Het is drie jaar geleden dat Caféklap al eens in Café De Warande in Zwevezele was en er is nog niets veranderd. Nog datzelfde veelkleurige vloertje op de grond, ouderwetse bierreclames tegen de muren en dat houten toogje, waarachter Urbain Goethals met zijn volle witte haardos en in zijn grijze kiel op enkele bierbakken zit te wachten tot de klanten binnenkomen. Nog altijd vertelt hij dezelfde moppen, en nog altijd is hij zelf degene die er het hardst om moet lachen. Bij iedere lachbui knijpt hij zijn blauwe kijkers dicht. 90 is hij intussen. “En ik ga voor de 100,” zegt hij.