Piękne słowa. 3 lata temu po jednej wizycie u psychiatry dostałam diagnozę : dystymia. Lek, który nie pomógł i dalsze życie . Pomiędzy terapia. W marcu wizyta u psychiatry z nadzieją, że coś to ruszy w moim zyciu. Jest tak jak piszesz - w jakimś sensie przyzwyczaiłam się do tego smutnego życia. Jednak widzę innych ludzi,że się cieszą, mają plany podczas gdy ja jestem w stanie tylko iść do pracy i do domu, a Mount Everest dla mnie to ugotowanie obiadu i zakupy. Prawdopodobnie też wejdę do grupy terapeutycznej, choć zawsze się tego potwornie bałam. Boje się ,że sobie wmawiam chorobę , że nie ma dla mnie pomocy , ale już nie mogę dłużej udawać ,że jest normalnie.

pojąć choć trochę depresję to coś, na początek.

To zależy od męża,mój jest jeszcze ze mną ale inny by chyba odszedł

bo mało kto z otoczenia rozumie depresję,dlatego prędzej "krzywdzi" tym bierz się w garść dlatego szybko do lekarza,najlepiej.

Potrafisz...idz do lekarza..a potem znajdz terapie i znajdz siebie

Zajrzyj na KZfaq kanał Dominik Waszek. Nikt nie potrafi i nie chce żyć z depresja. Zaczyna się od dowiadywania wszystkiego n/t depresji, czytanie , słuchanie i uświadomienie ze inni tez tak mają i ze każdy musi wziąć odpowiedzialność za siebie i zacząć próbować : sięgnąć po pomoc profesjonalna ( psychiatra/leki, psychoterapia ), aktywność fizyczna, medytacja, samoświadomość . A przede wszystkim poznanie siebie i mechanizmów które wywołują u CIEBIE depresje. U mnie np De-Presja to reakcja na wszystkie wymagania/ presję/ oczekiwania które nakładam na siebie : zadowalaniu innych i uzależnianie swojej oceny od oceny innych, zadręczania się co powinnam była zrobić i jakie błędy w życiu popełniłam itd. Na te wszystkie PRESJE (które sama sobie kreuje ) mój organizm reaguje DE-presja, czyli poczuciem beznadziejności, niemocy podjęcia decyzji i lękami plus objawy somatyczne. Ty na pewno tez masz jakis swój mechanizm i tylko ty potrafisz go odkryć obserwując swoje myśli/ przekonania które doprowadzają cię do depresji. Albo łatwiej to wykonać w asyście psychologa na terapii

Nieprawda,to jest kolejny stereotyp,ruch jest zbawienny w momencie zdrowienia ,zapobiegania,bo w trakcie zaostrzenia depresji są tylko wyrzuty sumienia,że się nie uprawia sportu,nie rusza,nic nie robi.

Dr Izabela Kopaniszyn masteryourlife - metoda: 3 doby totalnej ciemnosci

?

To prawda..tez tak czuje...dziecinstwo u mnie przyczyną depresji a ona mnie zbilzyla do siebie .Chociaz ciezko.

Depresja nie jest wyborem

@@wbobowski oczywiście ma Pan w 100% rację tylko patrząc na statystyki dotyka w największym stopniu społeczeństwa wysoko rozwinięte nastawione wyłącznie na konsumpcję i sukces który jest promowany przez system rządów . Najgorsza depresja jest związana z warunkami egzystencji i dostrzegania różnic materialnych , bardzo często jest to związane z warunkami socjalnymi i wychowawczymi związanymi z czasów dzieciństwa . W Polsce bardzo mało mówi się i samobójstwach nieletnich i samobójstwach rozszerzonych ale to niestety wynika bardzo często z braku tzw zaradności życiowej i niestety pod tym względem nasz system oblewa sprawdzian z opieki nad społeczeństwem . Powtórzę słowa Lotka ( można sobie wygóglować ) To że jestem gruby albo zaakceptuję albo schudnę albo wpadnę w depresję ......a ja napiszę ciut inaczej Ktoś musi być kretynem aby inni na jego tle poczuli się dowartościowany mi geniuszami ......bo tak jest dużo lepiej .

Jakiś ty biedny i ograniczony.

No tak, biedaku. Współczuję sposobu myślenia.

A kto tu "nieładnie" ocenia? Napisales, że chlopa jej trza

To przykład na brak zrozumienia depresji dopóki samemu się jej nie doświadczy.

Neti jesteś......głupia

@@margaretl6700 i okrutna

Nie wierze,ze mozna tak napisac..

Oddam Ci swoją zobaczymy jak będziesz śpiewać za miesiąc