Ale sie trudne wysolowało

Gry w mediach - Powodują agresję. Gry w prawdziwym życiu - Filozoficzne rozmyślania nad przemijaniem.

*To teraz czekamy na film Heda o tym dlaczego gra w gry które się nie kończą*

Pewien mądry człowiek kiedyś rzekł: *Gra kończy się wtedy, kiedy przestanę w nią grać.*

Gra w życie się kończy wraz ze śmiercią protagonisty.

Ty to chyba miałeś 100% z ustnej matury xDD

Wchodzisz, aby pooglądać filmik o grach, a dostajesz filozoficzne rozważania o sensie istnienia i przemijaniu życia. 👍

2:51 Właściciel konta szybko porzucił Cyberpunka.

Gra nieskończona się kończy gdy ci się znudzi/zrobisz w niej już teoretycznie wszystko

Bardzo lubie grac w gry ,,bez konca'' ale chyba najwieksza obawa w graniu jest fakt ze zawsze musi powstac cos lepszego i strace czas jaki poswiecilem na gre.

o kurde w końcu jakiś naprawdę ciekawy materiał

Lubię Twoje materiały, miło się słucha i dają do myślenia

Grzegorz ma taki warsztat, że materiały z nim oglądam w ciemno. Zawsze dobrze przygotowany, rzetelnie, notatki. Oczywiście z całym szacunkiem dla pozostałych osób w zespole.

Do nieskończonych gier mmo pasuje jeden dobry cytat "You either die a hero, or you live long enough to see yourself become the villain.".

Bardzo dobry materiał, się słucha Brawo ty

Rosyjska Ruletka! Gra w którą można grać bez końca, koniec jest w twojej głowie. Niskie wymagania sprzętowe, wystarczy rewolwer. Dla speed runerów polecam pistolet albo luk, można w nią grać do śmierci

Świetny materiał!!! Rzeczywiście gdy gra jest nieskończona, to najczęściej skończysz ją pod wpływem flustracji. Żeby tego uniknąć polecam nadać takiej grze jakiś cel, po którym będzie można tą grę skończyć z satysfakcją, np. Ja w lolu postawiłem sobie cel, żeby w grze niestandardowej ze znajomymi po prostu pozwiedzać mapę, i próbować dostać się tam gdzie zwykle się nie da (Kayn E), oraz pooglądać tekstury i próbować wyłapać jakieś ciekawostki, na które zwykle nie zwraca się uwagi. Zabawa była świetna i do tego poczucie spełnienia i zakończenia przygody, czego nie da się doświadczyć, w PVP. Podobny przykład, to GTA V. Tam zacząłem grę od online, a dopiero po przegraniu kilkudziesięciu godzin, odpaliłem tryb fabularny. Ostatnia misja była klamrą która w satysfakcjonujący sposób zamknęła mi fabułę i dała poczucie, że nie zmarnowałem tych godzin.

Niby o grach a tak naprawde duzo szerszy kontekst filozoficzny. 10/10 szefie, food for thought

Czy tylko mi się wydaje, że szef wygląda dzisiaj jakoś tak... starzej ?

Lubię "wykłady" tego gościa - ciekawe pomysły, adekwatne przykłady, etc., jednak najbardziej odpowiada mi jego socjologiczne filozofowanie. Takie mocno podstawowe - tyle, na ile pozwala średni odbiorca. Brawo Panie Boberek, niewielu potrafi tak odważnie nie pieрrzyć głupot. I proszę o więcej z historii (umyślnie przeze mnie znienawidzonej), którą ostatnio Pan odpuścił. \(°•,° )/

Jest jeszcze jedna kwestia - Szef już kiedyś poruszał go w innym materiale. Chodzi o to, że z wiekiem ma się coraz mniej czasu na granie. Więc zaczyna się zwracać uwagę na to, żeby z gierek móc w krótkim czasie wycisnąć jak najwięcej zabawy (taka nowa jednostka fizyczna - fun na sekundę). Także myślę, że podsumowanie Szefa to motto które przyświeca sporej części graczy.

Aż miło się słucha i chce się więcej :)

Super materiał, pozdrawiam i niech ten mądry wróci.

Super materiał 👌👍

Właśnie oglądałem wasze stare filmy i w końcu 2021

Bardzo fajny materiał. Powiem szczerze że też ostatnio zauważyłem ten trend i co więcej: zaczyna on mnie mocno w grach irytować. Każda jedna produkcja chce otrzymywać 100% mojego czasu i to regularnie przez dłuższy okres. Te systemy uzależniające w nich wprowadzone typu daily czy weekly rewards uważam wręcz za niemoralne zabiegi, które na dłuższą metę mogą wyrządzić w świecie gier bardzo dużo szkód. To wszystko natomiast działa mi na nerwy i sprawia że grać się zwyczajnie odechciewa, bo jeżeli nie poświęcę tak dużej ilości czasu (lub alternatywnie nie przeznaczę kilku stówek na mikrotransakcje), to nic w tej grze nie osiągnę (vide Fifa ultimate team, bo to chyba najbardziej pod tym względem rozbudowana machina uzależniająca).

Próbuję przejść cs'a od 20 lat

Świetnym przykładem do omawianego materiału jest genialne Dead Cells.

Świetnie opisany temat , ruszamy w nową generację sprzętu a w bebechach czuć moc czekam na więcej

Skomplikowany tematycznie materiał. Podoba mi się.

świetny materiał.

Gotowa praca mgr z filozofii:)

Grzesiu Ty to ziom jesteś mam podobnie. Gra może być ogromna (np AC Odyssey) ale musi mieć koniec fabularny.

Granie w sandboxy jest kox. Ktoś kończy Minecraft po ubiciu smoka?

Dobre jest to jak dana gra jest na prawde długo wieczna i wchodzisz na nią np po latach patrzysz w ekwipunek, i wgl masz możliwość powrotu, chociaż najczęściej zmiany które są wprowadzone lub ich brak w większym stopniu sprawiają że odbijamy się od takiego tytułu ale to miłe jak np po 10 latach mogę sobie wejść na moją postać i zobaczyć co tam słychać czy powspominać stare czasy :)

Z perspektywy czasu ciesze się że teraz gry nie są wcale takie długie. Wolałem ten niedosyt niż zbyt długo ciągnący się wątek. Kiedy nie ma się już dużo czasu na granie a chciałoby się ograć ogromną biblioteke gier krótka ale mocna fabuła jest dla mnie dużym plusem.

Mi z tematem kojarzą się też niekończące się gry na komórki, np. grałem kiedyś w Farm Heroes Saga, przeszedłem mnóstwo poziomów, aż w końcu bez płacenia za pomoce gra stała się tak męcząca że zrezygnowałem. Z tego co widzę na fb gra dalej jest rozwijana i jest już chyba kilka tysięcy poziomów.

“It is only the promise of death that makes life worth living.” Robert E. Howard

Ja nie gram jakoś bardzo dużo bo nie mam ani tyle czasu ani świetnego sprzętu, ale ponad 3 lata temu gdy zaczynałem swoją przygodę z gamingiem, próbowałem różnych tytułów i na początku bardziej podobały mi się gry długowieczne, ponieważ w nich najczęściej twórcy musieli na bieżąco komunikować soe z graczem (nieważne czy był to single czy multiplayer) lecz po dłuższym czasie, szczególnie gdy musiałem zrobić sobie nieco dłuższy moment przerwy od jakiegoś tytułu to czułem że twórcy na mnie nie czekają, a ja umieream wraz z minionym czasem, i wtedy zacząłem próbować gier których fabuła miała koniec (oczywiście wybierałem te najdłuższe tytuły) i naprawdę uznałem że są one o niebo lepsze i do tej pory gram jedynie w gry singleplayer z ciekawą fabuła (od czasu do czasu wybierając ich multiplayer-owe wersje)

Ogólnie z grami jest podobnie jak z życiem. Niektórzy wolą szybką drogę na skróty, inni długą, męcząca i satysfakcjonującą przygodę, a jeszcze inni wolą zdobywać osiągnięcia i laury dla sławy i pieniędzy. Gry to troszkę takie odzwierciedlenie naszych kompleksów, każdy może znaleźć coś dla siebie czego brakuje mu w życiowe realnym. Można powiedzieć że dzięki graniu, przeżywany dwa życia, jedno w realu, które często nie możemy zmienić i to w wirtualu, które kreujemy pod własne dyktando.

Materiał od szefa w urodziny ? Czego chcieć więcej ❤❤

6:50 i ten ost z Drużyny Pierścienia :)

Kowal swego losu, zegarmistrz swego czasu. Tylko dlatego, że życie jest zamknięte w czasie, wykorzystanie przez nas danego nam czasu na tym ziemskim padole ma jakiś sens i wartość. Droga, którą obieramy sami, decyzje, które sami podejmujemy, konsekwencje naszych działań, emocje pozytywne i negatywne, czas przeznaczony na rozrywkę (czyli w kontekście materiału gry). 'Przegrałem' sporo godzin w różne gry, ale żadnej 'przegranej' sekundy zupełnie nie żałuję, bo każda chwila w którejkolwiek grze, jaka sprawiła mi radość miała i nadal mieć będzie mój prywatny sens. To ja wybrałem te chwile, z których czerpałem radość w grach, czy to tych skończonych, czy pozornie nieskończonych i jestem z tego dumny. Gdybym miał żałować tych decyzji i sposobu, w jaki wykorzystuję swój czas, to chyba zgorzkniałbym lub 'wypalił się growo' - a ja nie chcę się wypalić ;)

Kurcze, próbuję przejść tetrisa od 94, to jedna z tych gier bez końca, a jednak zawsze do niej wracam prędzej czy później.

Pan Boberek jest niezwykle inteligentną osobą .z takimi to ja moge rozmawiac a nie z typem co w mobile legends chce skakac postacia która tego nie robi :)

W opór szanuję za opinię o Hadesie - z tak doskonałym miksem gameplayu i historii do opowiedzenia w grach sam jeszcze się nie spotkałem.

to już zależy od tego jakie gracz ma podejście ogólnie do gier według mnie :) jeśli ktoś w większej mierze woli fabułę opowieść itd to wiadomo że dla niego lepiej jak gra będzie wcześniej czy później miała swój koniec i już nie ważne czy gra w to sam czy z kimś a z drugiej strony są osoby które właśnie wolą grać w gry w stylu multi gdzie mogą konkurować i rywalizować z innymi graczami lub po prostu lubią grać sobie ze znajomymi albo nie mają aż tyle czasu by grać bo praca szkoła albo coś takiego i wolą zagrać jedną 20-30min w takiego warzone czy heartstone albo LOLa niż przez ten czas w nie wiem wiedzmina bo tyle czasu mogą uważąc za mała ilość :)

Myślę że taki WoW czy Guild Wars na spokojnie zaliczają się do gier z zakończeniem bo w końcu są tam kampanie i tak właśnie można te gry potraktować jeśli chce się tylko doświadczyć podstawowych rzeczy w tej grze i w sumie pewnie większość MMO można tak traktować po skończeniu unikalnych questów więc nawet taką Tibię można skończyć uznając za zakończenie zrobienie questów i zabiciu bossów.

9:53 .. hmm mechanika ? a może jednak inaczej da się to rozegrać... kojarzysz może taki kawałek "that's the way it is" ? a powinieneś ;) mimo iż gra się jeszcze nie kończy, pierwsza minuta tego utworu dała bardzo dobrze do zrozumienia że czas zacisnąć zęby bo wydarzy się coś wielkiego...

2:51 na szczęście pojawił się Cyberpunk, bo jak by to wyglądało? Szef robi materiał bez wspomnienia o grze, o której wspomnieć trzeba? :D I tak czekam wciąż na materiał Heda "Dwie najlepsze gry z 2020 roku bez literki w tytule". Nie dość, że na legalu nagra 54225218 film o Demon's Souls, to i spełni swój obowiązek względem szefa :D

Dobra psycho analiza Grzes, brakuje tego.

Wchodzę tu po materiał rozrywkowy a wychodzę z bólem istnienia i pustką egzystencjalną

Najlepszy materiał jaki widziałem na kanale. Dotknął mojej duszy.

Ej on zaczął film w tej samej pozycji co jest miniatura :O

Doceniam bardzo merytoryke materiału, odnośniki do poszczególnych zależności niemalże na płaszczyźnie filozoficznej, trafiają w sedno.

Spodziewałem sie ze bedzie poruszony temat Elite Dangerouse. Zawiodłem się

Wiadomo, że jedyną słuszną grą długożyjąca jest ESO 😉 Choć traktuję Ją jako poczekalnię do TES VI to robię sobię czasem przerwę co by się nie przejadło.

Za czasów Wotlka grałem w wowa dzień w dzień. Nie mogę powiedzieć ile dokładnie godzin przegrałem, ale miałem 6 postaci bisowych (najlepszy ekwipunek dla nieznających określenia). Pamiętam gdy farmiliśmy z gildią ICC 25HC. Z profesora plag (abominacje etc) leciał topór dla death knitghta tanka. Skończyłem grę w momencie właśnie kiedy broń wyleciała w momencie kiedy akurat byłem na ławce rezerwowych bo musiałem coś załatwić. To był cios w moje serce i od tamtego momentu nie odpaliłem gry.

Szef ma zawsze rację. Nigdy nie grałem w gry dla samego grania. Gry bez fabuły i zakończenia są dobre do pogrania z kumplami ale kiedy zaczynamy jakąś historię w singlu to oczekujemy że ją dokończymy a nie że gra będzie trwać aż się skończy wsparcie.

Ha, ja właśnie też mam problem. Kupiłem sobie PS4 Pro, żeby pograć w kilka gier AAA, których mój słaby pecet nie mógł udźwignąć. No i na pierwszy ogień wybrałem Red Dead Redemption 2. No i bawię się doskonale, ale właśnie dotarło do mnie, że na dzień dobry wziąłem grę na, zapewne, ponad 100 godzin rozgrywki, a przecież jest cała masa innych gier, w które chciałem pograć na konsoli. I teraz mam dylemat - nie mam ochoty odstawiać przygód Arthura, a z drugiej strony czuję, że już na początku utknąłem w jednej grze :)

Ja gram kilka lat w World of Warcraft i nadal jest super :> konkretniej z 6

Jak szefu dupnie materiał to nie ma to tamto :D

Już myślałam że Gambri znowu wrócił do Heartstone'a

Europa Universalis IV - 2000 godzin i jeszcze mam sporo do zrobienia, grałem w prawie we wszystkie części Monster Huntera - każda po co najmniej 300 godzin (w planach mam zamiar nabyć MH World i tam nabić jakieś 1000+ godzin. Dodatkowo lubię symulatory jak np. FS, więc dla mnie granie w gry które się nie kończą lub prawie nie kończą jest czymś co mi odpowiada, bo jakże mogę przestać grać w grę która mi się tak podoba, a jednocześnie nie mieć odpowiednio dobrego sprzętu by zagrać takiego Worlda xDDDD Nie no, serio EU4 uwielbiam, gram już od 5 lat z malutkimi przerwami, a dopiero mam 57% acziwów, tyle ta gra oferuje, szok.

Battlefield Panie Grzegorzu się nie kończy ;D

Zacząłem grać w darkorbit chyba w 2008 roku, sporo minęło, wiele się pozmieniało. Może i poświęciłem sporo czasu na grę ale te wiele wiele lat temu poznałem sporo świetnych ludzi z którymi do dziś mam kontakt. Pod koniec 2015 zacząłem grać w warface'a. Obie te gry nie mają końca a lvl i eq można podbijać w nieskończoność. Gdybym teraz miał zacząć grać w coś podobnego, to odpuściłbym już sobie na starcie. Młodzieńcze lata minęły, przez ten czas można było wiele osiągnąć i wyrosnąć na całkiem inną osobę.

👏

3:11 To tak jak w życiu, gdyby było wieczne, to co robimy nie miało by znaczenia.

Uwielbiam wasze nawiązania do Tolkiena. Sam dostałem książkę Beren i Luthien pod choinkę i czyta się świetnie mimo tego,ze już kiedyś ja czytałem.

Ależ ten rok był dziwny, ale przynajmniej sporo popłakałem bo nie było nic innego do roboty

Czekałem tylko na ten film

Szef: lv do inta po tym materiale +1 jeszcze trochę to zamiast mądrego będą wołać o szefa :p

Materiał z klasą i bez losowania to wiadomo że szefu

chlop jakie filozofie dal az sam mam rozkmine, świetny film ,bardzo mi się podoba

Moja perfekcjonistyczna dusza uwielbia twój głos

Lubię ten kanał

2:56 a tam na dole cybertaxi :)

Wesołych Swiąt

Zgadzam się w 100% z szefem. Ja preferuje gry które można ukończyć w okolicach 20h. RPG do 50h max sprawiają mi jeszcze radochę. Taki AC: Oddysey byl zdecydowanie za długi dla mnie więc za Valhalle się nawet nie zabieram. Wolę 5 intensywnych godzin, niż 100 miałkiej rozgrywki polegającej na czyszczeniu mapy z takich samych aktywności.

Śmieszą mnie narzekania, że kampania singlowa jest "tylko" na 30 godzin. Przecież dla każdego normalnego człowieka, który ma życie, 30 godzin poświęconych na jedną grę to spory wysiłek.

5:48 o tak film o talionie z Mordoru

Bardzo mądry odcinek.

Bardzo lubię filmy skrajnie subiektywne, bo są prawdziwe. Dużo ludzi się po nich obraża, ale to dlatego, że z reguły mówią prawdę. 😁

Podsumuję to tak: Guild Wars - Grałem, gram i będę grać, zaś Arena Net zapowiedziała, że nie zamknie serwerów póki będzie grała choć jedna osoba :D

Teraz po tym filmie jestem smutny bo wiek że moja ulubiona gra kiedyś zginie ):

Nie wiem jakie masz perypetie z MMO opartym o systemie turowym, ale polecam liznąć stara grę DOFUS z 2005 roku. Gra do teraz jest, może nie dynamicznie, ale systematycznie rozwijana i aż chciałoby się rzec, że to gra bez końca... Zresztą co ja tam wiem :) Gram dopiero od 2005 roku :)

Gdziekolwiek nie pójdę wszędzie widzę refleksje na temat przemijania

Wreszcie mój ulubiony prowadzący!

Gram tylko w gry skończone fabularnie, w takich Assassynach uwielbiam eksplorować i czyścić mapę godzinami, ale nie robiłbym tego gdybym wiedział że znaczniki się nie kończą. Muszę widzieć kres jakiejś aktywności żeby uznać ją za godną uwagi

Szef

Dlatego że jako gracz próbujesz wszystko wymaksować, a gry bez końca nie da się wymaksować

Panie szefie A co myślisz o jakiś grand strategiach bez końca? HOI, Europki, Crusader Kings czy inne Cities Skylines czy Football Managery? Bo z jednej strony te gry mają koniec - podbicie świata, koniec mapy czy osiągnięcie że swoją drużyną maksymalnego topu - z drugiej mnogość opcji powoduje to że ciężko jest ukończyć te gry. No bo czemu nie zacząć podboju świata czechosłowacją? Albo czemu nie stworzyć miasta bez transportu kołowego?

Ja z wowem mam tak ze praktycznie od daty premiery to z nim kończę to do niego wracam. W sumie to nie ciągnie mnie do niego gameplay tylko Lore i świat jaki gra oferuje ;) Zakochałem się w uniwersum od warcrafta 3 i tak to działa :D

Także nie lubie gier z długim wsparciem, nie mam nic przeciwko dużym DLC ale powyżej roku człowiek chce pograć w ,,kompletny" produkt a tu cyk non stop DLC i DLC eventy itd.

Crusader Kings III gra, która mimo ukończenia (teoretycznie podboju wszystkich państw) przyciąga od nowa z nowymi pomysłami na podbój świata 😍

Zawsze myślałem że tvgry to gracze tacy sami jak ja, ja gram w gry, oni grają w gry; ale w pewnym momencie sobie uświadomiłem że podczas gdy ja rozwijałem swoje umiejętności, stawałem się lepszym graczem, oni rozwijali swoje avatary i dropili lepsze itemy, podczas gdy ja grindowałem swojego skill, oni grindowali level. Pytanie kto na tym wyszedł lepiej, przede mną kolejne tysiące godzin grania w moją ulubioną grę, podczas gdy wam zostaną tylko wspomninia. Tak z przymrużeniem oka. Pozdrawiam!😎

Szacunek za muzykę z Diablo :D

Każda gra jest nieskończona, ale tylko niektóre da się skończyć (chodzi o to że np. Hollow knight to gra nieskończona, możemy grać ile chcemy, ale są procenty ukończenia fabuły gry)

Gothic...ah shit here we go again, a poza tym to dla mnie seria The Elder Scrolls niby się kończy, ale nigdy nie odkryłem wszystkiego, więc uwielbiam wracać.

Zamknięcie serwerów w grach multi takich jak Battlefield czy LoL (hehe), gdzie rozgrywka jest podzielona na krótkie mecze, może i nie jest niczym złym. Ale jeśli mowa o grach MMORPG, w których prowadzisz to "drugie życie" i gromadzisz swój dobytek, może być czymś bolesnym a nawet traumatycznym.