Kiedy autoocenianie❓

Albo kiedy będzie można przechodzić na dwujach❓

*dwójach

@ScienceLab Dysleksja😉 Proszę poważnie podchodzić do tematu i nie stosować takich niekulturalnych, nieprawdziwych uwag.

czy słyszałeś o czymś takim jak egzamin wstępny?? (na x kierunek) zamiast pisania matury, z czegoś czego tam nawet nie będzie, 2 opcją byłby list motywacyjny, pokazujący pasję do (x kierunku), i tą jakże wspaniałą kreatywność o której wspomniałeś w jednym z poniższych komentarzy, iż NIBY nie jest potrzebna, w takim razie powiedz mi co byśmy osiągnęli gdyby nie kreatywność, sama szczepionka została wymyślona przez kreatywność, okej może w x zawodach które wspomniałeś poniżej nie jest potrzebna, "kreatywność", ale w takim razie, czy architekt ma nie być kreatywny? fizyk, matematyk [...], gdyby nie kreatywność nie byłoby postępu, trzeba mieć minimum wiedzy, ale wiedzę osiągniesz tylko przedstawiając ją w zrozumiały sposób (w większości kreatywny), odbijając kolejny argument, praca domowa nie jest skuteczna ponieważ nikt, powtarzam nikt, nie zamierza jej odrabiać w tradycyjny sposób, gdyż zwyczajnie jest nudna, i nikt nie widzi jej celu, a więc pracę domową odrabia się poprzez różnego rodzaju strony, odrabiamy, brainly, chatgpt etc. Zasuguerowałeś kilkukrotnie, iż szkoła jest jedynym źródłem interesu uczniów, uczyniłeś to pisząc iż "Jaś" nie osiągnie pracy bo nie uważa w szkole, co jest oczywistą nieprawdą i jest to bardzo krzywdzące spojrzenie na świat, ponieważ sugerujesz iż przytoczony wcześniej "Jaś" nie ma innych hobby, które możnaby zmonetyzować, spoiler w XXI wieku wszystko można w jakiś sposób zmonetyzować, drugą kwestią, skoro już ustaliliśmy że nasz fikcyjny bohater ma więcej do powiedzenia, to może zgłębmy się ku twojej tezie: "Jaś, któremu się nic nie chce robić, stresuje się pójściem do szkoły" jest to oczywisty faktoid, ponieważ a) Jaś ma życie poza szkołą, b) nie jest to niczym poparte, tylko swoim przekonaniem. czytając dalszą część twojej wypowiedzi możemy dotrzeć do fragmentu, w którym przytaczasz że Jaś się niczego w szkole nie nauczy bo nie chcemy go stresować. Również uważam że zdecydowanie lepiej uczyć się w stresie, oraz innych nie przyjemnych emocjach (sarkazm), ponieważ zdecydowanie coś zapamiętamy z tego, a nie będziemy się przejmować jak to nam źle. Zdecydowanie zmotywuje nas stresowanie i krzyczenie abyśmy się wzięli do roboty bo będziemy kopać rowy... Szkoda słów. Ah no i oceny opisowe, creme de la creme, już nawet nie sarkastycznie, ale pokaże ci ich cel, którym jest powyżej wcześniej wspomniana motywacja. Zdecydowanie bardziej motywujące jest dostanie trójki/dwójki i komentarza na sprawdzianie 2/5 niż faktycznego opisania problemu, oczekiwanej odpowiedzi, oraz dlaczego tak, jest to zdecydowanie bardziej wymagające podejście, ale jedyne sensowne. Ja kiedy dostałem na sprawdzianie notke "to tu nie potrzebne" zdemotywowałem się do dalszej nauki nie wiedząc co jest tu potrzebne, nauczyciel to winien być mentor, a nie osoba krytukująca/chwaląca. AH NO I TU JEST TA WCZEŚNIEJ WSPOMNIANA KREATYWNOŚĆ. faktycznie niepotrzebna. tym zakończę te wypowiedź. PS: mam nadzieję że następnym razem zastanowisz się nad tym co piszesz w komentarzach i nie będzie to bezcelowe obrażanie drugiej strony nie rozumiejąc o czym ona mówi. TL:DR większość wypowiedzi powyższego użytkownika zawarta w 3 komentarzach jest szkodliwa, postarałem obalić się każdy punkt krytyki, oraz ukazać aprobatę dla słów. które mają jakiś sens

O czym piszesz, skoro nawet nie wiesz na czym polega ocena opisowa… 🤦🏻‍♂️

@@wrcosik O czym ty piszesz skoro w szkołach stosuje się również ocenę opisową?

@@edukowane taaa .. masz dziecko w szkole, że piszesz jakbyś wiedział jak to wygląda? 🤦🏻‍♂️

@@wrcosik Przecież ja uczę w szkole. Zastanów się 240 uczniów moich, każdego trzeba opisać na stronę, co semestr książkę piszesz. A co jeśli komuś zależy na podniesieniu oceny na przykład 50 osób chce się poprawiać, czyli 50 kolejnych stron opisów. Ale jeszcze gdyby to miało jakiś sens, z uczniami przerabiamy ten sam materiał więc część z tych opisów byłaby powtarzalna i to mocno. Pytanie po co? Dalej wprowadziłem sam u siebie ocenę opisową na prośbę ucznia lub rodzica. Nikt się przez rok czasu nie zgłosił, że ją chce. Więc ponawiam pytanie po co? 240 stron pisania po to żeby połowa rodziców nawet tego nie przeczytała. A już nie wspomnę o tym, że żeby się z takimi ocenami wyrobić to trzeba zacząć je wystawiać gdzieś pod koniec listopada, a semestr kończy się w grudniu. Rodzice nie biorą pod uwagę, że nauczyciel nie pracuje tylko z ich dzieckiem, a z wieloma uczniami. Jak się to rozumie, tą skalę to wiadomo że pewne rozwiązania są wystarczająco dobre i efektywne, więc po co je zmieniać? Ja wiem jak ta opisówka będzie wyglądać w praktyce, bo sam uczę.

Chyba wiem, dlaczego nikt nie komentuje tej wypowiedzi...

Nie chodzi tu o to, aby ponownie wymyślać koło, ale rozwiązania na nowe problemy, z jakimi przyszłe pokolenie będzie się mierzyć. Zgadzam się, iż trzeba mieć pewne podstawy, natomiast jest to możliwe do wypracowania przez sprawdzone metody z dziedziny neuronauki (czyli zamiast kaznodziejskiego mówienia ex cathedra przedstawić dany temat w sposób praktyczny, np. uczenie pola figur poprzez stworzenie ogródka za pomocą zakupionej siatki, którą dzieci będą mogły przyciąć w odpowiedni kształt). Z doświadczenia zawodowego, mogę Pana zapewnić, że jest to dużo bardziej użyteczne.