Hadi itiraf edelim kimsenin ana sayfasına düşmedi kendimiz arattık ve dinliyoruz....

Nolur bana 'Hâlâ dinliyorum.' diyin ya, çok ihtiyacım var, kendimi yalnız hissediyorum...

Tarih 17 Eylül 2013, küçük bir otobüs ile köyden Muğla'ya dönüyorum. Yolda sıkıntıdan kulaklığımı takıp indirdiğim müzikleri dinliyorum. hava da hafiften kapalı ortam olduğu için sıcak. Otobüste aynı köyden geldiği için herkes neredeyse birbirini tanıyordu. Benim yanımda 20-21 yaşlarında bir kız vardı. O da müzik dinliyordu. İsmi Esra. Camı açmasını istedim. O da müzik dinlediği için duymadı hâliyle. Dürtüp camı açmasını istedim. O sırada gülümseyerek camı açtı. İlk defa o gün bu kadar güzel bir gülümseme görmüştüm. Delikanlıyız o zamanlar. Sohbet başlatmak için ne dinlediğini sordum. Duman-Bal dinliyordu. Kulaklığın tek tarafıyla dinleyip dinleyemeyeceğimi sordum. Tekrardan gülümseyerek "tabii" dedi. Normalde bu tarz müzikler hoşuma gitmezken, bu sefer aşığı olmuştum. Daha bir güzel geliyordu müzik. Sohbeti biraz daha ilerletip nereye gittiğini sorduğumda, aramızda iki mahalle vardı. Yolculuk bu şekil kısa sohbet etme çabalarımla ilerledi. Ertesi gün eve vardığımızda vedalaştık. Tabii otobüs yavaş gittiği için uzun sürüyordu. Neyse tokalaşıp ayrıldık. Eve girdiğimde annemi arayıp kızı anlattım. Ailesini tanıdığını söyledi. Sevinmiştim. Biraz utanarak ailesinden kızın numarasını isteyip isteyemeyeceğini sordum. "sorarım oğlum, hayırdır inşallah." dedi. sadece kıkırdama sesi çıkarmıştım. Hayatımda ilk defa böyle hissetmiştim. 30 dakika sonra annem numarayı söyledi bana. Heyecanlıydım, aramak istiyordum fakat utanıyordum. Akşam olunca cesaret edip aradım. Açmıştı. Heyecandan hem sesim, hem ellerim titriyordu. "kimsin?" dedi. Sesi çok güzeldi. Hemen kendimi toplayıp "otobüste yanında oturuyordum, köyden numaranı istedim sorun olmayacağını düşünüp. Nasılsın?" dedim. "iyiyim, sen nasılsın?" dedi. İlk defa bu kadar iyiydim Esra, ilk defa. Kendimi toplayıp "iyiyim çok şükür. Sakıncası yoksa arkadaşım olur musun?" dedim. Kabul etmişti. O gece mutluluktan yatamadım. Sabah olduğunda arayıp sabah yürüyüşüne çıkabilir miyiz diye sordum. Kabul etti tekrardan. Sanki ne desem kabul ediyordu. Hayalimdeki kızı bulduğumu düşündüm. Hızlıca hazırlanıp buluşma yerine gittim. Bankta Oturup beklerken karşıdan geldiğini gördüm. Giydiği sıradan pantolon, gömlek sanki en güzel ona yakışıyordu. Yanıma geldi, tokalaşıp yürümeye başladık. Konuşurken sürekli gözlerinin içine bakıyordum. Toprak, gözlerini görse kahverengiyi kıskanırdı. Birden otobüste dinlediğimiz müzik aklıma geldi. İsmini unutmuştum. Sordum, "Duman'ın Bal şarkısı. Çok sevdiğim bir şarkı gerçekten." dedi. Artık benimde en çok sevdiğim şarkıydı. Yakınlaşmıştık. Arkadaş gibiydik. Ayrıldık, evlere gittik. Ben düşünüp duruyorum tabii. Saçları ipekten güzel, gözleri topraktan kahverengi, kokusu cennet bahçesiydi. Gece oldu. Tüm gece onu düşünmekten yatamadım. Neredeyse hergün buluşuyorduk. Daha samimi oluyorduk. Facebook'da gönderilerimizi beğeniyorduk sürekli. Şuan pek ciddiye alınmasa da o zamanlar çok değerli bir şeydi bu. İki ay geçti. Tarih 22 Kasım. Bir anda cesaretlenip, sevgili olmak istediğimi söyleyecektim. Buluştuk, ilk defa kendime bu kadar özenmişim. O her zamanki gibi çok güzel. Söyledim. "Benimle çıkar mısın?" dedim. Utandı. Ben merakla ve heyecanla bekliyorum cevabını. Reddetti. Sanki tüm dünyam başıma yıkılmıştı. Gözyaşlarımı zar zor tutarken, nedenini sordum. "Kerem ben kanser hastasıyım, her geçen gün daha kötüye gidiyorum. Bir anda seni bırakıp gidersem, üzülürsün. Üzülmeni istemiyorum." dedi. Dünyam ikinci defa başıma yıkılmıştı. Bir tedavisi olup olmadığını sordum, tedavisi yokmuş. ilerlemiş. Elimden hiçbir şey gelmiyordu. Sevdiğim kızı yeni bulmuşken, hemen kaybediyordum. Yediremesemde sustum. Evlere gittik. Ben ağlıyorum. Bir lokma yemek yemedim o gün. Yinede arkadaşı olarak her gün yanında oldum. İlk defa onu hastanede görmüştüm. Eriyordu. İpekten güzel saçları boynuma dolanmıştı sanki. Her ellediğimde elime bir yumak gibi geliyordu. Gözlerine baktım. Sadece baktım. Toprak gözlerine gömmüşlerdi beni. Aradan bir ay geçti. Sonuna gelmişiz. Saçı kalmamıştı. Zayıflamıştı. Bana orada, ilk defa "üzülme, Bal'ım" demişti. İlk ve son söyleyişi oldu. Nefes alamıyordu. Bir anda doktorlar gelip ameliyata soktular. Bekledim. Sadece bekledim. Geri gelip bana "bal'ım" demesini istedim. Onu beklerken doktor geldi. Yüzü asık, "kaybettik" dedi. Aslında tedavi için geldiği muğla, ona, hatta bize mezar olmuştu. Gözlerine son kez bakmıştım, ellerini son kez tutmuştum, son kez koklamıştım onu. O günden sonra Bir hafta evden çıkmadım. Esra, senin bal'ın çürüyordu. Şuan 38 yaşındayım. Ben, hâlâ seni bekliyorum Esra...

"Aslında insanın canını en çok acıtan şey; hayal kırıklıkları değil, yaşanması mümkünken yaşayamadığı mutluluklardır." ~Dostoyevski

Duman grubunun ilk albümü “Eski Köprünün Altında” çıktığında Kaan Tangöze'nin uzun zamandır devam etmekte olan bir ilişkisi vardı. Albümdeki pek çok şarkıyı sevgilisi için yazdığını Tangöze her fırsatta dile getiriyordu. Sevgilisine “balım” diye hitap ediyordu ve çok sevilen “bal” isimli şarkıyı da onun için yazmıştı. Öyle böyle bir aşk değildi anlayacağınız… Dinlemeye doyamadığımız şarkılara ilham veren bu sevgili, 1995 Türkiye güzellerinden Ahu Paşakay'dı. Ahu, sevgilisine Duman grubunun ilk klibinde de eşlik etmişti. “Eski Köprünün Altında” şarkısının klibinde gördüğümüz bu güzel kadın, Ahu Paşakay'ın ta kendisi! Zaten çift birbirlerini asla yalnız bırakmıyorlardı. Ahu ve Kaan, Amerika'da da sıkça bir araya geliyorlardı. Duman grubu henüz şimdiki kadar popüler değildi fakat aşklarını bilmeyen yoktu. Bu şarkılar yazdıran, kıtalar aştıran büyük aşka, yoğun duygularla beraber elbette sık sık ettikleri kavgaları da dahildi. Her kavgalarından sonra Kaan, Ahu'nun gönlünü ona yazdığı şarkılarla alıyordu. Fakat Ahu'nun ruh hali pek iyiye gitmiyordu. Annesiyle babasının boşanmasından sonra bunalıma giren Ahu yavaş yavaş içine kapanmaya başlamıştı. Mezun olduğu Güzel Sanatlar Fakültesinden diplomasını bile almaya gitmeyen güzel manken, bu inişli çıkışlı ilişkiyi kaldıramaz olmuştu. Grubun yeni albümü “Belki Alışman Lazım"ın tanıtım konserine Ahu gelmemişti. Çiftin konser gününün sabahında kavga ettikleri söyleniyordu. Kaan Tangöze o gece Ahu'ya yazdığı şarkıları söyledi. Gözleri kalabalıkta onu aradı. Fakat Ahu görünürde yoktu. O gece konserdeki arkadaşları Kaan'ın onun için söylediği şarkıları cep telefonuyla Ahu'ya dinlettiler. Fakat maalesef, o gece Kaan sahnede Ahu için yazdığı şarkıları söylerken, Ahu odasında kendisini asarak intihar etti. Ahu'nun ölüm haberi Kaan'a konserden sonra ulaştı. Sevgilisinin ölümüyle Kaan Tangöze dağıldı. Bir hafta boyunca evinden dışarı çıkmadı. Ailesiyle bile görüşmeyen Tangöze; bal, oje ve haberin yok ölüyorum şarkılarını da Ahu için yazmıştı. Uzun yıllar boyunca Kaan Tangöze'nin hüzünlü bezgin bakışlarıyla, acı dolu şarkılarını ciğerden okuyuşunu izledik. 2005 yılında çıkan "Seni Kendime Sakladım” albümünde de Ahu'dan izler vardı. Bir Garip Melek ve Seni Kendime Sakladım şarkılarının adresi belliydi. Bu aşk hikayesinde “Bal” şarkısının ayrı bir yeri vardı. Anlatılanlara göre; Ahu'nun ölümünden sonra Kaan “Bal"ı sahnede söylemekten kaçınmaktaydı. Fakat bir konser sırasında seyirciler o şarkıyı söylemesi için ısrarla tempo tuttuklarında; çaresizce ellerini havaya kaldırdı, gökyüzünü işaret etti ve şarkıyı gökyüzüne bakarak okudu. Bu acıklı hikayeden geriye de sadece "Neredesin Bal” yakarışları kalıyor…

Kaanın ahu öldükten sonra bu şarkıyı hiç söylememesi ve bir gün açık konserde bir seyircinin "bal" temposunu tutması kaanın arkasını dönüp bu şarkıyı seslendirmesi ve gökyüzune bakarak ağlayarak haberin yok ölüyorum demesiii.........

Antep'e dönüyordum.Otobüste yanımdaki koltuğa oturdu. Kulaklık ile müzik dinliyordum. Birden kulaklığım düştü, eğilip aldı. Teşekkür etmek için ona döndüm ama güzelliği karşısında kelimelerim kifayetsiz kalmıştı. O, kulaklıkta çalan "Bal" şarkısını duydu ve bir anda bana dönüp "Hikayesini biliyor musun?" diye sordu. Ben de "Evet,biliyorum." dedim. Bir süre şarkının hikayesi üzerinde konuştuk. Daha sonra adının Nehir olduğunu öğrendim. Yolculuk bitene kadar konuştuk. O bana birşeyler anlatıyor, ben ona birşeyler anlatıyordum. İkimiz de çok mutluyduk... Antep'e gelmiştik otobüsten inerken bana numarasını verdi Nehir. Eve gittim ve hemen onu aradım."Eve ulaştın mı?" diye sordum. "Evet,ulaştım." dedi. Bir süre daha telefonda konuştuktan sonra buluşmaya karar verdik. Ertesi gün buluştuğumuzda üzerine giydiği şeyler en çok ona yakışıyormuş gibi geldi. Ağzı, saçı,kaşları,burnu,gözleri dünyanın en güzelleriydi. Adeta hayran kalmıştım Nehire. Böyle böyle sürekli buluşmaya başladık. 7 Şubat 2022 günü yine buluştuk. Cesaretimi toparlayıp ona seni seviyorum dedim. O da bana seni seviyorum dedi. O günden sonra sevgili olduk. Çok seviyordum onu, Nehirim'i. İlişkimizin nerdeyse 1. yılını dolduruyorduk. Tarih 6 Şubat 2023 saat öğleden önce 01.00 ben Nehir'e iyi geceler yazdım o da bana iyi geceler yazdı. Saat 4.17 de çok şiddetli bir sallantıyla uyandık babam,annem,kız kardeşim ve ben deprem durduğu anda alt kata inip evden çıktık. Aklıma hemen Nehir geldi. Aradım açmadı. Herhalde annesi ve babası ile birliktedir dedim. 5 dk sonra Polat Apartmanı'nın yıkıldığı haberini aldım. Evet, Nehir Polat Apartmanı'nında yaşıyordu. Arabayı alıp doğruca oraya gittim. Kan gövdeyi götürüyordu. Ben hemen Nehir'i aramaya başladım. En sonunda Babası ve annesini gördüm. Nehir de ordaydı ama çok üşüyordu. Annesi ve babası beni tanıyordu, Nehir'i bana emanet ettiler ve onu ısıtacak birşeyler bulmaya gittiler. Yere oturdum ve Nehir'i kucağıma aldım. Nehir bana sıkı sıkı sarıldı ve öptü. Daha sonra bana son kez güldü ve "Seni seviyorum Bal." dedi (Bizi tanıştıran şarkı Bal olduğu için birbirimize Bal diye seslenirdik). Nehir orada kollarımın arasında soğuktan öldü... Sevgili olduğumuz günden bir gün önce... Aşkım,hayatımın anlamı Nehirim gitti. Hiçbir şeyim kalmadı. Çünkü Nehir herşeyimdi. Nerdesin biliyorum Bal, her anımdasın... Seni seviyorum Nehir, hep seveceğim. -Senin Balın...

Şarkı arkada çalarken insanların hikayelerini okumak terapi gibi. Kimisi sevdiğini kaybetmiş, kimisi kavuşamamış, kimisi sevdiğine adamış. Herkesin hikayesi var ve burda hiç tanımadığı insanlara içini açıyor, derdini anlatıyor. Bence bu çok güzel bir şey.

Şarkı eşliğinde okunan yorumlar, gülsem mi ağlasam mı bilemedim. Ne özel insanlarız öyle keşke birde tanışsak yüzyüze.

Her zaman dinlenmez. Kıymetlidir ve gerektiği zaman açar 1 kez dinler kapatırsın.

100 yıl sonra burası ölü insanların, ölmüş umutların, yaşanmamış yılların, sevilmemiş kalplerin, bir çıkış yoku arayan insanların, boşlukta kalanların, mutluluğunu şarkılarda arayanların anı defteri olacak ..

Tarih 04.02.23. Beni aradın, "kuzen annemi arayıp ikna etsen, sınav senem diye beni bırakmıyor . Bu ev beni basıyor duramıyorum" aynen bunu söyledin. Teyzemi bir şekilde ikna ettim, çantanı alıp geldin. Ertesi gün pazardi ve tatilin son günüydü. Yani okulundan dolayı dönmen gerekiyordu. Gitmeden önce mangal yapmak istemiştin ama hava çok yağmurlu diye yapamamistik haftaya gel söz yaparız demiştim. "Haftaya cuma akşamı burdayım" dedin. Bana son sözün buydu. Pazar akşamı ablanla da konuştum. O da istanbuldan gelmişti tatil diye. Gece içimizde huzursuzluk var diye uyuyamadık. Ablan kolye sipariş edecekti beraber seçtik. Son alışverişiymis benim suslumun. Ertesi gün okul var diye mecbur uyuduk. Sabaha karşı kıyamet kopuyor zannettim. Kendimizi evden nasıl dışarı attığımızi bilmedik. Can pazarina dönmüştü her yer. Defalarca sizi aradım, açan olmadı. Telefonlarını alamamislardir bir saate burda olurlar diye düşündüm. Saatler geçti, hava aydınlandi siz hala yoksunuz. Bu işte bir terslik var diye düşündük. Babamlar evinizin yolunu tuttu ama beni goturmediler. Umarım düşündüğüm şey olmamıştır diye dua ederek haber vermelerini bekledim. Elektrik yok, her bir yerden ölüm haberleri, çığlıklar, yağmur derken ortalık mahşer yeri gibiydi. Binanızın çöktüğünü öğrendim onlara birşey olmamıştır diye düşünerek sizi çıkarmalarını bekledim. Sizin ölme ihtimaliniz yok gibiydi benim gözümde. O kadar hayalimiz varken, o kadar erken gidemezdiniz. Aradan iki gün geçti. Babam aradı ağlamaktan konuşamıyordu sadece öldü öldü diye hickiriyordu. Siz ölmüştünüz. Daha doğrusu benim çocukluğum, benim en kıymetlilerim, ablam, kardeşim.. gitmişti. Ben o gün hastaneye gidip ölüm belgenizi aldım, cenazenize katıldım. Haftaya burdayız demiştiniz, yedi ay oldu sesinizi duymuyorum. Sizin şuan cennette çok mutlu melekler olduğunuzu biliyorum, eğer beni görüyorsanız bana kızıyorsunuzdur bunu da tahmin edebiliyorum. Artık benim iki tane balım, meleğim var. Yokluğunuza asla alışamadım, alisamam da. Hala kapı çaldığında aynı aptal heyecanla koşuyorum, camın önünde kırmızı arabayı görmeyi bekliyorum. Sanki gelebilirmişsiniz gibi. Her canın sıkıldığında ara derdiniz, sanki açma ihtimaliniz varmış gibi her gün sizi arıyor görebilecekmissiniz gibi mesajlar atıyorum. Siz benim canımsıniz hep de öyle kalacaksınız. Sizi hiçbir zaman unutmicam. Arkamdan kocaman iyikiler bıraktım sayenizde. Tek istediğim sesinizi unutmamak ve bir gün size koptugumuz yerden sarilabilmek. "Sağ salim".

Duman dinleyip de sevdiğine "BAL" diyen insanın kıymetini bilin.

"Düşünsene Kaan Tangöze'nin balısın, Kaan Boşnak'ın bebeğisin, Çağan Şengül'ün küçüğüsün, Tuğkan'ın küçük civcivisin." Eminim biri beni bu kadar güzel sevemeyecek.. :')

İnsanı kötü anıları değil iyi anıları ağlatır çünkü o anı birdaha yaşamayacağını bilirsin... #Vaveyla# Canım bal... Abim Adam...

Göz yaşları içinde dinlemenin tadı bir başka.

Herkes Ahu gibi sevilmek istiyor ama kimse Kaanını Ahu kadar sevmeyi denemiyor ne yazık...

Duman grubu ikinci albümü “Belki Alışman Lazım”’ı çıkardığı zaman Kemancı Bar’da bir tanıtım konseri yapılmasında karar kılınmış. Grubun dönemin popüler mekanlarından biri olan Kemancı Bar’da ilk defa sahne alacağı gecenin sabahında Kaan ve Ahu kavga etmişler. Ama yine de bu kavganın sonucunda konsere gelmeme ihtimalini aklının ucuna bile getirmeyen Kaan Tangöze’nin gözleri tüm gece boyunca Ahu’yu aramış. Bilerek, Ahu’nun gönlünü almak için o güne kadar Ahu için yazdığı tüm şarkıları arka arkaya söylemiş. Kaan’ın tam “Bal” şarkısını söylediği sırada kulise haber gelmiş. Kırgınlık sebebiyle kalabalığın arkasından Ahu’nun kendisini izlediğini düşünen Kaan’a konser sırasında hiçbir şey söylenmemiş ve konser bitimi beklenmiş. Ahu Paşakay, o gece Kaan, Bal’ı seslendirirken dolabın demirlerine kendini bağlamış ve kendini asmış, intihar etmişti.Kaan Tangöze için Ahu’ya yazdığı şarkılar arasında en önemlisi “Bal”’dı. Ahu’yla ilişkileri boyunca birbirlerine hep “Balım” diye hitap etmişler. Bunun da üstüne tam o şarkıyı seslendirirken Ahu’nun sessizce sonsuz bir yolculuğa çıkması Kaan’ı mahvetmiş. Kaan Tangöze, Kemancı Bar’da Ahu affetsin diye seslendirdiği Bal şarkısını bir daha seslendirmemeye ant içti. İlk defa bir iki yıl önce, Açıkhava Tiyatrosu’nda seyircilerin yoğun ısrarı ve Bal diye tempo tutmasının üzerine, seyirciye arkasını dönen Kaan, gökyüzüne kollarını açarak ve ağlayarak şarkıyı son defa söyledi.

19 Aralık 2022 'nin 13. 45 inde yazıyorum... Kendimden bile çok sevdiğim, ailem yüzünden kavuşamadığım; maddi sıkıntılar nedeniyle ayda bir yüz yüze görüşme fırsatımızın olduğu ve ne olursa olsun birbirimize olan sevgimizin hiç eksilmediği o güzel kadına ( herşeyime ) hediye ediyorum bu güzel şarkıyı... Maalesef lanet korona yüzünden 13 Nisan gecesi kaybettim kendisini.😥 Kendisiyle birlikte beni de götürdü bu dünyadan. Sadece fiziken yaşıyorum. Yaşadığımı hissedemiyorum. Onsuz hep keskelerim oldu bu hayatta. O yüzden keşke dememek için sevdiklerinizin kıymetini bilin. Sağlıcakla kalın. Saygı ve sevgiyle ....

Yeni tanıştığımız günlerin içindeydik 1 hafta olmuş ya da olmamıştı. O günlerde bırak onu öpmeyi heyecandan elini tutup doğru düzgün sarılamıyordum bile. Akşamına Duman konseri vardı beraber gitmek için sözleşmiş akşam üzeri buluşmuştuk her zamanki gibi yine bekletmiş geç kalmıştı. Konserden önce konuştuğumuzda bir şarkı seçelim demiştik duman ikimizin de dinlediği bir sanatçı değildi. Ne şarkılarına ne şarkıların hikayelerini biliyorduk. Ben de nedenini bilmediğim şekilde bu şarkıyı seçmiştim oda tamam dedi. Konser başladığında alanın biraz daha dışında kalan kayaların olduğu denize bakan yere oturmuş usul usul müzik dinliyorduk. Neredeyse konser bitmek üzereydi ama duman bizim seçtiğimiz şarkıyı hala söylememişti oysa en popüler olan şarkısı idi nedenini bilmiyorduk ama söylememişti ve ikimizde o şarkı çaldığında öpüşeğimizi biliyorduk. Duman konserin son şarkısını söylemişti. Gülümseyip söylemedi dedim gülümseyip olsun demiş ve Öpmüştü beni. Aylar geçti biz ayrıldık şarkının hikayesini öğrendim tabi 2002 yılından beri hiç bir konserinde söylemiyormuş o gün en mutlu günümde bile aslında bizden olmaması gerektiğini kader usul usul fısıldadımışta ben/ biz duymamışız. Seni çok özlüyorum kıvırcığım duygusal ve fiziksel olarak ne denli benden uzak olsanda seni çok seviyorum huzurla gülümseye devam et. Seninle geçen her anıma şükürler olsun.

"Meleğimsin" Dersin "Balımsın" Dersin "Senden Daha Güzeli" Yok Dersin Onun için "Her Şeyi Yakmayı" göze alırsın Ondan Başka Hiçbir şeyin "Manası Yoktur" Dersin "Rüyanda Görsen İnanamazsın" Haykırırsın onu sevdiğini "Elleri Ellerine" Değsin İstersin Ama o "İyi de Banane" der ya işte o zaman... "Haberin Yok Ölüyorum" Demek Kalır Geriye Şimdi "Sor Bana Pişman mıyım?"

Ve bu şarkıyı asla canlı dinleyemeyecek olmamız...

İyi şarkıların kötü hatıralara ihtiyacı vardır...

Bu şarkıyı hep özel birine armağan etmek isterdim, oldu da. Hayatımın aşkını bulduğumu düşündüğüm birine bu şarkıyı armağan ettim, öyle basit bir şarkı değil bu şarkı. Öyle özeldi ki benim için onun dışında kimseye bal diyemiyorum bu şarkıyı da o gittikten sonra dinleyemedim bir daha. Güvensizlikler, hayal kırıklıkları oldu hep, ikimiz de aşkı bulamayacak kadar küçüktük belki de. Bitirdi beni, ne kimseye güvenim ne de sevgim kaldı. Büyük hayal kırıklıkları bendeki tüm duygulari sömürüp götürdü. 30 Aralık bugün, geçen yıl bu vakitlerde birlikteydik. Can yakar bu şarkı, öyle basit birine vermemenizi, gerçekten hayatınızın aşkı olan birine armağan etmenizi tavsiye ediyorum. Canlı kalan tek yanımsın demiş Kaan Tangöze, canlı kalan tek yanı gidince yaşayabilir mi bir insan?

Şu yorumlardaki insanlar tanışsa hiç bitmeyen dostluklar kurulabileceğine yemin edebilirim gördüğüm 5 yorumdan 4ünü beğeniyorum

Ahu' nun şansını, hayat kıskandı:)

Bu şarkı... Şarkının yorumları... Hepsi insanın canını acıtıyor.

Bundan 6 yıl önce. Annemgille birlikte köye gitmiştik. Orda da annemin ilk okul arkadaşı gibi birşeyi vardı. Kadınla annem sohbet ederken bende oyun oynuyordum yanıma bir çocuk gelmişti adı Göktuğ'ydu benle aynı yaştaydı . Oturup oyun oynamıştık eğlenmiştik falan. Çok güzel günlerdi. Diğer bir arkadaşım vardı onunla arkadaşlığımız daha eskiydi taa bebekken bile birlikteydik onunla . Üçümüz hep birlikte oyunlar oynuyorduk. Göktuğ'nun anne tarafı Ankaralı olduğu için Ankara'ya dönmüşlerdi onlar. Ama her sene hep geliyorlardı oyunlar oynuyoduk. Eğleniyoduk, üçümüzün arası büyümemize rağmen hiç açılmamişti. Başka arkadaşlarımızda olmuştu onlarla küsmüştük ama biz ayrılmamıştık. Küçüktük ama arkadaşlığın kardeşliğın ne demek olduğunu çok iyi biliyorduk. Ağlasakta birlikte ağlıyorduk. Kardeştik. İlk futbolumu onlarla oynamıştım. En sevdiğim şarkıyı onlarla dinlemiştim... 2022 yazında tekrar buluşmuştuk. Göktuğ sarı saçlı, kehribar gözlüydü. Gözleri bal gibiydi, benim balım... Her yaz olduğu gibi Göktuğ'lar Ankara'ya anne tarafının yanına gitmişlerdi. Göktuğ çok bela çeken biriydi. İki kez kaza geçirmişti ama durumu ölecek kadar olmamıştı hiçbir zaman ve alıştığımız için hep dalga geçiyorduk. Doğum günüm gelmişti yan yana olamasakta mesajla herşey halloluyordu. Doğum günümü ilk Göktuğ kutlamıştı. 28 Ağustos 2022 içim çok garip bir his vardı uyuyamamiştim. Gece saat 01:17 diğer arkadaşımdan mesaj geldi Göktuğ kaza geçirmiş diye bende ona hiçbirşey olmaz ya falan diye dalga geçmiştim. Arkadaşım durumu ciddiymiş falan diyince korkmuştum. Mesajlar atmıştım aramıśtım ulaşabilmek için herşeyi denemiştim.Ama nafileydi dönmüyordu mesajlara aramalara. Saat 03:47 aynı arkadaşım babasıyla konuşuyor ve Göktuğ'nun ölüm haberi geliyor. Arkadaşım bana yazıyor. Bir mesaj herşeyi değiştiren, hayatımı resmen altüst eden tek bir mesaj. "Göktuğ ölmüş" 12 satırdan tek nefesimi kesen kısım. 2 kelime 11 harf...Canım yanmıştı. Kıyameti kopartmak ağlamak bağırmak çağırmak istiyordum. Ama tek bir kelime bile dökülmüyo dudaklarımdan. O saatte takılı kalıyorum . O gecede takılı kalıyorum. O 11 harfte takılı kalıyorum... Tek tek göz yaşları yanağımı ıslatıyor , bir tane nefes bile alamıyorum. Sanki biri boğazımı sıkıyor gibiydi... Sabaha kadar oturuyorum balkonda sessiz sedasız. Gün doğuyor boğazım yanıyor kalbim parçalanıyor... Haber yayılıyor, ablam geliyor yanıma bakıyor bana gözler kan çanağı ,bir gecede bitmiş tükenmiş ben... Korkuyo ablam konuşmuyorum, kıyameti koparmıyorum, bağırmıyorum, çığırmıyorum... O gün o balkondan ayrılmıyorum canım yanıyor... Göktuğ'nun annesi arıyor bizimkileri Ankara'ya cenazeye götürcez. Geliyorlar bizi almaya. Diğer arkadaşımda yanımda ama tek kelime konuşmuyoruz sanki aramızda ki halatı tutan kişi Göktuğ'ymuş da o da gidince ipler kopmuş gibiydi. Yol boyu konuşmuyoruz, ağlayamıyoruz bile. Geliyoruz Ankara'ya evde ki odasına gidiyorum tek başıma elimde telefon o lanet haberi aldığımdan beri Göktuğ'nun en sevdiği şarkı çalıyor. Duman-Bal... yatıyorum yatağına belki 1 saat falan geçiyor. Toprağa nakledilcek...Canım yanıyor hiçbirşey diyemiyorum. Ankara/Çankaya mezarlığına gömülücek...Kazılı mezara bakıyorum boş boş... Etraf kıyamet günü gibi. Kimse kimseyi sakinleştiremiyor. Koyuyorlar o daracık alana Göktuğ'yu... Klostrofobisi var demek istiyorum koymayın onu o dar yere demek istiyorum ama diyemiyorum. İlk toprak atılıyor üstüne...O haberden beri sessiz sedasız olan ben çığlık çığlığa kalıyorum... Canım yanıyo, ağlıyorum. Sanki her toprakta kalbime bir bıcak giriyormuş da kalbimi yarıyormuş gibi oluyor...Herkes gidiyor bir ben kalıyorum... Gidemiyorum yanından... Bütün anılarımızı tekrar tekrar anlatıyorum... Geri dönüyorum eve... O arkadaşımla göz göze gelmek dısı hicbir şekilde konuşmuyoruz... Saat 21:00 gibi tekrara gidiyorum Göktuğ'nun yanına toprağını seviyorum. Ama daha ağlayamıyorum. Göktuğ hep gülmemi isterdi biliyorum...Memleketime geri dönüyorum... Hiçbir şey olmamış gibi, sanki benim çocukluğum ölmemiş gibi, sanki benim balım gitmemiş gibi dayanmaya çalışıyorum... Toparlanamıyorum tabi... Bugün 31/07/2023 aradan 11 ay 3 gün geçti... O günden sonra asla bu şarkıyı dinlemedim. İlk defa bugün dinliyorum...Unuttuğumu sanmasın diye...Birşey fark ettim bugün. Kağan Ahuyu kaybettiği gün bırakıyor bu şarkıyı söylemeyi bende Göktuğ'yu kaybettiğini kabullendikten sonra bırakıyorum dinlemeyi... Hep kaybedişlerle dolu bu şarkı. Siz siz olun kimseye bu şarkıyı sevdirmeyin, hediye etmeyin. Çünkü bu sarkı kavuşmaların değil kaybedişlerin şarkısı...

Peki bizim Türk milletinin Kaan'ın acısını bilmesine rağmen neredeyse her konserde 'Bal' diye bağırması..

Ahu'su ölmüş Kaan gibiyim, Tek fark ; sen dünyadan değil kalbimden çekip gittin....

duman dinleyen insan her zaman kalitelidir

ah bal... benim için çok değerli bir şarkı ve mutlu da olsam mutsuz da olsam dinlerim her dinleyişimde de ağlarım. canım bal'ım her zaman yanımda kal.💚

Leyla'sı ölmüş Mecnun, Ahusu ölmüs Kaan, Delibalı ölmüş Füsun ve kendi içimde öldürmeye çalıştığım Balım...

Dumanın bal şarkısını söylerken Ahu'nun intihar ettiğini öğrendiğimden beri bunun etkisinden çıkamıyorum

Aşkım sen benim canımsın Kanıma karışmış kanın Söyle kimlerden kaçarsın Boşuna durmadan ağlarsın Yavrum sen benim balımsın Tadına alışmış canım Aaah güzel kuşum gir kanıma Ben zaten sarhoşum Nerdesin... sevgilim... Söyle nerdesin bal Artık benlesin bal Artık sen benim canımsın Canlı kalan tek yanımsın Artık sen benim canımsın Canlı kalan tek yanımsın Nerdesin... Söyle nerdesin bal Artık benlesin bal Söyle nerdesin bal Artık benlesin bal

“ Yolun düşsün bu şarkıya,beni hatırla.Birini vazgeçmeye mecbur bırakmanın sızısını bir ömür yaşa “

Bu şarkıyı hâlâ dinleyenlerin olması çok hoş bi' durum.

"Sonra aramıza şehirler girecek, hiç karşılaşmayacağız. Tesadüfler bile bir araya getiremeyecek. Sonra belki birimiz öleceğiz, diğerimiz hiç bilmeyecek..."

“Beni bir gün unutacaksan, bir gün bırakıp gideceksen, boşuna yorma derdi; boş yere mağaramdan çıkarma beni. Alışkanlıklarımı özellikle yalnızlığa alışkanlığımı kaybettirme boşuna” Oğuz Atay - Tutunamayanlar

Bu onun en sevdiği şarkıydı, bana "balım" der dururdu çok hoşuma giderdi, bir ara "balım çok güzel bir sevgi sözcüğü" demiştim o da bana "şarkısıda güzel" demişti, üzerine beni balım diye sevmesi eklenince daha büyük bir anlam ifade etmeye başlamıştı, birkaç hafta önce ayrıldık ve beni bu şarkıyla bıraktı. Spotify playlistimde tesadüfen benim sevdiğim şarkı, onunla şarkımız ve onun en sevdiği şarkı olan bu şarkı vardı üst üste gelmiş, dinlerken ister istemez aklıma geliyordu. Bu yorumu asla görmeyecek belki ama neredesin bal?

_"İnsanlar, insanların içinde, insana hasret yaşarlar."_ *- Özdemir asaf*

_"Ahu için son bir kez"_ 🦋

ikimizin sarkısıydı... sen simdi yüksek sesle dinleme cocuklarımız uyanır..🌹

Ne senden öncesi Ne senden sonrası … Ayrılık aman, ölümden yaman Geçmiyor zaman, geçmiyor Ne anam babam ne en hoş hatıram Yetmiyor, canım, yetmiyor … Ben sende tutuklu kaldım Kendi hayatımdan çaldım Yedi cihan dolandım Bana mısın demiyor

cok canimi yakiyor artik bu sarki..

Bu şarkı çıkalı 19 yıl olmuş., ben şu an dinlemeye cesaret edebildim. Bu şarkı bir kadına yazıldı, o kadın sevdiği adam bu şarkıyı ona okurken intihar etti. Adam yıkıldı hayata küstü. O adam bu şarkıyı son bir kez söyledi ve ağladı, sevdiği kadın için ağladı, o sahneye göz yaşlarını akıttı, kalbini oraya gömdü. İşte ben bu kadar duygu, bu kadar hüzün ve bu kadar sevgi barındıran bir şarkıyı rastgele bir zaman adını ve hikayesini duydum diye açıp dinlemedim, dinlemek istemedim. Bugün bu şarkıyı açtım, gözümde bir damla yaş ile. Bugün bu şarkıyı dinledim, gözümden bir damla yaş daha düştü. Hani bazen derler ya olayı yaşamasan bile onu yaşamış gibi hissedersin diye, işte bende öyle hissediyorum şu an. Eminim bu şarkıya bu anlamları yüklemeden rastgele herkesin dilinde diye açmış olsaydım, bu şarkı benim için sadece kaanın ölen sevgilisine söylediği son şarkı olur du. Ama şimdi çok farklı, çook...

I like every piece made by these guys who deeply touch everyone anyway

Yıllar geçiyor öyle ya da böyle. Ben 4 yıldır bu şarkıdayım. Her defasında olmayacak bir hayale kendimi kaptırıp gidiyorum. Veda edememek içimi o kadar yakıyor ki. Çok güzelleşmissin arada profiline bakar çıkarım. 2020 Ekim ayından bu yana ruhsuz kalan bu beden daha ne kadar dayancak. Sadece özlüyorum..

Kabul edelim sene değil 2021 2030 dahi olsa youtubeye duman diye aratıp dumanın 1 şarkısını dinledikten sonra diğer şarkılarını da dinleyeceğiz...

Arama yerine "Duman - Bal" yazdıysak, Allah bizim belamızı çoktan vermiştir.

uzun zaman sonra ilk defa kendimi mutlu hissetmiştim, ilk defa o güzel hislerim tekrardan canlanmıştı. bal’ım derdi o an tamam derdim ya. herkesin bir hikayesi vardır ya hani bir şarkıda benim de hikayem bu şarkı. ve hayatım boyunca anlamını sözlerini iliklerime kadar hissedeceğim tek şarkı. gökyüzüne bakıp “nerdesin bal” diye bağıracağım. ne hislerimi kontrol edebildim ne de bu aptal kalbi.

7 yıl geçti sensiz bugün kaza günü yine aynı bunaltıcı biz temmuz günü. En sevdiğin grubu dinleyerek seni anıyor gibi hissediyorum. Sanki senin için dinliyorum . Senin için artık üzülmüyorum çünkü iyi bir yerde olduğuna eminim ben kendime üzülüyorum. Aferim sana çocuk hayallerinin peşinden koştuğun için hiç kızmadım sana dedim ya sensizlik çok zor sadece... Bu dünyada ki en güzel his senin ablan olmaktı. Seni çok seviyorum Çağatay....

Benim Ahum da Canım da Bal’ımda Annem 2 yıldır kanserle savaş veriyoruz bu sefer mutlu son olsun istiyoruz ... 09.09.2019 Annem artık bir melek ... “Hayat çok garip bundan tam 10 ay önce attım bugun canım ‘’BABAM’’ıda akciğer kanserinden kaybettim içine nasıl atmış ise ‘’ANNEM’’in sevgisini bu bu kadar dayanabilmiş 10 ayda hem ANNEM hem BABAM melek oldu arkadaşlar sevdiklerinizle güzel zaman geçirin ne olacağı belli olmuyor kırmayın kimseyi en ufak şey bile aklınıza geliyor giden inanın gelmiyor kalan ise hergün ölüyor ...” “BABAM”da artık bir melek .... 13.07.2020 Bir kızım oldu ve Annemin ismi ile yaşıyor 🙂

Duman dinleyen birinin Balı iseniz Dünya’daki en şanslı insanlardan birisinizdir o kişinin değerini bilin🖤

Instagram'da bir tweet görüp'te geldim. Şarkıyı ilk defa dinliyorum (duman şarkılarını bazılarını biliyorum tabikidee) tweeti okuyup sonra şarkıyı dinleyince baya etkilendim

canlı kalan tek yanımsın'

Kimsenin Bal'ı olmadan göçücez bu diyarlardan..

İnşallah komşular da severek dinliyordur

yeni albümden sonra döndüm yine buraya

Eski erkek arkadaşım ilk yıllarımızda beni duman konserine götürmüştü ben nereye gittiğimizi bile bilmiyordum bir kaç gün önce dumanı ne kadar sevdiğimi konserine gitmek istediğimi söylemiştim sohbet ederken, onunla yaşadığım en güzel anılardan biri, unutmadım bazı anılar unutulmaz hep hatırlanır bugün onun doğum günü.. Artık ayrı ülkelerdeyiz ve de ayrıldık bu şarkı eski günlerin hatırına benden ona gelsin.. söyle nerdesin bal?

“Bal” diye sevmek özeldir. Duman dinleyen bilir...

Üç harf,11 milyon gözyaşı... "BAL"...

22yıl beni sevgisiyle büyütüp herkesten her şeyden sakınıp bugünlerime getiren biriciğime… enkazında 6 gün çırpındım kimselere sesimi duyuramadım, seni canlı çıkaramadım beni affet nolursun bi 22 yılım daha olsaydı seninle yine sana doyamazdım yine ayağıma taş değse senin yokluğun kalbime batacaktı oralarda kavuşmak ümidiyle.. seni çok özlüyorum dünyalar güzelim 06.02

Lise dönemimi duman grubu ile geçirdiğimden gururluyum

Kaan Tangöze bile benden az dinlemiştir.

Hayatınıza aldığınız insana bu şarkıyı adıyacak kadar fazla sevdiyseniz eğer illaki birgün oturup günlerce ağlamanıza sebep olabiliyorlar. Tek bir insanı gerçekten sevdim belki o da beni sevmiştir ama bi süre sonra birbirimize karşı saygımızı yitirdik zamanla kavgalar arttı soğuduk,uzaklaştık ve en sonunda ayrıldık aylar sonra tekrar konuşmaya başladık. Olgunlaştığımızı fark ettik yeniden denemeye karar verdik, herşey buradan sonra başladı ilk zamanlar herşey peri masalı gibiydi ama yine zaman geçtikçe benden soğudu uzaklaştı ilgi vermek zor geldi normal sohbet bile edemez olduk sürekli kavga ediyorduk. Ben çözmeye çalıştım ağladım bağırdım çağırdım hiçbirşey işe yaramadı mesajlarımıza bakmadık konuşmadık ama yine de kopamadık birbirimizden.. Bir akşam oturup düşündüm biz neden başaramadık diye çünkü o çok gurur yaptı haksız olsa da kabul etmedi sürekli trip atıp benim gönlünü almamı bekledi, bende aynı şekilde beni anlamasını saçma triplerimi bile çekmesini sürekli ilgilenmesini istedim olmayınca daha da çok kavga ettik tabi. Belki de çok güzel giden bi ilişkiyi böyle çoluk çocuk hareketlerimizle bozduk, sıfırdan tanışmayı herşeyi baştan yaşamayı çok isterdim aynı hataları yapmamayı aynı kavgaları etmemeyi. Ama tabiki mümkün değil.. Onu kendimden çok seviyorum, o benim balım minik bebeğim. Herşey daha güzel olabilirdi belki ama olsun sevdiğim bizim kaderimiz böyleymiş. Hayatıma iyi ki girdin. Bu yorumu okuyanlar için söylemek istiyorum eğer birini gerçekten seviyorsanız küs uyumayın uyutmayın, ilişkinize üçüncü kişileri sokmadan saçma tripler yapmadan masumca sevin birbirinizi. Ölüm var lütfen kıymet bilin, yanınızdayken onu mutlu edip değer verin kaybedince öyle bi boşluğa düşüyorsunuz ki ölümden beter ediyor insanı. Yapmayın…

"Yıldızlara ulaşamıyorsun diye onları mı suçlarsın? Aksine, onları öyle de seversin." Benim yıldızım kaymış olabilir ama senin Balın hala bozulmadı ve bozulmayacak Yıldızım. Bu kalp senden başkasına atarsa eğer, yazıklar olsun bana. Bu gökyüzü bize göre değil. Sonsuza dek hoşçakal Yıldız güzeli... ⭐

“balım” derdim, “balım” derdi şimdi söyle,nerdesin bal?

her ağladığımda daha çok ağlamak için buradayım

Hikayeyi ogrendikten sonra ... Şarkı daha anlamlı geliyo..... Her açtığımda hüngür hüngür ağlayarak dimliyroum.... Kim bilir Kaan abi ne haldedir, belki gizlice dinleyip ağlıyodur... Değerini bilin sevdiklerinizin

önceden olmayan aşk acım için dinlerdim, sonra balımın tek "bal"ı ben olmadığımı öğrendiğimde gece ağlarken dinledim, sonra intiharı düşünürken dinledim, şimdi her şey boş geliyor. Ağlamaya değecek kadar güzel bir hayatım olmadı ki, kaygılanacağım bir gelecek mi bekliyor beni? Hiç sanmıyorum

şey gibi, söyle nerdesin kısmına kadar Ahu'nun varolduğunu sanıyor ama söyle nerdesin kısmını söylerken Ahu'nun artık olmadığını öğreniyor. o kadar çaresiz söylüyor, o kadar hüzünlü...

Belkide günlerdir hiç aklına bile gelmediğiniz biri için her gece ağlamak çok kötü bi duygu

Ne böyle senle ne de sensiz Yazık yaşanmıyor çaresiz Ne bir arada ne de ayrı Olmak imkansız hiç sebepsiz Ne hayallerle ümitlerle Mutlu olmaktı dileğimiz Suçlu ne sensin ne de benim Şimdi sensizim sen de bensiz Suçlama boş yere kendini bal istediğin zaman telafi edersin yaptıklarını benim artık anlatacak gücüm kalmadı genel olarak çok yoruldum 1 aydır neredeyse kendime dahi gelemiyorum sağlık sorunlarımdan dolayı ama yinede iyiyim merak etme toparlanıyorum yanımda olamasanda kalbimdeki sen toparlanmama yardımcı oluyor teşekkür ederim her şey için izin ver birazcıkta dinleyen taraf ben olayım anlatan taraf sen iyi geceler balım tatlı rüyalar :)

bu şarkıyı dinlerken aklına gelir miyim bilmem ama ben her dinlediğimde sen aklımdaydın ve bugün bu şarkıyı son kez dinliyorum mutluluklar bal..

_söyle neredesin bal?_

Keşke dinazor olsaydım bu günleri görmeseydim

Sevdiğime karlar düşmüş, gitmenin sancısı yüreğimi pare pare ediyor. Ölümün serin esintisi tenimde dakikalar geçtikçe ürkekçe esmeye başlamış, vedalar.. Ah şu katran karası şekilsiz vedalar. Nefes aldırmıyor. Ruhuma mıh gibi sarmaşıklarını sarıyor. Sevgilim, parmak uçlarından avuç içlerine kadar rabbime emanet ettiğim sevdam, sevmenin ağırlığı ruhumu üşütüyor. Vedalara sığmıyor, gökyüzünü ev belleyemiyorum. Titrek camların pervazları yoları gözlemekten sonhabara döndü . Sevgilim, gönülçelen göz bebeğim artık yorgunum. Bir sokak lambası altında yalnızım, zira kavuşamıyoruz artık. Sevgilim, mecnunum sevmenin ağırlığı altında mürekkebi acı ninnilerle dolmuş kalemimi bırakıyorum, hoşçakal Kardelen çiçeğinin mecnunu. Dilerim vedalar, gönül sohbeti yıkık dökük olan kalplerimize, mısralar bir olan ruhlarımıza, türküler dilimize pelesenk vurmuş sevda yüküne selam ile gelir..

kaan tangöze'nin ahu'yu sevdiği gibi sevilmek isterdim.

"Yarın çok geç olabilir" bu cümleyi asla aklınızdan çıkarmayın

20 Aralık 2022 Yazmak istedim çünkü bu şarkının beni ne kadar büyülediğini o dahil hiç kimse bilmiycek. Bazi tecrübelerden sonra (aşk, sevgi sandığımız tecrübelerden) o kadar umutsuzken karşına birinin çıkması ve bu dünyanın da gerçekten yaşanılabilir bir yer olduğunu anlıyor insan… ben hiç kimse için şunu yapmam dediğin hayat sana neleri yaptırır maalesef. Bi gecenin vakti 2:40 artık kendini anlatacak kimse bulamadığın için bu kadar çaresiz hissediyorsun. Sadece sesini duyamamanın acısını tarif etmek bile zor gelir insana o kadar boş ve bi o kadarda özlem dolu yanım… Sevginizi beli etmeyi ve onun peşinden gitmeyi asla bırakmayın:) ne kadar da zor olsa.

Un chef d’œuvre rien à dire

O gökyüzünde bekler Kaan'ını. Kaan gökyüzüne bakıp haykırır aşkını.

"Bal" kelimesinin laneti söylediğin kişiyi kaybetmektir. Bunu bile bile söylemekse acının göbeğine oturup Kaan Tangöze dinlemekle aynı şey..

lise 9. sınıfta bir kıza tutulmuştum ve ilk sevgilim olmuştu ve ilk sevdiğim kız olmuştu kendisi o zamanlarda da ağır duman fanıyım ahu abla ile kaan abinin muhabbetini biliyorum kızada balım diyordum oda bunu duyup hep tebessüm ederdi gel zaman git zaman o kız benim ailem gibi birşey olmuştu her türlü zor zamanımda yanımda oldu ameliyat olup futbolu bırakmak zorunda kaldığım zaman çok destek oldu bir an olsun benle görüşmeyi kesmedi her saat başı aramıştı ben uyuduğum da annemle falan irtibat halinde oluyordu ve geçtiğimiz 3 hafta önce gereksiz sebeplerden dolayı ayrıldık ve onu hâlâ daha çok seviyorum emin olabilirsin beyza seni unutuncaya kadar hiçbir kızın ne elini tutucam ne de göz göze gelicem seni seviyorum balım...

Git gide azaliyorsun içimde. Eskiden daha çok özlerdim seni, gözlerim dolardı hatırladıkça. Unutuyor muyum, alışıyor muyum bilmiyorum. Kirgin da değilim artık. Kızgınlığım yalnızca kendime. Ne vardi da böyle çok sevdim sanki seni. Hiç kurmasaydim o hayalleri, silip atsaydım bendeki resimlerini. Sen her "gidiyorum" dediğinde, bu kadar küçük düşürmeseydim kendimi. Ama bu sefer farkli. Git gide azallyorsun içimde. Sahiden unutuyor muyum, uyutuyor muyum yüreğimi bilmiyorum. Bildiğin bir șey varsa, yalnızca yüzünü unutmaktan korkuyorum. Gel diye yazmıyorum bunları sana. Sadece seni böylesine çok sevmem neyine yetmedi onu merak ediyorum. Bunca acıyı çekmeme rağmen, sana hiç dokunmayacak olmam yakıyor canımı. "Ama bir başkası, bunların hic birini yaşamadığı halde sana sahip olacak..

Herkesin bir Ahu'su vardır. Ben kimsenin Ahu'su olamadım.

Bu şarkıyı çok seviyorsun diye 10 bin yorumda ismini aradım

Sana balım demenin verdiği gururla sensizliğe giden yolun gurursuzluğunu aynı anda yaşıyorum. seni çok seviyorum Bal'ım

bu yorumu yazarken sen mışıl mışıl uyuyorsun belkide rüyalara dalmışsın ben uyuyamadım seni düşündüm şuan sabah 6 notumuza birlikte koyduğumuz şarkıyı dinliyorum şuan ne kadar iç içe olsakta dünya ve hayat asla net değil şuan birbirimizi dünyalar kadar seviyor olabiliriz ama gelecekte ne olacağı bilinmez belki başka dunyalarin insanları oluruz belki birimiz birimize ihanet eder belki gitmek zorunda kalırız belkide biri bu net olmayan olamayan hayattan ayrılmak zorunda kalir ama unutmaki seninle çok güzel zamanlar geçirdim hem fiziksel hemde duygusal olarak hep yanında oldum öyle olarak devam edeceğim her ne olursa olsun bana ne yaparsan yap benim balımsın birtanem uyurken bal dinle demiştin seni düşünmekten uyuyamadım özür dilerim seni seviyorum sevmeyede devam edeceğim söz veriyorum balım

Dumanın solisti kaan tangöze 2002 yılında bir bar konserine gider. Konser öncesi 6 yıllık türkiye güzeli sevgilisi ahu ile kavga etmiştir kaanın hiç bir konserini kaçırmayan ahu, o gece konsere gelmemiştir kaanın gözleri tüm gece ahuyu arar ve onu affetmesi için ona yazdığı tüm şarkıları ard arda okumaya başlar Ah, haberin yok ölüyorum, köprüaltı, senin gibi... kaanın bal şarkısını seslendirdiği sırada ahunun kendisini odasında asarak intihar etiği haberi gelir kaan o günden sonra 15 gün boyunca evden çıkmaz ahunun intihar etiği evi ateşe verir ve bir daha asla bal şarkısını seslendirmez. Bir gün bir açık hava konserinde seyircinin 'Bal' diye tempo tutmasının ardından, kaan seyirciye arkasını dönerek gökyüzünü işaret eder ve son kez bal şarkısını seslendirir. Arkasından"haberin yok ölüyorum"parçasını da seslendirerek acısını bölüştu

Bal sadece bir kişi için dinlenir... Anlatan anlar beni

Bana bal dedin ya en sevdiğim şarkım oldu. Hep dinliyorum, dinledikçe aklıma geliyorsun ve sen benim aklıma geldikçe yüzümde bir tebessüm oluşuyor. Seninle konuşmak stresimi azaltıyor. Sana bu kadar bağlanmak beni korkutuyor. Belki şuan bu şarkıyı sende dinliyorsun benimle canım. Her günüm seninle geçme dileğiyle. Balın.

Bu şarkıyı dinlemeyeceğime söz vermiştim dayanamadım yine geldim yorum atacağına emindim görüp Canım yansın istemiyordum bizden olsun isterdim bizden olmadı birtanem tüm ilklerim sevginin ta kendisi sendin ama ben seni affedemedim seni affedemediğim için kendimi hiç affedemedim yıllar geçse bile üstünden bal şarkısını benim için dinleyeceğini kimseye balım diyemeyecek kadar çok sevmeyeceğini benimde dinleyeceyince aklıma sen geliceğini biliyorum artık hayatında yokum hayatımda yoksun ama sana gelen belalar bana gelsin mutlulukların hepsi senin olsun.3000 kez teşekkür ediyorum ve her şey için 3000 kez de özür dilerim. Nasip değilmiş artık olmayacağız

Benim için artık Duman'ın Bal şarkısını söylemesi kadar imkansızsın. Bu beni biraz üzüyor ama halledicem...

Bir insanı balım diye sevmek özeldir. Severek ayrılmak zordur... Sen benim balımsın ve her zaman öyle kalacaksın. Bana çok şey kattın, çok şey öğrettin. Seninle olan her saniye mutlu, huzur doluydu. Ayrıldıktan sonra bu şarkıyı bir daha açıp dinlemem demiştin. Olurda bir gün açar dinler ve bu yorumu görürsen her şey için teşekkkür ederim. Kendine çok iyi bak balımm...

Tarih 21.01.2023 onun doğum gününü ilk ben kutlamıştım. Sanal arkadaşlığımız çok iyi gidiyordu. Sınıfımdaki arkadaşlarım onu kendi arkadasiymis gibi benimseyip sosyal medyadan konuşuyorlardı. Ailemizin bir parçası gibiydi hatta. Sanaldan arkadaşlık fazla sürmez diyorlardı diye sürekli hırs ediyorduk birbirimize. Bir gün seni ömrümün sonuna kadar sevicem demisti. Ben biliyordum onu işte, dediğini yapardı. Balım derdim ona. Çünkü onu değerli hissettirecek tek kişi benmişim gibi hissediyordum. Herşey mükemmel ilerliyordu. Ta ki o vahşet güne kadar. Takvimler 06.02.2023'ü gösteriyordu. Antep, Urfa, Adıyaman,Osmaniye ve daha fazlası... O gece korkunç bir rüyaya uyanmıştık. Bize birşey olmamıştı.Evimize birşey olmamıştı lakin benim iki tane evim vardı. Balımın evi vardı. Sadece Adana'da olduğunu zannetmiştim depremin. İlk gün zaten telefonla ulaşım zordu. Sürekli mesaj attım, bakmadı. Aradım ama açmıyordu... Meğersem enkaz altında yatiyormus guzelimin ölü bedeni... Balım, bitanem, bak yine burdayım. Yine şarkımızdayım. Sen gittin ama şarkıların hâlâ benimle. Seni çok özledim balım, çok özledim...

Sanırım duman aşıkları olarak yıllar sonra da yine soluğu burada alacağız.

bu şarkıyı beraber dinlemek yerine tek başıma ağlarken dinlediğim için seni asla affetmicem çocuk...

Duman dinleyen kız seni seviyorum demez onun yerine "balım" diye hitap eder balım demenin özel olduğunu bilir ve herkese kolay kolay balım denilmiyceğinin farkındadır..