Widzę to trochę inaczej. Wyobrażam sobie mapę z miejscami, do których chciałby dotrzeć prowadzący jednak to rozmówca wypełnia kolejne obszary swoją wiedzą. Proszę zauważyć, że Maciek jest uważnym słuchaczem i potrafi sprawnie powracać do przerwanych i niedopowiedzianych wątków. Oczywiście czasami chciałoby się usłyszeć znaczenie więcej zanim zostanie nadany inny kierunek, jednak mam świadomość, że rozmowa z ludźmi, którzy mogliby rozwijać myśli przez długie godziny, wymaga sprawnego nawigowania. Na koniec dodam, że zarówno gościni jak i prowadzący w ciekawy sposób przeplatali wypowiedzi a początkowe szybkie tempo rozmowy rytmicznie zwalniało jak to zazwyczaj ma miejsce kiedy spotyka się na swojej drodze ciekawych rozmówców. Dziękuję i pozdrawiam :--)

Szczerze przyznam podobne mam odczucie że czasem wtrąca i wybija z rytmu. Ale to jego podcast, i ma jakieś założenie co chce poruszyć w jakiej kolejności coś dopowiedzieć niewprawionych w tematyce słuchaczom etc... Chyba wolę wolniej płynąca rozmowę.

Zdecydowanie podpisuje się pod tym. W niektórych odcinkach aż czuć tę nieprzyjemną atmosferę w jakiej znalazł się rozmówca

A mi się to bardzo podoba, rozmowa to nie monolog ;)

Mnie się podoba tak jak jest, inaczej to mógłby być monolog. Maciej często porusza ciekawe aspekty, które dopełniają obraz całości.