Pierwsza część odpowiedzi p. Rafała Porzezińskiego znajduje się w odpowiedzi do komentarza pod filmem o kroku 1: kzfaq.info/get/bejne/nJyiiK6i07Pbo3U.html&lc&ab_channel=2ryby.pl Odpowiedź przekazana od p. Rafała Porzezińskiego do powyższego komentarza: 5. Zacznę od tego, że PARPA już nie istnieje, obecnie jej funkcje przejęło Krajowe Centrum Przeciwdziałania Uzależnieniom. Ma Pan rację, że w ramach proponowanych i rekomendowanych terapii pojawia się model ograniczenia szkód i ograniczenia ilości spożywanego alkoholu. Nie zamierzam polemizować z przekonaniem o skuteczności tej strategii, ale osobiście uważam, że jest to droga dobra i godziwa dla osób, które nie są uzależnione od alkoholu, a jedynie go nadużywają z takich czy innych powodów. W ich przypadku z pewnością jest możliwe ograniczenie, a nie rezygnacja ze spożycia alkoholu i zachowanie wolności osobistej. Co się zaś tyczy alkoholików, poznałem dziesiątki takich, którzy podejmowali daremne, a nawet tragiczne w skutkach próby kontrolowania picia i ograniczenia dawek. Oczywiście, to tylko indywidualne doświadczenie moje jako dziennikarza, hazardzisty i trenera terapii uzależnień, ale innego nie mam. Znam osoby, które pozostają trzeźwe i mimo że na pewnym etapie życia były niewątpliwie uzależnione od alkoholu, dziś uznają się za osoby zdrowe i nie nazywają się alkoholikami. Żadna z nich jednak nie zamierza próbować alkoholu z tego powodu, że dziś czuje się od niego wolna. Przeciwnie, właśnie z faktu tego uwolnienia czerpiąc, trzymają się one od alkoholu jak najdalej. Szanując bardzo Pana opinię na temat, który poruszyłem, obstaję przy swoim. Wg mnie nie ma dziś na świecie skuteczniejszej metody wychodzenia z uzależnień - zarówno czynnościowych, jak i substancjalnych - niż Program 12 Kroków, choć oczywiście istnieje wiele innych dróg. Dodatkową siłą tego programu jest fakt, że jego punktem dojścia jest wypełnianie Woli Boga, które mi osobiście jawi się jako coś znacznie ważniejszego niż jakieś powstrzymanie się od uprawiania hazardu. Pozostaję z szacunkiem. Rafał Porzeziński

@@2rybypl Ja z kolei zacznę od prośby o nie wprowadzanie w błąd, ponieważ to że parpa nie istnieje jest kolejną nieprawdą lub co najmniej półprawdą którą Pan sieje. A że o tym już Pan wspomina, i stara się poprawić, więc domyślam się że musi to być niezwykle istotna sprawa dla Pana, choć jednocześnie zastanawiam się czy coś wnosi do tematu kroków, ale postaram się Panu wytłumaczyć. Otóż Krajowe centrum przeciwdziałania uzależnieniom wynikiem odgórnej, czyli rządowej "inicjatywy" zostało utworzone łącząc właśnie parpe oraz krajowe biuro ds przeciwdziałania narkomani. Są to dwie odzielne agencje działające pod nową nazwą. I tak, parpa dalej istnieje i realizuje swoje cele, tworzą ją ci sami pracownicy istnieje strona oraz dalej rekomenduje wspomniane terapie itd. Jak dobrze pamiętam to chyba tylko dyrektor się zmienił. Panie Porzeziński, to nie moja racja a po prostu fakt i ogólnie dostępna wiedza. Wie Pan co, może Pan mieć swoje zdanie, i pisać co się Panu wydaje, ale dużo się Panu właśnie wydaje. Lecz co Pan myśli kiedy ludzie przychodzący na taką terapię, jaką diagnozę słyszą u lekarza ? Półalkoholizm? Zdumiewające to i smutne że TRENER TERAPII UZALEŻNIEŃ głosi takie "wydaje mi się"... Jednocześnie zdaje się Pan lepiej wiedzieć kim są lub nie są ci ludzie nawet ich nie znając. Rozumiem że nie poznał Pan innych alkoholików, myślę że tu znów uwidacznia się błąd konfirmacji, i rozumiem że to tylko "indywidualne doświadczenie" Pana, jako "DZIENNIKARZA , HAZARDZISTY, I TRENERA TERAPII UZALEŻNIEŃ" (parę razy już to Pan pisał aż pomyślałem że musi być na tyle ważne iz wymaga podkreślenie choćby poprzez dodanie dużych liter) i innego Pan nie ma. Kolejny raz powtórzę, aby zdobyć inne trzeba wyjść ze swojej strefy komfortu i poznawać innych ludzi podążającymi innymi ścieżkami. W innym przypadku skazuje się Pan na hermetyczne zamknięcie we własnych poglądach. I znów, to tylko i wyłącznie Pana fantazja i zarazem kompletna nieprawda że "nie ma dziś na świecie skuteczniejszej metody wychodzenia z uzależnień zarówno czynnościowych jak i substancjlnych niż program 12 kroków". I znów Panu powtórzę co we wcześniejszym komentarzu, wg obecnych badań zdecydowanie najskuteczniejszą formą pomocy alkoholikowi jest psychoterapie behawioralno poznawcze. A już naprawdę świetnymi wynikami cieszą się terapie z użyciem psychodelików(na poziomie nawet 80 %wyleczenia), z której skorzystał jakże znany w środowisku aowskim Bill Wilson,który był zwolennikiem używania psychodelików w leczeniu alkoholizmu, który swoje doświadczenie duchowe zawdzięcza LSD. Nawiasem mówiąc mam wśród znajomych, pracujących w nurcie behawioralno poznawczym, którzy wychodzą z założenia że nie zajmują stanowiska(a już absolutnie publicznego) ws innych metod a w szczególności jeśli nie wiedzą nic w temacie, ponieważ swoim wyobrażeniami czy swoim wydaje mi się lub założeniami, domysłami itd innymi słowy niepopartymi badaniami opiniami mogą wyrządzić więcej złego niż dobrego. Ale rozumiem że Pan ma inaczej. A na koniec Panie Porzeziński dodam że mówiąc o programie 12 kroków same superlatywy, warto uczciwie mówić również o zagrożeniach, w końcu program kładzie nacisk na bezwzględną uczciwość, oczywiście swoją ale i widzenia świata takim jakim jest, nie takim jakim chciałoby się aby był. A Pan jako dziennikarz powinien doskonale wiedzieć że należy być obiektywnym, i głosić obiektywne opinie. A zagrożeniem od którego trzeba zacząć jest fakt, że praca na programie budzi ogromne czasem skrajne emocje (szczególnie przy 4 i 5 kroku gdzie alkoholicy wywlekają na światło dzienne swoje brudy, i to właśnie na etapie tych kroków najczęściej alkoholicy porzucają dalszą pracę na programie ponieważ nie dźwigają emocji z nim związanych) z tzw sponsorem który jest nikim innym jak zwykłym alkoholikiem. Konsekwencje mogą być różne w zależności na kogo się trafi, oczywiście praca może być zbawienna, ale może być wręcz przeciwnie, a jeśli ktoś wyjdzie bardziej niż był potargany emocjonalnie to nikt nie weźmie żadnej odpowiedzialności, bo w końcu aa to nieprofesjonalny ruch samopomocowy w dodatku każdy jest anonimowy(choć w przypadku nadużyć ja osobiście zawsze sugeruję i tak zgłoszenie na policję) . Kolejne to mimo że niezalecane ale stosowane, sponsorowanie mężczyzna kobiecie. I tu trzeba powiedzieć o alkoholikach stosujących niepisany 13 krok i perfidnie wykorzystujących w szczególności nowicjuszki. Kolejnym to wiedza sponsora niemal wszystkiego o podopiecznym, który może wykorzystać tą wiedzę do własnych celów, a takie przypadki wcale nie należą do rzadkości. Sporo można się dowiedzieć szczególnie na anglojęzycznych stronach. Nie ma co ukrywać że aa składa się zarówno z tych co szczerze pragną zdrowia i rozwoju, jak i min z oszustów, przestępców, złodziei, recydywy i wszyscy oni tworzą ruch aowski, a co poniektórzy mają po prostu swój mniej lub bardziej perfidny interes w uczęszczaniu do aa sponsorowaniu itd. A to jedynie część. Z szacunkiem, z szacunkiem.

@@robertnowak3854 Odpowiedź przekazana od p. Rafała Porzezińskiego: Drogi Panie, widzę, że piszemy o zupełnie innych sprawach i dlatego nasza dyskusja jest pozorna. Szkoda na nią Pana i mojego czasu. Otóż Pan pisze o tym, że są ludzie, którzy realizują tylko niektóre kroki z Programu 12 Kroków, że są tacy, którzy te kroki realizują w wypaczony sposób (np. opowiadają swoją złą przeszłość zamiast wyciągać z niej wnioski czy zadręczają się poczuciem winy zamiast wykorzystywać poczucie winy do motywowania się w pracy nad sobą tu i teraz). Pisze Pan też o tym, że są tacy uzależnieni, którzy odzyskali wolność bez pomocy Boga, a także o tym, że wśród sponsorów bywają osoby toksyczne czy że nikogo nie można zmusić do uznania bezsilności wobec alkoholu i do tego, że przestali w konsekwencji kierować swoim życiem. To wszystko są fakty, które ja też dostrzegam i potwierdzam. Mnie jednak nie o to chodzi, gdy piszę o Programie 12 Kroków. Piszę wtedy o całym tym programie i wyłącznie o tych ludziach, którzy chcą realizować ten program z własnej woli i w całości - od 1-go do 12-go kroku. Jeśli ma Pan uwagi co do sposobu, w jaki przedstawiam treści, które głosi ten program, to proszę o uwagi. Nie ma natomiast sensu nasza polemika na tematy, które Pan porusza, czyli o tym, jak i na ile wybiórczo dana osoba realizuje ten program. Tu obydwaj się zgadzamy, że każdy czyni to na swój niepowtarzalny - dojrzały, średni czy całkiem niedojrzały - sposób. Pozdrawiam!

Dzień dobry, czy zna pan jakieś alternatywy dla ateistów? Przedwczoraj zdretwialy mi dłonie podczas picia alkoholu. Nie mogłem się ruszać. Walczę z alkoholem od kilku lat, ale bez powodzenia. 10 lat temu udało mi się nie pić 4,5 roku. I rok temu udało mi się nie pić przez 8 miesięcy. Jednak od roku praktycznie bez przerwy pije. Z krótkimi przerwami, zwykle kilkudniowymi, kiedy to biegam, chodzę na siłownię, biorę zimne prysznice, a potem...bah wszystko od nowa. Niestety nie jestem wierzący od wielu lat i program AA nie trafia do mnie. Wpadłem w błędne koło. Coraz więcej problemów w moim życiu, i z każdym pije jeszcze więcej, czuję się jak śmieć, ruina człowieka. Mam do tego nawroty fobii społecznej, unikam kontaktu z ludźmi, coraz bardziej się jąkam, gubię słowa i coraz bardziej tracę nadzieję. Jeśli ktoś zna jakiś program, alternatywny do tego religijnego, najlepiej, żebym sam mógł poznawać materiały w domu, bo ze względu na swoje fobie już nawet nie jestem w stanie się przełamać do rozmawiania od tym z ludźmi. Chyba, że w formie czatu, ale nikt nie oferuje pomocy w tej formie.

Program 12 kroków jest dla każdego. Nie jest programem religijnym, tylko duchowym, tj. zakłada istnienie siły wyższej - dla wierzących to może być Bóg. Najlepiej pójść na mityng spis.aa.org.pl/