Абайдың қара сөздері. Жетінші сөз (1891) ● Аудиокітап ●
Рет қаралды 157,107
8 жыл бұрынАбайдың қара сөздері. Жетінші сөз (1891) ● Аудиокітап ●
Абай Кунанбаев
Абай Құнанбаев
Абайдын кара создери
ЖЕТІНШІ СӨЗ
Жас бала анадан туғанда екі түрлі мінезбен туады: біреуі - ішсем, жесем, ұйқтасам деп тұрады. Бұлар - тәннің құмары, бұлар болмаса, тән жанға қонақ үй бола алмайды. Һәм өзі өспейді, қуат таппайды. Біреуі - білсем екен демеклік. Не көрсе соған талпынып, жалтыр-жұлтыр еткен болса, оған қызығып, аузына салып, дәмін татып қарап, тамағына, бетіне басып қарап, сырнай-керней болса, дауысына ұмтылып, онан ержетіңкірегенде ит үрсе де, мал шуласа да, біреу күлсе де, біреу жыласа да тұра жүгіріп, «ол немене?», «бұл немене?» деп, «ол неге үйтеді?» деп, «бұл неге бүйтеді?» деп, көзі көрген, құлағы естігеннің бәрін сұрап, тыныштық көрмейді. Мұның бәрі - жан құмары, білсем екен, көрсем екен, үйренсем екен деген.
Дүниенің көрінген һәм көрінбеген сырын түгелдеп, ең болмаса денелеп білмесе, адамдықпен орны болмайды. Оны білмеген соң, ол жан адам жаны болмай, хайуан жаны болады. Әзелде құдай тағала хайуанның жанынан адамның жанын ірі жаратқан, сол әсерін көрсетіп жаратқаны. Сол қуат жетпеген, ми толмаған ессіз бала күндегі «бұл немене, ол немене?» деп, бір нәрсені сұрап білсем екен дегенде, ұйқы, тамақ та есімізден шығып кететұғын құмарымызды, ержеткен соң, ақыл кіргенде, орнын тауып ізденіп, кісісін тауып сұранып, ғылым тапқандардың жолына неге салмайды екеміз?
Сол өрістетіп, өрісімізді ұзартып, құмарланып жиған қазынамызды көбейтсек керек, бұл жанның тамағы еді. Тәннен жан артық еді, тәнді жанға бас ұрғызса керек еді. Жоқ, біз олай қылмадық, ұзақтай шулап, қарғадай барқылдап, ауылдағы боқтықтан ұзамадық. Жан бізді жас күнімізде билеп жүр екен. Ержеткен соң, күш енген соң, оған билетпедік. Жанды тәнге бас ұрғыздық, ешнәрсеге көңілменен қарамадық, көзбен де жақсы қарамадық, көңіл айтып тұрса, сенбедік. Көзбен көрген нәрсенің де сыртын көргенге-ақ тойдық. Сырын қалай болады деп көңілге салмадық, оны білмеген кісінің несі кетіпті дейміз. Біреу кеткенін айтса да, ұқпаймыз. Біреу ақыл айтса: «Ой, тәңірі-ай, кімнен кім артық дейсің!» - дейміз, артығын білмейміз, айтып тұрса ұқпаймыз.
Көкіректе сәуле жоқ, көңілде сенім жоқ. Құр көзбенен көрген біздің хайуан малдан неміз артық? Қайта, бала күнімізде жақсы екенбіз. Білсек те, білмесек те, білсек екен деген адамның баласы екенбіз. Енді осы күнде хайуаннан да жаманбыз. Хайуан білмейді, білемін деп таласпайды. Біз түк білмейміз, біз де білеміз деп надандығымызды білімділікке бермей таласқанда, өлер-тірілерімізді білмей, күре тамырымызды адырайтып кетеміз.
@raikhanaidarbaeva7976 Жыл бұрын
Атамыздың құнының есебі жоқ мұрасын зерттеу жасау,танып білу, бізге аманат, мына қара сөзі қазақтың психологиясынан бала тәрбиесіне керек жақсы үлкен мәні бар кеңес екен Рахмет сіздерге оқып бергендеріңізге, Алланың нұры жаусын қазақ еліне, өткенін елеп, данышпанын танытып отырғаны үшін
@user-yc6fu5yv8m 7 жыл бұрын
Абай атамыз бізге мұра етіп калдырғаны : ақша , үй , алтын - күміс , мал - мүлік емес . Артына мұра етіп қалдырғаны ҚАРАСӨЗДЕРІ
@aktolkinabilova1476 5 жыл бұрын
Салтанат Кабланбекова тек қара сөздері емес өлеңдерінің бəрі мағвна маңызға тола. "Сенбе жұртқа тұрса да қанша мақтап, Əуре етер ішіне қулық сақтап, Өзіңе сен өзің алып шығар, Ақылыңмен еңбегің екі жақтап ,,. "
@Kz-oi2td 5 жыл бұрын
Дұрыс айтасың
@user-gh7cw9zx6o 3 жыл бұрын
@@Kz-oi2tdа
@sandibektopiev657 2 жыл бұрын
Дурыс
@DERSKI667 5 ай бұрын
Ойын санасын мұра қылып қалдырған
@zhibekaktleuova9344 4 жыл бұрын
,, А, кудай малдан жарлы кылсан жарлы кыл , акылдан жарлы кыла корме,,- анам коп айтатын.
@user-xn9ts2et8z Жыл бұрын
Балалар мінезді болсын.Ізденімпаздық 1-орын да тұруы керек.
@user-gy6uk5lh3n 3 жыл бұрын
Улы адамның, еңбегін интернетке жібергендеріңіз тамаша болған, Абайдың қара сөздерін білмегендер оқып білетін болады. Еңбектеріңізге көп рахмет.👍🙏🙌✊
@user-bf7vr7xy7s Жыл бұрын
☝☝
@korkemarmy Ай бұрын
Ұлы
@user-gy6uk5lh3n Ай бұрын
@@korkemarmy Та, тамаша мағналы шығармалар адамның ой өрісін, жан-дүниесін байытады, рухани байлық, сондыктан осындай кітаптарды оқу керек🤗👍✊🇰🇿
@nnnkrash1981 6 жыл бұрын
Жас бала анадан туғанда екі түрлі мінезбен туады: біреуі - ішсем, жесем, ұйықтасам деп тұрады. Бұлар - тәннің құмары, бұлар болмаса, тән жанға қонақ үй бола алмайды. Һәм өзі өспейді, қуат таппайды. Біреуі - білсем екен демеклік. Не көрсе соған талпынып, жалтыр-жұлтыр еткен болса, оған қызығып, аузына салып, дәмін татып қарап, тамағына, бетіне басып қарап, сырнай-керней болса, дауысына ұмтылып, онан ержетіңкірегенде ит үрсе де, мал шуласа да, біреу күлсе де, біреу жыласа да тұра жүгіріп, «ол немене?», «бұл немене?» деп, «ол неге үйтеді?» деп, «бұл неге бүйтеді?» деп, көзі көрген, құлағы естігеннің бәрін сұрап, тыныштық көрмейді. Мұның бәрі - жан құмары, білсем екен, көрсем екен, үйренсем екен деген. Дүниенің көрінген һәм көрінбеген сырын түгелдеп, ең болмаса денелеп білмесе, адамдықпен орны болмайды. Оны білмеген соң, ол жан адам жаны болмай, хайуан жаны болады. Әзелде құдай тағала хайуанның жанынан адамның жанын ірі жаратқан, сол әсерін көрсетіп жаратқаны. Сол қуат жетпеген, ми толмаған ессіз бала күндегі «бұл немене, ол немене?» деп, бір нәрсені сұрап білсем екен дегенде, ұйқы, тамақ та есімізден шығып кететұғын құмарымызды, ержеткен соң, ақыл кіргенде, орнын тауып ізденіп, кісісін тауып сұранып, ғылым тапқандардың жолына неге салмайды екеміз? Сол өрістетіп, өрісімізді ұзартып, құмарланып жиған қазынамызды көбейтсек керек, бұл жанның тамағы еді. Тәннен жан артық еді, тәнді жанға бас ұрғызса керек еді. Жоқ, біз олай қылмадық, ұзақтай шулап, қарғадай барқылдап, ауылдағы боқтықтан ұзамадық. Жан бізді жас күнімізде билеп жүр екен. Ержеткен соң, күш енген соң, оған билетпедік. Жанды тәнге бас ұрғыздық, ешнәрсеге көңілменен қарамадық, көзбен де жақсы қарамадық, көңіл айтып тұрса, сенбедік. Көзбен көрген нәрсенің де сыртын көргенге-ақ тойдық. Сырын қалай болады деп көңілге салмадық, оны білмеген кісінің несі кетіпті дейміз. Біреу кеткенін айтса да, ұқпаймыз. Біреу ақыл айтса: «Ой, тәңірі-ай, кімнен кім артық дейсің!» - дейміз, артығын білмейміз, айтып тұрса ұқпаймыз. Көкіректе сәуле жоқ, көңілде сенім жоқ. Құр көзбенен көрген біздің хайуан малдан неміз артық? Қайта, бала күнімізде жақсы екенбіз. Білсек те, білмесек те, білсек екен деген адамның баласы екенбіз. Енді осы күнде хайуаннан да жаманбыз. Хайуан білмейді, білемін деп таласпайды. Біз түк білмейміз, біз де білеміз деп надандығымызды білімділікке бермей таласқанда, өлер-тірілерімізді білмей, күре тамырымызды адырайтып кетеміз. Дереккөзі: www.zharar.com/kz/10761-kunanbaev_kara_sozderi_7.html © www.ZHARAR.com
@mollyaa077 4 жыл бұрын
Жалғасын әйтеуір таптым-ау😅
@user-kp1jd7oh9p 3 жыл бұрын
Жаман
@iziizikomon6351 4 жыл бұрын
Осы бабамыздаи акындар казир болганда жастар окымысты болар еди ягни биз бос омир баилык
@Dos9346 2 ай бұрын
Керемет айтылган соз екен
@user-mm8lg4nv8p 5 жыл бұрын
Керемет оқисыз жетесыне жеткізіп нағыз Абайдың өзі окып тургандай. Осы санамызга жетсе гой)))
@user-gz7xv6gr1i 4 жыл бұрын
Ия
@user-to3sj8dd3m 3 жыл бұрын
ИЯ
@user-xb8zj1go5k 5 ай бұрын
Күшті🎉🎉
@urziyakalikulov3683 3 жыл бұрын
Өте керемет, мағаналы
@Arujan_ 2 жыл бұрын
Пёепу
@pubg6988 5 жыл бұрын
Ееее... аман болаиық казағымыз
@kot1759 2 жыл бұрын
бауырым мына коментті орысшага аударш🗿
@user-yu9px4tn6x 3 жыл бұрын
Өте жақсы маған ұнады 👍👍👍👍👍👍👍👍👍
@user-tk6vh6js6z 2 жыл бұрын
Керемет, қалай тауып айтқан! Қазіргі қазақтарды!
@user-dm6kb5ho7v 2 жыл бұрын
Күшті
@ulagataltay2833 3 жыл бұрын
Күшті екен көп білім алдық
@cucumber9015 Жыл бұрын
Мхм 🎶
@fatimanietova8879 5 жыл бұрын
Маган Абай Кунанбаев унайды
@user-ip4sf8zc8e 10 ай бұрын
Дүниенің көрінген һәм көрінбеген сырын түгелдеп, ең болмаса денелеп білмесе, адамдықпен орны болмайды. Оны білмеген соң, ол жан адам жаны болмай, хайуан жаны болады. Әзелде құдай тағала хайуанның жанынан адамның жанын ірі жаратқан, сол әсерін көрсетіп жаратқаны. Сол қуат жетпеген, ми толмаған ессіз бала күндегі «бұл немене, ол немене?» деп, бір нәрсені сұрап білсем екен дегенде, ұйқы, тамақ та есімізден шығып кететұғын құмарымызды, ержеткен соң, ақыл кіргенде, орнын тауып ізденіп, кісісін тауып сұранып, ғылым тапқандардың жолына неге салмайды екеміз? Сол өрістетіп, өрісімізді ұзартып, құмарланып жиған қазынамызды көбейтсек керек, бұл жанның тамағы еді. Тәннен жан артық еді, тәнді жанға бас ұрғызса керек еді. Жоқ, біз олай қылмадық, ұзақтай шулап, қарғадай барқылдап, ауылдағы боқтықтан ұзамадық. Жан бізді жас күнімізде билеп жүр екен. Ержеткен соң, күш енген соң, оған билетпедік. Жанды тәнге бас ұрғыздық, ешнәрсеге көңілменен қарамадық, көзбен де жақсы қарамадық, көңіл айтып тұрса, сенбедік. Көзбен көрген нәрсенің де сыртын көргенге-ақ тойдық. Сырын қалай болады деп көңілге салмадық, оны білмеген кісінің несі кетіпті дейміз. Біреу кеткенін айтса да, ұқпаймыз. Біреу ақыл айтса: «Ой, тәңірі-ай, кімнен кім артық дейсің!» - дейміз, артығын білмейміз, айтып тұрса ұқпаймыз. Көкіректе сәуле жоқ, көңілде сенім жоқ. Құр көзбенен көрген біздің хайуан малдан неміз артық? Қайта, бала күнімізде жақсы екенбіз. Білсек те, білмесек те, білсек екен деген адамның баласы екенбіз. Енді осы күнде хайуаннан да жаманбыз. Хайуан білмейді, білемін деп таласпайды. Біз түк білмейміз, біз де білеміз деп надандығымызды білімділікке бермей таласқанда, өлер-тірілерімізді білмей, күре тамырымызды адырайтып кетеміз.
@user-so6pr6gk2v 3 жыл бұрын
👍
@zhuzhan1866 2 жыл бұрын
Жас бала анадан туғанда екі түрлі мінезбен туады: біреуі - ішсем, жесем, э ұйықтасам деп тұрады. Бұлар - тәннің құмары, бұлар болмаса, тән жанға қонақ үй бола алмайды. Һәм өзі өспейді, қуат таппайды. Біреуі - білсем екен демеклік. Не көрсе соған талпынып, жалтыр-жұлтыр еткен болса, оған қызығып, аузына салып, дәмін татып қарап, тамағына, бетіне басыуп қарап, сырнай-керней болса, дауысына ұмтылып, онан ержетіңкірегенде ит үрсе де, мал шуласа да, біреу күлсе де, біреу жыласа да тұра жүгіріпу , «ол немене?», «бұл немене?» деп, «ол неге үйтеді?» деп, «бұл неге бүдет?» деп, көзі көрген, құлағы естігеннің бәрін сұрап, тыныштық көрмейді. Мұның бәрі - жан құмары, білсем екен, көрсем екен, үйренсем екен деген. Дүниенің көрінген һәм көрінбеген сырын түгелдеп, ең болмаса денелеп білмесе, адамдықпен орны болмайды. Оны білмеген соң, ол жан адам жаны болмай, хайуан жаны болады. Әзелде құдай тағала хайуанның жанынан адамның жанын ірі жаратқан, сол әсерін көрсетіп жаратқаны. Сол қуат жетпеген, ми толмаған ессіз бала күндегі «бұл немене, ол немене?» деп, бір нәрсені сұрап білсем екен дегенде, ұйқы, тамақ та есімізден шығып құмарымызды, ержеткен соң, ақыл кіргенде, орнын тауып ізденіп, кісісін тауып сұранып, ғылым тапқандардың жолына неге салмайды екеміз? Сол өрістетіп, өрісімізді ұзартып, құмарланып жиған қазынамызды көбейтсек керек, бұл жанның тамағы еді. Тәннен жан артық еді, тәнді жанға бас ұрғызса керек еді. Жоқ, біз олай қылмадық, ұзақтай шулап, қарғадай барқылдап, ауылдағы боқтықтан ұзамадық Жан бізді жас күнімізде билеп жүр екен. Ержеткен соң, күш енген соң, оған билетпедік. Жанды тәнге бас ұрғыздық, ешнәрсеге көңілменен қарамадық, көзбен де жақсы қарамадық, көңіл айтып тұрса, сенбедік. Көзбен көрген нәрсенің де сыртын көргенге-ақ тойдық. Сырын қалай болады деп көңілге салмадық, оны білмеген кісінің несі кетіпті дейміз. Біреу кеткенін айтса да, ұқпаймыз. Біреу ақыл айтса: «Ой, тәңірі-ай, кімнен кім артық дейсің!» - дейміз, артығын білмейміз, айтып тұрса ұқпаймыз. Көкіректе сәуле жоқ, көңілде сенім жоқ. Құр көзбенен көрген біздің хайуан малдан неміз артық? Қайта, бала күнімізде жақсы екенбіз. Білсек те, білмесек те, білсек екен деген адамның баласы екенбіз. Енді осы күнде хайуаннан да жаманбыз. Хайуан білмейді, білемін деп таласпайды. Біз түк білмейміз, біз де білеміз деп надандығымызды білімділікке бермей таласқанда, өлер-тірілерімізді білмей, күре тамырымызды адырайтып кетеміз.
@raylabeysn8035 2 жыл бұрын
Өте қунді .өнегелі қара сөздер
@EAR01AKK 2 жыл бұрын
Өте керемет ұнады
@user-hn1rr7or8s 3 жыл бұрын
Күшті көп нарсе білдім
@user-wl9fh7zg1p Жыл бұрын
Өте жақсы,мен Абайдың 7 қара сөзімен 1 орын олдым ❤🎉
@user-pu5hc2um4p Жыл бұрын
құттықтаймын!молодец
@user-nh7lc6pf1j 4 ай бұрын
❤❤❤❤❤❤
@almagulsergeivna5720 3 жыл бұрын
Өте мағыналы қара сөз
@korkemarmy Ай бұрын
Тура қазіргі заман туралы
@sabaka4488 7 жыл бұрын
абай ата
@user-om7ty1be1o 2 жыл бұрын
өте керемет
@user-up6fm2uz8g 2 жыл бұрын
Керемет!!!!!!
@clashroyale2brawltoo735 3 жыл бұрын
👏
@user-wl9fh7zg1p Жыл бұрын
Керемеееееееееет !🎉🎉❤❤❤🎉
@aselyabakhtiarova7916 2 жыл бұрын
Өте әдемі айтылған. Абай атамыздың даусы өте керемет 🥰🤩
@gulmeir2602 2 жыл бұрын
Ол Абай Құнанбаев даусы емес е
@user-tk9cn7vr5e 3 жыл бұрын
Абаи ата сіздерге мұра калдырмаиды өз балаларына қалдырады
@Uzerbay 3 жыл бұрын
ДУРЫС АЙТАДЫ
@korkemarmy Ай бұрын
Дұрыс
@user-os6lx6px9x 3 жыл бұрын
👍👍
@hshvgahshsshshdhhashdhh991 3 жыл бұрын
Рахмет❤❤❤❤❤
@almagulsergeivna5720 3 жыл бұрын
Маған ұнадыыы🤩🤩🤩🤩
@temirdias9341 2 жыл бұрын
Өте күшті
@user-vc7py4qb7p 5 ай бұрын
Мен елжас🎉
@user-jq7sj8de7s 2 жыл бұрын
Кушты
@user-xf8pf9tn8j 2 жыл бұрын
Рахмет маған керек болған
@user-bz2br6vw7f 4 жыл бұрын
Абай Құнанбаевтың жеті қара сөзі Жас бала анадан туғанда екі түрлі мінезбен туады: біреуі - ішсем, жесем, ұйықтасам деп тұрады. Бұлар - тәннің құмары, бұлар болмаса, тән жанға қонақ үй бола алмайды. Һәм өзі өспейді, қуат таппайды. Біреуі - білсем екен демеклік. Не көрсе соған талпынып, жалтыр-жұлтыр еткен болса, оған қызығып, аузына салып, дәмін татып қарап, тамағына, бетіне басып қарап, сырнай-керней болса, дауысына ұмтылып, онан ержетіңкірегенде ит үрсе де, мал шуласа да, біреу күлсе де, біреу жыласа да тұра жүгіріп, «ол немене?», «бұл немене?» деп, «ол неге үйтеді?» деп, «бұл неге бүйтеді?» деп, көзі көрген, құлағы естігеннің бәрін сұрап, тыныштық көрмейді. Мұның бәрі - жан құмары, білсем екен, көрсем екен, үйренсем екен деген. Дүниенің көрінген һәм көрінбеген сырын түгелдеп, ең болмаса денелеп білмесе, адамдықпен орны болмайды. Оны білмеген соң, ол жан адам жаны болмай, хайуан жаны болады. Әзелде құдай тағала хайуанның жанынан адамның жанын ірі жаратқан, сол әсерін көрсетіп жаратқаны. Сол қуат жетпеген, ми толмаған ессіз бала күндегі «бұл немене, ол немене?» деп, бір нәрсені сұрап білсем екен дегенде, ұйқы, тамақ та есімізден шығып кететұғын құмарымызды, ержеткен соң, ақыл кіргенде, орнын тауып ізденіп, кісісін тауып сұранып, ғылым тапқандардың жолына неге салмайды екеміз? Сол өрістетіп, өрісімізді ұзартып, құмарланып жиған қазынамызды көбейтсек керек, бұл жанның тамағы еді. Тәннен жан артық еді, тәнді жанға бас ұрғызса керек еді. Жоқ, біз олай қылмадық, ұзақтай шулап, қарғадай барқылдап, ауылдағы боқтықтан ұзамадық. Жан бізді жас күнімізде билеп жүр екен. Ержеткен соң, күш енген соң, оған билетпедік. Жанды тәнге бас ұрғыздық, ешнәрсеге көңілменен қарамадық, көзбен де жақсы қарамадық, көңіл айтып тұрса, сенбедік. Көзбен көрген нәрсенің де сыртын көргенге-ақ тойдық. Сырын қалай болады деп көңілге салмадық, оны білмеген кісінің несі кетіпті дейміз. Біреу кеткенін айтса да, ұқпаймыз. Біреу ақыл айтса: «Ой, тәңірі-ай, кімнен кім артық дейсің!» - дейміз, артығын білмейміз, айтып тұрса ұқпаймыз. Көкіректе сәуле жоқ, көңілде сенім жоқ. Құр көзбенен көрген біздің хайуан малдан неміз артық? Қайта, бала күнімізде жақсы екенбіз. Білсек те, білмесек те, білсек екен деген адамның баласы екенбіз. Енді осы күнде хайуаннан да жаманбыз. Хайуан білмейді, білемін деп таласпайды. Біз түк білмейміз, біз де білеміз деп надандығымызды білімділікке бермей таласқанда, өлер-тірілерімізді білмей, күре тамырымызды адырайтып кетеміз.
@miketyson1360 3 жыл бұрын
Сизбен тансуга болама
@user-bz2br6vw7f 3 жыл бұрын
@@miketyson1360 танысып? Менің бала шағам бар ғой🤣
@miketyson1360 3 жыл бұрын
@@user-bz2br6vw7f кешрнз
@user-gh7cw9zx6o 3 жыл бұрын
😹😹😹😹😹😹😹😹😹
@gondzhin4712 Жыл бұрын
0:05 Жас бала анадан туғанда екі түрлі мінезбен туады: біреуі - ішсем, жесем, ұйықтасам деп тұрады. Бұлар - тәннің құмары, бұлар болмаса, тән жанға қонақ үй бола алмайды. Һәм өзі өспейді, қуат таппайды. Біреуі - білсем екен демеклік. Не көрсе соған талпынып, жалтыр-жұлтыр еткен болса, оған қызығып, аузына салып, дәмін татып қарап, тамағына, бетіне басып қарап, сырнай-керней болса, дауысына ұмтылып, онан ержетіңкірегенде ит үрсе де, мал шуласа да, біреу күлсе де, біреу жыласа да тұра жүгіріп, «ол немене?», «бұл немене?» деп, «ол неге үйтеді?» деп, «бұл неге бүйтеді?» деп, көзі көрген, құлағы естігеннің бәрін сұрап, тыныштық көрмейді. Мұның бәрі - жан құмары, білсем екен, көрсем екен, үйренсем екен деген. 1:19 Дүниенің көрінген һәм көрінбеген сырын түгелдеп, ең болмаса денелеп білмесе, адамдықпен орны болмайды. Оны білмеген соң, ол жан адам жаны болмай, хайуан жаны болады. Әзелде құдай тағала хайуанның жанынан адамның жанын ірі жаратқан, сол әсерін көрсетіп жаратқаны. Сол қуат жетпеген, ми толмаған ессіз бала күндегі «бұл немене, ол немене?» деп, бір нәрсені сұрап білсем екен дегенде, ұйқы, тамақ та есімізден шығып кететұғын құмарымызды, ержеткен соң, ақыл кіргенде, орнын тауып ізденіп, кісісін тауып сұранып, ғылым тапқандардың жолына неге салмайды екеміз? Сол өрістетіп, өрісімізді ұзартып, құмарланып жиған қазынамызды көбейтсек керек, бұл жанның тамағы еді. Тәннен жан артық еді, тәнді жанға бас ұрғызса керек еді. Жоқ, біз олай қылмадық, ұзақтай шулап, қарғадай барқылдап, ауылдағы боқтықтан ұзамадық. Жан бізді жас күнімізде билеп жүр екен. Ержеткен соң, күш енген соң, оған билетпедік. Жанды тәнге бас ұрғыздық, ешнәрсеге көңілменен қарамадық, көзбен де жақсы қарамадық, көңіл айтып тұрса, сенбедік. Көзбен көрген нәрсенің де сыртын көргенге-ақ тойдық. Сырын қалай болады деп көңілге салмадық, оны білмеген кісінің несі кетіпті дейміз. Біреу кеткенін айтса да, ұқпаймыз. Біреу ақыл айтса: «Ой, тәңірі-ай, кімнен кім артық дейсің!» - дейміз, артығын білмейміз, айтып тұрса ұқпаймыз. 3:35 Көкіректе сәуле жоқ, көңілде сенім жоқ. Құр көзбенен көрген біздің хайуан малдан неміз артық? Қайта, бала күнімізде жақсы екенбіз. Білсек те, білмесек те, білсек екен деген адамның баласы екенбіз. Енді осы күнде хайуаннан да жаманбыз. Хайуан білмейді, білемін деп таласпайды. Біз түк білмейміз, біз де білеміз деп надандығымызды білімділікке бермей таласқанда, өлер-тірілерімізді білмей, күре тамырымызды адырайтып кетеміз.
@user-cp3gk8fl8c 2 жыл бұрын
Бүгін біз жарысқа бардың Абай мектебінде оқимыз біз екінші орын алдық
@AliSerikkozha Жыл бұрын
абай атамыз оте мунды акылды керемет адам болган екен 2 кара сознен омирди тусындым
@WOTBLITZKZ001 3 жыл бұрын
Өте друс
@user-fc5uy8mx2c 2 жыл бұрын
🤩🤩🤩
@shyngysamanbekov6928 5 ай бұрын
Мен шынгыс
@user-uu8wy9et5m 2 жыл бұрын
Өте керемет 👌👍👏👏🇰🇿
@aktolkinabilova1476 5 жыл бұрын
масқара. бұл сөзді түсінбеу масқара. Рухани азық. яғни білімге құмарту. бұны рухани азық дейді. рухани аш арық адам санасы кемдер. санасы кем адамдар рухани азық іздемейді. "есті кісі есті сөзді ескере жүрер" Абай. яғни тек есті кісі ғана есті сөзді ескере алады ақымақ адам есті сөздің мағынасын да ұқпайды. сондықтан қызықпайды рухани азық іздемейді ақымақ адамдар
@user-gh7cw9zx6o 3 жыл бұрын
Мәәәә
@Jake-fl3jz 5 ай бұрын
Мен Жақсыкелді
@user-wh2sg8wj5j 3 жыл бұрын
👍👍👍дурыс📑
@zarinatohtamova6040 3 жыл бұрын
Артында айтылып жатқан мелодияның аты қандай
@pernakulkazieva1076 2 жыл бұрын
😜👍🏻
@user-yh8tx5sp8s 3 жыл бұрын
38 қара сөз
@user-hz6or5fe9i 5 жыл бұрын
Жаксы
@meruertsalimbekova9028 5 ай бұрын
Дұрыс
@user-yq3ow2ls2p 5 ай бұрын
Мен жанторе
@anurkablanova4293 2 жыл бұрын
0:33
@Vivo-kb6jz 5 ай бұрын
Мен Ерназ
@user-yh8tx5sp8s 3 жыл бұрын
Өз білгенім өзіме
@user-xn9ts2et8z 4 жыл бұрын
Санамыз ға құйып тұрып,оқып шыққан танымал актер ға үлкен алғыс.Хакім Абай -психолог.2010ж.Өнер баспасынан осы Қара сөздерін сатып алдым бірнеше данасын.Туған күндері не сыйлаймын.Тойларда осы Қара сөздерін ен үзінді айтамын.Шулап отырғандар тына қалып тыңдайды .Телефонға көшірмесін алдым
@user-ik2fz9do6z Жыл бұрын
2:14. 3:37
@user-sj2fr8ce6z Жыл бұрын
Музыканы өшірсеңдерш
@WOTBLITZKZ001 3 жыл бұрын
Йя
@KerekZat-gs4xt 3 ай бұрын
😁😁😁😁
@user-fv6jk3gf4z 3 жыл бұрын
Жанның құмарлығы дегенді қалай түсіндірді ?сіздер білесіз дер ме?
@user-fc5uy8mx2c 2 жыл бұрын
Білсем көрсем үйренсем деген нірсе жан құмары
@d1n2kk 4 жыл бұрын
1:29 Маган бастауыш апталыгына керек😉🙃🙂😇Маган сатиилик аумин!!!
@d1n2kk 4 жыл бұрын
00:00
@user-gh7cw9zx6o 3 жыл бұрын
👍
@user-rz2tp9qm8k 4 жыл бұрын
Абайдың қара сөздері өте жақсы
@user-gh7cw9zx6o 3 жыл бұрын
Йя
@user-yj1os2zc2s 4 жыл бұрын
Бари дурыс
@user-qn1wo1hu3y 4 жыл бұрын
Жас бала
@erkekanatkyzy503 3 жыл бұрын
Күшттііііі
@user-fw8jj6lc1t 3 жыл бұрын
Неге ағылшын ды қойып қойған
@user-qn1wo1hu3y 4 жыл бұрын
Жас бала ана
@user-wg9gy4bq2r 4 жыл бұрын
Абай ата дұрыс айтады
@user-yu8lo7bd3s 4 жыл бұрын
Кəзіргі қарияларымыз жас қыздың бұрын алдыр арызы арақ сасып езінде аспай сөзі лас балағат бреуді кемісін жеткізіп дүнүйесіне мақтаншақ.
@ainurkinayatova4851 4 жыл бұрын
Музыкасы қалай аталады?
@thealua442 3 жыл бұрын
көзімнің қарасы
@user-lh3eu2yv4h 3 жыл бұрын
Музыкасы күшті
@user-br2yy3lo3k 3 жыл бұрын
Эааххахахахп
@user-rz7yx3rq3o 4 жыл бұрын
Абайда, қара сөзіде, өлеңі де барі жақсы. Бірақ мен әлі жаманмын, неге? айтыңыздаршы ақылдарыңызды.
@user-xo8bh8xb4t 3 жыл бұрын
Тупоисыңғо
@user-xo8bh8xb4t 3 жыл бұрын
Оиланукерек
@user-xo8bh8xb4t 3 жыл бұрын
Сосын Абайатасиақты ақылды боласың
@user-rz7yx3rq3o 3 жыл бұрын
@@user-xo8bh8xb4t Иә хайуанмын., бірақ өзімді адам санап, басқаны өлтіріп тастағым келеді. Ойланайын десем миым жоқ, ақыл айтудан шаршамаймын. Байлық десе Алланы ұмытып , қай жерде ақша болса алдасамда, қорқытсамда, жалынсамда алмай өлсемде кетпеймін. Жақсы деген адамдар, менің өзімді құл жасағысы келгендерін көргенде, өздерін құл жасауға дайын тұрам. Ақшамда көп, туыстарда жетеді, екі семьямда жеті баламда бар, хаммерде крузакта виллада базарларда, бірақ сол қалпымда бір бақытсыздық ішімнен маза бермей, суықта мұздаған итше жатады. Кіммен сөйлесіп жөн сұрап, дос іздесең, жібере салшы мені деп жалынғанын көріп, іздегенім табылмады......
@shtobsdelat 4 жыл бұрын
Ойнап жаткан куй дын аты кандай?
@user-sw5rt5tc2n 4 жыл бұрын
Көзімнің қарасы деген өлең !
@kazakshagamer1185 4 жыл бұрын
2:30
@user-gh7cw9zx6o 3 жыл бұрын
Не
@MeRcuRy6699 7 жыл бұрын
осы қара сөздің мағынасына әлі де түсінбей жүрм ше
@salimbekovadil537 7 жыл бұрын
Bibarys Utepov одан кейінде тусинбейсин
@user-ei1ov3zf5i 5 жыл бұрын
Салмакты саликалы окитын адам табылмады ма?
@user-fp6fq9mz3e 5 жыл бұрын
Крута да кушать ия
@user-fp6fq9mz3e 5 жыл бұрын
Маган тусиникти
@MostesE 2 жыл бұрын
Менің түсінгенім бойынша мал бағып, тек қарным ток болса деп, басқа дым ойламай жүре бергенше, білімді болыңдар дейді. Яғни бала білсем, көрсем екен деп туады дейді, сол жан құмарлығын қолдап, балаға жол берсек. Ол өскен кезде тұлға болып, өз жолын өзі таңдай алады дейді. Ал біз болсақ мал баққызып, білімге құштарлығын жоғалттырамыз, "мынау не", "бұл не істейді" деген сұрақтарға барқылдап жауап береміз дейді. Мен осылай түсіндім
@aruuu.zhanym406 3 жыл бұрын
🗿🗿🗿
@user-dz2id3xe8b 3 жыл бұрын
🤦♀️
@assher1434 3 жыл бұрын
Тыц тыц
@user-dz7rk6us9m 6 жыл бұрын
Баска кара соз окитын адам жокпа.Кара созди оз сози кусап калай солай тусиниксиз тусиндирмей окып шыкты.Адам оз даусымен окыса екен манерне к1рем1н деп созди кара Созд1 кулакка жагымсыз жетк1зди.Куды бир ишиндегии куаныш сезимен жеткизгендей.Дурыс окымадыныз кешириниз.
@user-ml6dr3dl7r 6 жыл бұрын
Осы оқығанға риза болған жөн
@user-yi1bi5uu6x 5 жыл бұрын
Аноним Аноним м
@aktolkinabilova1476 5 жыл бұрын
Аноним Аноним қудың. миың болмаса кім қандай дауыста оқыса да ұқпайтының анық. бұл сөз ақымақтарға арналмаған. сен бəрі-бір түсіне алмайсың мағынасын
@user-ei4nn3mq9p 5 жыл бұрын
Oz in okimadin ba
@user-jz1he3lp9n 4 жыл бұрын
Абай. Кунанбайыа❤️🧡💛💚💙💜♥️💝💖
@bolatbekmadenov6966 4 жыл бұрын
мұның изи неге жок
@user-vx6xg8vb8q 7 жыл бұрын
щф
@Myhobby-df4yy 5 жыл бұрын
Щф не ол.
@user-gh7cw9zx6o 3 жыл бұрын
Жынды
@user-lc1jp3se1d 3 жыл бұрын
КУАСНБА
@literally.346 3 жыл бұрын
Жаман
@botaseitbekova9130 3 жыл бұрын
Не жаман
@botaseitbekova9130 3 жыл бұрын
Жаксы емес пе
@user-xl7di2or7f 3 жыл бұрын
Жас бала анадан туғанда екі түрлі мінезбен туады: біреуі - ішсем, жесем, ұйықтасам деп тұрады. Бұлар - тәннің құмары, бұлар болмаса, тән жанға қонақ үй бола алмайды. Һәм өзі өспейді, қуат таппайды. Біреуі - білсем екен демеклік. Не көрсе соған талпынып, жалтыр-жұлтыр еткен болса, оған қызығып, аузына салып, дәмін татып қарап, тамағына, бетіне басып қарап, сырнай-керней болса, дауысына ұмтылып, онан ержетіңкірегенде ит үрсе де, мал шуласа да, біреу күлсе де, біреу жыласа да тұра жүгіріп, «ол немене?», «бұл немене?» деп, «ол неге үйтеді?» деп, «бұл неге бүйтеді?» деп, көзі көрген, құлағы естігеннің бәрін сұрап, тыныштық көрмейді. Мұның бәрі - жан құмары, білсем екен, көрсем екен, үйренсем екен деген. Дүниенің көрінген һәм көрінбеген сырын түгелдеп, ең болмаса денелеп білмесе, адамдықпен орны болмайды. Оны білмеген соң, ол жан адам жаны болмай, хайуан жаны болады. Әзелде құдай тағала хайуанның жанынан адамның жанын ірі жаратқан, сол әсерін көрсетіп жаратқаны. Сол қуат жетпеген, ми толмаған ессіз бала күндегі «бұл немене, ол немене?» деп, бір нәрсені сұрап білсем екен дегенде, ұйқы, тамақ та есімізден шығып кететұғын құмарымызды, ержеткен соң, ақыл кіргенде, орнын тауып ізденіп, кісісін тауып сұранып, ғылым тапқандардың жолына неге салмайды екеміз? Сол өрістетіп, өрісімізді ұзартып, құмарланып жиған қазынамызды көбейтсек керек, бұл жанның тамағы еді. Тәннен жан артық еді, тәнді жанға бас ұрғызса керек еді. Жоқ, біз олай қылмадық, ұзақтай шулап, қарғадай барқылдап, ауылдағы боқтықтан ұзамадық. Жан бізді жас күнімізде билеп жүр екен. Ержеткен соң, күш енген соң, оған билетпедік. Жанды тәнге бас ұрғыздық, ешнәрсеге көңілменен қарамадық, көзбен де жақсы қарамадық, көңіл айтып тұрса, сенбедік. Көзбен көрген нәрсенің де сыртын көргенге-ақ тойдық. Сырын қалай болады деп көңілге салмадық, оны білмеген кісінің несі кетіпті дейміз. Біреу кеткенін айтса да, ұқпаймыз. Біреу ақыл айтса: «Ой, тәңірі-ай, кімнен кім артық дейсің!» - дейміз, артығын білмейміз, айтып тұрса ұқпаймыз. Көкіректе сәуле жоқ, көңілде сенім жоқ. Құр көзбенен көрген біздің хайуан малдан неміз артық? Қайта, бала күнімізде жақсы екенбіз. Білсек те, білмесек те, білсек екен деген адамның баласы екенбіз. Енді осы күнде хайуаннан да жаманбыз. Хайуан білмейді, білемін деп таласпайды. Біз түк білмейміз, біз де білеміз деп надандығымызды білімділікке бермей таласқанда, өлер-тірілерімізді білмей, күре тамырымызды адырайтып кетеміз. Дереккөзі: www.zharar.com/kz/10761-kunanbaev_kara_sozderi_7.html © www.ZHARAR.com
@user-wi2bf3ls2f 3 жыл бұрын
Мыкты
@almagulsergeivna5720 3 жыл бұрын
Маған ұнадыыы🤩🤩🤩🤩
@user-nq8ef3hb7v 5 жыл бұрын
👍
@user-to3sj8dd3m 3 жыл бұрын
ДУРЫС АЙТАДЫ
@Poddsos 3 жыл бұрын
жок
@sabziro7081 3 жыл бұрын
Қате жоқ
@inavatkunanbaeva9244 3 жыл бұрын
Иа
@user-px8ub5wt7m 4 жыл бұрын
ъттиилтилтлтильидодолбтюобьобтюлобшолщолщшодооллрбооооололлольооооорролоооооооллглрпгррпрорпнгоппнгоипроолллрролщд
@user-wg9gy4bq2r 4 жыл бұрын
Не жазғанды білесің бе?
@user-xl7di2or7f 3 жыл бұрын
Жас бала анадан туғанда екі түрлі мінезбен туады: біреуі - ішсем, жесем, ұйықтасам деп тұрады. Бұлар - тәннің құмары, бұлар болмаса, тән жанға қонақ үй бола алмайды. Һәм өзі өспейді, қуат таппайды. Біреуі - білсем екен демеклік. Не көрсе соған талпынып, жалтыр-жұлтыр еткен болса, оған қызығып, аузына салып, дәмін татып қарап, тамағына, бетіне басып қарап, сырнай-керней болса, дауысына ұмтылып, онан ержетіңкірегенде ит үрсе де, мал шуласа да, біреу күлсе де, біреу жыласа да тұра жүгіріп, «ол немене?», «бұл немене?» деп, «ол неге үйтеді?» деп, «бұл неге бүйтеді?» деп, көзі көрген, құлағы естігеннің бәрін сұрап, тыныштық көрмейді. Мұның бәрі - жан құмары, білсем екен, көрсем екен, үйренсем екен деген. Дүниенің көрінген һәм көрінбеген сырын түгелдеп, ең болмаса денелеп білмесе, адамдықпен орны болмайды. Оны білмеген соң, ол жан адам жаны болмай, хайуан жаны болады. Әзелде құдай тағала хайуанның жанынан адамның жанын ірі жаратқан, сол әсерін көрсетіп жаратқаны. Сол қуат жетпеген, ми толмаған ессіз бала күндегі «бұл немене, ол немене?» деп, бір нәрсені сұрап білсем екен дегенде, ұйқы, тамақ та есімізден шығып кететұғын құмарымызды, ержеткен соң, ақыл кіргенде, орнын тауып ізденіп, кісісін тауып сұранып, ғылым тапқандардың жолына неге салмайды екеміз? Сол өрістетіп, өрісімізді ұзартып, құмарланып жиған қазынамызды көбейтсек керек, бұл жанның тамағы еді. Тәннен жан артық еді, тәнді жанға бас ұрғызса керек еді. Жоқ, біз олай қылмадық, ұзақтай шулап, қарғадай барқылдап, ауылдағы боқтықтан ұзамадық. Жан бізді жас күнімізде билеп жүр екен. Ержеткен соң, күш енген соң, оған билетпедік. Жанды тәнге бас ұрғыздық, ешнәрсеге көңілменен қарамадық, көзбен де жақсы қарамадық, көңіл айтып тұрса, сенбедік. Көзбен көрген нәрсенің де сыртын көргенге-ақ тойдық. Сырын қалай болады деп көңілге салмадық, оны білмеген кісінің несі кетіпті дейміз. Біреу кеткенін айтса да, ұқпаймыз. Біреу ақыл айтса: «Ой, тәңірі-ай, кімнен кім артық дейсің!» - дейміз, артығын білмейміз, айтып тұрса ұқпаймыз. Көкіректе сәуле жоқ, көңілде сенім жоқ. Құр көзбенен көрген біздің хайуан малдан неміз артық? Қайта, бала күнімізде жақсы екенбіз. Білсек те, білмесек те, білсек екен деген адамның баласы екенбіз. Енді осы күнде хайуаннан да жаманбыз. Хайуан білмейді, білемін деп таласпайды. Біз түк білмейміз, біз де білеміз деп надандығымызды білімділікке бермей таласқанда, өлер-тірілерімізді білмей, күре тамырымызды адырайтып кетеміз. Дереккөзі: www.zharar.com/kz/10761-kunanbaev_kara_sozderi_7.html © www.ZHARAR.com
@user-xl7di2or7f 3 жыл бұрын
Жас бала анадан туғанда екі түрлі мінезбен туады: біреуі - ішсем, жесем, ұйықтасам деп тұрады. Бұлар - тәннің құмары, бұлар болмаса, тән жанға қонақ үй бола алмайды. Һәм өзі өспейді, қуат таппайды. Біреуі - білсем екен демеклік. Не көрсе соған талпынып, жалтыр-жұлтыр еткен болса, оған қызығып, аузына салып, дәмін татып қарап, тамағына, бетіне басып қарап, сырнай-керней болса, дауысына ұмтылып, онан ержетіңкірегенде ит үрсе де, мал шуласа да, біреу күлсе де, біреу жыласа да тұра жүгіріп, «ол немене?», «бұл немене?» деп, «ол неге үйтеді?» деп, «бұл неге бүйтеді?» деп, көзі көрген, құлағы естігеннің бәрін сұрап, тыныштық көрмейді. Мұның бәрі - жан құмары, білсем екен, көрсем екен, үйренсем екен деген. Дүниенің көрінген һәм көрінбеген сырын түгелдеп, ең болмаса денелеп білмесе, адамдықпен орны болмайды. Оны білмеген соң, ол жан адам жаны болмай, хайуан жаны болады. Әзелде құдай тағала хайуанның жанынан адамның жанын ірі жаратқан, сол әсерін көрсетіп жаратқаны. Сол қуат жетпеген, ми толмаған ессіз бала күндегі «бұл немене, ол немене?» деп, бір нәрсені сұрап білсем екен дегенде, ұйқы, тамақ та есімізден шығып кететұғын құмарымызды, ержеткен соң, ақыл кіргенде, орнын тауып ізденіп, кісісін тауып сұранып, ғылым тапқандардың жолына неге салмайды екеміз? Сол өрістетіп, өрісімізді ұзартып, құмарланып жиған қазынамызды көбейтсек керек, бұл жанның тамағы еді. Тәннен жан артық еді, тәнді жанға бас ұрғызса керек еді. Жоқ, біз олай қылмадық, ұзақтай шулап, қарғадай барқылдап, ауылдағы боқтықтан ұзамадық. Жан бізді жас күнімізде билеп жүр екен. Ержеткен соң, күш енген соң, оған билетпедік. Жанды тәнге бас ұрғыздық, ешнәрсеге көңілменен қарамадық, көзбен де жақсы қарамадық, көңіл айтып тұрса, сенбедік. Көзбен көрген нәрсенің де сыртын көргенге-ақ тойдық. Сырын қалай болады деп көңілге салмадық, оны білмеген кісінің несі кетіпті дейміз. Біреу кеткенін айтса да, ұқпаймыз. Біреу ақыл айтса: «Ой, тәңірі-ай, кімнен кім артық дейсің!» - дейміз, артығын білмейміз, айтып тұрса ұқпаймыз. Көкіректе сәуле жоқ, көңілде сенім жоқ. Құр көзбенен көрген біздің хайуан малдан неміз артық? Қайта, бала күнімізде жақсы екенбіз. Білсек те, білмесек те, білсек екен деген адамның баласы екенбіз. Енді осы күнде хайуаннан да жаманбыз. Хайуан білмейді, білемін деп таласпайды. Біз түк білмейміз, біз де білеміз деп надандығымызды білімділікке бермей таласқанда, өлер-тірілерімізді білмей, күре тамырымызды адырайтып кетеміз. Дереккөзі: www.zharar.com/kz/10761-kunanbaev_kara_sozderi_7.html © www.ZHARAR.com
@user-xl7di2or7f 3 жыл бұрын
Жас бала анадан туғанда екі түрлі мінезбен туады: біреуі - ішсем, жесем, ұйықтасам деп тұрады. Бұлар - тәннің құмары, бұлар болмаса, тән жанға қонақ үй бола алмайды. Һәм өзі өспейді, қуат таппайды. Біреуі - білсем екен демеклік. Не көрсе соған талпынып, жалтыр-жұлтыр еткен болса, оған қызығып, аузына салып, дәмін татып қарап, тамағына, бетіне басып қарап, сырнай-керней болса, дауысына ұмтылып, онан ержетіңкірегенде ит үрсе де, мал шуласа да, біреу күлсе де, біреу жыласа да тұра жүгіріп, «ол немене?», «бұл немене?» деп, «ол неге үйтеді?» деп, «бұл неге бүйтеді?» деп, көзі көрген, құлағы естігеннің бәрін сұрап, тыныштық көрмейді. Мұның бәрі - жан құмары, білсем екен, көрсем екен, үйренсем екен деген. Дүниенің көрінген һәм көрінбеген сырын түгелдеп, ең болмаса денелеп білмесе, адамдықпен орны болмайды. Оны білмеген соң, ол жан адам жаны болмай, хайуан жаны болады. Әзелде құдай тағала хайуанның жанынан адамның жанын ірі жаратқан, сол әсерін көрсетіп жаратқаны. Сол қуат жетпеген, ми толмаған ессіз бала күндегі «бұл немене, ол немене?» деп, бір нәрсені сұрап білсем екен дегенде, ұйқы, тамақ та есімізден шығып кететұғын құмарымызды, ержеткен соң, ақыл кіргенде, орнын тауып ізденіп, кісісін тауып сұранып, ғылым тапқандардың жолына неге салмайды екеміз? Сол өрістетіп, өрісімізді ұзартып, құмарланып жиған қазынамызды көбейтсек керек, бұл жанның тамағы еді. Тәннен жан артық еді, тәнді жанға бас ұрғызса керек еді. Жоқ, біз олай қылмадық, ұзақтай шулап, қарғадай барқылдап, ауылдағы боқтықтан ұзамадық. Жан бізді жас күнімізде билеп жүр екен. Ержеткен соң, күш енген соң, оған билетпедік. Жанды тәнге бас ұрғыздық, ешнәрсеге көңілменен қарамадық, көзбен де жақсы қарамадық, көңіл айтып тұрса, сенбедік. Көзбен көрген нәрсенің де сыртын көргенге-ақ тойдық. Сырын қалай болады деп көңілге салмадық, оны білмеген кісінің несі кетіпті дейміз. Біреу кеткенін айтса да, ұқпаймыз. Біреу ақыл айтса: «Ой, тәңірі-ай, кімнен кім артық дейсің!» - дейміз, артығын білмейміз, айтып тұрса ұқпаймыз. Көкіректе сәуле жоқ, көңілде сенім жоқ. Құр көзбенен көрген біздің хайуан малдан неміз артық? Қайта, бала күнімізде жақсы екенбіз. Білсек те, білмесек те, білсек екен деген адамның баласы екенбіз. Енді осы күнде хайуаннан да жаманбыз. Хайуан білмейді, білемін деп таласпайды. Біз түк білмейміз, біз де білеміз деп надандығымызды білімділікке бермей таласқанда, өлер-тірілерімізді білмей, күре тамырымызды адырайтып кетеміз. Дереккөзі: www.zharar.com/kz/10761-kunanbaev_kara_sozderi_7.html © www.ZHARAR.com
@user-xl7di2or7f 3 жыл бұрын
Жас бала анадан туғанда екі түрлі мінезбен туады: біреуі - ішсем, жесем, ұйықтасам деп тұрады. Бұлар - тәннің құмары, бұлар болмаса, тән жанға қонақ үй бола алмайды. Һәм өзі өспейді, қуат таппайды. Біреуі - білсем екен демеклік. Не көрсе соған талпынып, жалтыр-жұлтыр еткен болса, оған қызығып, аузына салып, дәмін татып қарап, тамағына, бетіне басып қарап, сырнай-керней болса, дауысына ұмтылып, онан ержетіңкірегенде ит үрсе де, мал шуласа да, біреу күлсе де, біреу жыласа да тұра жүгіріп, «ол немене?», «бұл немене?» деп, «ол неге үйтеді?» деп, «бұл неге бүйтеді?» деп, көзі көрген, құлағы естігеннің бәрін сұрап, тыныштық көрмейді. Мұның бәрі - жан құмары, білсем екен, көрсем екен, үйренсем екен деген. Дүниенің көрінген һәм көрінбеген сырын түгелдеп, ең болмаса денелеп білмесе, адамдықпен орны болмайды. Оны білмеген соң, ол жан адам жаны болмай, хайуан жаны болады. Әзелде құдай тағала хайуанның жанынан адамның жанын ірі жаратқан, сол әсерін көрсетіп жаратқаны. Сол қуат жетпеген, ми толмаған ессіз бала күндегі «бұл немене, ол немене?» деп, бір нәрсені сұрап білсем екен дегенде, ұйқы, тамақ та есімізден шығып кететұғын құмарымызды, ержеткен соң, ақыл кіргенде, орнын тауып ізденіп, кісісін тауып сұранып, ғылым тапқандардың жолына неге салмайды екеміз? Сол өрістетіп, өрісімізді ұзартып, құмарланып жиған қазынамызды көбейтсек керек, бұл жанның тамағы еді. Тәннен жан артық еді, тәнді жанға бас ұрғызса керек еді. Жоқ, біз олай қылмадық, ұзақтай шулап, қарғадай барқылдап, ауылдағы боқтықтан ұзамадық. Жан бізді жас күнімізде билеп жүр екен. Ержеткен соң, күш енген соң, оған билетпедік. Жанды тәнге бас ұрғыздық, ешнәрсеге көңілменен қарамадық, көзбен де жақсы қарамадық, көңіл айтып тұрса, сенбедік. Көзбен көрген нәрсенің де сыртын көргенге-ақ тойдық. Сырын қалай болады деп көңілге салмадық, оны білмеген кісінің несі кетіпті дейміз. Біреу кеткенін айтса да, ұқпаймыз. Біреу ақыл айтса: «Ой, тәңірі-ай, кімнен кім артық дейсің!» - дейміз, артығын білмейміз, айтып тұрса ұқпаймыз. Көкіректе сәуле жоқ, көңілде сенім жоқ. Құр көзбенен көрген біздің хайуан малдан неміз артық? Қайта, бала күнімізде жақсы екенбіз. Білсек те, білмесек те, білсек екен деген адамның баласы екенбіз. Енді осы күнде хайуаннан да жаманбыз. Хайуан білмейді, білемін деп таласпайды. Біз түк білмейміз, біз де білеміз деп надандығымызды білімділікке бермей таласқанда, өлер-тірілерімізді білмей, күре тамырымызды адырайтып кетеміз. Дереккөзі: www.zharar.com/kz/10761-kunanbaev_kara_sozderi_7.html © www.ZHARAR.com