نشست چهل و نهم با اشاره مجدد به حکایت«کژماندن دهان آن مرد که نام محمد را صلی‌الله علیه وسلم به تسخر خواند» از سوی دکتر عبدالکریم سروش آغاز شد و آقای سروش ابیات زیر را در توضیح رابطه علت و معلولی برخی پدیده‌ها در شروع نشست خواند:
چون خدا خواهد که پرده کس درد
میلش اندر طعنه پاکان برد
ور خدا خواهد که پوشد عیب کس
کم زند در عیب معیوبان نفس
در ادامه مولانا به داستان پادشاه جهود باز می‌گردد که آتشی که او برای سوزاندن کودک و مادرش فراهم کرده بود، بر آنان کارگر نمی افتد که در بخشی از این داستان با عنوان«عتاب کردن آتش را آن پادشاه جهود» از سوی مولانا به زیباترین وجهی روایت می‌شود.
ادامه این شرح به داستانی دیگر می‌انجام با عنوان« قصه باد که در عهد هود پیغامبر علیه السلام قوم عاد را هلاک کرد»
نتیجه‌گیری‌های مولانا از این داستان در نهایت به تحلیل و تفسیر آقای سروش از بیت ۸۷۵ می‌انجامد که با قرائت دو بیت پایانی این نشست به پایان رسیده و پرسش و پاسخ آغاز می‌شود:
کوه طور از نور موسی شد به رقص
صوفی کامل شد و رست او ز نقص
چه عجب گر کوه صوفی شد عزیز
جسم موسی از کلوخی بود نیز!