พระกับฆราวาสแตกต่างกันอย่างไรเมื่อพระยังหยากมีเงินทองเหมือนกับปุถุชนที่ยังกิเลสหนา

น้อมกราบสาธุในธรรมคำสอนเจ้าค่ะ

สาธุเจ้าค่ะ

คำสอนของพระพุทธเจ้า เป็น ธรรมชาติ ที่มีเกิดปรากฏขึ้นมาตามความเป็นจริง คำสอนของพระพุทธเจ้า จะมีการเกิดปรากฏขึ้นมาของ กฏอิทัปปัจจยตา และ จะมีการเกิดปรากฏขึ้นมาของ ปฏิจจสมุปบาท นั่นเองค่ะ เมื่อนำ คำสอนของพระพุทธเจ้า ตถาคตภาษิตา มาบอกต่อ ก็จะพูดตามที่พระพุทธเจ้าท่านบอกสอนไว้ให้รู้ตามนั่นเองค่ะ ยกตัวอย่าง อริยสัจสี่ ทุกข์ สมุทัย นิโรธ มรรค เป็น คำสอนของพระพุทธเจ้า เป็น ตถาคตภาษิตา จึงมีการเกิดปรากฏขึ้นมาของ กฏอิทัปปัจจยตา (ทุกข์>สมุทัย) ( สมุทัย > นิโรธ) ( นิโรธ > มรรค ) คำสอนของพระพุทธเจ้า จะมีการเกิดปรากฏขึ้นมาของ กฏอิทัปปัจจยตา อย่างนี้นั่นเองค่ะ และ จะมีการเกิดปรากฏขึ้นมาของ ปฏิจจสมุปบาท นั่นเองค่ะ (ทุกข์>สมุทัย)>(สมุทัย>นิโรธ)>(นิโรธ>มรรค) การเกิดปรากฏขึ้นมาของ ปฏิจจสมุปบาท คือ มีธรรมที่เป็นเหตุ และ มีธรรมที่เกิดแต่เหตุ เรียงร้อยกันและกันในการเกิดปรากฏขึ้นมา ที่เรียกว่า ปฏิจจสมุปบาท นั่นเองค่ะ คำสอนของพระพุทธเจ้า จะมีการเกิดปรากฏขึ้นมาของ กฏอิทัปปัจจยตา จะมีการเกิดปรากฏขึ้นมาของ ปฏิจจสมุปบาท อย่างนี้นั่นเองค่ะ เมื่อนำ คำสอนของพระพุทธเจ้า มาบอกต่อ จึงต้องพูดตามที่พระพุทธเจ้าท่านบอกสอนไว้ให้รู้ตามนั่นเองค่ะ เพราะว่า คำสอนของพระพุทธเจ้า เป็น ธรรมชาติ ที่มีเกิดปรากฏขึ้นมาตามความเป็นจริง นั่นเองค่ะ

คำแต่งใหม่ ที่เป็น สาวกภาษิต จะไม่มี กฏอิทัปปัจจยตา ไม่มี ปฏิจจสมุปบาท ไม่มี สังขตธรรม จึงไม่เป็น สัมมาทิฏฐิ นั่นเองค่ะ เมื่อมีศรัทธาใน คำแต่งใหม่ ที่เป็น สาวกภาษิต คือ การเกิดปรากฏขึ้นมาของ สังโยชน์ ทั้งสิบ นั่นเองค่ะ อริยมรรคมีองค์แปด ไม่เกิดปรากฏขึ้นมานั่นเองค่ะ

🙏🏻🙏🏻🙏🏻❤❤❤

ความคิดเห็นที่แสดงออกมา คือ การเกิดปรากฏขึ้นมาของ อินทรีย์5 พละ5 ศรัทธา วิริยะ สติ สมาธิ นั่นเองค่ะ เป็นความคิดเห็นที่เป็น สัมมาทิฏฐิ หรือ เป็นความคิดเห็นที่เป็น มิจฉาทิฏฐิ แค่นั้นเองค่ะ ถ้าเป็นความคิดเห็นที่เป็น สัมมาทิฏฐิ จะมี กฏอิทัปปัจจยตา มี ปฏิจจสมุปบาท มี สังขตธรรม จึงเป็น สัมมาทิฏฐิ นั่นเองค่ะ คือ การพูดตามคำสอนของพระพุทธเจ้านั่นเองค่ะ การเจริญ กุศลกรรมบถสิบ เป็น คำสอนของพระพุทธเจ้า นั่นเองค่ะ ปลายทาง คือ มีสัมมาทิฏฐิ คือ การเกิดปรากฏขึ้นมาของ ปัญญา ฌาน 4 สัมมาทิฏฐิ นั่นเองค่ะ / ในส่วนของ ความคิดเห็นที่เป็น มิจฉาทิฏฐิ ก็จะไม่มี กฏอิทัปปัจจยตา ไม่มี ปฏิจจสมุปบาท ไม่มี สังขตธรรม จึงไม่เป็น สัมมาทิฏฐิ นั่นเองค่ะ เป็นความคิดเห็นที่เป็น มิจฉาทิฏฐิ เป็น มิจฉาวาจา นั่นเองค่ะ เพราะว่า เป็นการเกิดปรากฏขึ้นมาของ สังโยชน์ ทั้งสิบ นั่นเองค่ะ คือ มีศรัทธาใน สาวกภาษิต คือ การเกิดปรากฏขึ้นมาของ สังโยชน์ ทั้งสิบ นั่นเองค่ะ

ศีล คือ การกระทำทาง กาย และ วาจา การนำ คำสอนของพระพุทธเจ้า การเจริญ กุศลกรรมบถสิบ มาบอกต่อ จึงเป็นความคิดเห็นที่เป็น สัมมาทิฏฐิ เป็น ศีล เป็น สัมมาวาจา นั่นเองค่ะ และ เป็นการเกิดปรากฏขึ้นมาของ อริยมรรคมีองค์แปด นั่นเองค่ะ อริยมรรคมีองค์แปด เกิดปรากฏขึ้นมาอย่างนี้อย่างนี้นั่นเองค่ะ

@@user-tl5ws1fe7e การกระทำนั่นแหล่ะ หลงซ้อนกายซ้อนจิต หลงซ้อนธาตุซ้อนขันธ์ องค์พุทธะท่านไม่ได้สอนให้ไปปฏิบัติใดๆทั้งสิ้น แม้แต่ศีลเองท่านก็ไม่ให้เอามายึดเอาติดแม้แต่ข้อเดียว ท่านมีแต่สอนให้จบตัวจบเอง ไม่เอามันทั้งเอาทั้งไม่เอา คือยุติกรรมไม่ว่ากรรมดีหรือกรรมเลว

@@thetruth-db2vu ความคิดเห็นที่แสดงออกมา ไม่เป็น สัมมาทิฏฐิ เลยนั่นเองค่ะ คำสอนของพระพุทธเจ้า เป็น สัมมาทิฏฐิ นั่นเองค่ะ ยกตัวอย่าง สังขตธรรม เกิด เสื่อม ดับ เป็นอนัตตา เนตังมะมะ เนโสหมัสสมิ นะเมโสอัตตา คำสอนนี้เป็นคำสอนของพระพุทธเจ้า เพราะจะมีการเกิดปรากฏขึ้นมาของ กฏอิทัปปัจจยตา นั่นเองค่ะ (เกิด>เสื่อม) (เสื่อม>ดับ) (ดับ > อนัตตา ) ( อนัตตา> เนตังมะมะ เนโสหมัสสมิ นะเมโสอัตตา ) คำสอนของพระพุทธเจ้า จะมีการเกิดปรากฏขึ้นมาของ กฏอิทัปปัจจยตา อย่างนี้นั่นเองค่ะ คือ เกิด เป็น ธรรมที่เป็นเหตุ เกิดปรากฏขึ้นมา และ ธรรมที่เกิดแต่เหตุ คือ เสื่อม (เกิด>เสื่อม) คำสอนของพระพุทธเจ้า จะมีการเกิดปรากฏขึ้นมาของ ปฏิจจสมุปบาท นั่นเองค่ะ คือ มีธรรมที่เป็นเหตุ และ มีธรรมที่เกิดแต่เหตุ เรียงร้อยกันและกันในการเกิดปรากฏขึ้นมา ซึ่งพระพุทธเจ้าท่านบอกสอนไว้ให้รู้ตามว่า ธรรมทั้งหลายย่อมทนต่อการเพ่งพิสูจน์ นั่นเองค่ะ (เกิด>เสื่อม)>(เสื่อม>ดับ)>(ดับ>อนัตตา)>(อนัตตา>เนตังมะมะ เนโสหมัสสมิ นะเมโสอัตตา )คำสอนของพระพุทธเจ้า ตถาคตภาษิตา จะเป็นแบบนี้เหมือนกันทั้งหมดเลยนั่นเองค่ะ อริยสัจสี่ อริยมรรคมีองค์แปด และอีกมากมาย พูดตามที่พระพุทธเจ้าท่านบอกสอนไว้ ก็จะเป็น สัมมาวาจา นั่นเองค่ะ เป็นการกระทำทาง วาจา เป็น ศีล นั่นเองค่ะ