่า ปรัชญาปารมิตานี้ เป็นมนต์อันศักดิ์สิทธิ์ เป็นมนต์อันวิเศษ เป็นมนต์ที่ไม่มีมนต์บทอื่นเทียบได้ เป็นมนต์ที่สามารถดับทุกข์ได้ทั้งปวง เป็นความจริงที่ไม่ผิดพลาด ดังนั้นจงกล่าวภาวนามนต์บทนี้ว่า คะเต คะเต ปารคเต ปราสังคเต โพธิสาวหา ไปเถิด ไปเถิด ไปยังฝั่งฝากโน้นเถิด ไปให้พ้นอย่างสิ้นเชิง

แปลเป็นภาษาจีนโดยจี้ปินตรีปิฏกาจารย์ ดังที่ข้าพเจ้าได้สดับมา ครั้งหนึ่ง พระพุทธเจ้าประทับอยู่ที่ราชคฤห์ บนภูเขาคิชฌกูฏ พร้อมด้วยการชุมนุมอันยิ่งใหญ่ของภิกษุมากมายและโพธิสัตว์มากมายทั้งสิ้น ในเวลานั้นพระพุทธะผู้เป็นเจ้า ทรงทำสมาธิ ชื่อว่าเป็นสมาธิอันกว้างใหญ่ไพศาลและลึกซึ้ง ในท่ามกลางฝูงชน อวโลกิเตศวรโพธิสัตว์มหาสัตว์ กำลังปฏิบัติปรัชญาปารมิตาอันลึกซึ้ง เมื่อท่านทำขันธ์ห้าให้แจ้ง และเห็นว่าขันธ์นั้นว่างเปล่า จึงพ้นทุกข์และความคับแค้นนานา จากนั้นพระสารีบุตรโดยการบันดาลของพระพุทธเจ้า ได้ประณมมือนมัสการอวโลกิเตศวรโพธิสัตว์มหาสัตว์ ผู้เป็นอาริยะ และกล่าวว่า “กุลบุตร หากมีผู้ต้องการปฏิบัติปรัชญาปารมิตาอันลึกซึ้ง จะปฏิบัติเช่นไร?” ท่านถามดังนี้ ครั้งนั้น อวโลกิเตศวรโพธิสัตว์มหาสัตว์ กล่าวกับพระสารีบุตรผู้อาวุโสว่า "ท่านสารีบุตร หากกุลบุตร กุลธิดา ปฏิบัติปรัชญาปารมิตาอันลึกซึ้ง ก็พึงพิจารณาว่าขันธ์ห้าโดยธรรมชาตินั้นว่างเปล่า ท่านสารีบุตร รูปลักษณ์ไม่แตกต่างจากความว่างเปล่า และความว่างเปล่าไม่แตกต่างจากรูปลักษณ์ รูปลักษณ์โดยตัวมันเองคือความว่างเปล่า และความว่างเปล่าโดยตัวมันเองคือรูปลักษณ์ ความรู้สึก ความนึกคิด การปรุงแต่ง และการรู้แยกรู้แยะ ก็เป็นเช่นนี้เหมือนกัน ท่านสารีบุตร, อารมณ์ที่เกิดแต่ใจทั้งหลายนั้นว่างเปล่าโดยลักษณะ ไม่เกิดไม่ดับ, ไม่ปนเปื้อนไม่บริสุทธิ์, ไม่เพิ่มไม่ลด นี่เป็นเพราะในความว่างเปล่าไม่มีรูปลักษณ์ ความรู้สึก ความนึกคิด การปรุงแต่ง และการรู้แยกรู้แยะ ไม่มีตา หู จมูก ลิ้น ร่างกาย หรือใจ ไม่มีรูปร่าง เสียง กลิ่น รส สัมผัส และอารมณ์ที่เกิดแต่ใจ ไม่มีขอบเขตของการมองเห็นและไม่มีขอบเขตของความคิด ไม่มีอวิชชาหรือไม่มีความพ้นไปแห่งอวิชชา พ้นไปจากความแก่ความตาย และการสิ้นไปแห่งความแก่และความตาย ไม่มีความทุกข์ การสั่งสม การกำจัด มรรควิถี ไม่มีความรู้แจ้ง ไม่มีการบรรลุ เพราะไม่มีสิ่งใดที่จะบรรลุ พระโพธิสัตว์มีปรัชญาปารมิตาเป็นที่พึ่ง จิตใจไม่มีสิ่งกีดขวางรบกวน ไม่มีความกลัว ห่างไกลจากความฝันละเมอที่จะรั้งให้ถดถอย ถึงนิพพานเป็นแน่แท้ พระพุทธเจ้าทั้งหลายในอดีต ปัจจุบัน และอนาคตปฏิบัติสอดคล้องตามปรัชญาปารมิตา บรรลุอนุตรสัมมาสัมโพธิ ดังนั้นพึงรู้ว่าปรัชญาปารมิตาเป็นทิพยมนต์ที่ยิ่งใหญ่ เป็นมนต์ที่เจิดจรัส เป็นมนต์ที่ไม่มีใครเทียบได้ เป็นมนต์ที่ไร้เทียมทาน สามารถกำจัดความทุกข์ทั้งหลาย เป็นเรื่องจริงแท้ไม่หลอกลวง พึงกล่าวปรัชญาปารมิตามนตร์ดังนี้ คะเต คะเต ปาระคะเต ปาระสังคะเต โพธิ สวาหา "ดังนั้น ท่านสารีบุตร พระโพธิสัตว์มหาสัตว์ทั้งหลาย ควรปฏิบัติปรัชญาปารมิตาอันลึกซึ้งอย่างยิ่ง พึงปฏิบัติดังนี้" ท่านกล่าวแล้วดังนี้ ในเวลานั้น พระภควันทรงถอนจากสมาธิอันกว้างใหญ่ไพศาลและลึกซึ้ง แล้วทรงลุกยืนขึ้น สรรเสริญอวโลกิเตศวรโพธิสัตว์มหาสัตว์ว่า "สาธุ สาธุ กุลบุตร เป็นดังนั้น เป็นดังนั้น ดังที่ท่านกล่าวไว้ การปฏิบัติปรัชญาปารมิตาอันลึกซึ้ง พึงปฏิบัติดังนี้ ยามปฏิบัติดังนี้แล้ว พระตถาคตทั้งสิ้นจะรับรู้ได้และยินดีด้วยมุทิตาจิต ในเวลานั้น หลังจากพระภควันตรัสแล้ว พระเถระสารีบุตรมีความปราโมทย์ยิ่งนัก พระอวโลกิเตศวรโพธิสัตว์มหาสัตว์มีความยินดีมากมายเช่นกัน ครั้นแล้ว เทพยดาทั้งหลาย มนุษย์ อสูร คนธรรพ์ ได้สดับสิ่งที่พระพุทธเจ้าทรงตรัส ด้วยความยินดีปรีดาต่างก็เชื่อถือ น้อมเคารพ และปฏิบัติตาม ต้นฉบับ 般若波羅蜜多心經 第1卷 / 大正藏 (T) » 第 8 冊 » No.0253 (แปลไทยโดยกรกิจ ดิษฐาน - หมายเหตุ ฉบับนี้ผมแปลโดยใช้ถ้อยคำง่ายๆ ละคำบาลี เพื่อที่ผู้อ่านจะได้เข้าใจง่ายขึ้น และนำไปปฏิบัติได้ง่ายขึ้น เพราะสาระของปรัชญาปารมิตาคือการปฏิบัติ ดังที่พระสูตรกล่าวไว้ เชื่อว่าหลายท่านคงทราบว่าคำศัพท์ง่ายๆ ที่ผมเลือกใช้ หมายถึงบาลีคำใด) ------------------------------------------ ภาพ - พระเอกาทศมุขอวโลกิเตศวรโพธิสัตว์ ศิลปะญี่ปุ่นยุคเมจิ (ค.ศ. 1893) สลักจากไม้จันทน์ Museum of Fine Arts, Boston ดูน้อยลง

เถรวาท เน้น อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา เป็นสังขตธรรม ศีล สมาธิ ปัญญา สอนปริยัติ ปฏิบัติ ปฏิเวธ ภาวนาเจริญสติปัฐฐาน 4 จนบรรลุนิพพานคือ อสังขตธรรม มหายาน เน้น โพธิสัตว์ บำเพ็ญบารมีช่วยสรรพสัตว์ ก้าวข้ามลำดับอนิจจัง ทุกขัง ไปอนัตตา เน้น สุญญตา ถ่ายทอดจิตสู่จิต ไม่ผ่านตัวอักษรบรรยาย เข้าถึงบรรลุนิพพาน ปัจจุบันพุทธศาสนา เปรียบเสมือนปีกนก ปีกหนึ่ง เถรวาท อีกปีกหนึ่ง มหายาน ถ้ากระพือปีกทั้งสองข้างบินไปพร้อมๆกัน จะข้ามฝั่งวัฏฏะสงสารเข้าใจ เข้าถึง นิพพาน ได้อย่างแน่นอน

สาธุค่ะ สัญญาเก่า ได้ยินสวดมนต์นี้ประทับใจมาก ฟังทีไรน้ำตาไหลกินใจไปทั้งหัวใจค่ะ ทั้งที่ไม่ใช่คนจีน

สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมทาทิ .... เมื่อฟังบทสวดนี้ครั้งแรก ปลื้มปีติ น้ำตาไหลไทลไม่รู้ตัว จิตบอกว่า พ่อ นี่คือ บทของพ่อ ภายหลังจึงทราบว่า เป็นคำสอนของ องค์พ่อ พระมหาโพธิสัตว์อวโลกิเตศวร (ซึ่ง อีกภาคหนึ่งของท่าน คือ องค์แม่ พระมหาโพธิสัตว์กวนอิม) และที่ พิเศษกว่านั้น คือ แฟน และ เพื่อนของผม สามารถ สวดบทนี้และ บทอื่นๆที่เกี่ยวกับองค์แม่ ได้โดยไม่เคยหัด อยู่ดีๆ จิต ก็สวดได้เลย ตั้งแต่เด็ก เมื่อผมตรวจสอบก็ถูกทุกตํว ไม่ผิดเพี้ยน และ จำได้ไม่ลืม .... นั่นคือ ของเก่า ของพวกเขา

พระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวร ผู้ประกอบด้วยโลกุตรปัญญาอันลึกซึ้ง ได้มองเห็นว่า โดยธรรมชาติแท้แล้ว ขันธ์ทั้งห้านั้นว่างเปล่า และด้วยเหตุที่เห็นเช่นนั้น จึงได้ก้าวล่วง พ้นจากความทุกข์ทั้งปวงได้ สารีบุตร รูปไม่ต่างจากความว่าง ความว่าง ก็ไม่ต่างไปจากรูป รูปคือความว่างนั่นเอง และความว่างก็คือรูปนั่นเอง เวทนา สัญญา สังขาร และวิญญาณ ก็เป็นดังนี้ด้วย สารีบุตร ธรรมทั้งหลาย มีธรรมชาติแห่งความว่าง ไม่ได้เกิดขึ้นและไม่ได้ดับลง ไม่ได้สะอาดและไม่ได้สกปรก ไม่ได้เพิ่มขึ้นไม่ได้ลดลง ดังนั้น ในความว่างจึงไม่มีรูป ไม่มีเวทนา หรือสัญญา ไม่มีสังขาร หรือวิญญาณ ไม่มีตาหรือหู ไม่มีจมูกหรือลิ้น ไม่มีกายหรือจิต ไม่มีรูปหรือเสียง ไม่มีกลิ่นหรือรส ไม่มีโผฏฐัพพะหรือธรรมารมณ์ ไม่มีโลกแห่งผัสสะ หรือวิญญาณ ไม่มีอวิชชา และไม่มีความดับลงแห่งอวิชชา ไม่มีความแก่และความตาย และไม่มีความดับลงซึ่งความแก่ และความตาย ไม่มีความทุกข์ และไม่มีต้นเหตุแห่งความทุกข์ ไม่มีความดับลงแห่งความทุกข์ และไม่มีมรรคทางให้ถึง ซึ่งความดับลงแห่งความทุกข์ ไม่มีการประจักษ์แจ้งและไม่มีการลุถึง เพราะไม่มีอะไรที่จะต้องลุถึง พระโพธิสัตว์ผู้วางใจในโลกุตรปัญญา จะมีจิตที่เป็นอิสระจากอุปสรรคสิ่งกีดกั้น เพราะจิตของพระองค์เป็นอิสระจาก อุปสรรคสิ่งกีดกั้น พระองค์จึงไม่มีความกลัวใดๆ ก้าวล่วงพ้นไปจากมายาหรือสิ่งลวงตา ลุถึงพระนิพพานได้ในที่สุด พระพุทธในอดีต ปัจจุบัน และอนาคต ผู้ทรงวางใจในโลกุตรปัญญา ได้ประจักษ์แจ้งแล้วซึ่งภาวะอันตื่นขึ้น อันเป็นภาวะที่สมบูรณ์และไม่มีใดอื่นยิ่ง ดังนั้น จงรู้ได้เถิดว่า โลกุตรปัญญา เป็นมหามนต์อันศักดิ์สิทธิ์ เป็นมนต์แห่งความรู้อันยิ่งใหญ่ เป็นมนต์อันไม่มีมนต์อื่นยิ่งกว่า เป็นมนต์อันไม่มีมนต์อื่นใดมาเทียบได้ซึ่งจะตัดเสียซึ่งความทุกข์ทั้งปวง นี่เป็นสัจจะ เป็นอิสระจากความเท็จทั้งมวล ดังนั้น จงท่องมนต์แห่งโลกุตรปัญญา คะเต คะเต ปาระคะเต ปาระสังคะเต โพธิ สวาหา ไป ไป ไปยังฟากฝั่งโน้น ไปให้พ้นอย่างสิ้นเชิง ลุถึง การรู้แจ้ง ความเบิกบาน

อายาวะโลกิติซัวรา โบดิสัตจัว กรรมบิรัม ปรัชญาปารมิตาจารัม จารา มาโน วียาวะโลกิติสมา ปัญจะ สกันดา อะสัตตัสจา ซัวปาวะสูญนิยะ ปาสัตติสมา อีฮา สารีบุทรา รูปังสูญญะ สูญนิยะตา อีวารูปา รูปานา เวทะสูญนิยะตา สูญญา นายะนา เวทะ ซารูปัง ยารูปัง สา สูญนิยะตะยา สูญนียะตา ซารูปัง อีวา วีดานา สังญาสัง สการา วียานัม อีฮา สารีบุทรา ซาวาดามา สูญนิยะตะ ลักษาณา อานุภานา อานิรูตา อะมะระ อะวิมะลา อานุนา อาปาริปุนา ทัสมาต สารีบุทรา สูญนิยะตายะ นารูปัง นาวิยานา นาสังญานา สังสการานา วียานัม นา จักษุ โสตรา กรรณนา ชิวหา กายา มะนา ซานะรูปัง สัพพะ กันดา รัสสัส สปัตตะ วียา ดามา นาจักษุ ดาตุ ยาวะนา มะโนวีนยะนัม ดาตุ นาวิดียา นาวิดียา เจียโย ยาวัดนา จาระมา ระนัม นะจาระมา ระนัม เจียโย นาตุขา สมุดา นิโรดา มาคา นายะนัม นาประติ นาอะบิส สะมะยัง ตัสมาตนะ ปรัตติถา โพธิสัตวะนัม ปรัชญา ปารมิตา อาสริดะ วิหะรัชชะ จิตตา อะวะระนา จิตตา อะวะระนา จิตตา อะวะระนา นัสติ ตวะนะ ทรัสโส วิปาริยะซา อาติกันดา นิสทรา เนียวานัม ทรียาวะ เรียววะ สิทธะ สาวา บุดดา ปรัชญา ปารมิตา อาสวิชชะ อะนุตตะระ สัมยัก สัมโบดิม อะบิ สัมโบดา ทัสมาต เนียทาวียา ปรัชญา ปารมิตา มหามันทรา มหาวิทยะ มันทรา อะนุตตะระ มันตรา อสมา สมาธิ มันทรา สาวา ตุขา ปรัชสา มานา สังญา อามิ เจียจัว ปรัชญา ปารมิตา มุขา มันทรา ตะติติยะ "คะเต คะเต ปาระคะเต ปาระสังคะเต โบดิซัวฮา"

🕉โอม🕉 คะเต คะเต ปาระคะเต ปาระสังคะเต โพธิ สวาหา 🕉โอม🕉 สาธุสาธุสาธุ 🙏🙏🙏🤍

อนุโมทนาสาธุค่ะ น้ำตาไหล ปิติมากที่ได้ฟังบทสวดนี้ ขอบคุณผู้ทำคลิปนี้ค่ะ🙏

จงไป จงไป ไปถึงฝั่งโน้น ไปให้พ้นโดยสิ้นเชิง บรรลุถึงความรู้แจ้ง สาธุ...

อุปสรรคของนักบวชที่แท้คือใจ การตั้งมั่นในพระรัตนตัรยโดยมากจะถูกสอบทางใจว่ามั่นคงแค่ไหนถ้าผ่านความทุกอย่างสาหัสท่านจะตั้งมั่นได้ไม่ยาก

ตามหาบทสวดนี้มานานมาก ดีใจน้ำตาไหล ขอบคุณมากๆค่ะ ❤💖🤍

ลึกซึ้ง…ถ้าเข้าถึงความหมายของบทสวดได้ ก็เข้าถึงหัวใจหลักของพุทธศาสนา

น้อมกราบสาธุๆๆค่ะ❤

บุญ กราบกราบกราบ กราบสาธุ กราบสาธุ กราบสาธุ กราบกราบกราบ กราบครับบุญบรามีเจ้อุ๊ย3วังขนายบุญบารมีผม6วังขนาย กราบกราบกราบ กราบสาธุ กราบสาธุ กราบสาธุ กราบ กราบ กราบ กราบครับ

บทสวดไพเราะมาก กราบนมัสการ สาธุๆๆๆๆ

😃🙏 อนุโมทนา​ สาธุ​ ขอบพระคุณ​ผู้จัดทำคลิ๊ปวิดีด้วยนะคะ

อนุโมทนา สาธุ บุญ กับเจ้าของคลิปด้วยเจ้าค่ะ

สาธุสาธุสาธุ🙏🙏🙏

สาธุ สาธุ สาธุ รสธรรมพระผู้มีพระภาคเจ้า พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า เลิศล้ำ ประเสริฐยิ่งนักจริงๆ อยากให้จิตของข้าพเจ้าเองนี้อยู่ในกระแสแห่งความว่างเปล่าได้ตลอดเท่านาน กิเลสและตัณหาทั้งปวงขจัดสิ้น แต่ก็นะ มนุษย์นั้นสังคมขับเคลื่อนให้ต้องเอากิเลสและตัณหามาเป็นบ่วงเชือกผูกขา ผูกจิต ทำให้ตัดไม่ขาด และเข้าสู่กระแสความว่างเปล่า ไม่ตลอดเท่านานเสียที สาธุ

สาธุ🙏🙏🙏🙏🙏

ขอสาธุ สาธุ สาธุ

🥰🥰🥰 Nam Mô Quan Thế Âm Bồ Tát 🥰🥰🥰

สาธุสาธุสาธุค่ะ. หัดสวดบทนี้ค่ะ.

ตามองเห็นธรรมแสงสว่างและศัธา

สาธุครับ

สาธุ สาธุ สาธุ

บทสวดนี้ผมเคยได้ยินคั้งแต่ที่เคยไปอยู่มณฑล เจิ้งโจวแล้วครับทำนองเพราะไม่รุ้ถึงอยากร้องจากนั้นก็ได้ยินความหม่ยทั้งหมดในอนุสติผมร้องไห้เหมือนเคยสวดบทนี้มานานมากแล้วก็เป็นลมหมดสติไปมารุ้สึกตัวอีกทีมีแต่คนรอบๆมานั่งพนมมือไหว้ผมเพื่อนก็ว่ามึงทำได้ไงวะทั้งที่มึงพูดภาษาจีนไม่ได้แม้แต่คำเดียว ผมก็ งงจนถึงปัจจุบัน ยังสวดได้อยู่เลย

เพราะมากครับ

สงบได้ฟังแทบจะบรรลุ😊

🙏🙏🙏💐💐💐😇

💐💐💐🙏🙏🙏

🙏🏼🙏🏼🙏🏼

ขอนอบน้อมขอรับ

สรรพสิ่งล้วน อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา

🙏🙏🙏

กบ อึ่งอ่าง ไปหา พระแม่กวนอิม❤❤❤

🌸🙏🏻🌸

ขออนุญาตเผยแพร่นะคะ(ใส่เครดิตให้ค่ะ)🙏❤️

อืมเล็ง สาธุ

เพราะจังจนอยากร้องให้

ไม่ต้องอะไรๆกับความว่าง อ.อริยเจ้า

😇🥰😍🤩

ไม่น่าเชื่อว่าเพลงธิเบตที่ฟังมาแต่ก่อน จะมีเนื้อหาถึงเพียงนี้🙏🙏🙏

อนุตรสัมมาสัมโพธิญาณฉัพพรรณรักษาพันมือหมื่นถือครองสิ่งสรรพสำคัญรู้ล้ำทรัพย์สินเงินทองเห็นค่าสุดทำลายล้างสัตว์นรกทั้งเอกภพอย่างถึงที่สุด

ขอบคุณมากค่ะใครฟังขอให้เข้าถึงแก่นธรรมในตัวเอง

บทสวดไม่ปี1เดืน้ำฝนทิพย์ร่วมงาน😭🤗🥳🤩🤔🤔🤔

ขอความรู้ครับ เป็นพระสูตรในพระไตรปิฎกหรือไม่ครับ ถ้าใช่ อยู่ในเล่มใด ฉบับไหน หน้าที่เท่าไหร่ครับ? จะเข้าไปศึกษาต่อ

❤❤❤น้อมกราบองค์พระโพธิสัตว์พระแม่กวนอิม

สูตรนี้ ไม่ปรากฎใน พระไตรปฎก เถรวาท แต่ปรากฎหลังจากนั้น 100 ปีหลัง ปรินิพพาน ในตำราขของ มหายาน และ ปรัชญาปารมิตาหฤทัยสูตร ที่สวดกันปัจจุบัน นั้นเป็นบทใหม่ที่แต่งขึ้นเพิ่มเติม มี อวโลกิเตศวร และ พระสารีบุตร และ ยังมีพระพุทธเจ้า เป็น ตัวละครร่วม ด้วย ผู้แต่งบทนี้ ได้แก่ ภิษุชาวจีน เสวียนจ้าง หรือ ละคนพื้นบ้าน ถังซัมจั๋ง ที่แต่งเติม ลิง-หมู-เทวดาตกอับ มีปีศาจ เจ้าพ่อเจ้าแม่ สารพัดอย่าง แฟนตาซี อิทธิปราฎิหาร มากมาย จนเชื่อกันว่าเป็นของจริง แต่ ดังนั้น ต้องยอมรับความจริงข้อนี้ให้ได้ ว่าไม่ใช่เรื่องจริงที่แท้เป็นเรื่องแต่ง อ้างตำราว่า ส่งผ่านทาง จิตตาสมาธิ ส่งผ่านจาก อาจารย์สู่ลูกศิษย์ เมื่อยอมรับความจริงได้ แล้ว กลับสู่ความจริง โดย ปรัชญาปารมิตาหฤทัยสูตร นั้น ที่มาจริงต้นฉบับ ชื่อว่า วัชรปรัชญาปารมิตาสูตร

อักษรไทย ปรับรูป อารยาวะโลกิเตศวะระโพธิสัตตโว คัมภีรายาม ปรัชญาปาระมิตายาม จรรยาม จะระมาโณ วยะวะโลกะยะติ สมะ ฯ ปัญจะ สกันธาห์, ตามศจะ สวะภาวะศูนยาน ปัศยะติ สมะ ๚ อิหะ ศาริปุตระ รูปัม ศูนยะตา, ศูนยะไตวะ รูปัม ฯ รูปานนะ ปฤถัก ศูนยะตา, ศูนยะตายา นะ ปฤถัค รูปัม ฯ ยัทรูปัม สา ศูนยะตา, ยา ศูนยะตา ตัทรูปัม ๚ เอวะเมวะ เวทะนาสัญชญาสัมสการะวิชญานานิ ๚ อิหัม ศาริปุตระ สรรวะธรรมาห์ ศูนยะตาลักษะณา อะนุตปันนา อะนิรุทธา อะมะลา นะ วิมะลา โนนา นะ ปะริปูรณาห์ ฯ ตัสมาจฉาริปุตระ ศูนยะตายาม นะ รูปัม, นะ เวทะนา, นะ สัญชญา, นะ สัมสการาห์, นะ วิชญานานิ ฯ นะ จักษุห์โศรตระฆราณะชิหวากายะมะนามสิ, นะ รูปะศัพทะคันธะระสัสปรัษฏะวยะธรรมาห์ ฯ นะ จักษุรธาตุรยาวันนะ มะโนธาตุห์ ๚ นะ วิทยา นาวิทยา นะ วิทยากษะโย นาวิทยากษะโย ยาวันนะ ชะรามะระณัม นะ ชะรามะระณักษะโย นะ ทุห์ขะสะมุทะยะนิโรธะมารคา นะ ชญานัม นะ ปราปติตวัม๚ โพธิสัตตวัสยะ(ศจะ ?) ปรัชญาปาระมิตามาศริตยะ วิหะระติ จิตตาวะระณะห์ ฯ จิตตาวะระณะนาสติตวาทะตรัสโต วิปรรยาสาติกรานโต นิษฐะนิรวาณะห์ ฯ ตรยัธวะวยะวัสถิตาห์ สรรวะพุทธาห์ ปรัชญาปาระมิตามาศริตยะ อะนุตตะราม สัมยักสัมโพธิมะภิสัมพุทธาห์ ๚ ตัสมาชชญาตะวยะห์ ปรัชญาปาระมิตามะหามันโตร มะหาวิทยามันโตรนุตตะระมันโตรสะมะสะมะมันตระห์ สรรวะทุห์ขะประศะมะนะห์ สัตยะมะมิถยัตวาต ปรัชญาปาระมิตายามุกโต มันตระห์ ฯ ตัทยะถา- คะเต คะเต ปาระคะเต ปาระสังคะเต โพธิ สวาหา๚

กีฬาอะไรแข่งขันกันสี่

น้ำขมเป็นเหตุวุ่นว่ายกันทั้งประเทศต้นเหตุเกิดแต่ที่ใดกัน หรือว่า(กู)ห่วงโซ่จราจลซ้ายขวา โคตรพ่อกับโคตรแม่ ชิมิ หุหุ อิอิ อีพ่อ อีแม่

ทะเลาะกันไม่ดี ไม่มี ดีกว่า ว่าง ปล่าว ไม่มี คือ ไม่มี ไม่ .

อายาวะโลกิติซัวรา โบดิสัตจัว กรรมบิรัม ปรัชญาปารมิตาจารัม จารา มาโน วียาวะโลกิติสมา ปัญจะ สกันดา อะสัตตัสจา ซัวปาวะสูญนิยะ ปาสัตติสมา อีฮา สารีบุทรา รูปังสูญญะ สูญนิยะตา อีวารูปา รูปานา เวทะสูญนิยะตา สูญญา นายะนา เวทะ ซารูปัง ยารูปัง สา สูญนิยะตะยา สูญนียะตา ซารูปัง อีวา วีดานา สังญาสัง สการา วียานัม อีฮา สารีบุทรา ซาวาดามา สูญนิยะตะ ลักษาณา อานุภานา อานิรูตา อะมะระ อะวิมะลา อานุนา อาปาริปุนา ทัสมาต สารีบุทรา สูญนิยะตายะ นารูปัง นาวิยานา นาสังญานา สังสการานา วียานัม นา จักษุ โสตรา กรรณนา ชิวหา กายา มะนา ซานะรูปัง สัพพะ กันดา รัสสัส สปัตตะ วียา ดามา นาจักษุ ดาตุ ยาวะนา มะโนวีนยะนัม ดาตุ นาวิดียา นาวิดียา เจียโย ยาวัดนา จาระมา ระนัม นะจาระมา ระนัม เจียโย นาตุขา สมุดา นิโรดา มาคา นายะนัม นาประติ นาอะบิส สะมะยัง ตัสมาตนะ ปรัตติถา โพธิสัตวะนัม ปรัชญา ปารมิตา อาสริดะ วิหะรัชชะ จิตตา อะวะระนา จิตตา อะวะระนา จิตตา อะวะระนา นัสติ ตวะนะ ทรัสโส วิปาริยะซา อาติกันดา นิสทรา เนียวานัม ทรียาวะ เรียววะ สิทธะ สาวา บุดดา ปรัชญา ปารมิตา อาสวิชชะ อะนุตตะระ สัมยัก สัมโบดิม อะบิ สัมโบดา ทัสมาต เนียทาวียา ปรัชญา ปารมิตา มหามันทรา มหาวิทยะ มันทรา อะนุตตะระ มันตรา อสมา สมาธิ มันทรา สาวา ตุขา ปรัชสา มานา สังญา อามิ เจียจัว ปรัชญา ปารมิตา มุขา มันทรา ตะติติยะ "คะเต คะเต ปาระคะเต ปาระสังคะเต โบดิซัวฮา"