Depresja to taki stan, kiedy bardzo chce sie iść już do domu, nawet kiedy już sie w nim jest.

Proszę Panią, choruję na depresję nawracającą od bardzo dawna (przechodziłem też jej różne formy np. potrafiłem leżeć przez 2 tyg w łóżku lub być w tzw. depresji wysokofunkcjonującej). To co Pani mówi, powinno być puszczane w telewizji aby uświadomić trochę społeczeństwo. Ja nie oczekuje współczucia, tylko odrobiny zrozumienia. Tylko tego potrzebuje, odrobiny zrozumienia.

ak, wszstko sie zgadza. Depresje wynioslem z toksyznego domu rodzinnego juz w mlodym wieku. Poprzez prace nad soba stalem sie pozadnym, uzciwym, pracowitym, zdyscyplinowanym chlopem, na ktorym mozna polegac. Zawsze jednak towarzyszyla mi samotnosc, do ktorej uciekalem jak do schronu nie dopuszczajac blizszych relacji. Cenilem sobie spedzony czas z przyjaciolmi, ale jak chcialem byc sam, to bylem sam. Relacje z kobetami oganiczaly sie do fajnie spedzonego czasu bez zobowiazan. Wszystko jednak zmienilo sie gdy poznalem kilka lat temu moja ukochana. Jest naprawde wyjatkowa, kochana kobieta. Kocham ja bardzo. Mamy dwojke dzieci. Calkowicie oddalem sie rodzinie. Poniewaz jestesmy zupelnie inne charaktery, nie raz mielismy starcia, jednak nie dramatyczne. Bez nich podobno jest cos nie tak. Prawdziwie sie kochalismy! Teraz dojde do sedna sprawy: Poniewaz chcielismy sobie spelnic marznie o domu, wyjechalem za granice. Nie jest lekko, ani dla mojej lepszej polowy, ani dla mnie. Oboje jestesmy przemeczeni i samotne zycie rownez robi swoje. Moje przyjazdy do domu stawaly sie coraz bardziej nerwowe. Nie bylo miejsca na ODPOCZYNEK, tylko nieustanne zycie na pelnych obrotach. Przy tym moja lepsza polowa zaczela sie do mnie zachowywac dosc agrsywnie jak nie nadazalem jej tempu zycia. Nie rozumiala, lub nie chciala zrozumiec, ze potrzebuje czasami pare chwil by odpoczac. W domu robie wszystko, oprocz gotowana, bo to mi nie wychodzi :) W pracy pracuje sumiennie i z oddaniem. To obciazenie zaczelo sie u mnie objawiac tak, ze bardzo zesmutnialem i bedac za granica duzo spalem i szukalem ukojenia w naturze. Kontakt z moja lepsza polowa stal sie dla mnie niestety utrapieniem i meka. Pojawily sie pretensje, niezadowolenie i niepodstawne osady, ze mam kogos innego. Jestem tym zmeczony do tego stopnia, ze juz nie chce, juz nic nie chce. Jak jej o tym mowie, nie czuje zrozumienia -zero-, tylko zlowrogosc. Przestalem dzwonic, mowic. Nie chce juz nic, domu, nowego samochodu, dobr materialnych. Oddam wszystko co mam, by ten koszmar sie skonczyl, bo tak nie potrafie. Urwalem kontakt mowiac wprost, ze tak nie porafie. W odpowiedzi dostalem zarzut, ze tak mi zalezy na rodzinie. Bardzo boli, ale juz nie mam sily tlumaczc, wiec nie odpowiadam. Jest mi zle, ze jest jej zle i, ze nie ma we mnie oparcia. Jest mi zle z tym, ze dzieci moze beda bez ojca, jednak juz nie moge tak dluzej. Jest mi zle z tym, ze jestem jaki jestem, bo jak bylbym innym, moze potrafilbym zapanowac nad sytuacja. Jest mi zle z tym wsystkim, jednak nikogo nie osadzam i nie mam preensji do swiata. Pytam samego siebie, czy depresja to nie takie wytlumazenie, by sie od wszystkiego odciac jak tchorz, taki bilet, ktory zwalnia od odpowiedialnosci ... Nie wiem. Wiem, ze tak dluzej nie moge i, ze chce byc sam, zupelnie sam!!! Jutro nakladam maske, ide do pracy i zarabiam kase na sam Bog wie co... Poniewaz z nikim o tym nie rozmawiam, dziele sie tym przynajmniej tutaj w anonimwym stylu. Trzymajcie sie !

Chyba najtrafniejszy materiał o depresji na jaki do tej pory trafiłem. Część pozycji na YT wyglada mi na zapychacze robione na siłę tylko by coś powstało i generowało dochody z reklam. Pozdrawiam

Dziękuję, że mówi Pani o ludziach chorych i osobach będących przy nich. To ogromne wyzwanie zostać, wytrwać, puszczać mimo uszu wiele raniących zdań , nie brać wszystkiego do siebie, zrozumieć. Ciężkie jest też wytłumaczenie innym osobom, dalszego trwamy przy chorym zamiast żyć, "bo przecież jest tyle normalnych ludzi " i " zasługujesz na kogoś normalnego ", "I po co Ci się martwić ". Obecność przy chorym to środek pola bitwy. Z jednej strony częsty atak przez chorego, z drugiej strony atak przez osoby nierozumiejące powagi sprawy. Dziękuję za mądre słowa.

Właśnie przypadkiem trafiłam na ten film i widzę w Pani słowach odbicie lustrzane własnych zachowań. Myślałam, że to odpychanie ludzi jest związane z moim charakterem, ale teraz wiem, że to dlatego, że nie mam siły na kontakt z nimi czy boję się, że przez moje zdenerwowanie po prostu im się oberwie. Traktowałam temat mojej choroby pobłażliwie, zaprzestałam terapii ,ale teraz gdy widzę ten film, zdaję sobie sprawę z tego jak bardzo jest źle. Dziękuję za prowadzenie tego kanału i uświadomienie mi mojego problemu. Pozdrawiam

Jest pewna rzecz o której pani tutaj nie wspomniała Otóż taka osoba Odpycha od siebie ludzi ponieważ ma dość słuchania tekstów w stylu weź się w Garść myśl pozytywnie czy inni mają gorzej A właśnie z takimi tekstami bardzo często spotyka się osoba z depresja

Dobrze jest poznać swoją chorobę bliżej. Dziękuję

dziekuje za ten filmik, moja siostra ciagle mnie odpycha, nie chce ze mna rozmawiac a dzieki temu filmiku zrozumialam to i bede bardziej wyrozumiala

Bardzo mądrze i konkretnie Pani mówi na ten temat...

Mam depresję, zgadzam się ze wszystkim co powiedziałaś w 100%

Każdy z powodów w punkt. Jestem wręcz w szoku, dziękuję za film.

To jest obraz prawdziwej depresji, wszystko się zgadza

pełen szacunek - jestem pod wrażeniem jak kompleksowo omówiła Pani temat👏👏🙌🙌

Super przekaz moja córka ma depresję i nie umiem jej pomóc po tym filmiku wiem że bardzo źle postępowałam pora to zmienić będę słuchać pani i działać dziękuję 🤗

W takim razie jak wspierać osobę, gdy ona nas odpycha?

Szkoda, że choroba ta nie jest też akceptowana wśród przyjaciół w końcu maska jaką trzeba włożyć i pokazać swój uśmiech powoduje że bliscy Ci ludzie nie wierzą w sprawie własnego zdrowia psychicznego. Odepchnięcie takich przyjaciół daje komfort spokoju w końcu nie ma się ochoty na rozmowy np. przez telefon które odbywało się faktycznie codziennie ... Odejście takich ludzi boli w końcu człowiek uświadamia sobie że przyjaźń, która trwała ładnych parę lat pryska. Później chciałoby się nawiązać ta relacje na nowo. Tylko wstyd i głupio jest człowiekowi który się odizolował od wszytskiego. Druga rzecz to, że taki przyjaciel nie wierzył w depresję. Nie obcując z osobą chora 24h a widząc swojego kolegę tylko raz podczas choroby przez 3-4 godziny.

Tak to juz jest ze gdy czlowiek cierpi to nic go nie cieszy.. Dlugotrwale cierpienie i smutek prowadzi do depresji, ktora roznie moze sie skonczyc.. Jednak warto miec przyjaciela, ktory potrafi przy takiej osobie trwac niezaleznie od nastroju.. Ludzie lubia wesole towarzystwo, w ktorym na nic sie nie narzeka co swiadczy o glebokim egoizmie. Czlowiek powinien byc "i do tanca i do rozanca" - oczywiscie to przenosnia jednak czesto czlowiek jest tylko "do tanca"..

Wyprowadzilem się z domu. I teraz wiem dlaczego. Dokładnie to do mnie pasuje.

Nie wiem czy taki temat już był, ale proponuję zrobić materiał w temacie "Dlaczego najbliżsi tak często zaprzeczają naszym chorobom typu depresja?", a to również doprowadza do odpychania od siebie bliskich. Moja teoria jest taka, że przyjęcie tego do świadomości rodzica, albo starszego rodzeństwa, to zmierzenie się z myślą, że być może mam swój udział w depresji mojego dziecka czy młodszego brata. A to może ciążyć. Poza tym często też łatwiej zaprzeczyć jak zrozumieć. Wydaje się, że naturalnym odruchem kiedy ktoś z bliskich choruje powinno być poszukanie informacji na temat danej choroby. Miałoby to na celu znalezienie odpowiednich metod pomocy choremu. Ale niektórych nawet to przerasta. Łatwiej im na podstawie swojej jakiejś cząstkowej wiedzy w porównaniu z tą ogólnie dostępną i uznawaną, zbudować teorię, która niejednokrotnie sprowadza się do wysnucia teorii, że osoba w depresji jest po prostu leniwa, albo "w dzieciństwie za mało w d... dostało"... Niestety to smutne, ale z tego powodu czasem zrywane są na trwale więzy rodzinne.

Byłem w głębokiej depresji. Rozwalił mi się związek. Mamy 5 letniego synka Frania. Teraz próbuję wrócić, naprawić to co zepsułem. Byłem wtedy bardzo nerwowy. Krzyczałem. Tak bardzo tego żałuję.

najlepszy materiał w sieci

Dziękuje! Świetny filmik❤

Szukałam takiego filmu. Odpychamy bardzo często ludzi bliskich mi, nie wiedziałam czemu tak się dzieje. Często zamykam się na ludzi, odpychamy ich od siebie, zamykam się i prawie nic nie mówię. Najgorsze jest to, że często poznaję kogoś nowego, z czasem moja więź się zacieśnia, ale po czasie i tak zamykam się na tą osobę :/

Bardzo pomocne dzieki ogromne za ten material chce wesprzec bliska mi osobę

Co za fantastyczny filmik!! Dziękuje !

wszędzie jest pisane jak wspierać ,co robić ,czego nie robić i czego nie muwic przy osobie chorej ,lecz trzeba patrzeć ze życie toczy się dalej i trzeba obok żyć ,pracować i przedewszystkim mieć stalowe nerwy i dlatego też zamieszczam ten komentarz bo nigdzie niema filmu jak mają postępować domownicy ,w tym przypadku mąż?

Dziękuje Pani za filmiki pomogły mi dużo zrozumieć oraz nie popaść w obłed

Jak pomóc takiej osobie która ma takie objawy unika ludzi i w dodatku nie chce korzystać ze specjalisty ?

Wszystko jest tak jak Pani mowi

Osoba w depresji unika kontaktów także przez poczucie winy/wstydu za ogólny stan swojego życia. Ma poczucie porównując się do innych, że nawaliła, że powinna być na innym etapie życia niż faktycznie jest. Wtedy poczucie faktycznej samotności, choć bardzo ciężkie, jest nieco łatwiej znieść, niż wrażenie, że inni nas oceniają (w domyśle oceniają negatywnie), że mają nas za nieudaczników, za ludzi, którzy nie umieją ogarnąć swojego życia.

Szkoda, że ma to tak mało wyświetleń

Tak dokładnie jest jak mówisz

No to chyba jest rzeczywiście największym problemem,!

POZDRAWIAM SERDECZNIE CIĘ KOCHANA

ja akurat mam problem z bezsennoscią

Bardzo cierpię 😭😭

Depresja to bardzo ciężki temat i ciężka sprawa. Ten kto nie utonął w niej nie wie jak to jest gdy walczysz codziennie ze sobą... Wiele razy umniejszano mi i sugerowano, że chyba nie jest tak ciężko jak ja to obrazuje, to bardzo krzywdzące było dla mnie. Na dzień dzisiejszy nie byłam u lekarza tzn byłam nawet w samym szpitalu psychiatrycznym. Niby zdiagnozowano depresje-lękowo mieszaną, ale miałam wtedy 14 lat to było 8 lat temu. Pogorszyło się i to bardzo, ale boje się iść nie czuję się na siłach... Mam nadzieję, że się zmobilizuje i zacznę leczenie ❤️

Dziękuję

Ja boje się bagatelizowania moich problemów i nazywania mnie leniem

Całą mnie pani przedstawiła

Wszystko się zgadza, potwierdzam 👍 znam to z autopsji

Dziękuję ma Pani racje. Bo na przykład po co iść na wesele i stracić 500 zł. Jeżeli nie da się nic wypić. Ogluchnac od muzyki. A zjeść za 5 zł. I to jest aż zanadto I po co się męczyć. ?

Bardzo trafny opis. Gdyby tylko ktoś postronny umiał tak zrozumieć.

Nie zgadzam sie do konca z tymi przyczynami odpychania bliskich. Moim zdaniem i w moim przypadku nikt z bliskich kompletnie nie zdaje sobie sprawy co czuje,jak zyje ,co mnie trapi,jskie mam problemy ,a nawet nie sa swiadomi i nie widza ,ze mam jakiekolwiek problemy.....rodzina jest slepa, jedyne co sa w stanie doradzic to ,,,,wez sie w garsc ,,, lub ,, inni maja gorzej,, , albo ,,,,przesadzasz,,,, . A co najgorsze,,, ja na twoim miejscu, ,, Tak wiec ,nikt nie jest na moim miejscu i nigdy nie bedzie i proby szczerej rozmowy lub proszenie o pomoc nie ma sensu... Lepiej udawac zadowolona z zycia i wtedy wszyscy sa happi.

Mnie nic nie cieszy, po śmierci mojej mamy w lutym b.r, dwa dni później odeszla po 4 latach moja dziewczyna - nic zlego nie zrobiłem - po prostu odeszla. Minęło juz 7 miesięcy, a ja ciągle jestem na dole psychiki, siada mi wszystko. Chęci do wszystkich innych czynności - praca mnie trzyma przy życiu, czasem zapominam jakiś szczegół. Nie umiem zbudować innej relacji, odpycham dziewczyne której zależy na mnie. Niby się uśmiecham, ale w środku mnie rozsadza - nie wiem czy do depresja, czy inne licho. Płacz, żal do wszystkich - nie wiem skąd takie myślenie - wcześniej tak nie miałem - nic mi sie nie chce. A co do bliskich, to nie mówię im co mnie boli - nie chce ich zadręczać, oni maja swoje życie - na co im moje problemy... Wysypuje się psychicznie, siadłem - tak jak kiedyś byłem twardy, tak teraz jestem wrakiem człowieka.

Przezywam teraz depresję 😭😭😭 i boje sie o swoje życie

Czy możliwe jest branie leków SSRI będąc w związku/małżeństwie? Przecież taki związek ze względu na prawie zerowe libido chorego może się rozpaść, który facet wytrzyma przedłużającą się miesiącami niechęć kobiety do seksu? Znowu z drugiej strony nieleczona depresja tez może skutecznie zniechęcić partnera (szczególnie nowo poznanego), bo ciągły smutek, brak energii i czarnowidztwo nie zachęcają. Pewnie usłyszę, że jeśli facet zostawia partnerkę, to związek nic nie wart. Ale chyba do końca tak nie jest, bo zdrowy facet ma swoje potrzeby, a jak nie ma seksu przez tak długi czas, to wiadomo, że będzie szukał na boku. Rozmowy raczej nie pomagają, bo facet nie jest w stanie wziąć "na rozum" tych spraw, jest frustracja, niespełnienie, ucieczka w inne kobiety itd. Zatem mam lekkie obawy przed lekami, a WSZYSTKIE obniżają libido.. Mnie lekarka, starsza doświadczona kobieta pracująca w szpitalu zadała pierwsze pytanie przy przepisywaniu leków: czy ma pani partnera?

Kurde czemu ja siedzenie w tym bagnie i mimo prób leczenia nie było poprawy 😓😓😓😓😓

👍

Odpycha bo prostu nie ma siły , nie ma tu co tworzyć epopeji

ja-pomoz, mi, tone! watpie w sens zycia. znajoma-co ty p...? wez sie ogarnij.. szukam sensu zycia. ktos czyta? ktos umie pomoc? mam rodzine ale nie umiem powiedziec o tym co czuje..

l potrzebuje pomocy i chcialbym znac odpowiedz od was dziekuje koachana moj mamo prosze ciecie takimi slowami i bys powiedziala naszemu kochanemu panu jezusowi bo ze ja nie daje rady zyc bez ciebie ja cuje jak bym stracil wszysztko na tym swiecie jak bym nie mial po coc zyc i co tu robic i nie wiem jak mam sobie pomoc i dla tego pisze do ciebie panie boze tak mnie serce mocno boli czuje jakby ktos bijal jakies narzedzie do mojego serca tak ja twoje przebijali serce a moja klatka piersiowa rozdrywa mnie od srodka i pali od srodka i czuje jak by mojej klatce piersiowj plynela duza goraca lawa po moim calylm ciele jak to bie moj kochany jezus spywala krew zwoda po twoim ciele jezus moj kochany modle sie do ciebie kazdego dnia za moje grzechy i ludzi i dzieci i nawet za chorych dzieci i ludzi i od mawiam wszysztkie koronki a naj bardziej koronke do ciebie panie jezus milosierdzia i rozaniec do ciebie jezus i do twojej matki marji i modlitwy do jana bosko i ojca pio i modle sie za lekarzy i za ksiedzow co prawiaja modlitwy w kosciolach na zywo i zamiast w moim sercu powina byc milosc a moim ciele radosc i usmiech na buzi a wczale tak nie jest moim sercu jest pustka i zlamane serce na pul przebite dzida i bol a moim ciele jest zlosc i nie nawisc a na mojej buzi jest smutek jak ty moj panie a moich oczach mam tylko lrzy konales na krzyzu z bolu i miales na buzi smutek przez tych ludzi co zrobili krzywde i jak ty miales lrzy na oczach jak patrzales na swoja mama i maryje jak plakali za ciebie ale ja nie jestem na ciebie zly i ani sciekly ze mi odebrales moja kochana mame ja jestem zly na moje siostry i braci i na tate ktorzy juz nie chca mnie kochac i mnie znac i przez to wszysko ze ja jeszcze jestem powaznie chory i uzaleziony od chazardu i nie daje sobie rady probuje tym walczyc ale to jest silniejsze od mnie i panie moj kochany jezus ja sie modle do ciebie nawet jak spie ja bym cie proszil bardzo mocno bys wybaczyl mojej rodzinie ich wszystkie grzechy przeciwko tobie i mnie i ze bys dal duzo milosci do ich serc i radosci i usmiechu na ich buzi i duzo zdrowia i by nie mieli w domach przemocy i rozboju i nie patrzyli na akochol i zeby sie przytuali sie do siebie i zeby sobie mowili jak sie bardzo kochaja bo ja nie uszlyse tych slow juz nigdy od mojej rodziny ale to nic gdy nawet jak cie widze w snie z moja kochana mama to placze do was bo wiem ze ty z marjia i moja mama jak bardzo mocno mnie kochacie i za to ja ciebie moj kochay jezusi ty maryjio i ty moja kochana mamo kocham was i bede kochal was az do koncza mojego zycia kocham was krzysiek amen .

a co jezeli depresja kogos jest polaczana z uzaleznieniem od komputera ? jezeli chory chce tylko komputera i nie potrzebuje niczego i nikogo by mu pomogl , siedzi po 15 godzin dziennie gra w gry i nienawidzi wszystkich ktorzy go kochaja i chcieli by zmienic cos w jego zyciu by sie nie zmarnowal do konca , co w przypadku jezeli w gre wchodza juz choroby psychosomatyczne , stany lekowe , odrzucenie bliskich , porzucenie szkoly i pracy na rzecz nie wychodzenia z pokoju za wyjatkiem kuchni i lazienki .chory nawet nie chce slyszec o wspolnym spedzeniu jednej godziny tygodniowo z rodzina , mowi poprostu ze nie ma ochoty i idzie dalej grac, jak pomoc takiemu czlowiekowi i samemu przy okazji nie zwariowac.?????????. a najgorsze jest to ze to osoba pelnoletnia. nie chce isc do psychologa , nikogo nie slucha i sam nawet nie widzi ze robi sobie krzywde , wszystkiemu zaprzecza a z miesiaca na miesiac jest coraz gorzej a ja nie moge mu pomoc bo mnie odrzucil i zbywa mnie w pierwszej minucie rozmowy. jak pomoc komus takiemu w domu bo na wizyte u psychologa nie ma szans bo sie nie zgodzi.????

To wszystko o mnie. Ale nie mam jaj iść do psychologa i potwierdzić. Szybko się męczę, nie mogę się skupić, chyba już od wszystkich się odcięłam i mam dosłownie ataki furii.

To w takim razie moja była partnerka nie darzyla mnie prawdziwym uczuciem, skoro ja konczylem relacje pod wpływem depresji, a ona srwierdzila że ten związek nie ma sensu. Już tak się 1,5 roku stym zmagam

Ok, ale jak to się leczy? Czy podstawę leczenia stanowią środki farmakologiczne? Czy da się wyleczyć dorosłą osobę, aby funkcjonowała całkiem normalnie?

😭😭😭😭

A depresja w związku? Odpychanie drugiej połówki? To też normalne?..

Musi mi pani pomuc ... prosze

Dlatego,że nikt i tak nie pomaga że tylko będzie się naśmiewał.

Tylko szkoda, że społeczeństwo w tym kraju tego nie rozumie i nie chcę zrozumieć, spotykam różnych ludzi z tą osobą i nawet lecząc się nie na gwarancji, że objawy odpuszczają. Wsparcia bliskich przyjaciół i rodziny jest najważniejsze przy terapii.

dlatego ze bliscy doprowadzili do depresji chorego przez wykozystywanie i sa zmeczone

Czy upośledzenie umysłowe w stopniu lekkim nie kwalifikuje się do uzyskania orzeczenia o niepełnosprawności lub grupy inwalidzkiej?

Też bym tak mogła :( Ciężko mam się iść umyć, współżyć z mężem... czasem cokolwiek zrobić a mamy 3 dzieci .. wiec musze sztucznie uśmiechać się udając ze jest super :( Dodając to miałam próbę samobojcza ledwo przeżyłam.. ( 1,5roku temu ) Przeszłam traumę straszna co do końca ze mną to zostanie :((

Czy jest to normalne że osoba w depresji odzuca bliskich np chłopaka i ucieka do nowych znajomych ?

No to mam depresje na 100 %😫

nie mam ręki po wypadku ale mam to co bezcenne ---------->> KZfaq : " jedyny lek na depresje lęki uzależnienia " , pozdrowienia

Masz depresję opuść Żuławy, a do Holandii się nie wybieraj.

Am depresję ,od dawna przeszłam wszystkie jej fazy ..włącznie z najgorszym stanem ..

ma ktos pomysl jak zebrac sily i pojsc do lekarza? u mnie wystarczy zadzwonic umowic i pojechac ale wciaz czuje ze na cos nie jestem gotowy i ze nie ma to sensu...sam siebie juz nie rozumiem.