GELENEĞİ YAŞATANLARIN SESİ AYHAN AYDIN'LA
CEM RADYO’DA DOSTTAN DOSTA SOHBETLER: ÂŞIK ALİ METİN DEDE
(GÖRÜNTÜLÜ)
22 MAYIS 2001, İSTANBUL
O zamanlar amatör kameramla önüme ne gelirse çekiyordum. Bazıları şaşırıyor, bazıları da gizli gizli gülüyorlardı. Gerçekten, radyo'ya kamerayla girmek... Aşık Ali Metin Dede'mle büyük hayallerimiz vardı. Bir gün televizyonumuz kurulacak, bizler de kısmetse Çamşıhı'ya varıp bir kış günü onun cemini, sohbetini çekecektik, televizyon olmasa da, ikimiz gidecektik, karları yara yara...
Yıllar yılı doyup usanmadığım, bıkmadan sohbetlerini dinlediğim sevgili dedemi bir kez daha sevgi, saygı ve bin muhabbetle anıyorum... Anısı önünde saygıyla eğiliyorum...
AŞIK ALİ METİN DEDE
- METİNİ -
(HÜSEYİN ABDAL OCAĞI / SİVAS)
(1924 / 4 Kasım 2005)
Gurbet elde bir hal geldi başıma
Ağlama gözlerim Mevlam kerimdir
Derman arar iken derde duş oldum
Ağlama gözlerim Mevlam kerimdir
Hey erenler yolunun gonca gülü merhaba!
Gönlümün yıldızı, ayı sefalar ola!
Yüce dağların karları eridi, mor menekşeler açtı, Çamşıhı’nın dereleri çağlar m’ola?
Fani dünyada şu yaralı gönlüme bir derman bulunur m’ola?
Misafirim üç günlük dünyada bir mezar taşı bulunur m’ola?
Diyar diyar gezdim sordum ellere, bülbül oldum sordum güllere gelmedi gelmedi, dediler.
Cemlerin nazlı bülbülü, emektar ozanım, baba sultan, canım dedem sazların yetim mi kaldı?
Merhametsiz Fırat Suyu çağlar akar; Şah Hüseyin’in destanını yaza yaza.
Keremini arar Aslısı kenger gibi çölden çöle savrula savrula.
İmam Ali’nin ululuğunu anlatır diller, dağ dağ, ova ova.
Sazlar durmaz çağlar dört bucak geze geze.
Sen bizi öksüz mü bıraktın, çektin böyle çarçabuk gittin, hey Korkut Ata’nın, Yunus Emre’nin, Kaygusuz’un torunu, büyük yürek!
Dediler ki, Aşık Ali Metin göçtü, dediler de inanamadım, inanamadım da, dolaylı dolaylı sordum, bin bir ışık saçan gözlerinden kanlı yaşlar akan Anasultan’a.
He’mi gittin mi, cancağızım! Yahu nasıl bir iştir bu yıllar yılı sazın bize ilham olmuştu, vefasız da olsalar hani görmeseler de sesini görür gibi hissettiğimiz televizyonlarımız yeni yeni açılmıştı. Hani elinde sazınla Anadolu’ya, Sivas’a cemlere gidecektik birlikte, karlar altında kömbeler pişecekti, talipler yollara düşecekti seni karşılamak için.
Işıklar, aşklar, nurlar içinde yatan dedem, sevgili ozanım bir ulu kervanın bulunmaz sesi, nefesi, Kerbelaların solmaz gülü, sümbülü, yaralı gönüllerin merhemi şimdi kasetlerdeki seslerinle mi avunacağız?
AYHAN AYDIN