Goedendag Ik ben nu sinds 1,5 maand ongeveer eigenaar van een adoptie kat ze is 2 jaar oud en het is een mix van blauwe Rus en Britse korthaar, zover ik weet is de vorige eigenaar tijdens zwangerschap allergisch voor het beestje geworden en heeft dan ook een lange tijd alleen op de zolder geleefd, wat een schande is wat mij betreft. Blij dat ik het beestje een 2de kans geef om wel een goed leven te geven. Toen ik het katje ophaalde wou ze zich al niet tonen, kroop meteen onder het bed. Eenmaal bij mij thuis heb ik haar de woonkamer gegeven om daar zich te ontdekken zeg maar. Meteen werd onder de bank haar vaste plekje, hier bleef ze dagen tot weken verscholen zitten. Heb haar daar maar op een gegeven moment weggehaald en de bank geblokkeerd. Ze heeft genoeg plekken om wel comfortabel te verstoppen, dat doet ze tot op heden op de keuken stoel onder de tafel. Ze is nu dan ook nog steeds super angstig en laat haar zelf nooit zien. Ik kan haar nu ondertussen wel aaien en kan haar snoepjes uit de hand laten eten. Maar toch blijft ze enorm angstig en voelt ze zich niet prettig met mijn aanwezigheid. Als ze dan is een poging doet om naar haar eten en water te gaan schrokt ze alles in een keer naar binnen, en zit ze binnen een minuut wel weer onder de tafel. Heb nu een aantal weken feliway in de kamer geplaatst om haar meer rust te geven. Lijkt enigszins te werken maar toch blaast ze nu en dan wanneer ik haar benader om even te aaien. Ze moet immers op een gegeven moment toch aan mij wennen lijkt mij. Ze is ook totaal niet nieuwsgierig naar mij, zelfs niet na 1,5 maand. Het is zelfs een keer compleet uit de hand gelopen toen ik alleen het huis stofzuigde en ik te dicht bij haar in de buurt kwam. Ze vloog alle kanten op en janken wat ze deed. Ik schrok er van hoe erg haar reactie was op dat moment. Om het kleinste normaalste ding wat in huis gebeurd verstopt ze zich al. Als ik in de nacht slaap is ze weer wel speels en weet ze haar speeltjes goed te gebruiken. Maar dan ook weer, zodra er een geluidje in huis gemaakt word bijvoorbeeld ik die omdraai, rent ze direct weer onder de tafel. Het lijkt ook totaal niet minder te worden en begin ook enorm te twijfelen of dit überhaupt wel goed zal komen. Er is gewoon in de afgelopen 1,5 maand geen enkele verbetering te zien. Normaal zou een kat na 1,5 maand ongeveer wel haar omgeving vertrouwen en nieuwsgierig zijn naar haar nieuwe baasje. Voor de rest eet en drinkt ze, gebruikt gewoon haar kattenbak. Maar ook dit doet ze het liefst alleen in de nacht wanneer ik slaap. Ondanks dat ik overdag ook gewoon aan het werk ben blijft ze maar verstopt zitten. Aaien en oppakken laat ze toe, het oppakken wou ik gewoon een keer proberen om te kijken hoe ze daar mee omging, misschien dat ik haar maar is op mijn schoot moet zetten en kijken wat ze dan doet? Waarschijnlijk direct de benen nemen en weer verstoppen, echter wanneer het spinnen en het aaien te comfortabel begint te worden gaat ze toch weer bijten en direct blazen, ze blaast en gromt nog steeds elke dag wanneer ik eventjes kijkt hoe het gaat en wanneer ik haar wil aaien, tot dat ik haar eenmaal geaaid hebt dan is alles prima. En vervolgens toch weer kopjes geven omdat ze weer geaaid wilt worden? En eerlijk gezegd ben ik radeloos en heb ik geen flauw idee hoe ik dit moet gaan aanpakken. Ik heb sterk het idee dat dit beestje überhaupt nooit veel bij mensen is geweest als ik haar gedrag zo zie. Ik hoop dat iemand mij kan helpen en tips kan geven.

Ik heb een kitten van 11 weken en hij kan soms van het ene op het andere moment omslaan van speels naar ontzettend bang. Hij krijgt dan een hoge rug, platte oren en een dikke staart. Hij springt dan met 4 pootjes tegelijk mijn kant op. Hoe moet ik daar op reageren. Ik schrik daar soms van en ben bang dat hij aanvalt.

Vraagje mij kat speelt en likt en bijt en grommen is dat slecht