Dla równowagi zachęcam do obejrzenia materiału o POZYTYWACH MIESZKANIA W NORWEGII. kzfaq.info/get/bejne/fb90ktqC0rLQkY0.html ZAPRASZAM 🎉🎉😊

Od 10 lat,przychodziły mi myśli o wyjeździe z kraju i kiedyś z żoną myslelismy o Norwegii.Teraz mi coraz bardzieh te mysli odchodzą.Mam 35 lat i mieszkam odziwo w biednym regionie wchodniej Polski,czyli lubelszczyzna.Jestem z żoną od 14 lat,mam dwójke dzieci,postawiłem dom 130m2,mam dużą dzialkę,grządki,namiot z warzywami,szkola na miejscu,lekarz,małe sklepy spożywcze(nie lubię marketów).Zaznaczam że jestem tylko kierowcą,a nie jakimś biznesmenem.Uważam,że w Polsce nie jest idealnie,ale jestem u siebie,dzieci mają spokojną szkołę(bez jakś afrykańców itd),mam dookoła rodzinę,znajomych,przyjaciół.Doceniam 4 pory roku i naprawdę patrząc na znajomych i rodzinę mieszkającą za granicą,wcale niczego im nie zazdroszcze,a wręcz widać odwrotnie.Pozdrawiam wszystkich na rozdrożach swojej drogi.

Mieszkam od 9 lat w Holandii i podjąłem decyzję, że niedługo wracam do Polski. Pamiętam jak na początku byłem zachwycony i mówiłem sobie zostaję tu na zawsze. Jakoś po 7 może 8 latach niektóre rzeczy zaczęły mnie irytować, pojawiły sie też takie których nie dostrzegałem na początku i które uświadamily mnie, że zdecydowanie nie jest to miejsce dla mnie. I dla tych co myślą, że w Polsce jest źle. Nie, nie jest... mamy wszystko jeziora, góry, morze, zabytki, 4 pory roku i historię. Polska naprawdę jest świetnym miejscem do życia i nie mogę doczekać się powrotu ✌️

Od 8 lat mieszkam i pracuje w UK. I mam bardzo podobne odczucia. Sciagnalem tu rodzine i bardzo tego teraz zaluje. Od roku, krok po kroku przygotowuje sie do powrotu, coraz czesciej przyjezdzam do Polski, nawiazuje od nowa kontakty z przyjaciolmi. Niesamowite, jak Polska sie rozwinela, a Anglia zdziadziala. Wracam!

Po 16 latach w Norwegii, potwierdzam wszystko. Zajebisty materiał.

Po latach przelukrowanych blogów o tym jak to za granicą jest super, coraz częściej zaczynam słyszeć głosy takie jak ten.

Dzięki za ten szczery głos. Zgadzam się, a nawet dorzucę coś jeszcze - koszmarna pogoda i kiepskie jedzenie. Już wyjaśniam. Mieszkałam 2 lata w Stavanger. Około 6 mies w roku, a 4 to na pewno - non stop przejmujący wiatr z zacinającym deszczem. Zero śniegu, zero słońca w tym czasie. Co za tym idzie zero czasu poza domem praktycznie bo nawet psa byś nie wygonił. Jedzenie bieedneeee albo bardzo drogie, albo biedne i drogie jednocześnie. Tradycyjna kuchnia ekstremalnie monotonna. No i jeszcze zapomniałabym - poprawność polityczna dawno przekroczyła granice absurdu. Co z tego, że Norwegowie sięgają po prasę codzienną skoro wszystkie gazety piszą albo o "dupie Maryni" albo przedstawiają jedynie słuszną wersję wydarzeń. A mojej ukochanej ironii tam nie uświadczysz więc poczucie humoru jak dla mnie też na minus. Jak już tak narzekamy to dodałam co nieco chociaż chcąc być okiektywnym muszę powiedzieć, że tych dwóch lat nie uważam za stracone w rzadnym wypadku. W sumie było spoko. Życie towarzyskie ratują imigranci. Byłam w jednym z większych miast, tam się nie zanudzisz, ale jednak po 2 latach miałam dosyć. Polecam Norwegię fascynatom wędkowania, jazdy na nartach i pieszych wędrówek. Grzybiarzom również. Jeśli chcesz zarobić i np jesteś lekarzem to dobry kierunek na 2-3 lata. Język łatwy. Bezpośrednie loty do Polski. I najlepsze - zaczniesz doceniać swój kraj znacznie bardziej 😂

Mieszkałem 3 lata we Włoszech. 1991,92,93. Po szarym PRLu wyjazd do Rzymu był czym niesamowitym. Klimat , zabytki, nocne życie. Tydzień pracy przy zbiorach winogron, później remonty mieszkań. Szef i jego żona wspaniali ludzie. Wyśmienita kuchnia. Za 8 godzin pracy zarabiałem tyle ile mój ojciec w fabryce w Polsce przez tydzień. Po 3 latach dotarło do mnie że nie jestem u siebie, że nigdy nie zarobię tam nawet na małe mieszkanie. Wróciłem ale wspomnienia mam piękne. Była przygoda.

Mieszkam ponad 30 lat w emiratach mam tu swoja rodzine ,maz ,dzieci....kolezanki...ale dalej czuje sie samotna.jestem co roku w polsce I podrozuje...kto jest daleko od rodzinnego domu chyba zawsze bedzie sie czul samotny

Dla mnie wystarczyło kiedyś wyjechać na 8 miesięcy do Anglii, żeby prawdziwie docenić Polskę i przekonać się, że wolę mieć mniej w Polsce jeśli chodzi o finanse, ale za to nieporównywalnie więcej jeśli chodzi o wiele innych aspektów, które okazały się dla mnie dużo ważniejsze i których wartości wcześniej nie byłam do końca świadoma. Stare porzekadło mądrze poucza, że czasem trzeba coś stracić, żeby to docenić. I ostatnio wręcz masowo słyszę w internecie podobne opinie i refleksje odnośnie podejścia do Polski. W sensie, że wielu Polaków którzy kiedyś psioczyli i narzekali na Polskę i wyjechali w pogoni za tzw. szczęściem i dobrobytem, dziś zaczyna rozumieć, że tam nie wszystko jest takie cudowne, ani że w Polsce nie jest tak źle jak sądzili. Zresztą nawet i wielu podróżników też o tym mówi, że musieli zjeździć pół świata, żeby tak na poważnie docenić Polskę. I jasne, nie brakuje i takich którym życie w innych krajach podpasowało i jest im tam lepiej, ale ja cieszę się, że wielu Polaków po tych całych wojażach po świecie zaczyna pewne rzeczy dostrzegać i rozumieć i zagorzałych hejterów Polski albo obojętnych obywateli, wracają już jako prawdziwie świadomi patrioci 😁☺ 😊❤PL

Mieszkałam 1,5 roku w Norwegii - to nie wiele, ale zauważyłam, że ten kraj jest strasznie hermetyczny i faktycznie można się czuć tam samotnym - nawet jeśli nie jest się samemu. Kiedyś to było moje marzenie żeby tam mieszkać, a teraz kompletnie nie żałuje, że jestem z powrotem w Polsce - po prostu jakoś tak inaczej na plus :)

Jestem introwertykiem, a poza tym wolę jednego przyjaciela niż 20 udawanych znajomych, którzy tylko próbują mnie wyciągać na chlanie albo jakieś durne imprezy w centrum miasta.

Jestem kierowcą zawodowym i jeździmy z Oslo na Północ ✋ (Tromso, Bjerkvik, Lofoty). Norwegowie kierowców z uśmiechem witają bo wiedzą że dostarczamy in towar a na północy oprócz ryby która bierzemy na powrocie nie mają nic 👌 z takim szacunkiem do kierowcy zawodowego nie spotkałem się nigdzie a zjeździłem całą Europę zachodnią😊

Bardzo dużo jeździłem w ostatnich latach turystycznie po całej Europie i czym więcej nabywałem wiedzy o tych krajach tym bardziej zaczynała mi się podobać Polska. Serio my w porównaniu do innych krajów żyjemy naprawdę w dobrym miejscu. Pozdrawiam.

Zgadzam się z tobą mieszkałem ponad 20 lat to jest jak więzienie, zesłanie za kartę! Wracaj zanim nabawisz się choroby np. depresji.

Samotność to naprawdę gorzka strona życia. Fajnie że podzieliłeś się swoimi odczuciami

Od 15 lat jestem na emigracji w Warszawie. Po 7 latach na pięknym osiedlu nikt nikogo nie zna. No może psiarze i babki z bąbelkami. Panuje ciągły wyścig szczurów. Znajomi się pożenili, rozmnożyli, przeprowadzili, mimo, że mieszkamy w tym samym mieście dojazd do niektórych zajmuje około godziny ursynów-białołęka, więc kontakt 2 razy w roku. Kupno mieszkania? Zapomnij 20tys za metr. Do lasu mam 45 minut, a jak sie zdecyduje to okazuje sie, ze pol warszawy wpadlo na ten sam pomysl. Opieka zdrowotna? Na sama mysl, wszystko co mnie boli nagle przechodzi. Ci z Luxsredu nie maja za duzego pojecia, albo nie mozna sie umowic bo nie ma miejsc. Wszedzie dobrze, gdzie nas nie ma…

Generalnie po 11 latach w Norwegii czuję podobnie ale mi przytrafił się norweg i jego rodzina która mi naprawdę ufała dając mi praktycznie wszystko do dyspozycji i pomagając. Jednakże mimo wszystko wróciłem do domu do Polski i jest mi dobrze 👍 pozdrawiam.

Byłam w Norwegii pięć dni. Niestety oprócz rejsu fiordami nic mi się nie podobało. Dziwiła mnie unifikacja domów, stylu życia, patrzenie z góry na innych. Jedzenie na śniadanie to parówki. Dwa rodzaje jogurtu w sklepie, tylko norweskie marki. Z ulgą wracam do domu do Polski ze wszystkich zagranicznych podróży.

Witaj. Właśnie natrafiłam na Twój vlog. Wiesz, mieszkam w Islandii prawie 7 lat. To co usłyszałam od Ciebie to tak, jakbym słyszała o Islandii. Podobne kraje lecz u mnie mniej zielono 😉. Zgadzam się z Tobą we wszystkim, dosłownie bardzo Cię rozumiem. Ja mimo tego, że jednak z kimś jestem to i tak poczucie osamotnienia i braku znajomych daje się we znaki. Można by powiedzieć, że człowiek dziczeje po jakimś czasie. Ha, nawet zorze polarne nie robią już na mnie wrażenia takiego, jak na początku. Muszę jeszcze tylko dokładniej sprawdzić jak z tą emeryturą u nas. Pozdrawiam Cię serdecznie i miło było posłuchać szczerej wypowiedzi. Miło mi 😌 Pozdrawiam i życzę Ci jak najlepiej.

Dzięki za szczerość. Ciekawie się słucha bez " lukrowania" rzeczywistości.

Po 20 latach w Irlandii mam bardzo podobne odczucia. Wyjeżdżałam z Polski w 2003- przy bardzo wysokim bezrobociu, syfie, korupcji i ogólnej beznadziei. W Irlandii szanowano pracownika, pensje były wielokrotnie wyższe od tych w Polsce a domy do wynajęcia dostępne i tanie. Do tego oszałamiające krajobrazy, wiecznie zielona trawa i fajni ludzie. No raj na ziemi. Skutki wielkiego kryzysu z 2008 roku, kiedy to bezrobotni Irlandczycy stali w długich kolejkach po zasiłek, Irlandia odczuwa do dziś. Na kilka lat stanęły budowy domów a pobyt już od 2012 zaczął rosnąć, co doprowadziło do ogromnych braków na rynku. Ceny wynajmu i kupna gwałtownie wzrosły a płace praktycznie stanęły w miejscu. W 2023 Irlandia boryka się z największym w historii kryzysem bezdomności bo nawet pracujących nie stać na wynajem. 25% korzystających z noclegowni w Dublinie to ludzie, którzy pracują na pełen etat. W 1 rok przyjechało do Irlandii 90k Ukraińców i blisko drugie tyle z innych kierunków, głównie nieeuropejskich a miejsc do mieszkania nie ma. Znane są przypadki gdy pielęgniarka mieszkała w swoim samochodzie pod szpitalem a studentka w namiocie pod uczelnią. Hotele w turystycznych miejscowościach zamieniono na domy dla azylantów więc ceny dla turystów wzrosły o ponad 100%. W Galway, trzecim największym mieście Irlandii, w 2022 najczęściej nadawanym męskim imieniem dla chłopców był Mohammed. Irlandia jest 4 na świecie pod względem konsumpcji kokainy. Wojny gangów i strzelaniny w Dublinie to już niemal codzienność. Do tego gwałtownie rośnie przestępczość pospolita - kradzieży w sklepach jest najwięcej od 15 lat, 95% sklepów doświadczyło jej w ciągu ostatniego roku a złodzieje dostają symboliczne kary, z tego powodu wiele sklepów w centrach miast się zamyka a nowe nie powstają, wygląda to strasznie. Centra miast są przejmowane przed narkomanów i dilerów, napady i bójki to norma. Ostatnio Ambasada USA w Dublinie wydała ostrzeżenie dla swoich obywateli przyjeżdżający do Dublina a niektóre McDonaldy zatrudniają ochronę. Transport publiczny istnieje w formie szczątkowej i nie można na nim polegać. Linie kolejowe łączą tylko kilka głównych miast. Każdy dorosły potrzebuje auta żeby dojechać do pracy. Żeby wydostać się z wyspy trzeba słono zapłacić, chyba, że lecicie do Manchesteru lub innego Birmingham. Zapomnijcie o tanich biletach do Włoch na weekend. Za żłobek trzeba zapłacić €900-1200, przedszkola są ale dziecko chodzi tylko w godz 9.30 13 albo 13.30-16 i przynosi własny lunch. W szkołach nie ma stołówek więc nie ma ciepłego posiłku a jak w którejś jest opcja świetlicy to jest dodatkowo płatna. Lekarz pierwszego kontaktu bierze €60-80 za wizytę, wypisanie recepty €20. Leczenie kanałowe zęba to €900-1300, na usunięcie zęba mądrości trzeba się zapisać ok rok wcześniej bo tylko kilka miejsc w kraju to robi albo zrobić prywatnie za €600 ale też trzeba czekać 6 tygodni. Irlandia z celtyckiego tygrysa zamieniła się w starego, leniwego kota. W porównaniu do Polski, która w ostatnich latach zmieniła się niesamowicie in plus, Irlandia wygląda jak 3 świat Europy. Poziom życia moich znajomych w PL, którzy nie wyjechali jest wyższy niż mój. Moja córka, która przyjechała z nami do Irlandii gdy była przedszkolakiem i tu skończyła studia, wróciła na stałe do Polski z powodu braku perspektyw i zacofania Irlandii. Podobnie jak 7 na 10 młodych Irlandczyków, którzy chcą emigrować z Irlandii w poszukiwaniu lepszego życia.

Trafiłam dzisiaj na ten kanał. 100 % prawdy. Sama nosiłam się z myślą, żeby nagrać filmik dlaczego nie mieszkać w Norwegii. Mieszkam tu już 20 lat, mam męża Norwega i już ledwo tu wytrzymuję.

Mieszkam 5 lat w Szwajcarii, niestety ostatnie sytuacje na świecie zmusiły mnie i muszę zostać jeszcze prawdopodobnie 3 lata. Codziennie od 5 lat marzę o tym kiedy wrócę do Polski, do znajomych, rodziny. Tutejszy system jest skonstruowany tak żebyś nie miał czasu na siebie, dla rodziny, najbliższych, a nawet żeby zrobić podstawowe zakupy, jest tylko praca>sen. Czuję się totalnie zniewolony, mam nadzieję że niedługo ten koszmar się skończy. Patrząc na znajomych mieszkających w Polsce widzę że tam się toczy prawdziwe ŻYCIE.. nie zrozumie tego ten kto nie wyjechał. Nie mogę się doczekać aż stąd wyjadę, nie wyobrażam sobie życia nigdzie indziej jak w Polsce, nie wyobrażam sobie tego żeby ktoś napadł nasz kraj. Szanujcie ojczyznę, siebie nawzajem, sąsiada, kasjerkę, to jedyny kawałek ziemi tak na prawdę na której jesteśmy mile widziani..

Myśmy też wrócili po kilku latach z Norwegii i nie żałuję. Wszędzie dobrze gdzie nas nie ma 😉, a w Polsce jestem u siebie.

Zgadzam się ze wszystkim. Po 6 latach w Norwegii odliczam dni do powrotu do Polski.

Nigdy nie byłem w Norwegii ale mieszkałem 26 lat w Anglii i mam bardzo podobne przemyślenia sa to poniekąd uniwersalne przemyślenia... znalezienie partnerki W Anglii jest łatwiejszym zadaniem A mimo wszystko to wszystko się jakoś nie klei.... Poza tym ja jestem o krok dalej od ciebie Ja wróciłem 2019 i jest mi lepiej Jestem szczęśliwy mimo tego że jestem sam

Mieszkałem w innnych krajach EU i chociaż każdy kraj ma swoje plusy to jednak na dłuższą mete uważam, że człowiek dąży do otoczenia w jakim dorastał. Wróciłem do Polski i na prawdę doceniam nasz kraj i życie w nim wsród swoich :)

Zanim Norwegowie odkryli rope na swoich terenach to w większości byli rybakami lub pasterzami kóz. Teraz kraj bogaty ale mentalnie ludzie to cały czas pastuszkowie.

Takie filmy otwierają oczy. Wiele osób żyje w mydlanej bańce informacyjnej

Rozumiem, ze jest to Twoje prywatne stanowisko i calkowicie subiektywna ocena, ale wiele zalezy od oczekiwan i nastawienia. Przyjezdzajac do nowego kraju/miasta o wiele latwiej jest rozpoczac nowy rozdzial zycia wychodzac z zalozenia, ze nie jestem tu tylko po to, zeby cos dostac, ale tez zeby cos z siebie dac. Mniej oczkiwac a wiecej oferowac. Ale o tym moze pozniej. Odniose sie teraz do kilku poszczegolnych punktow z zagrania. Kolejnosc nie do konca zgadza sie z filmikiem. 1. Norwegowie sa faktycznie bardzo pomocni i absolutnie nie nazwalabym ich ignorantami. Na szeroka skale sa prowadzone rozne akcje charytatywne, centra wolontariatu np pomoc dzieciom w odrabianiu lekcji itd. W Polsce taka pomoc jest duzo bardziej dostepna we wiekszych miastach. To prawda, ze ludzie sa duzo mniej sklonni do romawiania o polityce, ale ja uwazam to za ogromny plus. W Polsce takie rozmowy przeradzaja sie zaraz w klotnie i dziela rodziny na wrogie strony. Do tego Polacy czesto nie maja konkretnych argumentow, powoluja sie ciagle na meczenska historie kraju, narzekaja na wszystko co tylko mozliwe. Tutaj jest tego zdecydowanie mniej. 2. Bledy systemowe - tutaj sie calkowicie zgadzam. Blad i katastrofa na calej linii. Odnosnie samodzielnosci to jest bardzo duze zroznicowanie. Wielu Norwegow ma doskonale wyposazone zaplecze narzedzi do domowych prac, ale sluza one czesto do majsterowania do powazniejszych inwestycji korzysta sie z gotowych produktow, albo z fachowcow. Bo ich na to stac. Polacy zawsze beda sie zastanawiac czy nie da sie czegos zrobic jeszcze taniej. Instalacja zyrandola do sufitu wymaga faktycznie atestu elektryka, ale z ta wymiana zarowek to juz troche przesadziles. 3. Odnosnie pseudoekologii to faktycznie jest tam sporo przekretow, na ktore zwykly obywatel nie ma zadnego wplywu. Oczywiscie taka polityka jest karygodna, ale nie nie ma panstwa idealnego. W Polsce dzieja sie afery co najmniej podobnego kalibru tylko pod inna przykrywka. W Polsce nie brakuje dotowania pseudofundacji, rabowania panstwowego czyli wspolnego mienia, wywlaszczania prywatnych majatkow w imie dobra narodowego, czy tzw ekologii. Jak w takim razie odniesc sie chocby do sytuacji polskiego gornictwa i sprowadzaniem niepalnego wegla z zagranicy? W Nowegii nikt nie nakazuje sie lososia z hodowli. Dla mnie tego typu argumenty brzmia troche jak: wyprowadzam sie z Polski, bo tam jest powszechny chow klatkowy kur. 4. Emerytura - nie wypowiem sie, bo nie jestem na biezaco. Dodam tylko, ze nie znam nikogo, kto by dostal jakies zaproszenie na przyjecie przywitalne. 5. Wyprowadzajac sie do jakiegokolwiek innego kraju trzeba sie liczyc z tym, ze nie bedziesz u siebie. Dotyczy to Norwegii jak i kazdego innego miejsca. Czesto sie sprawdza: z kim przysajesz takim sie stajesz. Otaczaj sie wartosciowymi ludzi, ktorzy szanuja innych i sa daleko od stereotypow. Jesli ktos reprezentuje soba postawe biednego Polaka, ktory oczekuje tylko wsparcia, przyjechal po to, zeby zarobic, to tak bedziesz postrzegany. Wielokrotnie spotkalam takze Polakow, ktorzy z samego zalozenia stawiali sie na wyzszym poziomie, jacy to "my" jestesmy twardziele, ze potrafimy kombinowac itd. Byli to najczesciej pracownicy sezonowi, ktorzy trzymali sie "we wlasnym sosie", mimo wielokrotnych przyjazdow poslugiwali sie uparcie jezykiem angielskim, znali tylko nablizsze miejsce pracy i gardzili wszystkimi wokol. Ich celem przyjazdu byly wylacznie pieniadze i tacy sie najszybciej wypalali. Moi znajomi Norwedzy bardzo cenia Polakow za pracowitosc, kreatywnosc, zaradnosc. Warto przelamywac stereotypy. 6. Skomentuje to tak: jesli nie lubisz ciepla, nie przeprowadzaj sie do Kenii. Nie bede wiecej komentowac. 7. Transport publiczny jest faktycznie dosc ograniczony, ale ceny sa dosc proporcjonalne do zarobkow. Drogi sa w o wiele lepszym stanie technicznym niz w Polsce. Uksztaltowanie terenu Norwegii jest bardzo wymagajace. W wielu miejscach, zwlaszcza na zachodzie niemozliwe jest wybudowanie dwupasmowych drog. To czego dokonali Norwegowie jest i tak ogromnym sukcesem. System tuneli jest niesamowity. W Polsce mamy doslownie kilka krotkich tuneli, a otwarcie kazdego kolejnego jest niczym swieto narodowe. W Norwegii mamy okolo 1000 tuneli a najdluszy ma 24,5 km, bardzo wiele tuneli jest wydrazonych w skale pod poziomem morza. Juz sam przejazd tunelem z rondami (super podswietlonymi) stanowi ogromna atrakcje, niedostepna w Polsce. Ponadto w Norwegii nie ma beznadziejnych znakow drogowych ograniczajacych predkosc z powodu jakiejs samotnej stodoly gdzies w polu. Kierowcy jezdza wprawdzie duzo mniej dynamicznie i niebardzo radza sobie z kierunkowskazami zwlaszcza na rodnach ale za to panuje kultura na drodze. Nie ma wymuszania i cwaniakowania. 8. Odnosnie jedzenia - tutaj warto wspomniec, ze niestety bardzo duzo jedzenia pochodzi z importu i warto zapoznac sie bezposrednio z lokalnymi producentami/rolnikami. Pomagaja w tym media spolecznosciowe. 9. Odnosnie poczucia samotnosci: a co Ty zrobiles ze swojej strony, zeby nie czuc sie samotnym. Super, ze nauczyles sie jezyka, ale ile razy osobiscie brales udzial w dugnadach (jednorazopwe akcje spoleczne), moze jakis staly wolontariat, grupa ludzi o wspolnych zainteresowaniach: pilka nozna, silownia, strzelnica, kacik szachistow, spiew w chorze czy szydelkowanie. Duzo latwiej gdy ma sie dzieci, bo wtedy nawiazywanie nowych relacji jest nieodzowne. Kto powiedzial, ze nalezy trzymac sie tylko z Polakami? Wielu z nich nie wiaze swojej przyszlosci z tym panstwem wiec tez nie inwestuje tu swoich sil i emocji. Jesli zyjesz w Norwegii to polecam otworzyc sie na tych, ktorzy szanuja zarowno swoj kraj jak i Ciebie. Bez wzgledu na to czy to beda Polacy, Norwegowie czy inny narod. Polakow jest tu tyle, ze predzej czy pozniej zawsze na sie trafi :) I moj osobisty ostatni punkt: 9. Norwegia to zdecydowania laickie panstwo. Nie ma tu zadnej presji na wyznawanie/praktykowanie jakiejs religi. Nie ma wyzywania od pisowcow, mocherow itd Ludzie maja odmienne zdania ale narod nie jest podzielony. To bardzo duzy plus. Moze i troche flegmatyzm ale przynajmniej spokoj i pozytywne nastawienie.

Gdziekolwiek wyjedziesz to nigdy nie będzie twoje miejsce i zawsze będziesz na obczyźnie czy Norwegia czy Inn y kraj tu jest nasze miejsce. Po 40 latach zamieszkania w Kanadzie nie czuje się już teraz ani polka ani kanadyjka wiem że ciężko to zrozumieć dlaczego tak jest.

Pracuję w Norwegii 11 lat i uważam, że bardzo obiektywnie powiedziałeś jak wygląda życie Polaka w tym kraju. Często spotykam się z ludźmi którzy nawet nie dopuszczają myśli o tym, że w No jest cokolwiek gorszego niż w Polsce a przecież nie o to chodzi aby krytykować lecz wykazać różnice albo podobieństwa.

Bardzo fajny materiał pokazujący blaski i cienie życia z dala od swoich korzeni. Świętej pamięci Adam Hanuszkiewicz powiedział kiedyś, że ludzie pod kątem faktu mieszkania za granicą dzielą się na dwie grupy. Jedni potrafią żyć tam gdzie nie ma grobów ich bliskich, a inni zdecydowanie nie. Nawet jak opływają w luksusy ich dusza zawsze jest tam gdzie się wychowali i będą tęsknić całe życie.

A ja przez 40 lat mieszkałam w stanach i tylko ze względu że moja córka zdecydowała sie na zamieszkania w Szwajcarii wróciłam do Polski. Nie żałuję ponieważ nie chciałam mieszkać przez ocean z córką. Jednak tęsknię za stanami i nigdy nie czułam się emigrantka. Mając 24 lata wyjechałam z PL i to była najlepsza decyzja mojego życia. Uwielbiam Stany i Amerykanów. Ich radość życia, optymizm, zadowolenie i chęć pomocy zawsze i wszędzie. Każdy może mieć inne doświadczenia i to zależy po co tam pojechał, w jakim środowisku się znalazł. Nigdy nie odczułam dyskryminacji wręcz przeciwnie bardzo często Amerykanie okazywali mi szacunek i miałam wielu przyjaciół. Edukacja moja i mojej córki w USA to 2 światy. Polska to dziwny kraj a Polacy to ponuracy i wiecznie narzekający ludzie, zazdrośni, na pokaz, sami geniusze. Mnóstwo patologi, brak szacunku dla cudzej własności i wspólnych części jak parki, itd. Fenomen Polski to zadeptany każdy klomb i ścieżki na skróty, wszechobecne potłuczone butelki. O służbie zdrowia już nie wspomnę. Moi sąsiedzi Amerykanie gdy kupiłam dom to przychodzili się przedstawić i mówili jak coś potrzebujesz to daj znać i witamy ciebie w naszym sąsiedztwie. Mieszkam od 2 lat w Bolesławcu i wszystko gburowate.

Dziękuję za ciekawy odcinek.

Spędzilem 15 lat w Hollandii i rozumie Ciebie bardzo dobrze

Ja po 23 latach wrócilam z Niemiec. Nie żałuje. Tam zostawilismy piekny dom z ogrodem, lasy, rodzine. Tu zaczynalismy od zera. Poczatki byly trudne ale Chwała Bogu za Polske.

Dziękuję za ciekawy materiał.

Gdziekolwiek wyemigrujesz nigdy nie jesteś u siebie. I tyle. Twoje dzieci i owszem, ale pierwsze pokolenie zawsze będzie tęskniło do kraju pochodzenia/dzieciństwa. Zawsze opowiadam historię koleżanki, która wyjechała do Niemiec. Zrobiła tam studia prawnicze, ma koleżanki, miała męża Niemca. Mieszka z matką i córką pod Berlinem dłużej niż mieszkała w Polsce. I generalnie spoko. Do czasu kiedy z koleżankami poimprezowały do etapu, jaki ja określam: zaczynamy śpiewać "W stepie szerokim". I Niemki zaczęły, a ona w ciągu 3 sekund wytrzeźwiała z myślą: co ja tu k... robię! Ja nie należę do tego miejsca. To nie moje piosenki! I nawet jak w pierwszym odruchu widzi się coś jako zaletę, to po czasie zaczyna to męczyć, takie chłodno i smrodno, ale wolę u siebie, niż w złotej klatce. Oczywiście to moja obserwacja, a nie zasada czy jakaś prawda objawiona. I wiele osób, które wraca do PL i tak po jakimś czasie wyjeżdża, bo ta Polska do której wracają, to nie jest ta Polska, z której wyjeżdżali, w efekcie nie mają swojego miejsca.

Mieszkałem 36 lat poza Polską, wróciłem trzy lata temu. Za żadne pieniądze teraz nie wyjadę z Polski. Dla mnie dzień poza Polską to dzień stracony. Ja mieszkałem w najlepszej części Kalifornii w luksusowych warunkach nad Pacyfikiem. Ale wolę Polskę, bez porównania, i mój wspaniały Kraków. Ta Norwegia to jakiś potworny koszmar. Ja bym się zwinął po miesiącu lub szybciej, bez względu na pieniądze. Podziwiam Pana wytrwałość. Dziękuję za ciekawy filmik. Życzę powodzenia!

Wszystko prawda. Podobnie jest w Dk. I co z tego że można zarobić pieniądze jak kraj jest "martwy". Takie rzeczy zauważa się dopiero po wielu latach mieszkania za granicą.

Dziękuję za Uświadamianie!!! Zapraszamy jak najszybciej do Polski!!!♥️

Fajny film i świetne komentarze. Myślę podobnie jak większość tu osób. Życie mi poazało bardzo szybko gdzie mi jest dobrze

Super. Dziękuję za szczery program.

Ja wróciłam z emigracji, najlepsza rzecz w moim życiu. Początki były bardzo trudne ale wole tutaj niż za granica. Nigdy więcej kraju nie opuszczę choćbym miała zostać bezdomnym.

Cześć. Podziwiam twoją wytrwałość bo ja mieszkając razem z żoną w Bergen wytrzymałem tylko 2 lata . Do twoich 10 powodów dodam jeszcze 11 powód czyli pogoda .Bergen brama do fiordów to też przez 225 dni w roku miasto ciągłego deszczu i silnego wiatru. Pozdrawiam wszystkich emigrantów ze słonecznego Hamburga.

Dzięki za podzielenie się przemyśleniami! Z perspektywy życia na pd Austrii zauważam bardzo wiele podobieństw z Norwegią. Najbardziej rażąca jest ignoracja (a często wręcz rasizm) wobec wielu nacji, polskiej zwłaszcza, więc musisz miec silną psychikę,żeby się tu odnaleźć w pojedynkę i odrzucać jawną dyskryminację, np. w pracy, w urzędzie. Jak wspomniałeś - dobrze jest przyjechać z partnerem. Chamstwo i brak kompetencji lekarzy,których cennik "leczenia" jest absurdem przy braku znajomości podstaw medycyny (sic!) i zaawansowanych technik badawczych,jakie mamy w Polsce. Nie życzę nikomu przebywania w 🇦🇹 szpitalu, gdzie przed operacją nawet nie badają morfologii krwi,ani grupy, a personel medyczny krytykuje,że mówisz urzędowym niemieckim,a nie austriackim dialektem (czyli mega okaleczonym niemieckim). Inna kwestia to wysokie podatki - państwo pobiera ode mnie 40%, a większych profitów, ba nawet podstaw socjalnych nie widzę. Kiepskiej jakości, przetworzone jedzenie to także wizytówka 🇦🇹. Jeszcze nigdy nie jadłam tu mięsa na miarę jakości polskiej kiełbasy, podobnie też z warzywami, czy np z kaszami, rybami. Poziom biurokracji przekracza granice rozsądku i w Polsce nie jest tak źle,kiedy zestawimy te 2 kraje. Na koniec tylko nadmienię co chyba uderza mnie najbardziej: lenistwo w pracy! To co wykona Polak (w spokojnym tempie) w ciągu 1 dnia, Austriakowi zajmie tydzień i jeszcze będzie oczekiwał za to oklaskow i pokaznych profitów (warsztaty samochodowe to wylęgarnia złota). Często ta praca wykonana jest z błędami i wymaga poprawy. Oczywiście Austriak ma kilkukrotnie wyższe wynagrodzenie od Polaka, mając jednocześnie niższe (lub żadne) wykształcenie. Mogłabym wymieniać kolejną godzinę absurdy życia w tym kraju i określić poziom frustracji mając świadomość życia gdzie indziej. Zatem rozumiem Twoja motywację do opuszczenia Norwegii i życzę pomyślności 😊

Dla mnie czerwoną lampką, że coś jest nie tak w tym kraju była sytuacja gdy zgłosiła się do mnie polka prowadząca firmę cateringową w Norwegii abym zrobił jej stronę internetową. Zachciało jej się domeny .no - myślałem, że żaden problem 5 minut i wykupiona, tymczasem ich rejestrator domen zażądał dokumentów potwierdzających, że domena będzie należeć do firmy zarejestrowanej w Norwegii, czyli jeśli założyć bloga swojego psa, niezarobkową stronę np. z przepisami, czy nawet skrzynkę mailową z własną domeną to musisz rejestrować działalność gospodarczą :| Mieszkałem i mieszkam w Polsce, gdybym mieszkał w Norwegii to pewnie jeszcze bym musiał potwierdzić, że jestem dyplomowanym informatykiem i wziąłbym miliony monet za prostą stronę na szablonie.

Mieszkałem 8 lat w Irlandii, wróciłem do Polski i jestem bardzo zadowolony 🙂

Też mieszkam w Norwegii i podpisuje się obiema rękoma pod tym co mówisz. Dodał bym stosunkowo mały wybór produktów w sklepie i w dodatku często chu#@wej jakości co zdaje się być mało możliwe w przecież TAK ZDROWYM I ZIELONYM KRAJU. Dodałem bym też to, że Norwegowie we trójkę myślą nad rozwiązaniem jakiegoś problemu który średnio rozgarnięty Polak ogarnie sam i to lepiej, żeby na koniec usłyszeć, że to był ich pomysł. Przez gardło im nie przechodzi powiedzenie "dobra robota", bo jak to przyznać, że biedny Polski imigrant robi coś lepiej od nich? Polska klaruje się na przyszłość jako jedno z najlepszych miejsc do życia. Jak ktoś finansowo jako tako sobie radzi to siedzieć, robić swoje i nie narzekać. Ja też z norwegii wracam jak tylko się trochę odbije finansowo. Pozdrawiam

Ciekawy materiał👍😊

Ta definicja nudy to moja definicja idealnego życia 😄

Wszędzie jest dobrze,gdzie nas nie ma.Jestem szczęsliwa, że mieszkam w Polsce,choć mam bliską rodzinę w Niemczech" .Tu jest moje miejsce,tu mam swoj ciasny,ale własny kąt,tu jest moje miejsce,tu jest mój dom" pozdrawiam❤

Mieszkałam w Peru/USA i takie bycie emigrantem za granicą to dobra weryfikacja życia. Dopiero wtedy zaczęłam doceniać Polskę. To co mnie wkurzało, już nie irytuje. Dostrzegłam, że na zachodzie UE czy Stany nie jest tak kolorowo jak nam to przedstawiają.

Super przedstawiona Norwegia ,ważne uwagi i wskazówki. Pozdrawiam. 🙂

Dzięki za szczerość ❤ Respekt!

Witam ,po 9 ciu latach zycia w Norwegii,moj syn powrócił do Polski.Po prostu stwierdzil , że dosyć ma . Pozdrawiam 🍀

Kiedyś spędziłem 2 tygodnie w Bergen i okolicach. Deszcz padał codziennie. I czasami śnieg (środkowy maj). Później się okazało, że w tej części świata pada zupełnie jak w strefie równikowej. Transport, usługi bardzo drogie. Wybór produktów w sklepach niski. Zdziwiło mnie, że nie było prawie strefy fabryk i magazynów co jest w prawie każdym mieście zachodniej Europy. Później poczytałem ,że rząd zapewnia połowę miejsc pracy, czyli jeśli nie jestem lekarzem czy innym specjalistą to będzie dużo ciężej z pracą. Dużo bardziej wolę Holandię. Dużo cieplej, mnóstwo pracy i jest co robić po niej. Za to ciasno.

spędziłem ponad 8 lat w szwecji i niektóre sprawy wyglądały podobnie... wróciłem na stałe do pl bo szczerze, miałem dość. pozdro.

Dzięki za obiektywną,interesującą opinię na temat Norwegii i samych Norwegów,pozdrawiam serdecznie😊

Nigdzie na świecie nie ma lepszego miejsca do zycia niz Polska.

Mówisz prawdę. Ja mieszkam w Szwecji i widzę te same problemy.

Bardzo dobry materiał.

Podziwiam i Wielki Szacun za Szczerość

Kiedyś myślałem, aby wyjechać, dziś wiem, że dobrze zrobiłem, że zostałem. W Polsce mam stabilną, "czystą" i co mnie cieszy spokojną pracę na etacie. Spłaciłem kredyt na mieszkanie. Obecnie wykańczam drugie (po remoncie). Wszystko powoli, bez szarpaniny. Nie potrzebuję Mercedesa klasy S, po prostu chcę mieć spokój w przyszłości na emeryturze, Po pracy czasem wyskoczę z kumplami na piwo. Po kiego wała mam gdzieś emigrować. Byłem ostatnio we Francji, zaszedłem do ich Carrefoura na przedmieściach Paryża. Przeżyłem szok, rzeczy z regałów pozrzucane, na dziale warzyw, wszystko co paczkowane, było porozrywane i rozrzucone. Po sklepie krążą watahy bab ze szmatami na twarzach i na łbach z gromadami gówniorów. Kobirty nie reagowały, gdy ich gówniory wyciągały zabawki z opakowań i zostawiały ma podłodze. W Polsce wielokrotnie widzę, że ktoś po rozmyśleniu się odkłada towar ma miejsce. To śiadczy o poziomie i o klasie, bo jakiś inny pracownik musi to później przecież za nas ułożyć. Do tego masa czarnych i azjatów. Miałem wrażenie, że jesteśmy jedynymi białymi w tym markecie. Ale jak się okazało, biali byli - pracowali na kasach, Pracowali jako jedynymi, bo reszta tego zoo, chyba żyje tylko z socjalu. Do tego coś dziwnego. Ta zbieranina normalnie śmieciła w tym sklepie. Przy kasach było najwięcej śmieci na podłodze. Szok! Dziękuję, ale ja nie chcę multi-kulti. Kocham POLSKĘ, jestem apolityczny z nikim się nie kłócę o politykę. Do tego uwielbiam POLSKĄ kuchnię, a nie jakieś tam żaby, wodorosty, czy inny badziew. Gdybyśmy w Polsce potrafili więcej se sobą rozmawiać - jako RODACY na przeciwstawne tematy i wzajemnie siebie przekonywać, a nie irytować i kłócić, to już dawno bylibyśmy potęgą. Cóż, może w przyszłości...

Bardzo ciekawe obserwacje - nie planuję tam mieszkać, ale wyobrażenia miałem inne. Fajnie, że nagrałeś ten materiał. Pozdrawiam spod Warszawy.

Wielkie dzieki za ten super filmik! Cenne wiadomosci! Doceniam twoje realistyczne podejscie do spraw! Tez mieszkam za granica - daleko od Polski - juz ponad 20 lat. Mieszkam w innym regionie, ale znam troche Skandynawie i bylam "przez chwile w Norwegii". Rowniez mysle o powrocie do Polski.. Kto wie, moze za pare lat.. Pozdrawiam serdecznie!

Dałeś radę😉 ja osobiście spędziłem w Norwegii ponad 4 lata (głównie kontrakty) I wszystkie szczegóły które wymieniłeś są szczerą prawdą. Pozdrawiam

Po prawie 8 latach latach mieszkania w Szwecji mam bardzo podobne wrażenia :(

No i jedna jeszcze rzecz mnie zastanawiała w tamtym społeczeństwie. To jest szok jak bardzo dostatek wpłynął negatywnie na ludzi. Warto mieć to na uwadze bo u nas też coraz zamożniej się żyje. Starsi ludzie (powyżej 50-60 lat, im więcej tym lepiej) to tacy którzy pamiętają jeszcze czasy bardzo biednej Norwegii. Ciężka praca, niepewność jutra, często emigracja wewnętrzna (do miast i/lub na południe kraju) były na porządku dziennym. Niewiele osób wie, że skąd innąd biedna powojenna Polska wysyłała pomoc humanitarną do Norwegii po wojnie 😮. Zwykle Ci starsi ludzie nie byli pyszni, często szczerze zainteresowani Polską i światem w ogóle. Wspominali nawet Polaków pod Narvikiem. 👀 Ogólnie mają szacunek do pracy i rozumieją że życie może być trudne, a jeśli ktoś ma trudne to niekoniecznie jest debilem (oni sami mieli trudne). Im młodsi Norwegowie tym gorzej. Poniżej 30 to masakra. Rozpieszczeni socjalem okropnie, przysłowiowych butów sobie nie umieją zawiązać, a przy tym przekonani o swojej wyższości w stosunku do emigrantów którzy są inną, niższą kastą jakby. Szkoda gadać. Zastanawiałam się jak Ci ludzie razem ze sobą żyją w jednym społeczeństwie. Oczywiście wiem, że są wyjątki, wśród moich pacjentów też były, ale pozwalam sobie na takie uogólnienie.

4:59 Licznik zużycia energii nie wie jakie urządzenie masz podłączone do gniazdka. Wie ile zużywa się energii czynnej i biernej, mówi o chwilowej mocy, "tangensie fi" co przekłada się na stabilność pracy sieci energetycznych, które niezależnie od obciążenia muszą dawać 230V 50Hz z dokładnością 10%. A to nie jest łatwe, gdy wiatraki produkują energię niestabilnie, obciążenie sieci zmienia się nieustannie, panele słoneczne też są zależne od kaprysów pogody, a magazyny energii w stylu elektrowni na górze Żar to "cud energetyki" o którym przypomniano sobie po 70 latach i praktycznie nie istnieją (a każde miasto powinno mieć własny magazyn energii, żeby ten bajzel na kablach wysokiego napięcia w końcu ustabilizować). Oczywiście dane są przesyłane z licznika, ale to dane wyłącznie dotyczące zużycia i generowania energii elektrycznej za pomocą protokołu PLC (po kablach zasilających aż do transformatora) lub GSM (modem LTE z kartą SIM i wewnętrzna antena). Bronienie się przed licznikami energii elektrycznej wynika z niewiedzy i ignorancji. A jak ktoś chce być off-grid, to własne panele, własny wiatrak, akumulatory, falownik i można żyć bez firm produkujących energię. Przypominam też, że licznik jest własnością firmy energetycznej, a nie kosumenta/prosumenta. Projektowałem takie liczniki, więc wiem co mogą, a co nie ;) Póki co Wielkiego Brata nie masz w gniazdku, tylko w: komputerze, telefonie komórkowym i w banku. Można spać spokojnie.

Wpadaj do mnie, do Włoch! Nie są idealne, ale na samotność napewno cierpieć nie będziesz. Włosi najczęściej lubią wchodzić w interakcje, następnie: infalcja też jest, autostrad pod dostatkiem, atrakcji naturalnych i stworzonych przez człowieka również.

Wielu ludzi zwłaszcza młodych, myśli tylko że z Polski wyjedzie i zamieszka za granicą. I tam za granicą, będzie Eldorado. Wielu wraca po latach i twierdzi że w Polsce jest najlepiej i ja też to potwierdzam,najlepiej jest u siebie.

Mieszkam tu od dwóch lat. Deszcz, ponuro, sztuczne uśmiechy. Na ta chwile dodatkowo kurs korony jest tak śmieszny, że nie warto tu siedzieć. Drogo i jeszcze raz drogo. Ten kraj to kraj absurdów. Cieszę się,że 1 grudnia stad uciekam 😁😁😁😁

Mieszkam w Oslo i czesc rzeczy moge potwierdzic, a z czescia rzeczy nie tak do konca sie zgodze. Ja wyjechalem z Norwegii do Polski po wlasnie 9 latach pobytu... i po roku wrocilem spowrotem. Wiele rzeczy ktore opisujesz wydaja sie takie poniewaz straciles perspektywe i jestes starszy. Norwegia przede wszystkim daje mozliwosc na spokojniejsze zycie. Wolny czas musisz sobie umiec zorganizowac i naprawde jest tutaj co robic jak sie pokrecisz. Dziewczyny w Polsce to identyczny poblem jak w Norwegii i nie wiesz tego poniewaz nie bylo cie dlugo w Polsce. Problem ze znajomymi jest taki ze poprostu pewnie jestes w takim srodowisku, ale gwarantuje ze nie wyglada to tak zle. W Polsce ludzie tez nie maja niewiadomo jakiego zycia towarzyskiego poniewaz w twoim wieku kazdy traci caly czas na prace i rodzine i przewaznie przy okazji nie stac go na wielkie szalenstwa. System o ktorym tyle mowisz jest i dziala dosc dobrze, chyba ze trafi sie na nieodpowiednich ludzi (lekarz), ale wtedy trzeba poprostu zmienic np. lekarza. W Polsce system jest i... dziala przeciw obywatelom. Polecam zrobienie jakiejs szkoly w Norwegii aby zdobyc lepsze papiery i wejsc w inne srodowisko.

Mieszkam 12 lat w Norwegii, inny kraj, inna mentalnosc i inne przepisy. To co mnie kiedys irytowalo teraz widze jako plus. Ale ja jestem duzo starsza i mam inne oczekiwania, rozumiem ze mozesz byc sfrustorawany, ale i to moze sie zmienic. Zostaw sobie furtke. Pozdrawiam serdecznie

Pojedz do grecji i zapytaj sie rodowitego greka dlaczego nie chcialby żyć w norwegii czy szwecji. Odp jest prosta jak mozna zyc w kraju gdzie nie ma slonca, oni maja (ludze polnocy) depresje sa zamknieci i smutni. Wiem, ze grecja nie jest bogata ale ludzie sa ok.

Też miałem kilka dobrych powodów do odjechania z tego kraju, tym niemniej częsty argument o niemożliwości nawiązania kontaktów z Norwegami, ich zdystansowaniu i patrzeniu z góry, jest czymś czego nie znam z własnego doświadczenia. Przeciwnie, bywałem zapraszany na obiady. na kawę i wdałem się w niezliczone pogaduchy o życiu. Tu warunkiem jest język i znajomość kodu kulturowego.

A ja z chęcią obejrzę nagranie, gdy juz sie wyprowadzisz, i jesli tak to gdzie, bo po komentarzach widze, ze ludzie sugerują, ze jesli nie Norwegia, to na pewno do Polski. A przeciez jest tyle roznych miejsc. Dla wyjasnienia mieszkam w Norwegii od 16 lat, bylam chwile w Polsce, poczym spowrotem wrocilam do Norwegii. Rozumiem calkowicie twoj punkt widzenia. Kazdy kraj ma swoje plusy i minusy. To zalezy indywidualnie od człowieka, czego oczekuje od zycia i co jest ważne dla niego. Uwazam ,ze kazdy czlowiek, a szczególnie Norweg, powinien pomieszkac chwile za granicą, zeby zrozumieć zycie imigranta, gdy się na poczatku szuka poomacku nie znając jezyka i kodu kulturowego😊 Tak sie sklada, ze znam tez imigranow w Polsce i wierzcie mi, nie jest latwo byc obcokrajowcem w Polsce. Polacy tez są niedostwpni, nieufni. Norwedzy sie juz trochę przyzwyczaili do obcych. Stereotypy są wszedzie. To że Polacy pracują zazwyczaj jako "robotnicy" wynika z wielu czynnikow, nie chodzi tylko o znajomosc jezyka norweskiego. Ciekawy material, naprwno pomocny dla tych, ktory Norwegii nie znają a myślą o wyjezdzie.

W Norwegii mieszkam od 3 lat przyjechałem parę miesięcy przed wirusem. Jak na razie najgorszego traktowania doświadczyłem od innych Polaków a gdy zakończyłem etap w życiu pracy u Polaka na budowie i znalazłem pracę w normalnej norweskiej firmie w swoim zawodzie (drukarnia, grafika) gdzie jako jedyny jestem Polakiem życie wygląda inaczej w końcu przestałem się czuć jak to w filmie padło określenie biedak, imigrant, stajenny. Jak to między ludzmi miałem już w pracy kilka sprzeczek, wymian zdań, poglądów nikt nigdy nie zażucił czy choćby dał odczuć w rozmowie argumentu typu imigrant, Polak, biedniejszy, gorszy. Wiadomo, że wiele rzeczy nas różni choćby podejście do pracy Norwegowie są raczej leniwi, zawsze maja czas na pierdoły, na kawkę, potrafią krótką rozmowę, która powinna trwać max 2min celem przekazania informacji przekształcić w dywagowanie i rozwadnianie tematu i trochę o niczym przez 20min. Zdecydowana większość Polaków, których tu poznałem ale oczywiście nie wszyscy to prości ludzie w większości ze wsi z Podkarpackiego, Lubelskiego trochę z mazur, którzy nie mają celu w życiu, hobby, nie uczą się języków, nie chcą poznawać ludzi i przedewszystkim nie chcą rozwijać się zawodowo czy przebranżowić a ich jedyną rozrywką jest picie od piatku do niedzieli ewentualnie oglądanie polskiej odmóżdżającej tv często zaniedbani i zdrowotnie i z wyglądu. Ludzie, którzy chcą zarobić trochę pieniędzy bo w rodzinnych stronach w Polsce do najbliższego miasta mają 50-100km i żadnych perspektyw, są czesto bez studiów a jeśli już je mają to zarządzanie, politologie czy stosunki międzynarodowe, które po zderzeniu z rzeczywistością okazały się nic nie warte. Teraz zastanówcie się czy Norweg traktując takich ludzi z wyższością albo ignorancją nie robi tego samego co zrobiłby człowiek na poziomie mieszkający w Warszawie. A teraz lista rzeczy, które mi się tutaj podobają: -spokój, naprawdę czuję się tutaj bezpiecznie jak i ludzie na każdym kroku są opanowani nie kłótliwi, zdolni do wybaczenia błędu podczas jazdy czy w pracy czego nie można powiedzieć o Polsce ale o tym później (nie dotyczy Storgata w Oslo😂 to taka meliniarnia w centrum) choć w porównaniu do tych złych dzielnic w Polskich miastach nie sądzę aby było gorzej (mieszkałem parę lat w Łodzi na Bałutach) -uczciwość jak na razie nigdy nie zażyło mi się aby ktoś choćby próbował mnie oszukać a nawet reagował gdy ja czegoś niedopatrzyłem a mógł to wykorzystać i dorobić się na moich błędach -dbałość o dobra materialne innych tutaj na parkingu pod marketem każdy z wielką ostrożnością otwiera drzwi od samochodu aby przypadkiem nie zarysować twojego czy gdy przechodzą pomiedzy samochodami, jeśli coś zgubisz czapkę czy jakaś inna część ubioru ktoś powiesi ja w widocznym miejscu np. na drzewie, w przypadku dokumentów, czy innych rzeczy, których raczej nie pozostawia się samych sobie jest bardzo duże prawdopodobieństwo, że zostana oddane do biura rzeczy znalezionych czy ktoś się z tobą skontaktuję. -prywatność, brak wścibskości tutaj mało kto ma ogrodzoną działkę czy choćby firanki w oknach ludzie przechodzący ulicą obok twojego domu nie udają żyrafy i nie zaglądają w każdy możliwy kąt, nie oceniają powiem więcej oni nawet nie myślą aby się obrócić żeby spojrzeć ci w okno czy co tam robisz na tarasie to poprostu inna mentalność - reklamacje w sklepach są prawie zawsze uznawane nie starają ci się udowodnić, że to twoja wina, lepiej znajomy kupił tv tydzień później na imprezie urodzinowej ktoś przez przypadek uderzył w matrycę i po tv w sklepie powiedzieli mu, że skoro tv taki nowy niech dokupi sobie przedłużenie gwarancji (oczywiście po fakcie nie można) to mu wymienią na nowy -porządek nikt tu nie śmieci (wyjątek Storgata w Oslo), trawniki są koszone czasami nawet 2 razy w tygodniu nikt nie wciska kitu jak w Polsce, że ta trawa w centum po pas to kwietna łąka😂, chodniki w centrum miasta są nawet odkurzane bez kitu sam byłem zdziwiony jak koleś w odblaskowej kamizelce z jadącym za nim wielkim odkurzaczem sprząta chodnik jak dywan w domu i nie chodzi mi o sezonowe sprzątanie dróg przez ciężarówki/maszyny co jest też w Polsce. Takie sprzatanie miejskie jest praktycznie raz w tygodniu. - budynki w mieście są ładne odremontowane nic się nie sypie, samochody w większości cieszą oko mało kto jeździ tutaj 20 letnim zardzewiałym gruzem, który nie powinien być dopuszczony do ruchu nie ma takiej polaryzacji społeczeństwa jak w Polsce, że na jednym parkingu jest 20 gruzów i 5 mercedesów amg za milion tutaj raczej 80% to max 8 letnie średniej klasy samochody w większości elektryki jak golf, id4, tesla model 3, skoda enyaq, 15% to klasa wyzsza tesla model s, porsche, mercedes i 5% starszych z czego gruzów jest bardzo mało. Wynika to zapewne z bogatszego społeczeństwa tutaj pracując na produkcji jesteś w stanie kupić sobie dobry samochód. Rzeczy, których nie lubię: - jak juz wcześniej pisałem ciężko o konkretną szybką rozmowę jeśli już otwierasz usta przygotuj się na pieprzenie o niczym przez 20min😂 - spedycja/logistyka woła tu o pomstę do nieba przesyłki czy zamówienia ze sklepów internetowych działają raczej w przedziale 5-9dni roboczych niż jak w Polsce 1-2dni (większość magazynów jest w Szwecji lub Danii), nie ma tu paczkomatów czy podobnego rozwiązania a kurierzy rzadko dostarczają paczki pod drzwi chyba, że dodatkowo dopłacisz normalnie jest odbiór na najbliższej poczcie, które sa w marketach to samo dotyczy sieciówek jeśli nie ma czegoś na magazynie w twoim sklepie a jest w innym sklepie 50km dalej nie przetransportują produktu dla ciebie musisz sobie zamówić przez internet i produkt wysyłany jest ze Szwecji lub Danii oczywiście 5-9dni roboczych - oni mają na wszystko czas w pracy nikt się nie spieszy, lunch przeciągnął się z 30 do 45min? Spoko to jeszcze skoczę do kibelka i zrobię sobie kawkę, oddasz samochód do mechanika dostajesz zastępczy i czekasz czasami miesiac czasami 3 aż łaskawie naprawią twój dotyczy to większości usług czy czynności polegających na oczekiwaniu na załatwienie twojej sprawy, te urzędowe też. U nich to jest normalne na porządku dziennym i nikt nie robi z tego problemu tak poprostu musi być. - pomimo, że przestrzeń publiczna jest wyjątkowo czysta Norwegowie prywatnie to raczej syfiarze i w domu i w pracy, żona pracowała przez rok na sprzataniu i nie raz opowiadała, że gdy w Polsce każdy ma "krzesło na ciuchy" tutaj jest do tego cała podłoga😂

Dzięki za szczerość. To z zakazem wyjazdu na emeryturze jest szokujące, z resztą tak jak parę innych fragmentów. Podążaj za swoim sercem, bo żyjesz tylko raz i szkoda życia na mieszkanie w miejscu, które cię drażni

Wszystkie 10 pkt dosłownie w punkt. Pracuje tu od 10 lat i mam te same odczucia co Ty. I też się zastanawiam od kilku tygodni czy Poprostu nie wrócić /:)

Wszędzie dobrze, ale w domu najlepiej 😊. Dziękuję za pouczający materiał.

Dziękuję 😊.

Byłem parę razy w Norwegii po kilka miesięcy i miałem podobne odczucia. Kraj na wypady, ale mieszkać tam na stałe... nie, dziękuje. 🙂

Mieszkam w Norwegii od 15 lat i się zgadzam z tym co powiedziałeś.

Ja z początkiem roku uciekłem z Norwegii. Jak dostałem kartę podatkową, prognoza prawie 1 milion koron (dorabiam na part time), podatek 46% ! wypowiedzenie i hade bra. Korona po 37 groszy, podatek 46%, wszystko drogie, za drogi ciągle płace, ceny benzyny i energii to rollercoaster, debilizm wszędzie - powiedzmy szczerze- Norwegowie za inteligentni nie są a myśli za nich system i mają wyprane główki, publiczna służba zdrowia za którą płace a z niej nie korzystam - dużo rzeczy i tak trzeba prywatnie, a najlepiej to i tak do PL bo mamy lepszych lekarzy (w NO są słabi i z 3-ciego świata). Ja nie jestem lewakiem, socjalistą lub innym freakiem, żadnych zasiłków, socjalii i pomocy nie biorę, a Norwegia przez ostatni rok stała się krajem okropnym i to czuć w portfelu, a mało tego w nastroju psychicznym, takie rozregulowanie i nerwy zaczęła powodować. "Trzeba mieć nadzieje że będzie lepiej" to często słyszałem a nadzieja matką głupich. Będzie lepiej jak sam zrobię że będzie a nie jak państwo pozwoli albo da. Mieszkam obecnie w Lucernie i brutto to zarabiam podobnie ale netto to już dużo więcej, dodatkowo miesięcznie życie mi wychodzi dużo taniej, a co ważniejsze jest tu życie; piwo w klubie nie kosztuje 140nok(12 euro) jak w Oslo.... Cena paliwa nie skacze o 30% w czasie dnia i jest ono tańsze niż w Norwegii, a przecież Norwegia ma ropę, za prąd i inne rachunki też mniej płacę, za fajki 8chf w Norwegii 156nok... Klimat tu jest łagodniejszy, nie ma -40 i 7 miesięcy śniegu. A takie moje przemyślenia: Większość osób co tak broni Norwegii to osoby już powiedzmy nie młode, a im człowiek starszy tym bardziej w lewo skręca i do socjalizmu się uśmiecha, zwłaszcza ludzie pracy; jest to zrozumiałe bo daje to poczucie bezpieczeństwa a im człowiek starszy to mniej możliwości, mniej dynamiczny i mniej potrzeb ma, mniej już mu się w życiu rzeczy chce robić, no po prostu jest to w jego interesie; tak samo jak uwierzył w pracę i emeryturę tak i się ku lewej stronie mocy skieruje. Ale dla ludzi młodych, a zwłaszcza ambitnych i rządnych wszystkiego co ten świat ma do zaoferowania to Norwegia przez ostatnie lata stała się nie do wytrzymania. Raz że nie pożyjesz, dwa że ciągle leci w dół. Kraj który exportuje energie ma ją droższą niż w krajach gdzie ją sprzedaje Kraj który ma ropę ma paliwo droższe na stacjach niż w krajach do których sprzedaje Kraj który z publicznych pieniędzy buduje drogi i każe za nie płacić - i to ile! w Szwajcarii za autostrady płace 40chf na rok, no i są autostrady, bo w Norwegii to ile? ze 4? Kraj który osiągnął kolosalne zyski nałożył większy podatek na firmy bo cytując " Norwegia jak wszystkie kraje znalazła się w cięzkiej sytuacji....." a te pieniądze co zarobili to "inne pieniądze" na przyszłe pokolenia Kraj w którym była premier mówi mężowi co będzie robione, ten inwestuje wcześniej pieniądze. Kara za to - niania dla męża żeby już tak więcej nie robił a ciągle jak propagande powtarzają że korupcji nie ma, skandal za skandalem leci a co się dzieje regionalnie to ludzie nawet nie zdajecie sobie sprawy jakie wałki tu lecą, tak grubo to nawet w Polsce samorządy nie lecą, myślę ze śmiało taki sam poziom korupcji jak na Ukrainie, ręka rękę myje Podam przykład komuna 7000 mieszkańców zakupiła dla pracowników nowe auta, sedany segment premium a dla straży pożarnej Dodge, gdzie servis dodge 150km najbliższy i się bawią w najlepsze W Norwegii to tylko w państwówce - jak w komunizmie. Z punktu widzenia osoby starszej to tak cisza spokój, stabilizacja dobre środowisko do wychowania dzieci. - tak ale do 6 roku życia później to dziecko to ma dramat, nudę, i ubogie społecznie życie. A już nastolatkowie i młodzi ludzie to marnują tam młodość. Kiedyś pracowałem w Atenach i i dziwiłem się skandynawom czemu w tej Grecji pracują za 1600 euro, to mi mówili że są tu wolni i czują że żyją, nie rozumiałem wtedy tego ale jak zamieszkałem w Norwegii to zrozumiałem i w pełni się z nimi zgadzam. Kiedyś spotkałem się z określeniem że "Norwegia sprzedała swoje dzieci" i jest to prawda, ten kraj jest tak zrobiony aby starym było dobrze a młody niech nic nie ma i naprawdę nie mając nic a chcąc żyć normalnie to w Norwegii raczej za dużo nie osiągniesz. Jest więcej wydatków niż w krajach o lżejszym klimacie. Piszecie że w Norwegii jest tak bezpiecznie itp, no jest ale osobiście czuję się w Szwajcarii bezpieczniej niż w Norwegii, bo jadąc samochodem nie mam ciągle w głowie że mnie łoś na drodze załatwi , a w zeszłym roku 2 auta poszły do kasacji przez te głupie bydlaki. I jak mam być szczery to wolałbym trochę mniej zarabiać i w Norwegii mieszkać bo jest naprawdę przepięknie i powietrze czystsze niż gdzie indziej, ale to co się przez ostatnie półtora roku tam wyprawia to tak jakby mi ktoś pluł w twarz, wmawiał my mi że czarne jest biale a białe jest czarne, wyciągał ode mnie kasę jak tylko się da, wmawiając mi cuda na kiju i opowiadając bajki o tym dlaczego tak jest, no sorry ja głupi nie jestem i socjalizmowi mówię NIE.

Mam sporo podobnych spostrzeżeń i w większości sie zgadzam... Mieszkam w Norwegi 5 lat i coraz częściej pomimo jakiegoś fajnego standardu życia czy wielu znajomych spoglądam coraz bardziej sceptycznie na ten kraj... Z drugiej jednak strony niektóre nasze "cechy narodowe" z jakimi spotykam sie po przyjeździe do kraju tez dają sie nieźle we znaki... Tak więc ciężko o złoty środek

Po 11 latach wyjechałem i mam dosyc tego narodu, systemu i traktowania Polaków.

Wyjeżdżaj nie zastanawiaj się a wreszcie będziesz szczęśliwym człowiekiem!!!

Fajny film

Fajny materiał:)

Dodam, że jak oglądam relacje rodaków z różnych krajów, także z innych źródeł czerpiąc wiedzę o tym, co się tam dzieje, dochodzę do wniosku, że tutaj wcale nie jest tak źle i póki co spokojniej.

ja po 10 latach wrocilem z Holandii do Pl, przez jakis czas, mialem jeszcze jakies glupie nawyki stamdad. Teraz mija 6 rok w Pl, jestem bardzo zadowolony, mam dwoch synow, dom, żonę dwa auta, swoja rodzine, tesciow, szwagrów, nowych znajomych, mnostwo zajec, odkrywam patriotyzm na nowo. Powodzenia!

Bardzo fajny film . Pozdrawiam i życzę powodzenia w spełnieniu marzeń

super materiał

Zjeżdżaj stamtąd .Jesteś młody , ułożysz sobie życie gdzie indziej , lata pracy wywalczysz. Nie warto być niewolnikiem na własne życzenie . Wszystkiego dobrego !

Od nastolatki mieszkam za granica najpierw w Szwecji a potem w US , to drugie zdecydowanie uczy cię samodzielności i zdrowego myślenia bo Skandynawia cię zniewala umysłowo … oczywiście pierwsze lata wychowania w Polsce tez mnie ukształtowały w pewien sposób zatrzymałam co pozytywne z Polski i Polska zawsze będzie moja ojczyzna

Prawdę mówisz kolego. Pozdrawiam serdecznie