"On na pewno nie kochał (życia). On z dużym wysiłkiem je kontynuował" - ojciec wypowiedział się najdobitniej!

Bardzo smutna historia... Pani Zofio, Panie Zdzisławie i Panie Tomaszu, odpoczywajcie w pokoju.

Ludzie wrażliwi mają pod górkę w życiu i to, co komuś wydaje się normalne, dla takiej osoby może być potężnym cierpieniem. Czy był tchórzem? Może w pewien sposób, choć targnięcie się na własne życie wymaga z drugiej strony ogromnej odwagi. Niech spoczywa w pokoju.

Niestety, trudno zrozumieć osobę chorą na depresję zdrowemu człowiekowi...

Do końca życia miał swój charakter i był sobą. Szacunek dla niego.

Znowu Wigilia i znów to oglądam. R.I.P Tomku.

Pani Katarzyna w ogole nie bierze pod uwagę faktu, że Tomasz najprawdopodobniej miał depresję - a wtedy nawet "normalne sytuacje, które spotykają każdego człowieka i normalny człowiek umie sobie z nimi poradzić" czy nawet poranny prysznic wydają się czasem nie do przejścia, bo człowiek nie ma ochoty żyć dalej. "Miał dobre życie, tak uważam" - wiec nie miał prawa być nieszczęśliwym sam ze sobą. Smutne jest to, że jako ex-przyjaciółka teraz w tak pogardliwy sposób się o nim wypowiada - o chorej bliskiej kiedyś osobie.

Wow, oglądam sobie ten film znowu i cały czas szokuje mnie, jak mało zrozumienia dla problemów ludzkich ma pani koleżanka. Ja rozumiem, ludzie z depresją i dziwacy potrafią być męczący, ale nie usłyszałem w czasie tego wywiadu od niej ani jednego pozytywnego słowa na temat Tomasza Beksińskiego. Dziwne!

Tragizm sytuacji - ojciec oczekujacy nieuniknionego.

mrocznosc z Ojca przeszla na Syna , tylko mocniej. Obie postaci sa tragiczne. Cos niesamowitego.....

Tomek bardzo mnie uwrażliwił i ukształtował moje spojrzenie na muzykę. Zawsze będę Go kochał. Zawsze będę o Nim pamiętał. Odpoczywaj w spokoju Przyjacielu.

Ludzie którym los zaoszczędził strasznych chorób psychicznych w tym depresji nie mogą zrozumieć chorych ludzi i nic do nich dociera. Oni wierzą tylko w choroby fizyczne a psychiczne uznają za fanaberie tak jak ta dziewczyna.To tak ja by np. mieć pretensje do niewidomego ,że nie widzi i winić go za to albo jeszcze wyśmiewać tak jak powszechnie postępuje wobec osób z problemami psychicznymi.

Widać , że chorego na depresję mogą zrozumieć tylko inne osoby chore. Widać ,że ta pani i inni nie mają pojęcia jakie co niewyobrażalne cierpienie. To zaburzenie w funkcjonowaniu mózgu ,przyczyną jest nie znana. Są tylko hipotezy

Nadwrażliwy, a przez to nieszczęśliwy człowiek z osobowością artysty, choć nie sensu stricto. Często tacy ludzie wydają się być narcystyczni i egoistyczni, są nierzadko zgorzkniali oraz rozgoryczeni szarą rzeczywistością, gdyż patrzą na nią przez pryzmat swojej wyobraźni, nie spoglądając na to, co nas otacza chłodnym i realistycznym okiem. Ale trzeba pamiętać, że mimo swojej nadwrażliwości miewał momenty, kiedy był wesoły i potrafił cieszyć się życiem. Niestety, to, co wydaje się marną drobnostką dla jednych, dla takich jak on są często gwoździem do trumny. Szkoda, że doszedł do wniosku, że jego nadwrażliwość i niedostosowanie do realiów świata jest tak paraliżujące, że musi skończyć ze sobą. No i to zrobił, czy słusznie? Chyba nie do końca, bo z pomocą odpowiedniego psychoterapeuty może udałoby się mu pogodzić z takim światem, jakim on jest, i żyłby po prostu dalej.

Pan Tomasz miał minusy ,a kto ich nie ma?miał swoje dziwactwa ,a kto ich nie ma?Dla mnie był wrażliwcem, cudownie mówił o muzyce ,dziś już nie ma takich dziennikarzy muzycznych .Widać było że się męczy żyjąc.

20:25 Wyjawił sedno: brak w jego życiu szczęśliwej miłości - był nieszczęśliwy - i to była przyczyna. Tylko z miłością to tak jest, że dopiero jak zaczynasz ją dawać innym ludziom, to dopiero zaczynasz ją dostrzegać w około, choć powoli, ale to się rozpędza z czasem i prowadzi do szczęścia. On chciał tylko brać, ale nie wiedział że aby otrzymywać trzeba dawać i tu był błąd.

Dokładnie tak jak u mnie. Nie mam już znajomych, przyjaciół, kolegów. Jestem wycofany w wielkim strachu o wszystko. Przykre to jest.

I jeszcze One Last Goodbye, Anathemy w jednej z końcowych scen... shit, nie pasował do świata i bardzo, go to "uwierało", ale gust muzyczny miał doskonały.

Tuż po śmierci pana Ryszarda Riedla wypowiadali się róźni ludzie i jeden powiedział coś "Tak, Ryszard zmarł - a co wyobraża Pan sobie,że udzielałby niedługo wywiadu w kolorowym piśmie na harleyu? Można przekornie powiedzieć,że zmarł,żeby takich wywiadów nie udzielać . A pan Tomasz , odszedł też symbolicznie tuż przed wielką falą obłudy pseudogwiazd muzycznych i innych celebrytów, tego komercyjnego szlamu wylewjącego się zewsząd .Obaj byli prawdziwi aż do szpiku kości i nikt ich już nie zastąpi.

piekło ludzi nadwrażliwych to ciągłe życie i udowadnianie sobie i innym celowości jego kontynuacji pomimo ogromnego bólu i wysiłku jakie temu towarzyszy... Co trzyma ich przy życiu? ta odrobina światła, która pozwala uwierzyć, że są w odpowiednim miejscu, że są w ogóle i mogą trwać w swojej opowieści nie zatracając w tym siebie. Jeśli światło staje się nikłe lub gaśnie przestaje ich już cokolwiek trzymać w świecie, który stał się obojętny i nieczuły na ich głos i Wołanie, odchodzą w poczuciu pustki, której nie są już w stanie zapełnić sobą.

Wpadła mi dziś do głowy taka myśl, ze jednak największy wpływ na rozwój człowieka mają rodzice. W momencie w którym rodzice są wybitnie inteligentnymi ludźmi, rozumiejącymi bezsens świata wydarzającego się tu i teraz, otwarcie mówiącymi o tym, nadmiernie analizującymi wszystkie zaistniałe okoliczności i sytuacje, jak młody człowiek może ukształtować swoją inteligencje emocjonalna w sposób bardziej odporny na trudy codzienności w tak skrajnie rozbudowanej emocjonalnie rodzinie. Uważam ze w przypadku Tomka jego niedostosowanie społeczne i brak relatywnej oceny sytuacji w dużej mierze jest wina błędów wychowawczych. Uważam nawet ze ludzie o postawie życiowej takiej jak miał Z. Beksiński nie powinni mieć dzieci , myśle ze Zdzisław właśnie to czuł. Czul piętno swojej twórczości w swoim życiu rodzinnym.

Pan Gajewski mówi, że Tomek żył jak postać z filmu, która wyszła do realnego życia. Rozumiem, że jest to jakaś próba "ugryzienia" jego postaci, moim zdaniem jednak nieprawdziwa. Beksiński miał realne prace - tłumacza, prezentera, felietonisty, był w tych profesjach szanowany i zarabial dobrze. To nie był niezaradny dzieciak, z książki pana Weissa wiemy że o tłumaczenia się bił, bywał też wobec współpracowników władczy. Pan Gajewski mówi, że Tomek żył zamknięty w czterech ścianach, po czym w tym samym zdaniu dodaje, że wychodzil na obiad i do pracy w radiu. No sory, ale to jest chleb powszedni wielu singli, praca, obiad, dom i tak w kółko. Dziś, w dobie samotnosci i uzależnień od internetu Beksiński w porównaniu był królem życia. Wiemy też z książki Weissa, że miał sporo jak na rzekomego samotnika i dziwaka przyjaciół, że się często z nimi spotykal, że jeździł na koncerty. No to nie był gość, który leżał całymi dniami na kanapie w depresyjnym stuporze. Natomiast z pewnością miał swój filmowo-muzyczny świat i zabierał go wszędzie ze sobą w swojej głowie. Ale nie był raczej postacią odrealnioną, dziś wielu młodych ze smartfonami pewnie jest dalej od życia niż osoba, która na przełomie ustrojów wykrawała swoją karierę bądź co bądź. Tak więc refleksja pana Gajewskiego jest moim zdaniem nietrafna.

Dobrze, że teraz mamy większą świadomość w zakresie choroby jaką jest depresja.

Tomek był inteligentny niestety nie mógł znaleźć sobie kobiety, która by odpowiadała jego oczekiwaniom. Na jednym z filmów, kiedy włączał Walkmana powiedział, że może kiedyś w końcu z kimś będę wyjeżdżał..to było bardzo smutne. Był po prosty samotny...miał wszystko, poza miłością drugiej osoby.

"nie fuck, tylko fakt" uwielbiam ich humor. RIP Zdzisław i Tomek

Tomku byłeś wielki.Pamietamy o tobie .Twoi Fani.

17:55 najlepsza solówka Anathemy ever! Dla chcących Anathema- One last goodbye

Jak Tomek odebrał sobie życie miałam 18 lat, teraz mam 41 czyli dokładnie tyle ile miał gdy zakończył swój żywot. Na pewno był wrażliwcem, natomiast po latach zastanawiam się czy nie żył na tyle w swojej wlasnej iluzji że żadna kobieta nie sprostałaby jego oczekiwaniom-o czym też mówiła Kasia z Fading Colours. Jego matka oddala wszystko, całe swoje życie by być u boku Zdzisława i byś matką, być może takiej kobiety oczekiwał Tomek. Aż trudno uwierzyć, że tyle lat minelo. Pamiętam jak 26 grudnia 1999 w Trójce podali informacje, że Tomek nie żyje....

Lubię wracać myślami do osoby młodego Beksińskiego co jakiś czas (o ile słowo lubię pasuje w obliczu tragedii rodziny). Zauważyłam że przez pryzmat wieku i doświadczeń zupełnie inaczej postrzegam jego osobę. Nie jestem medykiem ale (choć to bez większego znaczenia teraz) nie raz kusiłam się o stawianie diagnozy. Wg mnie mogły to być zaburzenia narcystyczne co bardzo gra mi z tym jak został wychowany w dzieciństwie (miał wiele owszem, ale nie dostał zbyt wiele czułości zwłaszcza ze strony ojca) , kontakty rodzicielskie, stosunek jego do terapii (w filmie jeśli nie była to fikcja oczywiście były pokazane tak próby samobójcze jak i stosunek do leczenia) , stosunek do kinematografii ( chodzi mi o idealizacje- w filmach wszystko takie proste, wszystko kończy się happy endem wszyscy/wszystko są idealni etc.), nie mówiąc o próbach samobójczych, nadmiernym skupianiu się na swoim "ego" ("ranisz wszystkich i ani razu nie pomyślisz o nas"; próba być może atencji poprzez chęć bycia duszą towarzystwa), czy intelekcie (często przecież to osoby wydolne intelektualnie , ambitne to też infantylne (?) jeśli chodzi o sferę emocjonalną) . Co by to nie było to parę rzeczy trzeba przyznać. Nie można mu odmówić intelektu świetnych tłumaczeń i kultowych audycji. Być może wychowywał się w ciężkiej atmosferze , miał większą wrażliwość. Ale nie zmienia to faktu że był dorosły i choć czasy były inne miał na to wpływ . Nie posądzałbym też wypowiedzi jego przyjaciółki za płytką wszak każdy kij ma dwa końce i wiele w tym było racji . Ale ojciec jego zdanie postawa i reakcja stosunek będzie dla mnie zawsze zagadkowa... Pozdrawiam wszystkich którym udało się przeczytać do końca ;)

W końcu jakaś ludzka jakość - dzięki!

My heart broke for him at the end, no parent should experience the pain of a child dying before them, as self centered as he appears in his other videos, I think at that moment when entering his son’s apartment he realized he truly felt alone in the world and then five years later some punk murdered him, the whole family was tragically lost, I pray and hope that they are at peace and joyful again

Tak jak patrzę i czytam .. to każdy z nas ma podobny problem ..... Przerażające i smutne ..

okrutnie smutny dokument, ale "ciesze" sie, ze obejrzałam..

Niesamowite jest to, że ten dokument był nagrywany w dłuższej perspektywie czasu. Od nastrojów wesołych do depresyjnych. Tomek miał oczywiście komputer i na nim też pisał, choć zaprzeczał. Kończę czytać książkę Weissa, ciekawe informacje się tam wyłaniają. Film i muzyka nadawały sens jego życiu, ale prawdziwe życie to ludzie i prawdziwe relacje między nimi, on żył we własnym świecie oderwany często od rzeczywistości. Taka sytuacja: Tomek w wieku 40 lat odwożony przez mamę i tatę na dworzec w celu wyjazdu do Londynu ze znajomymi, mama prosi, żeby oni się zaopiekowali Tomkiem (bardzo już dojrzałym człowiekiem świetnie posługującym się językiem angielskim). Po śmierci Tomka ojciec mówi, jak zjadł pozostałe pół gara chińszczyzny, bo syn nagotował i nie zdążył zjeść, smaczne było. Wiele sytuacji obnażających, że Tomek nigdy nie dorósł, normalnie rodzice dwudziestokilkulatków pozwalają dorosnąć i odejść dzieciom. Przez długie lata sponsorowali mu życie, o nic się nie musiał zamartwiać. Myślę, że pod koniec był w głębokiej depresji, pomimo rozmów z kilkoma terapeutami, nikt nie potrafił pomóc. Takie stany jednak się leczy, wielu osobom mówił, że ze sobą skończy, wołał o pomoc, czy na pewno chciał umrzeć, czy zwrócić po raz kolejny na siebie uwagę. Taka uzdolniona rodzina, brak następców... nieodżałowana strata.

Ta kobieta od 4 minuty. Ją wkurwiła śmierć Tomasza, a mnie wkurwiła jej irytująca osoba. No ja pierdole. "Każdy normalny by sobie poradził, "miał dobre życie", skoro dla niej dobrobyt to wszystko, wokół czego kręci się życie, to mam ochotę zaklaskać głową o kant stołu. Nie ma to jak oceniać jednego człowieka, który był bardzo specyficzny i jak widać nad wyraz wrażliwy, przez pryzmat całego społeczeństwa. Tak, większość by sobie poradziła i toczyłaby dalej swoje nieszczęśliwe życie, ale on sobie nie poradził. Co więcej przez to dla mnie nie jest tchórzem, trzeba mieć naprawdę wiele odwagi, by odebrać sobie życie. Zastanówcie się nad tym.

Kolejna bardzio ciekawa wypowiedz Tomasza. Chyba najwazniejsza i kluczowa, cytuje "Jezeli ja mam znowu wyjsc z tej swojej skorupy, wystawic te reke na zewnatrz i od razu mi ja obetna, mi sie nie chce, ja sie boje". Rozumiem to. Rozumiem to miejsce w zyciu w ktorym znalazl sie Tomek Beksinski. Sam doswiadczyle troche takiej sytuacji. To jest problem czlowieka ktory jest jeszcze dzieckiem i ktory jest zbyt delikatny na to zeby byc doroslym. I nie chodzi tutaj o artystyczna wrazliwosc Tomasza. Tu chodzi o zatrzymaniu sie na etapie dziecka. To male dziecko jest wystraszone gdy mama zostawi go samego w przedskszkolu, bez jej matczynej "ochrony". To narmalne dla malego dziecka. Jednak wraz z dorastaniem, dziecko zamienia sie w doroslego, w taki sposob, ze potrafi radziec sobie z trudniejszymi sytuacjami. No chyba ze zatrzyma sie na etapie dziecka - wtedy dla takiej osoby, ten troche brutalny i szary swiat, z byle powodu go rani. I jeszcze w przypadku Tomka, widze tutaj blad pychy - w ktorym jego dziewczyna musi byc idealna z jego wyobrazeniami - inaczej "nie nadaje sie". Swiadczy to o zyciu Tomka w kolorowym swiecie bajkowych wyobrazen, wtedy normalny swiat jest szary i nieatrakcyjny (w porownaniu do bajki). Sytuacja Tomka jest troche taka jakby przez lata zyc pod skrzydlami mamusi jedzac ciastka i nagle musiec ciezko orac w polu na kromke chleba. Taki "pieszczuch" tego nie wytrzyma, tego przejscia od bajki to ciezkiego realu. Tomek nie potrafil wlasnie tego przeskoczyuc Jesli nie zanudzilem, to polecam bajke "Piotrus Pan" - sa tam dwie glowne postacie. Zyjacy w bajkowym swiecie Piotrus Pan oraz realista i naturszczyk, twardo stapajacy po ziemi, Kapitan Hak. Tomasz byl Piotrusiem Pan. Ja natomiast, w swoim zyciu, przeszedlem transformacje i stalem sie Kapitanem Hakiem. Dlatego zyje. Pozdrawiam.

Warto obejrzec ten dokument!!!

Nie miałem okazji słuchać audycji T. Beksińskiego. Niestety. Ale nadrabiam tym co zostało wrzucone na YT. Naprawdę świetny i niesamowity człowiek. Tyle nowych "starych" zespołów dzięki niemu odkryłem. Dziękuję!

oglądam to po raz kolejny i czuję ze moj los bedzie podobny, z drugiej strony nie mam jaj zeby prosic o pomoc.

24:12-dokument trwa tyle czasu. Łączy się to z datą Jego śmierci...

Przeraża mnie to jak bardzo się z nim utożsamiam.

Coś było w Tobie takiego...pociągającego. Miałeś w swojej osobowości, w swoim głosie taki magnes, który przyciągał, nie tylko romantyków. Nie dane mi było Ciebie słuchać kiedyś żył, na szczęście (Ech, Tomku, te komputery, ta technika! Wiem, urodziłeś się o sto lat za wcześnie) jest internet, dzięki któremu możemy odsłuchać sobie w dowolnej kolejności Twoich audycji. Też jestem trochę takim romantykiem, nie nadążam za tym, co jest dziś "ważne", sam nie chcę nadążać, tęsknię za przeszłością, kiedy wszystko było prostsze, kiedy byliśmy młodzi a priorytetem nie był pieniądz...Brakuje mi Ciebie...Do usłyszenia. Do zobaczenia?...

Dogadalibysmy sie Tomku... Jestem brunetka...nie paląca...prawie jak wampir... Siedze po nocach tworząc... Kochajaca glebie... Podporządkowuje się...Nie lubię small talkow. Byłby match jak nic. ...'normalni ludzie byliby w stanie poradzić Sobie'...Ludzie nie są w stanie ogarnąć psychiki nadwydajnych. Nadwydajny widzi i czuje o wiele więcej.

Dead Can Dance,Clan of Xymox,Bauhaus i wiele innych.To nas uksztaltowalo muzycznie na zawsze.Przynajmniej mnie.

Dzięki Niemu zacząłem słuchać Sisters of Mercy, The Cure i Anathemy ('One Last Goodbye', które pojawia się w filmie, nadal należy do moich ukochanych utworów). Dziękuję Mu za to. Ale nie potrafię i nie chcę zrozumieć jego postawy. Zgadzam się z wokalistką Fading Colours, kiedy mówi o Nim, że zrobił głupią rzecz. Są dziesiątki, może setki tysięcy ludzi, z którymi życie obeszło się znacznie gorzej. Z drugiej strony jednak żaden z nas nie siedział w Jego skórze. Każdy ma inny, swój własny próg wrażliwości. Brak miłości zabija tak samo jak morderca w zaułku, tylko wolniej.

Świetny dokument.

Matka zmarła nagle na tętniaka, syn popełnił samobójstwo a wcześniej przeżył katastrofę lotniczą, ojca zamordował bestialsko syn człowieka , który robił u nich remonty.

Obraz Tomka pokazany w filmie to jakaś fikcja w porównaniu z tym jak bo widzę w tutaj. W filmie poazany był jako jakiś psychopata, człowiek niepoczytalny

Tomek się dosadnie wypowiedział o tych znajomych w jednym z felietonów (dostępne w necie). Bardzo się obrazila, jak ktoś na to zwrócił uwagę. Jechali po nim jak po łysej kobyle i szlag go trafiał.

żyjemy tak jak umiemy , bycie potrafi boleć i to mocno

Możliwe, że w tamtych czasach wciąż jeszcze za mało mówiło się o tym, że choroby psychiczne są ciężkie i śmiertelne tak samo jak te fizyczne, być może nawet rodzice padli ofiarą tego, że ta świadomość wówczas nie była aż tak powszechna, a wizyty u psychiatry były gorsze niż sama choroba ze względu na konsekwencje społeczne. Nie wiem czy to była depresja, borderline czy coś innego, ale problem z psychiką był ewidentny i skończył się tak, jak wiele tego typu nieleczonych, a na pewno terapia i leki wiele by zmieniły.

Na zawsze pozostaniesz inspiracja. R. I. P.

Krótko i na temat. Ciekawy film.

...mial inna duszę...inny rodzaj ,,czlowieka"...🖤

Proponuję nie określać tego co kogo czyni szczęśliwym lub nieszczęśliwym bo to bardzo subiektywne. Stop amatorskiej psychoanalizie :) zapalcie lepiej świeczkę albo się pomódlcie lub pomedytujcie [*] rip

Jaki był taki był, gdyby był żaden to nikt by dzisiaj go nie wspominał. Przeciętniacy nie mają biografii.

Fajną muzę puszczał, słuchałem i nagrywałem. Zajebisty miał głos.

"tysiące, miliony" deklarują że chciały by być tak jak on, tylko że on nie chciał już być sobą....

Bardzo nieszczesliwi ludzie.

Doskonale Ciebie rozumiem, Tomku.

Jeśli Tomek spotykał na swojej drodze tylko takie wredne baby jak pani z nagrania to nie dziwię się, że miał problem ze stworzeniem stałego związku...

03:30 - niby "przyjaciółka, a równocześnie osoba, która w ogóle człowieka nie rozumiała i - z tej wypowiedzi wynika - zupełnie nie znała!

Tęsknię za nim.

Kiedyś w Programie 3 Polskiego Radia można było przesłuchać cała płytę jakiegoś zespołu . Dzisiaj puszczą jeden singiel i w kolko puszczają do znudzenia.Beksinski miał najnowsze płyty znanych kapel dużo opowiadał o muzyce był zamknięty na nowe nurty muzyczne Hip-hop , Rap . Ciekawe czy dzisiaj prowadził by vloga na KZfaq albo w Radiu zapowiadał zespół który ma ileś milionów odsłon na KZfaq

Panie Danielu może kiedyś opublikuje Pan więcej materiałów nagranych przy okazji tworzenia tego dokumentu? Byłaby to super sprawa dla fanów Tomka.

kibicowałem tomkowi ,rodzinie do samego końca,czar nosferatu przechodzil na mnie-spoczywaj w spokoju-byles jednym z najlepszych nauczycieli oprowadzających po meandrach muzyki ,filmow,zyciowych aspektach padolu ziemskiego-niezapomnem cie do końca mych dni

Счастлиый человек это тот человек который найдет настоящую любовь. Томаш Ты лучший и Я рос на твоих программах . Смерть это просто другая жизнь . Ты лучший .

Doskonale Go rozumiem...

Gowno , a nie optymistyczne przeslanie. Nieslusznie zrobili z Tomasza niedacznika i wariota. On przeciez osiagał sukcesy zawodowe. Charyzmatyczny radiowiec,ceniony tlumacz literatury angielskiej,znawca muzyki rockowej., felietonista. Osobnik o wysokiej inteligencji. Rozumiał w lot wszystko o czym mowi muzyka. Mozna z nim bylo rozmawiac bez slow wymienijac utwory. Zszargano pamięć o nieprzecietnej osobowosci

Inteligentny zawsze tęskniący

Nieszczęśliwa miłość moim zdaniem miała wpływ na jego smierć🤌 nie podoba mi się wypowiedz tej jego samozwańczej „ przyjaciółki” 😉 Moim zdaniem ta „pani” jest totalnie pozbawiona wszelkich emocji🤌 zamiast wspominać jakieś dobre chwile z nim spędzone to odrazu złe się o nim wypowiada, nazywa go 🤌 mówi ze nie był w jej typie, że ona nie lubi chudych, ze jak go pierwszym raz zobaczyła to była „rozczarowana” Ps. Winny się tylko…

"chciałbym być jak wy, tak łatwo być rozbawionym" cobain.

It would so wonderful to have english subtitles with this archive

Bardzo mądry ojciec, to jest właśnie to co syn chciałby usłyszeć.

Dużo ostatnio myślę o Tomku. Może nawet za dużo...

Nikt kto ma odrobinę inteligencji w sobie nie musi znosić ucisku.....

To już 22 lata, też piątek [*]

Swiat, ktory byl , sie zdarzyl i w tych czasach sie dzial ( po prostu byl). Moze to ma znaczenie,co o nim myslicie,ale byc moze nie. let it go. RIP Tomek, Tomku...Lokatorze....RIP....

Ten film jest tak straszliwie smutny, że trudno go obejrzeć :(

Najwyższa inteligencja nie zadowoli się niedoskonałością.

2021 wciaz tutaj...

Moim zdaniem przeskalowanie tego materiału nie było potrzebne, ewidentnie widać utratę jakości. Posiadam ten dokument dzięki Studiu Everest i oryginalnie w 4:3 wygląda najlepiej. Ten format obrazu to taki ślad tamtych czasów. Mimo to dziękuję Panie Danielu za publikację w znacznie lepszej jakości niż dotychczas na KZfaq.

Zyl i odszedl jak chcial muzyke ktora puszczal w audycjach to klasa

Dzięki

Nie dawno minęło 20 lat,a pamiętam ten dzień jak wczoraj.Coś ty zrobił Beksa?

Wydaje się,że był nadwrażliwym,z tysiącem kompleksów facetem,a raczej wiecznym chłopcem bawiącym się w teatr i kreującym świat własnej wyobraźni, niemogącym znaleźć miejsca dla siebie,zagubionym i pełnym zwątpienia.

Żył i umarł po swojemu. Czy to takie złe?

Z tego co widziałem po jego minach i sposobie zachowania to gość miał silną depresję i tyle. Ojciec pewnie zrobił wszystko by mu pomóc w tym stanie, ale najwidoczniej nie chciał pomocy. Taki sposób życia, ciągłe siedzenie w domu brak sportu ruchu nie prowadzi do niczego dobrego. Gdyby się trochę podleczył i ogarnął to mógłby mieć każdą skoro tylko o miłość chodziło.

Dzięki Tomkowi odkryłam wspaniała muzykę ...

Tu pasuje tylko jedno słowo - "DEPRESJA" - wówczas życie spotykało się z nią, lecz w mniejszej świadomości niż obecnie. Ludzie wrażliwi, są bardziej na nią nieodporni!

Film ma długość 24:12, podejrzane

Ludzie, ktorzy nie rozumieja samobojstwa, niewiele rozumieja. Osobiscie za lepsza opcje uwazam klasztor. Samobojstwo profesjonalne.

miał jakiś w sobie nieuświadomiony konflikt, szkoda że nikt mu nie pomógł

Oglądałem jak miałem może z 17 lat, poza muzyką która mnie interesowała niewiele chyba rozumiałem. Oglądam kolejne 17 lat później i zaczyna mnie trochę przerażać. Rzeczywistość to taka bura suka z pustym spojrzeniem i papierami potwierdzającymi każde niezbyt optymistyczne przypuszczenie.

troche żałuję ze kiedy mozna było posłuchac Tomasza w radio,po prostu słuchałem rave i jakiegoś gówna z magnetofonu...wiem,ze jego audycje radiowe były mega popularne..szkoda,ale niestety depresja to choroba cywilizacyjna a u niego objawiła sie właśnie wtedy gdy z rodzina przenósł sie do Warszawy..

Nikt nie zauważył że w 21:26 pokazane są zwłoki Tomka palące się w krematorium? Jego ojciec miał szajbę na punkcie dokumentowania ważnych wydarzeń, kremację swojego syna również uwiecznił na video.

Rozumiem i popieram Jego stosunek do palaczy.

Mam podobne odczucia ale boje się śmierci

W tamtych czasach ludzie, którzy mieli problemy mentalne, byli napiętnowani. To był spadek po roSSyjskiej okupacji. Dlatego wielu nie szukało ratunku. Dzisiaj jest trochę lepiej. Jest większa świadomość.

Autodestrukcyjna osobowość borderline, dla mnie to oczywiste. Tacy ludzie często giną z własnej reki...