Annem İdris sakın bir yerlere gitme artık doğum yaklaştı diye sıkı sıkı tembih etti. Artık bende sabırsızlıkla bekliyordum nihayet bir akşam haber verdiler.
Hemen ebeyi aldım geldim, ebe hemen hastanın odasına girdi. Bende diğer odada neticeyi beklerken boş durmuyor kendimce bir şeyler yapıyordum.
Biraz sonra annem telaş içinde odaya girdi. “Oğlum çocuk gelmiyor, çabuk doktor getir” dedi. Siirt teki tek kadın doğum doktoruna gidip yalvar yakar aldım eve getirdim. Biraz sonra doktor ümitsiz bir şekilde odadan çıktı. “Benim burada yapabileceğim bir şey yok, hastayı acilen Diyarbakır’a götürün” dedi ve bizi bırakıp gitti.
“Ben şimdi nasıl götürürüm buradan Diyarbakır’a hastayı, o kadar saat nasıl dayanır bu hasta diye” düşünürken o kadar çok bunaldım ki abdest alıp namaz kılayım dedim. O sırada hastayı hazırlamalarını söyledim. İki rekât hacet namazı kıldığım sırada, bir hayal gibi Hazret k.s.(Muhammed Diyauddin) gözüme gözüktü. Selam verdiğimde annem başımda bekliyordu. Çok üzgün bir şekilde oğlum “sen sağ ol, hanımını kaybettik” dedi. Odaya girdim ebe bizim hanımın yüzünü örtmüş üzgün bir şekilde duruyordu.
Ben “sadatlar sağ olsun” dedim.Fakat dünya başıma yıkıldı sandım, ağladımda ağladım. Altı çocuk öksüz kalmıştı. Onların boynunu nasıl düzeltebilirdim. İki rekât namaz daha kılmak için niyet ettim. Namazı sonlandırıp selam verirken; bu sefer Gavs’ı Hizanî hazretleri belirdi. Bana “ sakın korkma “ dedi. Ben o sırada ayağa kalkmışım. Aradan kısa bir süre geçti, içerden gelen telaşlı seslerle beraber, Annem koşarak tekrar yanıma geldi;
haciidrisanlatiyor.com/alaaddin/