Głos trochę drży, świetnie sobie poradziłaś :). Dużo merytoryki i wartości🙂

Bardzo dużo wartości, dziękuję!:) Fragmenty po angielsku nie dla każdego są zrozumiałe- przynajmniej jest motywacja by zagadać do kogoś i poprosić o pomoc w przetłumaczeniu. Każdy pretekst do kontaktu jest dobry;D

Mega motywujące do myślenia, całe życie myślałam, że jest to złe, że się nie specjalizuje w jednej dziedzinie, a mam kilka, ale też świetnie się w tych kilku odnajduje.. a teraz już wiem ze mogę to wykorzystać w cudowny sposób. I taka kreatywność kombinacyjna tu powstaje ❤ Dziękuje

Dziękuję! Właśnie tak, o tej mrocznej stronie właściwie się nie mówi, a kreatywność jest wspaniala i... bardzo kosztowna🤯

Trzeźwiący przekaz. Dziękuję że o tym opowiedziałaś

Aniu pięknie wyglądasz 🙂 pozdrawiam

Mówisz bardzo płynnie i ciekawie! 🙂

Bardzo dobra i inspirująca prelekcja, czekam na nagranie z DesignWaysów, żebym mogła podsyłać dalej ^^

Bardzo dobra prelekcja!

Czyżby było słychać stres? 😆 Bardzo ważny przekaz 💪

Wróciłem z turnusu rehabilitacyjnego, na który od sześciu lat Mama targa mnie na siłę. Przegapiłem Festiwal Nauki, grzebanie w warszawskich vintage,, jesienne targi plakatu, okazję do zjarania i umawiania się na przygodny seks z dziewczynami. Rehabilitował mnie równolatek, czuję się jak gówno bo ja niczego w życiu nie osiągnąłem. Nie mam siły się nawet przez to umyć czy jeść. Nie mam matury ani pracy ani prawa jazdy oraz mieszkam z rodzicami. Chcę żyć i chcę walczyć, mam mnóstwo planów i szukam pracy, chcę zdać maturę chociaż boję się bycia zdającym maturę 26 - latkiem siedzącym z rodzicami. Boję się żyć, ale tak ogromnie chcę. Jestem 9 lat w psychoterapii i wybieram się prywatnie za 260 zł do psychiatry. Mam myśli samobójcze. Co ja mam robić? Nikt w domu nie respektuje tego co czuję. Mama wyrzuciła mi pudełko po lekach, wyjęła maszynkę do golenia do łazienki. Od trzech tygodni boli mnie brzuch, chciałbym uciec z piekła swojej niemocy. Jak wstaję rano to czuję, że umieram. Umieram bo nie mam siły, nie mam siły bo umieram. Nigdy nie byłem na randce. Chcę pojechać na weekend do Wałbrzycha na spektakl do koleżanki. Otwieram konto oszczędniościowe by uzbierać na wyjazd na festiwal w Wenecji. W wieku 25 lat kończy się ta najlepsza wydajność mózgu. Mój były znajomy, który na mnie nasrał zarabia 8000 zł miesięcznie. W moim wieku był w Amsterdamie, na Słowacji, na Litwie,w Tajlandi kończył studia, pracował, miał swoje mieszkanie. On w wieku szesnastu lat mógł robić co chciał i był normalnie traktowany przez rodziców. Chciałbym dobrze zdać maturę z pięciu przedmiotów i dostać się na Fizykę na UŁ. W tym roku zdaję już maturę z obowiązkowym rozszerzeniem a jeżeli za rok nie zdam to zdaję całą maturę od nowa za 400 zł. Cały czas myslę o tym gdzie powinienem być a gdzie jestem. Pracuję charytatywnie w radio i po raz kolejny będę na wolnym słuchaniu Fizyki na UKSW. Od 13 roku życia marzę o tym aby dawać korepetycje z Matematyki i Fizyki, ale nie umiem tych przedmiotów. Muszę zapłacić za wyróżnienie ogłoszenia. Mój były znajomy, który na mnie nasrał na początku pandemii wracał z Słowacji i chodził na nielegalne ravy. Mimo braku libido wciąż odczuwałem potrzebę umawiania się z dziewczynami. Niektórzy w tym czasie byli na festiwalu w Gdynii albo w Toronto. Mogę sobie napisać na czole "Przyszły nikt". Nigdy nie zdam matury, nie dostanę się na studia i nie pojadę na Erasmusa. Moja siostra w wieku 13 lat zostawała sama na miesiąc w domu i kupiła sobie ptasznika, nikt jej się w nic nie wtrącał. Ja o czymś takim mogłem pomarzyć. A może ja niczego w życiu nie mam bo nigdy na nic nie pracowałem?