Στίχοι: Δημήτρης Χριστοδούλου.
Μουσική: Γιώργος Ζαμπέτας.
Πρώτη εκτέλεση: Βίκυ Μοσχολιού, δίσκος 45 στροφών, 1965.
Άλλες ερμηνείες: Πόλυ Πάνου.
Κι αν θα διαβείς, κι αν θα διαβείς τον ουρανό
κι αν πας ψηλά, κι αν πας ψηλά στ' αστέρια
την συντροφιά, την συντροφιά μου θα ζητάς
και τα δικά, και τα δικά μου χέρια.
Γιατί τα χέρια είναι σκοινιά
και τα κορμιά καράβια
κι όποιος τα κόβει τα σκοινιά
μένει η καρδιά του άδεια.
Κι αν πας σε α-, κι αν πας σε άλλη θάλασσα
σε άλλη γη, σε άλλη γη να μείνεις
δε θα βρεθεί, δε θα βρεθεί ν' αναπαυτείς
τον πόνο σου, τον πόνο σου ν' αφήνεις.
Γιατί τα χέρια είναι σκοινιά
και τα κορμιά καράβια
κι όποιος τα κόβει τα σκοινιά
μένει η καρδιά του άδεια.
The separation (Even if you mange to cross the sky)
Even if you manage to cross the sky,
even if you manage to rise as high as the stars,
you will be looking for my company,
and my hands.
For the hands are ropes that help tie
the bodies like boats;
and he who cuts the ropes
remains empty-hearted.
Even if you sail to faraway seas,
even if you relocate to a remote land,
you will not find peacefulness,
and you will never be consoled.
For the hands are ropes that help tie
the bodies like boats;
and he who cuts the ropes
remains empty-hearted.