Pomodliłem się.

Marta Żywiołek modlę się za Janka. Ogłaszam Boże uzdrowienie nad synkiem. Z góry dziękuję. Chwała Panu

Dzisiaj się pomodlę za Justynę, o jej całkowite uzdrowienie..

Wspomnę Bogu o Justynie i o jej rodzinie na adoracji Najświętszego Sakramentu.

Jezus uzdrowił wszystkich, którzy do niego przyszli.

Wydaje mi się, że znam odpowiedź na twoje pytanie. Może się mylę. Deon ma czasem ciężkie te tłumaczenia. Tam tekst ten brzmi J 11:4 "«Choroba ta nie zmierza ku śmierci, ale ku chwale Bożej, aby dzięki niej Syn Boży został otoczony chwałą»" Pewnie dlatego trafiłem na bardziej łopatologiczne tłumaczenie biskupa Romaniuka. Może nie idealne, ale proste w zrozumieniu J11 3-4 "Panie zachorował ten którego ty kochasz. Ta choroba nie grozi śmiercią ale przyczynia się do powiększenia chwały Bożej, aby dzięki niej Syn Boży zyskał większą chwałę." Mogę oczywiście się mylić, ale często tak właśnie obserwowałem, że jeśli Bóg dopuszcza na mnie czy na kogoś jakieś nieszczęście to tylko po to aby po chwili jeszcze bardziej mnie umocnić i właśnie dzięki temu jeszcze bardziej powiększyć chwałę Jezusa. Tak myślę, że tu było. Łazarz został wskrzeszony, został jeszcze bardziej umocniony jak i ci którzy uwierzyli. Dlatego w Dziejach Apostolskich masz 10:38 "Znacie sprawę Jezusa z Nazaretu, którego Bóg namaścił Duchem Świętym i mocą. Dlatego że Bóg był z Nim, przeszedł On dobrze czyniąc i uzdrawiając wszystkich, którzy byli pod władzą diabła." Nawet to jest po prostu logiczne, warunkiem przywrócenia do życia jest uzdrowienie wszystkich martwych komórek w ciele. Tak chyba można nazwać ten proces. Tak czy owak na pewno większą chwałą został otoczony Jezus wskrzeszając niż tylko uzdrawiając w sposób nazwijmy to "zwykły".

Dlaczego dyktujesz Bogu warunki, kiedy ma cię uzdrowić. Bóg lepiej wie, kiedy ma cię uzdrowić. Jest w tobie dużo pychy, a pycha zamyka na uzdrowienie. Módl się o pokorę przede wszystkim.

Przekonaj sam siebie. A dokładniej zaproś Ducha św. aby cię przekonał. Nie mogę powiedzieć, że na 100% zostałem uzdrowiony z jakiejś dolegliwości, choć przypuszczam, że tak, z takiej o której w ogóle nie wiedziałem. Rzecz ciekawa. Poprosiłem wstawienników na mszy o uzdrowienie o modlitwę w trzech intencjach. Jedn z nich dość szybko dostał słowo skierowane do mnie od Jezusa, przeczytać hymn o miłości. Dość szybko zrozumiałem, że nawet wiara przemija i tym o co najbardziej trzeba się starać jest miłość. Tylko, że widzisz nie co mnie to zasmuciło, bo skoro takie słowo dostałem, to znaczy, że tej miłości nie mam. I taki trochę byłem zasmucony przez kilka dni zastanawiając się nad tym. Byłem akurat w pracy i tak o tym myślałem, myślałem i w pewnej chwili zrozumiałem. To jest słowo które uzdrawia, nie po to zostało wypowiedziane, abym mnie smucić, ale po to aby uleczyć rany mego serca. Jezus doskonale zna te rany, wie jak są głębokie i wie, że najbardziej na świecie właśnie tego mi trzeba i po to je posłał aby mnie uleczyć. I zdarzyło się coś ciekawego dokładnie prawie w tej samej chwili w której sobie to uświadomiłem. Poczułem takie ciepło w przedniej części głowy oraz tak jakby błogi stan. Pomyślałem, pewnie Duch Sw mnie z czegoś leczy i to nawet nie wiem z czego, ale dziękuję. Stało się tak dopiero w tym momencie, w którym uświadomiłem sobie, że to słowo ma moc uleczyć moje serce i po to do mnie zostało posłane abym został uleczony. Mam 41 lat, proces uzdrowienia zaczął się jakiś półtorej roku temu, do tego momentu nie wierzyłem. Owszem modliłem się, chodziłem do kościoła, nawet widziałem znaki w moim życiu, głównie ratunkowe gdy trzeba było mnie wyciągać z kłopotów, ale tak naprawdę nie wierzyłem, że ten Bóg to chce dla mnie coś dobrego, a ten Jezus, to już w ogóle. Nie chodzi o przemianę życia samą, chodzi o przemianę myślenia, której przemiana życia jest tylko konsekwencją. Dokonanie tego, czego nie dokonali Izraelici którzy wyszli z Egiptu do ziemi obiecanej. o. Wito mówił, że choć fizycznie wyszli nieśli w sobie Egipt. Ich słowa im o tym przecież mówiły. W Bogu jest błogosławieństwo, a oni tylko narzekali. Mogli spojrzeć na swoje słowa i z obaczyć swe serce, bo z obfitości serca usta mówią. I je zmienić. W 1 Tes 5 "18 W każdym położeniu dziękujcie, taka jest bowiem wola Boża w Jezusie Chrystusie względem was. 19 5 Ducha nie gaście, 20 proroctwa nie lekceważcie!" I to jest najtrudniejsze dla mojego serca. Dziękować w ciemności. Dziękować gdy nie widzę nawet promyczka światełka. Tak jak Józef egipski, którego chcieli zabić, sprzedali, wsadzili do więzienia etc ... Nie odstąpić. Dziękować za tą sytuację w której jestem, bo dzięki niej widzę swoje serce i mogę je chcieć zmienić aby zostało uzdrowione. I powiem ci, nie ma żartów, to jest trudne. Widzę po sobie. Ale to jak z tym hymnem o miłości .... cierpliwa jest ... nawet pomimo mojej słabości. Dlatego pomodliłem się o światło Ducha św. dla ciebie, aby ci pokazał drogę. Spróbuj posłuchać tego nauczania kzfaq.info/get/bejne/o6uqhbWovrXQf4k.html i zastanowić się czy dotknie cię, w jakiś sposób poruszy jakiś fragment. A może innego nauczania. Postaraj się zwrócić uwagę na to co szczególnie cię poruszy. Może zdanie, może zwrot, a może słowo. Bardzo mi się podoba to stwierdzenie, że jeśli cię poruszy, choć jedno słowo to wiedz, że to jest właśnie to co w tej chwili Bóg mówi do ciebie, a mówi on przez swoje wszystko uzdrawiające słowo.

Ostatnio uslyszalam, ze blokada do otrzymania uzdrowienia jest nieprzebaczenie innym, ale rowniez sobie. Sprobuj. Pozdrawiam.