বেদ - Some more mantras from the Vedas are explained.
महे चन त्वाम् आद्रिवः परा शुल्काय देयाम् । न सहस्राय न अयुताय वज्रिवः न शताय शतामघ ॥
মহে চন ত্বাম্ আদ্রিবঃ পরা শুল্কায় দেয়াম্ । ন সহস্রায় ন অযুতায় বজ্রিবঃ ন শতায় শতামঘ ।।
देवो न यः पृथिवीं विश्वधाया उपक्षेति हितमित्रो न राजा ।
पुरःसदः शर्मसदो न वीरा अनवद्या पतिजुष्टा इव नारी ॥ (RV 1.73.3)
দেবো ন য: পৃথিবীং বিশ্বধায়া উপক্ষেতি হিতমিত্রো ন রাজা ।
পুর:সদ: শর্মসদো ন বীরা অনবদ্যা পতিজুষ্টা ইব নারী ।।
अक्षेत्रवित् क्षेत्रविदं हि अप्राट सः प्र एति क्षेत्रविदा अनुशिष्टः ।एतत् वै भद्रम् अनुशासनस्य उत स्रुतिं विन्दति अञ्जसीनाम् ॥
অক্ষেত্রবিৎ ক্ষেত্রবিদং হি অপ্রাট স: প্র এতি ক্ষেত্রবিদা অনুশিষ্ট: ।
এতৎ বৈ ভদ্রম্ অনুশাসনস্য উত স্র ুতিং বিন্দতি অঞ্জসীনাম্।।
दोहेन गाम् उप शिक्षा सखायं प्र बोधय जरितः जारम् इन्द्रम् ।
कोशं न पूर्णम् वसुना नि अऋष्टमा च्यवय मघ अदेयाय शूरम् ॥
দোহেন গাম্ উপ শিক্ষা সখায়ং প্র ৰোধয় জরিতঃ জারম্ ইন্দ্রম্ ।
কোশং ন পূর্ণম্ বসুনা নি অঋষ্টমা চ্যবয় মঘ অদেয়ায় শূরম্ ।।
श्रिये ते पादा दुव आ मिमिक्षु धृष्णुः वज्री शवसा दक्षिणावान् ।
वसानो अत्कं सुरभिं दृशे कं स्वः न न नृतो इषिरः बभूथ ॥
শ্রিয়ে তে পাদা দুব আ মিমিক্ষু ধৃষ্ণু: বজ্রী শবসা দক্ষিণাবান্ ।
বসানো অৎকং সুরভিং দৃশে কং স্ব: ন ন নৃতো ইষির: ৰভূথ ।।
याभिः सोमो मोदते हर्षते च कल्याणीभिः युवतिभिः न मर्यः ।
ता अध्वर्यो अपो अच्छा परेहि यत् आसिञ्चा ओषधीभिः पुनीतात् ॥
যাভি: সোমো মোদতে হর্ষতে চ কল্যাণীভি: যুবতিভি: ন মর্য: ।
তা অধ্বর্যো অপো অচ্ছা পরেহি যৎ আসিঞ্চা ওষধীভি: পুনীতাৎ।।
गावः इव ग्रामं यूयुधिःइव अश्वान् वाश्रा इव वत्सं सुमना दुहाना ।
पतिरिव जायाम् अभि नः नि एतु धर्ता दिवः सविता विश्ववारः ॥
গাবঃ ইব গ্রামং যূযুধিঃইব অশ্বান্ বাশ্রা ইব বৎসং সুমনা দুহানা ।
পতিরিব জায়াম্ অভি নঃ নি এতু ধর্তা দিবঃ সবিতা বিশ্ববারঃ ।।
अयं वेनः चोदयत् पृश्नि गर्भा ज्योतिः जरायुः रजसो विमाने ।
इमम् अपाम् सूर्यस्य शिशुं न विप्रा मतिभी रिहन्ति ॥
অয়ং বেন: চোদয়ৎ পৃশ্নি গর্ভা জ্যোতি: জরায়ু: রজসো বিমানে ।
ইমম্ অপাম্ সূর্যস্য শিশুং ন বিপ্রা মতিভী রিহন্তি ।।
परि त्वा गिर्वणः गिरः इमाः भवन्तु विश्वतः ।
वृद्ध आयुम् अनु वृद्धयः जुष्टा भवन्तु जुष्टयः ॥
পরি ত্বা গির্বণঃ গিরঃ ইমাঃ ভবন্তু বিশ্বতঃ ।
বৃদ্ধ আয়ুম্ অনু বৃদ্ধয়ঃ জুষ্টা ভবন্তু জুষ্টয়ঃ ।।
त्राताः नः बोधि ददृशानः आपिः अभिख्याता मर्डिता सोम्यानाम् ।
सखा पिता पितृतमः पितॄणां कर्तेमु इति लोकम् उशते वयोधाः ॥RV 4.17.17॥
ত্রাতা: ন: ৰোধি দদৃশান: আপি: অভিখ্যাতা মর্ডিতা সোম্যানাম্।
সখা পিতা পিতৃতম: পিতৄণাং কর্তেমু ইতি লোকম্ উশতে বয়োধা: ।।
अग्निं मन्ये पितरम् अग्निम् आपिं अग्निं भ्रातरं सदम् इत् सखायम् ।
अग्नेः अनीकं बृहतः सपर्यं दिवि शुक्रं यजतं सूर्यस्य ॥
অগ্নিং মন্যে পিতরম্ অগ্নিম্ আপিং অগ্নিং ভ্রাতরং সদম্ ইৎ সখায়ম্।
অগ্নে: অনীকং ৰৃহত: সপর্যং দিবি শুক্রং যজতং সূর্যস্য ।।
***
The Vedas are the fountainhead of Hinduism and its ultimate sacred scriptures. These sacred books are the most ancient preserved literature of the world. It is difficult to say when exactly these works were composed. According to educated guess, these are more than seven to 8,000 years old.
The contents of these books are the records of the spiritual realisation of the sages of that period. Some of the mantras of the Vedas, including the Gaytri mantra are quite popular and are recited regularly by millions.
Everything of Hinduism, the grand old religion of the world, flows out of these sacred books, organised in four -- Rik, Sama, Yajur and Atharva. Composed and preserved in an oral tradition since ancient times, these contain in full the four aspects of religion - philosophy, mythology, rituals, and ethics. Most importantly, these contain the Upanishads, popularly known as Vedanta, which is the greatest philosophical system in the world.
The Vedas contain more than 20, 000 verses of varied lengths. The language used is very old and the mantras have profound meaning. This series of talks tries to give a simple overview of these sacred books.
#SwamiSamarpanananda #Veda #IndianSpiritualHeritage #AuthorSamarpan