“Nereden geldim ben buraya, kimim ben, bunlar da kim? ” Filmlerde görürüz ya hani, hafıza kaybına uğrayan insanlar gözlerini açtıklarında peşpeşe sorular sormaya başlarlar. Peki aynı şekilde bomboş bir hafızayla bu dünyaya geliriz de neden bu soruları sormayız? Bazı insanları gerçekten hiç anlayamıyorum... Aslında bazı insanları değil de çoğu insanı desem daha doğru olacak belki de... Nasıl olur da insan, nasıl var olduğunu; neden var olduğunu düşünmeden yaşayabilir? İnsanın cevap bulması gereken ya da merak etmesi gereken bundan daha önemli hangi soru olabilir? Az biraz düşünüp de kafasını çok yormak istemeyenleri hadi yine bir kenara bırakalım. Bunun dışında bu konuyu hiç umursamayıp hayatına devam eden o kadar çok insan var ki... “Yaşıyorum ya işte, neden nasıl farketmez” dercesine… Bu hayatın sonunda ölüm olmasa, sürekli etrafında bu dünyadan göçenleri görmüyor olsalar, keyiflerine baksınlar diyeceğim ama bu hayatın bir sonu olduğu da apaçık ortada ve yine de umurlarında bile değil. Herhangi bir yerde çalışan bir görevliyi düşünelim. Şirketten bir eleman gelip de “Al bunlar biletlerin, yarın Patagonya’ya gitmen gerekiyormuş” dese, adam Patagonya’ya sorgusuz sualsiz gidip de orada kafasına göre takılıp gelir mi? “Kim beni oraya gönderdi, neden gönderdi, orada ne yapmam gerekiyor, görevlerim neler, ne kadar kalacağım?” diye sormaz mı azıcık kafası çalışan bir insan? Ama insanlar kendilerine verilen hayata dair soru sorma gereği duymadan, sürekli bir gaflet halinde yaşayabiliyorlar. Küçük işleri kendilerine hedef edinip hayatlarını o küçük hedefler peşinde koşarak harcıyorlar. Hayvandan farksız bir şekilde yiyip, içip kendilerine verilen süreyi dolduruyorlar. Bu gaflet aynı zamanda çok büyük bir nankörlüğü de barındırıyor ama yazıyı çok da uzatmak istemiyorum. İnşallah bu yazımı okuyup da bu sorulara cevap aramaya başlayanlar olursa kendilerine kaynakların en güzeli Kuran-ı Kerim’i öneriyorum. Kerem Aydınlar

Yeni dünyanın cesur insanları kitabınızdan, bu bölümü bugün okurken siz de bu videoyu yayınladınız, ne güzel 😊

Hep hissetmekten muzdarip olduğum birazcıkta farkedebildiğim fakat adlandıramadığım konuları, konuşup bizimle paylaşıyorsunuz. Henüz yirmi yaşındayım ancak anlatmış oldugunuz düşünsel sorunları yaşıyorum, bunun için teşekkürler.

Hayatınızı Allah rızası için yaşarsanız O herşeyi sizin için ayarlar.. Sizin gücünü yetmez çünkü

Emeğinize yüreğinize sağlık çok teşekkür ediyorum

Bolluğun içinde boğulmak Çokca insan içinde yalnız kalmak Bilginin içinde bir hiç olmak Bir çok kariyerle yetinememek... Böyle bir durumun içerisindeyiz galiba.. Ama siz hep konuşun güzel ikili Sizi dinleyerek bazı şeylerin farkına varabilmek bizi özümüze vardırabilir:) ❤💜

Hocam konudan bağımsız üniversite sınavına girdim fakat hiç istediğim gibi geçmedi annemin yüzüne bakamıyorum bir de üstelik 1 yıl boyunca her gün saatlerce çalıştım biz öğrenciler için bu konuyu ele alır mısınız gerçekten enkaz haldeyim bu kadar uzun zaman sonra hiçbir şey yapmadan öylece evde kafayı yiyorum

İyi ki varsın hocam ❤️🙏

Nasıl oldu anlamadım. Kavga ayırmaya gidip dayak yediğim durum aklıma geldi. Ordan oraya atlamaya çalışmayanın çöküntüsü karamizah!

Kafkas tıptan selamlar

50. Like benden olsun❤

Hocam günlerdir aklımda dönen bir soru var Erkekler. De doğurganmıdır. Doğurmak sadece dünyaya canlı getirmek lemi alakalı. İnsan yaşamın sürdürelebilir olması için erkeklerinde Doğurduğu şeyler varmıdır. Yani bir fikrin ortaya atılması o fikrin büyümesi gelişmesi aktarılması insanlığa yararlı olup sürdürülmesi. Doğum mudur. Buluşmudur İlham vermek Görünmez Doğummudur. O ilhamı vern kişi Doğum acısı çekermi ruh olarak.

bunlar neden her konuda konuşuyor da yoksulluk ekonomik zorluklardan,ülkenin yarısından çoğunun sefaletinden bahsetmiyor çok ilginç ve belki de kasıtlı

Ters oturmussunuz