Zapraszamy na drugą część opowieści o aferze, która doprowadziła do upadku prezydenta Nixona i na zawsze zmieniła Stany Zjednoczone. Odcinek pierwszy zakończyliśmy na tym, jak przed komisją śledczą Senatu ujawniono istnienie systemu nagrywania rozmów prowadzonych w Gabinecie Owalnym Białego Domu (i innych prezydenckich gabinetach).
Dziś opowiemy o zaciekłej walce o te nagrania, którą prezydent toczył ze specjalnym prokuratorem powołanym do zbadania sprawy Watergate, o osobliwych propozycjach kompromisu i o tym, dlaczego cała Ameryka zaczęła czytać tysiącdwustustronicową księgę. W jaki sposób do powszechnego języka Amerykanów weszły takie frazy jak „expletive deleted” („przekleństwo usunięte”) i „I’m not a crook” („Nie jestem krętaczem”). Dowiecie się czym była „masakra sobotniej nocy” i jakie przyniosła skutki; dlaczego wiceprezydent Spiro Agnew był „polisą na życie” Nixona i co się stało, kiedy polisa ta wygasła.
Powiemy wreszcie co takiego znajdowało się na taśmach Nixona, zwłaszcza na tej z 23 czerwca 1972 roku nazwanej potem „dymiącym pistoletem”; co ostatecznie pchnęło Nixona do rezygnacji ze stanowiska i dlaczego, mimo wszystko, wyszedł z afery Watergate obronną ręką.
Zastanowimy się też czy Watergate jest dowodem na to, że system zadziałał jak należy, czy wręcz przeciwnie, że prawie nie zadziałał. Czy świadczy o wielkości amerykańskiego systemu, czy przeciwnie, o jego strukturalnych niedociągnięciach. I dlaczego część lewicy z częścią prawicą zaskakująco zgadzają się, że Nixon był w tym wszystkim tylko kozłem ofiarnym. A wreszcie - jak Watergate zmienił myślenie Amerykanów o polityce, podkopało ich zaufanie do władzy i dało kopa tzw. teoriom spiskowym.
Możecie nas słuchać w: Spotify, Podtail, Apple Podcasts, Google Podcasts i KZfaq. Jeśli chcecie nas wesprzeć, zapraszamy na patronite.pl/podkastamerykanski