13.05.24 Грузия Кутаиси - Уреки
Олимпиада 2024.
Велосаяхат Ақтау-Париж 👍
Bringing Peace to Olympics 💕
Олимпиадаға бейбітшілік тасушы💕
Күн бұлтты болғанымен жаңбыр жоқ қой деп асықпай керек-жарағымды дайындап великке келсем, артқы дөңгелегінде жел жоқ. Дөңгелекті шешіп алып, камераны қайта үрлеп тесігін байқадым. Покрышканы сипап қарасам, қылдай көзге зордан көрінетін жіңішке трос сымы. Камера ауыстырып қайта жинақталғанша сағатқа жуық уақыт кетті. Сағат 10-дарда майда жаңбыр тағы басталды. Жолдағы алма сатып отырған саудагерлер маңайына келіп, аяқ суыттым. Маған алма мен клубниканы ақшасыз ұсынды. Автобанның жөндеу жұмыстарына байланысты ма, бізді тау іргесіндегі бұрынғы жолға бұрып жіберді. Іргесінде темір жол да бар екен. Ауылдардың бірі бітсе бірі басталады. Үйлеріне газ тартылған. Қарсы бағытта келе жатқан мотоциклисттер менің жағыма өтіп, маған келді. Олимпиадаға великпен барамын дегенге қатты таңқалды. Мені тіпті батырға теңеп бірге бірнеше рет сурет-видеоға түстік. Поляктар Грузияны айналып көріп қызықтауға келе жатыр екен. Мотоциклдері алып Хондалар, үш жігіттің екеуі 1960 жылғы туылғандар болып шықты. Өздерімен бірге ертіп шыққан минивен жеңіл көліктері де бар екен.
Лангхутти ауылынан түскі ас іштім. Қасыма екі грузин келіп отырып пиво ұсынды. "Мен іше алмаймын" деп едім, "Біз де спортсменбіз, Гурия дегенді естідің бе?"-деді, мен: “Білемін, футбол командасы ғой"-деп едім, қатты риза болып, "Ол біздің команда"-деді. Кезінде КСРО-ның жоғарғы лигасында ойнап, Спартак, Динамолар осында келді деп ризалықтан менің түскі асымды төлеп жіберді.
Үлкен Супса өзенін көпірмен өте берген кезде оң жағымыздан үлкен су көрінді. Бұл Қара теңіз екен. Көп ұзамай Уреки деген елді мекен бұрылысынан оңға теңізге қарай бұрылып, жекеменшік қонақүйге орналастым. Париж олимпиадасының басталуына 81 күн қалды. Раббим💕👍 #paris2024olympics