Анашым... сезесің бе шаршадым,
Қара түнде жамылып ап көрпені,
Еске алумен,жылауменен,
Сені аңсадым!
Өзің едің бұл өмірде тірегім,
Жыласам да,сұрасам да,
Қайта оралмассын, білемін...
Ішім толы мұң болса да,
Дұшпандарым қорықсың деп күлемін.
Бүгінде қан жылайды жүрегім,
Себебі, сағынып өзінді жүремін!
Анашым.... сезесің бе шаршадым,
Мейірімі керек емес маған басқаның.
Сенің ғана сөздеріне зәрумін,
Сені ғана сағынып, мен аңсадым!
Қыз балаға ана орны ерекше,
Ұғындым мен оны күні кеше.
Сырларымды айтайын деп іздедім,
Бірақ... жан таппадым өзіңдей,
Қанша іздесемде!
Анашым... сезесің бе шаршадым,
Ішім толы ыза, ашу, мұң.
Алдына барып ақтарылғым - ақ келеді,
Әттен, әттен қайдан іздеп табамын?
Сен кеткелі өмірден он жыл өтті,
Әкем де он жылға қартайып,
Сіңлім де он жылға ер жетті.
Бірақ та ұмытпадық,
Бейнеңді, айтылған сөзіңді,
Мейірімге толы жанарың мен көзіңді,
Әрқашан сағынып, еске алумен жүреміз өзіңді!
Анашым Сізді қатты сағындық.
Сізді ешқашанда ұмытпаймыз...
Сіздің отбасыңыз сізді жақсы көреді.☆♡♡☆♡☆