We Wrocławiu na oddziale ginekologii onkologicznej jest Poradnia zaburzeń prokreacji i leczenia endometriozy. Sama się zmagam z tą dolegliwością i przede mną pierwsza operacja . Cieszę się, że coraz częściej porusza się ten temat i uświadamia iż nie jest to jakaś fanaberia czy histeria a bardzo poważny problem wpływający na wiele obszarów funkcjonowania kobiety. Dziękuję za poruszenie tego tematu w tym miejscu i życzę wszystkiego dobrego 😊

proszę coś więcej na temat stanów zapalnych przy zębach przy Endometriozie

Bardzo potrzebny odcinek, przeczuwałam że może mnie to dotyczyć.

Wspaniała i jak potrzebna rozmowa!💚

Dziękuję

Dziękuję za ten ważny odcinek. Zmagam się od lat z endometriozą i wiem jak trudno o zrozumienie wśród otaczających nas ludzi. To nadal choroba widmo 😢 niestety. Musimy sobie radzić na co dzień, co jest wielkim wyzwaniem, by sprostać obowiązkom , zobowiązaniom służbowym i prywatnym. Liczę na to, że dzięki takim treścią, powoli coś się zmieni w świadomości społecznej. Ślicznie dziękuję raz jeszcze ❤

Dzięki ❤️

Hej, z nadzieją, że komuś sie przyda podzielę się metodą, która mi pomogła przy endometriozie 😊 Lekarze się śmieją, ale żaden nic lepszego mi nie doradził 😅 a tą metodę poleciła mi kobieta, która zajmuje się ziołolecznictwem itd: okłady z zielonej gliny 😊 Trzeba kupić zieloną glinę w proszku, zazwyczaj w każdej aptece można ją znaleźć. Kilka łyżek trzeba wymieszać z odrobiną wody żeby powstało kremowe błoto. Tym błotem trzeba obficie pokryć dół brzucha, na to gazy lub bandarz. Zeby dobrze się trzymało można przylepić plaster a na to polecam "babcine majtasy" takie pod pępek 😁 Z tym na brzuchu idziemy spać i robimy takie okłady co wieczór przez 2-3 tygodnie. Mi po tej metodzie torbiele zmniejszyły się o połowę, tak wykazało usg. Polecam spróbować i życzę zdrowia!

Kurcze a ja mam bardzo mieszane uczucia co do tego odcinka podcastu. Parę dni temu zupełnie przypadkiem stwierdzono u mnie endometriozę, dlatego zaczęłam zagłębiać się w temat - czytać, słuchać różnych wywiadów, dlatego też trafiłam tutaj. Miałam inne oczekiwania co do tego wywiadu, a jedyne co bardzo mnie ta rozmowa zdemotywowała, ogromnie przestraszyła i zupełnie odebrała nadzieje... Ale to tylko moje subiektywne odczucia.

Super wytłumaczone, do 40 roku życia chodziłam z tym świństwem. W końcu dzień przed operacją usunięcia macicy lekarz przy badaniu zobaczył endometriozę. Po prostu już wychodziła na zewnątrz. Całe wnętrze było zarośnięte. Skrobali laparoskopowo 4 godziny. Miałam niesamowite szczęście bo chociaż cały brzuch był zarośnięty to nie są uszkodzone żadne narządy. Mam tylko lekkie problemy z czuciem w przewodzie moczowym. Od dziecka czułam się ciągle zmęczona, nie miałam siły na wuefie, po prostu czułam się gorzej niż staruszka. Dopiero później zrozumiałam, że moje najróżniejsze dziwactwa fizyczne to była endometrioza. Badania były zawsze idealne. W końcu po ataku paniki lekarze wysłali mnie do psychiatry. Na szczęście w porę okazało się co to jest i operacja też się udała. Ale nadal mam te same objawy jak w dzieciństwie. Problemy z jelitam,i z ciągłym zmęczeniem, że snem, z oczyszczaniem się organizmu itd. Naturopatka wytłumaczyła mi, że mam blokadę w brzuchu dlatego energia nie może swobodnie przepływać i wielkie problemy z układem limfatycznym, z wchłanianiem i oczyszczaniem organizmu. Jestem chodzącym szambem. Ciężko mi było przejść przez szkołę a potem nie miałam szansy prowadzić normalnego życia np. mieć stałą pracę. Najgorsze było zawsze, że sama nie rozumiałam dlaczgo jestem inna , tym bardziej brak zrozumienia ze strony innych ludzi. "Taka młoda jak ty to powinna skakać po drzewach". Przepraszam małpą nie jestem. Wiem, że do końca życia będę musiała akceptować swoje ograniczenia. Dobrze,że wiem nareszcie co mi jest i nie szukam już natrętnie ani leku ani uleczenia. Dbam o zdrowie i nie daje się już zwariować.

💙

Męczę się z endometriozą już od dłuższego czasu. Miałam też zabieg w szpitalu medicover i teraz jest już dużo lepiej ale wiadomo, dbam o siebie, ćwiczę regularnie zgodnie z zaleceniami fizjoterapeuty i stale jestem na diecie przeciwzapalnej od dietetyka.

Dziewczyny, spróbujcie łagodnego pilatesu...

Jestem na siebie zła, bo bardzo rozregulowałam swoją gospodarkę hormonalną przez stosowanie antykoncepcji doustnej. W sumie po czasie okazuje się, że niepotrzebnie wydałam kupe kasy i zmarnowałam zdrowie. Teraz dopiero odkryłam diafragmę Caya i jakbym wiedziała wcześniej, to poprzestałabym na takim mechanicznym zabezpieczeniu, a nie truła się pigułkami

Mam nadzieję, że mój komentarz nie zostanie poczytany jako czepianie się. Ja se trochę popiszę, bo czuję się i sprowokowany i zobligowana. Podcast jest bardzo pożyteczny ale osobiście mam podwójny problem i może chociaż jedna osoba na całym świecie mnie zrozumie. Cierpię na tę chorobę ale nie jestem kobietą. W kontekście tej choroby mówi się o "kobietach" i "dziewczynkach" oraz nie rozpatrywanie tylko ich problemów, bo myślę, że nawet kobiety nie są takie same i nie mają samych dzidziusiów i penisów w głowach. Oczywiście tak nie myślę o kobietach. To patriarchalna wizja i niżej napiszę dlaczego sprowadzanie kobiet i osób z macicami do funkcji rozrodczych prowadzi w kontekście leczenia endometriozy. Samo użycie słowa osoba nic nie kosztuje, zdobycie wiedzy o osobach już zajmuje trochę czasu ale polecam. Kiedyś próbowałam szukać jakichś informacji, rad itp. ale niestety wszystko jest o kobietach i dla kobiet. Nie odnajduję się na forach i grupach. Ja jestem po prostu osobą z macicą. Nie mam tych samych problemów co kobiety. Nie martwię się tym, że nie będę mogła urodzić dzidziusia , wręcz cieszę się, że w ramach leczenia uwolniłam się od miesiączek i denerwuje mnie to, że jako największy problem przedstawia się brak płodności itp. Niestety nie znam nikogo w takiej samej sytuacji jak moja. Natomiast przez posiadanie macicy i bycie w "wieku reprodukcyjnym mam pewność, że jeśli choroba będzie zagrażać mojemu zdrowiu albo życiu to nikt nie będzie mnie leczył na NFZ. Możliwość usunięcia macicy, nawet przy mocnym wskazaniu (podobno u mnie fajnie by było ale się boją, więc mam jeść leki do menopauzy), a nawet zagrożeniu życia bez wielkiej kasy nie istnieje. Rozmawiałam z kobietami poszkodowanymi przez postrzeganie chorych przez pryzmat ich płodności. Miałam jedną operację na NFZ i pozwolę sobie stwierdzić, że bez kasy gówno robią, stwierdzili, że jest syf, cośtam dziubnęli i zaszyli, ale z tym rozmówczynie walczą za co dziękuję. Druga sprawa to to, że specjalista od endometriozy, dr. Maksym (odradzam, bo ciągle pyta czy chcę mieć dzieci i czuję się źle traktowana, bo jestem pacjentem na NFZ) powiedział mi, że on uważa, że fizjoterapia nic nie daje. Tym sposobem mam, np. "awarię" stawu krzyżowo-biodrowego, która powstała "bez powodu" i poważne obawy, że ma to związek z endometriozą... Nawet jeśli obawy nie potwierdzą się to doznaję kupy stresu i wydaję mnóstwo pieniędzy, żeby dojść co jest nie tak i usunąć dyskomfort (delikatnie mówiąc, bo penwego dnia po prostu nie mogłam się ruszać). Podobne obawy co do jelit (częściowo się potwierdziły ale głównie dokucza mi ibs, który mam zresztą od czasu operacji ale nikt nic nie wie) musiałam weryfikować własnym wysiłkiem i kosztem, bo refundowany specjalista ma to w nosie. Ogólnie dno jest totalne z leczeniem i rehabilitacją. Na Inflanckiej w Warszawie nikt mnie nie poinformował o tym co robić z bliznami, że trzeba te punkty "rehabilitować" i co robić dalej w kwestii sprawności itd. Jestem w super dobrej kondycji (pomimo, że endometrioza to jedna z 13 chorób na które cierpię) tylko dlatego, że stwierdziłam, że fajnie zacząć normalnie chodzić miesiąc po operacji i poszłam na pilates (oczywiście poszłam za wcześnie ale mam totalnie spieprzoną percepcję bólu i tolerancję na ból, jedyny lek przeciwbólowy jaki wzięłam w życiu to Ibuprom, ale nikt z własnej woli nie da mi wskazówek, np. Przy wypisywaniu ze szpitala, razem z zaleceniami jak dbać o rany?) i przez przypadek odkryłam jogę i pasję do ruchu ogólnie. W sumie wszystko wyszło mi na dobre, o ile sytuacja z krzyżem rozwiąże się pomyślnie, choroba nie będzie postepować, zrosty wpływać na zdrowie i nie dotkną mnie skutki uboczne brania leków, bo moja, zresztą podwójna i mało użyteczna, macica taka cenna, ale czuję się ogromnie wykluczona na wielu płaszczyznach i uprzedmiotowiona.

".... z nie wiadomych nam przyczyn" Wszystkie choroby mają swoje źródło w emocjach tzw pochodzenie psychosomatyczne, które to emocje możemy niestety tez dziedziczyć. Zachęcam sobie pogooglować "Endometrioza Totalna Biologia" Poniżej filmiki wyjaśniający psychosmatyczne powstawanie tzw chorób kobiecych m.in endo. kzfaq.info/get/bejne/pLVph9d0xJ2mcqM.html

Uzdrawiajmy psychikę, wyleczymy ciało. Nie oszukujmy się, choroba jest komunikatem duszy, co powinniśmy zmienić by odstąpić od toksycznych warunków życia. Poczytajcie o biologii totalnej - jakie konflikty wewnętrzne wywołują endometriozę. Wieloletnie pacjentki borykające się z endometriozą nie zmieniają środowiska życia (nieszanujący partner, dominujący rodzic, znieważanie, poniżanie, naruszanie granic, konflikt "gniazda"). Żadna farmakologia, operacje nie pomogą jeśli nie zdecydujemy się na psychoterapię i zmianę warunków funkcjonowania w życiu.

Dziękuję