Wszystko skończone, możesz iść rozpaczać nie ma nad czym
Byliśmy razem ja i ty tak było, jak w teatrze
Między nami nic nie było, wspomnień nie ma żadnych.
Nic nie było prócz miłość, ale nam ją skradli.

Za dzień już nie spotkamy się więcej przecież,
Za tydzień zagubimy się w wielkim świecie,
Za miesiąc w sercu zgoją się rany,
A za rok - to śmieszne rok - wytrzymamy.
Znajdziemy sposób aby zły czas zabijać,
Nie będzie znów tak bardzo źle,
Lecz o jedno tylko proszę
Gdyby jakaś słabość nie dała mi przeczekać
I gdybym choć z daleka wołała wróć,
Nie wracaj już.

Inne będą nasze dni, adresy, telefony...
Kiedyś, po latach spotkasz mnie, idąc na przykład z żoną.
Kiedy się ukłonisz no to spojrzę uśmiechnięta,
Twoja żona spyta kto to powiesz: nie pamiętam.

Za dzień już nie spotkamy się więcej przecież,
Za tydzień zagubimy się w wielkim świecie,
Za miesiąc z sercu zgoją się rany,
A za rok - to śmieszne rok - wytrzymamy.
Znajdziemy sposób aby zły czas zabijać,
Nie będzie znów tak bardzo źle,
Lecz o jedno tylko proszę
Gdyby jakaś słabość nie dała mi przeczekać
I gdybym choć z daleka wołała wróć,
Nie wracaj już.
(sł. k. wolińska
muz. b. scott)