สั่งซื้อ Omega-3 Norway Daily ได้ที่ klarity.asia/c...
ติดตามเราที่ facebook : / curiositychannelth
Blockdit : www.blockdit.c...
Tiktok : / curiositychannelth
instagram ชีวิตส่วนตัว : / ekarajpkk
ติดต่องาน : curiositychannel.th@gmail.com
-------------------------------------
ทุกครั้งที่มนุษย์เดินทางออกนอกอวกาศ เราจะทิ้งขยะไว้เบื้องหลังเสมอ ไม่ว่าจะเป็นชิ้นส่วนถังเชื้อเพลิงที่แยกตัวออกมา เศษน๊อต เศษโลหะ เศษชิ้นส่วนยานอวกาศต่างๆ ที่แตกกระจาย จากยานอวกาศ กากเชื้อเพลิง ของเสียต่างๆ หรือแม้แต่ซากดาวเทียมที่ปลดประจำการแล้ว เราก็ปล่อยให้มันล่องลอยอยู่อย่างนั้น เราเรียกวัตถุพวกนี้ว่า ขยะอวกาศ Space Junk หรือ Space debris
ตั้งแต่ปี 1957 ที่เราส่งดาวเทียมดวงแรกขึ้นไปบนอวกาศ อวกาศรอบโลกของเราก็ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป ขยะอวกาศเราเพิ่มขึ้นทุกวันๆ จนปัจจุบัน มันก็แทบจะล้อมรอบโลกเราไปหมดแล้ว แต่ของจริงมันไม่ได้ใหญ่แบบในรูปนะ ขยะอวกาศหลายชิ้นก็มีขนาดเล็กกว่า 1 เซนติเมตร
ยิ่งเราส่งวัตถุออกนอกออกไปนอกอวกาศเท่าไหร่ เราก็ยิ่งสร้างขยะอวกาศมากขึ้นเท่านั้น จากกราฟ เราจะเห็นว่า เราส่งวัตถุออกไปนอกอวกาศเยอะแบบก้าวกระโดดเลน ในช่วงปี 2020 เป็นต้นมา โดยในปี 2023 เราปล่อยวัตถุออกนอกอวกาศมากถึง 2,664 ชิ้น เลยทีเดียว
ศาสตราจารย์ มอริบา จาห์ วิศวกรการบินและอวกาศจากมหาวิทยาลัยเท็กซัสและคณะ ได้จัดทำแผนที่ขยะอวกาศที่เรียกว่า AstriaGraph เพื่อเฝ้าติดตามวัตถุที่มนุษย์สร้างขึ้นทั้งหมดในอวกาศ เราพบว่า ขยะอวกาศที่ใหญ่กว่า 10 cm มีประมาณ 3 หมื่นชิ้น ขยะอวกาศที่มีขาด 1-10 cm ประมาณ 2 แสนชิ้น และขยะอวกาศที่มีขนาดเล็กกว่า 1 cm อีกมากกว่า 100 ล้านชิ้น
ศาสตราจารย์ มอริบา ได้ติดตามพฤติกรรมของขยะอวกาศเหล่านี้ และพบว่า ขยะอวกาศมักจะโคจรมาชนกันเอง แล้วขยะอวกาศขนาดใหญ่ก็จะแตกเป็นชิ้นเล็กๆ เพิ่มจำนวนขยะอวกาศขนาดเล็กมากขึ้นไปอีก
แต่นี่ก็ไม่ใช่สาเหตุเดียว ที่ทำให้ขยะอวกาศเพิ่มขึ้นนะครับ และขยะอวกาศที่เพิ่มจำนวนอย่างหยุดไม่ได้นี้ ก็จะเป็นคุก คุมขังพวกเรา ให้ติดอยู่บนโลกตลอดกาล
ในปี 1978 Donald J. Kessler นักวิทยาศาสตร์ของนาซ่า ได้เสนอแนวคิดของปรากกฎการที่เรียกว่า Kessler Syndrome หรือบางที่ก็เรียกว่า Kessler Event
แนวคิดของปรากกฎการณ์นี้ก็คือ ตอนแรก จำนวนขยะอวกาศอาจยังไม่เยอะมาก การชนกันจะเกิดขึ้นน้อย แต่เมื่อขยะอวกาศ 2 ชิ้นชนกัน มันจะแตกกระจายเป็นขยะอวกาศหลายชิ้น แล้วขยะอวกาศที่เพิ่มมา ก็จะมีโอกาสไปชนกับวัตถุอวกาสอื่นๆ เพิ่มอีก เพิ่มจำนวนขยะอวกาศขึ้นอีกเป็นทวีคูณ จาก 2 เป็น 4 จาก 4 เป็น 8 จาก 8 เป็น 16 กลายเป็นปฏิกิริยาลูกโซ่ เพิ่มจำนวนขยะอวกาศไปเรื่อยๆ เพิ่มโอกาสการชนกับวัตถุอื่นๆ มากขึ้น
จนในที่สุด มันจะเป็น ปฏิกิริยาลูกโซ่ ที่หยุดไม่ได้ หรือก้าวผ่าน Point of no return ไม่ว่ามนุษย์จะพยามหยุดมันแค่ไหนก็ทำไม่ได้แล้ว แล้วปรากฏการณ์นี้ จะทำลายวัตถุทุกอย่างที่โคจรอยู่ใน Low Eart Orbit ในที่สุด