🔴สนใจเที่ยวจีนกับทัวร์ ของ จ้าวชุนเจียว แอดไลน์ @jiaonaka หรือ กดลิงก์นี้แอดไลน์👉 lin.ee/ZtSCNeA

ผมเป็นคนจีนรุ่นที่ 3 เหมือนกันครับ คนไทยไม่ใส่รองเท้าเข้าบ้าน เพราะต้องการทำให้พื้นบ้านสะอาดอยู่เสมอ คนไทยทำความสะอาดบ้านบ่อยครับ กวาดและถูพื้นบ่อยๆ สมัยก่อนมีแต่บ้านไม้ทั้งนั้นจะต้องขัดและเช็ดถูให้เงางามทีเดียว การใส่รองเท้าเข้าบ้านจะทำให้บ้านสกปรก นอกจากนั้นการใส่รองเท้าเข้าไปยังสถานที่ที่ควรเคารพยังเป็นการไม่เคารพอีกด้วย เช่นการใส่รองเท้าเข้าไปในโบสถ์ซึ่งเป็นเขตพุทธาวาส (ที่ประทับของพระพุทธเจ้า) เป็นการแสดงความไม่เคารพต่อพระพุทธเจ้า ส่วนเรื่องการกินรสหวานของคนไทยนั้นเป็นเรื่องจริงครับ หวานไปจริงๆ พูดตามหลักการแพทย์คนไทยกินหวานเกินไปมาก ตอนนี้ผมอายุ 40 กว่าๆ ตอนผมเด็กๆ คนไทยไม่กินหวานอย่างทุกวันนี้ ข้าวขาหมูไม่หวานเหมือนปัจจุบันนี้ เดี๋ยวนี้ไปสั่งข้าวผัดกระเพราบางร้านยังมีรสหวานนำ ซึ่งถือว่ามันผิดสูตร ผัดกระเพราต้องมีรสเค็มมากกว่ารสหวาน ควรมีรสหวานเพียงเล็กน้อย ไม่ใช่มีรสหวานมากที่สุด ส่วนตัวคิดว่ามันผิดมาก ไม่อร่อยที่สุด คนไทยกินหวานมากจึงเป็นเบาหวานกันมาก ความจริงรสหวานของอาหารไทยสมัยก่อนไม่ได้มาจากน้ำตาลทราย เพราะไม่มีใช้ มีแต่น้ำตาลโตนดหรือน้ำอ้อย ซึ่งมีโทษน้อยกว่า ทำให้เป็นเบาหวานได้ยากกว่า น้ำตาลทรายขาว เป็นผลผลิตจากอัอยของชาวตะวันตก แต่ก่อนนี้คนไทยไม่ใช้กัน ฉะนั้นจึงสันนิษฐานได้ว่า ผัดกระเพราของคนไทยสมัยก่อนจะไม่มีรสหวาน หรืออาจหวานเพียงเล็กน้อยจากน้ำตาลอ้อยหรือน้ำตาลโตนด ดูได้จากอาหารพื้นบ้านไทยในต่างจังหวัด พวกผัดเผ็ดอะไรต่างๆแทบจะไม่มีรสหวาน แต่คนในเมืองโดยเฉพาะในกรุงเทพฯกินหวานกันมาก ประกอบกับไม่ออกกำลังกายทำให้เกิดโรคต่างๆมากมาย โดยเฉพาะเบาหวาน เป็นกันมาก

เรื่องรองเท้า ตอนเราไปจีนต้องใส่รองเท้าเพราะพื้นฝุ่นเต็มไปหมด แต่ไทยไม่ใส่เพราะพื้นบ้านสะอาด คือคนไทยทำความสะอาดบ้านบ่อย แล้วพื้นก็ไม่ได้เย็นเหมือนต่างประเทศ ต่างประเทศพื้นเย็นมาก ถ้าไม่ใส่รองเท้า เท้าจะแตก

วัฒนธรรมดั่งเดิมของคนไทย จะสร้างบ้านใต้ถุนสูง ก่อนขึ้นบ้านจะมีอ่างสี่เหลี่ยม สำหรับล้างเท้าที่หัวบันไดก่อนขึ้นบ้าน เมื่อเท้าสะอาดขี้นบนเรือน ที่ทำความสะอาดจนพื้นที่ขัดสะอาดจนมัน จึงไม่จำเป็นต้องใส่รองเท้าลำลอง ประกอบกับเมืองไทยอากาศร้อนจึงไม่มีวัฒนธรรมการใส่ถุงเท้าและรองเท้าบนเรือน ต่อมาประมาณ 40-50 ปีมานี้ โครงสร้างบ้านเรือนเปลี่ยนจากบ้านใต้ถุนสูงมาเป็นบ้านพื้นเตี้ยติดพิ้นดิน และวัฒนธรรมการล้างเท้าก่อนเข้าบ้านได้หายไปด้วย ส่วนหนึ่งเพราะล้างเท้าแล้วพื้นเปียก เข้าบ้านก็จะเปียกเพราะเท้ายังไม่แห้ง (บ้านใต้ถุนสูงพื้นไม้จะซับน้ำจากการล้างเท้า ทำให้ไม่สกปรก เท้าแห้งเร็ว) ประกอบกับระยะหลัง 20-30 มานี้ ถนนเส้นทางต่าง ๆ ลาดยาง ปูคอนกรีต ทำให้ดินโคลนที่ดิตมากับเท้าระหว่างเดินทางไม่มี และวัฒนธรรมการใส่รองเท้า (สมัยโบราณวัฒนธรรมการใส่รองเท้ายังไม่เป็นที่นิยม น่าจะเริ่มเปลี่ยนแปลงในยุคจอมพลแปลก พิบูลสงคราม) มีมากขึ้น การล้างเท้าก่อนเข้าบ้านจึงหายไป แต่วัฒนธรรมการไม่ใส่ร้องเท้าในบ้านยังคงยังอยู่ สังเกตได้จาก ก่อนเข้าบ้านคนไทย ต้องถอดรองเท้า เพราะใส่รองเท้าเข้าบ้านถือว่านำความสกปรกเข้าบ้าน เพราะเจ้าของทำความสะอาดในบ้าน ซึ่งเป็นวัฒนธรรมดั่งเดิมที่ติดมาจากบ้านใต้ถุนสูงครับ

ตอนไปทำงานที่จีน คนจีนจะตกใจที่คนไทยใช้ตะเกียบคีบของต่างๆได้คล่องแคล่วกว่าคนจีนบางคนอีกนะ เค้าคงไม่รู้ว่าคนไทยกินก๋วยเตี๋ยวมาตั้งแต่เด็กๆแล้ว อีกเรื่องคือคนจีนจะตกใจตอนเห็นคนไทยกินพริกสดกันแบบหน้าตาเฉยๆเลย ส่วนที่เราตกใจคนจีนคือตอนเค้าพาเราไปกินเลี้ยง เค้าจะต้องสั่งอาหารให้เหลือทิ้งจำนวนมากตลอดเลย เห็นแล้วก็เสียดายเงินแทนนะ เค้าบอกว่าเป็นวัฒนธรรมของเค้า กับอีกเรื่องคือถ้าเค้าชวนดื่มเหล้า ถ้าไม่อยากเมาจนน็อคก็ให้ปฎิเสธเลย อย่าดื่มเป็นมารยาทแบบคนไทย คนจีนกินเหล้าต่ากล้วมากๆ กินแบบเอาเป็นเอาตายเลยทีเดียวนะ

คนไทยกินน้อย แต่กินบ่อย กินน้อยคือผู้ดี กินมากคือผู้ใช้แรงงาน

ตั้งแต่ก่อน คนไทยชาวบ้านทั่วไป ไม่ค่อยใส่รองเท้ากันครับ เพราะน่าจะเป็นของหายาก แบะไม่ชินเวลาใส่ ดังนั้นเวลาออกจากบ้านเหยียบย่ำอะไรติดเท้ามา จะต้องล้างเท้าก่อนขึ้นบ้านทุกคน คนไทยจะยากดีมีจนต้องมีอ่างล้างเท้าไว้หัวบันได ส่วนที่ไม่ใส่สลิปเปอร์ในบ้าน คิดว่าเพราะเราไม่ใช่เมืองหนาว ที่บางครั้งต้องใส่ไว้เพื่อความอบอุ่น ของจีนเขตร้อนๆอย่างทางใต้ แต่ก็อาจจะไม่ร้อนเท่าไทย การใส่สลิปเปอร์จึงพบเห็นได้มากกว่า

คนไทยไม่ได้กินน้อยค่ะ แต่คนไทยกินจุกจิกเยอะ มีอาหารว่างเยอะหลากหลายอย่าง อาหารหลักเลยกินได้น้อยลงหรือ serve อาหารให้ portion เล็กลง เพราะมีกินระหว่างมื้อด้วย มีของกินเล่นตลอดค่ะ นี่เราเพิ่งกินข้าวกลางวันเสร็จ แต่ตอนที่พิมพ์อยู่นี่เราก็กินมะม่วงน้ำปลาอยู่เลยค่ะเนี่ย 😂😂😂😂

สมัยก่อน​บ้านเป็นไม้​เราจะถูพื้น​ทำความสะอาดพื้นทุกวัน​ และล้างเท้าก่อนขึ้นบ้าน และเดาว่าน่าจะกลายเป็นวัฒนธรรม​ไปค่ะ

ตอนไปเที่ยวเมืองจีน ก็ตกใจเรื่องอาหารเหมือนกันค่ะ ☺️☺️ เผลอสั่งมาเยอะ จุ๊กมาก เรื่องรองเท้า คนไทยถือว่าสกปรก เท้าเป็นของต่ำ เวลาเข้าบ้านทั้งเศษขี้ฝุ่น ขี้ดิน ต้องถอดรองเท้าก่อนเข้าบ้านค่ะ เพื่อสุขภาพและอนามัย

ผมอายุ 65 ปี ตอนเด็กๆคนไทยก็รับวัฒนธรรมจีนมาใช้เหมือนกันคือ มีกาน้ำชาที่เป็นชุดน้ำชา ทำจากปูนสีขาวมีลวดลาย หนักๆ ที่บ้านผมมีหลายชุด ใช้เวลารับแขก กับพ่อดื่มเองหลังดื่มกาแฟ พึ่งค่อยๆหายไปตอนอายุประมาณ 14-15 ปี ต้องบอกว่าวัฒนธรรมหลายอย่างของจีนเริ่มจางหายไปทีละนิดจนเพื่อนๆรุ่นเดียวกันเริ่มพูดจีนได้เป็นบางคำ เพือนนักเรียนสาวจีนผมเยอะ ( สาวจีนชอบผมแปลกดี จริงๆผมก็มีภรรยาเป็นคนไทยเชื้อสายจีน มาแล้ว 2 คน คงมีแววตั้งแต่เด็ก ) รุ่นแฟนผมนี่ พ่อ-แม่ พูดจีน คงรุ่นสุดท้ายแล้วหล่ะถึงเวลานี้ก็อายุน่าราวๆใกล้ 80 แล้ว แต่ลูกๆพูดไทยเพราะเชียว พูดจีนไม่ได้ ผมคนไทยแท้ยังพูดไม่เพราะเท่าลูกๆครอบครัวนี้เลย 😅 ส่วนเรืองกินข้าวเยอะ ก็ยังมีอยู่ครับลูกจีนในไทย กินข้าวทีอย่างกับตายอดตายอยาก น่าจะใข้กะละมังขนาดย่อมๆใส่ข้าวแทนจาน พ่อ-แม่ เพือนบอกให้กินข้าวเยอะๆร่างกายจะได้เแข็งแรง ส่วนคนไทยถ้ากินแบบนั้นเขาไม่เรียกว่ากิน เขาเรียกว่า แดก ( ประทานโทษครับเป็นคำไม่สุภาพ แต่ไม่มีคำอิ่นใข้แทน ) มีก็ยิงหนักกว่าเดิมเช่น ยัดห่า ภาษาอิสานจะพูดว่า.. ซีแตกแดกห่า ( อะไรนักหนา กินแบบนี้ จนตายห่า ) ในทางวัฒนธรรมไทยถือว่ากินมากเกินไป ถ้าเป็นการเข่าสัวคมก็จะดูน่าเกลียด ตายอดตายอยากมาจากไหน กินเยอะจัง ประมาณนี้ครับ ผมกินข้าวบ้านเพื่อนคนจีนบ่อย ท้องแทบแตก ตักให้เท่าไหร่ต้องกินให้หมด ทั้งข้าว กับข้าว ไม่งั้นเสียมรรยาท กระเพาะเรามันเล็กกินน้อยมาแต่เกิด มันกินเยอะๆไม่ไหวไงครับ ถ้ากินเยอะเพราะเล่นกีฬา กระเพาะมันขยาย ผมก็เป็นนะ กินข้าวม้ือละ 2-3 จาน แต่พอเราลดปริมาณลง กระเพาะก็จะเล็กลงตาม กินน้อยลงตามปกติ พูดเรือง จีน-ไทย นี่สนุกครับ เพราะผมคลุกคลีกับคนจีนมาตั้งแต่เด็ก จนร้องงงิ้วเป็น ไกวเปลลูกร้องงิ้ว อี๊แอๆ กล่อมลูก แม่ยายงงเลย 😂

1) อากาศไม่หนาว​ พื้นบ้านไม่เย็น​ เลยไม่จำเป็นต้องใส่รองเท้าในบ้าน 2) ชอบให้บ้านสะอาด​ พอสะอาดก็ไม่ต้องใส่รองเท้าได้​ ง่าย​ สบายดี 3) เมื่อก่อนต้องล้างเท้าก่อนขึ้นบ้าน ล้างแล้วเท้าก็เปียก​ ถ้าใส่รองเท้า​ รองเท้าก็เปียก​ ไม่สบายตัว​ ดูแลยาก 4) เปลี่ยนรองเท้าไปมา​ ยุ่งยาก​ ดูแลพื้นให้สะอาด​ เช็ดเท้ากับพรมก่อนเข้าบ้าน​ ง่ายกว่า 5) ถอดรองเท้าเข้าบ้าน​ เป็นการแสดงน้ำใจและให้เกียรติเจ้าของบ้าน ดูแลพื้นให้สะอาดเป็นการใส่ใจและให้เกียรติคนมาเยือน

สิ่งที่คุณพูดถูกต้องครับ มีประโยชน์มาก โดยเฉพาะ เรื่องความหวานที่ทำให้คนไทย ป่วยเป็นเบาหวานกันมากจริงๆ ส่วนเหล้าขาว คนดื่มจะเป็นเฉพาะกลุ่ม ส่วนมากจะเป็นผู้ใช้แรงงาน หรืออยู่ตามชนบทนอกเมืองครับ

อาหารจีนสำหรับเราจะรสชาติจืดค่ะ น่าจะอยู่ที่ความเคยชินนะคะ คนไทยติดหวานจริงค่ะ ยิ่งคนกรุงเทพร้านอาหารส่วนใหญ่ติดหวาน ยิ่งเครื่องดื่มสั่งหวานน้อย แต่รสชาติก็ยังคงหวานมากอยู่ดีค่ะ555555

ข้อ1.คือช็อควัฒนธรรมจีนเหมือนกันตอนไปโรงแรมจีนทุกอย่างร้อนหมดเลย น้ำส้มยังร้อนเลย555 ข้อ2.เราไม่ต้องกินข้าวให้อิ่มค่ะเก็บท้องไว้กินของหวานหรือผลไม้ค่ะ555 ข้อ3.เหล้าขาวส่วนใหญ่กินที่บ้านกินกับเพื่อนที่บ้านค่ะ ตามร้านอาหารนิยมเบียร์ หรืออย่างอื่นมากกว่า ข้อ4.รองเท้าเราสกปรกมากจึงไม่ใส่รองเท้าเข้าบ้านเด็ดขาดค่ะ ข้อ5.คนไทยชอบใส่น้ำตาลในอาหารค่ะไม่รู้ทำไมเหมือนกัน กินจนชินแล้ว คนไทยติดหวานค่ะ555 ขนมไทยก็จะหนักไปทางกะทิ

เรื่องรองเท้าความร้อนก็เป็นเหตุผลนึง คนไทยสมัยก่อนไม่ใส่รองเท้าเลยค่ะ เข้าบ้านทีต้องล้างเท้าก่อน ทุกบ้านจะมีตุ่มน้ำอยู่หัวบันได ล้างให้สะอาดแล้วเดินขึ้นเรือน บ้านส่วนใหญ่เป็นไม้ ยกพื้นสูง นั่งนอนบนพื้นบ้าน พื้นบ้านต้องสะอาดที่สุด เดินเบาๆไม่ให้ผู้ใหญ่ได้ยินท่านถึงว่าเรียบร้อย สอนกันมาจนปัจจุบัน ชอบฟังเรื่องที่คุณเจียวเล่ามาก สนุกดีค่ะได้รู้ว่าที่จีนมีอะไรที่น่าสนใจอย่างมาก มาเล่าอีกนะคะ😄

เมื่อประมาณ10กว่าปีมาแล้ว ผมมีเพื่อนคนจีนชื่อลู่ปิง เป็นนักศึกษามาจากกวางสี ลู่ปิงมาเรียนในมหาลัยไทยกับทุนแลกเปลี่ยนรัฐบาล วันนึงผมนั่งกินก๋วยเตี๋ยวกับลู่ปิงสองคน ผมกินถ้วยเดียว แต่ลู่ปิงตัวผอมกว่าผมแต่กินถึง4ถ้วยรวด โอ้โห.. ในระหว่างที่ผมกินหมดแล้ว ผมก็ลุกไปสั่งก๋วยเตี๋ยวกับป้าแม่ค้าให้ลู่ปิง ลู่ปิงบ่นว่า"ทำไมต้องลุกไปบอก ตะโกนบอกไม่ได้เหรอ?" จนผมเข้าใจมานานแล้วว่าคนจีนเวลากินข้าวจะกินเยอะแต่กินครั้งเดียว ไม่กินจุกจิกเหมือนคนไทย และคนจีนเวลาอยู่ในร้านอาหารหรืออยู่ข้างนอกจะพูดเสียงดังเป็นเรื่องปกติธรรมดาครับ ซึ่งคนไทยทำไม่ค่อยได้ และมีเพื่อนนักศึกษาคนจีนคนอื่นๆที่เรียนครบเทอมจะต้องกลับจีน เพื่อนผู้หญิงนักศึกษาคนไทยคนนึงก็ซื้อของที่ระลึกมาให้ แต่เพื่อนคนจีนคนที่ได้รับถามว่า"ให้ทำไม?" คือวัฒนธรรมการให้ของฝากก่อนจากลาคนจีนส่วนใหญ่ยังไม่เข้าใจตรงนี้ ลู่ปิงมาเมืองไทยครั้งแรกบอกว่าปรับตัวเยอะมากเวลาอยู่กับคนไทย แต่ลู่ปิงอยู่เรียนกับผม3ปีจนจบป.ตรีในมหาลัยไทยครับ ไม่ได้กลับจีนก่อนเหมือนเพื่อนนักศึกษาคนจีนคนอื่นๆ ปล. ในตอนนั้นผมแอบชอบเพื่อนนักศึกษาหญิงคนจีนในคณะ ชื่อซูเถียน ผมเสียใจที่ไม่กล้าจีบซูเถียน น่ารักมาก แต่ในขณะเรียนซูเถียนก็ชอบมองมาที่ผมบ่อยๆ ทุกวันนี้ซูเถียนแต่งงานมีลูกแล้ว ตอนนี้ซูเถียนเป็นครูอยู่จังหวัดร้อยเอ็ด ไม่ได้กลับเมืองจีนครับ

คนไทยไม่ใส่รองเท้าเข้าตัวบ้านเพราะว่ารองเท้าไปสัมผัสทุกสถานที่ พื้นรองเท้าจึงมีความสกปรก ถ้าใส่เข้าบ้านบ้านก็จะสกปรกหรือมีเชื้อโรคติดมาได้ค่ะ ฉันเคยไปอยู่ที่อังกฤษตอนเด็ก ๆ วันแรกที่ไปถึงบ้านโฮสท์แฟมิลี่ ฉันถอดรองเท้าเข้าบ้านพวกเขาด้วยความเคยชิน พวกเขาขำกันใหญ่ ฉันแปลกใจมากพวกเขาบางทีใส่รองเท้าขึ้นบนเตียงด้วย culture shock จริง ๆ แต่เมืองพวกเขาหนาวมากจริง ๆ ไม่ใส่ถุงเท้ารองเท้าในบ้านเท้าจะเย็นเฉียบ

เหล้าขาวของไทยมีกลิ่นแรงครับ ไม่เหมือนเหล้าขาวของต่างประเทศที่กรองหลายครั้งจนไม่มีกลิ่นหรือจะใช้สมุนไพรกลบกลิ่นครับ และกินแล้วเมาง่ายกว่าเหล้าชนิดอื่น เนื่องจากอัตราส่วนของแอลกอฮอร์เยอะกว่า สู้กินไปจิบไปนั่งคุยกันไปไม่ได้ครับ

เข้าใจเรื่องน้ำอุ่นของคนจีนมาก เขาคิดว่าจะทำให้ร่างกายแข็งแรง ร่างกายอบอุ่น

เรื่องรองเท้า ที่คนไทยไม่ใส่รองเท้าในบ้านเพราะเดิมแล้วพื้นบ้านของไทยจะปูด้วยพื้นไม้ และวัฒนธรรมไทยเดิมๆเราจะนั่งกับพื้น ไม่นั่งเก้าอี้(คำนี้ยังมาจากจีนเลย) หรือไม่ก็นั่งบนตั่งคือแคร่หรือที่นั่งใหญ่ๆไม่สูง ที่บ้านเรียกค้ำชึ้ง(ภาษาแต้จิ๋ว)

รอบเท้าในบ้าน= คนไทยไม่ใส่เพราะร้อน และเป็นภาระที่จะต้องซักเวลารองเท้าเปื้อน อาหารไทยหวาน=เพราะประเทศไทยอากาศร้อนถึงร้อนมาก ทำให้ร่างกายอ่อนเพลีย ความหวานจากน้ำตาลช่วยได้

เรื่องอาหารหวานนี่เห็นด้วยกับคุณเจียวครับ เคยมีเพื่อนชาวยุโรปมาเที่ยวบ้านเรา พาเขาไปทานอาหาร เขาบอกว่า อาหารไทยมีรสหวานเกือบทุกเมนู ขนมหวานนี่เพื่อนบอกว่า Very Sweet เขากินไม่ได้เลยครับ คนไทยกินหวานติดรสหวานจนไม่รู้ตัว ทำอะไรต้องให้มีรสหวานอยู่ในอาหารจนเคยชิน

ชอบรายการคุณเจียว พูดไทยเก่งและเพราะมาก วัฒนธรรมไทยไม่ใส่รองเท้า แม้แต่ ทหาร ขุนนาง พระสงฆ์ ก่อนปี1900 ก็ไม่ใส่รองเท้า แต่บ้านคนไทยสมัยก่อนทุกบ้านจะมีโอ่งใส่น้ำมมีกระบวยให้ล้างเท้า ก่อนขึ้นบ้าน จนกระทั่งปี 1940 จอมพลป. นายกรัฐมนตรีสมัยนั้นบังคับให้คนไทยสวมหมวกและใส่รองเท้าออกบ้าน

รองเท้าที่ใส่ไปข้างนอก เข้าบ้านก็ต้องถอดเพราะมันเปื้อนสิ่งสกปรกจากข้างนอกมาแล้ว เข้าบ้านบางบ้านก็มีรองเท้าสำหรับใส่ในบ้าน เห็นได้จากบ้านในกรุงเทพฯเป็นส่วนใหญ่ แต่ถ้าตามต่างจังหวัดไม่ค่อยใส่ในบ้านแล้วแต่ความชอบของแต่ละคนไม่บังคับกัน

คนไทยติดหวาานครับ บางทีไปกินร้านที่เขาบอกกันว่าอร่อย พอลองกิน ถามว่าต่างจากร้านอื่นตรงไหน คือหวานกว่า พอต่อ ๆ มาก็แข่งกันหวาน ร้านต่าง ๆ เพิ่มความหวานให้แข่งขันได้ แต่ก่อนไม่หวานเท่านี้

เรื่องกินจุไม่ต้องอายค่ะ เราเป็นผู้หญิงไทยที่ต้องกินบะหมี่2ชามถึงจะอิ่มเหมือนกัน🤣 เรื่องใส่รองเท้าในบ้านเห็นหลายคนตอบแล้ว ส่วนเรื่องรสชาติหวาน แล้วแต่คนเลยค่ะ ถ้าซื้อ ร้านทั่วไปจะปรุงหวานนำ ส่วนตัวเข้าใจว่ามันเป็นรสที่กินง่ายค่ะ แต่เราเป็นคนนึงที่ไม่กินรสหวานค่ะ ถ้าทำกับข้าวเองจะไม่ใส่น้ำตาลเลย อันนี้เป็นปัญหามากเวลากินข้าวนอกบ้านค่ะ ถ้าร้านไหนทำติดหวานจะกินไม่ได้เลย

คนไทยไม่่ใส่รองเท้าในบ้านเพราะสมัยก่อนจะอยู่บ้านไม้แล้วจะล้างเท้าก่อนเข้าบ้าน แล้วเวลาเดินเท้าเปล่าถ้าพื้นไม่สะอาดเราจะสัมพัสได้ เกิดมาจำความได้ในบ้านไม่มีใครใส่รองเท้าในบ้านมีน่าหนาวจะใส่ถุงเท้านอนค่ะ ขนมไทยต้องหวานมันแตาตอนนี้จะลดหวานลงบ้างแล้วค่ะ คุณเจียวพูดไทยได้เก่งมากค่ะ

มา ผมตอบให้ในฐานะคนไทย ที่เกิดต้นยุค 60 มาจนเกินปี 2000 กว่าไปแล้ว เพราะเห็นวัฒนธรรมสังคมไทยแบบข้ามยุค... 1. คืออะไรนะ น้ำร้อน ? ยุคสมัยผม น้ำร้อน น้ำชา จะมีอยู่ทั่วไปนะครับ ไปร้านกาแฟ ร้านก๋วยเตี๋ยว ก็จะมีให้บริการ แต่ไม่ได้มีทุกร้านเหมือนที่เมืองจีน จะมีก็แต่ร้านของคนจีนรุ่นแรกๆ ที่มาค้าขาย เขาจะใส่กาวางไว้ให้ทุกโต๊ะ แต่.....เพราะคนที่นิยมกิน ก็มีแต่ผู้ใหญ่ พวกเด็กอย่างผม(ตอนนั้น) ยังไงก็ชอบกินนำ้ใส่น้ำแข็งมากกว่า เพราะมันชื่นใจกว่า เดินมาร้อนๆ อะไรมันจะชื่นใจเท่าเครื่องดื่มเย็นๆเล่า อีกทั้งรุ่นต่อมา ที่รับเอาความเคยชินของคนรุ่นใหม่ ก็เลยเลิกให้บริการน้ำอุ่นไปโดยปริยาย เพราะสมัยต่อมา น้ำดื่มไม่ค่อยมีให้ฟรีแล้ว 2.เรื่องปริมาณอาหาร ข้อนี้คือนิสัยของคนในประเทศไทย เราชอบกินอาหารหลากหลาย และเน้นความอร่อย เช่นก๋วยเตี๋ยว ถ้าไม่หิวจริงๆ เราก็ชอบที่จะสั่งชามย่อมๆ แต่หลายชาม หลายแบบ มันสนุกกว่า อร่อยกว่า หรือไม่งั้น เราก็จะเหลือพื้นที่ในกระเพาะ เพื่อไปกินอย่างอื่นหรือของหวาน 3.เรื่องใส่รองเท้าในบ้าน มีหลายสาเหตุ และความคุ้นเคยจากคนหลายระดับ บ้านผมก็สวมรองเท้าในบ้าน แต่ลูกผมเขาไม่ค่อยชอบ เพราะกลัวลื่น กลัวสะดุดเวลาขึ้น/ลงบันได บ้านคนในเมืองอีกไม่น้อยก็ชอบสวมรองเท้าผ้าในบ้าน แต่ถ้าบ้านทั่วไป หรือต่างจังหวัด ก็จะไม่นิยม ทั้งเรื่องราคา และความสะดวก 4. เหล้าขาว ..อันนี้เป็นเรื่องรสนิยมของท้องถิ่น และเรื่องของความคุ้นเคย คน ตจว.ส่วนใหญ่นิยเหล้าขาวนะ ทั้งพวก 35 ดีกรีบรรจุขวด หรือพวกเหล้าหมักของพื้นถิ่นเช่น อุ สาโท กระแช่ ก็นิยมมากกว่า แต่คนเมือง หากินยาก แถม เบียร์หรือวิสกี้ ก็หาง่ายแถมดื่มแล้วดูโก้ กลิ่นก็ดีกว่าเหล้าขาวชาวบ้าน เด็กรุ่นใหม่กินไม่เป็น แต่ถ้าเป็นเหล้าขาวของฝรั่งพวก ยิน วอดก้า ตากีล่า อันนี้ คนเมืองนิยมมาก 5.คนไทยกินของหวาน ข้อนนี้ไม่เถียง ก็มันอร่อยนี่นะ ขนาดผลไม้ของไทยที่คนจีนนิยมมากๆ ก็ยังหวานจ๋อย ทั้งทูเรียน ลิ้นจี่ ลำใย...5555

เรื่องไม่ใส่รองเท้านี่คงแล้วแต่บ้านนะคะ อย่างบ้านเรา คุณแม่สอนให้ใส่ตั้งแต่เด็กๆ ทุกคนมีรองเท้าแตะ สำหรับใส่เดินในบ้านทุกคน แต่บ้านเพื่อนเราหลายๆคนก็ไม่ใส่ ก็เดินเท้าเปล่าในบ้าน เท้าก็เยินดำ ส้นเท้าแตกกันไปตามระเบียบค่ะ

เรื่องไม่ใส่รองเท้าเข้าห้องนี้มันเข้าใจง่ายมาก คือมันเกิดจากความเกรงใจ คือเวลาเราเข้าไปยังห้องต่างๆทุกห้องมันจะต้องมีคนดูแลความสะอาด เพราะเขาถือว่ารองเท้านำพาเอาสิ่งสกปรกเข้ามาเช่น ฝุ่น หรืออื่นๆ ซึ่งถ้าเราใส่เข้าไปคนที่ดูแลอาจตำหนิเราได้ และคนดูแลเหล่านั้นมักจะใกล้ชิดกับเรา เช่น เป็นพี่ เป็นน้อง เป็นแม่ หรือแม้แต่เป็นตัวเราเอง..เวลาคนอื่นๆใส่รองเท้าเข้ามาในห้องที่เราดูแล เราก็ยังไม่พอใจ (ดังนั้นหลีกเลี่ยงการใส่รองเท้าเข้าห้องก็เพราะเหตุนี้แหละ)เกรงใจคนทำความสะอาด555555

คนไทยที่กินหวานมาก เป็นที่กทมค่ะ คนต่างจังหวัดไม่ได้กินหวานขนาดนั้นค่ะ คุณเจียวพูดไทยเก่งมากค่ะ ชอบๆ ติดตามเลยค่ะ

ผมเป็นคนจีนในไทย รุ่นที่ 4 ทานที 2-5 ชาม ถึงจะอิ่ม บุฟเฟ่นี่ชอบมาก อาหารมาอย่างไร ทานอย่านั้นไม่ปรุง และทานหมดไม่มีเหลือ ทานหนักเช้า กลางวัน เย็นทานสบายๆ ใส่รองเท้าในบ้านตลอด มีหลายคู่ให้เลือกเปลี่ยนไปเรื่อยๆ ถูบ้านทุกวันนะ ครับ

เรื่องรองเท้าแตะ คิดว่าที่ไม่ใส่เพราะอาจจะตั้งแต่โบราณมาคนไทยจะไม่ใส่รองเท้าอยู่แล้วเวลาอยู่ในบ้าน และก่อนจะเข้าบ้านก็จะต้องล้างเท้าก่อนด้วยเพื่อความสะอาด ดังนั้นเลยจะมีตุ่มใส่น้ำทุกบ้านให้ล้างเท้าในสมัยก่อน เพราะที่บ้านต้องทำความสะอาดทุกวันทำให้พื้นสะอาดเวลาเดินก็จะรู้สึกสบายเท้า ถ้าเดินแล้วมีฝุ่นก็จะรู้ทันทีและทำความสะอาดได้ ดังนั้นน่าจะเป็นวัฒนธรรมไทยที่มีมาแต่โบราณในการเดินเท้าเปล่าในบ้าน เลยทำกันต่อๆมา แต่ปัจจุบันก็อาจมีการปรับเปลี่ยนขึ้นอยู่กับแต่ละคน บางคนใส่บางคนไม่ใส่ ไม่ใช่ไม่ใส่ทั้งหมดค่ะ

คนไทยกินหวาน : อันนี้น่าจะเป็นในยุคหลังหลังนี่แหละนะคะ ใส่น้ำตาลในอาหารแทบทุกอย่าง ผัดผัก/ผัดกระเพรา/ข้าวผัด/ยำ/น้ำจิ้มซีฟู้ด/ต้มยำ อาจเป็นเพราะการเข้าถึงน้ำตาลง่ายค่ะ เช่นในจังหวัดที่เป็นผู้ผลิตน้ำตาลนี่คือความหวานมีบทบาทในอาหารเพียบนะคะ .. เจเจเป็นคนภาคเหนือ จำได้ว่าตอนเด็กมีร้านน้ำเงี้ยว ก็กินแบบปรุงเพิ่มด้วยพริกป่นหรือบีบมะนาว แต่พอเห็นเด็กรุ่นใหม่ เขาปรุงน้ำเงี้ยวเหมือนกินก๋วยเตี๋ยว คือใส่น้ำตาลด้วยค่ะ หรือการผัดผักบุ้ง บ้านเราก็ผัดปรุงด้วยซีอิ๊ว แต่ญาติที่เป็นคนภาคกลาง เขาผัดผักด้วยการใส่น้ำตาลนะคะ .. ผัดไทยที่เคยกินตอนเด็ก รสจะไม่เข้มข้น กลางกลาง แล้วค่อนปรุงเองตามใจแต่ละคนชอบ ไม่มีซอสผัดไทย แม่ค้าผัดด้วยการปรุงกะทะต่อกะทะ แต่พอยุคหลังหลัง เมื่อเห็นซอสผัดไทย แปลว่ามันมีความหวานเป็นเบื้องต้นแล้วค่ะ หรือช่วงนี้ที่ฮิตน้ำยำสำเร็จรูป มันคือน้ำตาลเคี่ยวปรุงรส ซึ่งหวานเป็นแกนรสชาติเช่นกันนะคะ

สำหรับผมถอดรองเท้าก่อนเข้าบ้าน แต่อยู่ในบ้านก็ต้องใส่รองเท้าแตะ ไม่ใส่ไม่ได้เลย ถ้าไปพักที่โรงแรมก็ต้องเตรียมรองเท้าแตะส่วนตัวไปด้วยใส่ในห้อง เมืองไทยฝุ่นเยอะทุกที่ ทนไม่ได้ที่จะให้เท้าสัมผัสกับฝุ่นและเศษผงต่างๆในห้องพักครับ

1. หาน้ำร้อนกินที่ไทย เดี๋ยวนี้เซเว่นมีทุกที่, กับกาต้มน้ำร้อนในห้องพักโรงแรม(ถ้าไม่มีก็ขอได้) 2. อาหารจีนตามร้านทั่วไป ราคาพอๆกับไทย, แต่ถ้าเทียบปริมาณ ถูกกว่าไทยครึ่งนึง. 3. ผัดผักบุ้งที่จีน 1 จาน, ปริมาณเท่ากับผักบุ้งไฟแดงพี่ไทย 5-6 จาน. 4. ซี่อิ้วขาวที่จีน สีดำมากกกก แต่ พอจิ้มไก่กินกับข้าวสวย..มันอร่อยมากกกก.

พูดไทยเก่งจัง... พูด​ได้เร็วเหมือนคนไทย.. เพียงแต่บางคำที่ไม่ชัดเท่านั้นเอง... แต่อีกไม่นานคงชัดแน่ๆ

1.ประเทศไทยร้อน ถึงแม้ยูนานอาจจะร้อนมากในจีนแต่ก็เย็นกว่าภาคกลางในไทย และอีกอย่างการกินน้ำร้อนไม่ใช่วัฒนธรรมไทย 2.อาหารตามร้านต่างๆ ราคาแพงเพราะต้นทุนมันแพงกว่าประเทศจีน และคนไทยกินจุกินจิก มีขนม ผลไม้ ตามหลังอาหาร 3.เหล้าขาวเป็นค่านิยมว่าเหล้าขาวเป็นเหล้าคนจนกิน คนมีเงินจะไม่กิน และอีกอย่างเหล้าขาวไทยไม่อร่อย 4.ร้อนครับ ยังไงก็ร้อนกว่ายูนาน 5.ขนมหวานมีรากฐานมาจากขนโปรตุเกสที่ส่วนใหญ่จะเน้นหวาน

ใช่ค่ะ รู้สึกเหมือนกันว่าคนไทยนิยมหวานมาก ผลิตภัณฑ์หลายๆอย่างน้ำตาลสูงมาก (ส่วนตัวคิดว่าการเมืองมีส่วนค่ะ เพราะบริษัทอ้อยผลิตน้ำตาลรายใหญ่ได้ประโยชน์ค่ะ) ทั้งๆที่จริงๆควรเก็บภาษีน้ำตาลด้วยซ้ำ

วัฒนธรรมการไม่ใส่รองเท้าน่าจะติดกันมาแต่โบราญว่า บ้านต้องควรเป็นพื้นที่ที่สะอาดที่สุด (แต่ก่อนเป็นบ้านไม้) รองเท้าโบราญจะใส่กันเฉพาะตอนอยู่นอกบ้านเท่านั้น อีกอย่างการใส่รองเท้าเข้าไปในบ้านหรือสถานที่สำคัญๆ จะถือเป็นการไม่ให้ความเคารพในสถานที่ เช่นวัด ถ้าใส่เข้าเขตเสมาจะถือเป็นบาปอีกด้วย

1.ด้วยสภาพอากาศเมืองไทยร้อนครับเขาเลยไม่ดื่มน้ำร้อนกันครับ ส่วนบางคนไม่ดื่มน้ำเย็นก็ดื่มน้ำไม่แช่แค่นั้ยหรือไม่ก็ไม่เอาน้ำแข็ง 2.ปรกติแล้วคนไทยหลังกินข้าวจะมีของหวานล้างปากหรือไม่ก็ผลไม้ครับ เหมือนกัน กับตอนผมไปจีน คือบะหมี่ชามหนึ่งคนขายเขาประชดหรือกลัวเราไม่อิ่ม 3.เหล้าก็กินนะครับคนไทยจะเรียกเหล้าสีเหมือนที่เอารูปเหล้าแสงโสมขึ้นมาครับ ส่วนเหล้าขาวคนไทยถือว่าหรือไม่ก็เบียร์เป็นเหล้าราคาถูก รสชาติไม่ค่อยดีกลิ่นฉุน ส่วนมากคนที่กินจะเป็นคนใช้แรงงานมากกว่า 4.เพราะสมัยก่อน ก่อนขึ้นเรือน(บ้าน)จะมีตุ่มน้ำเอาใว้ล้างเท้าก่อนขึ้นเรือนครับ อีกอย่างหนึ่งบ้านทรงไทยสมัยก่อนทำด้วยไม้และลงน้ำมันสนขัดเงาถ้าใส่รองเท้ามีหวังลื่นหัวแตกแน่นอนครับ 5.รสชาติอาหารแล้วแต่คนชอบครับ ส่วนมากถ้าเป็นกับข้าว เขาก็ใส่นิดเดียวพอให้ มีรสชาติ ส่วนเรื่องขนมหวานที่ต้องทำให้รสหวานเพื่อช้วยให้ลดความเผ็ดร้อนของอาหารที่กินครับ คนไทยส่วนมากจะมีของหวานกินล้างปากหลังจากกินข้าวครับไม่ของหวานก็ผลไม้แระครับสังเกตุดีๆถึงบางคนไม่มีขนมหวานหรือผลไม้ก็จะสั่งน้ำหวานมา หรือไม่ก็อาจจะไปซื้อหลังกินเสร็จ ถ้าสังเกตุดีๆนะครับร้านอาหารตามสั่งบางร้านมีขนมถ้วยขนมฝาวางบนโต๊ะ ถ้าอยากเห็นมาดูได้แถวร้านกั๋วเตียวเรือรังสิตครับ มีขนมถ้วยขนมฝาวางบนโต๊ะ บางร้านตะโก้ก็มี วุ้นก็มี มีขนมไทยเกือบทุกอย่างเลยครับ

ต่างจังหวัดและชนบทจะดื่มเหล้าขาวเยอะมาก และผู้หญิงก็ไม่นิยมดื่มเหล้าขาว ผู้คนโดยรวมจึงดื่มเบียร์ เพราะรสชาติเข้าถึงง่ายกว่า และเบียร์คือเครื่องดื่มแอลกอฮอที่ขายดีที่สุดในไทย

ชอบการถอดรองเท้าในบ้าน เพราะบ้านจะได้สะอาด เท้าก็ต้องสะอาด เพราะเราก็ต้องถูบ้าน ล้างเท้าเวลาเข้าบ้าน ไม่ใช่ใส่รองเท้าเข้าบ้าน เละมีโอกาสที่ร้องเท้าจะพาฝุ่น ดิน โคลน เข้าไปในบ้าน

คนไทยไม่ใส่รองเท้าเข้าบ้านและไม่ใส่รองเท้าในบ้านเพราะ ในวัฒนธรรมไทยจะนั่งบนพื้น นั่งทำกิจกรรมหลายๆอย่างบนพื้นบ้าน การกราบก็จะเอาหัวน้อมลงพื้น พื้นจึงต้องสะอาด ปัดกวาด เช็ดถูทุกวัน รองเท้าใส่ย่ำไปในทุกที่นอกบ้าน มีทั้งฝุ่น สิ่งสกปรกและเชื้อโรค ไม่เหมาะที่จะย่ำไปมาในบ้าน และรองเท้าถูกกำหนดว่าเป็นส่วนที่อยู่ต่ำ ยิ่งไม่สมควรใส่เข้าบ้านที่มีผู้ใหญ่อยู่ในบ้าน ถือเป็นการไม่สุภาพ การกราบไหว้ผู้ใหญ่จึงมักต้องถอดรองเท้า เหตุผลต่อมาคือ คนไทยที่เป็นคนสามัญธรรมดาในสมัยก่อน เดินเท้าเปล่า ก่อนเข้าบ้านจึงต้องล้างเท้า ทำให้วัฒนธรรมนี้ติดมาถึงปัจจุบันที่เข้าบ้านต้องถอดรองเท้า เดินเท้าเปล่าในบ้าน อีกทั้งการเดินเท้าเปล่าในบ้าน ซึ่งในสมัยโบราณบ้านไทยจะเป็นพื้นไม้ การย่ำเดินบนพื้นไม้เป็นการถ่ายเทความร้อนในร่างกายและการปรับพลังการเคลื่อนที่ของลมและเลือดในร่างกาย เพราะเท้าไม่ถูกบีบรัดด้วยสิ่งห่อหุ้มใดใด

คนไทยโบราณไม่ใส่รองเท้าอยู่บ้านก็ไม่ได้สวมรองเท้าออกนอกบ้านก็ไม่ได้สวมรองเท้าแต่ก่อนเข้าบ้านจะมีการล้างเท้าก่อนขึ้นบ้านเสมอ พอมาถึงยุคปัจจุบันจึงมีการสวมรองเท้าก่อนออกจากบ้านเท่านั้น แต่ตามต่างจังหวัด บางคนก็ยังนิยมไม่สวมรองเท้าอยู่เช่นเดิม ไม่ว่าจะอยู่ในบ้านหรือนอกบ้าน

บังเอิญมาเห็นคลิ๊ปนี้และก็น่าสนใจและในฐานะที่เคยไปจีนมาหลายครั้งก็เลยพอจะอธิบายได้ตามต่อไปนี้.. 1.ประเทศจีนส่วนใหญ่จะมีอากาศเย็นและจีนชอบดื่มน้ำชา จิบน้ำอุ่น ก็เลยมีน้ำร้อนบริการทุกหนแห่ง ส่วนประเทศไทยเป็นประเทศร้อนจึงนิยมดื่มน้ำเย็นมากกว่า หากดื่มน้ำร้อนมันจะยิ่งทำให้รู้สึกร้อนมากขึ้น 2.คนไทยจะกินอาหารน้อยกว่าคนจีน เพราะฉะนั้นเวลาที่ร้านอาหารจะเสิร์ฟอาหารปริมาณก็จะน้อยกว่าที่จีน และหากเสิร์พอาหารในปริมาณมาก ลูกค้าส่วนใหญ่ก็จะกินไม่หมด ต้องเททิ้ง น่าเสียดาย 3. ส่วนใหญ่คนไทยชอบดื่มเหล้าที่ผสม โซดา + น้ำแข็ง เพื่อให้รู้สึกเย็น ส่วนเบียร์ถึงแม้จะแช่เย็นแล้วก็ตามก็มักจะใส่น้ำแข็งเข้าไปด้วย ส่วนเหล้าขาวของคนไทยก็มีเช่น เหล้าขาว 35 ดีกรี แต่รสชาดมันบาดคอ แรง ก็เลยนิยมดื่มกันน้อย 4. คนไทยไม่นิยมใส่รองเท้าในบ้านเพราะว่าเมืองไทยอากาศร้อน ฝุ่นเยอะ เวลาฝนตกฝุ่นก็จะกลายเป็นโคลนเปียก ทำให้ร้องเท้าเปื้อน สมมุติว่าหากใส่รองเท้าเข้าบ้านก็จะทำให้บ้านสกปรกได้ง่าย ๆ อีกอย่างคือเวลาที่เดินเหยียบพื้นดินนอกบ้าน ก็อาจจะไปเหยียบเชื้อโรคในเขตเมืองร้อนเช่น ไวรัสพิษสุนัขบ้า โรคกลาก ฯลฯ และก็อาจไปเหยียบไข่แมลงหรือตัวแมลงเล็กๆ เหยียบขี้หมา ของสกปรกอื่น ๆ ก็อาจจะติดเข้ามาในบ้านได้ การถอดรองเท้าจึงกลายมาเป็นวัฒนธรรมของคนไทยไปเลย 5. อาหารไทยจะมีรสจัดเช่น เผ็ดจัด หวานจัด เค็มจัด ฯลฯ ซึ่งเป็นความเคยชินของคนไทยจนกลายเป็นวัฒนธรรมทางด้านอาหารของไทย และก็กำลังกลายเป็นที่นิยมของชาวต่างชาติไปแล้ว

เกือบทุกข้อที่พูดมามันเกี่ยวข้องโดยตรงกับอากาศเมืองไทยร้อนค่ะร้อนมาก วิถีการใช้ชีวิตผู้คนเลยต่างกัน ทั้งเรื่องน้ำร้อน, เหล้าขาว, ใส่รองเท้าในบ้าน (เหล้าขาวประทางยุโรป เขาเอาไว้กินหลังอาหาร เพื่อช่วยย่อยอาหารได้ดีขึ้น) ส่วนเรื่องขนมของไทยแท้ๆ มักจะหวานและมีคาวมมันจากกะทิ น่าจะด้วยประเทศมีอ้อยสำหรับทำน้ำตาลเยอะ มีมะพร้าวเอาไว้ทำกะทิเยอะ ถ้ามากินขนมทางยุโรป นี่คือหวานอย่างเดียวเลย เหมือนกินน้ำตาลเพียวๆเข้าไปเลยจ้า ส่วนเรื่องกินไม่อิ่ม อันนี้แล้วแต่ร้าน ว่าคุณเข้าไปกินร้านระดับไหน ข้างทาง, ร้านบนห้าง, ภัตตาคาร หรือโรงแรม

เรื่องรองเท้า ถ้าผมพอจะคิดได้ คือ .... ถ้าใส่รองเท้าในบ้านเดินแล้วจะเสียงดัง ..... ตอนเด็กๆจำได้ว่า ถ้าเดินเสียงดัง จะตีที่ข้อเท้า .... และอีกอย่างนึงคือ เมื่อก่อนบ้านคนไทยเป็นบ้านไม้ครับ ต้องเดินเท้าเปล่าให้เสียงเบาที่สุด ห้ามลากเท้า ห้ามลงส้นเท้าครับ ...

เรื่องความหวาน คิดว่าอาจจะแล้วแต่ความชอบค่ะส่วนตัวเราเองก็ไม่ชอบทานหวานเช่นกันค่ะ เรายอมรับเลยว่าคนไทยบางส่วนทานอาหารติดหวานมากๆค่ะ แกงพะโล้บางร้านใส่น้ำตาลหวานจนจะเป็นขนมหวานเลยก็มีค่ะ อาหารบางชนิดในสูตรไม่เติมน้ำตาล แม่ค้าก็เติม จะมีผิดสูตรกันอยู่บ้าง อยู่ที่ความชอบของผู้ทำอาหารด้วย 🥲 😅 จริงๆอาหารส่วนใหญ่ของ ทางภาคใต้ และภาคอีสานแท้ๆ เมนูส่วนใหญ่สูตรดั้งเดิมจะไม่เติมน้ำตาลนะคะ แต่บางเมนูรสชาติอาจจะจัดจ้านเผ็ดร้อนเกินไปสำหรับชาวต่างชาติค่ะ 🙂

เราก็คนไทยเชื้อสานจีน รุ่น 3-4 เรากินข้าวเยอะมาก ไปกินข้าวนอกบ้าน ต้องกินสองจานถึงจะอิ่มค่ะ ถ้าก๋วยเตี๋ยว 2 ชาม ไม่เคยอิ่มเลยค่ะ ถ้ากิน 3-4 ชามจะอิ่มค่ะ แต่อายคนขายไม่กล้าสั่ง ต้องสั่งใส่ถุงมากินต่อที่บ้าน แต่เพื่อนคนไทยชอบมองแปลกๆว่าเป็นผู้หญิงทำไมกินจุ แถมไม่อ้วนด้วย555

ไปจีนอาหารให้เยอะมากจนกินไม่หมดจริงค่ะ T T เรื่องหวานนี่น่าจะเป็นความชอบของแต่ละคนอะค่ะ (คนส่วนใหญ่คงชอบกินหวาน แต่ทางนี้ก็ไม่ชอบกินหวานเหมือนกันค่ะ) ส่วนเข้าบ้านแล้วถอดรองเท้าเดินในบ้านนี่ น่าจะทั้งเรื่องอากาศ และพื้นฐานบ้านแถวนี้ในอตีตเป็นแบบยกใต้ถุนสูงด้วยค่ะ //ส่วนตัวว่า ปล่อยเท่าเปล่าๆบ้างตอนอยู่ในบ้านก็สบายเท้าดีนะคะ หลังจากที่ต้องใส่มาทั้งวันตอนออกไปอยู่ข้างนอก

พูดได้น่าฟังมากๆ ฟังแล้วรู้ว่าไม่เบื่อจริงๆนะ จะติดตามฟังอีกครับ

คนไทยไม่ค่อยกินน้ำ อุ่นครับนอกจากจะมีอากาศหนาวจัดๆเท่านั้น คนไทยชอบกินหวานเลยเป็นเบาหวาน กันมากครับ😆

ชอบคุณเจียวมากๆค่ะ น่ารักมากเลย

ฮ่าๆๆชอบมากจังเลยครับ ทำไปเรื่อยๆนะครับผมติดตามตลอด

ในอดีตบ้านส่วนใหญ่เป็นบ้านไม้ค่ะ แล้วจะมีอ่างสำหรับล้างเท้าหรือโอ่งใบเล็กๆใส่น้ำไว้สำหรับล้างเท้าก่อนขึ้นบ้าน เราจะไม่นิยมใส่รองเท้าในบ้านเพราะมันสกปรกค่ะ ฝุ่นหรือดินที่ติดรองเท้ามาอาจจะทำให้พื้นบ้านสกปรก แต่ปัจจุบันบางคนก็ใส่สลิปเปอร์สำหรับเดินในบ้านค่ะ

เรื่องถอดรองเท้า เพราะว่า ประเทศไทยฝุ่นละอองเยอะมาก และ รองเท้าเมื่อไปข้างนอกจะมีสิ่งสกปรก ถ้าเข้าในบ้านจะนำสิ่งสกปรก และเชื้อโรคเข้าบ้านมาด้วย จึงต้องถอดรองเท้าไว้นอกบ้าน

ได้ข้อมูล ความรู้ แง่มุมความคิดที่ดีมาก ติดตามนะครับ

ใช่ค่ะหวานมาก แต่ดิฉันและเพื่อนหลายๆคนไม่ได้ชอบนะคะ มีปัญหาเหมือนกัน เดี๋ยวนี้เทรนด์ไปที่อาหารแคลอรี่ต่ำหมดแล้ว ตอนนี้พวกขายหวานมากๆเจ๊งหมด

ผมก็สั่ง 2 ถ้วย ครับ, ถึงจะอิ่ม. แต่ก็ถูกอยู่ดี, เพราะ 1 €uro มีค่า 36 บาท. กิน 5 ถ้วย ก็ยังถูก.😍😍😍

ประเทศไทยมีอากาศแค่ร้อนกับฝน ต่างจากจีน ที่มีช่วงหนาวมากๆแบบใส่เสื้อหนาวกันหนาๆ ในทุกๆปี วัฒนธรรมเลยต่างกัน กินน้อยเพราะร่างกายใช้พลังงานน้อย คนเมืงหนาวทั้งเอเชียและยุโรปกินเยอะเพราะใช้พลังงานเยอะกว่า สมัยโบราณ คนไทยอาศัยบนเรือนไม้ ขัดมัน เช็ดถูทุกวัน กลับบ้านมามีต่มล้างเท้าหน้าทางขึ้นบ้าน เลยไม่นิยมใส่รองเท้าเข้าบ้านเพราะพื้นบ้านสะอาดมากๆ สืบทอดจนปัจตุบัน แต่ปัจจุบัน บ้านคนไทยเหมือนชาติอื่นๆ คนส่วนใหญ่ใส่รองเท้าในบ้านกันทุกบ้านค่ะ แต่ก็ยังมีที่ไม่ใส่ค่ะ เรื่องกินหวาน สมัยโบราณคนไทยไม่กินหวานค่ะ แต่หลังๆมา มีแรงงานต่างชาติเข้ามาเช่น พม่า พม่ากินหวานเลยมาทำให้อาหารไทยผิดเพี้ยนค่ะ ทุกวันนี้คนไทยเลยติดหวาน แต่ก็มีคนอีกมากที่ไม่กินหวานเช่นกันค่ะ เดี๋ยวนี้หาอาหารไทยแท้ๆอร่อยกินยากมาก คนไทยกันเองยังบ่นเลยค่ะ เพราะคนไทยส่วนใหญ่เชื้อสายจีน ก็กินเค็มแบบคนจีนค่ะ ที่น้ำหนักขึ้นอาจจะเพราะกินอาหารในปริมาณเท่ากับตอนอยู่จีน แต่ด้วยสภาพอากาศที่ไทยร้อน เลยไม่ได้ใช้การเผาพลาฐมากเท่าเมืองหนาวๆ ค่ะ อันนี้ก็มีส่วนค่ะ 😊

สมัยก่อนคนไทยส่วนใหญ่ไม่ใส่รองเท้ากัน ที่อยู่อาศัยส่วนใหญ่อยู่ริมน้ำ จะไปไหนก็พายเรือไป อาชีพส่วนใหญ่เป็นชาวนาชาวสวน พื้นที่ก็จะแฉะๆหน่อยถ้าใส่รองเท้าก็จะเดินไม่สะดวก บ้านทุกหลังก็จะมีอ่างล้างเท้าไว้ที่หน้าบันไดทางขึ้นบ้านทุหลัง ก็เลยไม่ได้ใช้รองเท้ากัน

สมัยก่อนบ้านคนไทปลูกสร้างเป็นเรือนไม้ มีการปลูกฝังให้ทำความสะอาดปัดกวาดเช็ดถูเป็นประจำ เลยเวลานู้สึกว่าบ้านสะอาดแล้ว คุณออกมาจากข้างนอกใส่ร้องเท้ายังไง เข้าบ้านต้องถอดไม่เอาสิ่งสกปรกติดรองเท้าเข้ามา เลยทำให้เกิดวัฒนธรมไม่ใส่รองดท้สในบ้านเพราะคิดว่าบ้านเป็นพื้นที่สะอาด

เรื่องความหวานในอาหาร ต้องบอกแบบนี้ครับ คนไทยทั่วไปก็ใส่น้ำตาลในกับข้าวหรืออาหารคาวบางอย่างแบบพอดี พอดี อย่างคนจีน ไม่ได้ใส่ หวานจนผิดรส ถ้าเจออาหารคาว บางอย่างที่มีรสหวานมากเกินไปคือ คนทำ ทำกับข้าวไม่เป็นครับ ส่วนมากจะเป็นร้านอาหารแบบตีหัวเข้าบ้าน ไม่มีลูกค้าประจำ จะทำแบบไหนก็ขายได้ เพราะลูกค้าจำเป็นต้องกิน เครื่องดื่มบางอย่างก็มีหวานเกินพอดีเยอะ อย่าง กาแฟเย็น ชาเย็น ทำหวานเกินพอดีเพื่อเอาใจลูกค้าเด็ก ดึงดูดเด็กให้มาซื้อกิน หรือ คนโตแล้วที่ติดหวานมาตั้งแต่เด็ก

เรื่องรองเท้าคิดว่าน่าจะมาจาก 2 ปัจจัยหลัก 1. สมัยก่อนคนไทยภาคกลางอยู่ในที่ลุ่มที่มักมีน้ำท่วมถึง เลยอยู่ในบ้าน 2 ชั้น โดยชั้นล่างจะเป็นพื้นที่เป็นลานดิน ชั้น 2 จะเป็นพื้นไม้ที่เป็นที่นอน นั่งเล่น และครัว ซึ่งถ้าฝนตก หรือน้ำท่วมขึ้นมาพื้นชั้นล่างก็จะเป็นโคลนเละ ๆ ถ้าใส่รองเท้าเข้าบ้านหลังจากไปเดินข้างล่างมา ก็จะพาโคลนเข้าไปเลอะทางขึ้น และพื้นด้วย แต่ก่อนหน้าทางขึ้นบ้านเลยจะมีตุ่มไว้ล้างเท้าด้วย 2. รองเท้าเป็นของที่ใช้กันแพร่หลายเมื่อไม่นาน สัก 50-60 ปีเอง แต่ก่อนคนไทยส่วนใหญ่สมัยคุณปู่ ย่า ตา ยาย เด็ก ๆ ก็เดินเท้าเปล่าไปทุ่ง ไปนากันอยู่ การไม่ใส่รองเท้าในบ้านเลยเป็นเรื่องปกติ

เรื่องราวสนุกดีค่ะ

คนไทยติดหวานมาก สมัยก่อนก็ยังไม่ขนาดนี้นะครับ ส่วนต้นผมว่ามาหนักเอาตอนที่มีโออิชิลุ้นวันละล้านใต้ฝาเนี่ยแหล่ะครับ

เรื่องอาหารผมว่าอยู่ที่บางร้านด้วยบางร้านให้เยอะก็มีนะครับแต่มีน้อย ผมเองก็กินไม่อิ่มโดยเฉพาะก๋วยเตี๋ยว ถ้วยชามอย่างใหญ่ แต่มีเส้นนิดเดียวอยู่ก้นถ้วยตะเกียบคีบ2คีบก็จะหมดละ

ติดตามจร้า รายการดี ทำต่อไปนะ

ชอบมากครับเจ้เจียวมีสาระดีครับ

เจียวพูดไทยเก่งมาก สมกับเราเป็นประเทศพี่น้องกันเลย

1.เมืองไทยเมืองร้อน คงไม่เหมาะกับน้ำร้อนครับ55 (ส่วนมาก น้ำร้อน ชาร้อน น้ำชา กาแฟ ติ่มซำ เขาจะขายในช่วงเช้า ไม่เกิน 8โมงเช้า) 2.กินไม่อิ่มเรื่องปกติครับ ผมคนไทยก็ไม่อิ่ม55 3.เหล้าขาว จะกินในเฉพาะบางกลุ่มครับ ส่วนมากคนที่กินจะอายุ 50+ หรือตามภาคอีสาน (ส่วนวัยรุ่นจะกินเบีย เหล้า ไวน์ กัน ไม่นิยมกินเหล้าขาว) 4.ที่ไม่ใส่รองเท้า เมืองร้อนนั้นแหละครับ55 5.กินหวาน ไม่ทุกคนน่ะครับ คนไทยจะกินรสจัดซะส่วนมาก

คนแต่ก่อนใช้สำนวน 'หัวกระไดไม่แห้ง' หมายถึงบ้านไหนมีลูกสาวสวย จะมีหนุ่มๆมาหาที่บ้านบ่อยๆ ทำให้รู้ถึงลักษณะการใช้ชีวิตของคนสมัยก่อน บ้านไทยเป็นเรือนไม้ยกสูงมีใต้ถุน มีบันได ก่อนขึ้นเรือนต้องถอดรองเท้าแล้วล้างเท้าให้สะอาด แล้วเดินเท้าเปล่าขึ้นเรือน บนเรือนไม่มีใครใส่รองเท้า เป็นวัฒนธรรมที่เป็นมาแบบนี้ จนปัจจุบันคนก็ยังปฏิบัติแบบนี้อยู่ครับ คือจะถอดรองเท้าก่อนเข้าบ้านครับ

เราก็ไปเที่ยวจีนคะ อากาศร้อน อยากกินน้ำแข็งเย็นๆ ไม่มี

ร้านขายอาหาร ก๋วยเตี๋ยว หรือบะหมี่ขายให้น้อย 555+ คนไทยกินจุนะ ไม่ใช่กินน้อย แต่กินบ่อยค่ะ อย่างก๋วยเตี๋ยวถ้าทางร้านให้เยอะมันจะไม่อร่อยไม่รู้ซิ? แต่มีความรู้สึกอย่างนั้นนะ สําหรับเรา แต่ถ้าก๋วยเตี๋ยวร้านไหนอร่อยจะเบิ้น 2ชามเลยค่ะ ฮิฮิ

เพิ่งเข้ามาฟังได้ไม่กี่ตอนค่ะ คุณเจียวความรู้ดี บุคลิกดี ขอบคุณที่แบ่งปันความรู้นะคะ

วัฒนธรรมการใช้ชีวิตและการกินอยู่ ขึ้นกับลักษณะทางภูมิประเทศและสภาพอากาศล่ะค่ะ ที่นี่ใกล้เขตเส้นศูนย์สูตร อากาศร้อน จะให้กินน้ำร้อนและกินข้าวเยอะๆไม่ได้ เพราะจะทำให้ไม่สบายตัว นอกจากกินของคาวแล้ว นิยมกินของหวานตบท้าย ไม่ว่าจะเป็นของหวานหรือผลไม้ ส่วนเรื่องถอดรองเท้า เพราะสมัยก่อนบ้านคนไทยเป็นพื้นไม้ ถูทำความสะอาดทุกวัน ทำกิจกรรมนั่งนอนบนพื้น ถ้าให้ใส่รองเท้าเข้าไปก็จะกลายเป็นความสกปรก ฉะนั้นก่อนเข้าบ้าน ต้องถอดรองเท้าและล้างเท้าก่อน

เหล้าขาว ชานเมืองกับต่างจังหวัดจะดื่มมากกว่าใน กทม ครับ รายละเอียดอื่นๆ ก็เรื่องกฏหมายไม่ค่อยซัพ เหล้าพื้นเมืองเท่าไหร่

คนไทยต่างจังหวัด(ภาคกลาง)แท้ๆส่วนมากจริงๆทานไม่หวานนะคะ ยกเว้นขนมจะค่อนข้างหวาน แต่มาหลังๆคนรุ่นใหม่ไม่ค่อยทำกับข้าวส่วนมากซื้อทานซึ่งคนทำอาหารส่วนมากจะไม่ใช่คนภาคกลางและเข้าใจว่าคนภาคกลางทานหวานซึ่งจริงๆแล้ว(ถ้าใส่ก็จะใส่แค่ตัดเค็มนิดหน่อย) คนรุ่งใหม่ที่ทำกับข้าวขายเริ่มใส่น้ำตาลเมื่อทานไปเรื่อยๆก็ติดรสชาด กับข้าวไทยเลยกลายเป็นมีรสชาดหวานไปโดยปริยาย

ผมดูครั้งแรก น้องพูดไทยได้ชัดเจน ฟังแล้วน่ารักจัง ชวนให้ติดตาม.

เป็นคนไทย กินไม่เคยอิ่มเหมือนกันค่ะ 😂

เรื่องอาหารหวาน อาจจะเป็นอาหารของภาคกลางและภาคใต้ที่มีรสชาติค่อนข้างหวาน มีส่วนประกอบของน้ำตาลมะพร้าวน้ำตาลปึก และใช้กะทิ แต่ถ้าเป็นภาคเหนือและภาคอีสานจะไม่ใส่น้ำตาลเลย อาหารเหนือสูตรไหนที่ใส่น้ำตาลนั่นแปลว่าคนทำไม่ใช่คนภาคเหนือดั้งเดิม พี่วรัทภพน่าจะรู้ดีครับ ส่วนผมช็อคกับวัฒนธรรมการกินเจ๋อเออเกินที่ยูนนาน (zhe er gen) ไม่ใช่ไม่ชอบ แต่ตอนแรกนึกว่าเป็นกระเทียมสับ เลยตักมากินเยอะสุดท้ายรู้ว่ามีรสชาติเหมือนผักคาวตอง(พลูคาว) ซึ่งถ้าอยู่ที่บ้านจะไม่กิน แต่ไปอยู่ที่นั่นก็ฝึกกินจนกินได้ แปลกใจด้วยและชอบด้วยแต่พอกลับมา แล้วให้กินใบคาวตองก็ไม่กิน

เล่าเรื่องราวได้น่ารักครับ

ตอนนี้คุยสนุกดี

เมืองไทยนี่แหละอาหารน้อยจริงคับ ผมเคยไปเรียนที่ออสเตเลีย ตกใจมาด อาหารใน food court ชามใหญ่มากก ทุกร้านเลย จนตอนนั้นอวบมาก เพราะกินแต่ละมื้อเยอะมากกคับ 55

ประเทศอากาศร้อน ไม่นิยมดื่มน้ำร้อนครับ😁

คุณเจียวอวบและสดใสดูดีนะคะชอบค่ะ

เรื่องรองเท้า มันเป็นวัฒนธรรมของคนไทยมาตั้งแต่สมัยโบราณแล้ว เพราะเมื่อก่อนคนไทยโดยส่วนมากจะใช้เท้าเปล่า ยกเว้นชนชั้นปกครองหรือบรรดาเจ้านาย คนธรรมดาทั่วไปก็จะเดินด้วยเท้าเปล่า เพราะสมัยนั้นรองเท้าหายากและมีราคาแพง คนในชนบททั่วไปจึงไม่ค่อยนิยมใส่กัน ต่อมาก็จึงได้เริ่มหันมาใส่รองเท้า เริ่มจากคนที่อยู่ในตัวเมืองก่อน พอมาสมัยนี้ก็จึงนิยมใส่รองเท้ากัน เพราะหาง่ายและราคาไม่แพงมาก และที่ไม่ใส่รองเท้าในบ้านเพราะจะทำให้บ้านสกปรก แม้จะมีรองเท้าสำหรับใส่ในบ้านก็ได้แต่คนไทยก็ไม่ค่อยนิยมกัน เพราะความเคยชินด้วย ถ้าใส่รองเท้าในบ้านดูเหมือนว่าจะไม่ค่อยสะดวก และเป็นการให้เกียรติด้วย ถ้าเราไปบ้านคนอื่นเราก็จะต้องถอดรองเท้าก่อนเข้าไปในบ้าน เพราะเป็นประเพณีนิยมของคนไทยมาตั้งแต่ในอดีต

เรื่อง กินไม่อิ่ม นี่ ... อย่าว่าแต่คุณเจียวเลย ... ผมคนไทย ก็ไม่อิ่มครับ ..555

ถ้าต่างจังหวัดสมัยก่อนรองเท้าจะไม่มีรองเท้าใส่จะมีตุ่มใส่น้ำไว้ข้างบันไดล้างเท้าก่อนขึ้นบ้าน คุณยายทวดไม่มีรองเลยใส่ไม่เป็นเดินไม่สะดวกไปเดินป่าเดินเขาก็ไม่ใส่หลังๆมาก็มีรองเท้าแตะ ❤️ช้างดาว❤️นันยางน่าจะ40-50ปีมาแล้วนะยี่ห้อนี้👍👍👍👍

ไทยรักความสะอาดมาก ห้ามใส่รองเท้า เข้ามาในบ้าน ต้องถอดแล้วล้างเท้าก่อนครับ เดินเท้าเปล่า กับพื้นบ้านที่สะอาดอาจมากๆ ครับ เจียว ปฏิบัติ จนเคยชิน เป็นวัฒนธรรม ยิ่งเข้าวัดด้วยแล้ว ห้ามใส่รองเท้า เข้าอาคาร โบสถ์ รึอาคารการเปรียญ หน้าพระพุทธรูปถือเป็นการ ให้เกียรติต้อสภฝถานที่

เรื่องบ้านต้องถอดรองเท้านี่ แทบจะเป็นเรื่องสำคัญครับ การใส่รองเท้าบ้านใครเหมือนกับไม่ให้เกียรติเจ้าบ้าน ทำตัวหยามหยัน ประมาณว่าทำตัวเป็นเจ้าใหญ่นายโต มันคล้ายๆ ความรู้สึกทางใจครับ แต่บางบ้านไม่ถือครับ

1.เมืองไทยร้อนเกือบทั้งปี นิยมดื่มเย็นร้อน น้ำร้อนหายากเพราะเมืองไทยไม่นิยมดื่มชา 2คนไทยกินน้อยแต่กินทั้งวันไม่รู้จักอิ่ม 3เหล้าขาวคนต่างจังหวัดชอบดื่ม 4รองเท้าแล้วแต่คนชอบ 🩴สมัยก่อนคนต่างหวัดจะถูกสอนให้ถอดรองเท้าก่อนเข้าบ้าน 5 รสหวาน เหมือนคนทานพริกจะเพิ่มปริมาณขึ้นเรื่อยจนไม่รู้ตัว ตอนนี้อาหารคาว-หวานคนไทยก็ใส่น้ำตาลจนชินจนป่วย

ได้ความรู้ในมุมมองที่เราไม่รู้ ได้รู้จากจากคนจีนที่พูดไทยได้ขัด ได้ความความรู้เยอะเลย ทำต่อไปนะครับ ชอบครับ

เป็นคลิปที่น่าเอ็นดูมากค่ะ ทุกอย่างรักษาได้ด้วยน้ำอุ่น นึกถึงรุ่นอากงอาม่าที่เป็นคนมาจากจีนเลยค่ะ ส่วนเรื่องอาหาร เราว่าอาหารรสชาติเริ่มปรุงหวานขึ้นมากช่วงไม่กี่10กว่าปีหลังค่ะ เราเห็นด้วยว่าหวานเกินไป ใส่น้ำตาลในทุกอย่างเลย เยอะเกิ๊นนน

ที่จีนหาน้ำร้อนได้ง่ายจริง มีบริการทุกที่ตลอด แต่ก็หนาวจริงนะ กินน้ำอุ่นๆ คือดี อาหารที่จีนให้จานนึงเยอะมาก ข้าวผัดจานเดียวกินกันสามคนกว่าจะหมด ปริมาณสามเท่าของไทย ไปแรกๆ ต้องแบ่งกัน แต่นานไปก็กินหมดเฉยเลยค่ะ คนจีนไม่มีอ้วนเลยทั้งที่กินไซส์ใหญ่ขนาดนี้

สำหรับวัฒนธรรมการสวมรองเท้า น่าจะอธิบายได้ดังนี้ครับ เมืองไทยสมัยก่อนเมื่อมาถึงบ้านจะมีการล้างเท้าตรงบันไดแล้วถอดรองเท้าไว้ ป้องกันการนำสิ่งสกปรกเลอะเทอะขึ้นไปเหยียบบนพื้นบ้าน จนกลายเป็นวัฒนธรรมว่าเวลาเข้าบ้านต้องถอดรองเท้าออกก่อนเพื่อความสะอาดของบ้าน พ่อแม่จะสั่งสอนลูกว่าให้ถอดรองเท้าออกก่อนเข้าบ้านเสมอ ประมาณนี้ครับ

เพิ่งได้ดูเทปแรก ก็กดติดตามแล้วครับ พูดไทยเก่งมากเป็นกำลังใจให้ครับ

ทุกอย่างมาจาก2เรื่องครับ​ ความเคยชินความเชื่อ​ กับ​ เรื่องค้าขาย . เรื่องรสชาติหวาน​ เริ่มเมื่อประมาณ​ 30กว่าปีก่อน​ มีคนจากตะวันตกเข้ามาเมืองไทยมาก​ คนไทยชอบกินเผ็ด​ จึงเอาใจคนตะวันตกลดรสเผ็ดด้วยรสหวาน​ พอนานๆเข้ากลายเป็นคนไทยติดรสหวานเสียเองจนเป็นเบาหวานมาก​ เครื่องดื่มในไทยจึงเพิ่มยอดขายด้วยการใส่น้ำตาลมากจนคนไทยติดหวาน​ ทุกวันนี้รัฐบาลพยายามเพิ่มภาษีน้ำตาลยังแก้ยาก . เรื่องไม่สวมรองเท้าในบ้าน​นี่เป็นมาตั้งแต่โบราณแล้ว​ ไทยเป็นประเทศร้อน​เหม็นกลิ่นอับในรองเท้าเวลาอยู่บ้าน สมัยก่อนคนไทยอยู่บ้านไม้​ พื้นไม้เวลาเดินเสียงดังถือว่าไม่มีมารยาท​ และในสถานที่เคารพเช่น​ ในวัด​ ในรั้วในวัง​ คนทั่วไปต้องแสดงว่าไม่มีอาวุธ​ ไม่ใส่เสื้อ​ ไม่ใส่รองเท้า​ และถือว่าไม่ทำตัวสูงเสมอพระเสมอเจ้า​ หลายสิ่งนี้เป็นความเคยชินจนมาถึงปัจจุบัน​ ให้สังเกตว่า​ คนแก่หลายคนเมื่อใส่บาตรพระ​ เขาจะถอดรองเท้าก่อน . ส่วนเรื่องอาหารปริมาณน้อย ก็มาจากอดีตจะกินน้อยหลายๆอย่าง​ ใครกินเยอะจะถูกมองว่าเป็นกรรมกรตายอดตายอยากมาจากไหน​ เมื่อมาถึงปัจจุบันคนค้าขายมักคิดว่าลดปริมาณคือลดต้นทุนจะได้ขายได้เยอะขึ้น​ คิด2อย่างรวมกัน​ อาหารจึงมีปริมาณน้อย​ แต่ปัจจุบันเรื่องกินเยอะเป็นกรรมกรได้หายไปแล้ว​ ถ้ากินที่บ้านจะกินปริมาณเยอะไม่ใช่เรื่องแปลก . คนไทยมักจะเชื่อและเคยชิน​ ตัวอย่างเช่น​ ทุกวันนี้คนไทยส่วนใหญ่กลัวผีครับ​ แม้จะไม่เคยเจอก็ยังกลัว​ เพียงแต่เขาไม่บอกคนมาจากที่อื่นครับ