9. yüzyılda Bizans hakimiyetinde kurulan Divriği şehri , Malazgirt Savaşı'nda (1071) Bizanslıların yenilmesinden sonra bölgeye yerleşen Türk boyları tarafından işgal edilmiştir. Bu dönemde Anadolu bölgesi, yerel Türk hanedanları ve Selçuklu hanedanının kolları tarafından yönetilen çok sayıda rakip beylik tarafından yönetilmeye başlandı . 12. yüzyılda Mengujekidsveya Mengücek hanedanı, Divriği ve Erzincan gibi diğer yakın şehirleri kontrol ediyordu. Aynı yüzyılda, emir İshak'ın ölümünden sonra hanedan, biri Divriği'den, diğeri Erzincan'dan olmak üzere iki kola ayrıldı. Mengücekler, Konya Selçukluları ile evlilik yoluyla akrabaydılar ve Konya'dan yönetilen Rum Sultanlığı gücünün zirvesindeyken onları koruyucuları ve müttefikleri olarak kabul ettiler.
Mengücek hükümdarları sanat, bilim ve edebiyatın büyük hamileriydi. Sanat tarihçisi Doğan Kuban, cami ve hastanenin inşası için gerekli olan bir grup istisnai sanatçının bu sıralarda şehirde bulunmasının nedeninin bu olabileceğini savunuyor. Ayrıca, dünyanın bu bölgesindeki kültürel ortamın bu dönemde oldukça çeşitli ve dinamik olduğunu belirtiyor. Çeşitli zanaatkâr ve zanaatkar grupları muhtemelen bölgeyi dolaşarak patrondan patrona geçerek farklı yerlerden ve geleneklerden gelen etkileri yansıtan eklektik bir mimari tarzına yol açtı.
The city of Divriği was founded in the 9th century under Byzantine rule, but after the defeat of the Byzantines in the Battle of Manzikert (1071) it was occupied by Turkish tribes who settled the region. In this period the region of Anatolia came to be ruled by numerous competing beyliks ruled by local Turkish dynasties and offshoots of the Seljuk dynasty. In the 12th century the Mengujekids or Mengücek dynasty controlled Divriği and other nearby cities such as Erzincan. During the same century, after the death of emir İshak, the dynasty divided into two branches, with one ruling from Divriği while another branch ruled from Erzincan. The Mengujekids were related by marriage to the Seljuks of Konya and acknowledged them as their protectors and allies when the Sultanate of Rum, ruled from Konya, was at the height of its power.
The Mengücek rulers were great patrons of arts, science, and literature. Art historian Doğan Kuban argues that this may account for why a group of exceptional artists, necessary for the construction of the mosque and hospital, would have been present in the city around this time. He also notes that the cultural environment in this part of the world was highly diverse and dynamic during this period. Various groups of artisans and craftsmen likely travelled the region and moved from patron to patron, giving rise to an eclectic style of architecture that reflected influences from different places and traditions.
#sivas #divriği #mosque