Bełchatów z drona | Bełchatów z lotu ptaka | Zima
▸ Pierwsza informacja o Bełchatowie pochodzi z 1391 r. Tereny, na których dziś położne jest miasto należały do rodu Grzymalitów, którzy od 1405 r. nazywali siebie „Bełchaczski”. Tym samym dali początek rodzinie Bełchackich, zaliczanej do średniozamożnej szlachty. W połowie XVI w. pojawiła się wzmianka podająca, że Bełchatów duży należał do Jana Bełchackiego, a Bełchatów Mały - do Małgorzaty. W XVIII w. Bełchatów przeszedł w drodze dziedzictwa w ręce rodziny Kowalewskich. Budując kościół i klasztor przyczynili się do rozwoju osady, która otrzymał prawa miejskie w I poł. XVIII w. od Augusta III.
Lokalizacja nowego ośrodka miała charakter celowy. Była ściśle związana z faktem istnienia opodal starego i podupadłego ośrodka miejskiego - Grocholic. Niewątpliwie miała także związek z napływem nowych osadników. Grocholice, jako miasto arcybiskupie, przy przyjmowaniu osadników brało pod uwagę sprawy wyznaniowe. Bełchatów natomiast, jako miasto magnackie, przyjmował chętnie kolonistów z Zachodu, w tym Żydów.
Bełchatów stał się miastem przemysłowym. Nowi osadnicy trudnili się w większości tkactwem. Już pod koniec XVIII w. miasto posiadało rozwiniętą produkcję sukna, a w 1801 r. wysoko rozwiniętą manufakturę. Rozwijający się przemysł, głównie za sprawą energicznego nowego właściciela Kaczkowskiego, spowodował, że Bełchatów znalazł się na liście miast fabrycznych Królestwa Polskiego objętych dekretem namiestnika z 18 września 1820 r. Po otwarciu granicy celnej między Królestwem Polskim a Cesarstwem Rosyjskim, Bełchatów popadł jednak w chwilowe zapóźnienie w rozwoju przemysłu bawełnianego. Przedsiębiorcy skoncentrowali się bowiem głównie na tradycyjnej wytwórczości sukienniczej.
W 1840 r. otwarto w mieście 18 nowych zakładów przetwarzających bawełnę. Od tego momentu możemy mówić o wejściu Bełchatowa w obręb łódzkiego okręgu przemysłowego. W 1861 r. wybuchł kryzys surowcowy, wywołany brakiem bawełny. Kryzys ten spowodował upadek małych i średnich przedsiębiorstw. 10 października 1870 r. Bełchatów utracił prawa miejskie i został włączony do gminy Bełchatówek. W 1887 r. majątek bełchatowski zakupił Henryk Hellwig z Tuszyna. Założył tutaj browar, w którym produkowano piwo dostarczane do niemal całej guberni piotrkowskiej. Hellwigowie przyczynili się w znacznym stopniu do ponownego rozwoju gospodarczego i kulturalnego miasta. Mieszkali oni w Bełchatowie aż do 1943 r. W XX w. uruchomiono w Bełchatowie kilka fabryk, założono bank, bibliotekę oraz wybudowano elektrownię.
II wojna światowa zahamowała rozwój miasta jako ośrodka włókienniczego. 6 września 1939 r. do miasta wkroczyły pierwsze oddziały niemieckie. Bełchatów włączony został do Kraju Warty. Pośród 12 tys. mieszkańców było 80% Żydów; zamordowano ich w obozie zagłady w Chełmnie nad Nerem. 19 stycznia 1945 r. miasto zostało zajęte przez oddziały I Frontu Ukraińskiego. Po przeszło pięcioletniej okupacji liczyło zaledwie 3,5 tys. mieszkańców.
Decyzją Rady Ministrów ze stycznia 1958 r. Bełchatów awansował do rangi miasta powiatowego. Nowy etap w dziejach miasta rozpoczął się w 1960 roku. Odkryto wówczas ogromne pokłady złóż węgla brunatnego w Piaskach koło Bełchatowa. W 1980 r. wydobyto pierwszy węgiel. Do dziś górnictwo węgla brunatnego i związany z nim przemysł energetyczny to swoisty znak rozpoznawczy Bełchatowa.
Źródło: sztetl.org.pl/pl/miejscowosci...
▸ Socialmedia:
KZfaq: / lecewmiasto
Facebook: / lecewmiasto
Website: www.lecewmiasto.pl
▸ Music:
Kyodai - Horizon
Epidemic sound: www.epidemicsound.com/referra...
▸ Współpraca, licencje na materiały oraz zapytania biznesowe:
✉️ lecewmiasto@gmail.com
Copyright © Lecewmiasto | All rights reserved
#Belchatow #zima #lecewmiasto