11 Zasada to słuchanie mojego podcastu z tej playlisty: bit.ly/podcastDZ

Wartościowy przekaz! Zwłaszcza nadzieja, że z potłuczonego życia też można coś jeszcze posklejać....

Arcydzieło w kontekście życia kojarzy mi się z Mistrzem Fryderykiem Karzełkiem z Klubu 555,ktory ma dziś akurat urodziny :) swoją drogą... Jest tu ktoś z K555? :)

Dosyć ładna wymowa! A i można się czegoś nauczyć!

Niektóre z wymienionych tutaj zasad, oczywiście mają sens, ale niewydaje mi się by japoński 'system pracy', czy japońskie normy kulturowe powinny być czymś, co należałoby kopiować w Polsce czy Europie. Liczba samobójstw w Japonii, czy śmierci z przepracowania jest nieporównywalna do tych w naszym kraju i regionie. Do tego dochodzi alkoholizm i ogolna samotność. Jesteś częścią grupy, społeczeństwa, ale tak naprawdę to jesteś tylko trybykiem w wielkiej maszynie i Twoje całe życie to tylko i wyłącznie praca. Nie masz czasu wolnego, nie masz czasu by kogoś poznać, założyć rodzinę, wszystko jest podporządkowane Twojemu szefowi w pracy. Godziny nadliczbowe są niepłatne, urlop to bodajże 5 dni w roku, oczywiście bezpłatny, nie wiem czy mają coś takiego jak chrobowe, nie możesz wyjść wcześniej z pracy niż Twój przełożony, nawet jak jesteś ze wszystkim obrobiony, więc de facto w Japonii również praktykują 'dupogodziny' i ich system pracy jest mega nieefektywny. Różnią się od nas tym, że są narodem karmym i dla pracy, czy dla bycia częścią danej grupy, są wstanie poświęcić swoje zdrowie, a nawet życie.

Dobry materiał, oj chciałbym mieć właśnie takie spełnione życie, jednak póki co daleko mi do tego i to bardzo. Z drugiej strony ten termin spełnione życie dla każdego z nas może oznaczać mimo wszystko co innego.

Zawsze ból dupy mają ludzie w sumie którym te życie nie wyszło. Wiec rób dalek co robisz bo zawsze się trafi ktoś komu pomożesz .

Super zasady. Tylko nie stosować do obecnej elektroniki 😀😀.

Bardzo dobry materiał Ostatnia zasada skojarzyła mi się z Mimo że czasami coś się kończy I jest to smutne To mimo wszystko możemy wymciagnac lekcje z tego bądź cieszyć się tym jak przeżyliście wspólnie mile chwilę Więc zamiast płakać czy się smucić Trzeba docenić to co było

A jak się ma do tego Karoshi - japoński syndrom nagłej śmierci z przepracowania ? 🙂

i podcast na jutrzejszą droge do szkoły 😎

Do tego ostatniego przydałaby się instrukcja i osobny film ;) Dobrze to już było.

Witaj. Oglądam Ciebie od niedawna, ale za to intensywnie :-) Nawet kilka odcinków dziennie. Bliski był mi odcinek o byciu miłym :-) Wracając do dzisiejszego. Niedawno odkryłam Wabi sabi . Najpierw we wnętrzach, teraz mam zamiar zgłębić filozofię japońską. Mam pytanie do Ciebie nie związane zupełnie z tym odcinkiem, ale ostatnio coś mnie nurtuje i chciałabym poznać Twoje zdanie. W pewnym sensie autorytetu w dziedzinie relacji i psychologii. Dajesz temat na kanale (piszę na swoim przykładzie) , rozwija się dyskusja. Jesteśmy narodem bardzo podzielonym, a więc i temat świąt też podzielił widzów. Dostajesz mniej przychylne komentarze. Starasz się wytłumaczyć, że zostałeś zraniony. A co otrzymujesz? Informację zwrotną, że nie potrafisz przyjąć krytyki. Kiedy starasz się postawić granicę - obrywasz. Jak sobie z tym radzić? Może jakiś odcinek o kulturze pisania komentarzy? Może jak mówić, żeby być zrozumiałym. Będzie mi bardzo miło jeśli pochylisz się nad komentarzem Pozdrawiam

Po wymienionych drużynach piłkarskich śmiem stwierdzić, że jesteś z okolic Nysy

Jakim programem robi pan te kreskówki ?

Ja mieszkam w dziwnym miejscu, bo jedyną osobą pracującą w moim bloku jestem ja. A po osiedlu rozłazi się menelstwo, dziadostwo i nieroby. Widocznie socjale się w kraju mocno poprawiły.

Nie wiem czy podawanie narodu, ktory ma jeden z najwiekszych odsetków samobojstw, występuje wiele zjawisk socjologicznych zwiazych z wykluczeniem, gdzie borykaja sie z jednym z najwiekszych problemow demograficznych i majacych chora kulture pracy jest dobrym przykładem, ale kto co lubi.

Leszku, w Twoim filmie z przed 4 lat, pt. "Wszystkie głupie rzeczy, które Ci mówili", w 6 punkcie tak jak tu, użyłeś tego samego powiedzenia tzn "jest jak jest". Użyłeś nawet przykładu swojego dziadka. Rzecz w tym, że tam zgodnie z tytułem mówiłeś, że to bezsensowne powiedzenie. A tu mówisz, że to dobre podejście do pogodzenia się z życiem. Skąd te dwie skrajne interpretacje tego powiedzenia? No chyba, że przyjąć (za Wikipedią): Shikata ga nai to japońskie wyrażenie oznaczające „nie można na to poradzić” lub „nic nie można na to poradzić”. Wówczas, moim zdaniem, ma to sens. Jak widzisz uważnie oglądam Twoje filmy, po wiele razy. Bardzo sobie cenię Twoje publikacje. 🙂 Proszę o komentarz. Pozdrawiam 🙂

Eh, Leszku zacząłem oglądać ten kanał kilka lat temu, skuszony tytułem o kończeniu z przeciętnością. Czy jakoś tak, pisze z pamięci. W każdym razie wtedy były tu promowane idee ponadprzeciętności i robienia czegoś lepiej. Obecnie trudno znaleźć film w którym empatia nie byłaby odmieniana przez wszystkie przypadki :/

Nie zrozumiem, dlaczego akurat Japonia i jej zasady podejścia do pracy i życia przedstawiłeś. Podobny pogląd nt. pracy posiadają chociażby Chińczycy. Jasne, fajnie się to sprzeda z marketingowego punktu widzenia, ale zagłębiając się w poszczególne zasady można dostrzec bardzo "brzydki" kontrast, który nie pokazuje społeczeństwa japońskiego w dobrym świetle. Faktem jest, że gdyby nie gigantyczne pieniądze i ogrom wiedzy, które zostały wpompowane do Japonii po II wojnie światowej, synonimem złej jakości nadal określalibyśmy produkty z japoni (wcześniej to miano miały produkty niemieckie, a zmieniło się to mniej więcej po dojściu pewnego niespełnionego malarza do władzy), a także i inne okoliczności, nie byłoby promocji tego podejścia w kontekście "cudu uzdrawiającego firmy/prace" w publikacji "Maszyna, która zmieniła świat". Większość zasad wymienionych przez ciebie to wynik nie tylko długiej izolacji od świata zewnętrznego, niedostępności większości zasobów naturalny, ale też, niestety, dość daleko posuniętego nacjonalizmu, rozwijającego się przez wieki, a mające swoje apogeum w trakcie i pomiędzy wojnami. Japonia, jako społeczeństwo mocno patriarchalne nie daje pełnej możliwości na rozwój zawodowy chociażby kobiet, które otrzymują niższe wynagrodzenia od swoich kolegów. Jest to społeczeństwo, które co prawda, w twarz ci nie powie, że odstajesz (wyglądem, ubiorem, zachowaniem) od reszty, ale da ci to odczuć. Łatwo to można zauważyć w szkole - mundurki czy też NAKAZ określonego wyglądu uczniów, ale też określonych zachowań w miejscach publicznych (np. nie jest dobrze widziane jedzenie w trakcie chodzenia, czy też głośnego słuchania muzyki przez słuchawki, choć to jest akurat dość dobra reguła). Te nakazy dotyczą również pracowników korporacji (praca dłużej niż 8h, obowiązkowe wyjścia z szefem na piwo). Sami uczniowie są też porównywalni pomiędzy sobą, a wyścig szczurów i przeciążenie nauką, zaczyna się już na dość wczesnym etapie (inny system nauczania) i jest kontynuowany dalej w dorosłym życiu. Szkoda, że przy zasadzie 3 nie wspomniałeś o choćby pato-stalkerach celebrytów czy też ogólnie "kultu" podążania za idolami. Fakt powściągliwego, czy też mało emocjonalnego okazywania uczuć to też wypadkowa kulturowa, która może doprowadzić do rozwoju niektórych zaburzeń, jak depresja czy hikigomori. Ta wytrwałość w dążeniu do celu była też dość mocno nadużywana, a każdy cel miał być "ku chwale cesarza" - właśnie zgodnie z filozofią zen. To, że społeczeństwo nie widzi (a może nie dostrzegało) tego typu problemów jak odrzucenie, depresja, niepełnosprawność, pewna nieporadność życiowa, przepracowanie, spowodowało, że Japonia ma opinię kraju z największą ilością samobójców. Mogłabym tu również wspomnieć o piętnowaniu i odrzucaniu rodziny mordercy i częściowe jej obwinianie za ten czyn, ale to chyba ma miejsce w większość społeczeństw. Zasada 2 - nietrwałość, jednak kłóci się dość mocno z Kaizen - podejściem do dążenia do doskonałości/zmianą z użyciem ewolucyjnych zmian. Sama idea przemijalności, nietrwałości istnienia była dość mocno wykorzystana przez wojsko. Jasne, okres pokoju wymusił zmiany w stosowaniu tej mocno zakorzenionej zasady.

Kiedyś Cię oglądałem, ale dość, unsub, z dupy psycholog, idź i popracuj normalnie, będziesz miał o 20-30 wiosen więcej i wtedy się produkuj, pozdrawiam, ale unsub

Mam wyjebane na robote byle starczyło na chlanie i jedzenie.

10 zasad bylejakizmu