Ў пацукоў-пачвараў ужо дужа цяжкі год,
не нясуць ахвяраў пачварам на алтар,
наадварот увесь народ сярод балот,
у пошуку істот как пару слоў сказаць у твар.
Ці чуешь? Ці чуеш? Ці чуеш узнялісь хвалі ў дрыгве.
Віншую - гэта значыць Жыве!
Ты чуеш стукае пульс - Жыве, жыве.
Б’ецца сэрца - жыве Беларусь - жыве, жыве.
Быццам полымя грэе ў грудзі, ды ў галаве.
Як прыгожа ты паглядзі, бачыш сонца ўстае.
Хмары, навальніца, хвалюецца дрыгва.
Пацукі ў шоку ад складанасці ўмоў.
Пацуковы цар паскуда неба раззлаваў,
дарма дурны ён кроў праліў зямлі сыноў.
Ці чуеш, ці чуеш, ці чуеш узнялісь хвалі ў дрыгве
Віншую - гэта значыць Жыве!