Nie zgadzam się z tym, że bohater w grze się nie zmienia z charakteru. Mamy akurat dużo przykładów przemiany głównego bohatera właśnie nie tylko pod kątem "skilli". Tak na szybko wymienię cztery tytuły. Rdr2 Arthur Morgan, assassin's creed 4 black flag Edward Kenway, ghost of tsushima Jin Sakai i samo the last of us. Głownie chodzi mi o przemianę Joela.

Wydaje mi się, że ekranizacja The Last Of Us może się udać. Osobiście znam kilka osób, które nie grają w gry, ale oglądały z przyjmnością jak ktoś im bliski przechodzi TLOU, ponieważ sama historia była na tyle wciągająca, że przykuła ich do ekranu. W tym przypadku element interakcji nie jest aż tak istotny, ale jak ta historia będzie zbudowana i czy serial odtworzy specyficzny klimat gry.

Problemem też jest to, że często próbują z kilkudziesięciu godzin gry - w której jest czasem kilka godzin samych cutscenek, jest pełno rozmów i wydarzeń - zrobić film o długości 90 minut. Wtedy nic nie ma sensu i dzieje się zbyt szybko. Fabuła z gier nadaje się na dłuższy serial.

Z tymi dziećmi w grach - podobnie zrobiono z filmami o Wolverinie, pierwsze dwa to typowe filmy akcji, w trzecim wyprowadzono relację z młodą dziewczyną

Nigdy nie zrozumiem dlaczego Blizzard robiac epickie wrecz animacje, zdecydowal sie na film z aktorami.

Liczę na podobny odcinek o adaptacji literatury

Marcin... oczywiście, że gry inaczej przekazują emocje. Ale wg mnie i Ciebie :P jeden z najważniejszych aspektów filmu/serialu- przemiana bohatera- to w The Last Of Us chyba najbardziej chwytająca za serce część rozgrywki! I to właśnie za to gracze pokochali tę grę. Dlatego mam wielką nadzieję, że to może się udać:)

Osobiście mam do nadchodzącego serialu The Last of Us bardzo duże nadzieje. Jak oglądałem pierwszą jak i drugą część w obydwu przypadkach jedyne co mnie w nich nudziło to gameplay. Gry same w sobie traktuję jak seriale bo nie raz wykazały się fabułą nawet lepszą niż nie jeden film, a TLOU to naprawdę jest pole do popisu. To fakt, że oddanie tych emocji z gry jest trudne do przełożenia na ekran ale czasami się zastanawiam czy twórcy w ogóle widzieli oryginały. Przykładowo ja nie potrafię zrozumieć ludzi którzy są podekscytowani niedawno stworzonym filmem Uncharted. Zostały tam wręcz wklejone sytuacje i pojedynki z gier co większość fanów mogło zadowolić. Sam jestem fanem Uncharted ale nie ruszyło mnie to ani trochę bo ten film kompletnie nie oddał charakterów postaci. Oryginalny Nathan miał duże poczucie humoru ale nie był on totalną niezdarą i swym humorem nie robił z siebie za przeproszeniem debila. Sully został przedstawiony jako pospolity złodziej, który na każdym kroku próbował Nathana zrobić w ch... wała. Tymczasem w oryginale ta dwójka była jak ojciec i syn, do tego wyjątkowo do siebie zbliżona, oni skakali dla siebie w ogień a tutaj co? O Pannie Frazer już nie wspomnę, uczennica przerosła mistrza Sullivana. Może mi ktoś wyjaśni co w tych kreacjach jest takiego niezwykłego i czemu tak niby oddają klimat Uncharted. Zarazem się zastanawiam czy bezpośrednie przełożenie gry na ekran nie byłoby rozwiązaniem problemu ukazanego w tym filmie. Oglądałem ostatnio znany zapewne wielu serial Mandalorian i co mi się niesamowicie rzuciło w oczy - ten serial wygląda jak gameplay ukazany kamerą filmową. Osobiście mi to nie przypadło do gustu ale jak widzę oceny tego serialu to ludzie są nim zachwyceni. Może to jest jakiś sposób. Twórcy filmowi mogą mieć przez to plamę na honorze ale sądzę, że warto by było chociaż raz przełożyć jakiś gameplay bezpośrednio na ekran. Z osobistych odczuć byłbym niesamowicie zadowolony gdybym w takiej formie otrzymał do obejrzenia Call of Duty MW 2019. Do listy czynników wpływających na jakość ekranizacji gry dodałbym, że twórca takiego projektu powinna być emocjonalnie zżyta z oryginałem. Wtedy taka osoba wiedziałaby może co dobrze by zadziałało na fanów i wszyscy byliby zadowoleni

Witam. Nie do końca się zgadzam z twoją opinią. Duża część filmów to akcyjniaki które nie mają zbyt głębokiej fabuły, dialogu , bohaterowie to archetypy a dobrze się je ogląda. Można by taki film zrobić na podstawie gry. Gry też potrafią mieć wciągająca fabułę a na pewno wystarczającą by zrobić dobrego akcyjniaka.

Tak sobie słucham tych różnic pomiędzy grami a filmami i w mojej głowie pojawia się jedna produkcja, która zdaje się wyłamywać z tego szablonu. Mianowicie Red Dead Redemtion 2. Racja jest to inne medium jednak mam wrażenie, że emocje są przekazywane w podobny sposób co w filmie. Co do stereotypowych bohaterów to co prawda znajdzie się parę takich jednak są oni drugoplanowi. Cały nasz gang w mojej opinii jest piekielnie dobrze napisany i czuć, że każda osoba ma swoją osobowość. Brak rozbudowanych relacji? tego tu się nie doświadczy. Jest wręcz przeciwnie ta gra relacjami stoi. Przemiana bohatera? Proszę bardzo i to nawet nie jedna. No i pozostaje kwestia dialogów, które są tak dobrze napisane, że mogłyby trafić od razu do filmu. Więc moim skromnym zdaniem jest to gra która idealnie nadawałaby się do zekranizowania. Mam tylko nadzieję, że nie jest to zbyt utopijna wizja.

Bo by zrobić dobry film na podstawie gry, trzeba stworzyć filmową historię osadzoną w świecie gry. A nie naśladować rozgrywkę. Przykładowo Edge Runners. Znany świat, inne postacie i historia, choć zgodne z ekranizowanym światem. Fabuła toczy się jak w normalnym serialu. Growym elementem jest świat przedstawiony. Podobnie jeszcze lepszy Arcane. Nie ma tam żadnego biegania po arenie i niszczenia nexusów choć o tym jest gra. Gra oferuje postacie, światotwórstwo i zarysy historii, więc wystarczy stworzyć jakąś spójną, sensowną fabułę. I to zrobili twórcy obu produkcji.

Moim zdaniem to kwestia chęci trafienia do jak największej liczby odbiorców. Super materiał.

Z Gears of War mają ciekawe pole do popisu dzięki wprowadzonym postaciom z następnych części. Można by stworzyć nowe sceny w oparciu o nie, tworząc większą głębie w postaciach.

Ciekawy filmik, chociaż kompletnie się nie zgodzę z argumentami. Na wstępie wspomnę, że jeśli coś, co napisałem zabrzmi jak atak, to nie taką mam intencję. Przechodząc do meritum, większość tych nazwijmy "zarzutów" do gier można spokojnie przypiąć do 3/4 filmów, które oglądałem. W przypadku akcyjniaków czy filmów hollywood, to może i nawet 90%. Co do konkretnych argumentów - przemiany bohaterów - też tego w filmach bardzo często nie widzę, a w grach fabularnych owszem. Stereotypowi bohaterowie od szablonu? Większość filmów, postacie kobiece od 5+ lat to już w ogóle, sztampa. Do tego stopnia, że zdają się być tą samą postacią, co w innej, nie związanej produkcji. Faceci w filmach nie lepsi, żeby ktoś nie pomyślał, że zawiewam seksizmem. Powiedziałbym, że trudności ekranizacji gier, które przytaczasz, to krytyka dużej części gier, którą spokojnie można powiedzieć o filmach. Sam mówisz o tym w pisaniu dialogów. Nie jestem pewien, czy te argumenty do mnie trafiają. Raczej powiedziałbym, że ekranizując grę mamy kompromis między studiem, które ma swoje koncepcje przedstawienia świata dla osób nie związanych z grą, między twórcami i aktorami, którzy znają lub nie znają danej gry. Jest tam wiele czynników, które mogą sprawić, że ekranizacja nawet dobrej gry będzie kupą i niekoniecznie są związane z tym, że gra "ma prostą historie, słabe dialogi" itp. Między tym, jaka polityka ma być zastosowana w filmie (zmieńmy X, bo gra musi być dostosowana do nowych czasów) a między wiernością do dzieła oryginalnego. Co do próby "uratowania" gry przez twórców filmowych, to nawet nie wiem, co powiedzieć. Większość ekranizacji gier zmienia rzeczy, które mają wyłożone w gry na tacy, zresztą ekranizacje książek też czasem tak mają, co widać po wiedźminie czy rings of power, a jestem pewien, że znajdzie się tego więcej. Oczywiście podkreślam, że nie mówię tutaj nic złośliwie. Bardzo lubię Twoje filmy ale poczułem tu trochę podejście "elitystyczne" do filmów, jako do formy przekazu. Podobne podejście spotykam czasem u ludzi namiętnie czytających książki, którzy uważają, że sama forma słowa pisanego nadaje im jakiejś magicznej otoczki. TL:DR filmy, gry i książki mogą być słabe i nie zadziałają ich ekranizacje/egranizacje/pisanie książek na ich temat, bo po prostu są słabe :). Odniosłem wrażenie, że porównujesz gry typu akcyjniaki itd. do jakiejś idealnej formy filmowej, która Tobie się podoba. Z drugiej strony kilka razy mówisz, że oczywiście jest też sporo niskiej klasy filmów, czyli jesteś tego świadomy. Argumenty z filmiku wychodzą przez to trochę na "porównuję filmy, które osobiście uważam za 9-10/10 do tych śmiesznych gierek akcyjnych, które nie mają szansy na dobrą ekranizację, bo ja lubię filmy ambitne" Najzabawniejsze jest to, że zgadzam się, że ekranizacje gier mają pod górkę ale po prostu ten filmik chyba nie trafia w to, dlaczego tak jest. Z góry przepraszam, jeżeli uraziłem i mam nadzieję, że mnie sekcja komentarzy nie zje :D.

Bardzo ciekawa i kompleksowa analiza problemu! Dziękuję za świetny materiał, który zebrał wszystko to co od dawna krążyło mi w głowie gdy sam szukałem przyczyny słabych adaptacji gier w kinie ale nie potrafiłem tego wysłowić. Polecam innym graczom do obejrzenia!

Panie Marcinie! Gdzie Pan dorwał koszulkę? I kiedy kolejne Q&A? 😁 Material świetny jak zwykle!

Pamiętam taka piękna sobotę, która cała spędziłam oglądając 10h gameplay z Horizon Zero Dawn. I o ile sama gram raczej w strategie, tak ten game play przyjęłam jak świetny film z genialnymi efektami i wykreowanym światem, zajadając popcorn jak na prawdziwym seansie :D

Przykładem dobrego filmu, który nie jest na podstawie gry, ale ogląda się go trochę tak, jakby to była gra jest "Na skraju jutra". Nie mam pojęcia dlaczego twórcy growych adaptacji na siłę starają się przedstawić świat gry "realistycznie" zamiast dać widzom podobne odczucia, jakie płyną z grania. Chętnie zobaczyłbym np. adaptację Dark Souls nakręcona w stylu filmu z Tomem Cruise

Prince of Persia akurat jest bardzo dobry, Arkane wspaniałe i Edge Runners niezłe, kontrowersyjnie jeszcze Zmora Wilka mi się podobała. I nie powiem, wgl gry bardzo wpływają na filmy, sam jak robię filmy u siebie na kanale, to lubię czasem wtrącać jakieś ujęcia jakie widziałem w grze i takie bardziej regularne dochodzenie z punktu A do B jak w grach, a nie średniej jakości filmach

Jeśli chodzi o dialogi, to w wielu fajnych grach RPG jak Planascape Torment stoją na przyzwoitym poziomie :) Pozdrawiam

Są wyjątki, w świecie WoW powstało sporo książek i audiobooki, i to wyszło, więc posiadanie literatury czy wysokiej jakości audiobooka upraszczaja, gdyż fabuła jest, "wystarczy" zagrać i zrobić efekty. Mi film się podobał, w miarę, liczę na kontynuację, oprócz aktora czarodzieja. Mortal Kombat - jest dobra animacja o historii klanu ninja SubZero i Scorpiona, wystarczyłoby aby film był o tym a nie kiepska historia z kiepską grą i kiepskimi walkami, gdy pierwsze 5 minut było zacne. Jednak można posiadać dobre książki a i tak wyjdą słabe scenariusze jak Wiedźmin netlixowy czy Pierścienie.

w sumie troche odwrotne ale odnośnie tego co mówiłeś że w grach bawi nas co innego (gameplay/akcja) niż w filmach (fabuła/dialogi/postaci) to idealnym przełożeniem filmu na grę jest wściekłe psy. jak w samym filmie napad na bank nie był wgl pokazany a bohaterowie tylko o tym rozmawiali po fakcie tak w grze pokazali napad z odtworzonymi rzeczami o których było mówione w filmie w dialogach, potem ucieczka autem itd. generalnie gra słaba ale tak mi przyszło do głowy po tym co powiedziałeś że celowali dobrze

Fajna koszulka zwłaszcza ten intrygujący czerwony element !

No tak. Na bohaterach gry nam zależy, bo to my jesteśmy tym bohaterem, nas to bezpośrednio dotyczy. W filmie dotyczy to bohaterów, których oglądamy "z boku" więc jak tych bohaterów mówiąc oględnie nie polubimy, to nie będzie nim na nich zależeć, więc nawet najbardziej efektowna scena nie wzbudzi wielkich emocji. A kiedy emocje nie działają i niejako nie odwracają uwagi widza, to człowiek łatwiej wyłapuje różne głupotki i absurdy.

Widzę, że masa wchodzi :-) rzuca się w oczy, to dobrze, że rzeźba się robi :-)

Obserwując go od czasów GoT na IG czy innych mediach wydaje się mega sympatycznym i pozytywnym pełnym mocy Gościem, kibicuje i czekam na więcej projektów z Tym Gościem

A co z przypadkiem np. overwatch gdzie gra jest szkieletem a masa krótkich animacji nadaje cały charakter grze ?

Film Silent Hill, z 2008 był bardzo spoko.

2:20 Ten opis przypomniał mi końcówkę Maxa Payne'a 3 na poziomie trudnym

Dlatego IMO najlepszym formatem dla ekranizacji gry mógłby się okazać serial starego typu, gdzie mamy zawiązanie akcji, potem szereg poszczególnych epizodów i koniec wraz z ostatnim odcinkiem sezonu. Coś jak stare seriale Star Treka lub z nowszych Mandalorian S1

Kiedy mogę liczyć na recenzję Peryferal?

Największym problemem są dolary. Ktoś w Hollywood zauważa że jakaś gra jest popularna i można zarobić. Producent/scenarzysta/reżyser ma zrobić film i robi. Nie ma żadnego zrozumienia istoty gier, nie jest graczem, nie jest zafascynowany, dobrze zaznajomiony z tematem. Tak więc Hollywood ma potrzeby zarabiać ale zabierają się do tego od dupy strony. Oczywiście że da się to zrobić dobrze ale reżyser/scenarzysta musi bardzo mocno chcieć nakręcić dany film a najczęściej są to tylko zwykli wyrobnicy. Kontrakt wypełniony kasa zarobiona i heja.

Jeżeli chodzi o dialogi w grach, to muszę przyznać, że często są miałkie, ale chciałbym wyróżnić Red dead Redemption 2, bo tam - moim zdaniem, dialogi są na bardzo wysokim poziomie.

1jest wiele gier które walka jest niesamowicie omówiona i mam y naprawde poważny cel żeby bo wyeliinować, może nie mortal ombat ale jednak. 2 Można niesamowicie się związać z czarnymi charakterami gier bo zdarzają sie one niesamowicie nieszablonowe, ale jeżeli mamy porównywać do pare osób w jakimś nieistotnym punkcie gry to może jednak, ale główne postacie są skonstrułowane przez nie małą ilość osób by podkreślić walory psychologiczne. Jeśli chodzi o przemiane bohatera to wiele razy miałem tak że ja jako gracz miałem taką sytuację że to my możemy sobie dopowiedzieć jakąś zmiane bohatera. Nie jest to czasami pokazane w prost, ale ludzie znający dokładnie przemyślenia bohatera jest w stanie to zweryfikować. Dialogi. Może i są te informacyjne części, aleone nie wpływają jakoś na to co sie dzieje w głównych wątkach. Niejednokrotnie są powiązane z częściami poprzednimi lub coś w ten deseń i one wtedy są na poziomie bardzo wysokim. Tak zwane easter egg'y. Często gra nam pokazuje to czego nie da nam sie wyrazić. np. ktoś kto przetoczył wiele bitw, ma jakiś ślad psychiczny z tego powodu, a rzadko będzie o nich mówił jeśli w ogóle ale to my jako najbardziej związani gracze będziemy mogli docenić chwile ciszy która niejedno krotnie będzie lepsza niż dialog w średniakach filmowych. Podsumowując to mało jesteś związany z światem gier by się jakkolwiek o nich wypowiadać i mimoże ja nie jestem specjalistą to widze twóją niekompetencje w związku z tym. A powiedz mi jak może reżyser wyreżyserować gre opierając sie tylko i wyłącznie na tym że trzeba mnóstwo ludzi wyeliminować, przecież to bardziej wygląda na sitkom niż na problemy z którymi w jakikolwiek sposób można sie utożsamiać lub zaciekawić. pozdrawiam

Warto by dodać,że gry nieraz pozwalają też na pewnego rodzaju własne prowadzenie historii poprzez "wybory gracza", coś czego w filmie nie da się odwzorować. Wcielanie się w postać, dokonywanie wyborów na podstawie swojej moralności i opinii, daje jednak sporą przewagę w odbiorze fabuły (która niekoniecznie jest dobra, spójna czy "głęboka") i postaci przedstawionej w grze, od takiej samej przedstawionej w filmie. Dodatkowo wydaje mi się, że różne zakończenia mogą powodować większą chęć powrotu do historii niż w przypadku nawet otwartych zakończeń filmów.

To zależy od gatunku gry. Jeśli weźmiemy Warcrafta to mamy grę z gatunku RTS z ciekawym światem do której dorobiono masę historii i postaci w innych grach i książkach. Więc tutaj jedynie problemem było wprowadzenie widza w ten bogaty świat, natomiast cała reszta to typowy kunszt sztuki filmowej. W Warcrafcie twórcy mogli się skupić tylko na książkach, oraz kilku mrugnięciach oka do graczy.

Jest takie powiedzenie "lepsze dobrego wrogiem" I ta chęć zrobienia czegoś "lepiej" albo inaczej, powoduje to że te produkcje wychodzą tak słabo. Jak dla mnie świetnym przykładem jest film warcraft. Nie mogę mówić za wszystkich graczy,ale zarówno ja,jak i wszyscy z którymi gram, chcieli aby ekranizacja polegała na tym że przeniosą 1 do 1 FABUŁĘ z gry warcraft 3,czyli kampania ludzi,potem kampania nieumarłych itp. Czyli historie która nas urzekła. A dostaliśmy opowieść,która była średnio interesująca.

The Last Of Us ma akurat scenariusz dość mocno filmowy z ciekawą historią więc tu nadzieje są duże. Po zwiastunach widać też, że będą trzymali się mocno scenariusza z gry.

Dobrą ekranizację "Planescape: Torment" chciałbym zobaczyć :)

Odnośnie przemiany bohatera to polecam grę Spec Ops The Line (dużo czerpie z Serca Ciemności czy Czasu Apokalipsy). Co do Kratosa i jego zmiany przez dziecko to trzeba pamiętać iż cała jego krucjata przeciwko bogom zaczęła się od tego że Ares podstępem sprawił ze ten zabił swoją żonę i dziecko. Nawet w finałowej jest to uwzględnione.

Fajny by był materiał "Dlaczego gry na podstawie filmów/książek wychodzą tak slabo"

Stary Mortal Kombat i Doom to moje ulubione ekranizacje, chyba jedyne filmy w tej kategorii które uważam za udane.

Pierwszy "Hitman" z 2007 roku z Timothy'm Olyphant'em - naprawdę przyjemnie się ogląda. Dialogi są w porządku, ich sztuczność się pojawia, ponieważ bohater jest, hmmm, sztywny 😃 Jest przemiana bohatera z kompletnie pozbawionego uczuć do zabójcy, który przejmuje się czyimś losem. Zdarzają się zabawne sytuacje, jak na przykład uśpienie zastrzykiem głównej bohaterki, gdy ta próbuje uwieść tytułowego bohatera. No i wisienką na torcie jest to, jak aktor grający główną rolę porusza się w tym filmie. Natomiast drugi film, z 2015 roku, to jak dla mnie porażka. Nawet niewiele już z niego pamiętam...

Nie mogę przestać patrzeć na tę koszulkę, jest zajebista :D

Mam wrażenie że mówisz o branży gier sprzed 10 lat gdy jeszcze w nich siedziałeś(chociaż co do Gear of War masz zdecydowanie racje). A z God Of War to mam pytanie czy ogrywales część z 2018 roku? Bo jak tak to widzę tu duże niezrozumienie tematu - zmiana w tej opowieści nie było wprowadzenie dziecka (chociaż jest to jakiś wytrych który pomaga w opowieści) tylko kompletna zmiana narracji, opowieść drogi z przemiana Kratosa która jest o jego przepracowaniu traumy i przeszłości. Idealnie nadaje się na świetny serial. Ta gra z resztą świetnie pokazuje zmianę branży na przestrzeni ostatnich kilkunastu lat bo obecnie God of War taki jak na początku serii gdy była zwykła siepanina i spełnienie power fantasy by w takim stopniu juz nie przeszla na poziomie gry AAA. Potrzeba czegos więcej. Główna różnica która różni gry i filmy jest to że w grach mega istotna jest budowa świata której w 2 godzinnym filmie jest bardzo ciężko przekazać

Pozdrawiam serdecznie.

Dodałbym długość obcowania z danym medium. Grę na 20 - 100 h próbuje się streścić w 2 - 3 godzinki. Do tego kwestia ile z tego czasu poświęca się na jakieś takie łopatologiczne przedstawienie niezaznajomionym o co w tym świecie chodzi, a co fani doskonale wiedzą. No i wychodzi to wszystko bardzo okrojone, nie satysfakcjonujące i kładące nie koniecznie dobrze akcenty. Moim zdaniem seriale mają większy sens i przede wszystkim przestrzeń.

Coś mi dzwoni, że ten temat pojawił się kilka lat temu (była mowa o AC na pewno)

Główni bohaterowie w grach to często bardzo jałowe postacie, nawet jeśli wszystkie inne, które spotykamy podczas ścierzki fabularnej są dobrze napisane i bardziej złożone. Jest to nieprzypadkowy zabieg mający na celu zwiększenie imersji u gracza, ponieważ łatwiej nam poczuć, że to my jesteśmy głównym bohaterem, wytworzyć wrażenie że to właśnie my przemierzamy ten świat i kreujemy historię, kiedy nie zaskakujemy się tak jak by swoimi własnymi decyzjami, postawą, oraz nieoczekiwaną przemianą postaci. Przemiany postaci nie powinno nawet być, ponieważ musimy głównego bohatera polubić od samego początku. Jako gracz nie wyobrażam wcielania się w postać której nie lubię na 60h zabawy, aby przekonać się do postaci kierowanej przeze mnie dopiero w połowie tego czasu. To jest właśnie ta różnica, nie czekamy w grze na to kiedy nasz bohater się zmieni, ani aż akcja pójdzie naprzód, bo to my zmieniamy postać i pchamy fabułę naprzód. - stąd też wynika rosnąca popularność gier RPG z otwartym światem.

11:46 AUTORZE! Koniecznie zagraj w Spec Ops The Line - czekam na Twoją recenzję! To jest strzelanka i opiszesz zmianę bohatera - chętnie obejrzę Twoją analizę! (Ja ją przeszedłem.)

Chcesz bohatera dynamicznego? Zagraj w red dead redemption 2. Arthur, główny bohater, przechodzi znaczącą przemianę. Jedna z lepiej napisanych postaci ze wszystkich gier w które grałem

Da się zrobić dobry film, tylko trzeba wiedzieć jak. Jeśli chcemy pokazać grę w sposób inny niż był w oryginale, lub coś dodać, aby nie było tych braków o których mówisz, to przede wszystkim powinniśmy zachować jej klimat i główny nurt. Dobrym/złym przykładem jest tutaj Max Payne. Film był do bólu przesadzony i nie dałem rady go obejrzeć, mimo że uwielbiam pierwszą odsłonę gry. Natomiast powstała jego lepsza "ekranizacją" którą jest "Godzina zemsty" (Payback 1999). Mimo, że nie jest to stricte ekranizacja gry, to czułem się tak, jakbym ją właśnie oglądał. Główny bohater, porachunki z mafią, chodzenie od drzwi do drzwi (z coraz większą ilością środków przeciwbólowych) i ogólne dążenie do jednego celu. Świetne. Idealnie oddany klimat, postawa bohatera i przepychanie się przez zatłoczone miasto. Tak właśnie powinien był wyglądać Max Payne. Mortal Kombat 1 też nie był aż tak zły. Poza kiczowatym wykonaniem i czasami drętwymi tekstami oglądało się to całkiem przyjemnie i stał się pewnego rodzaju klasykiem. Nie mówię, że mógłby być nominowany do nagród, ale na pewno był lepszy niż doom czy bloodrayne...

Mi naprawdę marzy się ekranizacja GTA V to byłby naprawdę świetny film akcji nie tylko dla fanów serii, ale każdego odbiorcy filmów, mógłbym obejrzeć z tatą, który nie ogarnia i obaj byśmy się dobrze bawili na filmie, chociaż to już raczej niemożliwe 9 lat po wyjściu gry

Przepraszam, ale Książe Persji był udanym filmem.

Czekam, aż pojawi się Mass Effect jako serial, potencjał jest olbrzymi. TLOU też wyczekuję, mam nadzieję, że nie zawiedzie.

Oczywiście, że istnieje dobra ekranizacja gry: Arcane.

nastepny material moze w druga strone dlaczego ekranizacje ksiazek to czesto dzieła filmowe

Edgerunnersi jakoś pokazali że można ale to trzeba korzystać ze świata a nie z bohaterów w nim. Z dźwięków z niego. I robić historię pod film z nową postacią i wtedy to zadziała. Dodać parę smaczków jak Marvel to robi. Dodać główną postać jako poboczną a nie jako głównego bohatera. Dodać adekwatne dialogi i napisać w tym świecie historię a nie korzystac z historii zrobionej już.

Film Doom z 2005 nakręcony na podstawie gry Doom 3 , moim zdaniem, wypadł bardzo dobrze.

A co ty na ekranizacje np. Rdr2, mysle ze wlasciwie zrobione byłoby dobre

Ja się w sumie od zawsze zastanawiałem.. skoro Twórcy gier potrafią tworzyć wyśmienite animacje dla swoich gier, chociażby cinematiki w Overwatchu. Czemu filmowcy nie pomyślą żeby zrobić film animowany tylko pchają się na filmy aktorskie. Przygody Tintina miał śliczną animację, wiem że to nie jest gra ale była świetnie zreallizowana i przypominała Uncharted w wersji dla młodszych.

Nie każda gra nadaje się do ekranizacji i tu trupem leży większość gier. Najgorzej chyba do ekranizacji nadają się gry niewielką, ale jednak kompletną fabułą, z 2 powodów: - widz oczekuje wierności fabule, więc nie można jej zbyt mocno modyfikować, - fabuła jest zwyczajnie zbyt krótka. Jeśli wyciągniemy z takiego Resident Evil wszystkie przerywniki i dialogi, wyjdzie nam mniej niż godzina. A i tak jeszcze ta fabuła gry jest wypchana zapychaczem, więc użytecznego "mięska" będzie tam z 15min. Wg mnie niezłą grą która by się właśnie nadawała do ekranizacji jest cyberpunkt 2077. Postać V przechodzi olbrzymią przemianę. Zależnie od naszego pierwotnego wyboru pochodzenia, ta przemiana jest większa lub mniejsza. Jednak skala zdecydowania, desperacji, poczucie upływającego graczowi czasu... To robi robotę. Do tego swoiste rozdwojenie jaźni (co by nie spojlerować za dużo), aż prosi się o ekranizację. Gra jest wystarczająco długa, aby było co ucinać. Fabuła jest na tyle oparta o właśnie psychologię i transhumanizm, że film nie byłby płytki. Z cyberpunkiem byłby jednak jeden duży problem - dobór aktora. Co w cyberpunku jeszcze działa to cała ta mechanika korporacyjna w tle. Jakoby gracz został wrzucony pomiędzy wielkich tytanów, na zlecenie pionka, a na końcu gracz ma wyrok śmierci i świra w głowie. Ba, oni obaj się zmieniają, niejako wzajemnie się od siebie ucząc. I my jako gracze nie do końca wiemy czy to jest taka naturalna przemiana postaci po przez doświadczenia, czy tak działa cybernetyka.

Nie wydaje Ci się, że właśnie bardzo trudno jest wycisnąć z gracza emocje związane z rodzicielstwem, opieka czy troska od gracza, który nastawiony jest na pełna akcji rzeź? W filmie jest o to o wiele łatwiej, bo kino z natury rzeczy łatwiej odwzorowuje rzeczywistość. Generalnie sporo w tym materiale upraszczasz, wg mnie w sposób krzywdzący dla medium gier. Ten "wytrych" rodzicielski wynika z tego, że wreszcie wyciągnęli sobie twórcy tabelki ze średnia wieku ich graczy i stwierdzili, że facetom koło 40 łatwiej będzie się utożsamiać z postaciami, którzy także pełnią rolę ojca. Na tym t en zabieg głównie polega, a nie na łatwym graniu na emocjach związanych z bezbronnoscia towarzyszącego NPC.

Uwielbiam animacje, więc japońskie anime, donghua, czy jak nazywa się je w polse "kreskówki" są moim ulubionym medium. I prawda jest taka że animacje na podstawie gier (nawet visual novel) mają wyczuwalną sztuczność. Czuć w nich taką fedexowość, płaskość wynikającą z pewnej schematyczności. I mówimy tu o produkcjach które generalnie odnoszą często sukces, otrzymują całkiem wysokie oceny. Osobiście widzę jeden motyw który może zadziałać (i już raz się sprawdził). A mianocie nie ekranizowanie historii bohatera gry a stworzenie odrębnej historii w "lore" gry ( np.: Arcane ). W tym przypadku ekreanizacja może być możliwa i dla Gearsów i dla Path of exile (hack and slash) i dla Anomaly.

kiedys sie myslalo ze powstana filmy jak diablo czy starcraft bo swiat jest ladnie rozpisany a same piekne cinematiki kiedy sie pojawily ze stara to juz bylo cos pieknego a razem dawaly prawie film. to wciaz by mogl byc na swietny temat bo chodzi glownie o rozwalke jak bylo w przypadku dooma

0:30 a Max Payne?

W Doomie to jednak napięcie wytworzyć umieli choć zaczynał się słabo... xD

Filmy na podstawie gier które moim zdaniem są dobre to: 1. Doom (nie Annihilation to jest epicki crap roku XD) 2. Postal (jest spoko z przymróżeniem oka na smaczki z gry easter eggi 😉) 3. Monster Hunter nieźle wyszedł 😉 4. Resident Evil Welcome to Racoon City (film najnowszy to taka mieszanka dobrych scenek i złych XD, reszta Residentów taka se jest 🙄)

Jeśli chodzi o "sztywność dialogów", to na pewno grze Uncharted 4 nie można tego zarzucić. Czuć chemię miedzy postaciami i przerywniki ogląda się chętnie. To dlatego film nie ma żadnych szans. Ekranizacja gier w ogóle jest bardzo ryzykownym przedsięwzięciem.

Musze sprostować kilka rzeczy...God of war zawsze miał gdzieś jakieś głębsze elementy fabularne szczególnie ghost of sparta czy łańcuchy olimpu Miał też sporo osobowości jak na growego protaga bo niespodzianka...da się...Ratchet, blood...RETRO SHOOTER STANOWI PRZYKŁAD DLA DOBRZE ZROBIONEGO PROTAGA DO CZEGO TO DOSZŁO!?:), devil may cry i inne...historie nawet jeśli nie głębokie dalej potrafią działać Gry mają sporo fajnych fabuł czy akcji czekającej na adaptacje...czemu nikt nie robi tego dobrze zatem? Kombinacja mienia gdzieś i emulacji gry oraz tego co w niej widać zamiast tłumaczyć na jęszyk kina albo skupić się na historji czy akcji co może wyglądać jak w grze...ale nie może krzyczeć patrzcie jestem momentem z gry Od i cała zagadka

Resident evil to był sztos, cudowna seria filmowa.

Nie każda ekranizacja musi być od razu cholernym Ojcem Chrzestnym. Uwielbiam filmy i uwielbiam gry. Książę Persji był dla mnie najlepszą ekranizacją.

Nie wiem czy zabierać się za oglądanie serialu HALO. Co o nim sądzicie?

Nie znam Gears of war, ale twierdzę, że ta pusta karta to nazwijmy mogłaby być atutem, gdyby nie to że to robi Netflix xd

Największą zbrodnią ekranizacji gry był Hitman agent 47... masakra... Zamiast klimatu mroku, zacinającego deszczu i przedstawienia postaci w stylu Jokera to dostaliśmy akcyjniaka za 10 zł

To poczekajcie na Gran Turismo:d

Moim zdaniem jednym z istotniejszych problemów takich filmów to czas ekranowy. Film zwykle trwa 1.5 - 2.5 godz, a gra trwa zdecydowanie dłużej przez co jesteśmy w stanie lepiej się zapoznać z postaciami i całym światem. Myślę, że dlatego gdyby Arcane było filmem, a nie serialem też nie odniosłoby takiego sukcesu.

Red dead redemption 2 mogło by być fajnie zekranizowane. Ale ciężko byłoby przebić ten poziom wg mnie.

Coś czuję w kościach, że the last of us od HBO będzie przynajmniej 7/10. No ale w skrócie że będzie dobrze

Najlepiej wychodzą ekranizacje gier planszowych i karcianych.

Spróbuj zrobić ekranizacje Baldi's Basics Remastered. Przez łamanie czwartej ściany nawet menu gry jest częścią fabuły. I weź tu spróbuj zrobić dobry film o Baldim kiedy historia jest ściśle powiazana z kodem i plikami gry

Read dead redemption 2 mogło by być świetnym materiałem na serial, największym mankamentem mógło by być spora ilość oklepanych motywów z produkcji westernowych i nie tylko ale to problem z którym scenarzyści powinni sobie dać radę.

Może w przyszłości Hbo zekranizuje Red Dead Redemption 2 to byłaby moc

Brzmi to trochę, jakbyś nie do końca rozumiał gry. Spłycasz fabułę w grach, do Marvelowskiej fabuły. To prawda, że walka jest częścią gry, ale patrząc np na Wiedźmina to tutaj walka jest tylko wykończeniem. I tak, prawdą jest, że gry operują archetypami. Zupełnie tak jak niektóre filmy. np Andor główny bohater- łotrzyk wojownik. Jak sobie rozpiszesz postacie np z gwiezdnych wojen, możesz zobaczyć te same archetypy. W grach jak najbardziej pojawia się przemiana bohatera. Metro 2033. Myślę, że ciekawie by było, gdybyś nakręcił ten materiał w formie dyskusji np z TVFilmy, ktorzy wywodzą się z TVGry. Bardzo filmową gra jest np Max Payne. Tak samo, jak nie zawsze masz przemiane bohatera w filmie. Przykład: Indiana Jones. Słowem, moim skromnym zdaniem porównujesz dobre filmy i kiepskie gry. Natomiast to z czym się zgadzam, to fakt, że jest to inne medium, w grach łatwiej jest utożsamić się z głównym bohaterem. I tak jak filmy na bazie gier zazwyczaj są średniakami, tak samo gry na bazie filmu to bardzo często średniaki. Tak jak średnio wychodzi film zroiony z serialu.

Dlaczego ekranizacje są słabe: - brak szacunku do materiału źródłowego - brak znajomości materiału źródłowego - zły dobór gier do ekranizacji -co moża zrobić z gier bez fabuły np mortal kombat - próba zrobienia filmu dla wszystkich z materialu typowego dla dorosłego

No z tym ze bohater się nie zmienia przez całą grę się nie zgodzę. Oczywiście większość gier może i potwierdza tę tezę ale te które nadają się do ekranizacji wręcz przeciwnie chociażby red red redemption

Zła passa ekranizacji została już przełamana przez Arcane i Edgerunners. Kwestia tego, że twórcy filmowi/serialowi nie wiedzą jak się obchodzić z materiałem źródłowym jest powodem raczej średniej jakości innych produkcji. Akurat Arcane i Edgerunners były robione w ścisłej współpracy z twórcami LOL i Cyberpunka znającymi swoje światy. A twórcy Acrane to przeszli samych siebie w dążeniu do stworzenia czegoś więcej niż dobrego i to nie tylko dla fanów gry ale trwało to długie lata.

świetnie spostrzeżenie odnośnie dziecka a więc i to chodzi ... ! spoko a Gerald I Ciri? :)

ale postal uwe bola to dzieło sztuki :O

Pierwszy Mortal Kombat, Silent Hill, czy Prince od Persia były bardzo dobre. Dobry reżyser, obsada i ciekawa fabuła to podstawa sukcesu. Gdy za reżyserię bierze się gościu, który jedynie zna się na reklamach, obsada to jakieś randomy a fabuła najnowszego MK pomija sam turniej, to wtedy wychodzi chłam.

9:38 z tym sie nie zgadzam, God Of War od zawsze miał takie relacje, sama motywacja Kratosa przez te wszystkie gry nawiązuje do jego córki i żony. W God of War 3 jest nawet Pandora, która przypomina mu o jego córce i jest dosyć ważnym elementem tej gry. Tutaj przykład (SPOILER: zakończenie GoW: Chains of Olympus): kzfaq.info/get/bejne/odmJa5dntLyoiGQ.html

Zgadzam się w kwestii dziecka. Ciri w wiedźminie 3 była trakowana jak córka przez Wieśka

Trochę mi przykro, że nic nie wspomniałeś o takich grach jak S.T.A.L.K.E.R lub Gothic. One mają ogromny potencjał na ekranizację. Gothic może bardziej na serial, ale Stalker, poprzez swoją głęboką niewypowiedzianą fabułę już o wiele bardziej na film. W prawdziwe Stalker już jest nad podstawie pewnego filmu z 80 roku i dzieła literackiego, ale wciąż zawsze widziałem w nim ogromny potencjał do ekranizacji w przedstawionym świcie

Silent Hill akurat był bardzo udany. Jedynka oczywiście.

Film czy serial nigdy nie będzie grą - również gra nigdy nie będzie filmem czy serialem. Nie ma czegoś takiego jak udane przeniesienie realiów, ba!, całej rzeczywistości i świata przedstawionego w grze video, na mały bądź duży ekran. Najprościej można to wytłumaczyć w następujący sposób, choć pewnie nie wszyscy z Was się z tym zgodzą: taki serial czy film po grze video będzie traktowany jako adaptacja, jako ,,coś na podstawie tego, co dało dziełu growemu tą formę". Zawsze będzie porównywać się taki twór z pierwowzorem, a pierwowzór w większości będzie miał pierwszeństwo ważności. Tak, wiem, to jest trochę dziwne, ale zauważyłem, że tak bardzo często (niestety) w naszym kochanym świecie już jest. I klops, już nie chodzi nawet o różnice w kreacjach bohaterów, narracji, efektywności fabuły etc. Zostaną z nami już te porównania, ta wybredność, to pierwsze wrażenie.

mnie i mojej mamie bardzo podobał się prince of persia

Na plus Angry birds, detektyw Pikachu, WoW, Tomb Raider, kreskówkowy MK i Street Fighter

Nie zgodzę sie że gry mają biedne dialogi.. wystatrczy zapoznać się z takimi tytułami jak wiedźmin 3, mass eefect, disco elysium itp

a tu widzę dużo krytyki, no niestety niektórzy ludzie potrafią coś więcej wynieść niż lvelowanie bohatera, czekamy na oficjalne przeprosiny

Książe Persji jest najlepszym aktorskim przedstawicielem egranizacji (nie liczę ani Sonica ani Pikachu). Ten film dla wielu nie-graczy jest przyjemnym filmem przygodowym w fantasy świecie na Bliskim Wschodzie. Masa ludzi nawet nie wie co to jest Prince of Persia albo kojarzą ją że to taka stara gra z końca lat 80-tych albo bardziej ogarnięci, że to dziadek Assasin's Creed. Do meritum, bo gracze to idioci i nie dociera do nich że film/serial jest innym medium niż gra. Tak samo jak film nie powinien być przegadany tak samo klasyczny film nie będzie interaktywny.