Trwa nabór na kurs jesienny języka japońskiego online ze mną! Szczegóły: docs.google.com/document/d/1kMzJTjqBfaz8Yxg1LWfKAkpXKqhI6HnohMtoxXZhIqw/edit?usp=drivesdk

Ja 8 lat temu byłem na rocznym stypendium za granicą, gdzie miałem i w grupie i w akademiku studentów z Japonii. Pamiętam, że po kilku miesiącach też pomyślałem, ze Polacy i Japończycy mają pewien istotny wspólny mianownik w mentalności

"Wystający kołek jest dobijany." - to bardzo dobre przysłowie i pożyczam sobie.

"...w moim Wrocławiu ..." fajnie to zabrzmiało . :) Pozdrawiam

Mimo młodego wieku jesteś bardzo mądrym Człowiekiem.

Twoje gramatyka jest lepsza niż niejednego Polaka, który urodził się i całe życie mieszkał w ojczyźnie

O jezyku nie napisze bo to oczywiste,ze uzywasz pieknej polszczyzny ale jestem pod ogromnym wrazeniem kultury osobistej i mimo mlodego wieku madrosci zyciowej i wrazliwosci.Jestem juz babcia i prababcia ale takiego wnuczka jestem gotowa zaakceptowac w rodzinie juz dzis!!!Brawo Ignacy i nie schodz z obranej drogi.Najlepsze zyczenia dla Ciebie i wybranki.Ujales mnie niewatpliwie sympatia dla Wroclawia,gdzie coprawda nie urodzilam sie ale wyroslam,wyksztalcilam i zylam wiele lat.Obecnie w Niemczech.

Szanowny Panie Ignacy! Pan ma problem nie z polskim tylko ze swoim charakterem. Poprawa znajomości polskiego niczego nie zmieni, Już Pan mówi lepiej niż 20% rdzennych Polaków a nie gorzej niż 40% a ci co ewentualnie mówią lepiej to różnica nie jest wielka. Najważniejsze jest przecież to co się ma do powiedzenia a tu niczego zarzucić się nie da. Pan mądry gość jesteś a takiego zawsze warto posłuchać. Dziękuję za ciekawe obserwacje i przemyślenia na temat mojego kraju. Pozdrawiam

Ignacy, mówisz perfekcyjnie po polsku. Większość Polaków robi błędy i kaleczy swój rodzimy język. Mógłbyś Polaków uczyć pięknej polszczyzny, brawa 👏🏻

Cóż tam piękny Pański polski język... Mądrość, głębia, wnikliwość, delikatność Pańskich komentarzy jest po prostu powalająca.

dzień dobry . panie Ignacy . czas już , zeby pan oswoił sie z myślą , że znajomość przez pana naszego języka nie jest dobra .... ona ( znajomość ) jest GENIALNIA . AŻ TRUDNIO uwierzyć , że pan jest obcokrajowcem !

Podoba mi się ewolucja twojej partnerki z dziewczyny w narzeczoną, o ile te słowa nie są używane jako synonim, to trzymam kciuki za dalszy rozwój relacji i kolejny level 💞

Ignacy, Ty tak dobrze mowisz po polsku, ze sie w pale nie miesci!!! Polacy sa zawstydzeni.....ale bardzo mi sie takze podoba, ze Ty jestes taki bardzo skromny 👍🧑‍🌾

Pan się wyjątkowo pozytywnie wyróżnia na tle innych, a ja Panu wcale nie zazdroszczę, ale po prostu podziwiam i cieszę się ogromnie. To niezmierna przyjemność Pana słuchać!

Jesteś szlachetnym i wspaniałym młodzieńcem. 💖💖💖

Ignacy, jesteś jedyny i nie do podrobienia !👍Pozdrawiam cieplutko❣

Twój j. polski jest coraz lepszy tzn : genialny jeśli chodzi o prawidłową wymowę wyrazów.

Siemanko Moim skromnym zdaniem piękne mówisz po polsku. DZIĘKUJĘ BARDZO za szacuek z jakim traktujesz mój ojczysty język. To wiele dla mnie znaczy. Wiem że zgodzi się ze mną każdy Polak. Pozdrawiam, Kali z Wroclawia

Nagraj film o mentalności młodych i starszych Polaków twoimi oczami chętnie posłucham.

Bardziej niż słowo "melancholijny" pasuje do nas "sentymentalny", to się tez wiąże z uczuciem smutku ale takiego który nie dołuje a bardziej oczyszcza.Mamy taki klasyk który zawiera słowa "Jestem dziś taki sentymentalny że mógłbym sprzedawać łzy"(wiersz i piosenka-polecam).

Wymowa, gramatyka, składnia - wszystko jest na najwyższym poziomie!

Mnie uczono, iż cokolwiek myślimy o swoich zaletach, za komplement wypada po prostu grzecznie podziękować.

sarkazm i czyste podejscie do rzeczywistosci to ostatnio rzadkosc na youtubie. Juz dawno nie odczulem takiej przyjemnosci ze sluchania kogos kto mowi po polsku.

Twój język polski jest rewelacyjny! :)

Honor jest bardzo ważny i dla Japonczyków i dla Polaków. Dziękuję za interesująco przedstawione fakty z życia Japonii.

Twój język polski jest genialny

Brawo Ignacy! Mieszkam od wielu lat w metro Chicago ale sporo podrozowalem .In Asia bylem np.w Chinach 3x,Korea 5x,Taiwan 8x, Indonesia 16x,Malesia 8x Songapore 18x,Thailand 10x,Philippines 12x a Japan 22x! I LOVE Japen!Beautiful country! Great foods! Amezing culture! And very safe ! I'm glad that you like Wroclaw.I studied Law in there years ago.Sorry! I was mixing Polish and English.Zycze Tobie i narzeczonej wszystkiego Najnajlepszego! Kto wie(?) moze kiedys sie zobaczymy z zona we Wroclawiu lub Chicago ?Zapraszam! Mam rowniez zone i...3 dzieci.

Drogi kolego mówisz pięknie po polsku,pozdrawiam Cię serdecznie Krzysztof z wschodniego Londynu

Ignacy, jesteś wzruszajacy !

2:25 "Na początku byłem dopiero na poziomie komunikatywnym, ale i tak się cieszyli". Chciałbym znać japoński "tylko" na poziomie komunikatywnym xD

Jest wiele racji w tym co powiedziałeś Ignacy. Dodałabym jeszcze, że podobnie jak w Polsce, w Japonii dba się o groby i pamięć o zmarłych bliskich. Jest też przywiązanie do duchowości, oczywiście jest ona różna, ale jest. Ja mam duży szacunek do osób starszych i podoba mi się, że w Japonii jest bardzo duży szacunek do seniorów, niestety w Polsce jest z tym gorzej. Kiedyś było inaczej. Bardzo lubię Ciebie słuchać, bo Twoje wypowiedzi są bardzo dojrzałe. Już dawno zauważyłam, że jesteś trochę innym Japończykiem, super, że o tym powiedziałeś🙂. Serdecznie pozdrawiam Ciebie i Twoją narzeczoną i życzę Wam wszystkiego najlepszego🤗

Cześć Ignacy, bardzo ciekawy filmik i trafne spostrzeżenia. Dzięki. A stwierdzeniem "w moim Wrocławiu" pewnie podbiłeś nie jedno polskie serce :-)

Gratulacje z powodu zaręczyn! Życzę Wam dużo miłości i szczęścia ❤️

Bardzo dojrzałe i mądre są pańskie przemyślenia i spostrzeżenia. Rzadko takie można spotkać u młodych ludzi. Stwierdzam to jako osoba duuuużo starsza od Pana :)

"W moim Wrocławiu"... i znów wzruszenie :)

Z tym chwaleniem za język to trochę tak jest rzeczywiście, że doceniamy że ktoś mówi w naszym języku bo trudny, ale myślę że twoi widzowie podziwiają Cię całkowicie szczerze ponieważ masz wysoki poziom języka i robisz bardzo mało błędów w dodatku opanowałeś wymowe niemal do perfekcji. Nie znam drugiego Japończyka na polskim KZfaq które by mógł się poszczycić znajomością polskiego na twoim poziomie.

Witam serdecznie .Jesteś niesamowity .Pozdrawiam przyjacielu

Jeśli naprawdę wydaje ci się że twój polski "nie jest dobry" to musisz uwierzyć że mówisz już lepiej niż większość Polaków. Twoja mowa jest czysta, prawdziwie literacka, bez potocznych naleciałości i wulgaryzmów którymi posługuje się ta właśnie większość. Pracuję z ludźmi i często słyszę takie rzeczy że życzyłbym tym ludziom aby choć w połowie mówili tak pięknie jak Ty!

Niezwykle rzadko zdarza mi się słyszeć kogoś tak precyzyjnego w swojej wypowiedzi. Zastanawiam się, czy to wynika z japońskiej kultury, czy ty jesteś tak genialny. O niebywałej, nawet wśród Polaków , poprawności językowej nie wspomnę. WIELKIE GRATULACJE IGNACY.🎉

Twój Polski jest s u p e r perfekcyjny. Kochamy Cię za to. !!!🍟🍟🍟🍟

Mówisz lepiej niż nie jeden Polak! Polski jest łatwy, u nas nawet małe dzieci mówią po polsku 😆

Słyszałem, że Polacy i Japończycy to jedyne narody, które wykształciły w swojej kulturze językowej wyrażenia „pan” i „pani”, kiedy się do kogoś zwracamy. Na przykład „proszę panią do tańca” czy „przepraszam pana, wie pan może, która godzina?” (pisane raz wielką, raz małą literą, w zależności od tego czy relacjonujemy komuś naszą rozmowę z owym panem czy panią, czy też zwracamy się do nich pisemnie ze względów grzecznościowych). Jak dobrze zrozumiałem, ten swoisty „usus” językowy wziął się z rycerskich kultur naszych obu narodów, które na tle pozostałych kształciły się w wyjątkowy sposób. Niestety nie pamiętam dokładnie źródła tej informacji i nie jestem w stanie jej sprawdzić czy też dokładniej przytoczyć jej treść. W niektórych językach, jak np. niemieckim czy rosyjskim, stosowane są w identycznych sytuacjach specjalne zaimki (odpowiednio Sie i вы /wy/). W dawnej Anglii, bodajże w XVI czy XVII używało się zaś tożsamego zwrotu grzecznościowego, który fonetycznie po polsku brzmi /wał/ (chyba piszę się „vau” czy „vou”, jakoś tak), o czym świadczą zachowane właśnie z tamtych czasów modlitewniki. To też w sumie pokazuje, jak bardzo się wszystko amerykanizuje, łącznie ze zwracaniem się do siebie - to tak à propos tego stwierdzenia, że Polska stara się bardzo, a dzisiaj nawet bardziej, naśladować Zachód. Z tym Pańskim spostrzeżeniem oczywiście się zgadzam i jednocześnie uważam to za nasz głupi, niczym nieusprawiedliwiony kompleks, który niewiadomo skąd się wziął. Jak słyszałem od starszych ludzi, jeszcze przed II wojną światową maturzyści z różnych szkół zwracali się do siebie właśnie per „pan”, „pani”. Powtarzam jednak, że nie wypowiadam się tutaj z pozycji autorytetu i polecam traktować wymienioną przeze mnie na początku domniemaną, wyłączną cechę Polaków i Japończyków jako ciekawostkę, której prawdziwość można samemu zweryfikować. Odnosząc się jeszcze do wymienionego przez Pana przysłowia - ono jest bardzo podobne do chińskiego powiedzenia, chociaż nie wiem czy tożsamościowo, mianowicie „choroba czerwonych oczu”, natomiast to chyba bardziej jest synonim zawiści, aniżeli zazdrości, którą, jak myślę, chciał Pan tutaj przytoczyć jako kolejna wspólną cechę Polaków i Japończyków. Ja jednak uważam, że do nas bardziej to chińskie porzekadło pasuje, niestety. Doskonale to zresztą oddaje niniejszy dowcip: życzeniem biednego Amerykanina byłoby mieć dokładnie tyle samo bawołów, co sąsiad, czyli 100, Szkota - dokładnie tyle samo owiec, co sąsiad, a więc 50, a Polaka, żeby wszystkie 2 krowy, które sąsiad ma, mu pozdychały, a sam, by miał ich ze 4. To się niestety daje zauważyć, być może nie jakoś szczególnie często, ale też nie powiem, by było to znikome zjawisko. Jest jeszcze jedna wspólna cecha, być może będąca także pokłosiem kultury rycerskiej, mianowicie bezinteresowna pomoc ludziom w potrzebie, często udzielana nawet w sposób ofiarny. Naturalnie, wypada mi tutaj wymienić tylko japońskie świadectwo posiadania tejże cechy: uratowanie blisko 900 dzieci naszych sybiraków i otoczenie ich nieprawdopodobnie, jak już napisałem, ofiarną opieką. Świadomi Polacy o tym pamiętają i dobrze jest przypominać tę historię przy każdej tego typu okazji, jak chociażby niniejszy film. Wiem, paskudna ze mnie gaduła. Z góry dziękuję wszystkim znawcom tematu, którzy potwierdzą/obalą to, co napisałem na początku. Pozdrawiam serdecznie!

Bardzo ciekawy film. Jesteś doskonałym obserwatorem, Ignacy. Bardzo mnie cieszy fakt, że swoją dziewczynę nazywasz narzeczoną. Bardzo bym chciała, żeby Polska pozyskała takiego obywatel, jak Ty, choćby nawet mieszkał w Japonii.

Dzień dobry i dziękuje ,to absolutna podstawa wynikająca z kultury osobistej. Jeżeli ktoś jedzie do obcego kraju i nie nauczy się nawet tego , to dla lokalsów znaczy tylko jedno "Nie szanuje nas". Znajomość tych kilku podstawowych słów pokazuje źe dana osoba zadała sobie chociaż odrobinę trudu , że jej w minimalnym stopniu zależało. To w większości wystarczy , żeby przełamać pierwsze lody.

Jestem tu pierwszy raz,a juz czuje sie zakochana w tym kanale! Myslalm ze tylko ja widze tyle podobienstw,tak jak my kochamy kraj kwitnacej wisni,niech japonczycy pokochaja Polske! To takie piekne kraje z ogromna historia,madroscia i natura. Wiadomo sa ludzie i ludziska ale polacy to rowniez inteligentny i pelen empatii narod

jestem już stary nie chce umierać tak młodo. zdołowałeś mnie tym podsumowaniem

To miłe, że mamy jakieś wspólne narodowe cechy i upodobania. Duże odległości nie stanowią już bariery w kontaktach między różnymi nacjami więc (chyba) będziemy się wszyscy do siebie upodabniać. Oby, przez te kontakty, wzmacniały się nasze dobre cechy, a zanikały te mało chlubne. Pozdrawiam.

Oglądałem niedawno filmy: Listy z Iwo Jimy i Yamato. W świadomości społecznej i w genach Polaków i Japończyków istnieje głęboko zakorzeniony etos rycerski. Zarówno Polacy i Japończycy zdolni są w obliczu niebezpieczeństw do nadzwyczajnych wysiłków i poświęceń. Potrafią walczyć, bić się do końca, nawet pomimo zbliżającej się nieuchronnej klęski. W obu narodach nie brak przykładów honorowych samobójstw żołnierzy niedopuszczających do siebie myśli o poddaniu się wrogowi. Film o obronie Iwo Jimy nasunął mi skojarzenie z obroną Wizny przez kpt. Raginisa.

7:39 Jakbyś o Polakach mówił. Najgroźniejsze w tych kompleksach jest to, że zamiast pracować na własną wartość, pracuje się na to żeby usłyszeć pochwałę. Oddaje się własną przyszłość tylko po to, aby ktoś nas poklepał po ramieniu.

Jeśli chodzi o język to wymiatasz bro! Jesteś zdolny i mądry za razem. Jestem Polakiem i moim problemem jest to że, za szybko się otwieram i za dużo o sobie mówię. Często zostaje to szybko wykorzystane przeciwko mnie. Zazdrość wyzbyłem się tego uczucia całkowicie, w sumie nigdy nie byłem jakimiś zazdrośnikiem.

Te zauwazone przez Ciebie wspólne cechy sa dla nas wielką nobilitacją. Dziekujemy .

Panie Ignacy bardzo dziękuję za taki odcinek i zawartą w nim tematykę. Masz bardzo trafne postrzeganie podobieństw .🤗 Uchwyciłeś je ( z perspektywy polaka) lepiej niż niejeden polak. 👍Trafnie spostrzegaż że Polacy ( starsze - młodsze) pokolenie zmieniają się. Starsi - pamiętają czasy komuny, jest też pokolenie które -"...do 12 lat" zaznało komuny a potem nastały inne czasy. Wreszcie pokolenie wychowane bez stresowo i na podobieństwo zachodu- w tzw. lepszych czasach. Gratulacje z okazji zaręczyn. 💖🥂Dużo Szczęścia życzę Wam Obojgu 💗🤗

Polecam książkę Antoniego Kępińskiego "Melancholia". I to bardzo polecam. Tak się mówiło i taka była terminologia w latach 70-tych. I nie mówię tego na złość, tylko jestem wzruszony, że ktoś nadal używa tego określenia. Brawo Panie Ignacy. Polski bardzo literacki, rewelacja, bardzo przyjemnie się Pana słucha. A tak tylko anegdotycznie najlepiej po polsku ale szczególnie odnośnie do akcentu, mówią osoby, których językiem natywnym jest arabski tzn. jeden z dialektów arabskiego. Kompletnie bez akcentu. Po dwóch latach w Polsce. Nie rozpoznałbyś, że jest z Libanu czy Izraela. Mieszkałem z dwoma takimi w akademiku. Zawsze wydawało mi się to ciekawe, ale nie zgłębiałem tematu. To było prawie 20 lat temu. Aha, dodatkowo niech Pan przeczyta "Obłęd" autor Jerzy Krzysztoń.

Bardzo bystrze obserwujesz Ignacy. Zgadzam sie z toba co do skromnosci, opinii innych o swoim kraju lub kontaktowosci. Ale mysle, ze to jest zwiazane z silnymi kompleksami, ktore byc moze funkcjonuja podobnie w obu krajach. Polska i Japonia byly przez dlugi czas, z bardzo roznych powodow, odizolowane od swiata,. W przypadku Japonii to epoka Edo, a ogolnie polozenie geograficzne, czyli mentalnosc wyspiarska. W Polsce byly to rozbiory, okupacje i zelazna kurtyna. Oba kraje przez te sytuacje mialy malo kontaktow z obcymi, a do tego bardzo zbiednialy w porownaniu z innymi krajami. Polska jest teraz, podobnie jak Japonia w latach siedemdziesiatych i osiemdziesiatych krajem na dorobku, wszystko rosnie, rozwija sie w szybkim tempie. Wiele osob nie nadarza nad tym rozwojem i nie moze uwierzyc, ze np ktos chcialby przyjechac do ich kraju i w nim mieszkac. Nadal wydaje im sie, ze Polska jest nie warta uwagi, bo jest nadal biedna i zacofana (co nie jest juz prawda). Polacy tradycyjnie odczuwali kompleksy nizszosci wobec obcych, szczegolnie z bogatszych krajow, kiedys dochodzila do tego bariera jezykowa (ktora nadal silnie dziala w Japonii). Nieraz kompleksy te objawiaja sie przez niesmialosc, nieraz przez pyszalkowatosc. W Japonii ludzie rowniez sa niesmiali, a w starszym pokoleniu szczegolnie mezczyzn nieraz aroganccy wobec obcokrajowcow. Japonczycy rowniez maja silne kompleksy wzgledem obcych, szczegolnie z Zachodu. Z tym wbijaniem kolka to jednak inny wymiar w Polsce i w Japonii. Tam trzeba siebie samego i swoja rodzine wiecznie ponizac, aby tylko ktos nie pomyslal, ze jest sie lepszym od niego. Tego w Polsce jednak nie ma. Z umilowaniem przyrody troche sie nie zgadzam. To jest troche taki mit, w ktory Japonczycy sami uwierzyli i go podtrzymuja. Moje wrazenie bylo raczej, ze przyroda dla Japonczykow jest zagrozeniem. Mieszkam w Sendai, gdzie o nature sie raczej nie dba. Zdarzylo sie, ze nagle wyciete zostaly wszystkie drzewa na pewnej dosc kameralnej ulicy. Gdy sie spytalem wlasciciela jednego sklepu dlaczego, odpowiedzial, ze drzewa to mendoksai, za duzo lisci, robactwa i ogolnie abunaj (czyli niebezpiecznie). Zamiast drzew, ktore dawaly cien, posadzili jakies krzaki. Z taka postawa spotykam sie dosc czesto, szczegolnie wsrod mlodych. Rowniez swiadomosc ekologiczna jest bardzo slabo rozwinieta. Japonczycy lubia pewne aspekty przyrody, wiatr, ktory porusza dzwoneczek szkalny i przypomina im o lecie, granie cykad, rosline, ktora przebila asfalt, kwintnace wisnie. Ale ogolnie o przyrode nie dbaja, stawiaja slupy elektryczne w pieknych miejscach, betonuja gory i wybrzeza morskie. Niestety rowniez w Polsce z dbaniem o przyrode nie jest najlepiej, ale zmienia sie na lepsze.

... nie wiem czy trafię, ale wspólne mamy pewne zamiłowanie do własnej historii i dumę z niej... I choć dziś już nie ma rycerstwa, czy samurajów w Japoni, to dużo ludzi interesuje się nimi, a nawet tworzy "koła" gdzie próbują (choćby w czasie urlopu) poczuć ten "smak staropolskiej kultury"...

"jest dużo takich Ignacy z Japonii" Błąd !!! Ignacy z Japonii jest tylko jeden ! :)

Ignacy, świetnie sę Ciebie słucha i poznaje, jak nas postrzegasz. Bardzo lubię Twoje filmiki, pokazujące Japonię, jej przyrodę, mentalność ludzi. Hokkaido jest przepiękne.

Cześć Ignac ! Zdolny i mądry z Ciebie chłopak . Życzę Ci realizacji wszystkich Twoich planów i marzeń . Z wielką przyjemnością oglądam Twoje programy . Lubię takich mądrych , jak Ty ludzi, oraz Twój sposób spostrzegania świata. 👍

Tak właśnie, zauważyłem ten emocjonalny klimat płynący z filmów o Hokkaido. Teraz już wiem, że to ta druga definicja melancholii, ta która jest mi bliska.

Ignacy szczerze jestem zdumiony Twoją znajomością języka polskiego i jak płynnie mówisz. Wiesz więcej niż Polacy i lepiej się wysławiasz niż Polacy. Gratuluję tsk dobrze opanowanego języka polskiego. Obejrzałem już kilka Twoich filmów i uważam że na prawdę świetnie sobie radzisz. Powodzenia i samych sukcesów!

Cześć Ignacy, Twój j. polski jest więcej niż bardzo dobry a szczególnie słownictwo , którego używasz jest ponadprzeciętne (średnio wykształcony Polak byłby dumny mając taki zasób słownictwa). Jesteś jedyny w swoim rodzaju :-D bo jesteś autentyczny i nikogo nie udajesz. Myślę, że i Polacy i Japończycy lubimy różnego typu festiwale i podróże te bliższe i dalsze. Pozdrawiam:-)

Ignacy jestes bardzo inteligentny i elokwentny. Ogromny zasob slow, przepiekna budowa zadn i plynnosc wymowy. To nie jest komplement, a stwierdzenie faktu. Bardzo madry mlody czlowiek

Najciekawsze jest to co zauważyłeś odnośnie różnic pokoleniowych, tego że kraj się zmienia gdyż młodzi są bardzo różni od starszych. Ciekawe spostrzeżenie i prawdziwe. Starsi musieli żyć w świecie w którym liczyła się rodzina, szczęście, wyjątkowość, nie było dostępu do świata a więc jego ciekawość była ogromna. Czytało się więcej książek, śniło o lepszym życiu i chciano być po prostu lepszym człowiekiem, przez co kultura osobista i różne pasje były wyznacznikiem jakości życia. Świat teraz jest brutalny, agresywny i preferuje szybką drogę do sukcesu, a i skrótów do niego jest więcej. Ja osobiście uwielbiam rozmawiać z osobami starszymi, ma to można powiedzieć taki głębszy wymiar i zawiera w sobie więcej mądrości i opanowania. A więc tak nastąpiła rewolucja kulturowa i nie do końca ją lubię choć jest to cechą świata który się zmienia tak czy inaczej.

Drogi Ignacy , mówisz po polsku po prostu pięknie! Prawidłowa wymowa, gramatyka i literacki język. Wielu Polaków mogłoby się od Ciebie sporo nauczyć !

Chłopie ;-) nie przesadzaj z tą fałszywą skromnością bo mówisz rewelacyjnie po polsku! Oczywiście obcy akcent słychać ale nie dramatycznie, za to gramatyka i logiczne formułowanie zdań - super! Wymowa trudnych polskich wyrazów też bardzo dobrze. Ja mówię płynnie po niemiecku , ale chyba nie aż tak dobrze jak Ty po Polsku, mimo że mieszkałem tam (w Niemczech) 3 lata. Więc nie ujmuje sobie umiejętności, są świetne! A w jakiej dzielnicy/osiedlu Wrocławia mieszkasz ?

Ignacy, poza Twoją wspaniałą znajomością języka Polskiego podziwiam również Twój talent postrzegania i tego jak je łączysz z reflektowaniem go z meta poziomu i doświadczeniami. Sama żyje od b. dawna w Niemczech, gdzie zdobyłam całe moje wykształcenie. Pracuje od 25 lat jako nauczycielka niemieckiego dla cudzoziemców. Zgadzam sie, że Polacy zmieniają się pod wpływem Zachodu i ze Polska jest takim jakby pufem (chyba tak się mówi?) pomiedzy Zachodem a Wschodem Europy. Zawsze odwiedzajac Polskę zaskakuje mnie ciagle od nowa i miło nieskomplikowana mentalność Polaków..

Betonoza w Polsce to zjawisko, które coraz bardziej rośnie. A jej skutki odczuwamy i odczujemy bardziej w przyszłości. Szkoda, bo w Poznań w którym mieszkam z kontrastu zieleni drzew i traw, staje się coraz bardziej szary, bury i ponury

Kochany Ignacy, bylabym przeszczesliwa, gdyby polska mlodziez brala z Ciebie przyklad ! Kochamy Cie , nasz drogi Polaku , pochadzacy z pieknego kraju - Japonii. Odcinek o pieknym ludzie Aina ,/ nie wiem , czy nie przekrecilam pisowni/,szczegolnie przypadl mi do gustu. Cenie Cie za wszystko, co robisz. Twoje postrzeganie swiata , ocena rzeczywistosci- sa bardzo trafne . Postrzegam Cie jako doroslego czlowieka , ciekawego swiata. Zyj nam dlugo i szczesliwie posrod nas, Polakow !

Ignacy Twój polski jest wprost perfekcyjny !!! Podziwiam Cię i gratuluję :)

Ignacy masz rację Indywidualność jest w cenie ale negatywnej ocenie zazdrość. Szacunek dla Ciebie 👌🤗🙏🙏🍀 Młody spostrzegawczy ,zdolny człowiek z Ciebie dbaj o Siebie.🥑🍀 niech spełnią się Twe marzenia.

Zgadzam się ze wszystkim, co powiedziałeś. To fajnie, że "ktoś z zewnątrz" ma takie same odczucia odnośnie nas Polaków, co ja. Dodał bym jeszcze, wydaje mi się, że Japończycy i Polacy dotrzymują słowa.

Co punktu 7 dodam,że Polacy bardzo lubią zbierać grzyby :D Pytałam kiedyś moich domowych grzybiarzy, czy nie łatwiej po prostu kupić w sklepie,zamiast chodzić cały dzień po lesie i przynieść parę małych grzybków( albo wrócić z pustymi rękami). Mama powiedziała,że bardziej chodzi o możliwość odpoczynku na łonie natury, spaceru, spotkania leśnych zwierząt, odrobiny rywalizacji i satysfakcji (jeśli uda się coś znaleźć).

Gratulacje z okazji zaręczyn 🥰

Brakuje tego że tak samo Polacy jak i Japończycy nie noszą botów chodząc po domu

Super materiał. Miałem wiele razy podobne przemyślenia. Jeśli chodzi zaś o ten podpunkt z naturą to trafiłeś w 10 :) Mam takie samo podejście i gdybym mógł to dałbym więcej łapek :P

Igu , nie wiem co powiedzieć . Po prostu jest ogromnym szczęściem , że mamy Ciebie . W dodatku uważasz się za Wrocławianina ( wręcz Breslauera - chodzi o wielokulturowość naszego miasta ) . Wtapiasz się w naszą historię i dlatego na miano Wrocławianina/Breslauera zasługujesz jak rzadko kto .

Cieszę się że podoba Ci się w Polsce życzę spełnienia wszystkich marzeń pozdrawiam 😊

Ignacy lepiej mówi po polsku niż wielu Polaków, których oglądam na YouTubie lub w telewizji.

Jest Pan bardzo wrażliwym, delikatnym człowiekiem, czuje się wielka kulturę osobistą, szczęśliwa musi być Pana żona, ze ma takiego męża.....przepraszam za taki osobisty komentarz, ale emanuje od Pana tyle ciepła, rzadko spotkałam takich ludzi, a mam już 67 lat.

Świetny odcinek 👍😂 Oooo... i mój sąsiad jeździ na ryby do Norwegii 😂

Świetne i trafne spostrzeżenia. :-) 4pkt taki prawdziwy :-D

Fantastycznie zdefiniowałeś swoje odczucia i w pełni zgadzam się z 7 cechami. I to chyba te podobieństwa tak nas zbliżają do siebie.

Zgadzamy się ze wszystkim, co mówisz, drogi Ignacy!... Niech Ci polska mowa lekką będzie, a zdrowie dopisuje do późnej starości! Pozdrawiam serdecznie!... 👋

"somsiad nie może mieć lepiej" - 4. cecha w pigułce

Na koszulce Anathema - to melancholia w pieknym wydaniu. Dobrej muzyki słuchasz :)

Bardzo ciekawy materiał. Choć po miniaturce filmu spodziewałem się bardziej czegoś w tematyce książki "Katana i karabela. Obyczaje szablą pisane".

No, Panie Ignacy, dzisiaj dał nam Pan do wiwatu! Ale brawo! Dziękujemy . Uczyłam się dawno japońskiego bo bardzo go lubię.(jestem 80 plus). Języki to moja dziedzina. Skończyłam filologię angielską, Tak jak Pan. Pozdrawiam serdecznie młodego Geniusza.

Ignacy, czy zdarza Ci się myśleć, lub śnić w języku polskim? Miałem tak mieszkając za granicą, z czasem zaczyna się to przejawiać i jest to ciekawe doświadczenie, pozdrawiam! Twój polski jest fenomenalny

I w Polsce, i w Japonii, jeszcze około150 lat temu około 10% społeczeństwa było powiązane ze statusem wojownika- szlachcica. U Was to był grupa samurajów, u nas szlachta mająca prawo głosowania - tak zwane "szable". Nawet pod zaborami jak to prawo głosu nie było realne to była tradycja i poczucie że należy się do tej lepszej warstwy...

Witaj Ignacy.Twój polski jest naprawdę bardzo dobry .Pierwszy raz trafiłam na Twój kanał i odniosłam wrażenie że jesteś pogodnym i pozytywnym człowiekiem a przy tym skromnym .Życzę powodzenia. Emerytka że Śląska

Hej Ignacy! Po pierwsze gratuluje znajomości polskiego, ponoć to trudny język do nauki ;). Poza tym prośba- mógłbyś zrobić odcinek poświęcony różnicą pomiędzy Japonią Koreą i Chinami, chodzi mi głównie o ludzi, ich podobieństwa jak i różnice tzn. wygląd zewnętrzny, mentalność itp. Kiedyś powiedziałeś że potrafisz rozróżnić Japończyka od Koreańczyka, jestem ciekawa co miałeś na myśli... Pozdrawiam! :)

Masz niezwykły talent do języka polskiego bardzo czysto mówisz po polsku genialne

Twój Polski jest lepszy niz niejednego Polaka !!!

Super filmik! :) Myślę, że jeszcze jedną cechą, która w dość wyjątkowy sposób łączy nasze kraje, to stosunek do starszych osób, ale też generalnie do obcych. Inaczej, niż w wielu zachodnich kulturach, używamy domyślnie zwrotów grzecznościowych pisząc lub rozmawiając z obcą osobą, w sklepie, czy na ulicy. Dopiero w specyficznych warunkach możemy bez przeszkód odnosić się bezpośrednio do drugiej osoby używając swobodnej formy. Nie jest to aż tak rozbudowane i specyficzne, jak japoński system Keigo, ale myślę, że ma podobne podłoże i efekt. Dla mnie to coś, co też łączy w dość unikatowy sposób nasze kultury.

Bardzo ciekawe uwagi, znakomicie wyartykułowane Ignacy! Przez lata mam ten przywilej, że poznałem i utrzymałem przyjaźnie z paroma Japończykami. Innych spotkałem i poznałem w różnym stopniu w pracy i podczas studiów, też poza Polską. W tym sensie Twoja narracja komentuje coś z mojego osobistego doświadczenia. Ale ja ich znam poza Polską. Akurat jeden z nich mówi też pięknie po polsku, spędził kilka lat w Polsce i regularnie do Polski wraca. Choć odwiedziłem siedem innych krajów azjatyckich, do Japonii jeszcze nie dotarłem.

Prawie każdy w domu w Polsce ma jakiegoś kwiatka w doniczce i bardzo wielu ludzi trzyma jakieś zwierzątka. Najpopularniejsze są psy i koty ale nie brakuje rozmaitych ptaszków (papużki i kanarki najpopularniejsze), rybek, szynszyli, królików, węży, chomików, świnek morskich, różnych egzotycznych robali czy nawet oswojonych szczurów i myszy. U mnie, jak dzieci były małe przewinął się cały ogród zoologiczny przez chałupę. Pies i kot jest na co dzień, ale były papużki, rybki, krab, raczki, krewetki, modliszka, jaszczurka, żółwie, żabki, traszki, chomiki, świnki morskie... , tyle pamiętam. Dziadek miał jeszcze gołębie pocztowe. Przykro, że mimo chęci w Japonii ciężko uzyskać zgodę administracji budynku na trzymanie jakiegoś zwierzątka. U nas bardzo rzadko jest taka zgoda wymagana. Właściwie to nie znam nikogo, komu by zabroniono kupić sobie psa czy kota do mieszkania w bloku. Najlepszego! Panie. 😊

Trudne pytanie, ale bez wahania potwietdzę, że dokładnie tak samo rozumiem polskie cechy. Brawo za wybór definicji melanncholii -ttrafiłeś w punkt!

8. Polacy i Japończycy zdejmują buty wchodząc do domu. Czytałem gdzieś komentarz że Polacy nie lubią skrajności, że w Polsce jest zawsze umiarkowanie, taki złoty środek w wielu aspektach życia dlatego różnimy się od krajów zachodnio- ale i wschodnioeuropejskich.

Ignacy , dlugo Cie nie sluchalam , i zauwazylam , ze Twoja wymowa jest o niebo lepsza , nie möge wyjsc z podziwu jak pieknie mowisz Po polsku , jestes bardzo milym i pracowitym japonczykiem zeby tak wspaniale nauczyc sie tak trudnego jezyka jakim jest wlasnie Polski jezyka👍 SZACUN ❤️

Porównania dobre, trafne. Podobał mi się ten wykład. Dziękuję.👨‍🎓🪴