Dank voor deze video. Erg van genoten, wederom.

Probleem van filosofen is dat zij de werkelijkheid in concepten proberen te vangen en haar derhalve bevriezen. Dit is de bron van alle ellende omdat de werkelijkheid souverein is. Wij dienen de werkelijkheid te volgen en niet andersom. Wij zijn dus niks geen goden, in de verste verte niet. Wij zijn goden (nadrukkelijk met een kleine letter) wanneer wij de werkelijkheid volgen. Iemand die dit goed uitlegt (niet als filosoof) is Jiddu Krishnamurti in het audioboek 'Freedom front the Known', gewoon te beluisteren op KZfaq

Absoluut interessant en een aardige uitnodiging tot dialoog. Ik begrijp dat de mens zich moet openstellen voor inzichten en die inzichten komen van boven. Ik denk dat de inzichten niet van boven komen. die komen van binnen, van uit jezelf. Wat betreft het christendom: het zijn natuurlijk flauwe woordspelingen: christen dom, is lam, joden dom. Toch zie ik in al deze drie godsdiensten een opgelegd dogma dat ervoor zorgt dat de mens is vastgeketend, dat de mens slaaf is. Dat is in ieder geval mijn inzicht dat ik van binnenuit kreeg.... Lees ook Walter Schubert, over Nietzsche en Dostojevski.

Zeer goede aflevering!

Het valt me nu pas op, hoe verwant Kierkegaard en Nietzsche eigenlijk zijn.

Zouden jullie Albert Camus de volgende keer willen doen?

Voor mij was dit een heel boeiende inleiding in het denken van Nietzsche, ook al besef ik dat de podcast slechts één van de kanten van hem heeft belicht. De uitroep “God is dood, de kerk heeft hem vermoord” komt wat betreft dat laatste dicht bij Kierkegaard. Ook hij beschrijft de slapheid die de verstarde christelijke moraal en het instituut kerk van God gemaakt heeft. Nietzsche accepteert dat God dood is als een feit en lijkt daarop voort te borduren. En zegt dan dat, nu God dood is, wij het nu zelf aan de bak moeten. Dit klinkt als wat Kierkegaard in "De ziekte tot de dood" 'vertwijfeld jezelf willen zijn' noemt. Vanuit een bekrompen blik op God Christen zijn wil Nietzsche zich niet verhouden tot wat Kierkegaard noemt 'de macht die het zelf gesteld heeft'. Die macht is namelijk niet dood maar oneindig leven, oneindig 'nu', Liefde, God. Wie zich daaraan kan toevertrouwen, wat je niet uit jezelf kan maar ook van boven moet komen, kan iemand werkelijk zichzelf worden/zijn en tot bloei komen. In die relatie is juist vrijheid en kan alle veelkleurigheid blijven bestaan. Aan het eind van jouw podcast haal je van Nietzsche aan: "Wachten en turen met rusteloze vreugde", "open staan voor iets dat van buiten komt, of alsof het van buiten komt en ''heel veel zelf doen en open staan, en misschien...kan er hopelijk iets gebeuren'. Dat lijkt mij zeker religieus. In mijn ogen heeft hij het hier over het open staan voor de God waarvan hij zegt dat die er niet meer is. Als Christen weet ik ook dat ik aan de bak moet, de opdracht heb om na te blijven denken en open te staan, maar dan in het besef dat er een God is die mij ook zoekt, leidt en liefheeft. André

leuk man hier gaan echt miljarden zetels mee gewonnen worden