من خودم خیلی زیاد رمان میخونم ولی این نظر رو دارم که در نسبت دادن این صفاتی که نام بردی به خود رمان اشتباه میکنی. یک رمان، داستانی رو تعریف میکنه. داستانی که میتونه به عنوان محتوای دیگه ای هم عرضه بشه مثل فیلم، سریال، بازی یا کمیک. نکات مثبتی که گفتی برای داستان تعریف شده توسط رمان ها بود و نه خود عمل خوندنشون. بنظر من خوبی رمان ها و چیزی که بیشتر از تعریف داستان میتونن ارائه کنن در قوه تخیل و تقویتش نهفتست. اون خوبی های فیزیولوژیکی ای هم که گفتی، جلوگیری از زوال عقل، سلامت روان بهتر و کاهش ضربان قلب و آرام گرفتن برای رمانه بیشتر. دلیلش هم بخاطر نبود محرک هایی مثل صدا، نور و تصاویر هستش.
@Sisyphe18593 ай бұрын
با دستهبندی و تفکیکی که تو بخش اول صحبتت قائل شدی موافقم. شاید اگه واضحا اشاره میکردم که توی هر بخش دقیقا منظورم خود رمانخوندنه یا تحت جریان داستان قرارگرفتن، منظورم واضحتر میشد. تحقیقات روانشناختی و بیولوژیک زیادی انجام شده روی تاثیر مقولهی «داستان» که میتونه بحث زیادی روش انجام بشه. مرسی از کامنتت ❤️
@galacticcat2093 ай бұрын
مرسی از جوابت، درسته من تفکیکی که گفتی رو خیلی متوجهش نشدم. تحقیقات مربوطه هم راستش مطالعه نداشتم پس نمیدونم چقدر میتونه راه نجسم کردن داستان مواثر باشه @@Sisyphe1859