Boşluk
Bir boşluğun içinde dönüp duruyor sesim
Kayıp şehrin sessizliğini bastırıyor sessizliğim
Yaralarımı kemiren düşüncelerle
Adresi belli olmayan mektuplar gibi
Savruluyorum caddelerde
Adsız ve kimliksiz
Bilinmeyene doğru ilerliyorum
Bir kaç ağacın yeşilimsi görüntüsü
Gözüme çarpıyor karanlık sokaklarımda
Evet sen buradasın
Benim de burada olduğum gibi dercesine
Hüzünlü coğrafyamın
Bahtını değiştirmek isterim diye
Mırıldanır buluyorum kendimi
Kadınların ve çocukların
ayak izleri silinmeyen
bir dünya özlemi sarıyor tüm benliğimi
gözyaşlarımı özgür bırakıyorum
içime damlıyorlar usul usul ve sessiz
#şiir #kitap #edebiyat