Aż nie chce sie wierzyć, że chcą to usunąć ze szkół. Jako uczeń jestem temu przeciwny, bo to przejrzysty piękny tekst patriotyczny.

Pozdrawiam z polskiego online

Jutro będę recytować, pozdrawiam z 2024

To jest moj podcast przed egzaminem podczas sprzątania 😆

Włączyłem ten filmik aby usłyszeć jeszcze raz "Redutę Ordona" i jestem pod wielkim wrażeniem. Sam mam doświadczenie w lektorstwie ale autor tego kanału wywołał na mnie bardzo dobre wrażenie.

Już za 20 lat będę codziennie recytować to w pracy... Przyda mi się to

Tekst aktualny, jak zawsze. Kacapy się nie zmieniają

Dzięki, z tego to ja się mogę uczyć 💪💪💪

Puszczałam sobie to aby nauczyć się recytować na polski, ale teraz często do tego wracam.

"Bóg wysadzi tę ziemię, jak on swą redutę" Dziękuję!

Jak ja kocham głos narratora, taki delikatny, a ten wiersz puszczam sobie, by poczuć te emocje, ten utwór jest piękny.

Świetnie, w końcu jakaś dobra interpretacja "Reduty Ordona" na yt.

Jest oryginał! 189 lat temu to pomogło Polakom.

akurat w poniedziałek (15.11.2021) zdaję 3 strofy na pamięć, piękna recytacja

Pozdro z Lekcji polskiego online

Pięknie wyrecytowane. Czułam i widziałam wszystko dzięki tej piękniej narracji.

Pięknie wyrecytowane pięknie. Końcówka nas się tyczy😢

super się tego słucha dzk

To jest tak dobrze przeczytana , że aż mam ciary 'o'

Slowa te brzmia dumnie,tak walczyli Slowianie ,mamy przyklad doskonaly,pozdrawiam kochani.

Ojczyzno ma, tyle razy we krwi skąpana 😢😢 oh jak wielka jest twoja rana...❤❤❤❤

mam jutro redute na pamięć : )

10godzin do egzaminu👍🏻

Kozak

Dziękuję ❤

Ja się muszę tego nauczyć w 4 dni!😭😭😭 Ale dzięki 😢😘❤️

Pozdrawiam Polski online

Bardzo ładnie i dobrze wyrecytowane dziękuje :)

nie rozumiem nic ale buja

,,Bo dzieło zniszczenia/W dobrej sprawie jest święte, jak dzieło tworzenia"

Muszę się uczyć od 0:00 do 2:34 mam sporo czasu, jednak zapamiętywanie to nie jest jakaś moja mocna strona

Dziekuje, bardzo sie przydalo to jedyna sluszna i dobra wersja.

Dzięki, pomogło mi się tego nauczy:)

Bardzo ładny wiersz.

Pozdrawiam z przygotowywania do E8kl zostało 2 tygodnie

😊 Umiałem to na pamięć.

Ja to dziś na j. Polskim miałem

Polecam minimum 1,25 speed

Dzięki

Mam 37lat. Kilka lat Lem urodziła mi się córka. Ale żeby do niej nie gugać i nie gadać byle czego postanowiłem mówi wiersze. I tak nauczyłem się Opwiadania adiutanta XD Teraz Norwid- teskno mi Panie A później Asnyk-miejmy nadzieję.

Jak bardzo ten utwór jest dziś aktualny 4 marca 2022 roku.

Cóż mimo że Ordon faktycznie wcale nie zginął wysadzając redutę to odniósł spore obrażenia i stał się symbolem walki . Osobiście ubolewam i jako Polaka głęboko mnie boli że do dziś nie upamiętniono tak jak na to zasługuje ową redutę.

Jak bardzo nie lubię romantyzmu, tak lubię Mickiewicza, i choć nie zgadzam się z jego poglądem nt. Cara, tak bardzo podoba mi się ten wiersz.

Ja miałem na polskim to na słuchawkach na sprawdzianie 😂😂😂

Godzina do egzaminu z Polskiego 👌👌

kocha to

1 dzień przed egzaminem be like

Pozdro

Pozdrawiam przed testem :))

Dzięki, mam to na olimpiadę z Polskiego i bardzo mi to pomogło :)

Pozdrawiam z 2021

Wklejam bo będę się uczyć na pamiec. Skorzysyaj jeśli tylko chcesz :) Nam strzelać nie kazano. - Wstąpiłem na działo I spojrzałem na pole; dwieście armat grzmiało. Artyleryji ruskiéj ciągną się szeregi, Prosto, długo, daleko, jako morza brzegi; I widziałem ich wodza; - przybiegł, mieczem skinął I jak ptak jedno skrzydło wojska swego zwinął. Wylewa się spod skrzydła ściśniona piechota Długą, czarną kolumną, jako lawa błota, Nasypana iskrami bagnetów. Jak sępy, Czarne chorągwie na śmierć prowadzą zastępy. Przeciw nim sterczy biała, wąska, zaostrzona, Jak głaz, bodzący morze, reduta Ordona. Sześć tylko miała harmat. Wciąż dymią i świecą; I nie tyle prędkich słów gniewne usta miecą, Nie tyle przejdzie uczuć przez duszę w rozpaczy, Ile z tych dział leciało bomb, kul i kartaczy. Patrz, tam granat w sam środek kolumny się nurza, Jak w fale bryła lawy, pułk dymem zachmurza; Pęka śród dymu granat, szyk pod niebo leci I ogromna łysina śród kolumny świeci. Tam kula, lecąc, z dala grozi, szumi, wyje, Ryczy, jak byk przed bitwą, miota się, grunt ryje; - Już dopadła; jak boa śród kolumn się zwija, Pali piersią, rwie zębem, oddechem zabija. Najstraszniejszéj nie widać, lecz słychać po dźwięku, Po waleniu się trupów, po ranionych jęku: Gdy kolumnę od końca do końca przewierci, Jak gdyby środkiem wojska przeszedł anioł śmierci. Gdzież jest król, co na rzezie tłumy te wyprawia? Czy dzieli ich odwagę, czy pierś sam nadstawia? Nie, on siedzi o pięćset mil na swéj stolicy, Król wielki, samowładnik świata połowicy. Zmarszczył brwi, - i tysiące kibitek wnet leci; Podpisał, - tysiąc matek opłakuje dzieci; Skinął, - padają knuty od Niemna do Chiwy. Mocarzu, jak Bóg silny, jak szatan złośliwy! Gdy Turków za Bałkanem twoje straszą spiże, Gdy poselstwo paryskie twoje stopy liże: Warszawa jedna twojéj mocy się urąga, Podnosi na cię rękę i koronę ściąga, Koronę Kazimierzów, Chrobrych z twojéj głowy, Boś ją ukradł i skrwawił, synu Wasilowy! Car dziwi się - ze strachu drżą Petersburczany, Car gniewa się - ze strachu mrą jego dworzany; Ale sypią się wojska, których Bóg i wiara Jest Car. - Car gniewny: umrzem, rozweselim Cara! Posłany wódz kaukaski z siłami pół-świata, Wierny, czynny i sprawny - jak knut w ręku kata. Ura! ura! Patrz, blisko reduty, już w rowy Walą się, na faszynę kładąc swe tułowy; Już czernią się na białych palisadach wałów. Jeszcze reduta w środku, jasna od wystrzałów, Czerwieni się nad czernią: jak w środek mrowiska Wrzucony motyl błyska, - mrowie go naciska, - Zgasł; - tak zgasła reduta. Czyż ostatnie działo, Strącone z łoża, w piasku paszczę zagrzebało? Czy zapał krwią ostatni bombardyjer zalał? Zgasnął ogień. - Już Moskal rogatki wywalał. Gdzież ręczna broń? - Ach, dzisiaj pracowała więcéj, Niż na wszystkich przeglądach za władzy książęcéj! Zgadłem, dlaczego milczy, - bo nieraz widziałem Garstkę naszych walczącą z Moskali nawałem. Gdy godzinę wołano dwa słowa: pal, nabij; Gdy oddechy dym tłumi, trud ramiona słabi; A wciąż grzmi rozkaz wodzów, wre żołnierza czynność; Na koniec bez rozkazu pełnią swą powinność, Na koniec bez rozwagi, bez czucia, pamięci, Żołnierz, jako młyn palny, nabija - grzmi - kręci Broń od oka do nogi, od nogi na oko: Aż ręka w ładownicy długo i głęboko Szukała, nie znalazła - i żołnierz pobladnął, Nie znalazłszy ładunku, już bronią nie władnął; I uczuł, że go pali strzelba rozogniona; Upuścił ją i upadł; nim dobiją, skona!… Takem myślił, - a w szaniec nieprzyjaciół kupa Już lazła, jak robactwo na świeżego trupa. Pociemniało mi w oczach; a gdym łzy ocierał, Słyszałem, że coś do mnie mówił mój Jenerał. On przez lunetę, wspartą na mojém ramieniu, Długo na szturm i szaniec poglądał w milczeniu. Na koniec rzekł: „Stracona”. - Spod lunety jego Wymknęło się łez kilka, - rzekł do mnie: „Kolego, Wzrok młody od szkieł lepszy; patrzaj, tam na wale, Znasz Ordona, czy widzisz, gdzie jest?” - „Jenerale, Czy go znam? - Tam stał zawsze, to działo kierował. Nie widzę - znajdę - dojrzę - śród dymu się schował: Lecz śród najgęstszych kłębów dymu, ileż razy Widziałem rękę jego, dającą rozkazy. - Widzę go znowu - widzę rękę - błyskawicę, Wywija, grozi wrogom, trzyma palną świécę, Biorą go - zginął. - O, nie - skoczył w dół, do lochów!” - „Dobrze - rzecze Jenerał, - nie odda im prochów”. Tu blask, - dym, - chwila cicho - i huk jak stu gromów! Zaćmiło się powietrze od ziemi wyłomów: Harmaty podskoczyły i jak wystrzelone Toczyły się na kołach; lonty zapalone Nie trafiły do swoich panew. I dym wionął Prosto ku nam; i w gęstéj chmurze nas ochłonął. I nie było nic widać, prócz granatów blasku, I powoli dym rzedniał, opadał deszcz piasku. Spojrzałem na redutę. - Wały, palisady, Działa i naszych garstka, i wrogów gromady: Wszystko jako sen znikło! - Tylko czarna bryła Ziemi niekształtnéj leży - rozjemcza mogiła. Tam i ci, co bronili, - i ci, co się wdarli, Pierwszy raz pokój szczery i wieczny zawarli; Choćby cesarz Moskalom kazał wstać: już dusza Moskiewska, tam raz pierwszy, Cesarza nie słusza! Tam zagrzebane tylu set ciała, imiona: Dusze gdzie? nie wiem; lecz wiem, gdzie dusza Ordona On będzie Patron szańców! - Bo dzieło zniszczenia W dobréj sprawie jest święte, jak dzieło tworzenia: Bóg wyrzekł słowo stań się, Bóg i zgiń wyrzecze! Kiedy od ludzi wiara i wolność uciecze, Kiedy ziemię despotyzm i duma szalona Obleją, jak Moskale redutę Ordona: Karząc plemie zwycięzców zbrodniami zatrute, Bóg wysadzi tę ziemię, jak on swą redutę.

pozdrawiam z online lekcji XDDDDD

5:34 pociemniało mi w oczach...

Pozdrowienia dzień przed egzaminem z polskiego

za tydzień zdaje całość na pamięć, nie wyobrażam uczyć z innego źródła :)

Polecam prędkość 1.25

Przygotowanie do egzaminów czas zacząć

Dzięki mam szczego się uczyć do konkursu recytatorskiego

Piękny wiersz uczę się na występ

Smutne , a jak piękne ...napisane .

Superr

2:05

Kto ma to na e-lekcji?

LOL jutro egzamin z polskiego, powodzenia

jt elo

pozdrawiam z polskiego online

A my Polacy nadal trwamy. Jeszcze Polska nie zgineła...

5:35

Generał Ordon nie zginął w rzeczywistości. Tak dla dociekliwych

6:51

pozdrawiam z polskiego

00:08

00:00 - 2:08

0:07 2:07

Uwazam,ze slowa moskal i car powinno sie pisac z malej litery.

Pozdrawiam z polskiego

0:00

Jednak wolę recytacje z filmu "Syzyfowe prace"..👍😏 Nie "waśilowy" a "wasilowy"..🙃

polecam oglondać1,5

poezja

4:32 (musze se zapisać)

0:55

hehe to już jutro

Ale masz fajny głos zazdroszcze

0:01 1:38

1:10

4:22

Polecam 👍 baba od polskiego nam to puściła na lekcji

0:08

0:09 . 0:55 . 1:10 . 1:21

0:08 1:38

00:01

POzdro ze zdalnych z polskiego

pozdro z polskiego

1:39 - 2:06 musze sie nauczyc 😩

No elo elo

Zaraz 1 rano a mnie jutro rodzice będą pytać o czym była reduta ordona

Pog