30minutes meditation music by Persian Ney
It is my honor to present the first solo performance of Persian ney in the meditation genre to you all. Unfortunately, we live in a time where there is less opportunity to connect with ourselves. Our connection with nature has diminished, and we rarely look up at the sky to witness a sunrise or sunset. I hope that through this solo performance, I can accompany you on your explorations. I recorded these melodies in the corner of our small apartment bedroom on the night of May 11, 2024. Interestingly, Persian ney has unique sound characteristics. All the sounds you hear are recorded with just one instrument, and its sound is entirely natural. I named this collection after the great Roman poet's poem *Listen to the Ney*. Please do not hesitate to share your thoughts with me, as they will guide me on this path. I wish inner peace and outer peace for all my dear friends.
باعث افتخار است که اولین تکنوازی نی فارسی را در ژانر مدیتیشن تقدیم شما عزیزان کنم . متاسفانه ما در روزگاری زیست میکنیم که فرصت کمتری برای با خود بودن پیدا می شود . ارتباط ما با طبیعت کمتر شده و به ندرت سر بر آسمان میکنیم که غروب یا طلوعی را به نظاره بننشینیم. امیدوارم با این تکنوازی بتوانم در مکاشفات شما همراه باشم . این نغمه ها را در گوشه اتاق خواب آپارتمان کوچکمان در تاریخ یازدهم می دوهزار و بیست و چهار در حوالی نیمه شب ضبط کرحدم . جالب است که بدانید نی فارسی دارای ویژگی های صوتی منحصر بفردیست .تمام صداهایی که می شنوید فقط با یک ساز ضبط شده است و صدای آن کاملا طبیعی است.این مجموعه را بر گرفته از شعر مولانای بزرگ *بشنو از نی*نامگذاری کردم . لطفاً من را از نظرات خود بی بهره نگذارید که روشنگر راه من در این مسیر خواهد بود.برای همه دوستان آرزوی آرامش و صلح درونی دارم.
Rumi poem
بشنو از نی چون حکایت می‌کند
از جداییها شکایت می‌کند
Listen to this reed how it complains, telling a tale of separations
کز نیستان تا مرا ببریده‌اند
در نفیرم مرد و زن نالیده‌اند
Saying, “Ever since I was parted from the reed-bed, man and woman have moaned in (unison with) my lament.
سینه خواهم شرحه شرحه از فراق
تا بگویم شرح درد اشتیاق
I want a bosom torn by severance, that I may unfold (to such a one) the pain of love-desire.
هر کسی کو دور ماند از اصل خویش
باز جوید روزگار وصل خویش
Every one who is left far from his source wishes back the time when he was united with it.
من به هر جمعیتی نالان شدم
جفت بدحالان و خوش‌حالان شدم
In every company I uttered my wailful notes, I consorted with the unhappy and with them that rejoice.
هرکسی از ظن خود شد یار من
از درون من نجست اسرار من
Every one became my friend from his own opinion; none sought out my secrets from within me.
سر من از ناله من دور نیست
لیک چشم و گوش را آن نور نیست
My secret is not far from my plaint, but ear and eye lack the light (whereby it should be apprehended).
تن ز جان و جان ز تن مستور نیست
لیک کس را دید جان دستور نیست
Body is not veiled from soul, nor soul from body, yet none is permitted to see the soul.
آتشست این بانگ نای و نیست باد
هر که این آتش ندارد نیست باد
This noise of the reed is fire, it is not wind: whoso hath not this fire, may he be naught!
آتش عشقست کاندر نی فتاد
جوشش عشقست کاندر می فتاد
Tis the fire of Love that is in the reed, ’tis the fervour of Love that is in the wine.
نی حریف هرکه از یاری برید
پرده‌هااش پرده‌های ما درید
The reed is the comrade of every one who has been parted from a friend: its strains pierced our hearts.
همچو نی زهری و تریاقی کی دید
همچو نی دمساز و مشتاقی کی دید
Who ever saw a poison and antidote like the reed? Who ever saw a sympathiser and a longing lover like the reed?
نی حدیث راه پر خون می‌کند
قصه‌های عشق مجنون می‌کند
The reed tells of the Way full of blood and recounts stories of the passion of Majnún.
محرم این هوش جز بیهوش نیست
مر زبان را مشتری جز گوش نیست
Only to the senseless is this sense confided: the tongue hath no customer save the ear.
در غم ما روزها بیگاه شد
روزها با سوزها همراه شد
In our woe the days (of life) have become untimely: our days travel hand in hand with burning griefs.
روزها گر رفت گو رو باک نیست
تو بمان ای آنک چون تو پاک نیست
If our days are gone, let them go! ’tis no matter. Do Thou remain, for none is holy as Thou art!
هر که جز ماهی ز آبش سیر شد
هرکه بی روزیست روزش دیر شد
Except the fish, everyone becomes sated with water; whoever is without daily bread finds the day long.
در نیابد حال پخته هیچ خام
پس سخن کوتاه باید والسلام
None that is raw understands the state of the ripe: therefore my words must be brief. Farewell!