W tym roku skończyłem 40 lat. Na rower od czasów nastoletnich ponownie wsiadłem w początku pandemii, także po ponad dwudziestu latach! Od czasów nastoletnich borykam się z przewlekłymi problemami z kręgosłupem (szybko wyrosłem, dyskopatia, później przepukliny i kontuzje za czasów kariery tanecznej). Ok 10 lat przed wejściem na rower siedziałem i prowadziłem życie handlowca/piwko w weekend. Rozkład mej formy i wszędobylny ból przejawiał się każdego dnia, do tego stopnia, że zapominałem jak to jest czuć się dobrze. Wsiadłem na początku covid na rower i zakochałem się na nowo! Później doszło do enduro i tym sposobem odpaliłem pasję na 150%. Od momentu gdy wsiadłem na rower czuję się niebo lepiej, ma wydolność wystrzeliła ładnie w górę. Oczywiście na początku bóle pleców itd dawały mi w kość ale z czasem robiło się lepiej i lepiej, a ma miłość do enduro kwitnie dalej. Jeżdżę też gravelme i robię spore trasy dla poprawienia wydolności. I generalnie uważam, że w pewnym wieku trzeba aktywnie stawiać opór nucie czasu, bo czas rozkłada człowieka lepiej niż rower czy bieganie etc.. Oczywiście trzeba przestrzegać pewnych zasad rozsądku i nie dać się ponosić fantazji, zdrowo mierzyć siły na zamiary. Nie mniej jednak piwko, kanapa czy zwyczajne lenistwo na pewno są dużo bardziej niebezpieczne niż enduro. Nie tylko fizycznie.. Wolę leczyć kontuzje i chodzić na fizjo niż patrzeć jak życie ulatuje z kanapy. Także czekam aż zrośnie mi się obojczyk (no to te siły na zamiary właśnie, już 2 w 10 miesięcy połamałem obojczyk) i kolejny raz wracam stawiać czoła nucie czasu! I wam też tego życzę! Janek, nadgarstek też wróci, dont worry Brother.

W wieku 40 lat, mając nadwagę, nadciśnienie i astmę wsiadłem na rower. Zrzuciłem kilkanaście kg. Po kilku miesiącach na rowerze pojechałem swój pierwszy maraton MTB. Potem startowałem jeszcze kilkanaście razy. potem covid przystopował i prawie że wróciłem do punkty wyjścia. Teraz mam 48 lat i odbudowuję formę, chociaż już nie jest tak łatwo jak 8 lat temu.

Super materiał, oglądało się bardzo przyjemnie. Ja za 2 miesiące kończę 50 lat i staram się jak najczęściej wskakiwać na rower. Co sobota wpada 100 km +, a w tygodniu kilka wypadów po 50, 40 km, jeżdżę wyłącznie na MTB. Poza tym wiek to tylko liczba, mnóstwo razy udaje mi się mijać młodych wpychających rower na podjazdach, gdy ja mając 50 lat, wjeżdżam. Oczywistym jest że w wieku 40+ nie ma już takiej wytrzymałości czy zwinności, ale najważniejsze jest że człowiek jeszcze chce.

Film i tematyka w sam raz dla mnie. 45 wpadło w tym roku, jeżdżę enduro od w sumie 40 roku życia. Trzeba znaleźć tą cienką granicę aby nie dać się ponieść fantazji... Grube loty to już chyba nie dla mnie ale wyrypy uwielbiam. Dodatkowo kontakt z przyrodą, że znajomymi oraz mimo wysiłku to głowa odpoczywa.

66, od dekad jezdzę na rowerze, ostatnie 2 lata 4 ultra maratony 350 km, 250 km, w wekendy robie po 60/70 km, dwie mocne gleby jedna z gipsem obojczyk 4 lata temu. Marzenia są ale juz rozsądek przemawia.częściej. nie ma zagrozenia po 40 a fachowcow darujmy sobie.

Też wróciłem do jazdy na rowerze 5 lat temu w wieku 44 lat (ostatni raz wcześniej jeździłem jako nastolatek), a w terenie zacząłem jeździć w 2020, czyli obecnie zacząłem piąty sezon jazdy na MTB. Da się nauczyć jeździć i skakać od zera nawet w tym wieku i wcale nie trzeba do tego ani wybitnych predyspozycji, ani supersprawności, tylko chęci i wytrwałości. Kontuzje się oczywiście zdarzają, ale w moim przypadku ich przyczyną są raczej gleby, niż "nieprawidłowe wzorce ruchowe", ale też nie demonizowałbym tej regeneracji po 40-stce - obecnie wracam właśnie do treningów (i na rower) po niecałych 4 tygodniach od grubej gleby, po której wg lekarzy miałem zrobić sobie przerwę minimum 6 tygodni. I wcale też nie mam problemu z codziennym jeżdżeniem w okolicach 1000 up na 25 km i regeneracją, większym wyzwaniem jest zsynchronizować się z pogodą i wygospodarować czas na rower bez rodzinnych konfliktów... :)

Hej. Mam 51 lat. Z moich obeserwacji wynika że z wiekiem najbardziej traci się sprawność, nie silę i wytrzymałość. Do 50 roku życia jeżdziłem na motocyklu enduro. Przed 50-tymi urodzinami stwierdziłem, że "trzeba wiedzieć kiedy ze sceny zejsc" i zakończyłem ten etap po tym jak dwa razy srogo się uszkodziłem. Taka jest właśnie różnica. Młode chłopaki upadają jak kocury, zawsze na cztery łapy, gdzieś się poturlają przesmykmą i tyle otrzepią się i git. A ja juz teraz wywracam, się jak wór ziemniaków, przez co dużo łatwiej się uszkodzić. Nie chciałem rezygnować do końca z tych wrażeń więc kupiłem rower trailowy i jezdżę w Beskidach na łatwych trasach. Nie skaczę, nie kozaczę i przede wszystkim nie unoszę się ambicją rywalizacji z młodymi zwłaszcza na polu sprawności i szybkości. Znalazłem za to wiele przyjemności i stysfacji w podjeżdzaniu. Potrafię Kozią Górę Daglezjowym zrobić 6 razy z rzędu na analogu. Niestety w pewnym wieku alby być spawnym jak 30-to latek trzeba by nic innego nie robić tylko trenować a tego nie da się zrealizować, bo trzeba jeszcze żyć, pracować - proza życia. Najważniejsze jest robić swoje. Ja w każym razie planuję jeszcze długo pojeździć po górach. A tak w ramach porady, po jednej z moich kontuzji motocyklowych trafiłem na fizjopterapię w formie treningu funkcjnalnego. To taki w-f dla dziadków. Robi sie tam proste ćwieczenia, wydawało by się, że bezsensowne a robione raz w tygodniu przez godzinę czynią cuda. Jesteście rozciągnięci, rozruszani słowem sprawni. Polecam nawet na yt wpiać trening funkcjnalny i poćwiczyć. Siła i wytrzymałość zostaną z wami długo. Natomiast nad sprawnością trzeba pracować i niestety z wiekiem coraz więcej.

50 na karku, a zapie***am jak młody 😁 w weekend znowu 100km +1500m na szosie wpadło, młodzi wymiękają, nic chcą jeździć 😱🥴

Dzięki za ten film. Adrian lat 48. Kilka lat temu okazyjnie spełniłem marzenie i kupiłem fulla DH. Niestety nie zamierzałem ale zrobiłem jedynego w zyciu front flipa. Potłukłem się, obojczyk a na koniec spadł na mnie 18kg rower. Dwa lata przerwy, siadła mi psycha. Teraz posuwam do pracy na Primalku, jakies schodki niewielkie czy małe dropy.....a większe to od lat oglądam u Was na kanale. Lub młodszego syna który dojeździł mój rower a teraz zakupiłem mu nowy na koniec podstawówki i robi coraz śmielsze wygibasy na Nekro czy Kazurce. Super film i mój ulubiony kanał rowerowy. 🤘

42 lata i śmigam od ponad 5 lat na rowerze codziennie dom-praca-dom w każdych warunkach pogodowych. Śnieg, mróz, słońce, deszcze , wiatr (zawsze w twarz ;))A na weekendy lecą km. Fajnie , że jest sporo osób 40+ , 50+ . Szerokości siostry i bracia 👊👊

Mam 60 lat, od trzech wsiadam systematycznie na rower enduro. Udało mi się progresowac, czyli można. Jednak tak jak powiedziane w materiale, całe życie byłem aktywny i dysponowałem bazą. Super materiał👍

50-tka za 2 miesiące, 25 lat non stop na mtb, od kilku lat zmiana na grawitację, nadal na analogu. Problemem nie jest zdrowie, tylko żona, która przez rower 10 razy już się ze mną rozstawała😂 jak się głębiej nad tym zastanowić, to może faktycznie przesadzam (w tamtym roku 140 tripów). W tym wieku zmienia się podejście do roweru, już nie gonię za swoim ogonem, trochę zwolniłem na podjazdach, przyspieszyłem na zjazdach przez, co rower nadal cieszy, powiedziałbym, że nawet bardziej cieszy niż kiedyś. Jedyny problem, to niestety wolniejsza regeneracja niż jeszcze 5-7 lat temu.

Cześć, super że są tacy fizio sam jak rozwaliłem kostkę kolejny raz bardzo mocno to tylko dzięki fiziocito doszedłem do ładu z nią fakt nie mam pełnego zakresu ruchu i potrafi boleć ale mogę jeździć i biegać, poszedłem na rehabilitacje na NFZ a tam pani Doktór mówi w prosty he tu przychodzą ludzie którzy nie chodzą a pan chodzi, większość ortopedów i fizjo podchodzą do pacjentów wedle pewnych schematów. Ja od zawsze latałem dirty/dh na starość Enduro, i dokładnie jak w materiale z wiekiem by robić to co zawsze uwielbiałem robić muszę ćwiczyć biegać, siłownia, itp tylko ciężko z słodyczami skończyć hehe ( bo alko czy używki to strzał w kolano a o tym warto mówić ) ale to nie był nigdy mój temat

Pan Paweł stawiał mnie na nogi po złamaniu kostki. Lekarz kazał mi rozpocząć rehabilitację 3 miesiące od operacji. Pan Paweł mocno się tym zdziwił. Byłem przynajmniej 1,5 miesiąca w plecy. Postawił mnie na nogi, zmotywował do ćwiczeń i przekazał tyle wiedzy, że szok. Każda wizyta to była przyjemność. Polecam tego fachowca. Pozdrawiam Pawła i Janka Michał z Łazisk Górnych

60 lat, jazda w terenie, wszystko ok. Kilka dni temu kawałek po tzw. drodze rowerowej, piesi,(nie powinno ich tam być,) ostre hamowanie, upadek, złamanie kości promieniowej i łokciowej. 🚲odpoczywa.Operacja, płytka, rehabilitacja. Wierzę, że za ok. 2 mce będę znowu jeździła na 🚲. Teraz tylko w terenie.

Mega. Sam jestem fizjo. Wszystko pięknie ujęte. Dzięki 👊

48 pyklo , jeżdżę z synem po bike parkach, jest ze mnie dumny, latamy na czerwonych, flouach, mam trochę stizu, wiek to numer, ruszać się cza i budować masę bo na starość będzie krucho.

Rower wyciągnął mnie z zakrzepicy i poprawił mi krążenie. Nie muszę już chodzić w pończochach na prawej nodze 😊 na karku 36 lat i od 3 lat jeżdżę na rowerze enduro i motocyklem enduro. Rower to czyste dobro 😊

Mnie z bólu pleców wyleczył uraz obojczyka. Poprostu spalem w nioeodpowiedniej pozycji, w ortezie mozna tylko na wznak i tak tez sypiam. Ból plecow przeszedł, lecz teraz został paskudny uraz, a rower sie kurzy😮. Pozdrowienia dla wszystkich kontuzjowanych

Ciekawy i uczciwy materiał. Gratuluję.

Fajnie i rzeczowo. Interesujacy temat... szczegolnie dla tych z tematu😂

Bardzo fajny film! Pozdrawiam!

36 lat, 3 operacje kolana, jedna kręgosłupa (niecałe dwa lata temu), na papierze już kandydatka na inwalidę. Na swoją formę pracujemy całe życia. Owszem, po 30 człowiek musi myśleć o regeneracji, ćwiczeniach kompensujących, żywieniu i już nie ma miejsca na spontan kiedy planujesz duży wysiłek. Tylko, że mając 30 lat doświadczenia z różnych sportów to jak już zregeneruję... jestem nie do zatrzymania :D

Pozdrawiam kolegę Fizjo. Dobry wywiad i praktyczne podejście. Borykam się z podobnymi problemami w mojej praktyce trenera przygotowania surfingowego.

Fajna rozmowa, dzięki

ależ wartościowy odcinek!

Od dziecka lubiłem jazdę na rowerku i to po terenie , pierwsze moje zawody xc to 1986 rok ,a potem w Polsce xc ,maratony i wreszcie zawody enduro i w między czasie motocros . Nadal jeżdźę cztery razy w tygodniu w terenie z kolegami i nigdy nie byłem u żadnego nawet masażysty . Chyba cuś ze mną nie tak ?

40tka pyknęła mi 4 miesiące temu. Rowerem tak poważniej jeżdżę od 2019 roku. W marcu zeszłego roku kupiłem pierwszego fulla. Po dwóch miesiącach wylądowałem u fizjoterapeuty, potem jeszcze raz. Nagle zaczęły boleć jakieś dziwne miejsca, o których nie maiłem wcześnie pojęcia. Ale już jestem trochę bardziej świadomy. I nie staram się na szybko nadrobić czasu, który minął. Na ten rok chcę zacząć jeździć bardziej technicznie, nie na żywioł. Chociaż z tyłu głowy siedzi strach i jednak potrafię odpuścić, kiedy mam wątpliwości czy dam rade coś zjechać/skoczyć. Ale taki smutek, że zączłem tak późno, jest.

Bardzo dobra i przydatna rozmowa.

Mój ojciec ma 68 lat , zawsze chciał jeździć po górach na rowerze . Czynny narciarz od 50 lat . Ale to rower wygrywa . Odkąd ma elektryka to robi tripy po 45-60 km i to po wyrypach . Aha zapomniałem dodać że 8 standów w sercu po dwóch zawałach . Mega że mogę z nim spędzić czas w górach i upalać single , szlaki , eksplorować. Pozdro 💪

Z mojej perspektywy (44lata), najgorzej jest z regeneracją…wydolność, siła, forma, jest do wypracowania i utrzymania

Dzięki za ten materiał, 45 lat i ileś lat już na rowerach z roku na rok z coraz większym skokiem :D zaczęło się od XC, później Primal, trailowka Kellysa, Reign, no a teraz E-Thunderbird:)

Co do Alcaraza to mam podobnie na Rowerze. Naście lat śmigam na Snowboardzie, typowy samouk, idzie mi to już tak swobodnie, że bez żadnego przygotowania po 8 miesiącach bez żadnych ćwiczeń ruchowych mogę sobie założyć deskę na nogi i śmigać przez kilka godzin (wiadomo następnego dnia i przez kolejne moje nieużywane mięśnie się regenerują i zakres ruchowy czasem jest w jakimś stopniu ograniczony przez dyskomfort związany z bólem nadwyrężonych mięśni :) ) Jednak podczas jazdy czuje się tak swobodnie i osoby patrząc na moją jazdę na desce mówią mi, że fajnie to wygląda, że widać ta zwinność, lekkość. Niestety na rowerze już mi tak fajnie nie idzie, ponieważ tam zakres ruchowy jest już inny i przez to, że na rowerze mam spędzonych kilkutysięcy godzin mniej niż na rowerze, jeżdżąc na nim nie czuje tej swobody, nie potrafię się dobrze złożyć w bandę, nie potrafię szybko zmienić pozycji jak mnie ściąga w prawo by szybko odejść w lewo. Zwyczajnie nie da się często być super tak od razu w innej dyscyplinie będąc dobrym w jednej, bez poświęcenia odpowiediej ilości godzin na praktyce/ćwiczeniu.

Was to by można słuchać godzinami , Mega wartościowy odcinek !

Ad 27:20 Michał Kwiatkowski biega :)

Spoko loko

to dla mnie 😎 76er

Janek Ciśnij z tematem, czas na odcinek w formie przystępnej dla młodzieży. Tak jak powiedzieliście świadomość u osób starszych jest większa, bo zwyczajnie przychodzi z wiekiem/doświadczeniem. Młodzi niestety są „niezniszczalni” i trudniej do nich dotrzeć (jeden z komentarzy pod filmem wskazuje na młodzieńca skupionego na tu i teraz). Sam właśnie kiszę z kontuzją, będę sobie pauzował jakiś czas i teraz z racji wieku (40+) rożne myśli się kołaczą po głowie…

42 w tym roku, drętwieją mi tylko dłonie na dłuższym dystansie. I nie wiem co z tym zrobić.

Piękny film Janie, tylko coś w ogóle rzadko publikujesz. Pamiętaj, jest takie powiedzenie, jeśli nie ma Cię na Jutubie, to nie ma Cię w ogóle. Więcej filmów żebyśmy o Tobie nie zapomnieli. Pan magister spoko nawija, przydałoby się jeszcze parę odcinków z Panem magistrem. Oczywiście na pewne tematy należałoby z Twoim gościem polemizować, bo są rzetelne badania naukowe, potwierdzające szkodliwość biegania, bo bieganie nie jest dla człowieka fizjologiczne, tzn. częste i długodystansowe. Pewnie nie czytał, ale trudno być alfą i omegą.

To pa 40stce ktoś jeszcze jeździ w górach?😅

nie obejrzalem do konca. nudziliscie strasznie.