16. HİKMET
1.(00:41)
Vah ne yazık, nasıl eyleyim gariplikte?
Gariplikte gurbet içinde kaldım ben işte.
Horasan ve Şam ile Irak’a niyet eyleyip,
Garipliğin çok değerini bildim ben işte.
2.(11:08)
Neler gelse, görmek gerek O Hudâ’dan,
Yûsuf’unu ayırdılar o Ken‘an’dan,
Doğduğum yer, o kutlu Türkistan’dan,
Bağrıma taşı vurup geldim ben işte.
3.(18:40)
Gurbet değdi Mustafa gibi erenlere,
Otuz üç bin sahâbe ve arkadaşlara,
Ebû Bekir, Ömer, Osman, Murtazâ’ya,
Gurbet değdi onlara hem, söyleyeyim ben işte.
4.(20:47)
Gurbet değse, pişkin eyler çok hamları,
Bilge eyler, hem seçkin eyler çok sıradanları,
Giyer çul elbise, bulsa yer yemekleri,
Onun için Türkistan’a geldim ben işte.
5.(26:09)
Gariplikte yüz yıl dursa, misafirdir,
Tahtı, bahtı, bağları zindandır,
Gariplikte kul oldu o Mahmud Sultan,
Ey arkadaşlar, gurbet içinde yandım ben işte.
6.(33:20)
Gariplikte Arslan Baba’m arayıp buldu,
Gördüğü sırları perde ile sarıp örttü,
“Allah’a hamd olsun, gördüm” dedi, izimi öptü,
Bu sırları görüp hayran kaldım ben işte.
7.(37:31)
Arzuluyum akrabalık ve dostluğa,
Ulu babamın türbesi o Ak Türbe’ye,
Babamın ruhu saldı beni bu gurbete,
Hiç bilmem, nasıl kusur eyledim ben işte.
8.(40:34)
Kul Hoca Ahmed, söylediği Hakk’ın yâdı,
İşitmeyen dostlarına kalsın öğüdü,
Gurbete düşüp öz şehrine yine döndü,
Türkistan’da mezar olup kaldım ben işte.