W punkt, niestety taki staje się świat.

Mam taką samą refleksję .

Ale skąd pomysł, że nie walczyli i nie próbowali? Są też takie rzeczy, których się nie da przedyskutować, są różnice nie do pogodzenia.

@@AC-jl7hb @AC-jl7hb Nie bardzo wiem jacy "oni"? Co do dalszej części komentarza - możliwe, że moje życie nie jest po prostu aż tak skomplikowane jak kogoś innego, bo zwyczajnie nie potrafię sobie wyobrazić sytuacji, w której miałabym powiedzieć (bądź usłyszeć): "kocham Cię, ale mimo to musimy się rozstać"... Nie wykluczam rozwodów i rozstań, ale takie zdanie brzmi dla mnie jak wyciągnięte wprost z idiotkowego podcastu.

@@diabla_666 Ale miłość to nie jest jakiś magiczny token, który rozwiązuje ci wszystkie problemy. Można kogoś bardzo kochać, a związek i tak nie będzie szczęśliwy, bo ktoś ma inne potrzeby, albo ludzie się od siebie za bardzo różnią. Twoje myślenie jest bardzo magiczne i życzeniowe, że jak się ludzie kochają to już wszystko będzie dobrze, ale niestety tak nie jest.

@@diabla_666 ludzie mogą pomimo miłości do siebie (co wynika z serca) mieć zupełnie różne potrzeby (co wynika z głowy) i myślenie, że miłość załatwia wszystko i trzeba o związki walczyć, usprawniać je i rezygnować z jakichś części siebie w imie przetrwania relacji, jest dość szkodliwe. Są w relacjach ludzie, którzy są super kochający, ale są dla nas toksyczni. Albo my dla nich. Albo kocha się osobę która kocha kogoś innego i nie chcemy być w trojkącie- przeczytałam tyle ludzkich historii w tym temacie, że wiem na pewno- miłość to nie jest gwarant udanego związku aż po grób. Chociaż fajnie byłoby w to wierzyć :)

💯 zgadzam się!

Też tak uważam...

Mało kto się zastanawia jak nie dopuścić do takiego stanu. Zresztą uważam że miłość nie istnieje.

ja dalej marze o rozwodzie swoich starych a mam juz 40 lat....

🖐@@karolinahull9671

@@karolinahull9671 🫂

"Tymczasem według ekspertów nawet jedna trzecia małżeństw w Polsce kończy się rozwodem, a z roku na rok wyraźnie rośnie liczba rozwodów małżeństw z krótkim stażem (poniżej pięciu lat). Tylko w 2020 r. rozpadło się ponad 20 tys. małżeństw ze stażem krótszym niż dziewięć lat."

@@tuokuniewska3365 no i to też jest porażka, bo nikt nie bierze ślubu z myślą o rozwodzie. Choć rozumiem, że rozwód może być własną, osobista wygrana. Ale nadal to rozpad czegoś, co z założenia miało być trwałe.

@@J.trok78zgadzam się i jestem wdzięczna za Twój głos. Już myślałam, że coś jest ze mną nie tak, bo pragnę być z moim mężem szcześliwa i razem przeżywać nasze wzloty i upadki do końca, a nie do momentu, w którym „pragniemy tego samego”. Z założenia przecież ludzie się zmieniają i zmieniają się ich pragnienia. Grunt to umieć się porozumiewać, słuchać, szanować. Wspierać w tych różnicach. Mąż czy żona to nie szafa, którą mamy wymieniać za każdym razem, gdy coś nam w niej nieodpowiada.

@@tuokuniewska3365 to trochę nie argument. To, że często dzieje się coś złego i staje się to w pewnym sensie powszechne, nie oznacza że jest to z tego powodu dobre.

Ja myśle że Asia nie przedstawia jakieś uniwersalnej mądrości, każdy przypadek jest inny, ona pokazuje swoją drogę i przedstawia swoje podejście do sprawy, czy jest coś w tym złego? Myśle ze nie. Ale być moze komuś to pomoże. Myśle ze Joanna nie twierdzi, ze trzeba się rozstawać w kółko jak coś przestanie pasować i jest to łatwe jak umycie szklanki, tylko ze istnieje sposób by to zrobić racjonalnie i wcale się tym nie załamywać jak już cos takiego się zdarzy. Chyba każdy się zgodzi ze idealne środowisko dla dorastającego dziecka to dwójka rodziców, które kocha się szaleńczo i szczęśliwie będą ze sobą do końca życiach ale rzeczywistość nie zawsze tak wyglada. Czasami najlepszym rozwiązaniem jest rozstanie, po to by być po prostu szczęśliwym, a nie gnić w związku tylko dla dziecka . Byłam dzieckiem na którym spoczęła ta odpowiedzialność „zostaliśmy ze sobą dla dzieci” i z perspektywy nastolatki która byłam i dorosłą którą jestem, jest to okropne rozwiązanie. Wolałabym teraz widzieć moich starzejących się rodziców przy osobach z którymi by się dogadywali i z którymi byli by szczęśliwi. Zamiast tego całe moje dzieciństwo było w stresie, w kłótniach, musiałam obierać strony i pocieszać płaczącą matkę. Teraz nadal są razem i nie cieszy mnie to ze zostali ze sobą pomimo ciężkich czasów, bo tak sobie obiecali na ślubie. Bo wiem ze pomimo ze już tych kłótni nie ma, ja w domu rodzinnym już nie mieszkam, to martwię się i smutno mi, bo wiem ze było ich stać na osobne, ale lepsze dla nich życie. PS nadal narzekają na siebie nawzajem, a oboje są wspaniałymi ludźmi, choć ani trochę nie pasują do siebie. A schematy związkowe, które nabyłam przez okres dzieciństwa i ich niepoprawne reakcje emocjonalne które niestety przeszły na mnie, to chyba będę naprawiać do końca życia.

o wow, Agnieszka, ale Ci się ulało

@@tuokuniewska3365 ale która część mojego komentarza jest nieprawdziwa? Najlepiej to wypowiadać się publicznie a każdy komentarz, który się nie podoba nazywać ulewaniem albo hejtem.

Nie, nie chrzciliśmy dziecka i nie wychowujemy w żadnej wierze, mówimy tylko że na świecie istnieją różne religie i ludzie wierzą w różne rzeczy, ale ona jest jeszcze za mała żeby zadawać o to pytania :)

hehe, pozwolę Ci tak myśleć jeśli to dla Ciebie bezpieczne :)

@@tuokuniewska3365Myśle, że tak naprawdę się ze mną zgadzasz.

Taki jest teraz "trend". O ile pewne sytuacje są zrozumiałe jak problemy w dorosłym życiu przez patoligiczną rodzinę, brak obojga rodziców to teraz wszyscy obwiniają nawet szczęśliwe dzieciństwo za to jacy teraz są. No kurde, nie da się żyć z rodzicami min.20 lat i nie zachowywać się czasem podobnie do nich i nie uważam, żeby to było coś złego.

A co jak rodzice czy dziadkowie nie byli za mądrzy? Też od nich czerpać? :)

Ślub to koncept. Ludzkie życie i dobrostan to wartość.

Wartością dla mnie jest ślub sam w sobie, zakładamy rodzinę i oboje zobowiązujemy się do tego, że wspólnie będziemy dbać o siebie nawzajem i o utrzymanie naszego zwiazku. W tym kontekście argument, że komuś się zmieniły plany do mnie nie przemawia, bo automatycznie ta osoba wypisuje się z projektu. Jestem jednak w stanie zrozumieć, że są różne modele związków i nie każdy musi chcieć być ze sobą do grobowej deski, ważne żeby ludzie o tym szczerze pogadali na początku, jak komuś odpowiada brak formalizacji i opcja rozstania przy zmianie priorytetów życiowych to mam z tym luz. Nie jest to model związku, który mi odpowiada, ale każdy niech żyje jak chce.

Ale ja nie wykluczam ślubu w przyszłości :)

​@@reformerka ludzie są dziś nieprawdopodobnymi egoistami i rzeczywistość wygląda jak wygląda

Człowiek to nie przedmiot, żeby go mieć na całe życie :)

a dlaczego nie? patchworkowe rodziny potrafią sobie zorganizować czas razem. to naprawdę nie musi wyglądać jak w poprzednich pokoleniach, że każdy ze sobą darł koty. serio da się inaczej i w porozumieniu. sama Asia wspomina o książce w której pokazane są różne rodzaje rodzin. jestem pewna że gdy pojawią się nowe osoby w ich życiu to znajdą sposób na odpowiednie wprowadzenie ich do życia Helenki.

Ale dlaczego od razu w 4? Przecież dalej będą mogli w 3. Nowy czy stary partner czy partnerka nie są doszyci do nas nicią chirurgiczną, żeby wszędzie z nimi chodzić. Nowa partnerka czy nowy partner nie wymazują też historii przed nową relacją, więc jeśli są dojrzałymi i zrównoważonymi ludźmi to powinni zrozumieć, że było coś przed nimi i nie powinno to wpłynąć na relacje matka-ojciec-dziecko.

Bez przesady, będzie czas w jej życiu że się wobec nas zbuntuje, ale to też jest naturalny moment oddzielania się od rodziców i szukania „ja”. Coś na pewno spierdolimy ;)

@@tuokuniewska3365 Nadal, uważam, że robicie świetną robotę. Chciałbym, żeby moi rodzice byli choć w 5% tak uważni, oddani i kochający jak wy jesteście dla Heleny.

Czy te odcinki pojawiają się w jakieś konkretne dni tygodnia? Nie wiem, kiedy ich wyczekiwać.

z jakiegoś powodu istnieje stwierdzenie "pierwsza miłość". Żeby odróżnić ją od kolejnych miłości. Miłości jest w życiu wiele, a za to czy się kogoś kocha, czy nie, odpowiada MÓZG i neuroprzekaźniki. Stan miłości da się osiągnąć choćby laboratoryjnie, bardzo prosto. Także sorry, biologia obala ten argument, że miłość jest jedna, a jak się kończy, to znaczy że nigdy nie istniała. Bzdura.

@@tuokuniewska3365 chyba mówi Pani o stanie zakochania, bo miłość to decyzja, nie tylko uczucia, które łatwo się zmieniają i bywają chwiejne.

jezu, co xd