240 - (μικρού μήκους) _ του Χάρη Ντώνια

240 - (μικρού μήκους) _ του Χάρη Ντώνια _

Рет қаралды 21,472

3 жыл бұрын

Ένας αρχιτέκτονας δουλεύει μέχρι αργά το βράδυ στο γραφείο του και κάνει μια παραγγελία από το τηλέφωνο. Υπάρχει μια υπόνοια ότι παρακολουθείται. Καταφθάνει ο διανομέας, του οποίου η συμπεριφορά είναι πολύ περίεργη. Θα φύγει; Μπορεί ο διανομέας να είναι ένας από αυτούς που τον παρακολουθούν, ή είναι όλα απλές συμπτώσεις;
Σκηνοθεσία: Ντώνιας Χάρης
Παραγωγή: Ντώνιας Χάρης, Films Single
Σενάριο: Ντώνιας Χάρης
Μοντάζ: Σταμάτης Μαγουλάς
Δ.Φωτογραφίας: Γεώργιος Κ. Τάντος
Μουσική: Άρης Σιαφάς
Παίζουν: Ερρίκος Λίτσης ,Γιάννης Στάνκογλου ,Ανδρομέδα Σφακιανού, Καλλιόπη Σφακιανού
Όλα τα πνευματικά δικαιώματα ανήκουν στους καλλιτέχνες και στους δημιουργούς, καθώς και στις εταιρείες τους.
Η παραπάνω ταινία δεν έχει κανένα κερδοσκοπικό όφελος και κανένα σκοπό ως προς την παραβίαση των αξιώσεων που έχουν οι εταιρείες καθώς και οι ανωτέρω δημιουργοί του, αλλά προορίζεται μόνο για διασκέδαση.
Εάν παρά ταύτα θίγονται τα συμφέροντα κάποιου ή οι δημιουργοί της ταινίας το επιθυμούν, για οποιονδήποτε άλλο λόγο, είμαι πρόθυμος να προβώ στην άμεση και οριστική διαγραφή του.
Καλή θέαση!

Пікірлер: 23

@user-cw1md6no6d 3 жыл бұрын

Η αχαριστία είναι το έγκλημα. Διότι ο άλλος, να πούμε, σου δώνει την τέχνη του κι εσύ αρωτάς: «Και ποίον, περικαλώ, το ηθικό δίδαγμα του έργου;» Δεν κάνει, ρε μάγκα. Μην τον προσβλίνεις τον καλλιτέχνη. Τι θέλεις να σου πει εν τέλει, πώς φτιάχνεται, να πούμε, το ραγού; Διότι πάσα έργο, να πούμε, δε σιάχνεται για χαβαλέ. Είναι να διδάχνει κιόλας . Δεν είναι, να πούμε : «φάγαμε, ήπιαμε και το λικεράκι μας και άντε, γεια-χαρά και τα δέοντα στην κερία μαμά σας». Άπαξ και έριξε φινάλε, να πούμε, το έργο, πρέπει να σακουλευτείς πού την πάει ο μάγκας τη δουλειά. Ούτω πώς, και αι ταινίαι τέχνης. «Πίστευε και μη ερεύνα. Πετάει ο γάιδαρος; Πετάει. Να σε δώκω τη Σαχάρα να με δώκεις το Σουέζ;» Διότι τέχνη ίσον νόημα. «Ποιος έριξε το πέναλτι και μού ’κλεισε το σπίτι; Γιατί να κλαίει το μωρό αφού φοράει πάνα;» Πρέπει να τα σακουλεύεσαι τα ψηλά νοήματα. Αλλιώς πώς, κάτσε σπίτι σου, ρίξε πασιέντζα και άσε τα επίλοιπα επάνω μας. Γιατί εμείς την ανθιζόμαστε, ρε μάγκα, τη φιάξη. Γουστάρουμε περί Μεγαλέξαντρο, γουστάρουμε περί καταραμένος όφις, σουβλίστε τους, πλακώστε τους και τα τοιαύτα. Γουστάρουμε περί ταινίαι τέχνης. Καπέλο μας.