"Biz senin yaşındayken..." Çok seviyorlar bunu

Aileler hep eski kafa. Yeni, modern dünyaya uygun düşünemiyor.

kendine bir söz veriyorsun "asla ailemin bana davrandığı gibi davranmayacağım çocuğuma, çok iyi bir ebeveyn olacağım"..

Gençliğimi mahvettiklerinin farkında değiller bir gün beni kaybedecekler ama ben daha mutlu olacağım

Psikolojim bozuldu güçlü kalmaktan yoruldum tek başımayım gibi hissediyorum .

Keşke annem ve babam da izleyebilseydi...

Cidden aileler çocuklarının psikolojisini bozuyor ve gelip "sen neden böylesin" diyolar bazen sadece ölmek istiyorum..

Beni en çok ailem ağlattı bu hayatta

Keşke babam diriliş ertuğrulda kafa koparma sahneleri yerine bunu izleseydi

Şu laf yokmu "BiZ sEnİn YaŞıNdAyKeN oNu YaPıYoRdUk BuNu YaPıYoRdUk"

Zevkini onlar ,derdini biz cekiyoruz

" Oku, öğretmen ol, araba al, ev al, sigortan olsun, evlen, öl " kafa yapıları bu

Anneme izletsem bunu sınavda başarılı olamayacağını anladın ondan izlettin der

Keşke babam olsaydın,keşke bı dayım amcam abim olsaydın keşke senin gibi biri benim hayatımda olsaydi çünkü bı çoğumuzun okadar ihtiyacı var ki sana senin gibi insanlara teşekkür ederim bunu saygı değer ailem izlemesede ileride ebeveyn olucam teşekkürler.

"Sana hakkımı haram ediyorum" bu sözü hatirlayan ve hep kendini cenette gidecek anne babalara gelsin

15 yaşındayım yaşıtlarım sürekli geziyor ben daha mahalleye 2 saatliğine inince annem peşime geliyor çok bunaldım haftada 2 gün izin verseler ne olur neymiş insanlara güvenmiyorlar bıktım

Aile baskısı nedir billiyor musunuz? Bu videoyu izlerken odana aniden girdiklerinde hemen alt+f4 çekmektir. Hayatıma hoşgeldiniz

Bizim komşu kızımız intar ettiğinde annem ve babam hatta bütün mahalle kızı kinamisti piskolojisi bozuk kız diye Ama kimse anne ve babasından suç aramamistı hatta iyi hatırlıyorum kesin sevgilisi yüzünden kendisini intihar ettiğini söyleyenler yani tahmin edenler vardı

Hepimizin hayalî aileden uzakta yaşamak üzücü:(

"Herşeyin Rayına Girdiğini Düşünürker Rayların Sana Girmesi" Evet Buda Benim Hayatım...

anne olunca anlarsın... cok sevııyorlar bu cumleyı bunun arkasında duruyorlar

Valla abi gerçekten senin gibi insanların çoğalması lazım. Her konuda gerçekten bu kadar çağdaş, bu kadar akılcı yaklaşan insanların olduğunu bilmek çok güzel.

"Çocuktaki endişe çoğu zaman ailedeki endişenin yansımasıdır." - Özgür Bolat

Annem yüzünden doğru düzgün bi arkadaşım bile yok beni her şekilde kısıtlıyorlar hep kendi bildiklerini bana uyguluyorlar.

Anneme izlettim ve bana tükürdü ve baırdı keşke izletmeseydim siz diyosunuz ya ailerde izlesin her anne baba anlaıyışlı oldunu sanıyosunuz

Hâlâ buraya gelen varsa şu an ıntihar edebilecek kadar kötü bir aşamadayım arada yorum atın hayatımın nasıl gittiğini yazayım

-“Biz sizin zamanınızda..” Anlatamıyorum belki anlamak istemiyorlar fakat yemin edebilirim ki sizin zamanınız değil bizim zamanımıza göre düşünmeyi ne zaman anımsıcaklar acaba.?

Bunu izleten anne babamı asla affetmeyecegim..

Bu dertten muzdarip biri olarak boğazımda düğümle izledim. Öyle içime sinmişim ki bu videoyu babama izletecek cesaretim bile yok sanırım... Size olan hayranlığım her videoda, sizi tanıdıkça çoğalıyor. Varolun.

Keşke dünyaya abim olarak doğsaydım.

18 yaşıma geldim aile baskısı yüzünden ortamlara girince anne babamın sesi beynimde çınlıyor

Benim çocuğum olsa yaşadıklarımı asla ona yaşatmıyacağım...

bunu babama izlettim ve her dakika durdurup "biz sana böyle mi yapıyoruz" diyerek hepsini reddetti.. yapmadığınız için mi bu haldeyim, bu kadar mutsuzum ve ölmek istiyorum anlamıyorum ben mi yanlış hissediyorum

Az önce ebadaydım. onun için bile kızıldım niye yazı yazmıyorsun diye ben derslerimin gayet iyi olduğunu düşünüyorum şu hayatta içimi dökebildiğim bi bu ortam var bir de iki arkadaşım var bi kuzenim var diğerlerine güvenmiyorum güvenemiyorum korkuyorum aileme hiçbir şey söyleyemiyorum zaten şaka yapınca şımarık odama kapanınca soğuk birisiymişim gibi gözüküyorum ders çalışmayınca ki derslerim gayet iyi hiç 4üm yok kızıyorlar. anlayamıyorum burada bazı yorumları okuyup halime şükrettiğim de oluyor dert arkadaşlarım olanları da görüyorum okuldan ailem yüzünden nefret etmeye başladım hocalar sürekli ödev veriyor bıktım artık yapmayınca da yağmur buraya gel veli bilgilendirmeye ödev gelmiş ebaya gir zart zurt girmeyince de telefon yasak instayı robloxu sil oluyor. duygularıma hakim olamayınca sert tepkiler verince de kızıyorlar hep ben hep ben

2019 yılında ilk kez Yks sınavına girdim ve sınavdan istediğimi alamayıp mecburen mezuna kaldım. Ve o zaman ailemi annemi babamı gerçekten tanıdım. Yemediğim hakaret uğramadığım tepki kalmadı. Arka planda mutsuz bir kişiliğim oluştu fakat pes etmeden tekrardan sınava çalıştım. Ve kazandım. 300 bin siralamadan 35 bin sıralamaya çektim. Tercihimi yaptım yerleştim. Sonra ne oldu biliyor musunuz ? Ailem bu derecemle övünmeye başladı. Halbuki ben bunu tek başıma ve onların tüm tepki ve psikolojik baskılarına rağmen kazandım. Şans mı desem kader mi desem bilemedim ve pandemi sürecine denk geldi gidemedim. Şu an uzaktan eğitime maruz kaldım. Üniversitelerin açılması ve hak ettiğim yerlere gelebilmek için gün sayıyor ve dua ediyorum. "Kulaklarınızı tıkayın, gönül defterinizi sağlam tutun; iyi zamanda destek olanı değil, kötü günde sırtınızdan vuranlari asla unutmayın." Allah'a emanet

bir çocuğa özgüveni en çok ailenin vermesi gerekirken tam tersi bütün özgüvenini ve kişiliğini yerle bir ediyorlar ve bunun asla farkında değiller

Baskıcı bir ailede yetiştim, ancak asi bir insandım lakin boş bir asilik değil, bilinçli bir asilik gösteriyordum. Uzun bir süre bastırmaya çalıştılar. Bende mücadele ettim ve artık zorlanmıyorum çünkü artık karşıda değil arkamda durmaya başladılar...

Saçıni nasıl bagladığına boyayıp boyamadigina kesip kesmemene ne giydigine kapalı olup olmucagina nsl davrancaginaa sevgilin olup olmamasına kız arkdalarina herşeyin e ne diyip ne demeyeceğine dair her şeyine karışan bi aile bu genelde kızlar için geçerli

Cehennemde yanacakların başında gelenlerden birisi de toksik ebeveynler değilse beni de yakın ulan. Böyle adalet olmaz olsun.

“Bizim zamanımızda kötü notları alan erkekti” Sayın baskıcı babam

Hocam üniversite sınavında mezuna kaldım. Inanın ailemi tanıyamadım. Başka bölümü yazmamı istemelerinden tutun, seneye tekrar kazanamazsam ne yapacaklarına kadar benim fikrimi sormadan anca 'konuştular". Ankara da yaşıyorum çoğu güzel üniversite burada diye Ankara istiyordum fakat şu an Ankara gelse bile yazmayı düşünmüyorum. Olabildiğince uzak durmak en iyisi olacak benim için. Bu arada mezuna kalmanın bana kazandırdığı bir şey varsa kimseyi dinlememek olacak. Arkadaşlar hayatta yaşadığınız hiçbir olaya hata veya kayıp gözüyle bakmayın, iyice dikkat ederseniz size birçok farkındalık kazandıracaktır.

Keşke trendlere girse de daha çok insana ulaşsa şu güzel video. Tüm videolar güzel ama bu sefer bunu izlerken kendimi çok değişik hissettim şu istatistiklerden dolayı galiba.

Beni bu videoyu izlemeye mecbur bırakan ailemi asla affetmicem. Gencliyimi,çocukluğumu elimden aldılar özgürlüğümü aldılar. Hayatdan soğutdular. Onlardan çok nefret ediyorum

Ailemin dediğine göre milletin çocuğu denilen bir grup yaşam formu var. Bu yaşam formlarının özellikleri: 1-Bütün dersleri yüksek. 2-Günü gününe bütün derslerini tekrar ediyorlar. 3-Boş zamanlarını sadece kitap okuyarak değerlendiriyorlar. 4-Ailesine hiç bir şekilde asilik yapmıyorlar. 5-Her türlü deneme sınavından 450'nin üzerinde not alıyorlar. 6-Ahlaklarında herhangi bir kusur yok. Bu yaşam formlarını bir türlü bulamadım. Siz bulabildiniz mi ?

Videoyu ağlayarak izledim. Ben artık özgür olmak yaşamak istiyorum.

Gelçekten Aile baskısı o kadar kötü birşey ki ben ailemi dinledim zamaninda çok büyük acılar çektim yani aneniniz babanin dedi diye herşey doğru değil hayatinizi etkilicek çok büyük kararlar alıyorsanız kendinizi biraz zaman tanıyıp karar vermelisiniz

Buraya o kadar çok yazılacak şey var ki, sadece şunu diyeceğim: Kalacak yerim olsa bir dakika bile düşünmem direk oraya yerleşirim ve izimi kaybettiririm. İnanın 1 gram üzülmem aksine mutlu olurum. Aile kavramı anne baba kavramı benim için bitmiştir. Bulduğum ilk fırsatta yok olmayı planlıyorum. Yaşım 18

Aileme baskıcı olduklarını anlatmaya çalışıyorum dinlemiyorlar geçende hakkımı aradım edepsiz hayırsız evlat oldum onlar kendilerini mukemmler sanıyorlar bıktım artık :)

Maalesef ülkemizde aile baskısı çok yüksek çocuklarına bireysel olmayı ogretemiyorlar

Anne denize gitmek istiyorum bütün arkadaşlarım gidiyor Annem=senin artık mayo giyme yaşın geçti :(

Hayallerimi bile desteklemiyorlar istediğim gibi giyinmem yasak modern insanlar ama bu huyları aşırı sinirimi bozuyor kaç defa intihara başvurdum cidden dayanamıyorum yaşamak aşırı mantıksız geliyor keşke her anne baba senin gibi olsa 😔

16 yaşındayım. Ve gercekten aile baskısına maruz kalıyorum. (Psikolojik şiddetle beraber) hocam ilk 3 dakika sizin cocuk yetistirme hakkındaki düşüncenizden sonra gerçekten ağladım. Gerçekten ne kadar cok yorulduğumu bir kez daha anladım.

Allah tüm çocuklara hayırlı anne babalar nasip etsin, çocuk hayırlı olur zaaten.

Nihayet kendimi 13 dakikalığına olsa bile anlaşılmış hiss etdim.Sağ olun Haluk bey.

ben cok yoruldum. hicbir seye izin vermiyorlar, her seyi kisitliyorlar, yapmak istedigim seyleri yapamiyorum, 18 senelik hayatimda hep onların kararlari uzerine yasadim. biktim artik biktim. Umarim 2,5 ay sonra universiteyi kazanirim ve giderim bu evden, dayanamiyorum. sosyal hayatim kalmadi, disari cikinca herkesten korkuyorum. cevremde arkadasim kalmadi tas catlasin 3-4 kisi. bu yaptiklariyla beni kendilerinden uzaklastirdilar. hayat enerjimi somurduler. onlarin istediklerini yaptim, onu giyme, bunu yapma, bugun gitme, onu alma.. yeter diye bagirmak istiyorum yuzlerine karsi. onlarin ailesi onlari nasil egittiyse bizi de oyle eğitmeye calisiyorlar. surekli "biz eskiden..." diye cumleler kuruyorlar. ben bunlari dinlemekten biktim.30 sene oncesine gidemem ben soylemeyin artik, ben kendi hayatımı yasamak istiyorum desemde surekli ayni seyler. dort duvar arasında her gun kalmaktan asosyal oldum...

"Bizim zamanımızda..." diye başlayan bir cümle var sanki biz de o zamanda yaşıyoruz o zamanın şartlarında yaşıyoruz da ona göre davranmamız gerekiyor. Geçmiş onların zamanıydı şimdi bizim zamanımız bırakın KENDİ HAYATIMIZI kendimiz yaşayalım!!!!

45 yaşındayım.Biri üniversiteye, diğeri sekize giden iki oğlum var.Sizi sürekli takip ediyorum.Onları istediklerine ulaşabilmeleri için yureklendirmeye calisiyorum.Ama büyük meslek büyük mutluluk değil diyorum.Yaptiginizi en iyi şekilde yapın, ayaklarınızın üstünde durmayı öğenin ve o diyosa doğrudur diye bilinen insanlar olun diye yetiştirmeye calisiyorum.Kendileri ile barisik insanların, yapabileceklerini ve yapamayacaklarını bilmeleri hayata büyük kolaylık sağlar diye düşünüyorum.Neyse bu kadar üniversiteli arasında bana by by. Yaşlarınızın ve teknolojinin kıýmetini bilin.

Ataerkil bir ailede büyüyorum bundan daha zor çok az şey var bence

Aileme sanal bağımlısı olduğumu açıkladım ancak ailem beni destekleyip doktora götürcekleri yere dün akşam döverek telefonu elimden aldılar, şuan bile bu videoları gizlice izliyorum. Bende artık gerçekten yaşama isteği kalmadı, kimse anlamıyor en yakın arkadaşıma bile derdimi anlatmakta zorluk çekiyorum ve anlatmıyorum. keşke bi abim ya da ablam olsaydı beni ailemden korurlardı, ablam ya da abim olmadığı için bana gülüyorlar. Tekim. Siz abisi ve ablası olanlar ya da kardeşi olanlar lütfen kıymetinizi bilin

Cidden her gün ailem yüzüne ağlamaktan yoruldum. Artık intihar etme eşiğine kadar geldim...

Nasıl ebeveyn olunur videosu bekliyorum.

27 yasindayim halen cocuk muamelesi yapiyorlar baskı vs. kendime özgüvenim sıfır hiçbirşeye karar vermeme izin vermiyorlar kararda veremiyorum veya uygulayamiyorum bişeyi zaten bu yüzden çoğu kez intiharı düşündüm fakat biseyleri göz önüne alarak vazgeçtim. Sağolsun Ailem psikolojimi altüst etmemde yardımcı oldular ruh sağlımı s*ktiler sağolsunlar.

Gençliğim ailem yüzünden mafoluyo sizi asla affetmicem :)

Ailemin baskısı yüzünden içime kapanık biri oldum. Bu seferde içime kapanık oldum diye baskı yapmaya başladılar. Keşke bu hayata abim olarak gelseydim. Ona hiç baskı yapmıyorlar çünkü(((

Ben agnostiğim,ailem ve çevrem baya dindar olduğu için açıklayamıyorum;yobazlıklarına göz yummak daha kolay şu anda ancak ileride ekonomik bağımsızlığımı alınca açıklamayı düşünüyorum.

UNUTKANLIK SEBEPLERİ HAKKINDA VİDEO İSTİYORUZ HOCAM

Tek istediğim büyüyünce amerikaya gitmek bir ev almak bir kedi almak ve hayatımı yaşamak ailem umrumda deil yanlız yaşarım bir tane kedi alırım bir telefon lüksbir ev ailemden uzak olmak istiyorum.. böyle sehir icinde güzel bir ev site gibi amerikan in göbeğinde yaşamak istiyorum.. Ailemin istediği; Türkiyede bir yerde liseye kadar okuyacaksın 18 yasinda evleneceksin.. Kızım diye oluyor bunlar..

Çok şükür kurtuldum ayrı eve çıkarak. İyi miktarda para kazanmaya başladım ve beni yıllarca baskıyla her şeyi yaptıracağını sanan anne babam artık adeta yavru kedi gibi gözümün içine bakıyorlar (geçimlerini ben sağlıyorum). Yani demem o ki bu tarz size zarar veren bir aileniz varsa maddi gücünüzü kurmaya bakın. Gerisi ip söküğü gibi geliyor. Umarım sizin için de her şey güzel olur!

Herkez bu adamın kafasında olsa Türkiye çok fena gelisir

Annem babam yüzünden asosyalim. Ortamlara girdiğim zaman konuşamıyorum. Bi konu hakkında düşüncelerimi öne süremiyorum ve aşırı duygusalm. Annem gene Bi kaç yere izin veriyor. Ama babam asla hiç biyere yollamıyor. 12.sınıf oldm seneye üniversiteye gidicem. Daha tek başıma semtin dışına çıktığımı bilmem. Az önce biyere gitmek için annem babamdan izin aldı benim için. Asla izin vermedi şuan odama geçtim ve ağlıyorum. Kendi eliyle yok etti beni ama farkında değil. Asla baba kız ilişkimiz yok. Babasıyla iyi anlaşan kızları çok kıskanıyorum. Sürekli evden okula okuldan eve. Çok sıradan Bi hayatım var ve artık dayanamıyorum. 4 duvar arasında iyice boğuluyorum. Yok oluyorum

20 yaşındayım, bu yıl istediğim okulda istediğim bölümü okumaya gidiyorum İstanbul’a. Yobaz aileme rağmen, onlar yüzünden senelerce depresyon hastalığıma çözüm için uğraşmama rağmen, intiharın eşiğinden dönmeme rağmen istediğim için uğraştım ve gidiyorum. Fakat gel görün ki bir elbise bile giymek, bir topuklu ayakkabı bile girmek bir insan için bu kadar ulaşılamaz olmamamlıydı. Bir bez parçasına bu kadar hasret bırakılmamalıydı bir kız çocuğu. İnanmadığı için oruç tutma taklidi yapmamalıydı. Basit gibi görünen ama çok zor şeyler. Ve hala onlarda hiçbir değişim yok. Ne yapacağımı bilmiyorum, kendime bir hayat kurmaktan başka.

Insana en büyük zararı ailesi verir. 😔

Bu videoyu çok büyük çağresizlikten açtım ağlayarak izliyorum çok üzgünüm ya rabbim bana çağda bul

Tam olarak annemle babamı anlatmışsınız küçükken sürekli baskı yapıp bana başarısız olduğumu söyleyip döverlerdi liseyi başka bir yerde okudum yurtta kaldım orada da bir sürü sıkıntı çektim ama aynı zamanda çokta geliştim ve gelişmeye devam edeceğim. Onları seviyorum ama kardeşlerime de aynı şekilde davranıyorlar ve onların psikolojisi gittikçe bozuluyor ama kimin umrunda... Video için teşekkürler

Cennet annelerin ayakları altında diye diye annelerin her sözünü kutsal algılayan bir nesil yetişti. Bunun sonucunda da bir sürü özgüvensiz çocuk yetişti. Türk aile yapısını zedeleyecek sözler söylemiyorsun, doğruları söylüyorsunuz.

Keşke bi yakınım olsaydınız... Aileme bunu izletmek isterdim ama bana tek söyleyecekleri şey "sana her şeyin en iyisini veriyoruz, ne baskısından bahsediyorsun?" Ben cidden bıktım giydiğim kıyafete kadar karışıyorlar, dışarı asla ama asla çıkamıyorum 1 adım atsam nereye gidiyosun gir içeri derler, arkadaşım yok olunca da sen bunu nerden tanıyorsun?, güvenme herkese tek yakının biziz, diyorlar. Ne söylesem saygı duymuyorlar. Hep kısıtlıyorlar, artık baskılarından kendimi odaya kapatıp her yerimi kesiyorum, bugün boynumu ve yüzümü görüp noldu dediler hiç haberleri yok onlar yüzünden yaptığımdan:/

siz mükemmel bi insansınız

Bir hocamız lisedeyken siz şuan da kendi çocuklarınızı büyütüyorsunuz demişti.Haluk hocam da buna değinmiş , saygılar...

Arkadaşımla mesajlaşmalarimi görüp bana saatlerce dövüp bağırdılar ve arkadasimi çok seviyorum herkesten çok, eger kusersek onları hiç affetmeyeceğim.

Ben 21 yaşındayım.Hala ailem beni kısıtlıyor.Onların izni olmadan saçımı bile kestiremiyorum.Üniverste okuyorum(başka şehirde) son sınıftayım,diploma almak için oraya gitmem ve çalışmam lazım(Azerbaycanda böyle,Türkiyede bilmiyorum)Ailem izin vermiyor.Çok başarılı bir öğrenci olmama rağmen ailem Üniverstemin bitmesini ve beni eve kapatmalarını sabırsızlıkla bekliyor.Ben yirtdışında okumak için ingilizcemi geliştirdim.Ama yine de ielts sınavı vermem gerek,buna bile izin vermiyorlar.Bir keresinde beni zorla biriyle evlendirmeye çalıştılar.Adam da ne kadar cahil,ne kadar kaba,kadınlara saygısı olmayan biri ki...Ben razı olmaylnca ailem bana dedi ki senin gibi bir kızımız yok.O günden sonra da benim için bittiler.Sırf beni başlarından savmak için bir aptalla evlendirmeye çalışan ve reddetiöimde de beni böyle küçümseyen bir aile bana hiç bir şey veremez.Aile sadece çocuğunuzu büyütmek değildir.Onu mutlu büyütmektir.Bir gün onların bu baskılarına dayanamayıp kendime zarar vermekten korkuyorum ki bu da çok fazla aklıma geliyor.Yani durduk yere kendime zarar vermeye çalışıyorum)

Hocam mutesem bi konusma. Konu dunyanin yarasi Bu konunu burada bitirmezseniz cok iyi olur . Bi daha tokunsaniz cok hayatlar kurtairsiniz .bu tartisilmaz derece acik . (Mesela kitap yayinlansin tum aileler zorunlu okusun. ? Bence kabullenecek kurumlar ,vakiflar olur . Nasil?).. allah sizden razi olsun

Ahh ah... Maalesef baskıyla, korkuyla, fazla korumacılıkla büyüdüm, inşallah iyi bir ebeveyn olurum ileride nasipse ve kendimi yeterli hissedersem. 27 yaşındayım kendimi, hayatımı iyileştirmeye çabalıyorum hala, farkındalık, bilinçlenmek çok önemli. Bir de o kadar baskıyla büyütüp demiyorlar mı hadi o muhteşem öz güveninle(!) her şeyi yap, her şeyi hemen becer diye.. Ben manen kendi kendime büyüdüğümü kabul ediyorum daima, hep "doğru ne" diye düşünmeye çabaladım, çıkarımlar yaptım. Videodaki haberlere de öyle üzüldüm ki... Aileden alınan yaralar başka, hayatla ilk tanıştığı yer insanın, ilk tanıdığı insanlar.

Videoyu izlemesi gereken anne babalar değil baskıyı gören çocuklar izliyor

Sürekli öz güvensizlik aşılıyorlar bana.19 yaşında bir erkek olmama rağmen en ufak bir şey yapsam baskıyla karşılaşıyorum.ufak bir aktiviteye katılmak istesem gitme evde kal diyorlar ne gerek var çıkmana diye.Bazen kendimi aptal gibi hissediyorum onlar yüzünden.inanılmaz içime kapanık öz güvensiz asosyal bir birey oldum .çok yalnız hissediyorum tek başıma ayakta durmaktan yıldım.çoccukken iki abim benle sürekli dalga geçtiği için ayrıca bir öz güvensizlik var .nefes almakta bile zorlanıyorum ne yapacağımı bilmiyorum artık.sırf bu yüzden kız arkadaşım olmadı.neye el atsam başarısız olacağım korkusuyla geri duruyorum bana hep sen yapamazsın diyorlar.o iş öyle yapılmaz sen yapamazsın diye diye artık hayattan soğuttular.Dün ilk defa gece dışarı çıktım aaa oda açılmaya başladı diyip güldüler bazı yeteneklerim varken bile bu aşıladıkları öz güvensizlik yüzünden ortaya çıkmadım her seferinde çünkü birileri benle alay edecek gibi hissediyorum 😓😓😭. bazı yaşıtlarımı kıskanıyorum keşke onlar gibi öz güvenli olabilsem.

Kızlar bir sevgili yapar namussuzluk yapmış olur erkekler yapınca aslanım benim .Bu saatte dışarı çıkamazsın kır dizini otur kızsın kızsın kendine gel ! Erkekler gece 12 1 dışarda gezer ben dünyaya böyle gelmek istemezdim cidden hep erkek olmanın rahatlığını özgürlüğünü aklımda kurcalayıp durdum bu zamana kadar cidden o kadar adaletsiz ki şu dünya 😒

Ben istesem de babamı sevemiyorum ve ona zorla saygı duymak zorunda kalıyorum. ☹️

Ne yapsam yeterli olamıyorum, elalemle kıyaslanmakdan yoruldum, kendim olamıyorum, başka odalara geçerek ve ya geceleri sessizce ağlamakdan yoruldum, sürekli ev hapsinden yoruldum, kendi kararlarımı alamamamdan yoruldum... Kendi içimde ölüyorum ama anlatamıyorum birine bunu.. Yaşamak istemiyorum artık.😭😭😭😭

Ailem odamda tül perdeyle oturmama izin vermiyor karşıma alıp konuşmak nerede Kadınları sadece cinsel obje olarak gören bir babam ve çoğu zaman babamı destekleyip beni baskılamaya devam eden korkak annem.. Ve bu özgüvensiz yıpranmış çocuk ben.. Adımız aile evet. Sözde aile.

Harika bir yorum olmuş hocam, her zamanki gibi harikasınız.. Her zaman da yarama dokunuyor bu videolarınız.. Birçok insan gibi belli bir yaştan sonra ailemden yediğim evlilik baskısının haddi hesabı yok.. Sonunda yine ailenin seçtiği bir durakta durmak zorunda bırakıldım ve ömrümden iki güzel sene gitti.. Nışanlılık süreci denen o illet zaman kabusum oldu ve sonunda ailem sözüme geldi, nışan bozuldu.. Bunu bir videoda sanırım uzunca anlattım.. Konu aile ve baskı olunca dayanamıyorum.. Ailem bozulan nisandan sonra yeniden bana hemen evlen baskısı yaptı.. Arada nefes almamı bile istemeden.. Neyse ki ilerisi olmadı çünkü toplumumuz nışan atmış birine de "sorunlu insan" gözüyle bakıyor.. Aileler bizleri bu baskılara maruz bırakarak yanlış seçimler yaptırıp, sonrasında bu seçimi kendimiz yapmışız gibi suçu bize atarak kenara çekiliyor.. Yapmayın.. Çocuk yetiştirecekseniz bilinçli olun yoksa çocuklarınız büyümeden içindekini öldürüyorsunuz.. Ağzınıza sağlık saygılar..

Keşke gelip bunları anne ve babama anlatabilseniz çünkü ben ne söylersem söyleyeyim daima haksız konuma düşüyorum.

Annem babam gibi olmiycam dedikçe o sakat bırakılan ruhumu ilerde kontrol edemeyip yaşadıklarımı yaşatmaktan korkuyorum.

Eger onlara benzersem buyuyunce,kendimi asla affetmem.

Haluk hocayı tanıyanlar olarak çok şanslıyız

Aileler hadi böyle okuldaki öğretmenler de hep çocuğu suçlamasına kaç puan? Aile geliyo öğretmenle konuşmak için hep çocuk suçlu hep çocuk. Öğretmen bile sormuyor bu çocuk niye böyle diye sürekli suçlanan bir birey ne kadar başarılı olabilirki? Canım Hocam bitanesin sen♥️ umarım üstüne alınması gerekenler alınır... ağzına yüreğine sağlık.

Az önce dışarı çıkmak için izin alayim dedim gidemezsin dedi. 1 haftadır evden dışarı adım atmadim ve çıkamazsin diyor hala :) Bazen ölmek istiyorum gerçekten

Babam korkunç bi manipüleci Etmediği hakaret kalmadıktan sonraki gün masum davranıp istediğim arabayı alacağını söyledi.Ben heyecandan fırlayınca benim de ciddi olduğumu anlayınca alamayacağım ve ufacık cok yakan mantıksız hasarlı araçlara baktı. İstediğim arabayı SADECE ARABANIN MODELİNİ SÖYLEDİĞİM AN SAATLERCE BAĞIRDI

Ben ailemin ilk çocuğuyum. Doğarken kısa çubuğu çektiğim için mi bilmiyorum, bana kız olduğumu her seferinde hatırlattılar. Liseyi baskıya dayanamayıp açıktan bitirdim, üniversite okumaya karar verdiğimi söylediğimde bana güldüler. Kitap bile almadılar, kuzenimin kullanılmış test kitaplarını silip tekrar çözdüm. Ne yazık ki pek iyi bir sıralama yapamadım doğru düzgün çalışamadığımdan ama yine de gideceğim. Okurken tekrar hazırlanacağım sınava. Video bana cesaret verdi, teşekkür ediyorum. ✨

Hocam ne güzel anlattınız ama hiç maddi sıkıntılara değinmediniz. Tam sizi dinlerken babam aradı ve şunu dedi "oğlum işyerinde kalan iki haftalık param yattı 1000 tl verimde okula git". Kötü de olsa bir üniversite kazanmıştım, okullar 1 ay önce başladı, ben gideceğim bölümdeki son sınıf öğrencilerin ödevlerini internet üzerinden yapan biriyim, yurt çıkmadı, ailem için değersiz biriyim, liseye giderken okulu hack lediğim için hakkımda dava açılmıştı ve yarın saat 10:30 da mahkemem var. Evet hepsi garip geliyor ama mahkemede biraz daha düzgün konuşabilmek adına bu günümü bilgi edinerek, eğitim alarak geçirmek istedim. Babamla konuşuyordum dedim ve babam konuşmasına devam ederken; -Baba zaten yarın mahkemem var içeri alırlarsa zaten gidemicem okula, zaten 1 ay oldu. +Mahkeme, şey, oğlum sakın karşılık verme pişmanım de, ülkemizde doğru söyleyene, dürüst adama değer vermezler +Bu ülkede yağcı olacak, kıç yalıcan, şerefsiz olucan, vergi kaçırıcan -Tamam(geçiştirmek için) -Hayatımı mahvettikten sonra ne güzelde öğüt veriyorsun baba, bir kere babalık yaptınmı, bir kere ne haldeyim sordun mu, herşeyiniz lafta(içimden söylemek geldi ama diyemedim) +Pişmanım de bidaha yapmıyacağım de(babam bunları söylerken kavga edip evi terk ettiğini ve bunu kendimi bildim bileli yapmaya devam ettiğini yok sayarak söylüyordu) Hayatım boyunca hayaller kurdum, umutlara sarıldım, okumak istedim olmadı, kimse yardım etmedi, okulu hacklediğimde herşey güzel olacak sanıyordum, tüm arkadaşlarımı kaybettim, defalarca intihar etmeyi denedim, psikolojik olarak çöktüm, parasızlık, sevgisizlik, ilgisizlik, kavga dövüş, bağırışmalar, aşşağılamalar hayatımı mahvetti artık son kırılma noktama geldik. Yarın hayatımın son kırılma noktası ve bu seferde hayallerim elimden alınırsa elimde sadece iki seçeneğim olacak. Ya tüm olanları kabul edip yaşamaya çalışacağım. Ya da bana yaşatılanları başkaları yaşamasın diye savaşacağım. Şuan tek umudum yarın olacak olan mahkeme ve orada verilecek karar. Umarım hayal ettiğim bir kez olsun gerçekleşir. Bu kadar şeyi hak edecek birşey yapmadığımı biliyorum ama istediğim şey çok büyük olduğu için bedel ödüyorum. Borca ekmek alıyoruz, bakkalcı bir suriyeli ve borç 10 tl oldu diye ekmeği zar zor verdi, bir paket peynir dışında dolapta hiçbir şey yok. Hayatımın çoğu böyle geçti sürekli aç geçirdiğim geceler oldu, bir aralar para kazanabiliyordum ama şuanki psikolojik durumum beni hiçbir şey yapamıyacak hale getirdi. Hiç arkadaşım kalmadı, arkadaşlarımın hepsi evimi biliyordu ama hiçbiri olaydan sonra ziyaret etmedi, benimle iletişime geçmedi, hiç sevgilim olmadı, cebimde 1 liram bile olmadığı için sevgilim olsa ona bir simit bile alamıyacağımı düşündüğüm için hep ütopik gördüm normal olan şeyleri. Lisede aylarca öğle yemeği yemedim, çünkü yemek alacak param yoktu, bahçede dolaşır veya dışarı çıkar bir yerlere gidiyor gibi yapardım arkadaşlarım açlıktan kokan ağzımı anlamasın diye midem dolana kadar su içerdim. İnternet borcumu ödeyemediğim için kapandı, tek yapabildiğim şey olan hack ve onun sayesinde buraya yazabiliyorum. Ben bunları hak edecek ne yaptım ? Ben hak etmek için bişey yapmadım bedel ödüyorum. Yarın saat 10:30 benim için hayatımda kalan tek kırılma noktam, umarım hayal ettiğim gibi olur.

annem cehenneme gideceksin hakkım haram değil diyor ama ben Allah'ıma güveniyorum cennete gideceğim çok güveniyorum Canım kurban Olduğum Allahıma şuan ne acılar çektiğimi görüyodur umarım beni hakettiğim yere gönderir

Aile baskısı çok görüyorum, erkeklerle arkadaşlık yok, liseyi bitirmeden tek başına dışarı çıkmak yok, etek giyecek yaşın geçti(hayatımda sadece 4-5 kez şort giydim), "hanım hanımcık kır dizini evinde otur ben senin yaşında hep evde oturup iş yapardım" gerçekten bıktım usandım, oyuncu olmak istiyorum, arkadaşlarım falan da mimiklerin çok güzel diyor fakat maalesef ailem or*spu işi dediği için hayallerime engel oluyorlar.. gerçekten bıktım...