Jakie macie wspomnienia z jazdy Ikarusami? ▶ Kup kultowy gadżet: www.autobusy-sklep.pl z kodem: "IKARUS" - 10% ZNIŻKI

Miałem przyjemność jeździć ikarusem , w komunikacji miejskiej.....po "ogórku " to był przeskok do innego świata. Mój miał 6 biegów - nietypowo , ale wchodziły jak w masło.... do tego kierownica sama się kręciła , wystarczyło otrzymać dosłownie kciukiem , milimetr przesunięcia kciukiem i już reagował na skręty..... rewelacja.... nikt nie chciał tym jeździć , bo to wymagało dużej wprawy..........wcześniej miałem starszego Ikarusa , z 1977 roku , ten był toporny , ciężko się kręciło kołem , pod dużą górkę - redukcja do jedynki - inaczej stawał w miejscu.... kopcił niesamowicie , i spalanie paliwa jak w czołgu.........................pracy kierowcy wtedy - a dziś -- nie można nawet porównać.......dziś automatyka pełna , palcem w bucie naciskasz i autobus sam jedzie......taki Solaris hibrid to bajka -- jeździłem takim , ale sentyment do sprzętu z dawnych lat - zawsze zostanie......pozdrawiam starych autobusiarzy.

Nocne w Warszawie. Powroty z imprez Ikarusami były o wiele lepsze niż same imprezy 😍😍😍

Pamiętam jak jako dzieciak (85-90~) zawsze stałem obok kierowcy i fascynowały mnie te przyciski otwierania drzwi😍. Poznań, ówczesne linie 53, 56, 58, 63, 82, 93 i 95😉

Tego oświetlenia nie można nazwać słabym, prędzej legendarnym! Ten charakterystyczny półmrok nocnych Ikarusów widział sporo.

W latach 80-tych ikarusami jeździłem codziennie do szkoły na linii U w Warszawie. To były jeszcze wozy z manualna skrzynią. Czasem w zimie ludzie wysiadali i wypychali autobus z przystanku, jak było za dużo śniegu. Generalnie autobusy, ludzie i wiele innych rzeczy było w tamtych czasach bardzo solidne.

Fajny material. Ja uwielbiałem jako dzieciak (teraz 46L) siadać z Mamą zaraz przy pierwszych drzwiach przy kierowcy przed wielką szybą i patrzeć jak kierowca otwiera i zamyka drzwi. Pod okragłymi guzikami a potem pod klawiszami (są nawet na Waszym filmiku)zapalały się czerwone światełka przy otwartych drziwach. Zielone podświetlały sie pod klawiszem drzwi gdy ktoś wybrał przystanek na rządanie z przycisku przy drzwiach z których chciał wysiąść.(Uwielbiałem patrzeć na te guziki). Sam budowałem taki kokpit z kierownicą w domu łącznie właśnie z podświetleniem klawiszy i jeździłem w wyobraźni od pętli do pętli. Pamietam tez moment przejścia z berietów gdy pojawiały sie pierwsze Ikarusy.

Z Ikarusa dalo się uciekać przed kanarami przez okienko z tyłu bo było szeroko rozsuwane a nawet dalo się awaryjnie otworzyć drzwi otwieraczem pod pokrywą nad nimi. W ikarusie siedzenia byly wygodniejsze niż w solarisach .Piękne czasy.

Pięknie szyby zaparowane jak za starych dobrych czasów. Piękna sprawa.

Ikarusy znam od samego poczatku odkad pojawily się w Polsce. Z perspektywy dzisiejszych czasów to siedziska, jak te w materiale, są o wiele wygodniejsze niz te w dzisiejszych autobusach czy tramwajach, które są twarde do tego stopnia, ze jadąc od petli do petli, to ma się tylki jak ubite kotlety - bo wygodniejsze dla ekip sprzątajacych a nie dla pasażerów, a wystarczy by siedziska ikaruskie przemodelować i to zrobili przewożnicy japońscy ponieważ wygodne miękkie siedziska po prostu orzyciąga klientów, a u nas jest wręcz odwrotnie. Ikarus stał się trampoliną przejścia starszych konstrukcyjnie autobusów a dzisiejszych autobusów miejskich, za wyjatkiem idiotycznych ...siedzeń twardych, niewygodnych, odpychających oraz przyczyniających iz wolę jechać wlasnyn pojazdem bo zdrowie najważniejsze, tu buodra i kręgoslup...

W poznańskiej zajezdni też mamy takie Ikarusy, pozdrawiam chlopaków i ich wytrzymałość przy pracy z takim sprzętem

Jazda z otwartymi harmonijkowymi drzwiami była notorycznie stosowana przez kierowców ZTM Warszawa, wczasie letnich upałów na liniach podmiejskich, gd,ie autobus nie zatrzymywał się co kilkaset metrów, bo było po drodze sporo przystanków na żądanie. Pasję macie chłopaki w pytę zajebistą. Sam w niedalekiej przyszłości chcę kupić Autosana H9 w wersji międzymiastowej i na kampera zrobić. Ale przede mną najpierw prawko autobusowe. 💪👍

Aż się łezka w oku zakręciła. Ikarusy jeździły, od kiedy pamiętam. Całe dzieciństwo nimi jeździłem. Najpierw z rodzicami, bo nie mieliśmy samochodu i to był jedyny środek transportu po mieście. Później dojeżdżałem nimi do szkoły. No i pierwsze lata dorosłego już życia, zanim się dorobiłem pierwszego samochodu. Miały swój urok. No i zdarzało się, że pomagałem kobiecie wstawić, albo wystawić wózek dziecięcy, a nawet w kilku chłopa wstawialiśmy, albo wystawialiśmy człowieka na wózku inwalidzkim. No właśnie. Taka mnie teraz refleksja naszła, że wtedy ludzie byli bardziej życzliwi i skorzy do pomagania sobie na wzajem. W każdym razie wspominam te autobusy, jako najlepsze i najbardziej niezawodne, jakie jeździły po polskich miastach. Może i były niezbyt komfortowe, niesamowicie trzęsły na wybojach, ale były po prostu niezawodne. Chyba ze względu na prostą konstrukcję, dzięki której nie było siły, żeby nie udało się go odpalić, kiedy próbowały kaprysić😁

Bardzo fajnie że są ludzie z taką pasją.Sam jeździłem takimi po Warszawie jako kierowca ale powoli były już wycofywane.

Jestem kierowcą w MZA Warszawa i są to mi bardzo dobrze znane wozy.. Bardzo lubiłem Ikarusy, szkoda że ich czas się skończył.. Pozdrowienia dla "Bydgoski Ikarus"!! Tak trzymać👏👏👏

pamiętam jak w latach 90-00 miałem praktyki w MZK w Bydgoszczy na Inowrocławskiej..... To, że te Ikarusy jeździły pod górkę to był cud..... Tam była stacja obsługi technicznej, na której dopuszczało się codziennie autobusy do jazdy... przez technika...Luźne końcówki drążków czy wycieki oleju albo słabe hamulce to była norma przy której te złomy wyjeżdżały na ulicę i woziły ludzi. Spawało się je używając karbidu, który przynosiło się we wiadrach z magazynku znajdującego się pod budynkiem :D

Mój tata jeździł takim w połowie lat 90. Obsługiwał trasę Szczecin - Pogorzelica. Trasa obsługiwana przez PKS Gryfice . Wozy były przejęte chyba z NRD, bo z tego co zapamiętałem ( dzieciak lat naście) napisy na szybach jak i pod kontrolkami na desce były po niemiecku, chyba że Węgierski zupełnie obcy od Polskiego tak mi się skojarzył. Ogólnie Ikarusy to był krótki epizod w/w PKS, ale na tyle znaczący że do dziś je pamiętam. Tak na marginesie to pragnę zachęcić do wizyty do mojego rodzinnego miasta Gryfice, swego czasu działało tu bardzo dobrze prosperujące Przedsiębiorstwo Komunikacji Samochodowej, które istnieje jako jedno z niewielu do dziś. Przypuszczam że w archiwach firmy zachowało się sporo materiałów które mogły by wzbogacić zasób kanału.

Całe technikum spędziłem w ikarusach czy to krótkie czy przegluby Mieliśmy nawet w Jaworznie piętrusy ale to były czasy 😅

Ikarusy 280 we Wrocławiu pojawiły się w roku 1981, co zbiegło się z okresem nazywanym dziś "Karnawałem Solidarności". Dlatego takie mam właśnie pierwsze skojarzenie, pozytywne - było wiele nadziei. A z walorów użytkowych "zapunktowały" u pasażerów przede wszystkim pojemnością. Jelcz PR 110 nie miał wersji przegubowej, więc nie sprawdzał się na głównych liniach. Wszystkie autobusy jeździły wtedy mocno przeładowane, co "berlietom" stanowczo szkodziło i często się psuły, więc wypadały z rozkładu. Przegubowe "Ogórki" już się wykruszały, więc Ikarus nie miał konkurencji i szybko zdominował większość linii. Z zagadnień technicznych pamiętam, że te wrocławskie 280-tki z lat 1980-tych miały ręczne skrzynie biegów. Owszem, były w ofercie producenta wersje z czeską skrzynią automatyczną (producentem była firma Praga), 2 biegową. Psuły się te skrzynie namiętnie. Skrzyń ZF jeszcze nie było po wschodniej stronie żelaznej kurtyny. Z kolei wysokopodłogowość i brak ogrzewania w tylnej sekcji nam, pasażerom, jakoś specjalnie nie przeszkadzały. Zimą dogrzewaliśmy się naszym ciepłem wewnętrznym (w takim tłoku, jaki był wydzielaliśmy go dużo) 🙃

Fantastyczne na trasie "10" Słupsk - Ustka w latach 80. Aby dostać się do niego, trzeba było gnać na koniec miasta na pętlę. Tam był już prawie pełen (albo i dwa, bo kursowały podwójnie), zatrzymywał się na 1 max 2 przystankach i już... ci co czekali w centrum musieli się obejść smakiem, autobus (często z podwójną albo i potrójną co najmniej liczbą pasażerów niż wymagały przepisy) nie zatrzymywał się i jechał całą trasę z otwartymi drzwiami (nikt nie wypadł)

Mój Tata miał Ikarusa turystycznego, ta radość gdy wychodzisz z domu i idziesz poskakać na siedzenia do wnętrza autobusu bezcenna, zawsze uwielbiałem słuchać dźwięku silnika, taki miał głośny klank. A obok Ikarusa stał Autosan H9 do wożenia górników na kopalnie. To były piękne czasy!!!

Ja osobiście mam wspomnienie z Ikarusem. Na lini 104 między miastami Bytom Będzin zawias od drzwi harmonijkowych rozciął mi dłoń. Do tej pory mam bliznę. To było około roku 2004, jeszcze w czasach szkoły średniej. Pamiętam, że wsiadałem o 6.40 na przystanku. Trasa była bardzo wymagająca, dużo górek, zakręty. Kierowca czasami szukał biegu od przystanku do przystanku. Były już dziury w poszyciu z których bardzo wiało. Piękne czasy. Pozdrawiam.

Świetny odcinek i super młodzi kumaci ludzie z pasją .Sam mam bzika od dziecka na punkcie Ikarusów ale jedyne jakie posiadam to w skali 1:43 😅

Super, natrafiłem przypadkowo na ten film. Bardzo miło się ogląda i slucha ludzi z niecodzienną pasją. I bardzo dużo wspomnień wróciło w mgnieniu oka, oczywiście jako pasażer tych niezapomnianych autobusów.

W Poznaniu część ikarusów była w absolutnie podstawowej wersji wyposażenia tzn. miały tylko jedno otwierane okno w przedniej części i jedno otwierane w tylnej. Reszta - całe szyby nawet bez możliwości uchylenia.

Choć sercem zawsze byłem przy Jelczach to gratuluje właścicielom wytrwałości bo auta robią bardzo pozytywne wrażenie :)

Pamiętam , pierwszego Ikarusa widziałem jako dzieciak w Katowicach w 1980 lub 1981 roku . U nas we Wrocławiu pojawiły się one trochę później ( kwestia kilku miesięcy ). Te pierwsze były biało czerwone ( miały więcej bieli od tych późniejszych , gdzie praktycznie biały był od linii okien w górę ) . Tak samo poręcze ,uchwyty w tych pierwszych były białe .

Ikarus Och pamięta się te przeciążenia na samym tyle w zakrętach. Zwłaszcza na koniczynka w Sosnowcu albo wyjazd do Katowic 40 gdzie kierowca zmieniał biegi jakby mieszał w wiadrze, a różnicy w prędkości nie było, chyba z max 60 szedł na trasie

W latach 80 uczestniczyłem w małym incydencie z Ikarusem w roli głównej. Ledwo ruszył z przystanku i złamał się w pół :) parę osób sie poobijało, a ja musiałem iść na następny przystanek z buta. Za małolata siedziało się tam na środku i czekało na jakieś ostre manewry ze strony kierowcy:). W latach 90 były juz tak zużyte, że człowiek musiał zatykać uszy.

Miło się ogląda Ikarus to był prom kosmiczny najlepiej się jeźdźiło na kółku. Pozdrawiam

W tych starszych z harmonijkowymi drzwiami spaliny leciały do środka i po godzinie jazdy w korku linią 723 lub 801 z Żerania do Legionowa człowiek wysiadał na miękkich nogach. Natomiast w tych nowszych, z podwójnymi drzwiami i niebieską naklejką ZF automatic na przodzie, komfort był już nieco wyższy. Czuć było cichszą pracę silnika, a jednocześnie większą moc i przyspieszenie. W codziennych dojazdach do szkoły robiło to sporą różnicę.

Szacun za zacięcie i kawał roboty jaki wlożyliscie Panowie w te pojazdy... Kiedyś na pulpicie były przyciski impulsowe, które wyglądały dość prymitywnie ( widać je było w starszych tzw. lewarach). Ta wersja to już lata schyłkowe, gdzie skrzynie automatyczne już były normą ... A co do takich ikarusowych extremów... Jako 3-4 latek mieszkajacy na warszawskim Ursynowie* mocno się zdziwiłem, gdy rano na środku trawnika zobaczyłem wóz pogotowia technicznego zaryty po osie (oczywiscie na bazie Ikarusa)... Okazało się, że kolega kolegę z zakładu podwoził po nocy do domu. Osiedlowa uliczka okazała się za wąska, by minąć zaparkowaną osobówkę ... Na ratunek przyjechał taki sam wóz i dali radę... Pozdr,... *) szczegóły, to trochę wspominki rodziców

Ikarus, fajne wspomnienia przeważnie z tym czerwonym bo po Katowicach takie jeździły i mnie też w, dzieciństwie drzwi harmonijkowe pozdrowiły przygnieceniem he 😉 pozdro

Jeździłem takim (bez przegubu) do szkoły dawno temu w małym PKSie ale dobrze tego nie wspominam. Latem gorący jak piec hutniczy, przeładowany po brzegi, warczący jak smok i śmierdzący starym olejem dymił na czarno. Jakie było moje szczęście jak z Niemiec przyjechały do nas autobusy setra.

To były boskie autobusy. Jazda na przegubie (kółku) to była frajda, uwielbiałem jazdę nimi. I te drzwi harmonijkowe 😊❤

Pamiętam z dziecinstwa Ikarusow jeszcze za czasow Czechosłowacji, w środku zawsze pachniało naftą, ogolnie na nich mowiono Czabajka, ładne okazy !

Oda do Ikarusa : Ikarusie Kochany Ty jesteś jak zdrowie ile Cie trzeba cenić ten tylko się dowie kto tobą się przejechal😊 Piękność twa w całej ozdobie widze i opisuje bo tęsknię po Tobie😊

Za z punktu widzenia pasażera. Jeździłem tym przez 5 lat w Łodzi, linia pośpieszna E. W pobliżu silnika głośno, ogólnie w całym zimno. W/g mnie to nie miało w ogóle ogrzewania z ciepła odpadowego a jedynie z webasto. Oczywiście wyłączone ZAWSZE ze względów oszczędnościowych. Ponadto często zużyte amortyzatory ostatniej osi. Fajnie można było rozbujać taki autobus w 3-4 osoby a kierowca wyrażał swój niepokój wyraźnie zwalniając. do tego kopcące niemiłosiernie. W tym samym czasie i już wcześniej istniały Jelcz/Berliet PR 110. To był komfortowy autobus. Cichy, ciepły, przytulny, porządnie oświetlony w środku. dużo miejsc siedzących w odróżnieniu od Ikarusów. Z chwilą nadejścia Ikarusów cofnelismy się w rozwoju o dobre 15 lat i tak już pozostało aż do wycofania ich z ruchu. Berliety były jakby za wcześnie, bo jeździły przeładowane kilkukrotnie i narzekano że są słabe. Ale to była ekstremalna eksploatacja a mimo to dawały radę.Ikarusy już śmigały prawie puste i nie wiadomo po jaką cholerę. Ja uważam że to była zemsta Jaruzela, Berliety cukierek od Gierka.

Jeździłem takimi . Super auta i ta 4-ka .Za oszczędność paliwa była druga wypłata. Dostałem nówkę, jak z mechanikami się dobrze żyło to OT było zrobione jak potrzeba .

Jechałem tym żółtoniebieskim 3831, 2 lata temu na tej paradzie autobusów machałem przez okno, jak przejeżdżaliśmy przez rondo Magnuszewska/Glinki

Ale piękne. Ja dopiero jestem w trakcie kursu na D

3584 fantastyczny - ciekawostka: mój wujek Wojtek (wieloletni kierowca MZK, później instruktor) jeździł swego czasu 3585, a później 3595. Świetna robota panowie. Z bydgoskim pozdrowieniem!

Hiehie. Ja akurat w Bydgoszczy jestem. Ikarusami przegubowymi jeździłem do szkoły. Pamiętam jak w latach 80-tych XX wieku był tak przeładowany ludźmi, że szorował przy zakrętach tą gumą przy przegubie po jezdni i ta guma się wycierała. Widać było jezdnię. Tak się przechylał z powodu przepełnienia pasażerami. Kierowcy mieli to w ...😁

Jeśli było bardzo gorące lato to u nas nie raz kierowcy blokowali przejście do przodu sznurkiem lub czymś innym a drzwi z przodu były otwarte. To była częsta praktyka.

W latach '90 jeszcze jeździły takie w ZKG KM Olkusz. Pamiętam jak Ikarusy 280 jeździły w godzinach szczytu na liniach 471 i 477 do Rodak przez Klucze. Odjeżdżały z przystanku Olkusz Supersam, który był wysepką z wiatami na środku placu. Później stopniowo zostały zastąpione przez Jelcze, a następnie gdy przewozy realizowali podwykonawcy to już różne śmieci z importu jeździły i jednocześnie można było spotkać małe toporne Mercedesy, różne MANy a nawet sprowadzone z Katalonii Iveco, w którym skrzynia automatyczna chamsko zrzucała biegi z wielkim szarpnięciem. Ikarusy 280 były ostatnimi w Olkuszu maszynami przegubowymi. Kursy zaczęto ciąć, ludzie nie mając alternatywy kupowali stare gruzy z Niemiec, żeby było czym do roboty jeździć i zaczęło stopniowo ubywać chętnych do jazdy komunikacją miejską, bo i po co czekać czasem 3h na następny autobus.

Pamiętam błękitnego Ikarusa z Bydgoszczy, chyba z białymi reklamowymi napisami, jeszcze ze skrzydełkowymi drzwiami. A także te późniejsze jak ten niebiesko-żółty.

komentarz nr 2 jeśli można - wy dwaj ikarusowcy jesteście mega zakręceni i mega odważni. Jak to ogarneliście finansowo? A technicznie- skąd wiedza? Szok. Tylko podziwać zapaleńców i to tak młodych ludzi!!!

Super ! Młode chłopaki i z taką pasją!!!...Pamiętam w stanie wojennym jak na "kółku" stałem w zimę ...wiało,sople z nosa ale super było patrzeć ..stoisz a tył ucieka...!

Fajny material ,zawsze chcialem za kierownica takiego autobusu zasiasc,pozdrawiam

Szczerze Wam powiem, że mimo sentymentu do starych peerelowskich gratów z okresu mojego dzieciństwa akurat Ikarus mi się źle kojarzy. Nie cierpiałem tym jeździć jako pasażer. A najeździłem się tym mnóstwo w latach 97-01 dojeżdżając do liceum z Zabrza do Gliwic na Śląsku. Jak się udało to dwoma liniami. Jak się nie udało to nawet trzema. Hałas, smród spalin i lód na szybach zimą bo nigdy ogrzewanie nie było włączone, co jadąc dziesięć minut nie miało znaczenia, ale jak się jechało z jednego miasta do drugiego to już potrafiło dokuczyć. Jedyne co pamiętam na plus to te stare skajowe, miękkie fotele. Całkiem wygodnie się na nich siedziało. O ile wogole dało się załapać bo często jechaliśmy jak śledzie stłoczeni. Gdy się trafił Jelcz to już się jechało jakoś o wiele lepiej. Ale najlepsze to było, jak pkm Gliwice wprowadził parę dabów... Jak ja się zawsze modliłem żeby na daba trafić. To był jak Mercedes do malucha przy Ikarusie. Ikarusy były wtedy wszędzie. Były już mocno umordowane i nam młodym wtedy naprawdę nie kojarzyły się dobrze. Dobrze że coś przyjechało wogole, ale szału nie było. Dlatego dziś trochę mnie dziwi widząc jak stają się obiektem kultu. Ale widocznie tak to już jest, mi też się wydaje że duży fiat czy Polonez to było cudo, bo trochę kilometrów polonezem za młodu zjeździłem i sentyment do młodych lat się odzywa, ale gdybym się dzisiaj przesiadł z moich teraźniejszych samochodów, mimo że też już nie młodych to jednak nie było by mi do śmiechu. Tak samo jak podobają mi się stare ciężarówki. Sam jeżdżę zawodowo Actrosem z 22 roku aktualnie. I to jest bajka. Ta fura sama jeździ. Ale pamiętam że kiedyś kurs robiłem na starym starze, który żeby wcisnąć sprzęgło to wymagał zaparcia się o kierownicę, a zimą ogrzewania nie było, bo woda była na noc spuszczana i potem cały dzień się odpowietrzal... Przy -10 to słabo było. Hamulce to było nic, nic i nagle dęba stawał. Ale na zdjęciu czy w muzeum taka fura fajnie wygląda. Jednak pracować na tym dziś po przesiadce z Actrosa to bym chyba nie wiedział wogole od czego zacząć ;-) A młodzi kierowcy dziś narzekają, a bo Actros to Robur... Chciałbym ich zobaczyć w takim Roburze... Co do tych drzwi w ikarusie... Bez przesady. One słabe były. Nie raz je sam rękami otwierałem gdy zaszła taka potrzeba ;-) no cóż człowiek młody to różne rzeczy robi...

Ikarus jadący z Zakrzówka w karowkie na centrum i ta impreza na juwenaliach epic story!

A wy mówicie, że niebezpieczne. może to i prawda. Ale mają też swój szereg zalet, np. 1) Solidna konstrukcja, mocna budowa i prosta technika sprawdziły się wyjątkowo na polskich, dziurawych jak szwajcarski ser drogach. 2) Do Wnętrza zajrzało dużo światła, wnętrze można było szybko i sprawnie wywietrzyć. 3) Niezawodne u nas zwłaszcza latem. 4) Na zaspy i kałuże wjechały lepiej niż niskopodłogowce. 5) Brak skomplikowanej elektroniki, którą ma każdy autobus niskopodłogowy. Ona po dziurach i kałużach i zaspach (zimą) by tylko wysiadała. Co sprawia, że słusznie Ikarusy zyskały status niezniszczalnych.

Przy spalaniu załóżmy Maksymalnym 50l na 100km.. to trasa na Węgry może być nawet ekonomiczna... Przy 10os to już tylko 5l na stówę na osobę 😁 a gdzie tam do pełnej ładowności 😂 .. przy czym jaki klimat 😉

Jeździłem takimi za młodu po Krakowie. Kopciły na potęgę. Hałas na potęgę. :)

Całą podstawówkę i liceum przejżdziłem Ikarusami, które były podstawowym taborem w Warszawie w tamtym okresie. Wrażeń dużo. Takie, które zapadly mi najmocniej w pamięć: - pętla Bysławska w Falenicy. Linia C (obenie 521), 280 nie chciał odpalić. Zebrało się z 12 chłopa wśród pasażerów i przegubowiec poszedł na pych z 2 biegu. Też pchałem :) - Puławska w okolicach Dw. Południowego, korek, kierowca postanowił ominąc po trawniku. Ikarus momentalnie usiadł w grząskiej trawie na moście. Koniec jazdy. - czarne środy. Prze ok 2 miesiące z rzędu, akurat w środy, w niemiłosiernie zatłoczonych Ikarusach a to pękały opony a to siadaało zawieszenie z przodu. Zawsze koniec jazdy. - w upały jazda z otwartymi przednimi drzwiami, gdzie często przednia harmonijka była zblokowana deską. Zdarzało się jazda z odkrytą wewnątrz pokrywą silnika - huk niemiłosierny. - zimą z kolei w przyczepie zamrażalnik. Zmarźluchy okupowaly środek pierwszego członu, gdzie były nagrzewnice. - jako dzieciaki okupowaliśmy zawsze przód. Linie, którymi najczęściej jeżdziłem były obsługiwane przez Zakład Piaseczno. Mielismy swoich "faworytów" charakterystycznych kierowców, którymi nadawalismy ksywki. Np. kapral - zawsze w wulgarny ale śmieszny sposób, głośno komentował wojskowe pojazdy na ulicach. Zapałka, bo w ustach zawsze miał zapałkę, słynął ze spacerowej jazdy, rzadko osiągał 40 km/h, pasażrowie się awanturowali bo opóźnienia były zawsze. Przeciwieństwem był Torpeda. Ten na zjeżdzie z wiaduktu z Puławskiej w kierunku dzisiejszego Pileckiego potrafił wycisnąć z 280tki i 90 km/h na liczniku. W solówce na 4 biegu potrafił się rozpędzić do 60 km/h. To był faworyt :) Był jeszcze przykry typ zwany "ucho słonia". Był w dodatku kanarem. Na ostatnim przystanku przed pętlą zatrzymywał autobus, zamykał wszystkie drzwi i sprawdzał tak zamkniętym pasażerom, bilety - pod koniec liceum, czy na studiach powroty nocnymi - powszechne śpiewy, picie alkoholu i bójki z tego wynikkłe. Trochę takiej walki czasem o godność, czasem o wyjście w jednym kawałku...:) piekne czasy.

Pamiętam jak, za dzieciaka w latach 80tych, jeździłem z mamą na zakupy do Katowic takimi Ikarusami. Przeguby 6 biegowe na linii pospiesznej H [litery były w kolorze czerwonym] relacji Dąbrowa Górnicza Huta Katowice - Katowice. Klimat był nie z tej ziemi podczas takich przejazdów. Kierowcy nie opierdalali się w tańcu i grzali nimi na odcince. Na zakrętach trzeba się było naprawdę dobrze trzymać rurek. A już jak się udało wbić do przodu i stać przy kabinie takiego szofera - delikwenta, to był istny odlot jak na tamte czasy. Zwłaszcza jak kiero zajarzył, że dzieciak mocno zainteresowany i pozwolił naciskać guziki od otwierania drzwi.... Pamiętam i nie zapomnę.... 😍😍😍

Naprawiałem ten złom w latach 1987-2013 w MZK a później w MZA w Warszawie.Nie mam dobrych wspomnień.

Super materiał, chłopaki z pasją. Z niedoykaniem drzwi to czasami połówka się nie domykała :)

Great job!!!

Oj najeździłem się nimi w Warszawie, końcówka lat 90-tych i początek 2000-nych. Ale to już były automaty, kierowca nie musiał wachlować dźwignią od biegów. Nimi się najeździłem oraz tymi starymi rzęchami, Autosanami H-9.

Zawsze się zastanawiałem jak oni w te biegi trafiają? Jedynka przy kierowcy a trojka przy drzwiach wejściowych :D

Pozdrowienia dla chłopaków.Byłem na tym urodzinowym przejeździe ;)

Pkm Jaworzno czasy technikum. Ikarus przeglub z automatem psuł się 3 razy w tygodniu przez co trzeba było do szkoły z buta latać, ale tylko zima, jak było cieplej nie było problemu. Z tego co wiem był to egzemplarz po zmianie skrzyni na automat przez co psuł się jak opętany w tym samym miejscu 😅

Byłem młody chłopakiem jak jeździły u mnie Ikarusy i rzeczywiście pamiętam problem z drzwiami był nie zamykały się a dla nas to była zabawa której nie zdawaliśmy sobie sprawy z niebezpieczenstwa ale cóż było i fajnie się to wspomina a i oczywiście na tył autobusu się chodziło bo najlepiej tam się podskakiwało , zimy nienawidziłem zawsze zimno ale wspominam to była niezła jazda zawsze pozdrawiam

Nie chce mi się pisać maila- trafiłem tutaj teraz, bo sprawdzam co mi na szrocie stoi do cięcia, bo inne niż zawsze. Jak chcesz kręcić ciekawy film mamy na szrocie do pocięcia na jutro taki autobus Bussing (nad u są dwie takie kropki w dokumentach w nazwie producenta) model to chyba 400 ZNZ. Produkcja 1941 r. W Polsce jeździł po wojnie bo ma w kwitach zapis o Wrocławiu z 1947 i 1949 i ma taki śmieszny daszek na coś- coś jak otoczony blachą szyberdach z szybami, ale zaspawane. O dziwo na kołach samo dojechało po cichu wieczorem po 28 latach postoju w zawalonej szklarni !!!!!!!!! ale mieszkał tam nie jeden zwierz, więc tapicerki nie ma i smród na kilometr! Licznika brak, a że to na gospodarstwie od PRL robiło, to przebieg nieznany ! ;)

Ikarus nie odbiegał od zachodnich konstrukcji tamtych czasów ale po 1,5 roku użytku przechodził generalny remont. Ciekawe czy dzisiejsze autobusy wytrzymałyby 1,5 roku do remontu w tamtych warunkach. Dziurawe drogi, natłok pasażerów, elektronika...

Szacun dla was 👍

Podejrzewam, że z racji umiejscowienia silnika w przednim członie i napędzie na środkową oś musicie mieć również kategorię na przyczepy, jako że tylny człon jest tu raczej takowo traktowany. Czy tak jest? Mnie, jeżdżącemu między innymi przegubowymi Citaro w UK, wystarcza zwykłe D, dlatego iż silnik jest z tyłu i napęd na tył, przez co tylna sekcja traktowana jest jako integralna część pojazdu. Jak jest z tym w Polsce?

Szacuneczek Panowie

Jelczy słabo pamiętam ale pod koniec sam próbowałem chodzić po mieście żeby móc się przejechać Ikarusem . Ostatnie dwie takie 280 w Płocku z tego co patrzyłem to jeździły do 2018 roku i jeden z nich trafił na części a drugi został wyremontowany i trafił chyba do Warszawy. Nieraz się widywało jak w upały kierowcy jeździli z otwartymi przednimi drzwiami. Trochę były rozklekotane , huczały i drzwi były nieszczelne oraz wibrowały całe oraz trzęsły się okna ale wygodniejszym autobusem niż 280 i PR110 w życiu nie jechałem , skajowe wypełnione czymś fotele fakt że tak jak tramwaje były pobazgrane a fotele pocięte scyzorykami i wszystko się wysypywało z foteli.

Ledwo, ledwo co pamiętam ogórki - jeździło się koło kierowcy, i pamiętam jeszcze "magiczny" przełącznik kierunkowskazów i "słomiany" przegub. A tak potem - całe życie w Ikarusach! Powszechne wtedy Berliety akurat nie jeździły koło mnie, a z sąsiedniego dworca PKS pomykały Samosy i Autosany - tymi z kolei nie miałem dokąd jeździć. Większość - myślę - nie miała automatów do +-88 roku. Zimą buksowały pod górkę i pasażerowie musieli sami go pod nią podepchnąć, żeby ruszyć dalej. Na karuzeli siedziało się na poręczy, czasem ktoś się gniewał. Pierwsze miały białe "orurowanie", potem bywało różnie - żółte, czasem czarne. W tych pierwszych nie było osobnej kabiny kierowcy chyba, za sobą miał tylko tę wyprofilowaną szybę. Naprawdę - świetne autobusy. (Rzecz tyczy Warszawy).

Panowie przed wszystkim gratulacje pięknej pasji :D ale takie pytanie , gdzie wy je garażujecie ? hehe chyba nie pod blokiem

W czasach szkolnych kiedy jesscze jezdzily ogorki i wprowadzali ikarusy w Krakowie czekało sie na ikarusa .Najlepsze miejsce bylo z tylu za drzwiami .Pozdrawiam

Pamiętam takie w warszawie. Kurba te czasy juz nie wrocą :(

Brawo za tę pasję. Super.

Pamiętam powrót z meczu w takim autobusie, gdy Mistrz Polski pokonał w Lidze Mistrzów Mistrza Anglii.😢. Był tak przepełniony , że zakola tarły o gumy. Na podłodze nie było miejsca na moje stopy a maszyna jechała...

One jeszcze 8,9 lat temu w Bydgoszczy jeździły do Fordonu. Ten w którym filmują jest starszy bo ma te skórzane siedzenia. Linią 64 jeździłem 35 lat temu do szkoły na Szwederko.

Jak na brak klimatyzacji, Ikarusy mają lepszą wentylację, niż we współczesnych autobusach, dzięki większości okien otwieranych. Klasyczny, ponadczasowy wygląd, od wprowadzenia katalizatorów w egzemplarzach z lat 90-tych zniknął uciążliwy wcześniej zapach spalin starego diesla, w tym samym czasie chyba nabrały też większej dynamiki. Ogólnie komfort jazdy pasażera był mniejszy niż w późniejszych niskopodłogowych autobusach z wydajnym ogrzewaniem wnętrza a później także klimatyzacją. Dla kierowców komfort prowadzenia również chyba był mniejszy, pamiętam widok wysiłku kierowcy przy wahlowaniu drążkiem zmiany biegów i słaby moment obrotowy silników przy wjeżdżaniu autobusem pod górę. Ciekawy odcinek, pozdrawiam!

Wałbrzyskie Ikarusy te nie miały lekko z górki i pod górkę. Kopciły miały, szyby drżały jak oszalałe a za przegubem w zimę było jak na biegunie. Klimatu nigdy nie zapomnę 👍💪

"Ikarus" Piękna legenda razem z autosanami, cieszy mnie że są jeszcze osoby które chcą zaopiekować się takimi sztukami zamiast ciąć je na "żyletki" 😎

Echh wspomnienia Warszawskiej linii 515 z lat dwutysięcznych. Kierowcy zawsze cisnęli puławską bo korki. Z ciekawszych wspomnień, chociaż mało bezpiecznych pamiętam jak w części za przegubem zawieszenie nawaliło i tył latał. Wszyscy pasażerowie siedzieli w przedniej części, a w tylnej kilku głupków głodnych wrażeń 🤣😁

Na końcu autobusu był windsurfing - tak ta końcówka latała na wertepach. Nieraz sie nie trzymałem i udawałem że surfuję na ugiętych nogach.

Super pasja 🙂 Pozdrawiam 🙂

Ikarusami jeździłem na początku swojej pracy w MZK Bydgoszcz. Były manuale jak np żółty banan 600🍌a jak trafił się automat na 69 lub 54 PKS-PIASKI to już było git. Pzdr

Wracaja wspomnienia z dziecinstwa

Pamiętam jak z kolegą uciekaliśmy z takiego przed kanarem ale koledze się zaplątał plecak o fotel więc tylko ja zwiałem. Poza tym pamiętam jakie kultowe były właśnie czerwone autobusy. Na pytanie " jakim autobusem przyjechałeś?" Odpowiadało się "czerwonym" 😉

Brawo Panowie! Zdrowe pasje.

Mam prawie 40 lat i Ikarusami jeździłem od małego, najpierw z nosem na szybie kabiny kierowcy, potem na samym końcu, podskakując pod sufit na hopkach, a na pod koniec szkoły podstawowej "modnie" na poręczach w przegubie. Okazuje się, że jestem osobą "zwłaszcza starszą" ;P

W Jaworznie są dwa na żółtych blachach. Żółty przeglub Minionek i czerwony . Jeśli uda Ci się podjąć współpracę do filmu byłbym bardzo zaszczycony wsiąść udział w nagraniu nawet jako tło/widz 😊

Pamiętam ten zapach :)

Zajebiście wygodne fotele miały te Ikarusy.

W Trzebini autobusy te, jak ten czerwony kursowały w latach 80-tych w ramach WPK Katowice a w latach 90-tych w ramach PKM Jaworzno kursowały tylko na liniach 309 i 315. W późniejszych czasach na moim terenie pojawiały się tylko okazjonalnie w ramach zlotu o nazwie "Trzebinia w PRL" zwykle 1 maja każdego roku (w czasie pandemii zlot nie był organizowany) wiec jak by panowie chcieli przyjechać to za rok. Sam jestem jeszcze kierowcą autobusów w ramach firmy Transgór, ale w taborze nie ma ikarusów.

Wspaniali ludzie . Pozdrawiam

Na Rajdzie Koguta w Stegnie był piękny odrestaurowany czerwony Ikarus, coś pięknego

Jeździłem Ikarusami. Wspomnienia mam pozytywne.

Ikarus kiedyś jechałem takim . A i dotarłem do końca filmu

Ikarusy były dobre i wygodne ale miały jedną wadę nie miały ogrzewania i zawsze zimą jak jechaliśmy do pracy to było zimno , jelcze w porównaniu do ikarusów były ciepłe w środku .

ikarus, za moich czasów jeździły ikarusy 260, 280 jelcze pr110 no i mercedesy o405n, był rózne versje ikarusów, a to drzwi i okna inne, a to falgi, lub skrzynia biegów, to zależy na jaki export ikarusy ponoć produkowano do 2002 roku, a ciekawe czym się różniły te ostatnie modele przed zakończeniem produkcji.

Super spalanie, zwłaszcza, że da się tam załadować ze 150 osób :)

Jak w Krakowie wycofywali ikarusy to był plan kupić przegubowca , i postawić na polibudzie jako salę wykladowa . Niestety nienudalo się:(