Ақсуатта не істеп жүрмін?!
Ақсуат - еліміздің шығысында орналасқан жердің бір жері екен. Семейден 500, Өскеменнен 400 шақырымдай қашықтықта жатыр. Арасындағы жол өте нашар. Бірнеше рет жөндеуге ақша бөлінген. Бірақ, жөнделмеген...
Айтпағым, дәл осы ауылда жыл сайын қазақ күресінен әлемдік гран-при өтеді. Ол жайында бұрын да естіп жүрдім. Бірақ, жай астағы күрестердің бірі шығар дейтінмін. Олай емес. Мына жарыс Біріккен күрес әлемі ұйымының күнтізбесіне еніпті. Яғни, толық халықаралық талапқа сай жасалады. Тәртібі қатаң. Төрешілер арасында да, қатысушылар арасында да шетелдіктер көп.
Ерекшелігі - шалғай ауылда өтеді. Бұндай дала форматындағы жарыстар қазір жоқтың қасы. Соның арқасында бүкіл аудан тұрғындары әлемдік аламанды өз көзімен көруге мүмкіндік алады. Әсіресе, балалар үшін кәдімгідей мотивация. Орта және үлкен буын үшін спорттық мереке.
Тағы бір ерекшелігі - бюджетке салмақ салмайды. Яғни, шығындарын осы жақтан шыққан қалталы азаматтар көтереді. Бұған қоса, жергілікті кәсіпкерлер мен компаниялар бар. Шығын көлемі өте үлкен. Бірақ, соған қарамастан 10-шы жыл қатарынан ұйымдастырылып тұр. Ұйымдастырыла береді де.
Биыл енді орман өртіне байланысты қатысушылар саны азайған. Яғни, төтенше жағдайға дейін тіркеліп, билет алып үлгергендері ғана келді. Спорттық шара бір минуттық үнсіздікпен басталды. Арнайы алаңға тігілетін киіз үйлер саны азайтылып, концерттік бағдарламадағы көңілді нөмірлер қысқартылды.
Жалпы алғанда ұнады. Ауылдың атмосферасы бәрібір бөлек қой. Жолда мәшинеміз суға қадалып, оны бірнеше сағат шығара алмай шаршағанымыз мынадай кейін ұмытылды. Көрермендердің санын көрсеңіз. Астана не Алматыдағы анау-мынау турнир былай жинай алмайды. Сәйкесінше, осының арқасында небір чемпиондар шығады. Небір таланттарға жол ашылады. Жергілікті жұрт бір серпіліп қалады. Негізі шалғай елдімекендерге осындай спорттық шараларды көбірек өткізу керек екен...