ปล.ผมคิดอายุผิด จริงๆแล้วอายุ 23 นะครับ 🤭 (1999)

เคยอ่านเล่มนี้สมัยช่วงม.4-ม.5เพราะอินกับชื่อหนังสือ แต่ตอนนั้นอ่านไม่เข้าใจและไม่อินเลย พอได้มีโอกาสกลับมาฟังตอนเรียนจบรอรับปริญญา ถึงเข้าใจที่สิ่งที่หนังสือสื่อออกมาทุกอย่างเลย บอกตัวเองเสมอว่าเราเป็นดอกไม้อาจจะยังไม่ถึงเวลาผลิบาน แต่อีกใจก็บอกตัวเองว่าถ้าไม่พยายามบานตอนนี้แล้วจะไปบานตอนไหนให้ใครดู ย้อนแย้งจนจะร้องไห้เลยค่ะ

จะ19เดือนหน้าไม่เรียนแล้วเพิ่งกลับมาเรียนแต่ผมหาเงินได้2แสน+ โคตรรู้สึกดี ผมไม่โชว์ให้ใครแต่โชว์คนในครอบครัว ผมแม่งโคตรจะบ้าเลยตอนโดนชมไม่โดนด่า หน้าตาที่ครอบครัวแม่งยิ้ม ทำผมไม่ลืม ประเทศนี่ถ้ารีบโตคุณจะหาเงินจากมันได้รีบๆเรียนรู้ความถนัดนะค้าบบ ผมเป็นโรคซึมเศร้าจ๊าดดดเลยไม่ค่อยภูมิใจเท่าไหร่ครับ ออกจะบ้าๆแต่เป็นพลังบวกได้ค้าบบ5555555อะไรที่เข้ามาก็รีบตัดทิ้งถ้าไม่ดี หมอบอกอะไรก็ทำตามหมองั้นจะไม่หายเอาน้ะพวกเรา❤อย่าเกลียดตัวเอง

เราเคยคิดว่าคนเรามีเวลาเท่ากันค่ะ แค่พอได้คุยกับนักจิตวิทยา เราได้มองเห็นอีกมุมหนึ่ง ว่าจริงๆแล้ว "คนเรามีเวลาไม่เท่ากันค่ะ" แต่ละคนมีภาระหน้าที่ไม่เท่ากัน สิ่งที่เขาต้องทำต้องรับผิดชอบของแต่ละคนไม่เท่ากัน บางคนสถานะเอื้อที่จะให้เขามีเวลาเรียนรู้ และทำในสิ่งที่อยากทำ แต่บางคนแม้อยากจะทำแทบตาย แต่ด้วยความรับผิดชอบต่างๆ ทำให้เขาไม่มีเวลาแม้แต่จะนึก ดังนั้นไม่มีทางที่เวลาของคนเราจะเท่ากันค่ะ การที่เราคิดว่าคนเรามีเวลาเท่ากับ เมื่อล้มเหลว เราก็นึกโทษตัวเองว่าทุกคนมีเวลาเท่ากัน ทำไมเราทำไม่ได้อยากเขา ทำให้นึกโทษติเตียน รู้สึกตัวเองด้วยค่า ดังนั้นสำหรับเราการคิดว่าทุกคนมีเวลาเท่ากันทำให้เป็นดาบที่ทิ่งแทงใจตัวเองเรื่อยมา จนลืมมองย้อนกลับไปมองว่า แต่ละคนมีเวลาไม่เท่ากัน ทำให้ลืมมองและแฟร์กับตัวเองว่า ตามจริงเราอาจพยายามเต็มที่แล้วนะ เราอาจพยายามแทบเป็นแทบตายแล้วจริงๆ ทำให้ติเตียนตัวเองมากเกินไป ว่าทุกคนมีเวลาเท่ากัน แล้วเราทำอะไรอยู่ และลืมมองว่าตามจริงคนเรามีเวลาไม่เท่ากัน

คุณอายุน้อยมาก แต่การพูดของคุณ มีพลังมากกชอบฟังคะ🤗

หนูเป็นซึมเศร้าทุกๆวันของหนูจะร้องไห้นอนไม่หลับและทุกอย่างจะถาโถมเรื่องแย่ๆจะเข้ามาในสมองอัตโนมัติ ขอบคุณพี่นะคะที่มาแชร์มันทำให้ได้ความคิดใหม่ๆและทำให้หนูรู้สึกดีขึ้นในชั่วขณะ ขอบคุณจริงๆค่ะ😢

หนังสือที่ดีไม่ใช่หนังสือที่คุณอ่านเข้าใจ แต่หนังสือที่ดีคือ ประสบการณ์ที่เจอ หลังจากอ่านมันมาแล้ว หนังสือเล่มนั้นจะมีค่ากับคุณมาก

ไม่ถูกต้องเสมอไปค่ะ บางทีเรารู้ว่าเราชอบอะไรต้องการอะไร แต่เราต้องดูสิ่งรอบข้าง ภาวะสังคมเศรษฐกิจในประเทศด้วยค่ะ ในไทยเราปฎิเสธไม่ได้ว่าเหลื่อมล้ำมากๆ อาชีพของคนชั้นกลางอย่างเราข้าราชการคือมั่นคงที่สุดอ่ะ อาชีพที่ชอบไม่ได้ทำให้ชีวิตอยู่รอดค่ะ เอกชน 30 เขาก็ไทล์แล้วค่ะ หนังสือนี้น่าจะเหมาะกับประเทศของผู้เขียนเอง

อายุ18 ดีใจมากเลยค่ะที่ได้มาฟัง เวลาที่ผ่านมาตั้งแต่จบมัธยมเหมือนหลงทางเลยค่ะ เพราะเราเลือกทางเลือกที่แตกต่าง ในตอนแรกก็ค่อนข้างมั่นใจในทางเลือก หลังจากนั้นก็รู้สึกแย่ ตั้งคำถามกับตัวเองมากมาย ว่านี่ดีจริงหรอ นี่หรอสิ่งที่ต้องการ แต่พอมาเจอเรื่องนี้เหมือนปลุกไฟและเพิ่มความมั่นใจล้านเท่าเลยค่ะ เราแค่อยากมีความสุข แค่นั้นเอง ก็หวังว่าตัวเราจะดีได้กว่านี้ กล้าได้มากกว่านี้ และเป็นตัวเองที่ดีที่สุด อยากใช้ชีวิตในแบบที่ต้องการจริงๆ

ขอบคุณมากค่ะสำหรับเรื่องราวดีๆ จะไปหาหนังสือมาอ่านต่อค่ะ พอได้ฟังแล้วรู้สึกโดนในหลายๆประเด็นมาก (เลยรู้สึกน่าจะได้อ่านหนังสือนี้เร็วกว่านี้ แต่ก็ไม่มีอะไรที่สายเกินไปอย่างที่น้องบอก 😅) คือเราอายุ 37 ปีแล้ว เราเป็นเด็กที่ขยัน เชื่อฟังพ่อ แม่และผู้ใหญ่มาตลอด ตั้งใจเรียนจนจบป.เอก ได้งานทำศูนย์วิจัยซึ่งเป็นงานที่ดูมั่นคงสมใจครอบครัว…ได้แต่งงงาน พ่อ แม่ ชื่นใจ เล่าเรื่องเราให้เพื่อนๆฟังอย่างยิ้มแย้มในวันงาน ตัดมาที่ตัวเรา…เรากลับรู้สึกว่างเปล่า รู้สึกว่าตัวเองไม่เก่ง ทำได้ไม่ดี พยายามเท่าไหร่ก็ไม่เห็นผล หรือเราอยู่ผิดที่ผิดทาง เรากำลังทำอะไรอยู่ในแต่ละวันเนี่ย 😢 ตอนนี้เลยตัดสินใจออกมาจากกรอบความเชื่อความมั่นคง ความคาดหวังของคนอื่น โดยเราลาออกแล้วออกมาใช้ชีวิตที่ต่างประเทศ มาเริ่มต้นใหม่ใช้ชีวิตของตัวเองจริงๆ ตัดสินใจด้วยตัวเองและหมั่นทบทวน ว่าเรามีความสุขมั้ย เราชอบจริงๆมั้ย ซึ่งตอนนี้ เรารู้สึกมีความสุขกับชีวิตมากขึ้น มีหลายๆอย่างที่อยากทำ มีความหวัง อยากเรียนรู้กับหลายๆอย่างรอบตัว ปล ขอบคุณมากๆๆๆๆจริงๆค่ะ ชอบมากสำหรับการเปรียบเทียบว่าตอนนี้ชีวิตคุณเท่ากับกี่โมง คือตอนแรกก็คิดเสมอว่าเราแก่เกินกว่าจะออกจากงาน มาเริ่มชีวิตในต่างแดน แต่เอาจริงๆ 37 ก็ประมาณ 11โมงกว่าๆ เอง เลยเห็นภาพมากค่า ว่าไม่มีอะไรที่สายเกินไปหรอก❤

เราอายุ24ที่กำลังเริ่มต้นการเดินทางครั้งใหม่ด้วยความคิด ความรู้สึกที่ไม่คุ้นเคย แต่กลับมีพลังใจที่มากกว่าความกลัวที่ลดลง มีชีวิตที่มีความสุขที่สุขที่ใจเราจริงๆไม่พึ่งพา เชื่อมั่นในตัวเอง เราไม่ได้เรียนต่อปริญญา เริ่มทำงานใช้วิตในประเทศที่วัฒนธรรมที่แตกต่าง ความเคร่งเครียดความกดดัน สร้างความกลัว จนทำให้เราติดกับ เราเริ่มเก็บตัวด้วยความคิดที่ว่า การใช้พลังงานในการรับมือกับผู้คนมันดูดพลังชีวิตเรามากเกินไป เรามักใส่หน้ากากเข้าหาผู้คน เราใส่ใจความรู้สึกของผู้อื่นจนเกินไปจนมันทำให้เราลดความใส่ใจในความรู้สึกของตัวเราเอง เรามักจะเอาความรู้สึกของเราไปผูกไว้กับผู้อื่นเสมอ ให้ความสิ่งดีๆกับผู้อื่น และหวังผลว่าเขาจะตอบสนองเราด้วยสิ่งเดียวกัน แต่พอมันไม่ใช่ก็ทำให้เราทุกข์ใจ เอาแต่ถามว่าทำไมนะทั้งที่เรา อย่างนั้นอย่างนี้ ตอนนี้เราเริ่มรักตัวเอง ดูแลตัวเองทั้งร่างกายและจิตใจ เรารู้แล้วว่าตัวเราคือจุดกำเนิดของความสุข เราอยากให้คนอื่นมีความสุข เราต้องรู้วิธีสร้างความสุขให้ตัวเราเองก่อน แล้วเราจะแสดงมันออกมาทางท่าทาง คำพูด สีหน้า ถ้าเราเป็นดั่งลมเย็นๆ คนอยู่ไกล้ๆย่อมรู้สึกเย็นสบายเช่นกันค่ะ สำหรับเราแล้ว เราอยากเป็นดอกไม้ที่สามารถเบ่งบานได้ทุกฤดูกาล ทุกสภาพอากาศ ทุกที่ ทุกเวลาค่ะ

ตอนนี้อายุ 22 ฮะ เหมือนเป็นช่วงชีวิตที่หนักที่สุด เพราะพึ่ง 22 ครั้งแรกฮ่าๆ เหมือนทุกครั้งที่เติบโตจะต้องเจอปัญหา คล้ายกับขั้นบันไดชีวิต ถ้าไม่ยอมผ่านถึงไปก็จะถูกเหยียบอยู่ตรงนั้น ด้วยหลายอย่างในชีวิต เหมือนตัวเองเป็นคนถนัดมองโลกให้แง่ร้ายเว่อๆเลอ อะไรก็ชั่งของมองลบไว้ก่อนเพิ่มเตรียมรับ กับหลายเรื่องมันก็ดีแต่หลายเรื่องก็ทำให้ชีวิตตัดสินใจผิดพลาด หลายแนวคิดที่ถูกบอกเสมอจากแม่ว่าญาติพี่น้อง มันดีกว่าการอยู่ตัวคนเดียว สำหรับเราเองมองว่าต่อให้มีหรือไม่มี ก็ไม่สามารถบอกได้ว่าเราจะอยู่โดดเดี่ยวหรืออบอุ่น เพราะสำหรับเราแม่คนเดียวคือครอบครัวของเรา ไม่รู้คิดถูกหรือผิดยังไง แต่22มันแอบยากจริงๆ เป็นการเติบโตที่ทุลักทุเลมากเลย หวังว่า23 เราจะโตไวกว่านี้ รับมือและคิดให้เยอะมากกว่านี้เพื่อ วัย23 ที่จะสดใสมากขึ้นชะทำอะไรใหม่เยอะขึ้นนอกจากนอนคิดมาก แต่ลงมือทำมันอย่างจริงจังเพื่ออะไรสักอย่าง

ภูมิใจอาชีพที่ทำอยู่ อาชีพเดียวเลี้ยงตัวเลี้ยงลูกๆทั้งสองมาทั้ง เกือบ40ปีแล้วค่ะ ขอบคุณอาชีพนี้ค่ะ ที่มาใกลมาก ถึงประเทศสวีเดนคะ🤗

หนูอายุ 19 หนูโดนปลูกฝั่งให้เรียนที่มีสวัสดิการที่ดี หนูเบลยเรียนสิ่งที่เขาภูมิใจ เเต่ลืมมองตัวเองว่าจริงๆเเล้วเราชอบอีกอย่างตอนนั่นหนูร้องไห้กับสิ่งที่ตัวเองเป็นอยู่ตอนนี้ทุกข์ไม่มีเเรงจะไปเรียนจนตัวเองร้องไห้เกือบทุกเช้า จนตัดสินใจลาออกจากมหาลัยเเห่งหนึ่ง เเละมองหาตัวตนของตัวเองที่อยากเรียนจริงๆ เเละหางานทำเเละติวเพื่อเรียนที่ใหม่ โดยไม่ต้องขอเงินในครอบครัว เเต่ตอนนี้หนูมีความสุขมากๆที่หนูได้เลือกสิ่งที่ตัวเองชอบ ถึงเเม้ระหว่างการเดินทางในเเต่ละวันมันเหนื่อยเเละท้อมากเเค่ไหนเเต่ทำไมตัวเองมีความสุขก็ไม่รู้ไม่รู้ทรมาณ ส่งกำลังใจคนที่เป็นเเบบหนูนะคะ

เป็นเด็กอายุ 13 ที่ชอบฟังอะไรแบบนี้ รู้สึกได้เปรียบเเละมี myset ไปไกลกว่าเด็กอายุรุ่นเดียวกันอีก

ผมเห็นด้วยกับประโยคที่คนเรามีเวลาเท่ากัน แต่บางคนเขาไม่ได้มีต้นทุนชีวิตมากพอที่จะทำตามสิ่งที่ตัวเองชอบ ครอบครัวไม่ได้พร้อมที่จะซับพอร์ต ในสิ่งที่อยากจะทำ บางอย่างเลยเป็นได้แค่ความฝันที่ว่าเมื่อไหร่ที่เราพร้อมเราจะทำให้ได่แน่ๆ

เราเป็นเด็กปี1คนนึ่งที่มีความฝันอยากทำงานหลายอย่าง มีความฝันเยอะมาก สิ่งที่อยากทำเยอะมาก คิดถึงอนาคตมากกว่าปัจจุบันสะอีก 😭 ขอบคุณตัวเองที่ฟังจนจบ

ขอบคุณมากๆครับ สำหรับพลังบวกที่มอบให้

รู้สึกว่าใช้ชีวิตไปวันๆ เคยตั้งเป้าหมายว่าอยากจะทำอะไรอยากเป็นอะไร แต่ก็ทำไม่ได้เพราะทุนทรัพย์ไม่พอและความรู้ก็ยังไม่พอ ได้แต่ทำวันนี้เพื่อให้มีใช้ในวันพรุ่งนี้ ท้อแท้ชีวิตวัยรุ่นยังไม่ได้ใช้ให้สนุกเลย

ผมเองก็อายุ24 ไกล้25 ลาออกจากหน่วยงานราชการมาก็สักพักตั้งแต่ สิ้นเดือนธันวา ลาออกท่ามกลางสังคมครอบครัว ที่มีแต่ครู ราชการ ตำนวจทหาร ผมเหนื่อยและกดดันจนแทบจะบ้า ใครไม่เคยรู้ ทุกคนต่างวาดฝันให้กรอบแก่ผม อายุ40 ต้องงี้ 50ก็งี้ 60ต้องได้แบบนี้ ผมละเหนื่อยกับการคาดหวังอนาคตจริงๆ ผมอค่อยากทำตามฝัน เคยเป็นเด็กที่มีฝันมีพลัง แตากลับได้รับแต่พลังงานลบๆจากครอบครัว สังคมรอบตัว ที่คิดแต่เอาง่ายๆ

จี้ใจดำมากค่ะ เรามีแฟนเขาเด็กกว่าเราหลายปี เราจึงอยากจะถ่ายทอดประสบการณ์ให้เขาด้วยความคิดที่ว่า ถ้าเขารู้เขาจะได้ไม่ต้องทำและไม่ต้องเสียใจกับสิ่งที่ได้ทำลงไป เราพูดและทำไปด้วยความหวังดี ผ่านมา4ปีตอนนี้เขาขอเลิกกับเรา เขาเพิ่งระเบิดออกมาว่า เขาอึดอัดและรู้สึกไม่เป็นตัวเองเพราะสิ่งที่เราคิดว่าเราสอนเขา เขาบอกว่าเขารู้สึกว่าเขาไม่สามารถทำอะไรดีๆให้เราได้เลยเพราะว่าเราเป็นคนสอนเขาทั้งนั้นและเขาไม่ได้รู้สึกว่าทำมาจากใจ เขาขอบคุณที่เราสอนเขาทำให้เขาได้รู้ว่าจะปฏิบัติกับ”คนอื่น” อย่างไรให้คนอื่นพอใจและมีความสุข และขอบคุณที่ทำให้เขาคิดได้และไม่ได้ไปทางที่ผิด. เจ็บจี๊ดเลย

ใดๆคือการพูดถึงเรื่องดอกไม้ที่เบ่งบานเเตกต่างกัน เป็นเเก่นที่ติดหัวเสมอเเม้ไม่ได้อ่านมานานเเล้วก็ตาม

ขอบคุณสำหรับคลิปนี้มากๆค่ะ เพราะที่ผ่านมาเราแบกความคาดหวังหวังคนอื่นมากเกินไป พอมาได้ฟังคลิปนี้ ได้นั่งคิดทบทวนกับตัวเองมากขึ้นค่ะ

ep นี้ตกผลึกได้ลึกซึ้ง และถ่ายทอดได้เฉียบคมมากครับ

ชอบฟังมากค่า

ดีจังเลยที่ได้ฟังตอนเพิ่งเริ่มทำงาน ได้มุมมอง ความคิดอีกด้านที่ดีมาก ๆ ที่ตัวเราเองยังหาทางออกไม่เจอ เหมือนได้ปลดล็อคเข้าหาตัวเองไปชั้นนึง

สิ่งเดียวที่ทำให้ผมทำตามความฝันไม่ได้ไคือเงิน ครับ ยุคสมัยนี้ทุกอย่างแทบเป็นเงิน ตอนนี้ผมได้แต่เพ้อฝันว่าผมได้ทำตามฝันของตัวเอง แต่ในความเป็นจิงเเล้วผมยังนั่งหาเงินอยู่เลยครับ ผมมีเป้าหมายไว้ว่า ถ้าผมทำงานเก็บเงินได้ตามเป้าเเล้วผมจะออกจากงานทันทีและมาทำสิ่งที่ผมชอบมากๆ ทำสิ่งที่ทำให้ผมได้ พัฒนาตัวเองและดูแลตัวเองไปพร้อมๆกัน🥲

ขอบคุณมากๆครับผม

ขอบคุณที่นำมาสรุปให้ฟังนะคะ อ่านจบไปแล้วรอบหนึ่ง แต่พอมาฟังพี่สรุปมันช่วยให้เข้าใจลายละเอียดเพิ่มขึ้นมากเลยค่ะ ♥️♥️

ปีนี้เราอายุ24เหมือนกันค่ะ บังเอิญมากที่เราได้เจอกัน มองในมุมของเราเจ้าของช่องดูเป็นผู้ใหญ่มากกว่าเราสิบเท่า

ขอบคุณบรอดแคสดีๆ ทำให้เราเข้าใจในตัวเองมากขึ้นและรักตัวเอง เลือกในสิ่งที่ตัวเองชอบทำ ขอบคุณนะคะ

ปกติเป็นคนไม่ฟังอะไรยาว แต่เห็นคนอ่านหนังสือเล่มนี้เยอะ เลยกดเข้ามาฟัง ฟังรวดเดียวจบ ดีมากๆ รู้สึกเติมพลัง

ขอบคุณสำหรับคลิปดีๆนะคะ ดีใจที่ได้เจอช่องนี้มากๆ

ขอบคุณครับ ดีใจที่ไดฟัง ตอนนี้อายุ22 อยู่ปี3เทอม2ใกล้จบแล้ว ชอบดนตรี เเล้วผมจะกลับมาเม้นอีกครั้งในอานาคดข้าวหน้า❤

Thanks 🦁

ตอนนี้ต้องฟังทุกวันเลย อยากให้ลูกชายป้าได้ฟังบ้าง

ขอบคุณมากๆครับ

ขอบคุณสิ่งดีๆค่ะ ไม่สายเกินไปที่ได้ฟัง😊

ฟังจบแล้วต้องไปหาอ่านเลยครับ ขอบคุณมากๆครับ

พ่อแม่ครอบครัวก็แค่ guideline ถ้าสติปัญญาไม่สั่งด้อยเกินไป มนุษย์สามารถเรียนรู้โดยการค้นคว้าการอ่านหนังสือที่มีประโยชน์การแยกแยะสื่อที่มีประโยชน์ นัยยะเริ่มต้น ดูเหมือนกำลังผลักดันให้ข้อผิดที่เกิดขึ้นกับชีวิตวัยเยาว์เกิดขึ้นเพราะผู้เลี้ยงดู ยังมีปัจจัยที่เกี่ยวข้องอีกมากมาย ค่ะ

เราเป็นคนนึงที่เดินทางช้ากว่าเพื่อนมากๆ เริ่มเรียนพร้อมกันตอนนี้เพื่อนๆกำลังจะจบมหาลัยแล้ว ส่วนเราลาออกจากมหาลัยมาสองรอบเพราะป่วย ต้องออกมารักษาทั้งกายทั้งใจ ทุกวันนี้ใช้ชีวิตแบบเลื่อนลอยสุดๆ เหงามากๆด้วย ยิ่งเห็นเพื่อนๆได้ออกไปใช้ชีวิต ไปมีสังคมยิ่งรู้สึกเหงา ปลีกตัวออกมาอยู่คนเดียวอย่างสิ้นเชิง เราเคยเป็นคนที่สดใส เคยขึ้นไปอยู่จุดสูงสุดมาก่อน แต่ตอนนี้กลับตาลปัตรไปหมด เราเคยมีความฝันเยอะมากแต่เหมือนวิ่งตามไปเท่าไหร่ฝันนั้นยิ่งไกลไปทุกที ได้แต่หวังว่าสักวันนึงเราจะกลับไปสดใสได้อีกครั้ง กลับไปเดินตามฝันของเราแม้มันจะช้าหน่อยแต่เราจะยังไม่ถอดใจตอนนี้ ขอบคุณสำหรับพอดแคสต์และกำลังใจดีๆนะคะ

ขอบคุณคร๊าบๆๆๆๆๆๆๆ

ขอบคุณมากนะคะ❤

อย่าพึ่งบ้าอยากทำตามใจตัวเองครับ สำคัญที่สุดคือเอาตัวเราและคนที่เราจะต้องดูแลให้รอดก่อน ทำไปก่อน เมื่อมีโอกาสค่อยทำสิ่งที่อยากทำครับ คนสมัยใหม่มักจะบ้ากับแนวคิดที่ว่าเราต้องมีสิ่งที่ชอบ อาชีพที่อยากทำ แต่บางคนต่อให้หาทั้งชีวิตอาจไม่เจอเลยก็ได้ สำหรับใครที่เจอสิ่งที่ชอบก็ยินดีด้วยครับ ถ้าสิ่งที่ทำอยู่ไม่ได้ทำให้จิตใจคุณย่ำแย่เกินไป แต่สามารถทำให้คุณเอาตัวรอดไปได้ก่อน ก็ทำไปก่อนเถอะครับ

ชอบคลิปนี้มากเลยค่ะ

มันคือจริงนะ สิ่งที่เลือก กับความหวังที่ใส่ให้เรา เป็นคนละแบบ เลือกในสิ่งที่ไม่ใช่ความหวัง กลายเป็นความโดดเดี่ยว แต่เชื่อว่าเรามีสิทธิ์ที่จะเลือก ที่จะลอง ในสิ่งที่เราต้องการ และถ้าเราก้าวข้ามผ่านไปได้ เราจะเข้มแข็ง แล้วเติบโต :) แล้วขอบคุณสิ่งเหล่านั้นที่ผ่านมา ปล. ขอบคุณที่แบ่งปันหนังสือดี ๆ และได้มาเจอคลิปนี้นะคะ ตอนนี้ยังเช้าอยู่เลย :D

เล่มนี้ซื้อมานานมาก แต่ไม่ได้อ่านสักที จนมาเจอการสรุป อายุ 40 แล้ว แต่จึ้กใจหลายประโยคมาก ๆ จากหนังสือเล่มนี้ และเราควรเจ็บปวดในสิ่งที่ควรเจ็บปวดจริง ๆ ขอบคุณมากนะคะ ❤️

❤❤เนื้อห้าดีมากเยี่ยม ชอบ

ขอบคุณครับ

ความเชื่อที่โดนเพื่อนกรอกหูมาตลอด คือ เธอยังใช่เงินพ่อเงินแม่อยู่ อะไรที่เขาพูดอะไรที่เขาสอน เธอก็เชื่อและทำตามเขาหน่อย ซึ่งเราคิดว่ามันไม่ใช่ ให้เงินเลี้ยงดูและส่งเรียนมันคือ หน้าที่ของเขา มันคือสิ่งที่เขาต้องทำอยู่แล้ว เราสามารถฟังเขาแล้วเอาไปปรับใช้กับประสบการณ์หรือหาความชอบของเราต่อไปได้ แต่ไม่ใช่ ‘เชื่อ’ ‘ฟัง’ จนไม่ได้คิด ไม่ได้เริ่มหาความชอบและทางของตัวเอง คือต้องรอให้ทำงานหาเงินเองเหรอถึงจะเริ่มทำตามหรือหาความชอบของตัวเองได้ แต่ก็นั้นแหละ คิดมันก็ง่ายแบบนี้ แต่พอเอาเข้าจริงเราถูกหล่อหลอมจากความเชื่อแบบนี้มาตลอด ณ ตอนนี้ที่จะต้องเริ่มทำงานแล้ว ก็ยังไม่รู้ว่าจะก้าวข้ามมันไปยังไงเลย

เนื้อหาดีมากครับ ฟังแล้วอยากซื้อมาอ่านต่อเลยครับ🙂

อายุเท่ากันเลยครับ ชีวิตจริงตามหนังสือเลยครับ อยากให้ทุกท่าน เป็นน้ำครึ่งแก้วตลอดนะครับ เราจะรู้แต่เขาไม่ได้ถามเราก็ รับฟังและเอามาพัฒนาตนเองครับ

คือครอบครัวผมเป็นครอบครัวที่ดีนะครับแต่ผมจะโดนพ่อบอกเสมอเลยว่าสิ่งนั่นมันดีหรือไม่ดีทั่งที่ผมยังไม่ลองทำเลยด้วยสำผมออกความคิดเห็นอะไรไม่ได้เลยครับมันรู้สึกอึดอัด

Love it to much 🥰

ฟังเเล้วได้ข้อคิดเยอะเลยค่ะ ขอบคุณนะคะพี่

ข้าราชการเท่านั้นที่มั่นคง คำนี้แหละเจ็บปวดสุด

เกือบหลงทางซะแล้ว ดีที่อ่านหนังสือเล่มนี้

บังเอินจังเลยนะ ทั้งผมทั้งคนพูด ความบังเอินนี้ทำให้ผมยิ่งเข้าใจ ผมก็พึ่ง 24 เมื่อไม่กี่วันมานี้❣️

อายุ26ค่ะ ดีใจที่ได้เข้ามาฟัง

เกิดวันเดียวกันเลยค่ะ 19/08 ในอีก2เดือนข้างหน้าจะอายุ23 ขอบคุณที่มาสรุปให้ฟังนะคะ เรียนจบมาแล้วมาสอบในการทำงาน ปรากฏว่าสอบไม่ผ่านหลงทางมากค่ะ รู้สึกผิดหวังในตัวเองพอควร ตอนแรกไม่เชื่อในเรื่องจังหวะของชีวิตเลยจนกระทั่งตัวเองล้มเหลวเอง ดีใจนะคะที่มาเจอPODCASTนี้ ☺️🥹

เนื้อหาดีมากครับ

ผมอายุ16ตอนนี้มีแต่ปัญหาชีวิต การเรียน สอบ การเตรียมเข้ามหาลัย การเปลี่ยนแปลงตัวเองทั้งทางกายและปัญญาสมอง แฟนที่พึ่งนอกใจไปเมื่อ5วันที่แล้ว หน้าตา ร่างกาย ทุกอย่างอีกมากทำให้ผมท้อผมเหนื่อยผมฟังคลิปนี้แทบทุกคำพูดมันแทงใจผมจริงๆ คลิปนี้ทำให้ผมรู้สึกมีกำลังใจในการใช้ชีวิตมากขึ้น อย่างน้อยก็ตอนนี้ ขอบคุณที่ได้มาเจอช่องดีๆ ไม่งั้นผมคงได้ไปออกข่าวสักช่องละมั้ง

Very powerful

ไม่เคยฟังเลยนะคะ แต่มีคน คนนึงส่งให้ ก็ฟังมาตลอดเลยค่ะ 🥰🥰🥰

สุดยอดๆๆๆๆๆ

ชอบมากครับ

ตั้งแต่ฟังมา ชอบเรื่องนี้ที่สุดเลย มันตรงกับชีวิตจริงของวัยรุ่นมากๆค่ะ

ฟังทุกวันเลยค่ะ🤗

ขอบคุณที่แบ่งปันแนวทางมีคุณค่า ในการใช้ชีวิตครับ ขอให้มีความสุขมีความสำเร็จ ในสิ่งดีงามมากยิ่งขึ้นไปครับ

ตอนเด็กๆ ประถม แม่จะบอกเสมอว่า ทำให้ได้เกรดดีๆ เป็นหมอ เป็นพยาบาล (แต่แม่พูดเป็นพยาบาลมากกว่า แม่ยึดติดภาพหมอคือผู้ชาย พยาบาลคือผู้หญิง ไปในสื่อสังคม ละครที่ไม่ได้สอน หนังซีรีย์ชาติในและนอก แล้วหรอ?) และเริ่มเข้า มัธยม จะบอก ให้ทำตามสิ่งที่ชอบ ทำในสิ่งที่รัก มันไม่เหนื่อย แต่ก็ยังมีคำพูดให้เข้าข้าราชการ หรืออาชีพที่แม่อยากเป็น หรือ อาชีพมั่นคง หรือ อาชีพพวกช่างเสริมสวยที่ตัวเองอยากทำหลังเกษียณอายุ แล้วในช่วงนี้ จะแคปภาพ 'ลูกชื่นชอบอะไร มีผลอย่างไร?' 'ปล่อยวาง' 'แม่ต้องเจออะไรบ้าง?' ที่จริง ไม่ใช่หรอก แต่ใกล้เคียง เป็นคำสอนพุทธศาสนา คำปรัชญาชีวิต คำบอกให้ ปล่อยวาง ทั้งที่ตัวเองก็บอกจะปล่อยวาง แต่ยังโกธรโมโห ติดอินเทอร์เน็ตพวกเฟส ตต.ในทิศทางที่เลื่อนผ่านไปเรื่อยๆเหมือนเด็กเหมือนวัยรุ่นพวกนั้น อาจเป็นวัยที่อยากพักมั้ง :( ท้ายที่สุด เหมือนคำเริ่มคลิป 'มาเกิดเอเชีย เอ็งจะร้อง เชีย จริงๆ ถ้าเอ็งโดดเด่นกว่าคนอื่น จะโดนนินทา ด่า กดให้ต่ำเหมือนกันหมด (ใช้คำเวอร์ แต่เห็นภาพไหมอะ? ไม่หรอ? เช่น คุณคือเด็กประถมที่ฉลาด เป็นลูกรักครูเพราะคุณมันจีเนียส ฉลาด เพื่อนๆวัยประถมจึงไม่พอใจ อิจฉา ริษยาคุณ ที่คุณเป็นลูกรักครู จึงแบนคุณ(ประมาณ ไม่ให้เข้าร่วมกลุ่มถ้ามีงานกลุ่ม หรือ เพื่อนไม่คุยด้วยมั้ง อาจมีแกล้ง) แต่ทางเลือกของคุณอยู่ที่คุณ ...ขี้เกียจเขียน พอ!) ) ได้ยินคำนี้ สำหรับคนมีความจำไม่แฮปปี้วัยเด็ก เอ็งอาจดีขึ้นหรือเครียดจนอยากถีบคนเขียน ' คนที่มีเวลาไปพูดเรื่องคนอื่นหรือนินทา ด่าว่าคุณ เขาคือคนที่อิจฉาคุณเปล่า? เขา³บอกกันว่า คนที่นินทา ลับหลัง คนอื่นคือคนที่มองว่าตัวเอง *ด้อย* กว่าคนอื่นนั้น ท้ายที่สุด ดีใจที่มีหนังสือแบบนี้ออกมา แต่ผู้ปกครองที่ควรอ่านหรือฟังจริงๆ คงไม่เคยฟังเพราะ'มันไม่ใช่หน้าที่' 'มันผ่อนคลายได้เหรอ?' 'ฉันต้องฟังเหรอ? ลูกสิควรฟังและกลับไปตั้งใจเรียน' ไม่ว่าเหตุผลใด เกิดมา เท่าที่ฉันจำความได้ ไม่เคยเห็นแม่ฟังอะไรพวกนี้เลย แค่อ่านขัอความปรัชญาชีวิตหรือคำสอนพุทธศาสนาที่ผู้ปกครองอ่านหรือไม่อ่าน ไม่รู้ แต่จะแคปมาให้ลูกคนนี้ ที่สนใจจิตวิทยา การพัฒนาตนเอง คำปรัชญาชีวิต หรือคำสอนเกี่ยวกับชีวิต คำคมชีวิต อื่นๆที่รู้สึกว่าตัวเองแปลกแยกจากคนอื่น (เคยมีการกล่าวถึงความหมายของคนที่รู้สึกว่าแปลกแยกจากคนอื่นอยู่ ประมาณ ปิดกั้นตัวเองหรือเปล่านะ? จำไม่ได้ หาดูในยูทูปนะ) สรุปๆ ชอบมากสำหรับหนังสือแบบนี้ มันให้อารมณ์เหมือนหนังสือสุขศึกษาเลย ทารก-เด็ก ต้น-กลาง-ปลาย วัยรุ่น-ผู้ใหญ่-วัยกลางคน-วัยชรา จะมีอายุ อาหารที่ควรกิน ท่าที่ควรฝึก คำที่แนะนำให้ทำในช่วงวัยนั้น บอกการกระทำในช่วงนั้นๆ เช่น ทารก จะร้องตอนหิว อื่นๆ วัยรุ่น รักเพื่อนมาก ติดเพื่อน ต้องการความยอมรับ มีตัวตน วัยรุ่นตอนปลายหรือวัยผู้ใหญ่ จะต้องการความมั่นคง มีเพื่อนน้อยลง วัยชรา ลิ้นจะรับรสแย่ลงและอื่นๆ มันให้อารมณ์เหมือนหนังสือเล่มนี้อะ คนที่ควรฟังไม่เคยได้ยิน คนที่ควรถูกทำให้เข้าใจจากคนที่ฟัง กลับเป็นผู้ฟัง หนังสือสุขศึกษานั้นด้วย เราวัยรุ่นที่ตอนนี้ 15ปี จะอ่านหนังสือบอกกิริยา การกระทำ ความต้องการ ปัญหา ของคนแต่ละวัยไปทำไม? ถ้าให้เลือกระหว่าง ให้แม่มือใหม่ ที่มีลูกทารกไม่กี่วันอ่าน จะไม่ดีกว่า มาให้เด็กเมืองเอเชีย ที่ดูเกรดเป็นคุณค่าของชีวิต อ่านเหรอ? จบเท่านี้ ท่านผู้ปกครอง หรือ รุ่นพี่ที่อายุมากกว่า15 หรือ มีอายุเท่ากัน แต่รู้สึกขัดแย้ง สามารถเม้นตอบโต้ข้างล่าง แต่ทางที่ดี มีเหตุผลประกอบจะดีมาก ถ้ามีความอคติเด็ก15ปีที่ชอบจิตวิทยา บอกได้

Fate was happening to me. Early morning, I was sharing about "you're not late".I'm from Myanmar. I understand what you say but I cann't write. Thanks for good advice😍. Now I'm 24 years old too.

ถ่ายทอดออกมาดีมากครับ ชอบฟัง

เราเกิดยุค90 แต่ความคิดสวนทางกับสังคมโดยสิ้นเชิงตั้งแต่ประถม เหนื่อยมากที่ต้องยืนหยัดในความคิด ฉีกทุกกรอบสังคมที่บล็อคอิสระการใช้ชีวิตของเรา

ผมฟังครั้งแรก ผมร้องไห้เลยครับ ตอนนี้ผมรู้แล้วว่าจุดหมายของชีวิตคืออะไร

ดีใจที่ได้มาฟังนะครับ ตอนนี้อายุ 14 ขอบคุณที่เตือนสติผมหลายๆอย่าง

อุปสรรคของความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ที่สุดคือ "การยอมแพ้" คนหลายคนมีชีวิตที่ล้มเหลวเพียงเพราะพวกเขาไม่รู้ตัวว่าอยู่ใกล้ความสำเร็จแค่ไหนขณะที่ตัดสินใจ "ยอมแพ้"

หนังสือเล่มแรกที่ซื้อเลยครับเล่มนี้ ดีสุดๆ ดีมากๆ อ่านตอนปวช. ไม่เสียดายเงินเลย

20เเล้ว 😂❤ ดีใจมากๆที่มาเจอเล่มนี้ ขอบคุณที่สรุปนะคะ☁️🌟🛼

เห็นด้วยกับการเรียนรู้กว้าง เอาตัวรอดในยุคนี้ได้จริงๆ

อายุ23 กับเส้นทางข้าราชการ ไม่ยากและไม่ง่ายกับหน้าที่ภาระงาน แต่ที่ยากคือเราไม่สามารถพูดออกมาได้ทั้งที่รู้อยู่แก่ใจว่าสิ่งนั้นมันไม่ถูก แต่ก็รอวันที่จะไปอยู่ในจุดที่เป็นนายคน แล้วใช้หัวใจบริหาร ไม่ได้ใช้อำนาจ

เยี่ยม

ฉันเป็นคุณแม่ที่มีความเป็น Artist สูงมาก ชีวิตฉันอาจพบความสำเร็จเปรี้ยงปร้าง แต่ฉันรับรองการทำเพื่อตัวตนของตัวเองไม่น่าเป็นห่วงอย่างที่ผู้ใหญ่คิด “การรับราชการไม่ใช่สิ่งที่คุณต้องทำเพราะเขาทำ การปฏิเสธความห่วงใยไม่ผิด แล้วคุณมีเหตุผลในการปฏิเสธหรือยัง?”

ได้มาฟังวันที่ 19 สิงหาพอดี สุขสันต์วันเกิดนะคะ 🎉

ฟังมาหลายคริป การพูดและน้ำเสียงน่าฟัง ได้ประโยชน์มากค่ะ ไม่คิดว่าคุณจะอายุน้อยมาก การอ่านและพัฒนาตัวเองมันทำให้คุณก้าวมาไกลมากค่ะ

บางประโยค ฟังแล้วขนลุกเลย แบบมันinspire

16 อยู่เลย แต่อยากมีความรู้แน่นๆ

สิ้งที่ต้องการไม่ใช่ความมั่นคง แต่ต้องการชีวิตที่ดี มีคุณภาพ( ตอนนี้รับราชการอยู่อยากลาออก แต่คนมองว่ามั่นคง แต่เราว่า มันไม่ใช่ชีวิตที่ดี เพราะไม่มีเวลาดูแลครอบครัว เหนื่อยค่ะ ใช้ชีวิตบนความคาดหวังของคนอื่น ตอนนี้กำลังตระหนักที่จะใช้ชีวิตในแบบของตัวเองอยู่ ชึ่งชีวิตหลังจากนี้ไม่ได้มีใครคาดหวังกับเราและมันจะมีความสุขไหม ก็ไม่แน่)

ดีใจมากค่ะ เพราะหลายครั้งที่เคยสงสัยเช่นกันค่ะ ทำไมรับปริญญาต้องยิ้มดีใจขนาดนั้น แต่ก็พยายามเข้าใจ แล้วอัพรูปคิดแคปชั่นลงโซเชียล55 ดีใจที่ไม่ได้งงคนเดียวค่ะ

ฟังตอน 07.00น. พอดีเลย

ผมเป็นเด็ก15 ที่ไม่ชอบห้องเรียนเลย ที่เรียนนี่เพราะเป็นเครื่องมือการรันตีความรู้เฉยๆ พญายามเริ่มต้นอาชีพของตัวเองอยู่ จนตอนนี้เริ่มดีขึ้นแล้ว ก็ลองผิดลองถูกมาเยอะเหมือนกัน แต่ยังดีที่ครอบครัวสนับสนุน ก็หวังว่าสักวันจะประสบความสำเร็จอยู่:)

ฟังแล้วจะร้องไห้ทั้งคลิปเลยค่ะรู้สึกตันๆยังไงก็ไม่รู้ เพราะนี่ถูกปลูกฝังมาว่าต้องเรียนเก่ง ต้องข้าราชการ ละนี่เลือกครูอ่านหนังสือเกี่ยวกับครูศึกษาว่าอาชีพนี้เรียนยังไง คิดแบบนี้มา6ปี เพราะคิดว่าตัวเองชอบ แต่พอคลิปนี้แล้งคิดได้เลยว่าเราชอบวาดรูปชอบร้องเพลงของเล่นดนตรี

ขอบคุณพี่ที่ช่วยชี้ทางให้นะครับ เพราะตอนนี้ผมเองรู้สึกว่ากำลังหลงทางอย่างมาก มืดแปดด้านจริงๆ

มีสติขึ้นมามากเลยค่ะ จากที่เคว้งๆหลังเรียนจบ ทั้งสอบไม่ติด

เล่มนี้มียุบ้านค่ะ​ นานแล้วเคยอ่านแต่ไม่เข้าใจจนมาฟังรอบนี้รู้สึก​เข้าใจมากขึ้น​

เพราะชีวิดของแต่ละคนแตกต่างกัน ประสบการก็ต่างกัน ไม่สามาดเอาประสบการของคนอื่นมาใช้กับตัวเราได้

สุดยอดคับ​ ฟังแล้วเข้าใจชีวิตอย่างลึกซึงเลยครับ

ตอนนี้หนูจะ16แล้วก่อนขึ้นม 4 หนูเคยบอกครอบครัวไว้ว่าอยากไปเรียนโรงเรียนในตัวเมืองแล้วพวกท่านก็ตอบตกลง ก่อนวันไปสอบจริง1วันหนูบอกแม่กระทันหันว่าหนูไปสอบพรุ่งนี้นะแล้วคุณแม่มาตอนประมาณดึกๆแล้วก็นั่งเถียงกันตั้งนานสุดท้ายแล้วคำตอบของปม่คือหนูโง่หนูสอบไม่ติดหรอกตอนนั้นพยายามหลับและไม่ร้องไห้ต่อพ่อเช้ามาประมาณตี5หนูลุกขึ้นมาเพื่อมีความหวังว่าแม่จะพาไปสอบแต่สุดท้ายก็ไม่ได้ไปทุกวันนี้เขาเป็นคนขี้ลืมเขายังคิดว่าหนูสอบไม่ติดและดูถูกว่าหนูโง่มาตลอดและอีกเรื่องหนูมีความฝันอยากเป็นไอดอนแบบพี่ลิซซ่าหนูเลยพยายามว้อมเต้นซ้อมร้องเพลงแต่พวกเขาก็ดูถูกตามเคย ทั้ง2มันก็คือเรื่องเล็กๆนั้นแหละค่ะ แต่มันก็ยังเป็น ปมในใจเสมอ ยากที่จะลืมจริงๆ

ยิ่งอ่านยิ่งจะร้องไห้ 😢 ขอแวะมาฟังก่อนไปอ่านครับ

ผมอยากมีความสุขเหมือนเมื่อก่อน ทั้งตอนทำงานและตอนใช้ชีวิตกับทุกคนรอบ ข้าง ยิ้มได้มากๆ เหมือนเมื่อก่อน ผมพึ่งมาฟังได้ไม่กี่ คลิปเเต่ สามารถมองตัวเอง คุยกับตัวเอง และเริ่มมีความสุขแล้ว

เพราะการเรียนรู้ จะทำให้คุณ "เป็นอิสระ 📖สั่งซื้อหนังสือ The library's shop กดเลย!👇 shop.line.me/@thelibrary 🎬THE LIBRARY TIKTOK www.tiktok.com/@librarypodcast _________________________________ 🔔🔔contact us Line : @thelibrary (มี @) Email : thelibrary.co@hotmail.com คุณใบปอ : 080-966-3891 Facebook : m.facebook.com/librarypodcast/?ref=bookmarks Twitter : twitter.com/LionThelibrary?s=09