باتوجه به اعتمادی که به صداقتت دارم،اینو میگم بس درک وفهم وبرداشت شما ازحقیقت کمه،که اینم جای تعجب داره با این همه علمی که خیلی از مسائل فیزیک و ریاصی که دوران تحصیل یاد نگرفتم رو براحتی از توضیحاتت درک کردم آرمین جان.یعنی پیچیده و جدیدترین فرضیه های عالم رو درک ذاتی میکنی و براحتی توصیف وتوضیحش میکنی ولی ساده ترین وتنها حقیقت نه فرضیه موجود رو تنها بخاطر ندیدن نمیتونی درک کنی؟؟؟!!!❤❤❤

نظم حکیمانه ی الهی و ماتریکس شیطانی: روزی بسیاری از انسانها چشم باز میکنند و می‌بینند که بخشی از یک شبکه ی کامپیوتری تاریک هستند، درحالی که تنها اتصال این شبکه به سیاه چاله های سرگردان است و انسان آنجا میفهمد که برده ی ابدی چیزی است که هیچ چیز نیست، حتی میفهمد که برده هم نیست، دنبال مالک خودش میگردد اما هیچ چیز هیچ سخنی به او نمی‌گوید، زندانی تاریکی که از درون و بیرون میسوزد، نه می میرد و نه زندگی میکند. بدانید که اکنون در روزهای ابتدایی تشکیل ماتریکس شیطانی هستیم، از اینستاگرام خارج شوید به الله و قرآن رجوع کنید. به شبکه ی الهی متصل شوید که در آن یک تار موی ایمان به سلامی اتصال دارد که جاودانه بودن در آن آرزوی ابدی هر انسان است. اعوذ بالله من الشیطان الرجیم بسم‌الله الرحمن الرحیم فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ فَلَا أَنْسَابَ بَيْنَهُمْ يَوْمَئِذٍ وَلَا يَتَسَاءَلُونَ ﴿١٠١﴾ پس هنگامی که در صور دمیده شود، در آن روز نه میانشان خویشاوندی و نسبی وجود خواهد داشت و نه از اوضاع و احوال یکدیگر می پرسند؛ فَمَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿١٠٢﴾ پس کسانی که اعمال وزن شده آنان سنگین است، همانانند که رستگارند. وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ فِي جَهَنَّمَ خَالِدُونَ ﴿١٠٣﴾ و کسانی که اعمال وزن شده آنان سبک است، همانانند که سرمایه وجودشان را از دست داده و در دوزخ جاودانه اند. تَلْفَحُ وُجُوهَهُمُ النَّارُ وَهُمْ فِيهَا كَالِحُونَ ﴿١٠٤﴾ آتش صورت هایشان را می سوزاند، و آنان در آنجا زشت رویانی بد منظرند! أَلَمْ تَكُنْ آيَاتِي تُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ فَكُنْتُمْ بِهَا تُكَذِّبُونَ ﴿١٠٥﴾ [خدا به آنان می گوید:] آیا آیات من بر شما خوانده نمی شد و شما آنها را تکذیب می کردید؟ قَالُوا رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَيْنَا شِقْوَتُنَا وَكُنَّا قَوْمًا ضَالِّينَ ﴿١٠٦﴾ می گویند: پروردگارا! تیره بختی و شقاوت ما بر ما چیره شد، و ما گروهی گمراه بودیم. رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ ﴿١٠٧﴾ پروردگارا! ما را از دوزخ بیرون آر، پس اگر [به بدی ها و گمراهی ها] بازگشتیم، بی تردید ستمکار خواهیم بود. قَالَ اخْسَئُوا فِيهَا وَلَا تُكَلِّمُونِ ﴿١٠٨﴾ [خدا] می گوید: در دوزخ گم شوید و با من سخن مگویید! إِنَّهُ كَانَ فَرِيقٌ مِنْ عِبَادِي يَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ ﴿١٠٩﴾ گروهی از بندگان من بودند که می گفتند: پروردگارا! ما ایمان آوردیم، پس ما را بیامرز و به ما رحم کن که تو بهترین رحم کنندگانی. فَاتَّخَذْتُمُوهُمْ سِخْرِيًّا حَتَّىٰ أَنْسَوْكُمْ ذِكْرِي وَكُنْتُمْ مِنْهُمْ تَضْحَكُونَ ﴿١١٠﴾ ولی شما آنان را به مسخره گرفتید، تا یاد مرا از خاطرتان برد، و شما همواره به آنان می خندیدید!! إِنِّي جَزَيْتُهُمُ الْيَوْمَ بِمَا صَبَرُوا أَنَّهُمْ هُمُ الْفَائِزُونَ ﴿١١١﴾ من امروز آنان را در برابر صبری که کردند پاداش دادم که همه آنان کامیابند. قَالَ كَمْ لَبِثْتُمْ فِي الْأَرْضِ عَدَدَ سِنِينَ ﴿١١٢﴾ [خدا] می گوید: از جهت شمار سال ها چه مدت در زمین درنگ داشتید؟ قَالُوا لَبِثْنَا يَوْمًا أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ فَاسْأَلِ الْعَادِّينَ ﴿١١٣﴾ می گویند: روزی یا بخشی از روزی، ولی [ای پرسنده!] از شمارندگان [پیشگاه خود] بپرس. قَالَ إِنْ لَبِثْتُمْ إِلَّا قَلِيلًا ۖ لَوْ أَنَّكُمْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿١١٤﴾ [خدا] می گوید: اگر معرفت و شناخت می داشتید [می دانستید که] جز اندکی درنگ نکرده اید. أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثًا وَأَنَّكُمْ إِلَيْنَا لَا تُرْجَعُونَ ﴿١١٥﴾ آیا پنداشته اید که شما را بیهوده و عبث آفریدیم، و اینکه به سوی ما بازگردانده نمی شوید؟ فَتَعَالَى اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ ۖ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِيمِ ﴿١١٦﴾ پس برتر است خدا آن فرمانروای حق هیچ معبودی جز او نیست، [او] پروردگار عرش نیکو و باارزش است. وَمَنْ يَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ لَا بُرْهَانَ لَهُ بِهِ فَإِنَّمَا حِسَابُهُ عِنْدَ رَبِّهِ ۚ إِنَّهُ لَا يُفْلِـحُ الْكَافِرُونَ ﴿١١٧﴾ و هر کس با خدا معبود دیگری بپرستد [که] هیچ دلیلی بر حقّانیّت آن ندارد، حسابش فقط نزد پروردگار اوست؛ بدون تردید کافران، رستگار نمی شوند. وَقُلْ رَبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ ﴿١١٨﴾ و بگو: پروردگارا! [مرا] بیامرز و [بر من] رحم کن و تو بهترین رحم کنندگانی.

پس کسي که آرمین نوابی رو لایک نکنه. بیخود می‌کنه نه ؟ شماها گدای لایک و کامنت هستید و توان پاسخگویی به جواب مخاطبان مؤمن رو ندارید ..من یک ماهه دارم از آرمین نوابی در مورد معجزات قرآن سؤال میپرسم اما هنوز جواب نداده‌. چون جوابی نداره...این روزا مد شده است که هر کسی که عرضه کار کردن نداره میره خارج از کشور و يه کانال درست میکنه به نام آتئیست گرائی یا به اصطلاح خودشان خرد گرایی..اما کدوم خرد؟..همشون گدای لایک و کامنت هستند ببینید آرمین نوابی داره میگه .بیخود میکنید که لایک نکنید

​@@Lonegirl..آرمین نوابی و این آتئیست ها گدای لایک و کامنت هستند. این روزا مد شده است که هر کسی که عرضه کار کردن نداره میره خارج از کشور و يه کانال درست میکنه به نام آتئیست گرائی یا به اصطلاح خودشان خرد گرایی..اما کدوم خرد؟..همشون گدای لایک و کامنت هستند و قصد کاسبی از فضای مجازی و یوتیوب را دارند یک ماهه دارم از آرمین نوابی و سایر آتئیست ها در مورد معجزات قرآن سؤال میپرسم اما هنوز نتوانسته اند جواب بدهند چون بیسواد هستند و جواب ندارند و همشون شیاد هستند...ما ایرانیان چرا باید همیشه سر هم وطنان خودمان را شيره بمالیم؟

دروغ میگی آرمین جان....اگه معجزات موسی و عیسی رو هم ببینید باز هم ایمان نمی آورید..تو هنوز نتوانسته ای پاسخ سوالات منو بدی آرمین جان..یک ماهه دارم در مورد معجزات قرآن سؤال میپرسم اما شیاد هستی و طفره میری !..

نظم حکیمانه ی الهی و ماتریکس شیطانی: روزی بسیاری از انسانها چشم باز میکنند و می‌بینند که بخشی از یک شبکه ی کامپیوتری تاریک هستند، درحالی که تنها اتصال این شبکه به سیاه چاله های سرگردان است و انسان آنجا میفهمد که برده ی ابدی چیزی است که هیچ چیز نیست، حتی میفهمد که برده هم نیست، دنبال مالک خودش میگردد اما هیچ چیز هیچ سخنی به او نمی‌گوید، زندانی تاریکی که از درون و بیرون میسوزد، نه می میرد و نه زندگی میکند. بدانید که اکنون در روزهای ابتدایی تشکیل ماتریکس شیطانی هستیم، از اینستاگرام خارج شوید به الله و قرآن رجوع کنید. به شبکه ی الهی متصل شوید که در آن یک تار موی ایمان به سلامی اتصال دارد که جاودانه بودن در آن آرزوی ابدی هر انسان است. اعوذ بالله من الشیطان الرجیم بسم‌الله الرحمن الرحیم فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ فَلَا أَنْسَابَ بَيْنَهُمْ يَوْمَئِذٍ وَلَا يَتَسَاءَلُونَ ﴿١٠١﴾ پس هنگامی که در صور دمیده شود، در آن روز نه میانشان خویشاوندی و نسبی وجود خواهد داشت و نه از اوضاع و احوال یکدیگر می پرسند؛ فَمَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿١٠٢﴾ پس کسانی که اعمال وزن شده آنان سنگین است، همانانند که رستگارند. وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ فِي جَهَنَّمَ خَالِدُونَ ﴿١٠٣﴾ و کسانی که اعمال وزن شده آنان سبک است، همانانند که سرمایه وجودشان را از دست داده و در دوزخ جاودانه اند. تَلْفَحُ وُجُوهَهُمُ النَّارُ وَهُمْ فِيهَا كَالِحُونَ ﴿١٠٤﴾ آتش صورت هایشان را می سوزاند، و آنان در آنجا زشت رویانی بد منظرند! أَلَمْ تَكُنْ آيَاتِي تُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ فَكُنْتُمْ بِهَا تُكَذِّبُونَ ﴿١٠٥﴾ [خدا به آنان می گوید:] آیا آیات من بر شما خوانده نمی شد و شما آنها را تکذیب می کردید؟ قَالُوا رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَيْنَا شِقْوَتُنَا وَكُنَّا قَوْمًا ضَالِّينَ ﴿١٠٦﴾ می گویند: پروردگارا! تیره بختی و شقاوت ما بر ما چیره شد، و ما گروهی گمراه بودیم. رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ ﴿١٠٧﴾ پروردگارا! ما را از دوزخ بیرون آر، پس اگر [به بدی ها و گمراهی ها] بازگشتیم، بی تردید ستمکار خواهیم بود. قَالَ اخْسَئُوا فِيهَا وَلَا تُكَلِّمُونِ ﴿١٠٨﴾ [خدا] می گوید: در دوزخ گم شوید و با من سخن مگویید! إِنَّهُ كَانَ فَرِيقٌ مِنْ عِبَادِي يَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ ﴿١٠٩﴾ گروهی از بندگان من بودند که می گفتند: پروردگارا! ما ایمان آوردیم، پس ما را بیامرز و به ما رحم کن که تو بهترین رحم کنندگانی. فَاتَّخَذْتُمُوهُمْ سِخْرِيًّا حَتَّىٰ أَنْسَوْكُمْ ذِكْرِي وَكُنْتُمْ مِنْهُمْ تَضْحَكُونَ ﴿١١٠﴾ ولی شما آنان را به مسخره گرفتید، تا یاد مرا از خاطرتان برد، و شما همواره به آنان می خندیدید!! إِنِّي جَزَيْتُهُمُ الْيَوْمَ بِمَا صَبَرُوا أَنَّهُمْ هُمُ الْفَائِزُونَ ﴿١١١﴾ من امروز آنان را در برابر صبری که کردند پاداش دادم که همه آنان کامیابند. قَالَ كَمْ لَبِثْتُمْ فِي الْأَرْضِ عَدَدَ سِنِينَ ﴿١١٢﴾ [خدا] می گوید: از جهت شمار سال ها چه مدت در زمین درنگ داشتید؟ قَالُوا لَبِثْنَا يَوْمًا أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ فَاسْأَلِ الْعَادِّينَ ﴿١١٣﴾ می گویند: روزی یا بخشی از روزی، ولی [ای پرسنده!] از شمارندگان [پیشگاه خود] بپرس. قَالَ إِنْ لَبِثْتُمْ إِلَّا قَلِيلًا ۖ لَوْ أَنَّكُمْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿١١٤﴾ [خدا] می گوید: اگر معرفت و شناخت می داشتید [می دانستید که] جز اندکی درنگ نکرده اید. أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثًا وَأَنَّكُمْ إِلَيْنَا لَا تُرْجَعُونَ ﴿١١٥﴾ آیا پنداشته اید که شما را بیهوده و عبث آفریدیم، و اینکه به سوی ما بازگردانده نمی شوید؟ فَتَعَالَى اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ ۖ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِيمِ ﴿١١٦﴾ پس برتر است خدا آن فرمانروای حق هیچ معبودی جز او نیست، [او] پروردگار عرش نیکو و باارزش است. وَمَنْ يَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ لَا بُرْهَانَ لَهُ بِهِ فَإِنَّمَا حِسَابُهُ عِنْدَ رَبِّهِ ۚ إِنَّهُ لَا يُفْلِـحُ الْكَافِرُونَ ﴿١١٧﴾ و هر کس با خدا معبود دیگری بپرستد [که] هیچ دلیلی بر حقّانیّت آن ندارد، حسابش فقط نزد پروردگار اوست؛ بدون تردید کافران، رستگار نمی شوند. وَقُلْ رَبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ ﴿١١٨﴾ و بگو: پروردگارا! [مرا] بیامرز و [بر من] رحم کن و تو بهترین رحم کنندگانی.

این شما هستید که دارید تهمت میزنید. از من پرسید من هم صادقانه پاسخ دادم. آیا اگر از شما میپرسید شما دروغ میگفتید؟

​@@Quran_Universityوقتی خیلی مطمئن دارید میگید ک اره ماموره باید سند و مدرک ارائه کنید.در غیر این صورت فقط تهمت زدید مثل همه ی مسلمانای دیگه ک چون از یک نفر خوششون نمیاد تهمت و افترا میزنن ک خرابش کنن

اشکال صحبت های شما خیلی واضح بود، نرم افزار رو سخت افزار بوجود میاره.نرم افزار برآمده از سخت افزار هست.نه جدا از اون.خدا واحد است یعنی چیزی غیر از خدا نیست. پس خود خیال خدا هم جزوی از خداست . این دوگانگی ای که ایجاد میکنید منطقی نیست.

خب نظرشو صادقانه گفته درسته هنوز دلیلی نداده برای قضاوتش ولی هر وقت دلیلاشو برسی کردیم میتونیم بگیم قضاوت درست کرده یا غلط

نظم حکیمانه ی الهی و ماتریکس شیطانی: روزی بسیاری از انسانها چشم باز میکنند و می‌بینند که بخشی از یک شبکه ی کامپیوتری تاریک هستند، درحالی که تنها اتصال این شبکه به سیاه چاله های سرگردان است و انسان آنجا میفهمد که برده ی ابدی چیزی است که هیچ چیز نیست، حتی میفهمد که برده هم نیست، دنبال مالک خودش میگردد اما هیچ چیز هیچ سخنی به او نمی‌گوید، زندانی تاریکی که از درون و بیرون میسوزد، نه می میرد و نه زندگی میکند. بدانید که اکنون در روزهای ابتدایی تشکیل ماتریکس شیطانی هستیم، از اینستاگرام خارج شوید به الله و قرآن رجوع کنید. به شبکه ی الهی متصل شوید که در آن یک تار موی ایمان به سلامی اتصال دارد که جاودانه بودن در آن آرزوی ابدی هر انسان است. اعوذ بالله من الشیطان الرجیم بسم‌الله الرحمن الرحیم فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ فَلَا أَنْسَابَ بَيْنَهُمْ يَوْمَئِذٍ وَلَا يَتَسَاءَلُونَ ﴿١٠١﴾ پس هنگامی که در صور دمیده شود، در آن روز نه میانشان خویشاوندی و نسبی وجود خواهد داشت و نه از اوضاع و احوال یکدیگر می پرسند؛ فَمَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿١٠٢﴾ پس کسانی که اعمال وزن شده آنان سنگین است، همانانند که رستگارند. وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ فِي جَهَنَّمَ خَالِدُونَ ﴿١٠٣﴾ و کسانی که اعمال وزن شده آنان سبک است، همانانند که سرمایه وجودشان را از دست داده و در دوزخ جاودانه اند. تَلْفَحُ وُجُوهَهُمُ النَّارُ وَهُمْ فِيهَا كَالِحُونَ ﴿١٠٤﴾ آتش صورت هایشان را می سوزاند، و آنان در آنجا زشت رویانی بد منظرند! أَلَمْ تَكُنْ آيَاتِي تُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ فَكُنْتُمْ بِهَا تُكَذِّبُونَ ﴿١٠٥﴾ [خدا به آنان می گوید:] آیا آیات من بر شما خوانده نمی شد و شما آنها را تکذیب می کردید؟ قَالُوا رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَيْنَا شِقْوَتُنَا وَكُنَّا قَوْمًا ضَالِّينَ ﴿١٠٦﴾ می گویند: پروردگارا! تیره بختی و شقاوت ما بر ما چیره شد، و ما گروهی گمراه بودیم. رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ ﴿١٠٧﴾ پروردگارا! ما را از دوزخ بیرون آر، پس اگر [به بدی ها و گمراهی ها] بازگشتیم، بی تردید ستمکار خواهیم بود. قَالَ اخْسَئُوا فِيهَا وَلَا تُكَلِّمُونِ ﴿١٠٨﴾ [خدا] می گوید: در دوزخ گم شوید و با من سخن مگویید! إِنَّهُ كَانَ فَرِيقٌ مِنْ عِبَادِي يَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ ﴿١٠٩﴾ گروهی از بندگان من بودند که می گفتند: پروردگارا! ما ایمان آوردیم، پس ما را بیامرز و به ما رحم کن که تو بهترین رحم کنندگانی. فَاتَّخَذْتُمُوهُمْ سِخْرِيًّا حَتَّىٰ أَنْسَوْكُمْ ذِكْرِي وَكُنْتُمْ مِنْهُمْ تَضْحَكُونَ ﴿١١٠﴾ ولی شما آنان را به مسخره گرفتید، تا یاد مرا از خاطرتان برد، و شما همواره به آنان می خندیدید!! إِنِّي جَزَيْتُهُمُ الْيَوْمَ بِمَا صَبَرُوا أَنَّهُمْ هُمُ الْفَائِزُونَ ﴿١١١﴾ من امروز آنان را در برابر صبری که کردند پاداش دادم که همه آنان کامیابند. قَالَ كَمْ لَبِثْتُمْ فِي الْأَرْضِ عَدَدَ سِنِينَ ﴿١١٢﴾ [خدا] می گوید: از جهت شمار سال ها چه مدت در زمین درنگ داشتید؟ قَالُوا لَبِثْنَا يَوْمًا أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ فَاسْأَلِ الْعَادِّينَ ﴿١١٣﴾ می گویند: روزی یا بخشی از روزی، ولی [ای پرسنده!] از شمارندگان [پیشگاه خود] بپرس. قَالَ إِنْ لَبِثْتُمْ إِلَّا قَلِيلًا ۖ لَوْ أَنَّكُمْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿١١٤﴾ [خدا] می گوید: اگر معرفت و شناخت می داشتید [می دانستید که] جز اندکی درنگ نکرده اید. أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثًا وَأَنَّكُمْ إِلَيْنَا لَا تُرْجَعُونَ ﴿١١٥﴾ آیا پنداشته اید که شما را بیهوده و عبث آفریدیم، و اینکه به سوی ما بازگردانده نمی شوید؟ فَتَعَالَى اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ ۖ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِيمِ ﴿١١٦﴾ پس برتر است خدا آن فرمانروای حق هیچ معبودی جز او نیست، [او] پروردگار عرش نیکو و باارزش است. وَمَنْ يَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ لَا بُرْهَانَ لَهُ بِهِ فَإِنَّمَا حِسَابُهُ عِنْدَ رَبِّهِ ۚ إِنَّهُ لَا يُفْلِـحُ الْكَافِرُونَ ﴿١١٧﴾ و هر کس با خدا معبود دیگری بپرستد [که] هیچ دلیلی بر حقّانیّت آن ندارد، حسابش فقط نزد پروردگار اوست؛ بدون تردید کافران، رستگار نمی شوند. وَقُلْ رَبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ ﴿١١٨﴾ و بگو: پروردگارا! [مرا] بیامرز و [بر من] رحم کن و تو بهترین رحم کنندگانی.

چون خودش را به نفهمی زده وگرنه استدلال کاملا واضح و منطقی بود

@@mostafazareh1262 مرسی از راهنماییت از گمراهی نجاتمون دادی برادر 🤣🤣🤣🤣🤣🤣

نظم حکیمانه ی الهی و ماتریکس شیطانی: روزی بسیاری از انسانها چشم باز میکنند و می‌بینند که بخشی از یک شبکه ی کامپیوتری تاریک هستند، درحالی که تنها اتصال این شبکه به سیاه چاله های سرگردان است و انسان آنجا میفهمد که برده ی ابدی چیزی است که هیچ چیز نیست، حتی میفهمد که برده هم نیست، دنبال مالک خودش میگردد اما هیچ چیز هیچ سخنی به او نمی‌گوید، زندانی تاریکی که از درون و بیرون میسوزد، نه می میرد و نه زندگی میکند. بدانید که اکنون در روزهای ابتدایی تشکیل ماتریکس شیطانی هستیم، از اینستاگرام خارج شوید به الله و قرآن رجوع کنید. به شبکه ی الهی متصل شوید که در آن یک تار موی ایمان به سلامی اتصال دارد که جاودانه بودن در آن آرزوی ابدی هر انسان است. اعوذ بالله من الشیطان الرجیم بسم‌الله الرحمن الرحیم فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ فَلَا أَنْسَابَ بَيْنَهُمْ يَوْمَئِذٍ وَلَا يَتَسَاءَلُونَ ﴿١٠١﴾ پس هنگامی که در صور دمیده شود، در آن روز نه میانشان خویشاوندی و نسبی وجود خواهد داشت و نه از اوضاع و احوال یکدیگر می پرسند؛ فَمَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿١٠٢﴾ پس کسانی که اعمال وزن شده آنان سنگین است، همانانند که رستگارند. وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ فِي جَهَنَّمَ خَالِدُونَ ﴿١٠٣﴾ و کسانی که اعمال وزن شده آنان سبک است، همانانند که سرمایه وجودشان را از دست داده و در دوزخ جاودانه اند. تَلْفَحُ وُجُوهَهُمُ النَّارُ وَهُمْ فِيهَا كَالِحُونَ ﴿١٠٤﴾ آتش صورت هایشان را می سوزاند، و آنان در آنجا زشت رویانی بد منظرند! أَلَمْ تَكُنْ آيَاتِي تُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ فَكُنْتُمْ بِهَا تُكَذِّبُونَ ﴿١٠٥﴾ [خدا به آنان می گوید:] آیا آیات من بر شما خوانده نمی شد و شما آنها را تکذیب می کردید؟ قَالُوا رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَيْنَا شِقْوَتُنَا وَكُنَّا قَوْمًا ضَالِّينَ ﴿١٠٦﴾ می گویند: پروردگارا! تیره بختی و شقاوت ما بر ما چیره شد، و ما گروهی گمراه بودیم. رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ ﴿١٠٧﴾ پروردگارا! ما را از دوزخ بیرون آر، پس اگر [به بدی ها و گمراهی ها] بازگشتیم، بی تردید ستمکار خواهیم بود. قَالَ اخْسَئُوا فِيهَا وَلَا تُكَلِّمُونِ ﴿١٠٨﴾ [خدا] می گوید: در دوزخ گم شوید و با من سخن مگویید! إِنَّهُ كَانَ فَرِيقٌ مِنْ عِبَادِي يَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ ﴿١٠٩﴾ گروهی از بندگان من بودند که می گفتند: پروردگارا! ما ایمان آوردیم، پس ما را بیامرز و به ما رحم کن که تو بهترین رحم کنندگانی. فَاتَّخَذْتُمُوهُمْ سِخْرِيًّا حَتَّىٰ أَنْسَوْكُمْ ذِكْرِي وَكُنْتُمْ مِنْهُمْ تَضْحَكُونَ ﴿١١٠﴾ ولی شما آنان را به مسخره گرفتید، تا یاد مرا از خاطرتان برد، و شما همواره به آنان می خندیدید!! إِنِّي جَزَيْتُهُمُ الْيَوْمَ بِمَا صَبَرُوا أَنَّهُمْ هُمُ الْفَائِزُونَ ﴿١١١﴾ من امروز آنان را در برابر صبری که کردند پاداش دادم که همه آنان کامیابند. قَالَ كَمْ لَبِثْتُمْ فِي الْأَرْضِ عَدَدَ سِنِينَ ﴿١١٢﴾ [خدا] می گوید: از جهت شمار سال ها چه مدت در زمین درنگ داشتید؟ قَالُوا لَبِثْنَا يَوْمًا أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ فَاسْأَلِ الْعَادِّينَ ﴿١١٣﴾ می گویند: روزی یا بخشی از روزی، ولی [ای پرسنده!] از شمارندگان [پیشگاه خود] بپرس. قَالَ إِنْ لَبِثْتُمْ إِلَّا قَلِيلًا ۖ لَوْ أَنَّكُمْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿١١٤﴾ [خدا] می گوید: اگر معرفت و شناخت می داشتید [می دانستید که] جز اندکی درنگ نکرده اید. أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثًا وَأَنَّكُمْ إِلَيْنَا لَا تُرْجَعُونَ ﴿١١٥﴾ آیا پنداشته اید که شما را بیهوده و عبث آفریدیم، و اینکه به سوی ما بازگردانده نمی شوید؟ فَتَعَالَى اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ ۖ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِيمِ ﴿١١٦﴾ پس برتر است خدا آن فرمانروای حق هیچ معبودی جز او نیست، [او] پروردگار عرش نیکو و باارزش است. وَمَنْ يَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ لَا بُرْهَانَ لَهُ بِهِ فَإِنَّمَا حِسَابُهُ عِنْدَ رَبِّهِ ۚ إِنَّهُ لَا يُفْلِـحُ الْكَافِرُونَ ﴿١١٧﴾ و هر کس با خدا معبود دیگری بپرستد [که] هیچ دلیلی بر حقّانیّت آن ندارد، حسابش فقط نزد پروردگار اوست؛ بدون تردید کافران، رستگار نمی شوند. وَقُلْ رَبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ ﴿١١٨﴾ و بگو: پروردگارا! [مرا] بیامرز و [بر من] رحم کن و تو بهترین رحم کنندگانی.

داداش اگه من شئ واحد و نا محدود از هر چیزی و فراتر از زمان مکان هم هست دیگر کامل است و خالق بعد از خودش است و اینکه اون شی آیا آگاه و عالم است اره چون چنین نظم جهان با این ابهتش نمتونه مخلوق خالقی باشد که علم و آگاهی نداره و به زمان و مکان وابسته است نشدنیه واقعا سخته درک کردنش؟❤

همش چرت بود بابا

در سریال مختارنامه یکی از فرماندهان لشکر بزید به نام حصین داشت با عبدالله ابن زبیر بحث می‌کرد و بهش گفت که خدا نمیتواند واحد باشد ، چون خدا را نمیتوان دید و هر کس در ذهن خودش خدا را به شکلی تصور می‌کند پس خدای ذهن من با خدای ذهن تو با هم فرق می‌کنند و عملا ما داریم ۲ خدای متفاوت را میپرستیم ،،،، در همین لحظه عبدالله ابن زبیر قاطی کرد و بهش گفت که این کفر است و تو کافری !!!! ،،،،، با ذکر این مطلب میخواستم بهت بگم که این حرف پارسا ایرانی را ۱۴۰۰ سال قبل هم میگفتند ، حتی شاید ۵۰۰۰ سال قبل هم در بین فلاسفه یونان این مسئله در مورد خدایان دیگر هم وجود داشته،،،،،

خب حالا من از شما سوال میکنم که شما فرض کنید هر کسی واسه خودش یه نوع دستگاه چاپ و جعل اسکناس ، پول ، طلا و امثالهم رو میسازه و پخش می‌کنه و یسری آسیب هایی هم وارد می‌کنه ولی خب آیا این باعث میشه که ارزش اصلی طلا از بین بره ؟؟؟ مثلاً شما فرض کنید من طلای تقلبی درست کردم و هی دارم پخشش میکنم و این یعنی باعث میشه که ارزش طلا از بین بره و دیگه نره کسی سراغش ؟؟؟ من که اینجوری فکر نمیکنم و حالا شاید شما واسه خودت یه فکر دیگه ای بکنی ولی خب در واقع همچنین چیزی نیست و ارزش طلا و جواهرات همچنان سرجاشه 😉

@@Farzad_Yousefpour_82 باهوش طلا ماده هست و مثالت بی ربط هست به چیزی که ماورای ماده هست. و در ضمن وقتی خدا رو با طلا مقایسه میکنی که در کیهان بسیار زیاده همین مثالت نشون میده که خدا هم زیاد داریم.

@@hoseinraising7883 خب دوست عزیزم قشنگم شما میگی که هر خداباوری واسه خودش رفته یک خدایی ساخته که اگه من بخوام کامل ترش کنم به چندین و چند فرقه تقسیم شدن که تازه این هم اشتباست که گفتی چون مسیحیت ، یهودیت و مسلمان و برخی دیگر از دینداران به همون خدای واحد اعتقاد دارن و فقط توی بعضی مسائل منحرف شدن وگرنه دین اسلام و الهی ما از اول یک راه و یک مسیر برای تعالی داشته و این خود مردم بودن که خواستن خلاف برن از جاده ی اصلی ، منم صرف اینکه طلا رو مثال زدم صرفا یه مثال بود که زدم که ازش یه نتیجه ای بگیرم و اونم اینه که اگه نسخه های جعلی و تقلبی یک چیز زیاد باشه دلیل بر بی ارزش بودن اون نیست و اتفاقا خودش نشان دهنده ی با ارزش بودن اونه و تا اینجا اوکی ؟!!! خب حالا میگی که هزاران طلا در کیهان وجود داره که میتوان از برداشت غلط حرف من به این نتیجه رسید که خب پس ما کلی خدا داریم و اتفاقا اگه این مورد رو به آتئیست ها بگیم بیشتر جور در میاد چرا ؟؟؟ چون شما میگید که حرف من ، مکتب من ، عقیده ی من و ... که هر کدوم تون پیرو یک ئیسم هستید که هر کدوم تون دیگری رو نقض میکنید و شاید در اینکه خدایی وجود نداره اشتراک نظر داشته باشید که همونم با شک و تردید هست و خود آقای ریچارد داوکینز هم با وجود اینکه آتئیست هست میگه که ۹۰ درصد حالا ما میگیم و احتمال میدیم که خدا وجود نداره و نمیگه صد در صد که تازه دمش هم گرم ، پس هر کدوم تون در میاید و میگید من حرف حق رو میزنم که نتیجه اش میشه میلیارد ها خدا که در این هستی زندگی میکنند و هیچ کدوم تون واقعا یک الگو مشترک یک راه درست و راهنمای بی عیب و نقص که بتوان اون رو مبنا و الگو خود قرار داد ، ندارید پس یا میگید فقط خودم درست میگم که این با عقل ناقص ما جور در نمیاد یا برم و پیرو یک ئیسم بشم که هر کدوم شون دیگری رو نقض میکنن و میگن تو اشتباه میگی ... پس هیچ وقت نمیشه با این منطق به حقیقت رسید که اصلا با این روش کاملا محاله !!! 😉

@@hoseinraising7883 خب دوست عزیزم ، قشنگم شما میگی که هر خداباوری واسه خودش رفته یک خدایی ساخته و به چندین و چند فرقه تقسیم شده که اگه بخوام تکمیل ترش کنم یعنی چرا هر کسی رفته واسه خودش که خدا باور هم هستن رفتن و به شاخه های زیادی نزدیک به ۴۰/۰۰۰ تا تقسیم شدن و محض اطلاع بگم که مسلمین ، مسیحیان ، یهودیان و ... اتفاقا همه شون به یه خدای واحد اعتقاد دارن و خدای عالم و حکیم از اول یه راه برای سعادت بشر نشان داده و همه باید توی این مسیر حرکت کنن و اینکه یه عده از مسیر منحرف شدن مشکل از خودشونه و منم صرف اینکه طلا رو مثال زدم صرفا یه مثال بود که زدم که ازش یه نتیجه ای بگیرم و اونم اینه که اگه نسخه های جعلی و تقلبی یک چیز زیاد باشه دلیلی بر بی ارزش بودن اون نیست که بگیم حتما اون اصلیه ایراد داره که این اتفاق افتاده و اتفاقا خودش نشان دهنده ی با ارزش بودن اونه و تا اینجا اوکی ؟!!! خب حالا شما می فرمایید اگه بخواید طبق برداشت غلط از مثال من ، نتیجه گیری کنید به کلی خدا در کهکشان میرسید که وجود دارن و این نتیجه گیری درباره ی شما آتئیست ها و بی خدایان بیشتر صدق می‌کنه چون شما هر کدوم تون پیرو مکتب خودتون هستید و میگویید حرف من ، نظر من و عقیده من و هر کدوم واسه خودتون یک خدا هستید که یا باید بگید فقط خودم درست میگم یا بقیه ای که خودشون هر کدوم پیرو یه ئیسم هستند و این با عقل ناقص ما جور در نمیاد که بگیم فقط ما درست میگیم و این درسته که شما آتئیست ها در وجود نداشتن خدا اشتراک نظر دارید که تازه همونم با شک و تردید هست که گنده تون ریچارد داوکینز میگه ما میگیم که ۹۰ درصد احتمال میدیم که خدا وجود نداره که تازه باز دمش گرم که نگفت ۱۰۰ درصد !!! تازه شما آتئیست ها خیلی وضع تون بدتره که یه چیز واحد ندارید که بشه راهنمای شما ، الگو شما و هرکدوم تون میگید من درست میگم و این ئیسم می‌ره و اون یکی رو نقص می‌کنه که تو اشتباه میگی و اون یکی هم میگه نه تو ... پس ما با عقل ناقصی که داریم نمی تونیم بگیم که فقط من یا ئیسم ما درست میگم که اگه بخوایم با این منطق بریم جلو میلیارد ها خدا در این هستی وجود دارن که هر کدوم شون میگن فقط من یا ئیسم من درست میگه و ما حرف درست و حق رو می‌زنیم که با این شرایط هیچوقت به حقیقت نخواهید رسید و دیگه قضاوت با خودتون 😉

خب خداروشکر کوروش دین داشت

این دو نفر دانش ندارند وبر اساس افکارشان حرف میزنند

داوود دانش قرآنی ادبیات عرب یاد ندارد بلکه برداشت خودش است

قرآن واقعی اکنون از دسترس مردم خارج شده واین قرآن تغییر یافته است

انجیل هم تغییر داده شده است

خداوند چی هست .. اشتباه است او شی نیست هوالله احد

نظم حکیمانه ی الهی و ماتریکس شیطانی: روزی بسیاری از انسانها چشم باز میکنند و می‌بینند که بخشی از یک شبکه ی کامپیوتری تاریک هستند، درحالی که تنها اتصال این شبکه به سیاه چاله های سرگردان است و انسان آنجا میفهمد که برده ی ابدی چیزی است که هیچ چیز نیست، حتی میفهمد که برده هم نیست، دنبال مالک خودش میگردد اما هیچ چیز هیچ سخنی به او نمی‌گوید، زندانی تاریکی که از درون و بیرون میسوزد، نه می میرد و نه زندگی میکند. بدانید که اکنون در روزهای ابتدایی تشکیل ماتریکس شیطانی هستیم، از اینستاگرام خارج شوید به الله و قرآن رجوع کنید. به شبکه ی الهی متصل شوید که در آن یک تار موی ایمان به سلامی اتصال دارد که جاودانه بودن در آن آرزوی ابدی هر انسان است. اعوذ بالله من الشیطان الرجیم بسم‌الله الرحمن الرحیم فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ فَلَا أَنْسَابَ بَيْنَهُمْ يَوْمَئِذٍ وَلَا يَتَسَاءَلُونَ ﴿١٠١﴾ پس هنگامی که در صور دمیده شود، در آن روز نه میانشان خویشاوندی و نسبی وجود خواهد داشت و نه از اوضاع و احوال یکدیگر می پرسند؛ فَمَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿١٠٢﴾ پس کسانی که اعمال وزن شده آنان سنگین است، همانانند که رستگارند. وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ فِي جَهَنَّمَ خَالِدُونَ ﴿١٠٣﴾ و کسانی که اعمال وزن شده آنان سبک است، همانانند که سرمایه وجودشان را از دست داده و در دوزخ جاودانه اند. تَلْفَحُ وُجُوهَهُمُ النَّارُ وَهُمْ فِيهَا كَالِحُونَ ﴿١٠٤﴾ آتش صورت هایشان را می سوزاند، و آنان در آنجا زشت رویانی بد منظرند! أَلَمْ تَكُنْ آيَاتِي تُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ فَكُنْتُمْ بِهَا تُكَذِّبُونَ ﴿١٠٥﴾ [خدا به آنان می گوید:] آیا آیات من بر شما خوانده نمی شد و شما آنها را تکذیب می کردید؟ قَالُوا رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَيْنَا شِقْوَتُنَا وَكُنَّا قَوْمًا ضَالِّينَ ﴿١٠٦﴾ می گویند: پروردگارا! تیره بختی و شقاوت ما بر ما چیره شد، و ما گروهی گمراه بودیم. رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ ﴿١٠٧﴾ پروردگارا! ما را از دوزخ بیرون آر، پس اگر [به بدی ها و گمراهی ها] بازگشتیم، بی تردید ستمکار خواهیم بود. قَالَ اخْسَئُوا فِيهَا وَلَا تُكَلِّمُونِ ﴿١٠٨﴾ [خدا] می گوید: در دوزخ گم شوید و با من سخن مگویید! إِنَّهُ كَانَ فَرِيقٌ مِنْ عِبَادِي يَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ ﴿١٠٩﴾ گروهی از بندگان من بودند که می گفتند: پروردگارا! ما ایمان آوردیم، پس ما را بیامرز و به ما رحم کن که تو بهترین رحم کنندگانی. فَاتَّخَذْتُمُوهُمْ سِخْرِيًّا حَتَّىٰ أَنْسَوْكُمْ ذِكْرِي وَكُنْتُمْ مِنْهُمْ تَضْحَكُونَ ﴿١١٠﴾ ولی شما آنان را به مسخره گرفتید، تا یاد مرا از خاطرتان برد، و شما همواره به آنان می خندیدید!! إِنِّي جَزَيْتُهُمُ الْيَوْمَ بِمَا صَبَرُوا أَنَّهُمْ هُمُ الْفَائِزُونَ ﴿١١١﴾ من امروز آنان را در برابر صبری که کردند پاداش دادم که همه آنان کامیابند. قَالَ كَمْ لَبِثْتُمْ فِي الْأَرْضِ عَدَدَ سِنِينَ ﴿١١٢﴾ [خدا] می گوید: از جهت شمار سال ها چه مدت در زمین درنگ داشتید؟ قَالُوا لَبِثْنَا يَوْمًا أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ فَاسْأَلِ الْعَادِّينَ ﴿١١٣﴾ می گویند: روزی یا بخشی از روزی، ولی [ای پرسنده!] از شمارندگان [پیشگاه خود] بپرس. قَالَ إِنْ لَبِثْتُمْ إِلَّا قَلِيلًا ۖ لَوْ أَنَّكُمْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿١١٤﴾ [خدا] می گوید: اگر معرفت و شناخت می داشتید [می دانستید که] جز اندکی درنگ نکرده اید. أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثًا وَأَنَّكُمْ إِلَيْنَا لَا تُرْجَعُونَ ﴿١١٥﴾ آیا پنداشته اید که شما را بیهوده و عبث آفریدیم، و اینکه به سوی ما بازگردانده نمی شوید؟ فَتَعَالَى اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ ۖ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِيمِ ﴿١١٦﴾ پس برتر است خدا آن فرمانروای حق هیچ معبودی جز او نیست، [او] پروردگار عرش نیکو و باارزش است. وَمَنْ يَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ لَا بُرْهَانَ لَهُ بِهِ فَإِنَّمَا حِسَابُهُ عِنْدَ رَبِّهِ ۚ إِنَّهُ لَا يُفْلِـحُ الْكَافِرُونَ ﴿١١٧﴾ و هر کس با خدا معبود دیگری بپرستد [که] هیچ دلیلی بر حقّانیّت آن ندارد، حسابش فقط نزد پروردگار اوست؛ بدون تردید کافران، رستگار نمی شوند. وَقُلْ رَبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ ﴿١١٨﴾ و بگو: پروردگارا! [مرا] بیامرز و [بر من] رحم کن و تو بهترین رحم کنندگانی.

نجار وجودشوثابت کرده خدا بی وجودهنوزثابت نشده است مثل اجنه شیطان خیالی روح انسان کدوم روح همشون دروغ ولی شاید منبع انرژی وجودداشته باش که همین کافیه

😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂😂

نظم حکیمانه ی الهی و ماتریکس شیطانی: روزی بسیاری از انسانها چشم باز میکنند و می‌بینند که بخشی از یک شبکه ی کامپیوتری تاریک هستند، درحالی که تنها اتصال این شبکه به سیاه چاله های سرگردان است و انسان آنجا میفهمد که برده ی ابدی چیزی است که هیچ چیز نیست، حتی میفهمد که برده هم نیست، دنبال مالک خودش میگردد اما هیچ چیز هیچ سخنی به او نمی‌گوید، زندانی تاریکی که از درون و بیرون میسوزد، نه می میرد و نه زندگی میکند. بدانید که اکنون در روزهای ابتدایی تشکیل ماتریکس شیطانی هستیم، از اینستاگرام خارج شوید به الله و قرآن رجوع کنید. به شبکه ی الهی متصل شوید که در آن یک تار موی ایمان به سلامی اتصال دارد که جاودانه بودن در آن آرزوی ابدی هر انسان است. اعوذ بالله من الشیطان الرجیم بسم‌الله الرحمن الرحیم فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ فَلَا أَنْسَابَ بَيْنَهُمْ يَوْمَئِذٍ وَلَا يَتَسَاءَلُونَ ﴿١٠١﴾ پس هنگامی که در صور دمیده شود، در آن روز نه میانشان خویشاوندی و نسبی وجود خواهد داشت و نه از اوضاع و احوال یکدیگر می پرسند؛ فَمَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿١٠٢﴾ پس کسانی که اعمال وزن شده آنان سنگین است، همانانند که رستگارند. وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ فِي جَهَنَّمَ خَالِدُونَ ﴿١٠٣﴾ و کسانی که اعمال وزن شده آنان سبک است، همانانند که سرمایه وجودشان را از دست داده و در دوزخ جاودانه اند. تَلْفَحُ وُجُوهَهُمُ النَّارُ وَهُمْ فِيهَا كَالِحُونَ ﴿١٠٤﴾ آتش صورت هایشان را می سوزاند، و آنان در آنجا زشت رویانی بد منظرند! أَلَمْ تَكُنْ آيَاتِي تُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ فَكُنْتُمْ بِهَا تُكَذِّبُونَ ﴿١٠٥﴾ [خدا به آنان می گوید:] آیا آیات من بر شما خوانده نمی شد و شما آنها را تکذیب می کردید؟ قَالُوا رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَيْنَا شِقْوَتُنَا وَكُنَّا قَوْمًا ضَالِّينَ ﴿١٠٦﴾ می گویند: پروردگارا! تیره بختی و شقاوت ما بر ما چیره شد، و ما گروهی گمراه بودیم. رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ ﴿١٠٧﴾ پروردگارا! ما را از دوزخ بیرون آر، پس اگر [به بدی ها و گمراهی ها] بازگشتیم، بی تردید ستمکار خواهیم بود. قَالَ اخْسَئُوا فِيهَا وَلَا تُكَلِّمُونِ ﴿١٠٨﴾ [خدا] می گوید: در دوزخ گم شوید و با من سخن مگویید! إِنَّهُ كَانَ فَرِيقٌ مِنْ عِبَادِي يَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ ﴿١٠٩﴾ گروهی از بندگان من بودند که می گفتند: پروردگارا! ما ایمان آوردیم، پس ما را بیامرز و به ما رحم کن که تو بهترین رحم کنندگانی. فَاتَّخَذْتُمُوهُمْ سِخْرِيًّا حَتَّىٰ أَنْسَوْكُمْ ذِكْرِي وَكُنْتُمْ مِنْهُمْ تَضْحَكُونَ ﴿١١٠﴾ ولی شما آنان را به مسخره گرفتید، تا یاد مرا از خاطرتان برد، و شما همواره به آنان می خندیدید!! إِنِّي جَزَيْتُهُمُ الْيَوْمَ بِمَا صَبَرُوا أَنَّهُمْ هُمُ الْفَائِزُونَ ﴿١١١﴾ من امروز آنان را در برابر صبری که کردند پاداش دادم که همه آنان کامیابند. قَالَ كَمْ لَبِثْتُمْ فِي الْأَرْضِ عَدَدَ سِنِينَ ﴿١١٢﴾ [خدا] می گوید: از جهت شمار سال ها چه مدت در زمین درنگ داشتید؟ قَالُوا لَبِثْنَا يَوْمًا أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ فَاسْأَلِ الْعَادِّينَ ﴿١١٣﴾ می گویند: روزی یا بخشی از روزی، ولی [ای پرسنده!] از شمارندگان [پیشگاه خود] بپرس. قَالَ إِنْ لَبِثْتُمْ إِلَّا قَلِيلًا ۖ لَوْ أَنَّكُمْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿١١٤﴾ [خدا] می گوید: اگر معرفت و شناخت می داشتید [می دانستید که] جز اندکی درنگ نکرده اید. أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثًا وَأَنَّكُمْ إِلَيْنَا لَا تُرْجَعُونَ ﴿١١٥﴾ آیا پنداشته اید که شما را بیهوده و عبث آفریدیم، و اینکه به سوی ما بازگردانده نمی شوید؟ فَتَعَالَى اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ ۖ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِيمِ ﴿١١٦﴾ پس برتر است خدا آن فرمانروای حق هیچ معبودی جز او نیست، [او] پروردگار عرش نیکو و باارزش است. وَمَنْ يَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ لَا بُرْهَانَ لَهُ بِهِ فَإِنَّمَا حِسَابُهُ عِنْدَ رَبِّهِ ۚ إِنَّهُ لَا يُفْلِـحُ الْكَافِرُونَ ﴿١١٧﴾ و هر کس با خدا معبود دیگری بپرستد [که] هیچ دلیلی بر حقّانیّت آن ندارد، حسابش فقط نزد پروردگار اوست؛ بدون تردید کافران، رستگار نمی شوند. وَقُلْ رَبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ ﴿١١٨﴾ و بگو: پروردگارا! [مرا] بیامرز و [بر من] رحم کن و تو بهترین رحم کنندگانی.

اتبات نکرد که..فقط میگه ما ی خیالیم..ولی نتونست ثابت کنه

نظم حکیمانه ی الهی و ماتریکس شیطانی: روزی بسیاری از انسانها چشم باز میکنند و می‌بینند که بخشی از یک شبکه ی کامپیوتری تاریک هستند، درحالی که تنها اتصال این شبکه به سیاه چاله های سرگردان است و انسان آنجا میفهمد که برده ی ابدی چیزی است که هیچ چیز نیست، حتی میفهمد که برده هم نیست، دنبال مالک خودش میگردد اما هیچ چیز هیچ سخنی به او نمی‌گوید، زندانی تاریکی که از درون و بیرون میسوزد، نه می میرد و نه زندگی میکند. بدانید که اکنون در روزهای ابتدایی تشکیل ماتریکس شیطانی هستیم، از اینستاگرام خارج شوید به الله و قرآن رجوع کنید. به شبکه ی الهی متصل شوید که در آن یک تار موی ایمان به سلامی اتصال دارد که جاودانه بودن در آن آرزوی ابدی هر انسان است. اعوذ بالله من الشیطان الرجیم بسم‌الله الرحمن الرحیم فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ فَلَا أَنْسَابَ بَيْنَهُمْ يَوْمَئِذٍ وَلَا يَتَسَاءَلُونَ ﴿١٠١﴾ پس هنگامی که در صور دمیده شود، در آن روز نه میانشان خویشاوندی و نسبی وجود خواهد داشت و نه از اوضاع و احوال یکدیگر می پرسند؛ فَمَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿١٠٢﴾ پس کسانی که اعمال وزن شده آنان سنگین است، همانانند که رستگارند. وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ فِي جَهَنَّمَ خَالِدُونَ ﴿١٠٣﴾ و کسانی که اعمال وزن شده آنان سبک است، همانانند که سرمایه وجودشان را از دست داده و در دوزخ جاودانه اند. تَلْفَحُ وُجُوهَهُمُ النَّارُ وَهُمْ فِيهَا كَالِحُونَ ﴿١٠٤﴾ آتش صورت هایشان را می سوزاند، و آنان در آنجا زشت رویانی بد منظرند! أَلَمْ تَكُنْ آيَاتِي تُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ فَكُنْتُمْ بِهَا تُكَذِّبُونَ ﴿١٠٥﴾ [خدا به آنان می گوید:] آیا آیات من بر شما خوانده نمی شد و شما آنها را تکذیب می کردید؟ قَالُوا رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَيْنَا شِقْوَتُنَا وَكُنَّا قَوْمًا ضَالِّينَ ﴿١٠٦﴾ می گویند: پروردگارا! تیره بختی و شقاوت ما بر ما چیره شد، و ما گروهی گمراه بودیم. رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ ﴿١٠٧﴾ پروردگارا! ما را از دوزخ بیرون آر، پس اگر [به بدی ها و گمراهی ها] بازگشتیم، بی تردید ستمکار خواهیم بود. قَالَ اخْسَئُوا فِيهَا وَلَا تُكَلِّمُونِ ﴿١٠٨﴾ [خدا] می گوید: در دوزخ گم شوید و با من سخن مگویید! إِنَّهُ كَانَ فَرِيقٌ مِنْ عِبَادِي يَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ ﴿١٠٩﴾ گروهی از بندگان من بودند که می گفتند: پروردگارا! ما ایمان آوردیم، پس ما را بیامرز و به ما رحم کن که تو بهترین رحم کنندگانی. فَاتَّخَذْتُمُوهُمْ سِخْرِيًّا حَتَّىٰ أَنْسَوْكُمْ ذِكْرِي وَكُنْتُمْ مِنْهُمْ تَضْحَكُونَ ﴿١١٠﴾ ولی شما آنان را به مسخره گرفتید، تا یاد مرا از خاطرتان برد، و شما همواره به آنان می خندیدید!! إِنِّي جَزَيْتُهُمُ الْيَوْمَ بِمَا صَبَرُوا أَنَّهُمْ هُمُ الْفَائِزُونَ ﴿١١١﴾ من امروز آنان را در برابر صبری که کردند پاداش دادم که همه آنان کامیابند. قَالَ كَمْ لَبِثْتُمْ فِي الْأَرْضِ عَدَدَ سِنِينَ ﴿١١٢﴾ [خدا] می گوید: از جهت شمار سال ها چه مدت در زمین درنگ داشتید؟ قَالُوا لَبِثْنَا يَوْمًا أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ فَاسْأَلِ الْعَادِّينَ ﴿١١٣﴾ می گویند: روزی یا بخشی از روزی، ولی [ای پرسنده!] از شمارندگان [پیشگاه خود] بپرس. قَالَ إِنْ لَبِثْتُمْ إِلَّا قَلِيلًا ۖ لَوْ أَنَّكُمْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿١١٤﴾ [خدا] می گوید: اگر معرفت و شناخت می داشتید [می دانستید که] جز اندکی درنگ نکرده اید. أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثًا وَأَنَّكُمْ إِلَيْنَا لَا تُرْجَعُونَ ﴿١١٥﴾ آیا پنداشته اید که شما را بیهوده و عبث آفریدیم، و اینکه به سوی ما بازگردانده نمی شوید؟ فَتَعَالَى اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ ۖ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِيمِ ﴿١١٦﴾ پس برتر است خدا آن فرمانروای حق هیچ معبودی جز او نیست، [او] پروردگار عرش نیکو و باارزش است. وَمَنْ يَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ لَا بُرْهَانَ لَهُ بِهِ فَإِنَّمَا حِسَابُهُ عِنْدَ رَبِّهِ ۚ إِنَّهُ لَا يُفْلِـحُ الْكَافِرُونَ ﴿١١٧﴾ و هر کس با خدا معبود دیگری بپرستد [که] هیچ دلیلی بر حقّانیّت آن ندارد، حسابش فقط نزد پروردگار اوست؛ بدون تردید کافران، رستگار نمی شوند. وَقُلْ رَبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ ﴿١١٨﴾ و بگو: پروردگارا! [مرا] بیامرز و [بر من] رحم کن و تو بهترین رحم کنندگانی.

نظم حکیمانه ی الهی و ماتریکس شیطانی: روزی بسیاری از انسانها چشم باز میکنند و می‌بینند که بخشی از یک شبکه ی کامپیوتری تاریک هستند، درحالی که تنها اتصال این شبکه به سیاه چاله های سرگردان است و انسان آنجا میفهمد که برده ی ابدی چیزی است که هیچ چیز نیست، حتی میفهمد که برده هم نیست، دنبال مالک خودش میگردد اما هیچ چیز هیچ سخنی به او نمی‌گوید، زندانی تاریکی که از درون و بیرون میسوزد، نه می میرد و نه زندگی میکند. بدانید که اکنون در روزهای ابتدایی تشکیل ماتریکس شیطانی هستیم، از اینستاگرام خارج شوید به الله و قرآن رجوع کنید. به شبکه ی الهی متصل شوید که در آن یک تار موی ایمان به سلامی اتصال دارد که جاودانه بودن در آن آرزوی ابدی هر انسان است. اعوذ بالله من الشیطان الرجیم بسم‌الله الرحمن الرحیم فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ فَلَا أَنْسَابَ بَيْنَهُمْ يَوْمَئِذٍ وَلَا يَتَسَاءَلُونَ ﴿١٠١﴾ پس هنگامی که در صور دمیده شود، در آن روز نه میانشان خویشاوندی و نسبی وجود خواهد داشت و نه از اوضاع و احوال یکدیگر می پرسند؛ فَمَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿١٠٢﴾ پس کسانی که اعمال وزن شده آنان سنگین است، همانانند که رستگارند. وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ فِي جَهَنَّمَ خَالِدُونَ ﴿١٠٣﴾ و کسانی که اعمال وزن شده آنان سبک است، همانانند که سرمایه وجودشان را از دست داده و در دوزخ جاودانه اند. تَلْفَحُ وُجُوهَهُمُ النَّارُ وَهُمْ فِيهَا كَالِحُونَ ﴿١٠٤﴾ آتش صورت هایشان را می سوزاند، و آنان در آنجا زشت رویانی بد منظرند! أَلَمْ تَكُنْ آيَاتِي تُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ فَكُنْتُمْ بِهَا تُكَذِّبُونَ ﴿١٠٥﴾ [خدا به آنان می گوید:] آیا آیات من بر شما خوانده نمی شد و شما آنها را تکذیب می کردید؟ قَالُوا رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَيْنَا شِقْوَتُنَا وَكُنَّا قَوْمًا ضَالِّينَ ﴿١٠٦﴾ می گویند: پروردگارا! تیره بختی و شقاوت ما بر ما چیره شد، و ما گروهی گمراه بودیم. رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ ﴿١٠٧﴾ پروردگارا! ما را از دوزخ بیرون آر، پس اگر [به بدی ها و گمراهی ها] بازگشتیم، بی تردید ستمکار خواهیم بود. قَالَ اخْسَئُوا فِيهَا وَلَا تُكَلِّمُونِ ﴿١٠٨﴾ [خدا] می گوید: در دوزخ گم شوید و با من سخن مگویید! إِنَّهُ كَانَ فَرِيقٌ مِنْ عِبَادِي يَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ ﴿١٠٩﴾ گروهی از بندگان من بودند که می گفتند: پروردگارا! ما ایمان آوردیم، پس ما را بیامرز و به ما رحم کن که تو بهترین رحم کنندگانی. فَاتَّخَذْتُمُوهُمْ سِخْرِيًّا حَتَّىٰ أَنْسَوْكُمْ ذِكْرِي وَكُنْتُمْ مِنْهُمْ تَضْحَكُونَ ﴿١١٠﴾ ولی شما آنان را به مسخره گرفتید، تا یاد مرا از خاطرتان برد، و شما همواره به آنان می خندیدید!! إِنِّي جَزَيْتُهُمُ الْيَوْمَ بِمَا صَبَرُوا أَنَّهُمْ هُمُ الْفَائِزُونَ ﴿١١١﴾ من امروز آنان را در برابر صبری که کردند پاداش دادم که همه آنان کامیابند. قَالَ كَمْ لَبِثْتُمْ فِي الْأَرْضِ عَدَدَ سِنِينَ ﴿١١٢﴾ [خدا] می گوید: از جهت شمار سال ها چه مدت در زمین درنگ داشتید؟ قَالُوا لَبِثْنَا يَوْمًا أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ فَاسْأَلِ الْعَادِّينَ ﴿١١٣﴾ می گویند: روزی یا بخشی از روزی، ولی [ای پرسنده!] از شمارندگان [پیشگاه خود] بپرس. قَالَ إِنْ لَبِثْتُمْ إِلَّا قَلِيلًا ۖ لَوْ أَنَّكُمْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿١١٤﴾ [خدا] می گوید: اگر معرفت و شناخت می داشتید [می دانستید که] جز اندکی درنگ نکرده اید. أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثًا وَأَنَّكُمْ إِلَيْنَا لَا تُرْجَعُونَ ﴿١١٥﴾ آیا پنداشته اید که شما را بیهوده و عبث آفریدیم، و اینکه به سوی ما بازگردانده نمی شوید؟ فَتَعَالَى اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ ۖ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِيمِ ﴿١١٦﴾ پس برتر است خدا آن فرمانروای حق هیچ معبودی جز او نیست، [او] پروردگار عرش نیکو و باارزش است. وَمَنْ يَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ لَا بُرْهَانَ لَهُ بِهِ فَإِنَّمَا حِسَابُهُ عِنْدَ رَبِّهِ ۚ إِنَّهُ لَا يُفْلِـحُ الْكَافِرُونَ ﴿١١٧﴾ و هر کس با خدا معبود دیگری بپرستد [که] هیچ دلیلی بر حقّانیّت آن ندارد، حسابش فقط نزد پروردگار اوست؛ بدون تردید کافران، رستگار نمی شوند. وَقُلْ رَبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ ﴿١١٨﴾ و بگو: پروردگارا! [مرا] بیامرز و [بر من] رحم کن و تو بهترین رحم کنندگانی.

شماها درک نمیکنید که خدا وجود داره کلا مناظره آتئیست ها دیگر در جهان مطرح نیست، این همه کلیپهای مختلف داره واسه اثبات خدا سما نشستین اینو نگاه میکنید

نظم حکیمانه ی الهی و ماتریکس شیطانی: روزی بسیاری از انسانها چشم باز میکنند و می‌بینند که بخشی از یک شبکه ی کامپیوتری تاریک هستند، درحالی که تنها اتصال این شبکه به سیاه چاله های سرگردان است و انسان آنجا میفهمد که برده ی ابدی چیزی است که هیچ چیز نیست، حتی میفهمد که برده هم نیست، دنبال مالک خودش میگردد اما هیچ چیز هیچ سخنی به او نمی‌گوید، زندانی تاریکی که از درون و بیرون میسوزد، نه می میرد و نه زندگی میکند. بدانید که اکنون در روزهای ابتدایی تشکیل ماتریکس شیطانی هستیم، از اینستاگرام خارج شوید به الله و قرآن رجوع کنید. به شبکه ی الهی متصل شوید که در آن یک تار موی ایمان به سلامی اتصال دارد که جاودانه بودن در آن آرزوی ابدی هر انسان است. اعوذ بالله من الشیطان الرجیم بسم‌الله الرحمن الرحیم فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ فَلَا أَنْسَابَ بَيْنَهُمْ يَوْمَئِذٍ وَلَا يَتَسَاءَلُونَ ﴿١٠١﴾ پس هنگامی که در صور دمیده شود، در آن روز نه میانشان خویشاوندی و نسبی وجود خواهد داشت و نه از اوضاع و احوال یکدیگر می پرسند؛ فَمَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿١٠٢﴾ پس کسانی که اعمال وزن شده آنان سنگین است، همانانند که رستگارند. وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ فِي جَهَنَّمَ خَالِدُونَ ﴿١٠٣﴾ و کسانی که اعمال وزن شده آنان سبک است، همانانند که سرمایه وجودشان را از دست داده و در دوزخ جاودانه اند. تَلْفَحُ وُجُوهَهُمُ النَّارُ وَهُمْ فِيهَا كَالِحُونَ ﴿١٠٤﴾ آتش صورت هایشان را می سوزاند، و آنان در آنجا زشت رویانی بد منظرند! أَلَمْ تَكُنْ آيَاتِي تُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ فَكُنْتُمْ بِهَا تُكَذِّبُونَ ﴿١٠٥﴾ [خدا به آنان می گوید:] آیا آیات من بر شما خوانده نمی شد و شما آنها را تکذیب می کردید؟ قَالُوا رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَيْنَا شِقْوَتُنَا وَكُنَّا قَوْمًا ضَالِّينَ ﴿١٠٦﴾ می گویند: پروردگارا! تیره بختی و شقاوت ما بر ما چیره شد، و ما گروهی گمراه بودیم. رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ ﴿١٠٧﴾ پروردگارا! ما را از دوزخ بیرون آر، پس اگر [به بدی ها و گمراهی ها] بازگشتیم، بی تردید ستمکار خواهیم بود. قَالَ اخْسَئُوا فِيهَا وَلَا تُكَلِّمُونِ ﴿١٠٨﴾ [خدا] می گوید: در دوزخ گم شوید و با من سخن مگویید! إِنَّهُ كَانَ فَرِيقٌ مِنْ عِبَادِي يَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ ﴿١٠٩﴾ گروهی از بندگان من بودند که می گفتند: پروردگارا! ما ایمان آوردیم، پس ما را بیامرز و به ما رحم کن که تو بهترین رحم کنندگانی. فَاتَّخَذْتُمُوهُمْ سِخْرِيًّا حَتَّىٰ أَنْسَوْكُمْ ذِكْرِي وَكُنْتُمْ مِنْهُمْ تَضْحَكُونَ ﴿١١٠﴾ ولی شما آنان را به مسخره گرفتید، تا یاد مرا از خاطرتان برد، و شما همواره به آنان می خندیدید!! إِنِّي جَزَيْتُهُمُ الْيَوْمَ بِمَا صَبَرُوا أَنَّهُمْ هُمُ الْفَائِزُونَ ﴿١١١﴾ من امروز آنان را در برابر صبری که کردند پاداش دادم که همه آنان کامیابند. قَالَ كَمْ لَبِثْتُمْ فِي الْأَرْضِ عَدَدَ سِنِينَ ﴿١١٢﴾ [خدا] می گوید: از جهت شمار سال ها چه مدت در زمین درنگ داشتید؟ قَالُوا لَبِثْنَا يَوْمًا أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ فَاسْأَلِ الْعَادِّينَ ﴿١١٣﴾ می گویند: روزی یا بخشی از روزی، ولی [ای پرسنده!] از شمارندگان [پیشگاه خود] بپرس. قَالَ إِنْ لَبِثْتُمْ إِلَّا قَلِيلًا ۖ لَوْ أَنَّكُمْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿١١٤﴾ [خدا] می گوید: اگر معرفت و شناخت می داشتید [می دانستید که] جز اندکی درنگ نکرده اید. أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثًا وَأَنَّكُمْ إِلَيْنَا لَا تُرْجَعُونَ ﴿١١٥﴾ آیا پنداشته اید که شما را بیهوده و عبث آفریدیم، و اینکه به سوی ما بازگردانده نمی شوید؟ فَتَعَالَى اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ ۖ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِيمِ ﴿١١٦﴾ پس برتر است خدا آن فرمانروای حق هیچ معبودی جز او نیست، [او] پروردگار عرش نیکو و باارزش است. وَمَنْ يَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ لَا بُرْهَانَ لَهُ بِهِ فَإِنَّمَا حِسَابُهُ عِنْدَ رَبِّهِ ۚ إِنَّهُ لَا يُفْلِـحُ الْكَافِرُونَ ﴿١١٧﴾ و هر کس با خدا معبود دیگری بپرستد [که] هیچ دلیلی بر حقّانیّت آن ندارد، حسابش فقط نزد پروردگار اوست؛ بدون تردید کافران، رستگار نمی شوند. وَقُلْ رَبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ ﴿١١٨﴾ و بگو: پروردگارا! [مرا] بیامرز و [بر من] رحم کن و تو بهترین رحم کنندگانی.

نه که این طرف قضیه حل کردن اون طرف هم حل کنند چیزی که در دست رس نیست چی را بحث کنند

نظم حکیمانه ی الهی و ماتریکس شیطانی: روزی بسیاری از انسانها چشم باز میکنند و می‌بینند که بخشی از یک شبکه ی کامپیوتری تاریک هستند، درحالی که تنها اتصال این شبکه به سیاه چاله های سرگردان است و انسان آنجا میفهمد که برده ی ابدی چیزی است که هیچ چیز نیست، حتی میفهمد که برده هم نیست، دنبال مالک خودش میگردد اما هیچ چیز هیچ سخنی به او نمی‌گوید، زندانی تاریکی که از درون و بیرون میسوزد، نه می میرد و نه زندگی میکند. بدانید که اکنون در روزهای ابتدایی تشکیل ماتریکس شیطانی هستیم، از اینستاگرام خارج شوید به الله و قرآن رجوع کنید. به شبکه ی الهی متصل شوید که در آن یک تار موی ایمان به سلامی اتصال دارد که جاودانه بودن در آن آرزوی ابدی هر انسان است. اعوذ بالله من الشیطان الرجیم بسم‌الله الرحمن الرحیم فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ فَلَا أَنْسَابَ بَيْنَهُمْ يَوْمَئِذٍ وَلَا يَتَسَاءَلُونَ ﴿١٠١﴾ پس هنگامی که در صور دمیده شود، در آن روز نه میانشان خویشاوندی و نسبی وجود خواهد داشت و نه از اوضاع و احوال یکدیگر می پرسند؛ فَمَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿١٠٢﴾ پس کسانی که اعمال وزن شده آنان سنگین است، همانانند که رستگارند. وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ فِي جَهَنَّمَ خَالِدُونَ ﴿١٠٣﴾ و کسانی که اعمال وزن شده آنان سبک است، همانانند که سرمایه وجودشان را از دست داده و در دوزخ جاودانه اند. تَلْفَحُ وُجُوهَهُمُ النَّارُ وَهُمْ فِيهَا كَالِحُونَ ﴿١٠٤﴾ آتش صورت هایشان را می سوزاند، و آنان در آنجا زشت رویانی بد منظرند! أَلَمْ تَكُنْ آيَاتِي تُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ فَكُنْتُمْ بِهَا تُكَذِّبُونَ ﴿١٠٥﴾ [خدا به آنان می گوید:] آیا آیات من بر شما خوانده نمی شد و شما آنها را تکذیب می کردید؟ قَالُوا رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَيْنَا شِقْوَتُنَا وَكُنَّا قَوْمًا ضَالِّينَ ﴿١٠٦﴾ می گویند: پروردگارا! تیره بختی و شقاوت ما بر ما چیره شد، و ما گروهی گمراه بودیم. رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ ﴿١٠٧﴾ پروردگارا! ما را از دوزخ بیرون آر، پس اگر [به بدی ها و گمراهی ها] بازگشتیم، بی تردید ستمکار خواهیم بود. قَالَ اخْسَئُوا فِيهَا وَلَا تُكَلِّمُونِ ﴿١٠٨﴾ [خدا] می گوید: در دوزخ گم شوید و با من سخن مگویید! إِنَّهُ كَانَ فَرِيقٌ مِنْ عِبَادِي يَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ ﴿١٠٩﴾ گروهی از بندگان من بودند که می گفتند: پروردگارا! ما ایمان آوردیم، پس ما را بیامرز و به ما رحم کن که تو بهترین رحم کنندگانی. فَاتَّخَذْتُمُوهُمْ سِخْرِيًّا حَتَّىٰ أَنْسَوْكُمْ ذِكْرِي وَكُنْتُمْ مِنْهُمْ تَضْحَكُونَ ﴿١١٠﴾ ولی شما آنان را به مسخره گرفتید، تا یاد مرا از خاطرتان برد، و شما همواره به آنان می خندیدید!! إِنِّي جَزَيْتُهُمُ الْيَوْمَ بِمَا صَبَرُوا أَنَّهُمْ هُمُ الْفَائِزُونَ ﴿١١١﴾ من امروز آنان را در برابر صبری که کردند پاداش دادم که همه آنان کامیابند. قَالَ كَمْ لَبِثْتُمْ فِي الْأَرْضِ عَدَدَ سِنِينَ ﴿١١٢﴾ [خدا] می گوید: از جهت شمار سال ها چه مدت در زمین درنگ داشتید؟ قَالُوا لَبِثْنَا يَوْمًا أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ فَاسْأَلِ الْعَادِّينَ ﴿١١٣﴾ می گویند: روزی یا بخشی از روزی، ولی [ای پرسنده!] از شمارندگان [پیشگاه خود] بپرس. قَالَ إِنْ لَبِثْتُمْ إِلَّا قَلِيلًا ۖ لَوْ أَنَّكُمْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿١١٤﴾ [خدا] می گوید: اگر معرفت و شناخت می داشتید [می دانستید که] جز اندکی درنگ نکرده اید. أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثًا وَأَنَّكُمْ إِلَيْنَا لَا تُرْجَعُونَ ﴿١١٥﴾ آیا پنداشته اید که شما را بیهوده و عبث آفریدیم، و اینکه به سوی ما بازگردانده نمی شوید؟ فَتَعَالَى اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ ۖ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِيمِ ﴿١١٦﴾ پس برتر است خدا آن فرمانروای حق هیچ معبودی جز او نیست، [او] پروردگار عرش نیکو و باارزش است. وَمَنْ يَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ لَا بُرْهَانَ لَهُ بِهِ فَإِنَّمَا حِسَابُهُ عِنْدَ رَبِّهِ ۚ إِنَّهُ لَا يُفْلِـحُ الْكَافِرُونَ ﴿١١٧﴾ و هر کس با خدا معبود دیگری بپرستد [که] هیچ دلیلی بر حقّانیّت آن ندارد، حسابش فقط نزد پروردگار اوست؛ بدون تردید کافران، رستگار نمی شوند. وَقُلْ رَبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ ﴿١١٨﴾ و بگو: پروردگارا! [مرا] بیامرز و [بر من] رحم کن و تو بهترین رحم کنندگانی.

نظم حکیمانه ی الهی و ماتریکس شیطانی: روزی بسیاری از انسانها چشم باز میکنند و می‌بینند که بخشی از یک شبکه ی کامپیوتری تاریک هستند، درحالی که تنها اتصال این شبکه به سیاه چاله های سرگردان است و انسان آنجا میفهمد که برده ی ابدی چیزی است که هیچ چیز نیست، حتی میفهمد که برده هم نیست، دنبال مالک خودش میگردد اما هیچ چیز هیچ سخنی به او نمی‌گوید، زندانی تاریکی که از درون و بیرون میسوزد، نه می میرد و نه زندگی میکند. بدانید که اکنون در روزهای ابتدایی تشکیل ماتریکس شیطانی هستیم، از اینستاگرام خارج شوید به الله و قرآن رجوع کنید. به شبکه ی الهی متصل شوید که در آن یک تار موی ایمان به سلامی اتصال دارد که جاودانه بودن در آن آرزوی ابدی هر انسان است. اعوذ بالله من الشیطان الرجیم بسم‌الله الرحمن الرحیم فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ فَلَا أَنْسَابَ بَيْنَهُمْ يَوْمَئِذٍ وَلَا يَتَسَاءَلُونَ ﴿١٠١﴾ پس هنگامی که در صور دمیده شود، در آن روز نه میانشان خویشاوندی و نسبی وجود خواهد داشت و نه از اوضاع و احوال یکدیگر می پرسند؛ فَمَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿١٠٢﴾ پس کسانی که اعمال وزن شده آنان سنگین است، همانانند که رستگارند. وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ فِي جَهَنَّمَ خَالِدُونَ ﴿١٠٣﴾ و کسانی که اعمال وزن شده آنان سبک است، همانانند که سرمایه وجودشان را از دست داده و در دوزخ جاودانه اند. تَلْفَحُ وُجُوهَهُمُ النَّارُ وَهُمْ فِيهَا كَالِحُونَ ﴿١٠٤﴾ آتش صورت هایشان را می سوزاند، و آنان در آنجا زشت رویانی بد منظرند! أَلَمْ تَكُنْ آيَاتِي تُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ فَكُنْتُمْ بِهَا تُكَذِّبُونَ ﴿١٠٥﴾ [خدا به آنان می گوید:] آیا آیات من بر شما خوانده نمی شد و شما آنها را تکذیب می کردید؟ قَالُوا رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَيْنَا شِقْوَتُنَا وَكُنَّا قَوْمًا ضَالِّينَ ﴿١٠٦﴾ می گویند: پروردگارا! تیره بختی و شقاوت ما بر ما چیره شد، و ما گروهی گمراه بودیم. رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ ﴿١٠٧﴾ پروردگارا! ما را از دوزخ بیرون آر، پس اگر [به بدی ها و گمراهی ها] بازگشتیم، بی تردید ستمکار خواهیم بود. قَالَ اخْسَئُوا فِيهَا وَلَا تُكَلِّمُونِ ﴿١٠٨﴾ [خدا] می گوید: در دوزخ گم شوید و با من سخن مگویید! إِنَّهُ كَانَ فَرِيقٌ مِنْ عِبَادِي يَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ ﴿١٠٩﴾ گروهی از بندگان من بودند که می گفتند: پروردگارا! ما ایمان آوردیم، پس ما را بیامرز و به ما رحم کن که تو بهترین رحم کنندگانی. فَاتَّخَذْتُمُوهُمْ سِخْرِيًّا حَتَّىٰ أَنْسَوْكُمْ ذِكْرِي وَكُنْتُمْ مِنْهُمْ تَضْحَكُونَ ﴿١١٠﴾ ولی شما آنان را به مسخره گرفتید، تا یاد مرا از خاطرتان برد، و شما همواره به آنان می خندیدید!! إِنِّي جَزَيْتُهُمُ الْيَوْمَ بِمَا صَبَرُوا أَنَّهُمْ هُمُ الْفَائِزُونَ ﴿١١١﴾ من امروز آنان را در برابر صبری که کردند پاداش دادم که همه آنان کامیابند. قَالَ كَمْ لَبِثْتُمْ فِي الْأَرْضِ عَدَدَ سِنِينَ ﴿١١٢﴾ [خدا] می گوید: از جهت شمار سال ها چه مدت در زمین درنگ داشتید؟ قَالُوا لَبِثْنَا يَوْمًا أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ فَاسْأَلِ الْعَادِّينَ ﴿١١٣﴾ می گویند: روزی یا بخشی از روزی، ولی [ای پرسنده!] از شمارندگان [پیشگاه خود] بپرس. قَالَ إِنْ لَبِثْتُمْ إِلَّا قَلِيلًا ۖ لَوْ أَنَّكُمْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿١١٤﴾ [خدا] می گوید: اگر معرفت و شناخت می داشتید [می دانستید که] جز اندکی درنگ نکرده اید. أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثًا وَأَنَّكُمْ إِلَيْنَا لَا تُرْجَعُونَ ﴿١١٥﴾ آیا پنداشته اید که شما را بیهوده و عبث آفریدیم، و اینکه به سوی ما بازگردانده نمی شوید؟ فَتَعَالَى اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ ۖ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِيمِ ﴿١١٦﴾ پس برتر است خدا آن فرمانروای حق هیچ معبودی جز او نیست، [او] پروردگار عرش نیکو و باارزش است. وَمَنْ يَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ لَا بُرْهَانَ لَهُ بِهِ فَإِنَّمَا حِسَابُهُ عِنْدَ رَبِّهِ ۚ إِنَّهُ لَا يُفْلِـحُ الْكَافِرُونَ ﴿١١٧﴾ و هر کس با خدا معبود دیگری بپرستد [که] هیچ دلیلی بر حقّانیّت آن ندارد، حسابش فقط نزد پروردگار اوست؛ بدون تردید کافران، رستگار نمی شوند. وَقُلْ رَبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ ﴿١١٨﴾ و بگو: پروردگارا! [مرا] بیامرز و [بر من] رحم کن و تو بهترین رحم کنندگانی.

نظم حکیمانه ی الهی و ماتریکس شیطانی: روزی بسیاری از انسانها چشم باز میکنند و می‌بینند که بخشی از یک شبکه ی کامپیوتری تاریک هستند، درحالی که تنها اتصال این شبکه به سیاه چاله های سرگردان است و انسان آنجا میفهمد که برده ی ابدی چیزی است که هیچ چیز نیست، حتی میفهمد که برده هم نیست، دنبال مالک خودش میگردد اما هیچ چیز هیچ سخنی به او نمی‌گوید، زندانی تاریکی که از درون و بیرون میسوزد، نه می میرد و نه زندگی میکند. بدانید که اکنون در روزهای ابتدایی تشکیل ماتریکس شیطانی هستیم، از اینستاگرام خارج شوید به الله و قرآن رجوع کنید. به شبکه ی الهی متصل شوید که در آن یک تار موی ایمان به سلامی اتصال دارد که جاودانه بودن در آن آرزوی ابدی هر انسان است. اعوذ بالله من الشیطان الرجیم بسم‌الله الرحمن الرحیم فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ فَلَا أَنْسَابَ بَيْنَهُمْ يَوْمَئِذٍ وَلَا يَتَسَاءَلُونَ ﴿١٠١﴾ پس هنگامی که در صور دمیده شود، در آن روز نه میانشان خویشاوندی و نسبی وجود خواهد داشت و نه از اوضاع و احوال یکدیگر می پرسند؛ فَمَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿١٠٢﴾ پس کسانی که اعمال وزن شده آنان سنگین است، همانانند که رستگارند. وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ فِي جَهَنَّمَ خَالِدُونَ ﴿١٠٣﴾ و کسانی که اعمال وزن شده آنان سبک است، همانانند که سرمایه وجودشان را از دست داده و در دوزخ جاودانه اند. تَلْفَحُ وُجُوهَهُمُ النَّارُ وَهُمْ فِيهَا كَالِحُونَ ﴿١٠٤﴾ آتش صورت هایشان را می سوزاند، و آنان در آنجا زشت رویانی بد منظرند! أَلَمْ تَكُنْ آيَاتِي تُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ فَكُنْتُمْ بِهَا تُكَذِّبُونَ ﴿١٠٥﴾ [خدا به آنان می گوید:] آیا آیات من بر شما خوانده نمی شد و شما آنها را تکذیب می کردید؟ قَالُوا رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَيْنَا شِقْوَتُنَا وَكُنَّا قَوْمًا ضَالِّينَ ﴿١٠٦﴾ می گویند: پروردگارا! تیره بختی و شقاوت ما بر ما چیره شد، و ما گروهی گمراه بودیم. رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ ﴿١٠٧﴾ پروردگارا! ما را از دوزخ بیرون آر، پس اگر [به بدی ها و گمراهی ها] بازگشتیم، بی تردید ستمکار خواهیم بود. قَالَ اخْسَئُوا فِيهَا وَلَا تُكَلِّمُونِ ﴿١٠٨﴾ [خدا] می گوید: در دوزخ گم شوید و با من سخن مگویید! إِنَّهُ كَانَ فَرِيقٌ مِنْ عِبَادِي يَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ ﴿١٠٩﴾ گروهی از بندگان من بودند که می گفتند: پروردگارا! ما ایمان آوردیم، پس ما را بیامرز و به ما رحم کن که تو بهترین رحم کنندگانی. فَاتَّخَذْتُمُوهُمْ سِخْرِيًّا حَتَّىٰ أَنْسَوْكُمْ ذِكْرِي وَكُنْتُمْ مِنْهُمْ تَضْحَكُونَ ﴿١١٠﴾ ولی شما آنان را به مسخره گرفتید، تا یاد مرا از خاطرتان برد، و شما همواره به آنان می خندیدید!! إِنِّي جَزَيْتُهُمُ الْيَوْمَ بِمَا صَبَرُوا أَنَّهُمْ هُمُ الْفَائِزُونَ ﴿١١١﴾ من امروز آنان را در برابر صبری که کردند پاداش دادم که همه آنان کامیابند. قَالَ كَمْ لَبِثْتُمْ فِي الْأَرْضِ عَدَدَ سِنِينَ ﴿١١٢﴾ [خدا] می گوید: از جهت شمار سال ها چه مدت در زمین درنگ داشتید؟ قَالُوا لَبِثْنَا يَوْمًا أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ فَاسْأَلِ الْعَادِّينَ ﴿١١٣﴾ می گویند: روزی یا بخشی از روزی، ولی [ای پرسنده!] از شمارندگان [پیشگاه خود] بپرس. قَالَ إِنْ لَبِثْتُمْ إِلَّا قَلِيلًا ۖ لَوْ أَنَّكُمْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿١١٤﴾ [خدا] می گوید: اگر معرفت و شناخت می داشتید [می دانستید که] جز اندکی درنگ نکرده اید. أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثًا وَأَنَّكُمْ إِلَيْنَا لَا تُرْجَعُونَ ﴿١١٥﴾ آیا پنداشته اید که شما را بیهوده و عبث آفریدیم، و اینکه به سوی ما بازگردانده نمی شوید؟ فَتَعَالَى اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ ۖ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِيمِ ﴿١١٦﴾ پس برتر است خدا آن فرمانروای حق هیچ معبودی جز او نیست، [او] پروردگار عرش نیکو و باارزش است. وَمَنْ يَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ لَا بُرْهَانَ لَهُ بِهِ فَإِنَّمَا حِسَابُهُ عِنْدَ رَبِّهِ ۚ إِنَّهُ لَا يُفْلِـحُ الْكَافِرُونَ ﴿١١٧﴾ و هر کس با خدا معبود دیگری بپرستد [که] هیچ دلیلی بر حقّانیّت آن ندارد، حسابش فقط نزد پروردگار اوست؛ بدون تردید کافران، رستگار نمی شوند. وَقُلْ رَبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ ﴿١١٨﴾ و بگو: پروردگارا! [مرا] بیامرز و [بر من] رحم کن و تو بهترین رحم کنندگانی.

نظم حکیمانه ی الهی و ماتریکس شیطانی: روزی بسیاری از انسانها چشم باز میکنند و می‌بینند که بخشی از یک شبکه ی کامپیوتری تاریک هستند، درحالی که تنها اتصال این شبکه به سیاه چاله های سرگردان است و انسان آنجا میفهمد که برده ی ابدی چیزی است که هیچ چیز نیست، حتی میفهمد که برده هم نیست، دنبال مالک خودش میگردد اما هیچ چیز هیچ سخنی به او نمی‌گوید، زندانی تاریکی که از درون و بیرون میسوزد، نه می میرد و نه زندگی میکند. بدانید که اکنون در روزهای ابتدایی تشکیل ماتریکس شیطانی هستیم، از اینستاگرام خارج شوید به الله و قرآن رجوع کنید. به شبکه ی الهی متصل شوید که در آن یک تار موی ایمان به سلامی اتصال دارد که جاودانه بودن در آن آرزوی ابدی هر انسان است. اعوذ بالله من الشیطان الرجیم بسم‌الله الرحمن الرحیم فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ فَلَا أَنْسَابَ بَيْنَهُمْ يَوْمَئِذٍ وَلَا يَتَسَاءَلُونَ ﴿١٠١﴾ پس هنگامی که در صور دمیده شود، در آن روز نه میانشان خویشاوندی و نسبی وجود خواهد داشت و نه از اوضاع و احوال یکدیگر می پرسند؛ فَمَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿١٠٢﴾ پس کسانی که اعمال وزن شده آنان سنگین است، همانانند که رستگارند. وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ فِي جَهَنَّمَ خَالِدُونَ ﴿١٠٣﴾ و کسانی که اعمال وزن شده آنان سبک است، همانانند که سرمایه وجودشان را از دست داده و در دوزخ جاودانه اند. تَلْفَحُ وُجُوهَهُمُ النَّارُ وَهُمْ فِيهَا كَالِحُونَ ﴿١٠٤﴾ آتش صورت هایشان را می سوزاند، و آنان در آنجا زشت رویانی بد منظرند! أَلَمْ تَكُنْ آيَاتِي تُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ فَكُنْتُمْ بِهَا تُكَذِّبُونَ ﴿١٠٥﴾ [خدا به آنان می گوید:] آیا آیات من بر شما خوانده نمی شد و شما آنها را تکذیب می کردید؟ قَالُوا رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَيْنَا شِقْوَتُنَا وَكُنَّا قَوْمًا ضَالِّينَ ﴿١٠٦﴾ می گویند: پروردگارا! تیره بختی و شقاوت ما بر ما چیره شد، و ما گروهی گمراه بودیم. رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ ﴿١٠٧﴾ پروردگارا! ما را از دوزخ بیرون آر، پس اگر [به بدی ها و گمراهی ها] بازگشتیم، بی تردید ستمکار خواهیم بود. قَالَ اخْسَئُوا فِيهَا وَلَا تُكَلِّمُونِ ﴿١٠٨﴾ [خدا] می گوید: در دوزخ گم شوید و با من سخن مگویید! إِنَّهُ كَانَ فَرِيقٌ مِنْ عِبَادِي يَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ ﴿١٠٩﴾ گروهی از بندگان من بودند که می گفتند: پروردگارا! ما ایمان آوردیم، پس ما را بیامرز و به ما رحم کن که تو بهترین رحم کنندگانی. فَاتَّخَذْتُمُوهُمْ سِخْرِيًّا حَتَّىٰ أَنْسَوْكُمْ ذِكْرِي وَكُنْتُمْ مِنْهُمْ تَضْحَكُونَ ﴿١١٠﴾ ولی شما آنان را به مسخره گرفتید، تا یاد مرا از خاطرتان برد، و شما همواره به آنان می خندیدید!! إِنِّي جَزَيْتُهُمُ الْيَوْمَ بِمَا صَبَرُوا أَنَّهُمْ هُمُ الْفَائِزُونَ ﴿١١١﴾ من امروز آنان را در برابر صبری که کردند پاداش دادم که همه آنان کامیابند. قَالَ كَمْ لَبِثْتُمْ فِي الْأَرْضِ عَدَدَ سِنِينَ ﴿١١٢﴾ [خدا] می گوید: از جهت شمار سال ها چه مدت در زمین درنگ داشتید؟ قَالُوا لَبِثْنَا يَوْمًا أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ فَاسْأَلِ الْعَادِّينَ ﴿١١٣﴾ می گویند: روزی یا بخشی از روزی، ولی [ای پرسنده!] از شمارندگان [پیشگاه خود] بپرس. قَالَ إِنْ لَبِثْتُمْ إِلَّا قَلِيلًا ۖ لَوْ أَنَّكُمْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿١١٤﴾ [خدا] می گوید: اگر معرفت و شناخت می داشتید [می دانستید که] جز اندکی درنگ نکرده اید. أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثًا وَأَنَّكُمْ إِلَيْنَا لَا تُرْجَعُونَ ﴿١١٥﴾ آیا پنداشته اید که شما را بیهوده و عبث آفریدیم، و اینکه به سوی ما بازگردانده نمی شوید؟ فَتَعَالَى اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ ۖ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِيمِ ﴿١١٦﴾ پس برتر است خدا آن فرمانروای حق هیچ معبودی جز او نیست، [او] پروردگار عرش نیکو و باارزش است. وَمَنْ يَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ لَا بُرْهَانَ لَهُ بِهِ فَإِنَّمَا حِسَابُهُ عِنْدَ رَبِّهِ ۚ إِنَّهُ لَا يُفْلِـحُ الْكَافِرُونَ ﴿١١٧﴾ و هر کس با خدا معبود دیگری بپرستد [که] هیچ دلیلی بر حقّانیّت آن ندارد، حسابش فقط نزد پروردگار اوست؛ بدون تردید کافران، رستگار نمی شوند. وَقُلْ رَبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ ﴿١١٨﴾ و بگو: پروردگارا! [مرا] بیامرز و [بر من] رحم کن و تو بهترین رحم کنندگانی.

نظم حکیمانه ی الهی و ماتریکس شیطانی: روزی بسیاری از انسانها چشم باز میکنند و می‌بینند که بخشی از یک شبکه ی کامپیوتری تاریک هستند، درحالی که تنها اتصال این شبکه به سیاه چاله های سرگردان است و انسان آنجا میفهمد که برده ی ابدی چیزی است که هیچ چیز نیست، حتی میفهمد که برده هم نیست، دنبال مالک خودش میگردد اما هیچ چیز هیچ سخنی به او نمی‌گوید، زندانی تاریکی که از درون و بیرون میسوزد، نه می میرد و نه زندگی میکند. بدانید که اکنون در روزهای ابتدایی تشکیل ماتریکس شیطانی هستیم، از اینستاگرام خارج شوید به الله و قرآن رجوع کنید. به شبکه ی الهی متصل شوید که در آن یک تار موی ایمان به سلامی اتصال دارد که جاودانه بودن در آن آرزوی ابدی هر انسان است. اعوذ بالله من الشیطان الرجیم بسم‌الله الرحمن الرحیم فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ فَلَا أَنْسَابَ بَيْنَهُمْ يَوْمَئِذٍ وَلَا يَتَسَاءَلُونَ ﴿١٠١﴾ پس هنگامی که در صور دمیده شود، در آن روز نه میانشان خویشاوندی و نسبی وجود خواهد داشت و نه از اوضاع و احوال یکدیگر می پرسند؛ فَمَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿١٠٢﴾ پس کسانی که اعمال وزن شده آنان سنگین است، همانانند که رستگارند. وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ فِي جَهَنَّمَ خَالِدُونَ ﴿١٠٣﴾ و کسانی که اعمال وزن شده آنان سبک است، همانانند که سرمایه وجودشان را از دست داده و در دوزخ جاودانه اند. تَلْفَحُ وُجُوهَهُمُ النَّارُ وَهُمْ فِيهَا كَالِحُونَ ﴿١٠٤﴾ آتش صورت هایشان را می سوزاند، و آنان در آنجا زشت رویانی بد منظرند! أَلَمْ تَكُنْ آيَاتِي تُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ فَكُنْتُمْ بِهَا تُكَذِّبُونَ ﴿١٠٥﴾ [خدا به آنان می گوید:] آیا آیات من بر شما خوانده نمی شد و شما آنها را تکذیب می کردید؟ قَالُوا رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَيْنَا شِقْوَتُنَا وَكُنَّا قَوْمًا ضَالِّينَ ﴿١٠٦﴾ می گویند: پروردگارا! تیره بختی و شقاوت ما بر ما چیره شد، و ما گروهی گمراه بودیم. رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ ﴿١٠٧﴾ پروردگارا! ما را از دوزخ بیرون آر، پس اگر [به بدی ها و گمراهی ها] بازگشتیم، بی تردید ستمکار خواهیم بود. قَالَ اخْسَئُوا فِيهَا وَلَا تُكَلِّمُونِ ﴿١٠٨﴾ [خدا] می گوید: در دوزخ گم شوید و با من سخن مگویید! إِنَّهُ كَانَ فَرِيقٌ مِنْ عِبَادِي يَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ ﴿١٠٩﴾ گروهی از بندگان من بودند که می گفتند: پروردگارا! ما ایمان آوردیم، پس ما را بیامرز و به ما رحم کن که تو بهترین رحم کنندگانی. فَاتَّخَذْتُمُوهُمْ سِخْرِيًّا حَتَّىٰ أَنْسَوْكُمْ ذِكْرِي وَكُنْتُمْ مِنْهُمْ تَضْحَكُونَ ﴿١١٠﴾ ولی شما آنان را به مسخره گرفتید، تا یاد مرا از خاطرتان برد، و شما همواره به آنان می خندیدید!! إِنِّي جَزَيْتُهُمُ الْيَوْمَ بِمَا صَبَرُوا أَنَّهُمْ هُمُ الْفَائِزُونَ ﴿١١١﴾ من امروز آنان را در برابر صبری که کردند پاداش دادم که همه آنان کامیابند. قَالَ كَمْ لَبِثْتُمْ فِي الْأَرْضِ عَدَدَ سِنِينَ ﴿١١٢﴾ [خدا] می گوید: از جهت شمار سال ها چه مدت در زمین درنگ داشتید؟ قَالُوا لَبِثْنَا يَوْمًا أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ فَاسْأَلِ الْعَادِّينَ ﴿١١٣﴾ می گویند: روزی یا بخشی از روزی، ولی [ای پرسنده!] از شمارندگان [پیشگاه خود] بپرس. قَالَ إِنْ لَبِثْتُمْ إِلَّا قَلِيلًا ۖ لَوْ أَنَّكُمْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿١١٤﴾ [خدا] می گوید: اگر معرفت و شناخت می داشتید [می دانستید که] جز اندکی درنگ نکرده اید. أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثًا وَأَنَّكُمْ إِلَيْنَا لَا تُرْجَعُونَ ﴿١١٥﴾ آیا پنداشته اید که شما را بیهوده و عبث آفریدیم، و اینکه به سوی ما بازگردانده نمی شوید؟ فَتَعَالَى اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ ۖ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِيمِ ﴿١١٦﴾ پس برتر است خدا آن فرمانروای حق هیچ معبودی جز او نیست، [او] پروردگار عرش نیکو و باارزش است. وَمَنْ يَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ لَا بُرْهَانَ لَهُ بِهِ فَإِنَّمَا حِسَابُهُ عِنْدَ رَبِّهِ ۚ إِنَّهُ لَا يُفْلِـحُ الْكَافِرُونَ ﴿١١٧﴾ و هر کس با خدا معبود دیگری بپرستد [که] هیچ دلیلی بر حقّانیّت آن ندارد، حسابش فقط نزد پروردگار اوست؛ بدون تردید کافران، رستگار نمی شوند. وَقُلْ رَبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ ﴿١١٨﴾ و بگو: پروردگارا! [مرا] بیامرز و [بر من] رحم کن و تو بهترین رحم کنندگانی.

😅

نظم حکیمانه ی الهی و ماتریکس شیطانی: روزی بسیاری از انسانها چشم باز میکنند و می‌بینند که بخشی از یک شبکه ی کامپیوتری تاریک هستند، درحالی که تنها اتصال این شبکه به سیاه چاله های سرگردان است و انسان آنجا میفهمد که برده ی ابدی چیزی است که هیچ چیز نیست، حتی میفهمد که برده هم نیست، دنبال مالک خودش میگردد اما هیچ چیز هیچ سخنی به او نمی‌گوید، زندانی تاریکی که از درون و بیرون میسوزد، نه می میرد و نه زندگی میکند. بدانید که اکنون در روزهای ابتدایی تشکیل ماتریکس شیطانی هستیم، از اینستاگرام خارج شوید به الله و قرآن رجوع کنید. به شبکه ی الهی متصل شوید که در آن یک تار موی ایمان به سلامی اتصال دارد که جاودانه بودن در آن آرزوی ابدی هر انسان است. اعوذ بالله من الشیطان الرجیم بسم‌الله الرحمن الرحیم فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ فَلَا أَنْسَابَ بَيْنَهُمْ يَوْمَئِذٍ وَلَا يَتَسَاءَلُونَ ﴿١٠١﴾ پس هنگامی که در صور دمیده شود، در آن روز نه میانشان خویشاوندی و نسبی وجود خواهد داشت و نه از اوضاع و احوال یکدیگر می پرسند؛ فَمَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿١٠٢﴾ پس کسانی که اعمال وزن شده آنان سنگین است، همانانند که رستگارند. وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ فِي جَهَنَّمَ خَالِدُونَ ﴿١٠٣﴾ و کسانی که اعمال وزن شده آنان سبک است، همانانند که سرمایه وجودشان را از دست داده و در دوزخ جاودانه اند. تَلْفَحُ وُجُوهَهُمُ النَّارُ وَهُمْ فِيهَا كَالِحُونَ ﴿١٠٤﴾ آتش صورت هایشان را می سوزاند، و آنان در آنجا زشت رویانی بد منظرند! أَلَمْ تَكُنْ آيَاتِي تُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ فَكُنْتُمْ بِهَا تُكَذِّبُونَ ﴿١٠٥﴾ [خدا به آنان می گوید:] آیا آیات من بر شما خوانده نمی شد و شما آنها را تکذیب می کردید؟ قَالُوا رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَيْنَا شِقْوَتُنَا وَكُنَّا قَوْمًا ضَالِّينَ ﴿١٠٦﴾ می گویند: پروردگارا! تیره بختی و شقاوت ما بر ما چیره شد، و ما گروهی گمراه بودیم. رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ ﴿١٠٧﴾ پروردگارا! ما را از دوزخ بیرون آر، پس اگر [به بدی ها و گمراهی ها] بازگشتیم، بی تردید ستمکار خواهیم بود. قَالَ اخْسَئُوا فِيهَا وَلَا تُكَلِّمُونِ ﴿١٠٨﴾ [خدا] می گوید: در دوزخ گم شوید و با من سخن مگویید! إِنَّهُ كَانَ فَرِيقٌ مِنْ عِبَادِي يَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ ﴿١٠٩﴾ گروهی از بندگان من بودند که می گفتند: پروردگارا! ما ایمان آوردیم، پس ما را بیامرز و به ما رحم کن که تو بهترین رحم کنندگانی. فَاتَّخَذْتُمُوهُمْ سِخْرِيًّا حَتَّىٰ أَنْسَوْكُمْ ذِكْرِي وَكُنْتُمْ مِنْهُمْ تَضْحَكُونَ ﴿١١٠﴾ ولی شما آنان را به مسخره گرفتید، تا یاد مرا از خاطرتان برد، و شما همواره به آنان می خندیدید!! إِنِّي جَزَيْتُهُمُ الْيَوْمَ بِمَا صَبَرُوا أَنَّهُمْ هُمُ الْفَائِزُونَ ﴿١١١﴾ من امروز آنان را در برابر صبری که کردند پاداش دادم که همه آنان کامیابند. قَالَ كَمْ لَبِثْتُمْ فِي الْأَرْضِ عَدَدَ سِنِينَ ﴿١١٢﴾ [خدا] می گوید: از جهت شمار سال ها چه مدت در زمین درنگ داشتید؟ قَالُوا لَبِثْنَا يَوْمًا أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ فَاسْأَلِ الْعَادِّينَ ﴿١١٣﴾ می گویند: روزی یا بخشی از روزی، ولی [ای پرسنده!] از شمارندگان [پیشگاه خود] بپرس. قَالَ إِنْ لَبِثْتُمْ إِلَّا قَلِيلًا ۖ لَوْ أَنَّكُمْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿١١٤﴾ [خدا] می گوید: اگر معرفت و شناخت می داشتید [می دانستید که] جز اندکی درنگ نکرده اید. أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثًا وَأَنَّكُمْ إِلَيْنَا لَا تُرْجَعُونَ ﴿١١٥﴾ آیا پنداشته اید که شما را بیهوده و عبث آفریدیم، و اینکه به سوی ما بازگردانده نمی شوید؟ فَتَعَالَى اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ ۖ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِيمِ ﴿١١٦﴾ پس برتر است خدا آن فرمانروای حق هیچ معبودی جز او نیست، [او] پروردگار عرش نیکو و باارزش است. وَمَنْ يَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ لَا بُرْهَانَ لَهُ بِهِ فَإِنَّمَا حِسَابُهُ عِنْدَ رَبِّهِ ۚ إِنَّهُ لَا يُفْلِـحُ الْكَافِرُونَ ﴿١١٧﴾ و هر کس با خدا معبود دیگری بپرستد [که] هیچ دلیلی بر حقّانیّت آن ندارد، حسابش فقط نزد پروردگار اوست؛ بدون تردید کافران، رستگار نمی شوند. وَقُلْ رَبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ ﴿١١٨﴾ و بگو: پروردگارا! [مرا] بیامرز و [بر من] رحم کن و تو بهترین رحم کنندگانی.

ایمان بیاورید ب خدای یکتا آفریننده همه چیز همانطور که بعداز ۳۰۰ سال اصحاب کهف را بیدار کرد گول نزنید خودتان را

به شما تبریک میگم چون از معدود خاممهایی هستی که این بجث را گوش کردی . تقریبا همه مرد بودند

داود عزیز. با این استدلال های که می‌کند . خیلی باسواد و دانشمند است.

@@mostafaabrahime6334 از دیدگاه من، داوود جان آدم باهوشی هست اما همزمان نادان و لجباز و خودبزرگ بین هم هست. به همين دلیل، نمی‌تواند بدون سوگیری، آنچه درست هست را درست تشخیص داده و بپذیرد. ضمناً استدلال‌های ایشان، بسیار سطحی و نادرست هست. بیشتر مغلطه و سفسطه می‌کند تا استدلال.

😂😂😂😂😂 ما تو چون الله هستیم 😂😂😂 من الان دارم حسش میکنم دقیقا تو چون خدا هستم چ حالی میده😂😂😂😂

نظم حکیمانه ی الهی و ماتریکس شیطانی: روزی بسیاری از انسانها چشم باز میکنند و می‌بینند که بخشی از یک شبکه ی کامپیوتری تاریک هستند، درحالی که تنها اتصال این شبکه به سیاه چاله های سرگردان است و انسان آنجا میفهمد که برده ی ابدی چیزی است که هیچ چیز نیست، حتی میفهمد که برده هم نیست، دنبال مالک خودش میگردد اما هیچ چیز هیچ سخنی به او نمی‌گوید، زندانی تاریکی که از درون و بیرون میسوزد، نه می میرد و نه زندگی میکند. بدانید که اکنون در روزهای ابتدایی تشکیل ماتریکس شیطانی هستیم، از اینستاگرام خارج شوید به الله و قرآن رجوع کنید. به شبکه ی الهی متصل شوید که در آن یک تار موی ایمان به سلامی اتصال دارد که جاودانه بودن در آن آرزوی ابدی هر انسان است. اعوذ بالله من الشیطان الرجیم بسم‌الله الرحمن الرحیم فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ فَلَا أَنْسَابَ بَيْنَهُمْ يَوْمَئِذٍ وَلَا يَتَسَاءَلُونَ ﴿١٠١﴾ پس هنگامی که در صور دمیده شود، در آن روز نه میانشان خویشاوندی و نسبی وجود خواهد داشت و نه از اوضاع و احوال یکدیگر می پرسند؛ فَمَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿١٠٢﴾ پس کسانی که اعمال وزن شده آنان سنگین است، همانانند که رستگارند. وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ فِي جَهَنَّمَ خَالِدُونَ ﴿١٠٣﴾ و کسانی که اعمال وزن شده آنان سبک است، همانانند که سرمایه وجودشان را از دست داده و در دوزخ جاودانه اند. تَلْفَحُ وُجُوهَهُمُ النَّارُ وَهُمْ فِيهَا كَالِحُونَ ﴿١٠٤﴾ آتش صورت هایشان را می سوزاند، و آنان در آنجا زشت رویانی بد منظرند! أَلَمْ تَكُنْ آيَاتِي تُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ فَكُنْتُمْ بِهَا تُكَذِّبُونَ ﴿١٠٥﴾ [خدا به آنان می گوید:] آیا آیات من بر شما خوانده نمی شد و شما آنها را تکذیب می کردید؟ قَالُوا رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَيْنَا شِقْوَتُنَا وَكُنَّا قَوْمًا ضَالِّينَ ﴿١٠٦﴾ می گویند: پروردگارا! تیره بختی و شقاوت ما بر ما چیره شد، و ما گروهی گمراه بودیم. رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ ﴿١٠٧﴾ پروردگارا! ما را از دوزخ بیرون آر، پس اگر [به بدی ها و گمراهی ها] بازگشتیم، بی تردید ستمکار خواهیم بود. قَالَ اخْسَئُوا فِيهَا وَلَا تُكَلِّمُونِ ﴿١٠٨﴾ [خدا] می گوید: در دوزخ گم شوید و با من سخن مگویید! إِنَّهُ كَانَ فَرِيقٌ مِنْ عِبَادِي يَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ ﴿١٠٩﴾ گروهی از بندگان من بودند که می گفتند: پروردگارا! ما ایمان آوردیم، پس ما را بیامرز و به ما رحم کن که تو بهترین رحم کنندگانی. فَاتَّخَذْتُمُوهُمْ سِخْرِيًّا حَتَّىٰ أَنْسَوْكُمْ ذِكْرِي وَكُنْتُمْ مِنْهُمْ تَضْحَكُونَ ﴿١١٠﴾ ولی شما آنان را به مسخره گرفتید، تا یاد مرا از خاطرتان برد، و شما همواره به آنان می خندیدید!! إِنِّي جَزَيْتُهُمُ الْيَوْمَ بِمَا صَبَرُوا أَنَّهُمْ هُمُ الْفَائِزُونَ ﴿١١١﴾ من امروز آنان را در برابر صبری که کردند پاداش دادم که همه آنان کامیابند. قَالَ كَمْ لَبِثْتُمْ فِي الْأَرْضِ عَدَدَ سِنِينَ ﴿١١٢﴾ [خدا] می گوید: از جهت شمار سال ها چه مدت در زمین درنگ داشتید؟ قَالُوا لَبِثْنَا يَوْمًا أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ فَاسْأَلِ الْعَادِّينَ ﴿١١٣﴾ می گویند: روزی یا بخشی از روزی، ولی [ای پرسنده!] از شمارندگان [پیشگاه خود] بپرس. قَالَ إِنْ لَبِثْتُمْ إِلَّا قَلِيلًا ۖ لَوْ أَنَّكُمْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿١١٤﴾ [خدا] می گوید: اگر معرفت و شناخت می داشتید [می دانستید که] جز اندکی درنگ نکرده اید. أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثًا وَأَنَّكُمْ إِلَيْنَا لَا تُرْجَعُونَ ﴿١١٥﴾ آیا پنداشته اید که شما را بیهوده و عبث آفریدیم، و اینکه به سوی ما بازگردانده نمی شوید؟ فَتَعَالَى اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ ۖ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِيمِ ﴿١١٦﴾ پس برتر است خدا آن فرمانروای حق هیچ معبودی جز او نیست، [او] پروردگار عرش نیکو و باارزش است. وَمَنْ يَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ لَا بُرْهَانَ لَهُ بِهِ فَإِنَّمَا حِسَابُهُ عِنْدَ رَبِّهِ ۚ إِنَّهُ لَا يُفْلِـحُ الْكَافِرُونَ ﴿١١٧﴾ و هر کس با خدا معبود دیگری بپرستد [که] هیچ دلیلی بر حقّانیّت آن ندارد، حسابش فقط نزد پروردگار اوست؛ بدون تردید کافران، رستگار نمی شوند. وَقُلْ رَبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ ﴿١١٨﴾ و بگو: پروردگارا! [مرا] بیامرز و [بر من] رحم کن و تو بهترین رحم کنندگانی.

نظم حکیمانه ی الهی و ماتریکس شیطانی: روزی بسیاری از انسانها چشم باز میکنند و می‌بینند که بخشی از یک شبکه ی کامپیوتری تاریک هستند، درحالی که تنها اتصال این شبکه به سیاه چاله های سرگردان است و انسان آنجا میفهمد که برده ی ابدی چیزی است که هیچ چیز نیست، حتی میفهمد که برده هم نیست، دنبال مالک خودش میگردد اما هیچ چیز هیچ سخنی به او نمی‌گوید، زندانی تاریکی که از درون و بیرون میسوزد، نه می میرد و نه زندگی میکند. بدانید که اکنون در روزهای ابتدایی تشکیل ماتریکس شیطانی هستیم، از اینستاگرام خارج شوید به الله و قرآن رجوع کنید. به شبکه ی الهی متصل شوید که در آن یک تار موی ایمان به سلامی اتصال دارد که جاودانه بودن در آن آرزوی ابدی هر انسان است. اعوذ بالله من الشیطان الرجیم بسم‌الله الرحمن الرحیم فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ فَلَا أَنْسَابَ بَيْنَهُمْ يَوْمَئِذٍ وَلَا يَتَسَاءَلُونَ ﴿١٠١﴾ پس هنگامی که در صور دمیده شود، در آن روز نه میانشان خویشاوندی و نسبی وجود خواهد داشت و نه از اوضاع و احوال یکدیگر می پرسند؛ فَمَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿١٠٢﴾ پس کسانی که اعمال وزن شده آنان سنگین است، همانانند که رستگارند. وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ فِي جَهَنَّمَ خَالِدُونَ ﴿١٠٣﴾ و کسانی که اعمال وزن شده آنان سبک است، همانانند که سرمایه وجودشان را از دست داده و در دوزخ جاودانه اند. تَلْفَحُ وُجُوهَهُمُ النَّارُ وَهُمْ فِيهَا كَالِحُونَ ﴿١٠٤﴾ آتش صورت هایشان را می سوزاند، و آنان در آنجا زشت رویانی بد منظرند! أَلَمْ تَكُنْ آيَاتِي تُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ فَكُنْتُمْ بِهَا تُكَذِّبُونَ ﴿١٠٥﴾ [خدا به آنان می گوید:] آیا آیات من بر شما خوانده نمی شد و شما آنها را تکذیب می کردید؟ قَالُوا رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَيْنَا شِقْوَتُنَا وَكُنَّا قَوْمًا ضَالِّينَ ﴿١٠٦﴾ می گویند: پروردگارا! تیره بختی و شقاوت ما بر ما چیره شد، و ما گروهی گمراه بودیم. رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ ﴿١٠٧﴾ پروردگارا! ما را از دوزخ بیرون آر، پس اگر [به بدی ها و گمراهی ها] بازگشتیم، بی تردید ستمکار خواهیم بود. قَالَ اخْسَئُوا فِيهَا وَلَا تُكَلِّمُونِ ﴿١٠٨﴾ [خدا] می گوید: در دوزخ گم شوید و با من سخن مگویید! إِنَّهُ كَانَ فَرِيقٌ مِنْ عِبَادِي يَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ ﴿١٠٩﴾ گروهی از بندگان من بودند که می گفتند: پروردگارا! ما ایمان آوردیم، پس ما را بیامرز و به ما رحم کن که تو بهترین رحم کنندگانی. فَاتَّخَذْتُمُوهُمْ سِخْرِيًّا حَتَّىٰ أَنْسَوْكُمْ ذِكْرِي وَكُنْتُمْ مِنْهُمْ تَضْحَكُونَ ﴿١١٠﴾ ولی شما آنان را به مسخره گرفتید، تا یاد مرا از خاطرتان برد، و شما همواره به آنان می خندیدید!! إِنِّي جَزَيْتُهُمُ الْيَوْمَ بِمَا صَبَرُوا أَنَّهُمْ هُمُ الْفَائِزُونَ ﴿١١١﴾ من امروز آنان را در برابر صبری که کردند پاداش دادم که همه آنان کامیابند. قَالَ كَمْ لَبِثْتُمْ فِي الْأَرْضِ عَدَدَ سِنِينَ ﴿١١٢﴾ [خدا] می گوید: از جهت شمار سال ها چه مدت در زمین درنگ داشتید؟ قَالُوا لَبِثْنَا يَوْمًا أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ فَاسْأَلِ الْعَادِّينَ ﴿١١٣﴾ می گویند: روزی یا بخشی از روزی، ولی [ای پرسنده!] از شمارندگان [پیشگاه خود] بپرس. قَالَ إِنْ لَبِثْتُمْ إِلَّا قَلِيلًا ۖ لَوْ أَنَّكُمْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿١١٤﴾ [خدا] می گوید: اگر معرفت و شناخت می داشتید [می دانستید که] جز اندکی درنگ نکرده اید. أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثًا وَأَنَّكُمْ إِلَيْنَا لَا تُرْجَعُونَ ﴿١١٥﴾ آیا پنداشته اید که شما را بیهوده و عبث آفریدیم، و اینکه به سوی ما بازگردانده نمی شوید؟ فَتَعَالَى اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ ۖ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِيمِ ﴿١١٦﴾ پس برتر است خدا آن فرمانروای حق هیچ معبودی جز او نیست، [او] پروردگار عرش نیکو و باارزش است. وَمَنْ يَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ لَا بُرْهَانَ لَهُ بِهِ فَإِنَّمَا حِسَابُهُ عِنْدَ رَبِّهِ ۚ إِنَّهُ لَا يُفْلِـحُ الْكَافِرُونَ ﴿١١٧﴾ و هر کس با خدا معبود دیگری بپرستد [که] هیچ دلیلی بر حقّانیّت آن ندارد، حسابش فقط نزد پروردگار اوست؛ بدون تردید کافران، رستگار نمی شوند. وَقُلْ رَبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ ﴿١١٨﴾ و بگو: پروردگارا! [مرا] بیامرز و [بر من] رحم کن و تو بهترین رحم کنندگانی.

نظم حکیمانه ی الهی و ماتریکس شیطانی: روزی بسیاری از انسانها چشم باز میکنند و می‌بینند که بخشی از یک شبکه ی کامپیوتری تاریک هستند، درحالی که تنها اتصال این شبکه به سیاه چاله های سرگردان است و انسان آنجا میفهمد که برده ی ابدی چیزی است که هیچ چیز نیست، حتی میفهمد که برده هم نیست، دنبال مالک خودش میگردد اما هیچ چیز هیچ سخنی به او نمی‌گوید، زندانی تاریکی که از درون و بیرون میسوزد، نه می میرد و نه زندگی میکند. بدانید که اکنون در روزهای ابتدایی تشکیل ماتریکس شیطانی هستیم، از اینستاگرام خارج شوید به الله و قرآن رجوع کنید. به شبکه ی الهی متصل شوید که در آن یک تار موی ایمان به سلامی اتصال دارد که جاودانه بودن در آن آرزوی ابدی هر انسان است. اعوذ بالله من الشیطان الرجیم بسم‌الله الرحمن الرحیم فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ فَلَا أَنْسَابَ بَيْنَهُمْ يَوْمَئِذٍ وَلَا يَتَسَاءَلُونَ ﴿١٠١﴾ پس هنگامی که در صور دمیده شود، در آن روز نه میانشان خویشاوندی و نسبی وجود خواهد داشت و نه از اوضاع و احوال یکدیگر می پرسند؛ فَمَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿١٠٢﴾ پس کسانی که اعمال وزن شده آنان سنگین است، همانانند که رستگارند. وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ فِي جَهَنَّمَ خَالِدُونَ ﴿١٠٣﴾ و کسانی که اعمال وزن شده آنان سبک است، همانانند که سرمایه وجودشان را از دست داده و در دوزخ جاودانه اند. تَلْفَحُ وُجُوهَهُمُ النَّارُ وَهُمْ فِيهَا كَالِحُونَ ﴿١٠٤﴾ آتش صورت هایشان را می سوزاند، و آنان در آنجا زشت رویانی بد منظرند! أَلَمْ تَكُنْ آيَاتِي تُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ فَكُنْتُمْ بِهَا تُكَذِّبُونَ ﴿١٠٥﴾ [خدا به آنان می گوید:] آیا آیات من بر شما خوانده نمی شد و شما آنها را تکذیب می کردید؟ قَالُوا رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَيْنَا شِقْوَتُنَا وَكُنَّا قَوْمًا ضَالِّينَ ﴿١٠٦﴾ می گویند: پروردگارا! تیره بختی و شقاوت ما بر ما چیره شد، و ما گروهی گمراه بودیم. رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ ﴿١٠٧﴾ پروردگارا! ما را از دوزخ بیرون آر، پس اگر [به بدی ها و گمراهی ها] بازگشتیم، بی تردید ستمکار خواهیم بود. قَالَ اخْسَئُوا فِيهَا وَلَا تُكَلِّمُونِ ﴿١٠٨﴾ [خدا] می گوید: در دوزخ گم شوید و با من سخن مگویید! إِنَّهُ كَانَ فَرِيقٌ مِنْ عِبَادِي يَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ ﴿١٠٩﴾ گروهی از بندگان من بودند که می گفتند: پروردگارا! ما ایمان آوردیم، پس ما را بیامرز و به ما رحم کن که تو بهترین رحم کنندگانی. فَاتَّخَذْتُمُوهُمْ سِخْرِيًّا حَتَّىٰ أَنْسَوْكُمْ ذِكْرِي وَكُنْتُمْ مِنْهُمْ تَضْحَكُونَ ﴿١١٠﴾ ولی شما آنان را به مسخره گرفتید، تا یاد مرا از خاطرتان برد، و شما همواره به آنان می خندیدید!! إِنِّي جَزَيْتُهُمُ الْيَوْمَ بِمَا صَبَرُوا أَنَّهُمْ هُمُ الْفَائِزُونَ ﴿١١١﴾ من امروز آنان را در برابر صبری که کردند پاداش دادم که همه آنان کامیابند. قَالَ كَمْ لَبِثْتُمْ فِي الْأَرْضِ عَدَدَ سِنِينَ ﴿١١٢﴾ [خدا] می گوید: از جهت شمار سال ها چه مدت در زمین درنگ داشتید؟ قَالُوا لَبِثْنَا يَوْمًا أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ فَاسْأَلِ الْعَادِّينَ ﴿١١٣﴾ می گویند: روزی یا بخشی از روزی، ولی [ای پرسنده!] از شمارندگان [پیشگاه خود] بپرس. قَالَ إِنْ لَبِثْتُمْ إِلَّا قَلِيلًا ۖ لَوْ أَنَّكُمْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿١١٤﴾ [خدا] می گوید: اگر معرفت و شناخت می داشتید [می دانستید که] جز اندکی درنگ نکرده اید. أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثًا وَأَنَّكُمْ إِلَيْنَا لَا تُرْجَعُونَ ﴿١١٥﴾ آیا پنداشته اید که شما را بیهوده و عبث آفریدیم، و اینکه به سوی ما بازگردانده نمی شوید؟ فَتَعَالَى اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ ۖ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِيمِ ﴿١١٦﴾ پس برتر است خدا آن فرمانروای حق هیچ معبودی جز او نیست، [او] پروردگار عرش نیکو و باارزش است. وَمَنْ يَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ لَا بُرْهَانَ لَهُ بِهِ فَإِنَّمَا حِسَابُهُ عِنْدَ رَبِّهِ ۚ إِنَّهُ لَا يُفْلِـحُ الْكَافِرُونَ ﴿١١٧﴾ و هر کس با خدا معبود دیگری بپرستد [که] هیچ دلیلی بر حقّانیّت آن ندارد، حسابش فقط نزد پروردگار اوست؛ بدون تردید کافران، رستگار نمی شوند. وَقُلْ رَبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ ﴿١١٨﴾ و بگو: پروردگارا! [مرا] بیامرز و [بر من] رحم کن و تو بهترین رحم کنندگانی.

😂

نظم حکیمانه ی الهی و ماتریکس شیطانی: روزی بسیاری از انسانها چشم باز میکنند و می‌بینند که بخشی از یک شبکه ی کامپیوتری تاریک هستند، درحالی که تنها اتصال این شبکه به سیاه چاله های سرگردان است و انسان آنجا میفهمد که برده ی ابدی چیزی است که هیچ چیز نیست، حتی میفهمد که برده هم نیست، دنبال مالک خودش میگردد اما هیچ چیز هیچ سخنی به او نمی‌گوید، زندانی تاریکی که از درون و بیرون میسوزد، نه می میرد و نه زندگی میکند. بدانید که اکنون در روزهای ابتدایی تشکیل ماتریکس شیطانی هستیم، از اینستاگرام خارج شوید به الله و قرآن رجوع کنید. به شبکه ی الهی متصل شوید که در آن یک تار موی ایمان به سلامی اتصال دارد که جاودانه بودن در آن آرزوی ابدی هر انسان است. اعوذ بالله من الشیطان الرجیم بسم‌الله الرحمن الرحیم فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ فَلَا أَنْسَابَ بَيْنَهُمْ يَوْمَئِذٍ وَلَا يَتَسَاءَلُونَ ﴿١٠١﴾ پس هنگامی که در صور دمیده شود، در آن روز نه میانشان خویشاوندی و نسبی وجود خواهد داشت و نه از اوضاع و احوال یکدیگر می پرسند؛ فَمَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿١٠٢﴾ پس کسانی که اعمال وزن شده آنان سنگین است، همانانند که رستگارند. وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ فِي جَهَنَّمَ خَالِدُونَ ﴿١٠٣﴾ و کسانی که اعمال وزن شده آنان سبک است، همانانند که سرمایه وجودشان را از دست داده و در دوزخ جاودانه اند. تَلْفَحُ وُجُوهَهُمُ النَّارُ وَهُمْ فِيهَا كَالِحُونَ ﴿١٠٤﴾ آتش صورت هایشان را می سوزاند، و آنان در آنجا زشت رویانی بد منظرند! أَلَمْ تَكُنْ آيَاتِي تُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ فَكُنْتُمْ بِهَا تُكَذِّبُونَ ﴿١٠٥﴾ [خدا به آنان می گوید:] آیا آیات من بر شما خوانده نمی شد و شما آنها را تکذیب می کردید؟ قَالُوا رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَيْنَا شِقْوَتُنَا وَكُنَّا قَوْمًا ضَالِّينَ ﴿١٠٦﴾ می گویند: پروردگارا! تیره بختی و شقاوت ما بر ما چیره شد، و ما گروهی گمراه بودیم. رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ ﴿١٠٧﴾ پروردگارا! ما را از دوزخ بیرون آر، پس اگر [به بدی ها و گمراهی ها] بازگشتیم، بی تردید ستمکار خواهیم بود. قَالَ اخْسَئُوا فِيهَا وَلَا تُكَلِّمُونِ ﴿١٠٨﴾ [خدا] می گوید: در دوزخ گم شوید و با من سخن مگویید! إِنَّهُ كَانَ فَرِيقٌ مِنْ عِبَادِي يَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ ﴿١٠٩﴾ گروهی از بندگان من بودند که می گفتند: پروردگارا! ما ایمان آوردیم، پس ما را بیامرز و به ما رحم کن که تو بهترین رحم کنندگانی. فَاتَّخَذْتُمُوهُمْ سِخْرِيًّا حَتَّىٰ أَنْسَوْكُمْ ذِكْرِي وَكُنْتُمْ مِنْهُمْ تَضْحَكُونَ ﴿١١٠﴾ ولی شما آنان را به مسخره گرفتید، تا یاد مرا از خاطرتان برد، و شما همواره به آنان می خندیدید!! إِنِّي جَزَيْتُهُمُ الْيَوْمَ بِمَا صَبَرُوا أَنَّهُمْ هُمُ الْفَائِزُونَ ﴿١١١﴾ من امروز آنان را در برابر صبری که کردند پاداش دادم که همه آنان کامیابند. قَالَ كَمْ لَبِثْتُمْ فِي الْأَرْضِ عَدَدَ سِنِينَ ﴿١١٢﴾ [خدا] می گوید: از جهت شمار سال ها چه مدت در زمین درنگ داشتید؟ قَالُوا لَبِثْنَا يَوْمًا أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ فَاسْأَلِ الْعَادِّينَ ﴿١١٣﴾ می گویند: روزی یا بخشی از روزی، ولی [ای پرسنده!] از شمارندگان [پیشگاه خود] بپرس. قَالَ إِنْ لَبِثْتُمْ إِلَّا قَلِيلًا ۖ لَوْ أَنَّكُمْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿١١٤﴾ [خدا] می گوید: اگر معرفت و شناخت می داشتید [می دانستید که] جز اندکی درنگ نکرده اید. أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثًا وَأَنَّكُمْ إِلَيْنَا لَا تُرْجَعُونَ ﴿١١٥﴾ آیا پنداشته اید که شما را بیهوده و عبث آفریدیم، و اینکه به سوی ما بازگردانده نمی شوید؟ فَتَعَالَى اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ ۖ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِيمِ ﴿١١٦﴾ پس برتر است خدا آن فرمانروای حق هیچ معبودی جز او نیست، [او] پروردگار عرش نیکو و باارزش است. وَمَنْ يَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ لَا بُرْهَانَ لَهُ بِهِ فَإِنَّمَا حِسَابُهُ عِنْدَ رَبِّهِ ۚ إِنَّهُ لَا يُفْلِـحُ الْكَافِرُونَ ﴿١١٧﴾ و هر کس با خدا معبود دیگری بپرستد [که] هیچ دلیلی بر حقّانیّت آن ندارد، حسابش فقط نزد پروردگار اوست؛ بدون تردید کافران، رستگار نمی شوند. وَقُلْ رَبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ ﴿١١٨﴾ و بگو: پروردگارا! [مرا] بیامرز و [بر من] رحم کن و تو بهترین رحم کنندگانی.

نظم حکیمانه ی الهی و ماتریکس شیطانی: روزی بسیاری از انسانها چشم باز میکنند و می‌بینند که بخشی از یک شبکه ی کامپیوتری تاریک هستند، درحالی که تنها اتصال این شبکه به سیاه چاله های سرگردان است و انسان آنجا میفهمد که برده ی ابدی چیزی است که هیچ چیز نیست، حتی میفهمد که برده هم نیست، دنبال مالک خودش میگردد اما هیچ چیز هیچ سخنی به او نمی‌گوید، زندانی تاریکی که از درون و بیرون میسوزد، نه می میرد و نه زندگی میکند. بدانید که اکنون در روزهای ابتدایی تشکیل ماتریکس شیطانی هستیم، از اینستاگرام خارج شوید به الله و قرآن رجوع کنید. به شبکه ی الهی متصل شوید که در آن یک تار موی ایمان به سلامی اتصال دارد که جاودانه بودن در آن آرزوی ابدی هر انسان است. اعوذ بالله من الشیطان الرجیم بسم‌الله الرحمن الرحیم فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ فَلَا أَنْسَابَ بَيْنَهُمْ يَوْمَئِذٍ وَلَا يَتَسَاءَلُونَ ﴿١٠١﴾ پس هنگامی که در صور دمیده شود، در آن روز نه میانشان خویشاوندی و نسبی وجود خواهد داشت و نه از اوضاع و احوال یکدیگر می پرسند؛ فَمَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿١٠٢﴾ پس کسانی که اعمال وزن شده آنان سنگین است، همانانند که رستگارند. وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ فِي جَهَنَّمَ خَالِدُونَ ﴿١٠٣﴾ و کسانی که اعمال وزن شده آنان سبک است، همانانند که سرمایه وجودشان را از دست داده و در دوزخ جاودانه اند. تَلْفَحُ وُجُوهَهُمُ النَّارُ وَهُمْ فِيهَا كَالِحُونَ ﴿١٠٤﴾ آتش صورت هایشان را می سوزاند، و آنان در آنجا زشت رویانی بد منظرند! أَلَمْ تَكُنْ آيَاتِي تُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ فَكُنْتُمْ بِهَا تُكَذِّبُونَ ﴿١٠٥﴾ [خدا به آنان می گوید:] آیا آیات من بر شما خوانده نمی شد و شما آنها را تکذیب می کردید؟ قَالُوا رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَيْنَا شِقْوَتُنَا وَكُنَّا قَوْمًا ضَالِّينَ ﴿١٠٦﴾ می گویند: پروردگارا! تیره بختی و شقاوت ما بر ما چیره شد، و ما گروهی گمراه بودیم. رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ ﴿١٠٧﴾ پروردگارا! ما را از دوزخ بیرون آر، پس اگر [به بدی ها و گمراهی ها] بازگشتیم، بی تردید ستمکار خواهیم بود. قَالَ اخْسَئُوا فِيهَا وَلَا تُكَلِّمُونِ ﴿١٠٨﴾ [خدا] می گوید: در دوزخ گم شوید و با من سخن مگویید! إِنَّهُ كَانَ فَرِيقٌ مِنْ عِبَادِي يَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ ﴿١٠٩﴾ گروهی از بندگان من بودند که می گفتند: پروردگارا! ما ایمان آوردیم، پس ما را بیامرز و به ما رحم کن که تو بهترین رحم کنندگانی. فَاتَّخَذْتُمُوهُمْ سِخْرِيًّا حَتَّىٰ أَنْسَوْكُمْ ذِكْرِي وَكُنْتُمْ مِنْهُمْ تَضْحَكُونَ ﴿١١٠﴾ ولی شما آنان را به مسخره گرفتید، تا یاد مرا از خاطرتان برد، و شما همواره به آنان می خندیدید!! إِنِّي جَزَيْتُهُمُ الْيَوْمَ بِمَا صَبَرُوا أَنَّهُمْ هُمُ الْفَائِزُونَ ﴿١١١﴾ من امروز آنان را در برابر صبری که کردند پاداش دادم که همه آنان کامیابند. قَالَ كَمْ لَبِثْتُمْ فِي الْأَرْضِ عَدَدَ سِنِينَ ﴿١١٢﴾ [خدا] می گوید: از جهت شمار سال ها چه مدت در زمین درنگ داشتید؟ قَالُوا لَبِثْنَا يَوْمًا أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ فَاسْأَلِ الْعَادِّينَ ﴿١١٣﴾ می گویند: روزی یا بخشی از روزی، ولی [ای پرسنده!] از شمارندگان [پیشگاه خود] بپرس. قَالَ إِنْ لَبِثْتُمْ إِلَّا قَلِيلًا ۖ لَوْ أَنَّكُمْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿١١٤﴾ [خدا] می گوید: اگر معرفت و شناخت می داشتید [می دانستید که] جز اندکی درنگ نکرده اید. أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثًا وَأَنَّكُمْ إِلَيْنَا لَا تُرْجَعُونَ ﴿١١٥﴾ آیا پنداشته اید که شما را بیهوده و عبث آفریدیم، و اینکه به سوی ما بازگردانده نمی شوید؟ فَتَعَالَى اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ ۖ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِيمِ ﴿١١٦﴾ پس برتر است خدا آن فرمانروای حق هیچ معبودی جز او نیست، [او] پروردگار عرش نیکو و باارزش است. وَمَنْ يَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ لَا بُرْهَانَ لَهُ بِهِ فَإِنَّمَا حِسَابُهُ عِنْدَ رَبِّهِ ۚ إِنَّهُ لَا يُفْلِـحُ الْكَافِرُونَ ﴿١١٧﴾ و هر کس با خدا معبود دیگری بپرستد [که] هیچ دلیلی بر حقّانیّت آن ندارد، حسابش فقط نزد پروردگار اوست؛ بدون تردید کافران، رستگار نمی شوند. وَقُلْ رَبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ ﴿١١٨﴾ و بگو: پروردگارا! [مرا] بیامرز و [بر من] رحم کن و تو بهترین رحم کنندگانی.

نظم حکیمانه ی الهی و ماتریکس شیطانی: روزی بسیاری از انسانها چشم باز میکنند و می‌بینند که بخشی از یک شبکه ی کامپیوتری تاریک هستند، درحالی که تنها اتصال این شبکه به سیاه چاله های سرگردان است و انسان آنجا میفهمد که برده ی ابدی چیزی است که هیچ چیز نیست، حتی میفهمد که برده هم نیست، دنبال مالک خودش میگردد اما هیچ چیز هیچ سخنی به او نمی‌گوید، زندانی تاریکی که از درون و بیرون میسوزد، نه می میرد و نه زندگی میکند. بدانید که اکنون در روزهای ابتدایی تشکیل ماتریکس شیطانی هستیم، از اینستاگرام خارج شوید به الله و قرآن رجوع کنید. به شبکه ی الهی متصل شوید که در آن یک تار موی ایمان به سلامی اتصال دارد که جاودانه بودن در آن آرزوی ابدی هر انسان است. اعوذ بالله من الشیطان الرجیم بسم‌الله الرحمن الرحیم فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ فَلَا أَنْسَابَ بَيْنَهُمْ يَوْمَئِذٍ وَلَا يَتَسَاءَلُونَ ﴿١٠١﴾ پس هنگامی که در صور دمیده شود، در آن روز نه میانشان خویشاوندی و نسبی وجود خواهد داشت و نه از اوضاع و احوال یکدیگر می پرسند؛ فَمَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿١٠٢﴾ پس کسانی که اعمال وزن شده آنان سنگین است، همانانند که رستگارند. وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ فِي جَهَنَّمَ خَالِدُونَ ﴿١٠٣﴾ و کسانی که اعمال وزن شده آنان سبک است، همانانند که سرمایه وجودشان را از دست داده و در دوزخ جاودانه اند. تَلْفَحُ وُجُوهَهُمُ النَّارُ وَهُمْ فِيهَا كَالِحُونَ ﴿١٠٤﴾ آتش صورت هایشان را می سوزاند، و آنان در آنجا زشت رویانی بد منظرند! أَلَمْ تَكُنْ آيَاتِي تُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ فَكُنْتُمْ بِهَا تُكَذِّبُونَ ﴿١٠٥﴾ [خدا به آنان می گوید:] آیا آیات من بر شما خوانده نمی شد و شما آنها را تکذیب می کردید؟ قَالُوا رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَيْنَا شِقْوَتُنَا وَكُنَّا قَوْمًا ضَالِّينَ ﴿١٠٦﴾ می گویند: پروردگارا! تیره بختی و شقاوت ما بر ما چیره شد، و ما گروهی گمراه بودیم. رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ ﴿١٠٧﴾ پروردگارا! ما را از دوزخ بیرون آر، پس اگر [به بدی ها و گمراهی ها] بازگشتیم، بی تردید ستمکار خواهیم بود. قَالَ اخْسَئُوا فِيهَا وَلَا تُكَلِّمُونِ ﴿١٠٨﴾ [خدا] می گوید: در دوزخ گم شوید و با من سخن مگویید! إِنَّهُ كَانَ فَرِيقٌ مِنْ عِبَادِي يَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ ﴿١٠٩﴾ گروهی از بندگان من بودند که می گفتند: پروردگارا! ما ایمان آوردیم، پس ما را بیامرز و به ما رحم کن که تو بهترین رحم کنندگانی. فَاتَّخَذْتُمُوهُمْ سِخْرِيًّا حَتَّىٰ أَنْسَوْكُمْ ذِكْرِي وَكُنْتُمْ مِنْهُمْ تَضْحَكُونَ ﴿١١٠﴾ ولی شما آنان را به مسخره گرفتید، تا یاد مرا از خاطرتان برد، و شما همواره به آنان می خندیدید!! إِنِّي جَزَيْتُهُمُ الْيَوْمَ بِمَا صَبَرُوا أَنَّهُمْ هُمُ الْفَائِزُونَ ﴿١١١﴾ من امروز آنان را در برابر صبری که کردند پاداش دادم که همه آنان کامیابند. قَالَ كَمْ لَبِثْتُمْ فِي الْأَرْضِ عَدَدَ سِنِينَ ﴿١١٢﴾ [خدا] می گوید: از جهت شمار سال ها چه مدت در زمین درنگ داشتید؟ قَالُوا لَبِثْنَا يَوْمًا أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ فَاسْأَلِ الْعَادِّينَ ﴿١١٣﴾ می گویند: روزی یا بخشی از روزی، ولی [ای پرسنده!] از شمارندگان [پیشگاه خود] بپرس. قَالَ إِنْ لَبِثْتُمْ إِلَّا قَلِيلًا ۖ لَوْ أَنَّكُمْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿١١٤﴾ [خدا] می گوید: اگر معرفت و شناخت می داشتید [می دانستید که] جز اندکی درنگ نکرده اید. أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثًا وَأَنَّكُمْ إِلَيْنَا لَا تُرْجَعُونَ ﴿١١٥﴾ آیا پنداشته اید که شما را بیهوده و عبث آفریدیم، و اینکه به سوی ما بازگردانده نمی شوید؟ فَتَعَالَى اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ ۖ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِيمِ ﴿١١٦﴾ پس برتر است خدا آن فرمانروای حق هیچ معبودی جز او نیست، [او] پروردگار عرش نیکو و باارزش است. وَمَنْ يَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ لَا بُرْهَانَ لَهُ بِهِ فَإِنَّمَا حِسَابُهُ عِنْدَ رَبِّهِ ۚ إِنَّهُ لَا يُفْلِـحُ الْكَافِرُونَ ﴿١١٧﴾ و هر کس با خدا معبود دیگری بپرستد [که] هیچ دلیلی بر حقّانیّت آن ندارد، حسابش فقط نزد پروردگار اوست؛ بدون تردید کافران، رستگار نمی شوند. وَقُلْ رَبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ ﴿١١٨﴾ و بگو: پروردگارا! [مرا] بیامرز و [بر من] رحم کن و تو بهترین رحم کنندگانی.

۹۴ نسا، ۳۳ مائده، ۱۹۱ بقره (اگر اشتباه نکنم)... ابراز علاقه الله از قاتل به خاطر آدم کشی، جالبه هر موقع که دست به جنایت میزنند همشون میگن: الله و اکبر

۳۹ انفال قتاله ۶۱ احزاب هم قتاله... ۳۸ مائده...

هیچی. الله خون آشامه

برای مسلمونها هر دلیلی بیارید، قبول نخواهند کرد، ولی خیلی راحت میشه از خود قران براشون دلیل آورد که اعتقادتشون بی پایه و اساسه، و صرفا به خاطر منافع شخصی، حتی دست به کشتار میزنند.

نظم حکیمانه ی الهی و ماتریکس شیطانی: روزی بسیاری از انسانها چشم باز میکنند و می‌بینند که بخشی از یک شبکه ی کامپیوتری تاریک هستند، درحالی که تنها اتصال این شبکه به سیاه چاله های سرگردان است و انسان آنجا میفهمد که برده ی ابدی چیزی است که هیچ چیز نیست، حتی میفهمد که برده هم نیست، دنبال مالک خودش میگردد اما هیچ چیز هیچ سخنی به او نمی‌گوید، زندانی تاریکی که از درون و بیرون میسوزد، نه می میرد و نه زندگی میکند. بدانید که اکنون در روزهای ابتدایی تشکیل ماتریکس شیطانی هستیم، از اینستاگرام خارج شوید به الله و قرآن رجوع کنید. به شبکه ی الهی متصل شوید که در آن یک تار موی ایمان به سلامی اتصال دارد که جاودانه بودن در آن آرزوی ابدی هر انسان است. اعوذ بالله من الشیطان الرجیم بسم‌الله الرحمن الرحیم فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ فَلَا أَنْسَابَ بَيْنَهُمْ يَوْمَئِذٍ وَلَا يَتَسَاءَلُونَ ﴿١٠١﴾ پس هنگامی که در صور دمیده شود، در آن روز نه میانشان خویشاوندی و نسبی وجود خواهد داشت و نه از اوضاع و احوال یکدیگر می پرسند؛ فَمَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿١٠٢﴾ پس کسانی که اعمال وزن شده آنان سنگین است، همانانند که رستگارند. وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ فِي جَهَنَّمَ خَالِدُونَ ﴿١٠٣﴾ و کسانی که اعمال وزن شده آنان سبک است، همانانند که سرمایه وجودشان را از دست داده و در دوزخ جاودانه اند. تَلْفَحُ وُجُوهَهُمُ النَّارُ وَهُمْ فِيهَا كَالِحُونَ ﴿١٠٤﴾ آتش صورت هایشان را می سوزاند، و آنان در آنجا زشت رویانی بد منظرند! أَلَمْ تَكُنْ آيَاتِي تُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ فَكُنْتُمْ بِهَا تُكَذِّبُونَ ﴿١٠٥﴾ [خدا به آنان می گوید:] آیا آیات من بر شما خوانده نمی شد و شما آنها را تکذیب می کردید؟ قَالُوا رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَيْنَا شِقْوَتُنَا وَكُنَّا قَوْمًا ضَالِّينَ ﴿١٠٦﴾ می گویند: پروردگارا! تیره بختی و شقاوت ما بر ما چیره شد، و ما گروهی گمراه بودیم. رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ ﴿١٠٧﴾ پروردگارا! ما را از دوزخ بیرون آر، پس اگر [به بدی ها و گمراهی ها] بازگشتیم، بی تردید ستمکار خواهیم بود. قَالَ اخْسَئُوا فِيهَا وَلَا تُكَلِّمُونِ ﴿١٠٨﴾ [خدا] می گوید: در دوزخ گم شوید و با من سخن مگویید! إِنَّهُ كَانَ فَرِيقٌ مِنْ عِبَادِي يَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ ﴿١٠٩﴾ گروهی از بندگان من بودند که می گفتند: پروردگارا! ما ایمان آوردیم، پس ما را بیامرز و به ما رحم کن که تو بهترین رحم کنندگانی. فَاتَّخَذْتُمُوهُمْ سِخْرِيًّا حَتَّىٰ أَنْسَوْكُمْ ذِكْرِي وَكُنْتُمْ مِنْهُمْ تَضْحَكُونَ ﴿١١٠﴾ ولی شما آنان را به مسخره گرفتید، تا یاد مرا از خاطرتان برد، و شما همواره به آنان می خندیدید!! إِنِّي جَزَيْتُهُمُ الْيَوْمَ بِمَا صَبَرُوا أَنَّهُمْ هُمُ الْفَائِزُونَ ﴿١١١﴾ من امروز آنان را در برابر صبری که کردند پاداش دادم که همه آنان کامیابند. قَالَ كَمْ لَبِثْتُمْ فِي الْأَرْضِ عَدَدَ سِنِينَ ﴿١١٢﴾ [خدا] می گوید: از جهت شمار سال ها چه مدت در زمین درنگ داشتید؟ قَالُوا لَبِثْنَا يَوْمًا أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ فَاسْأَلِ الْعَادِّينَ ﴿١١٣﴾ می گویند: روزی یا بخشی از روزی، ولی [ای پرسنده!] از شمارندگان [پیشگاه خود] بپرس. قَالَ إِنْ لَبِثْتُمْ إِلَّا قَلِيلًا ۖ لَوْ أَنَّكُمْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿١١٤﴾ [خدا] می گوید: اگر معرفت و شناخت می داشتید [می دانستید که] جز اندکی درنگ نکرده اید. أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثًا وَأَنَّكُمْ إِلَيْنَا لَا تُرْجَعُونَ ﴿١١٥﴾ آیا پنداشته اید که شما را بیهوده و عبث آفریدیم، و اینکه به سوی ما بازگردانده نمی شوید؟ فَتَعَالَى اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ ۖ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِيمِ ﴿١١٦﴾ پس برتر است خدا آن فرمانروای حق هیچ معبودی جز او نیست، [او] پروردگار عرش نیکو و باارزش است. وَمَنْ يَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ لَا بُرْهَانَ لَهُ بِهِ فَإِنَّمَا حِسَابُهُ عِنْدَ رَبِّهِ ۚ إِنَّهُ لَا يُفْلِـحُ الْكَافِرُونَ ﴿١١٧﴾ و هر کس با خدا معبود دیگری بپرستد [که] هیچ دلیلی بر حقّانیّت آن ندارد، حسابش فقط نزد پروردگار اوست؛ بدون تردید کافران، رستگار نمی شوند. وَقُلْ رَبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ ﴿١١٨﴾ و بگو: پروردگارا! [مرا] بیامرز و [بر من] رحم کن و تو بهترین رحم کنندگانی.

دقیقا

نظم حکیمانه ی الهی و ماتریکس شیطانی: روزی بسیاری از انسانها چشم باز میکنند و می‌بینند که بخشی از یک شبکه ی کامپیوتری تاریک هستند، درحالی که تنها اتصال این شبکه به سیاه چاله های سرگردان است و انسان آنجا میفهمد که برده ی ابدی چیزی است که هیچ چیز نیست، حتی میفهمد که برده هم نیست، دنبال مالک خودش میگردد اما هیچ چیز هیچ سخنی به او نمی‌گوید، زندانی تاریکی که از درون و بیرون میسوزد، نه می میرد و نه زندگی میکند. بدانید که اکنون در روزهای ابتدایی تشکیل ماتریکس شیطانی هستیم، از اینستاگرام خارج شوید به الله و قرآن رجوع کنید. به شبکه ی الهی متصل شوید که در آن یک تار موی ایمان به سلامی اتصال دارد که جاودانه بودن در آن آرزوی ابدی هر انسان است. اعوذ بالله من الشیطان الرجیم بسم‌الله الرحمن الرحیم فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ فَلَا أَنْسَابَ بَيْنَهُمْ يَوْمَئِذٍ وَلَا يَتَسَاءَلُونَ ﴿١٠١﴾ پس هنگامی که در صور دمیده شود، در آن روز نه میانشان خویشاوندی و نسبی وجود خواهد داشت و نه از اوضاع و احوال یکدیگر می پرسند؛ فَمَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿١٠٢﴾ پس کسانی که اعمال وزن شده آنان سنگین است، همانانند که رستگارند. وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ فِي جَهَنَّمَ خَالِدُونَ ﴿١٠٣﴾ و کسانی که اعمال وزن شده آنان سبک است، همانانند که سرمایه وجودشان را از دست داده و در دوزخ جاودانه اند. تَلْفَحُ وُجُوهَهُمُ النَّارُ وَهُمْ فِيهَا كَالِحُونَ ﴿١٠٤﴾ آتش صورت هایشان را می سوزاند، و آنان در آنجا زشت رویانی بد منظرند! أَلَمْ تَكُنْ آيَاتِي تُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ فَكُنْتُمْ بِهَا تُكَذِّبُونَ ﴿١٠٥﴾ [خدا به آنان می گوید:] آیا آیات من بر شما خوانده نمی شد و شما آنها را تکذیب می کردید؟ قَالُوا رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَيْنَا شِقْوَتُنَا وَكُنَّا قَوْمًا ضَالِّينَ ﴿١٠٦﴾ می گویند: پروردگارا! تیره بختی و شقاوت ما بر ما چیره شد، و ما گروهی گمراه بودیم. رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ ﴿١٠٧﴾ پروردگارا! ما را از دوزخ بیرون آر، پس اگر [به بدی ها و گمراهی ها] بازگشتیم، بی تردید ستمکار خواهیم بود. قَالَ اخْسَئُوا فِيهَا وَلَا تُكَلِّمُونِ ﴿١٠٨﴾ [خدا] می گوید: در دوزخ گم شوید و با من سخن مگویید! إِنَّهُ كَانَ فَرِيقٌ مِنْ عِبَادِي يَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ ﴿١٠٩﴾ گروهی از بندگان من بودند که می گفتند: پروردگارا! ما ایمان آوردیم، پس ما را بیامرز و به ما رحم کن که تو بهترین رحم کنندگانی. فَاتَّخَذْتُمُوهُمْ سِخْرِيًّا حَتَّىٰ أَنْسَوْكُمْ ذِكْرِي وَكُنْتُمْ مِنْهُمْ تَضْحَكُونَ ﴿١١٠﴾ ولی شما آنان را به مسخره گرفتید، تا یاد مرا از خاطرتان برد، و شما همواره به آنان می خندیدید!! إِنِّي جَزَيْتُهُمُ الْيَوْمَ بِمَا صَبَرُوا أَنَّهُمْ هُمُ الْفَائِزُونَ ﴿١١١﴾ من امروز آنان را در برابر صبری که کردند پاداش دادم که همه آنان کامیابند. قَالَ كَمْ لَبِثْتُمْ فِي الْأَرْضِ عَدَدَ سِنِينَ ﴿١١٢﴾ [خدا] می گوید: از جهت شمار سال ها چه مدت در زمین درنگ داشتید؟ قَالُوا لَبِثْنَا يَوْمًا أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ فَاسْأَلِ الْعَادِّينَ ﴿١١٣﴾ می گویند: روزی یا بخشی از روزی، ولی [ای پرسنده!] از شمارندگان [پیشگاه خود] بپرس. قَالَ إِنْ لَبِثْتُمْ إِلَّا قَلِيلًا ۖ لَوْ أَنَّكُمْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿١١٤﴾ [خدا] می گوید: اگر معرفت و شناخت می داشتید [می دانستید که] جز اندکی درنگ نکرده اید. أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثًا وَأَنَّكُمْ إِلَيْنَا لَا تُرْجَعُونَ ﴿١١٥﴾ آیا پنداشته اید که شما را بیهوده و عبث آفریدیم، و اینکه به سوی ما بازگردانده نمی شوید؟ فَتَعَالَى اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ ۖ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِيمِ ﴿١١٦﴾ پس برتر است خدا آن فرمانروای حق هیچ معبودی جز او نیست، [او] پروردگار عرش نیکو و باارزش است. وَمَنْ يَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ لَا بُرْهَانَ لَهُ بِهِ فَإِنَّمَا حِسَابُهُ عِنْدَ رَبِّهِ ۚ إِنَّهُ لَا يُفْلِـحُ الْكَافِرُونَ ﴿١١٧﴾ و هر کس با خدا معبود دیگری بپرستد [که] هیچ دلیلی بر حقّانیّت آن ندارد، حسابش فقط نزد پروردگار اوست؛ بدون تردید کافران، رستگار نمی شوند. وَقُلْ رَبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ ﴿١١٨﴾ و بگو: پروردگارا! [مرا] بیامرز و [بر من] رحم کن و تو بهترین رحم کنندگانی.

نظم حکیمانه ی الهی و ماتریکس شیطانی: روزی بسیاری از انسانها چشم باز میکنند و می‌بینند که بخشی از یک شبکه ی کامپیوتری تاریک هستند، درحالی که تنها اتصال این شبکه به سیاه چاله های سرگردان است و انسان آنجا میفهمد که برده ی ابدی چیزی است که هیچ چیز نیست، حتی میفهمد که برده هم نیست، دنبال مالک خودش میگردد اما هیچ چیز هیچ سخنی به او نمی‌گوید، زندانی تاریکی که از درون و بیرون میسوزد، نه می میرد و نه زندگی میکند. بدانید که اکنون در روزهای ابتدایی تشکیل ماتریکس شیطانی هستیم، از اینستاگرام خارج شوید به الله و قرآن رجوع کنید. به شبکه ی الهی متصل شوید که در آن یک تار موی ایمان به سلامی اتصال دارد که جاودانه بودن در آن آرزوی ابدی هر انسان است. اعوذ بالله من الشیطان الرجیم بسم‌الله الرحمن الرحیم فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ فَلَا أَنْسَابَ بَيْنَهُمْ يَوْمَئِذٍ وَلَا يَتَسَاءَلُونَ ﴿١٠١﴾ پس هنگامی که در صور دمیده شود، در آن روز نه میانشان خویشاوندی و نسبی وجود خواهد داشت و نه از اوضاع و احوال یکدیگر می پرسند؛ فَمَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿١٠٢﴾ پس کسانی که اعمال وزن شده آنان سنگین است، همانانند که رستگارند. وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ فِي جَهَنَّمَ خَالِدُونَ ﴿١٠٣﴾ و کسانی که اعمال وزن شده آنان سبک است، همانانند که سرمایه وجودشان را از دست داده و در دوزخ جاودانه اند. تَلْفَحُ وُجُوهَهُمُ النَّارُ وَهُمْ فِيهَا كَالِحُونَ ﴿١٠٤﴾ آتش صورت هایشان را می سوزاند، و آنان در آنجا زشت رویانی بد منظرند! أَلَمْ تَكُنْ آيَاتِي تُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ فَكُنْتُمْ بِهَا تُكَذِّبُونَ ﴿١٠٥﴾ [خدا به آنان می گوید:] آیا آیات من بر شما خوانده نمی شد و شما آنها را تکذیب می کردید؟ قَالُوا رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَيْنَا شِقْوَتُنَا وَكُنَّا قَوْمًا ضَالِّينَ ﴿١٠٦﴾ می گویند: پروردگارا! تیره بختی و شقاوت ما بر ما چیره شد، و ما گروهی گمراه بودیم. رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ ﴿١٠٧﴾ پروردگارا! ما را از دوزخ بیرون آر، پس اگر [به بدی ها و گمراهی ها] بازگشتیم، بی تردید ستمکار خواهیم بود. قَالَ اخْسَئُوا فِيهَا وَلَا تُكَلِّمُونِ ﴿١٠٨﴾ [خدا] می گوید: در دوزخ گم شوید و با من سخن مگویید! إِنَّهُ كَانَ فَرِيقٌ مِنْ عِبَادِي يَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ ﴿١٠٩﴾ گروهی از بندگان من بودند که می گفتند: پروردگارا! ما ایمان آوردیم، پس ما را بیامرز و به ما رحم کن که تو بهترین رحم کنندگانی. فَاتَّخَذْتُمُوهُمْ سِخْرِيًّا حَتَّىٰ أَنْسَوْكُمْ ذِكْرِي وَكُنْتُمْ مِنْهُمْ تَضْحَكُونَ ﴿١١٠﴾ ولی شما آنان را به مسخره گرفتید، تا یاد مرا از خاطرتان برد، و شما همواره به آنان می خندیدید!! إِنِّي جَزَيْتُهُمُ الْيَوْمَ بِمَا صَبَرُوا أَنَّهُمْ هُمُ الْفَائِزُونَ ﴿١١١﴾ من امروز آنان را در برابر صبری که کردند پاداش دادم که همه آنان کامیابند. قَالَ كَمْ لَبِثْتُمْ فِي الْأَرْضِ عَدَدَ سِنِينَ ﴿١١٢﴾ [خدا] می گوید: از جهت شمار سال ها چه مدت در زمین درنگ داشتید؟ قَالُوا لَبِثْنَا يَوْمًا أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ فَاسْأَلِ الْعَادِّينَ ﴿١١٣﴾ می گویند: روزی یا بخشی از روزی، ولی [ای پرسنده!] از شمارندگان [پیشگاه خود] بپرس. قَالَ إِنْ لَبِثْتُمْ إِلَّا قَلِيلًا ۖ لَوْ أَنَّكُمْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿١١٤﴾ [خدا] می گوید: اگر معرفت و شناخت می داشتید [می دانستید که] جز اندکی درنگ نکرده اید. أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثًا وَأَنَّكُمْ إِلَيْنَا لَا تُرْجَعُونَ ﴿١١٥﴾ آیا پنداشته اید که شما را بیهوده و عبث آفریدیم، و اینکه به سوی ما بازگردانده نمی شوید؟ فَتَعَالَى اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ ۖ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِيمِ ﴿١١٦﴾ پس برتر است خدا آن فرمانروای حق هیچ معبودی جز او نیست، [او] پروردگار عرش نیکو و باارزش است. وَمَنْ يَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ لَا بُرْهَانَ لَهُ بِهِ فَإِنَّمَا حِسَابُهُ عِنْدَ رَبِّهِ ۚ إِنَّهُ لَا يُفْلِـحُ الْكَافِرُونَ ﴿١١٧﴾ و هر کس با خدا معبود دیگری بپرستد [که] هیچ دلیلی بر حقّانیّت آن ندارد، حسابش فقط نزد پروردگار اوست؛ بدون تردید کافران، رستگار نمی شوند. وَقُلْ رَبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ ﴿١١٨﴾ و بگو: پروردگارا! [مرا] بیامرز و [بر من] رحم کن و تو بهترین رحم کنندگانی.

Stupid loves Stupidy

سلام اگه شما تونستی خودت رو به یه شخصیت کارتونی فهموندی خدا هم اینکار رو میکنه ضعف از خدا نیست از ماست

نظم حکیمانه ی الهی و ماتریکس شیطانی: روزی بسیاری از انسانها چشم باز میکنند و می‌بینند که بخشی از یک شبکه ی کامپیوتری تاریک هستند، درحالی که تنها اتصال این شبکه به سیاه چاله های سرگردان است و انسان آنجا میفهمد که برده ی ابدی چیزی است که هیچ چیز نیست، حتی میفهمد که برده هم نیست، دنبال مالک خودش میگردد اما هیچ چیز هیچ سخنی به او نمی‌گوید، زندانی تاریکی که از درون و بیرون میسوزد، نه می میرد و نه زندگی میکند. بدانید که اکنون در روزهای ابتدایی تشکیل ماتریکس شیطانی هستیم، از اینستاگرام خارج شوید به الله و قرآن رجوع کنید. به شبکه ی الهی متصل شوید که در آن یک تار موی ایمان به سلامی اتصال دارد که جاودانه بودن در آن آرزوی ابدی هر انسان است. اعوذ بالله من الشیطان الرجیم بسم‌الله الرحمن الرحیم فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ فَلَا أَنْسَابَ بَيْنَهُمْ يَوْمَئِذٍ وَلَا يَتَسَاءَلُونَ ﴿١٠١﴾ پس هنگامی که در صور دمیده شود، در آن روز نه میانشان خویشاوندی و نسبی وجود خواهد داشت و نه از اوضاع و احوال یکدیگر می پرسند؛ فَمَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿١٠٢﴾ پس کسانی که اعمال وزن شده آنان سنگین است، همانانند که رستگارند. وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ فِي جَهَنَّمَ خَالِدُونَ ﴿١٠٣﴾ و کسانی که اعمال وزن شده آنان سبک است، همانانند که سرمایه وجودشان را از دست داده و در دوزخ جاودانه اند. تَلْفَحُ وُجُوهَهُمُ النَّارُ وَهُمْ فِيهَا كَالِحُونَ ﴿١٠٤﴾ آتش صورت هایشان را می سوزاند، و آنان در آنجا زشت رویانی بد منظرند! أَلَمْ تَكُنْ آيَاتِي تُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ فَكُنْتُمْ بِهَا تُكَذِّبُونَ ﴿١٠٥﴾ [خدا به آنان می گوید:] آیا آیات من بر شما خوانده نمی شد و شما آنها را تکذیب می کردید؟ قَالُوا رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَيْنَا شِقْوَتُنَا وَكُنَّا قَوْمًا ضَالِّينَ ﴿١٠٦﴾ می گویند: پروردگارا! تیره بختی و شقاوت ما بر ما چیره شد، و ما گروهی گمراه بودیم. رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ ﴿١٠٧﴾ پروردگارا! ما را از دوزخ بیرون آر، پس اگر [به بدی ها و گمراهی ها] بازگشتیم، بی تردید ستمکار خواهیم بود. قَالَ اخْسَئُوا فِيهَا وَلَا تُكَلِّمُونِ ﴿١٠٨﴾ [خدا] می گوید: در دوزخ گم شوید و با من سخن مگویید! إِنَّهُ كَانَ فَرِيقٌ مِنْ عِبَادِي يَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ ﴿١٠٩﴾ گروهی از بندگان من بودند که می گفتند: پروردگارا! ما ایمان آوردیم، پس ما را بیامرز و به ما رحم کن که تو بهترین رحم کنندگانی. فَاتَّخَذْتُمُوهُمْ سِخْرِيًّا حَتَّىٰ أَنْسَوْكُمْ ذِكْرِي وَكُنْتُمْ مِنْهُمْ تَضْحَكُونَ ﴿١١٠﴾ ولی شما آنان را به مسخره گرفتید، تا یاد مرا از خاطرتان برد، و شما همواره به آنان می خندیدید!! إِنِّي جَزَيْتُهُمُ الْيَوْمَ بِمَا صَبَرُوا أَنَّهُمْ هُمُ الْفَائِزُونَ ﴿١١١﴾ من امروز آنان را در برابر صبری که کردند پاداش دادم که همه آنان کامیابند. قَالَ كَمْ لَبِثْتُمْ فِي الْأَرْضِ عَدَدَ سِنِينَ ﴿١١٢﴾ [خدا] می گوید: از جهت شمار سال ها چه مدت در زمین درنگ داشتید؟ قَالُوا لَبِثْنَا يَوْمًا أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ فَاسْأَلِ الْعَادِّينَ ﴿١١٣﴾ می گویند: روزی یا بخشی از روزی، ولی [ای پرسنده!] از شمارندگان [پیشگاه خود] بپرس. قَالَ إِنْ لَبِثْتُمْ إِلَّا قَلِيلًا ۖ لَوْ أَنَّكُمْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿١١٤﴾ [خدا] می گوید: اگر معرفت و شناخت می داشتید [می دانستید که] جز اندکی درنگ نکرده اید. أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثًا وَأَنَّكُمْ إِلَيْنَا لَا تُرْجَعُونَ ﴿١١٥﴾ آیا پنداشته اید که شما را بیهوده و عبث آفریدیم، و اینکه به سوی ما بازگردانده نمی شوید؟ فَتَعَالَى اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ ۖ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِيمِ ﴿١١٦﴾ پس برتر است خدا آن فرمانروای حق هیچ معبودی جز او نیست، [او] پروردگار عرش نیکو و باارزش است. وَمَنْ يَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ لَا بُرْهَانَ لَهُ بِهِ فَإِنَّمَا حِسَابُهُ عِنْدَ رَبِّهِ ۚ إِنَّهُ لَا يُفْلِـحُ الْكَافِرُونَ ﴿١١٧﴾ و هر کس با خدا معبود دیگری بپرستد [که] هیچ دلیلی بر حقّانیّت آن ندارد، حسابش فقط نزد پروردگار اوست؛ بدون تردید کافران، رستگار نمی شوند. وَقُلْ رَبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ ﴿١١٨﴾ و بگو: پروردگارا! [مرا] بیامرز و [بر من] رحم کن و تو بهترین رحم کنندگانی.

افکونی استه؟

نظم حکیمانه ی الهی و ماتریکس شیطانی: روزی بسیاری از انسانها چشم باز میکنند و می‌بینند که بخشی از یک شبکه ی کامپیوتری تاریک هستند، درحالی که تنها اتصال این شبکه به سیاه چاله های سرگردان است و انسان آنجا میفهمد که برده ی ابدی چیزی است که هیچ چیز نیست، حتی میفهمد که برده هم نیست، دنبال مالک خودش میگردد اما هیچ چیز هیچ سخنی به او نمی‌گوید، زندانی تاریکی که از درون و بیرون میسوزد، نه می میرد و نه زندگی میکند. بدانید که اکنون در روزهای ابتدایی تشکیل ماتریکس شیطانی هستیم، از اینستاگرام خارج شوید به الله و قرآن رجوع کنید. به شبکه ی الهی متصل شوید که در آن یک تار موی ایمان به سلامی اتصال دارد که جاودانه بودن در آن آرزوی ابدی هر انسان است. اعوذ بالله من الشیطان الرجیم بسم‌الله الرحمن الرحیم فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ فَلَا أَنْسَابَ بَيْنَهُمْ يَوْمَئِذٍ وَلَا يَتَسَاءَلُونَ ﴿١٠١﴾ پس هنگامی که در صور دمیده شود، در آن روز نه میانشان خویشاوندی و نسبی وجود خواهد داشت و نه از اوضاع و احوال یکدیگر می پرسند؛ فَمَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿١٠٢﴾ پس کسانی که اعمال وزن شده آنان سنگین است، همانانند که رستگارند. وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ فِي جَهَنَّمَ خَالِدُونَ ﴿١٠٣﴾ و کسانی که اعمال وزن شده آنان سبک است، همانانند که سرمایه وجودشان را از دست داده و در دوزخ جاودانه اند. تَلْفَحُ وُجُوهَهُمُ النَّارُ وَهُمْ فِيهَا كَالِحُونَ ﴿١٠٤﴾ آتش صورت هایشان را می سوزاند، و آنان در آنجا زشت رویانی بد منظرند! أَلَمْ تَكُنْ آيَاتِي تُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ فَكُنْتُمْ بِهَا تُكَذِّبُونَ ﴿١٠٥﴾ [خدا به آنان می گوید:] آیا آیات من بر شما خوانده نمی شد و شما آنها را تکذیب می کردید؟ قَالُوا رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَيْنَا شِقْوَتُنَا وَكُنَّا قَوْمًا ضَالِّينَ ﴿١٠٦﴾ می گویند: پروردگارا! تیره بختی و شقاوت ما بر ما چیره شد، و ما گروهی گمراه بودیم. رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ ﴿١٠٧﴾ پروردگارا! ما را از دوزخ بیرون آر، پس اگر [به بدی ها و گمراهی ها] بازگشتیم، بی تردید ستمکار خواهیم بود. قَالَ اخْسَئُوا فِيهَا وَلَا تُكَلِّمُونِ ﴿١٠٨﴾ [خدا] می گوید: در دوزخ گم شوید و با من سخن مگویید! إِنَّهُ كَانَ فَرِيقٌ مِنْ عِبَادِي يَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ ﴿١٠٩﴾ گروهی از بندگان من بودند که می گفتند: پروردگارا! ما ایمان آوردیم، پس ما را بیامرز و به ما رحم کن که تو بهترین رحم کنندگانی. فَاتَّخَذْتُمُوهُمْ سِخْرِيًّا حَتَّىٰ أَنْسَوْكُمْ ذِكْرِي وَكُنْتُمْ مِنْهُمْ تَضْحَكُونَ ﴿١١٠﴾ ولی شما آنان را به مسخره گرفتید، تا یاد مرا از خاطرتان برد، و شما همواره به آنان می خندیدید!! إِنِّي جَزَيْتُهُمُ الْيَوْمَ بِمَا صَبَرُوا أَنَّهُمْ هُمُ الْفَائِزُونَ ﴿١١١﴾ من امروز آنان را در برابر صبری که کردند پاداش دادم که همه آنان کامیابند. قَالَ كَمْ لَبِثْتُمْ فِي الْأَرْضِ عَدَدَ سِنِينَ ﴿١١٢﴾ [خدا] می گوید: از جهت شمار سال ها چه مدت در زمین درنگ داشتید؟ قَالُوا لَبِثْنَا يَوْمًا أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ فَاسْأَلِ الْعَادِّينَ ﴿١١٣﴾ می گویند: روزی یا بخشی از روزی، ولی [ای پرسنده!] از شمارندگان [پیشگاه خود] بپرس. قَالَ إِنْ لَبِثْتُمْ إِلَّا قَلِيلًا ۖ لَوْ أَنَّكُمْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿١١٤﴾ [خدا] می گوید: اگر معرفت و شناخت می داشتید [می دانستید که] جز اندکی درنگ نکرده اید. أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثًا وَأَنَّكُمْ إِلَيْنَا لَا تُرْجَعُونَ ﴿١١٥﴾ آیا پنداشته اید که شما را بیهوده و عبث آفریدیم، و اینکه به سوی ما بازگردانده نمی شوید؟ فَتَعَالَى اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ ۖ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِيمِ ﴿١١٦﴾ پس برتر است خدا آن فرمانروای حق هیچ معبودی جز او نیست، [او] پروردگار عرش نیکو و باارزش است. وَمَنْ يَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ لَا بُرْهَانَ لَهُ بِهِ فَإِنَّمَا حِسَابُهُ عِنْدَ رَبِّهِ ۚ إِنَّهُ لَا يُفْلِـحُ الْكَافِرُونَ ﴿١١٧﴾ و هر کس با خدا معبود دیگری بپرستد [که] هیچ دلیلی بر حقّانیّت آن ندارد، حسابش فقط نزد پروردگار اوست؛ بدون تردید کافران، رستگار نمی شوند. وَقُلْ رَبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ ﴿١١٨﴾ و بگو: پروردگارا! [مرا] بیامرز و [بر من] رحم کن و تو بهترین رحم کنندگانی.

نظم حکیمانه ی الهی و ماتریکس شیطانی: روزی بسیاری از انسانها چشم باز میکنند و می‌بینند که بخشی از یک شبکه ی کامپیوتری تاریک هستند، درحالی که تنها اتصال این شبکه به سیاه چاله های سرگردان است و انسان آنجا میفهمد که برده ی ابدی چیزی است که هیچ چیز نیست، حتی میفهمد که برده هم نیست، دنبال مالک خودش میگردد اما هیچ چیز هیچ سخنی به او نمی‌گوید، زندانی تاریکی که از درون و بیرون میسوزد، نه می میرد و نه زندگی میکند. بدانید که اکنون در روزهای ابتدایی تشکیل ماتریکس شیطانی هستیم، از اینستاگرام خارج شوید به الله و قرآن رجوع کنید. به شبکه ی الهی متصل شوید که در آن یک تار موی ایمان به سلامی اتصال دارد که جاودانه بودن در آن آرزوی ابدی هر انسان است. اعوذ بالله من الشیطان الرجیم بسم‌الله الرحمن الرحیم فَإِذَا نُفِخَ فِي الصُّورِ فَلَا أَنْسَابَ بَيْنَهُمْ يَوْمَئِذٍ وَلَا يَتَسَاءَلُونَ ﴿١٠١﴾ پس هنگامی که در صور دمیده شود، در آن روز نه میانشان خویشاوندی و نسبی وجود خواهد داشت و نه از اوضاع و احوال یکدیگر می پرسند؛ فَمَنْ ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿١٠٢﴾ پس کسانی که اعمال وزن شده آنان سنگین است، همانانند که رستگارند. وَمَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ فَأُولَٰئِكَ الَّذِينَ خَسِرُوا أَنْفُسَهُمْ فِي جَهَنَّمَ خَالِدُونَ ﴿١٠٣﴾ و کسانی که اعمال وزن شده آنان سبک است، همانانند که سرمایه وجودشان را از دست داده و در دوزخ جاودانه اند. تَلْفَحُ وُجُوهَهُمُ النَّارُ وَهُمْ فِيهَا كَالِحُونَ ﴿١٠٤﴾ آتش صورت هایشان را می سوزاند، و آنان در آنجا زشت رویانی بد منظرند! أَلَمْ تَكُنْ آيَاتِي تُتْلَىٰ عَلَيْكُمْ فَكُنْتُمْ بِهَا تُكَذِّبُونَ ﴿١٠٥﴾ [خدا به آنان می گوید:] آیا آیات من بر شما خوانده نمی شد و شما آنها را تکذیب می کردید؟ قَالُوا رَبَّنَا غَلَبَتْ عَلَيْنَا شِقْوَتُنَا وَكُنَّا قَوْمًا ضَالِّينَ ﴿١٠٦﴾ می گویند: پروردگارا! تیره بختی و شقاوت ما بر ما چیره شد، و ما گروهی گمراه بودیم. رَبَّنَا أَخْرِجْنَا مِنْهَا فَإِنْ عُدْنَا فَإِنَّا ظَالِمُونَ ﴿١٠٧﴾ پروردگارا! ما را از دوزخ بیرون آر، پس اگر [به بدی ها و گمراهی ها] بازگشتیم، بی تردید ستمکار خواهیم بود. قَالَ اخْسَئُوا فِيهَا وَلَا تُكَلِّمُونِ ﴿١٠٨﴾ [خدا] می گوید: در دوزخ گم شوید و با من سخن مگویید! إِنَّهُ كَانَ فَرِيقٌ مِنْ عِبَادِي يَقُولُونَ رَبَّنَا آمَنَّا فَاغْفِرْ لَنَا وَارْحَمْنَا وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ ﴿١٠٩﴾ گروهی از بندگان من بودند که می گفتند: پروردگارا! ما ایمان آوردیم، پس ما را بیامرز و به ما رحم کن که تو بهترین رحم کنندگانی. فَاتَّخَذْتُمُوهُمْ سِخْرِيًّا حَتَّىٰ أَنْسَوْكُمْ ذِكْرِي وَكُنْتُمْ مِنْهُمْ تَضْحَكُونَ ﴿١١٠﴾ ولی شما آنان را به مسخره گرفتید، تا یاد مرا از خاطرتان برد، و شما همواره به آنان می خندیدید!! إِنِّي جَزَيْتُهُمُ الْيَوْمَ بِمَا صَبَرُوا أَنَّهُمْ هُمُ الْفَائِزُونَ ﴿١١١﴾ من امروز آنان را در برابر صبری که کردند پاداش دادم که همه آنان کامیابند. قَالَ كَمْ لَبِثْتُمْ فِي الْأَرْضِ عَدَدَ سِنِينَ ﴿١١٢﴾ [خدا] می گوید: از جهت شمار سال ها چه مدت در زمین درنگ داشتید؟ قَالُوا لَبِثْنَا يَوْمًا أَوْ بَعْضَ يَوْمٍ فَاسْأَلِ الْعَادِّينَ ﴿١١٣﴾ می گویند: روزی یا بخشی از روزی، ولی [ای پرسنده!] از شمارندگان [پیشگاه خود] بپرس. قَالَ إِنْ لَبِثْتُمْ إِلَّا قَلِيلًا ۖ لَوْ أَنَّكُمْ كُنْتُمْ تَعْلَمُونَ ﴿١١٤﴾ [خدا] می گوید: اگر معرفت و شناخت می داشتید [می دانستید که] جز اندکی درنگ نکرده اید. أَفَحَسِبْتُمْ أَنَّمَا خَلَقْنَاكُمْ عَبَثًا وَأَنَّكُمْ إِلَيْنَا لَا تُرْجَعُونَ ﴿١١٥﴾ آیا پنداشته اید که شما را بیهوده و عبث آفریدیم، و اینکه به سوی ما بازگردانده نمی شوید؟ فَتَعَالَى اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ ۖ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْكَرِيمِ ﴿١١٦﴾ پس برتر است خدا آن فرمانروای حق هیچ معبودی جز او نیست، [او] پروردگار عرش نیکو و باارزش است. وَمَنْ يَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ لَا بُرْهَانَ لَهُ بِهِ فَإِنَّمَا حِسَابُهُ عِنْدَ رَبِّهِ ۚ إِنَّهُ لَا يُفْلِـحُ الْكَافِرُونَ ﴿١١٧﴾ و هر کس با خدا معبود دیگری بپرستد [که] هیچ دلیلی بر حقّانیّت آن ندارد، حسابش فقط نزد پروردگار اوست؛ بدون تردید کافران، رستگار نمی شوند. وَقُلْ رَبِّ اغْفِرْ وَارْحَمْ وَأَنْتَ خَيْرُ الرَّاحِمِينَ ﴿١١٨﴾ و بگو: پروردگارا! [مرا] بیامرز و [بر من] رحم کن و تو بهترین رحم کنندگانی.