La Ensoñación Excesiva

  Рет қаралды 45,164

Entiende Tu Mente

Entiende Tu Mente

6 жыл бұрын

¿Te ha gustado el podcast? ¡Pues nos encantaría recibir tu visita! ;)
Puedes encontrarnos en la web entiendetumente.info/
Allí puedes unirte a nuestra conocida zona premium: el CLUB ETM.
Cada mes sumamos al CLUB nuevos retos y podcast extra. Los retos son mini cursos, con entre 5 y 10 sesiones en audio, para ayudarte, paso a paso, a ganar en una habilidad determinada.
Uniéndote al club nos ayudas además a hacer sostenible este proyecto. Si ya estás dentro, allí nos vemos ;)

Пікірлер: 614
@johisguerrero3185
@johisguerrero3185 4 жыл бұрын
Toda la vida creí que era la única que padecía esto, no sabía siquiera que tenía nombre, con el paso del tiempo fantasear se vuelve insoportable.
@rachel-to2ii
@rachel-to2ii 4 жыл бұрын
Johis Guerrero no no lo eres quienes ponerte en contacto conmigo??
@valensanchez1755
@valensanchez1755 3 жыл бұрын
Tienes toda la razón, al principio es hasta divertido, pero, mientras más pasa el tiempo más imaginas, consume todo tu día, se vuelve insoportable pero aún así no puedes parar
@richardojeda3434
@richardojeda3434 3 жыл бұрын
@@rachel-to2ii yo también
@JoseRG619
@JoseRG619 3 жыл бұрын
Si y te vuelve conformista en tu día a día a mi me pasa por mi Déficit de atención.
@kokko9830
@kokko9830 3 жыл бұрын
x123465
@luiswilliamsrodriguez5292
@luiswilliamsrodriguez5292 4 ай бұрын
Yo padecí este problema durante 40 años .hoy en día ya lo he superado gracias al hábito mental llamado mindfulness que me mantiene concentrado todo el día en la percepción de los cinco sentidos más los dos sentidos internos de propiocepción e interocepción.
@EntiendeTuMente
@EntiendeTuMente 4 ай бұрын
¡Enhorabuena @luiswilliamsrodriguez5292 ! El mindfuldness es una gran herramienta. ¡Un abrazo!
@sirenyta76
@sirenyta76 5 жыл бұрын
Suban tecnicas , para lograr mantenerme en el mundo Real , y no perder mas tiempo
@tomnidhogg9272
@tomnidhogg9272 5 жыл бұрын
Tristemente la ensoñación excesiva no está catalogada como padecimiento, es más bien un síntoma, por lo que no hay tratamiento específico, pero cosas como el mindfulnes o la meditación podrían ayudarte ( obvio necesitan mucha práctica) también te recomiendo hablarlo con gente cercana y/o ir a terapia psicológica para explayarte mejor. No se si te sirva pero en mi experiencia trata de buscar algún hobbie que te mantenga distraída, respira bien ondo y trata de no pensar tanto, no hacer juicios ni inventar nada, cuando lleguen ideas o imagines cosas no les prestes atención, tan solo mira esa idea como algo temporal que viene y se va. Espero te ayude y recuerda que esto es un don de mentes creativas, saludos.
@sirenyta76
@sirenyta76 5 жыл бұрын
@@tomnidhogg9272 todo muy bien, solo que no es.controlable desde el punto en que , cuando caes en la cuenta ya estas soñando 1_no te das cuenta 2_ no sabes en que momento empieza 3_claro es cuando estas solo Pero no sabes , e que momento lo hace, en mi caso cuando yo me.Descubro , es por que ya estoy hablando sola y haciendo ademanes , con un monton de fantasias e la cabeza😑
@tomnidhogg9272
@tomnidhogg9272 5 жыл бұрын
@@sirenyta76 Te creo me pasa de toda la vida, cuando pequeño me decían niño ardilla, porque me encorbaba y movía las manos como un hámster comiendo una semilla, lo que no sabían era que estaba imaginando mil cosas sin control. Pero por eso te dije que se necesita práctica y cada vez que te des cuenta tan solo respira ondo y sigue con lo que estabas, sea algún deber o un hobbie como te dije. Y de verdad te recomiendo que vayas a una consulta psicológica, ahí le cuentas todo lo que sientes y piensas sin vergüenza, para que puedas sentirte mejor. Saludos 😋
@salomonvillalon1037
@salomonvillalon1037 3 жыл бұрын
@@tomnidhogg9272 yo data gueltas como perrillo persigiendo su cola
@gabrielkohen1115
@gabrielkohen1115 3 жыл бұрын
La ritalina
@marynovak7079
@marynovak7079 5 жыл бұрын
Lo tengo desde que tenía 9 años y ahora tengo 38. Ha evolucionado mi mundo de fantasía , pero la idea sigue la misma. Ahí tengo mi familia, pareja, amigos , vamos, una vida entera. Mi vida real es perfecta,pero la de fantasía me da un placer indescriptible e inmenso, además , sin ningún esfuerzo físico. Solo tengo que dirigir mi mente....
@eusebiodariogaibornavarro3639
@eusebiodariogaibornavarro3639 5 жыл бұрын
Mary Novak te comprendo totalmente, y me sorprende que a tu edad aún tengas ensoñaciones, sabes tenemos un grupo de Whatsapp donde compartimos estas experiencias y aprendemos de cada cosa, porque el tema aún sigue siendo poco conocido, por ejemplo este vídeo no expone 100% en que consisten las ensoñaciones, tampoco comparto eso de embarazo psicólogo, cuando los soñadores pueden distinguir perfectamente entre la realidad y la fantasía, bueno si te interesa formar parte del grupo aquí te dejo el link para que charlar por interno youtu.be/addme/CJv6wpiwMU4nnQWtCATBPyVG3HgU_Q
@johanagarciapsicologoneuro9420
@johanagarciapsicologoneuro9420 5 жыл бұрын
Hola saludos he estado leyendo diversos comentarios investigo sobre este tema también lo he padecido, me identifico con tu comentario me he formado en psicologia ..
@astro-h1250
@astro-h1250 5 ай бұрын
Quien como las mujeres, a pesar de tener eso tienes un mundo real perfecto o casi perfecto, una familia, pareja, amigos que te entienden. Si fueras hombre no creo que para nada tuvieras esa vida idílica
@Mara_Solo
@Mara_Solo 5 жыл бұрын
A mi me toma casi todo el día y ahora estoy empezando a dejar de funcionar yo incluso cambio mis gestos y mi personalidad durante las ensoñaciones y yo si he llegado a casarme y tener embarazos e hijos ya que las historias son tan largas que pude desarrollar una relación completamente. La realidad dejo de gustarme incluso mi familia
@lucyhant4233
@lucyhant4233 5 жыл бұрын
m.facebook.com/groups/373075199971918?ref=bookmarks
@smith5635
@smith5635 3 жыл бұрын
@@lucyhant4233 hola me puedo unir por fa?
@yayiyalinares4966
@yayiyalinares4966 9 ай бұрын
Yo estoy incluso casada y aún así lo hago ,fantaseo y me estimula eso más que mi vida real y mi propio esposo, imagino personajes con vidas interesantes y excitantes, sinceramente no siento que este bien y siento algo de culpa por no emfocarme en mi vida por fortuna no tengo hijos dirán que eso me ayudaría pero no lo creo soy capaz de seguir igual aun teniendo esas responsabilidades así que mejor me quedo así esto ya es un vicio
@astro-h1250
@astro-h1250 5 ай бұрын
​@@yayiyalinares4966que suerte tienes, la pasarás bien porque eres mujer, porque si fueras hombre no creo para nada con ese problema que la pases bien, porque la familia te presionaría que dejes de soñar y seas productivo, la pareja igual, que las cuentas no se pagan solas, que puedes soñar si, pero sin desatender la realidad, bueno pues a quien le toca le toca, suerte de las mujeres
@sevchenko
@sevchenko 14 күн бұрын
​@@yayiyalinares4966no deberias ni debes hacer eso y la culpa que sientes es lo correcto es tu mente diciendote que no lo sigas hsciendo o que lo. Controles
@mar.g1218
@mar.g1218 3 жыл бұрын
Lo hago desde niña y ya estoy muy madura para poder cambiar, tengo episodios en que hablo sola, camino, corro, hago gestos, aclaro esto lo hago cuando estoy totalmente sola y soy consciente que solo es fantasía, mi vida real es muy sola no tengo amigos,saber esto me pone triste.
@CarolinaRodriguezSalazar
@CarolinaRodriguezSalazar 10 ай бұрын
Me pasa parecido :( pero se puede poco a poco cambiar espero
@yayiyalinares4966
@yayiyalinares4966 9 ай бұрын
Yo también estoy grande y lo sigo teniendo no es un trastorno de adolescentes nada más
@lunita2284
@lunita2284 9 ай бұрын
Yo empecé a hacerlo desde los 5 años y no deje de hacerlo hasta los 25. Pude controlarlo y no sé muy bien como. Hoy con mis 39 años estoy yendo al psicologo y se lo he contado con mucha vergüenza pensando que era una tontería mía y resulta que en mi caso era la forma de tener una "realidad" diferente a la que tenia, que era una mierda de vida. Podía pasarme horas, horas y horas, todos los días, me sentía muy agusto en ese estado. Más no significaba que estando en ese ensueño todo era feliz, yo misma me creaba mis historias tristes al punto de llorar desconsoladamente o de reir a carcajadas, o cualquier sentimiento que yo quisiera crear acorde a la historia que me montara en la cabeza. Te aconsejo un profesional, te prometo que ponerle nombre y entender las cosas que te pasan nos calma.
@yan6054
@yan6054 7 ай бұрын
@@lunita2284 me siento totalmente identificada con lo que comparte, también creo historias tristes o de comedia dependiendo de la emoción que quiera expresar en ese momento, he llegado a pensar que estoy a punto de volverme loca
@LayannnnZ
@LayannnnZ 3 жыл бұрын
Al principio era algo que yo creía normal ya que lo veía como algo para poder dormir y matar el aburrimiento pero ya esto se convirtió en algo más al punto de manejar mi vida, por ejemplo veo una serie o una película y me imagino que soy la protagonista o un personaje que me gusta y puedo hacer mi propia historia ya sea con la misma serie o algo que yo quiera ://, puedo durar semanas con la misma historia, hasta poner música depende de lo que imagino. Aveces ya esto es algo diferente y pienso cosas pero dejo de pensar en ellas ya que siento que la gente que está a mi alrededor puede leerme la mente
@jackelineleon2717
@jackelineleon2717 4 жыл бұрын
Yo siempre he soñado, a veces tengo hasta 4 historias, cada una diferente y me tomo el tiempo para imaginarme una y luego otra y así, pero yo no necesito estar sola o acostada, puedo estar lavando o cocinando e incluso con personas a mi alrededor pero consciente de lo que está pasando en la realidad! Y me es fácil salir y entrar 💕 nunca me he puesto a pensar cuánto tiempo pasó soñando pero creo que es la mayor parte del tiempo
@bruno_b0
@bruno_b0 3 жыл бұрын
Me pasa lo mismo
@nicoleruiz1139
@nicoleruiz1139 3 жыл бұрын
Me pasa igual
@sofiareynaquiroz5028
@sofiareynaquiroz5028 2 жыл бұрын
Relamente me alegra leer tu comentario porque creía que era la única y me siento muy agobiada.. No por lo que imagino osea es algo que me gusta y se que no es real pero paso demasiado tiempo imaginando 😭
@azul.m.7557
@azul.m.7557 2 жыл бұрын
Te comprendo
@patashocky
@patashocky Жыл бұрын
Porque eres sardina, pero a medida que creces y vienen más responsabilidades ese hábito, se vuelve un obstáculo y genera ansiedad con neurosis. La realidad se vuelve complicada de enfrentar. La frustración es muy grande y vienen sentimientos negativos. Pensamientos obsesivos 😢 Lamentablemente lo que dicen estos psicólogos, concuerdan. 😢
@sorayalaout8188
@sorayalaout8188 3 жыл бұрын
Este trastorno me consume cada vez más y me quedo diariamente sin hacer nada, sólo fantaseando a tal punto de estar insatisfecha con mi vida y odiar la realidad. Cada vez intento escapar imaginando cosas que nunca me pasarán, no puedo hacer ni siquiera simples tareas cotidianas por estar ocupada soñando despierta.
@sorayalaout8188
@sorayalaout8188 3 жыл бұрын
@atypical boy me pasa las 24/7
@51_mellow68
@51_mellow68 3 жыл бұрын
Podemos hacer un grupo o algo para ayudarnos los unos a los otros.
@51_mellow68
@51_mellow68 3 жыл бұрын
Si quieres lo creo, pero por donde, dadme los instagrams si alguna persona lee esto y pues le voy metiendo lo prometo.
@ElPana50007
@ElPana50007 Жыл бұрын
Me pasa
@astro-h1250
@astro-h1250 5 ай бұрын
Y como vas 3 años después??
@julieta2563
@julieta2563 6 жыл бұрын
Yo antes de irme a dormir. Cuando ya todo el mundo se acosto me pongo música y entro en mi mundo. Quizas estoy como máximo 1 hora pero siento que lo he hecho hace tanto tiempo que sentiria que faltase algo si lo dejo. Es mas, cuando a veces no lo puedo hacer por equis razón y veo que me hace falta me da la necesidad Sera un escape pero me hace feliz, mientras lo pueda controlar.
@lucyhant4233
@lucyhant4233 5 жыл бұрын
m.facebook.com/groups/373075199971918?ref=bookmarks
@leandrogonzalez3024
@leandrogonzalez3024 4 жыл бұрын
Q sueñas
@rosemarryane06
@rosemarryane06 3 жыл бұрын
Yo hago lo mismo
@shiro0947
@shiro0947 3 жыл бұрын
Yo igual
@karlitanovacruz434
@karlitanovacruz434 3 жыл бұрын
A mi también me pasa ,puedo en trata a cualquier hora aunque este hablando con alguien mi mente se va a otro lugar
@itgirl8811
@itgirl8811 3 жыл бұрын
¡Necesito ayuda urgente! Necesito parar las ensoñaciones de manera urgente. Esto empezó siendo divertido ¿saben? Ahora siento como que domina mi vida. Tengo 20 años y creo que estoy en la edad límite para dejarla. Me cuesta muchísimo concentrarme en las cosas (esto hizo que tenga malas notas en el colegio al menos cuando en los últimos tiempos) Casi siempre ensueño con famosos (estos son mis parejas) y soy muy exitosa en todo. Y los voy cambiando cuando alguien nuevo me gusta (cantante o músico o lo que sea) Antes pensaba que era pasajero y ahora se que no. Traté de dejarla muchas veces pero siempre vuelvo a caer.
@victorromarioholguinoquisp545
@victorromarioholguinoquisp545 3 жыл бұрын
Sabes yo pude controlarlo un tiempo avecés si avecés no , ahora la controla casi al 85 por ciento pero puedo hacer mis cosas normales , antes me afectaba bastante , siempre leo los comentarios de esto en Reddit , o en foros en ingles en alemán en español y lo que deduje es que debes a terapia psicológica siempre , aunque no sea tan grave, por que empeora con los años , pero no cualquier terapia , tiene que ser cognitiva , no psicoterapia por que no esta asociado con traumas de la infancia , muchas personas lo tienen y vienen de buenas familias. 1. busca un psicólogo cognitivo si o si 2. Escribe bastante tu día a dia ,en cuaderno en el día o en la noche eso te va a ayudar bastante , 3. hazte papelitos en tu billetera , que te digan concéntrate ya basta , o pégalos en la pared de tu cuarto 4. he leído casos de personas que no lo han superado pero han podido controlarlo y la cosa es que no te afecte en tu vida y la controle por que nada es absoluto, siempre va a estar pero no te asustes yo tengo ya casi 30 años y a los 25 me chocaba bastante desde los 10 años hasta los 20 empeoraba con los años , acéptalo con amor y di a ti mismo que esto no va a controlar tu vida y que puedes cumplir todas tu metas , si a veces voy a imaginar un poco , pero lo voy a poner en su lugar :) , yo ahora me dedico a lo que soy feliz, 5. lo mas importante creo .haz meditación , la meditación te a va ayudar bastante , hay varios tipos de meditación busca cualquiera y dedícate de full , y yoga , también es importante hacer ejerció , pero según los artículos de psicólogos en ingles que lei , los pacientes con esto, lo superan con meditación y yoga 6. no olvides lo del psicólogo cognitivo y la meditación y yoga 7. bueno esto yo lo desarrolle, me concentro en un punto en la pared , en mi mano , veo mi alrededor siento las cosas , cuadro empiezo a soñar hago esto tiene que volverse un habito Este es algo que se debe estudiar y tenemos que apoyarnos entre nosotros , unete al grupo ensoñación excesiva en Facebook , deberiamos abrir un grupo en discort , saludos :)
@nicoleruiz1139
@nicoleruiz1139 3 жыл бұрын
Me pasa muy parecido con el tema de los famosos, me creo una vida dependiendo de los famosos que me gustan y a partir de ahí me hago toda una historia muy detallada
@itgirl8811
@itgirl8811 2 жыл бұрын
@:p muchas gracias!🤍
@alfredotoledo5687
@alfredotoledo5687 Жыл бұрын
Se que es tarde pero también me está pasando, a mis 19 años. Sinceramente ya cansa, el mareo, entrar en trance, por lo menos tenemos noción de que padecemos esto e intentamos mejorar. No se como lo tomarás, pero sentí una sensación agradable al leer tu comentario debido a que otros tambien lo padecen.
@alfredotoledo5687
@alfredotoledo5687 Жыл бұрын
@Camila Anónima Yo en mi mundo soy un cantante o a veces alguien que se lleva las miradas de todos y con estabilidad economica o simular ser un procer :(.
@vanessagarciajurado523
@vanessagarciajurado523 5 жыл бұрын
He pasado por esto y pienso que es una reacción que genera nuestra mente debido a una inconformidad con lo que vivimos en nuestra vida real, y por eso el deseo de fantasear, el transtorno se supera aceptando nuestra realidad, no es fácil, sobretodo cuando viene de la infancia debido a hechos o sucesos que quizás no recordemos, sin embargo, no me parece tan malo del todo por que las personas que lo sufren tienden a ser mas creativas e inteligentes debido a que el cerebro mantiene un trabajo constante.
@tomnidhogg9272
@tomnidhogg9272 5 жыл бұрын
Yo aprovecho este padecimiento siempre para crear música, historias que luego paso al roleplay que hago con mis amigos y así. Siempre fui un niño solitario en un hogar hecho pedazos, pero esto fue un luz en mi vida. Quizás los problemas son idealización y desapego por la realidad, el tiempo aveces desmesurado de ocio y si no lo puedes controlar puede limitarte, pero tiene cosas buenas y por eso considero que es más bien un don.
@sagazbanda
@sagazbanda 3 жыл бұрын
Pienso lo mismo, yo creo que la mayor razón por la que paso soñando es porqué no estoy conforme con este mundo, sufrí bullying en la infancia, me siento sola, no tengo amigos y no me gusta el mundo en el que vivimos, tan contaminado u_u por eso pasó en mi mundo soñando aparte que siempre e sido una persona muy creativa creo que también es por eso
@Doraemon75
@Doraemon75 2 жыл бұрын
Exactamente por eso hice este corto te lo recomiendo míralo en mi canal
@station_77
@station_77 2 жыл бұрын
Yo lo eh aprovechado para escribir novelas, pienso estudiar una carrera relacionada porque me gustaría llevar a la pantalla grande una de mis historias que me apasiona mucho, realmente no sé si esto sea inherentemente por alguna incomodidad en la vida, ya que considero que mi vida es buena, tampoco fui victima de algún suceso traumatico así que no se que lo detonó
@tovar8929
@tovar8929 3 жыл бұрын
Bueno.. Aquí va mi caso. La mayoría de mi vida he padecido este caso, desde niña... .. Es lo único que me libera de la tensión y el estrés.. Realmente no son pocos mis problemas y en cuanto vi una luz, algo... Donde pudiese imaginar una vida llena de luz... Acudí a ella sin pensarlo y así me hice adicta a soñar despierta. Cree mundos inigualables, en ocasiones soy la protagonista... Donde tengo amigos, pareja, personas interesadas en mí, una familia perfecta, me modifiqué a mi misma haciéndome perfecta... Con todo lo que alguna vez me faltó... Amigos, una familia funcional y estable y incluso están presentes mis enemigos... (Si hace se le puede llamar), una vida... Feliz... Y soy tan feliz imaginándolo pero... Con el tiempo... Era insoportable... Soñaba todo el día, ahora... Cuando no lo hago simplemente me da ansiedad... Caigo bajo, tiendo a alejarme del mundo... De los gritos y problemas para ir y escuchar música y que las imágenes se hagan presente, perdiendo cierta noción del tiempo... Mi cuerpo comienza a bailar o dar saltos... Es como descargando tal emoción o adrenalina.. Me han visto en muchas ocasiones en tal acto... Bueno, mi familia... Desde ahí me ven con otros ojos, sobre todo mi hermana. Mi madre no tanto, supongo que no entiende Comencé a hacerlo sin zapatillas... Con la música en mis auriculares... Sin más que decir... Funcionó. Pero... Mis pies... Simplemente... Se comenzaban a desgastar... Como les explico.. Desde ahí siempre están heridos, es inevitable, es la unica forma de ensoñar y drenar todo No solo ello... Incluso para comenzar mis tareas tengo que hacerlo y a medias no puedo terminarlas... Mi madre solo cree que es un simple baile o que aún no he madurado Día a día me descuido más... He intentando dejarlo.. Pero apenas me pasa algo... Me siento en completa necesidad de volver a hacerlo.. No he encontrado nada más factible.. Incluso veo una película y me imagino una trama similar creando varias peliculas en mi mente... Con el tiempo se lo comenté a una amiga... Ni siquiera tenia idea de que más persona lo padecieran.. Ahora me siento un poco tranquila de poder desahogarme con personas que si logren comprenderme... En fin.. Esta no tenia idea de nada, en realidad las dos... Solo dijo que tenia una gran mente y que en vez de imaginar lo escribiera... Lo intento... Aún... Me han salido grandes historias... Pero de igual forma para escribirlas tengo que imaginar, así que acto seguido... Tengo vergüenza de hablarlo con alguien mas o con mi familia, los cuales tienen pésima imagen de mi. Incluso comencé a hablar en mi cabeza con personas creadas... Algo así como "Amigos imaginarios"... Cada vez siento más ansiedad... Soy mas cerrada, reservada... Introvertida, antisocial... Con músicas muy ruidosas... Y grandes historias... Estoy perdida.... Lo sé.
@bellaitss
@bellaitss 3 жыл бұрын
ME PASA IGUAL. Yo pongo música y pum! Viene la magia de imaginar, empiezo a caminar y si no camino o me muevo me siento ansiosa... Cuando camino llegó a tal punto de que me duelen mucho los pies. Antes de saber que me pasaba, siempre caminaba y toda mi familia lo sabía. Me decían "oye, deja de caminar porque haces mucho ruido" y yo aveces ni me daba cuenta que caminaba, o simplemente cuando me daba cuenta ya era tarde. No sabía que me pasaba,pero ahora todo tiene sentido. Estoy perdida, mi vida es patética y Imaginar es la única forma de salir de esa vida. Aunque al estar consciente de la realidad al soñar me deprime un poco.. al saber que nada es real. Además,siento que mi mente está ¿Cansada? No quiere hacer nada, aveces me cuesta un poco soñar :c
@annadihe2030
@annadihe2030 2 жыл бұрын
Yo también, pero quiero pensar que aún puedo salir.
@mitzzisanchezmqz
@mitzzisanchezmqz Жыл бұрын
Creo que deberías ir a terapia para poder soltar poco a poco esa vida perfecta , porque al parecer en cuanto pasa algo mal o no te sientes a gusto en tu vida real te escapes a tu realidad perfecta y crearla tan perfecta te ha creado más ansiedad, y también siento que corres el riesgo de algo como un transtorno de identidad disociativo, por lo de crear varias personalidades/personas. Pero bueno al final de cuentas lo importante es que vivas tu vida sin remordimiento y feliz con lo que te guste. Escribir es un gran paso!
@antonellarivas3359
@antonellarivas3359 Жыл бұрын
No sabes como me identifico con vos, yo también empecé a hacerlo descalza para que no me escucharan, y con auriculares. Mis pies terminaban cansadisimos y a veces aunque haga frio, me saco el calzado para poder ensoñar tranquila.
@tuistertuister4885
@tuistertuister4885 Жыл бұрын
sabes perfectamente que estas jodida, pero aun asi no quieres dejar ese mundo, porque sabes que es satisfactorio estar en aquellos mundos.
@Yuli-ki6fq
@Yuli-ki6fq 3 жыл бұрын
No lo puedo controlar , ya no.... Ya a pasado mucho tiempo y ni sabía que podría tener esto, pero ya no lo puedo controlar.... A veces esto pasa solo, y imagino cosas que no quiero imaginar, y lo siento tan real que hasta puedo llorar, pero se que eso no es real y vuelvo otra vez aqui, estoy cansada de esto, quiero que pare! Quiero que pare!.....
@coolbittoybon7991
@coolbittoybon7991 Жыл бұрын
Mi meta más personal es descubrir más sobre esto! Casi no hay investigaciones sobre esto, y el mundo tiene que conocer esto como si fuera la ansiedad o depresión, que unas morras básicas de autodiagnostiquen lo que quieran pero nunca sabrán lo que en verdad se siente!!
@samueljacinto2910
@samueljacinto2910 5 жыл бұрын
Precisamente hoy me entere del nombre de este transtorno. Nunca lo vi como tal. Ha formado parte de mi vida por mucho tiempo. Mis fantasias no suelen ser las mismas siempre pero tienen el mismo patron. Por lo regular soy el heroe o alguien importante auqnue a veces fantaseo con conversaciones que nunca voy a tener con personas reales. Algo curioso tambien de mencionar es que nunca he tenido problemas en la familia, es decir tuve una infancia feliz aunque muy solitario, lo disfrute. Aunque desde que tengo memoria tengo fantasias. Me gusta la realidad pero las fantasias no me permiten disfrutarla. Tengo un ligero problema de atención. Actualmente estoy desarrollando una maestria pero me cuesta concentrarme en mis actividades suelo viajar demasiado. Si alguien conoce a algun experto en el tema me gustaria conocerlo
@samueljacinto2910
@samueljacinto2910 5 жыл бұрын
@@angelica.d mi circulo social es muy pequeño pero nutritivo. Pero no puedo estar en una conversacion de mas de dos personas porque pierdo total atencion a la conversación. Es algo que no puedo evitar. Fantaseo todo el tiempo. Es mas puedo decirte que fantase que me respondia alguien en este lugar. La realidad no me asusta, pero no puedo evitar fantasear. Estoy consciente de que son fantasias pero no puedo dejar de hacerlo.
@samueljacinto2910
@samueljacinto2910 5 жыл бұрын
@@angelica.d por cierto gracias por responder.
@samueljacinto2910
@samueljacinto2910 5 жыл бұрын
@@angelica.d es extraño porque toda mi vida crei que todas las personas hacian lo mismo jajaja. No le vi el problema hasta que ya no pude concentrarme mas
@DanielRomero-fm5qv
@DanielRomero-fm5qv 5 жыл бұрын
Hola samuel, no se si leíste mi comentario en este mismo video hace un tiempo, yo también padezco dicho trastorno del comportamiento; al igual que tu, no tuve traumas de la infancia de ningún tipo, pero a diferencia de muchos, soy una persona extremadamente sociable. Mientras cursaba mis estudios de ingeniería profundice a fondo sobre mi trastorno ya que el maladaptative Day Dreamer me estaba complicando mucho mis actividades académicas, ya que apenas estaba solo estudiando comenzaban horas y horas de ensoñaciones, así que idee diferentes estrategias que me ayudarán a reducir poco a poco el tiempo de ensoñación, pero jamás quitarlo del todo o agresivamente porque lo intente varias veces y no fue productivo, al tercer día o a la semana la mente siente la necesidad de hacerlo. Personalmente siento que la parte social y autoestima son factores fundamentales para superar o sobrellevar este problema. Hace poco inicie un blog sobre el tema ya que es poca la información sobre el mismo que se encuentra en español, he tenido comunicación directa con Eli Somer( padre del madd) y es evidente la falta de estudio y profundización del trastorno que se tiene a nivel global, te invito a que busques mi comentario y conozcas un poco más de mi historia.
@samueljacinto2910
@samueljacinto2910 5 жыл бұрын
@@DanielRomero-fm5qv como busco tu blog
@laralaralaralara100
@laralaralaralara100 3 жыл бұрын
Estoy asustada. Juraba por mi vida que esto sólo me pasaba a mí. Me asusta el hecho de que me ha dificultado mantener relaciones normales. Me estáconsumiendo cada vez más. Ni sabía que esto tenía nombre.
@adrianollerena9532
@adrianollerena9532 3 жыл бұрын
Tengo 15 años, me imagino que soy el protagonista de cualquier serie o cantante. Por esa razón odio mirar nuevas series porque se que me voy a obsesionar con el protagonista, con los personajes y con los momentos. Pero lo mío no es solo imaginarlo yo lo interpreto es decir, me pongo mis audífonos y comienzo a recrear los comportamientos de ese protagonista o inclusive escenas dónde hablan con personas, yo me imagino momentos épicos, tristes y de amor, luego lo interpreto con mis gestos con mi cuerpo, con mi realidad. Yo lo siento muy real y me siento feliz. Luego que se me pasa me siento miserable y estúpido, siento que este es mi único momento dónde soy feliz porque luego de esos momentos, lo único que queda es un chico triste y serio que no quiere vivir su realidad. Lo peor es que lo hago todos los malditos días, lo hago cuando estoy solo en mi cuarto, se me ha echo una costumbre para poder sonreír es mi único momento dónde experimento emociones. Yo no tengo una vida mala al contrario tengo una vida maravillosa, padres que me aman y una familia unida, a pesar de todo esto me siento miserable ya que siento que no me merezco esta vida, porque luego de pasar fantaseando me siento triste con la realidad, no valoro a mis padres, no valoro quien soy, no valoro mi realidad. Me siento tan triste escribiendo este comentario.
@adrianollerena9532
@adrianollerena9532 3 жыл бұрын
Siento que poco a poco me estoy destruyendo quien soy en realidad, queriendo ser algo que no soy , asimilar fantasías y una vida realmente emocionante, se que es muy estúpido pero yo lo siento así. Recién me di cuenta que es un gran problema, espero poder superar esta sensación de soledad y poder mejorar mi vida.Gracias por leer.
@sherlynvannesageredalemus2533
@sherlynvannesageredalemus2533 2 жыл бұрын
@@adrianollerena9532 Te entiendo, y es algo que nos pasa a muchos, a mi me pasa, me empezó a pasar a mis 13 años, ahora tengo 15 y me doy cuenta que debo dejarlo, me siento igual que tu, pero quiero que sepas que no eres el único, y que devemos tratar de salir adelante, yo lo quiero intentar, y espero poder salir de esto, porque afecta en mi vida, y me siento miserable, que no tengo felicidad verdadera, que todo es una ficción en mi vida, espero puedas salir de esto, y no solo tu, Yo también, y todas las personas que están pasando por esta situación.
@teamsilenthd312
@teamsilenthd312 2 жыл бұрын
@@sherlynvannesageredalemus2533 Aquí les traigo mi punto, y es que estoy preocupado y siento que es mejor hablarlo o preguntarle a alguien que tenga lo mismo que yo. Yo generalmente entro en este estado cuando estoy aburrido, paso la mayor parte de la tarde encerrado en mi habitación cuando no tengo nada que hacer y ahí, entro en mi mundo. Cuando salgo de ahí en realidad no siento nada, estoy completamente bien. Tengo amigos y suelo salir con ellos a menudo, me va bien en la escuela, no soy el mejor pero si me mantengo estable y la paso muy bien con mis compañeros, pero el problema es mi familia, no paso casi nunca con ellos por esto, solo cuando como o a veces miramos una película juntos o salimos a pasear, pero ahí. Descubrí que tenía este transtorno hace dos días, y me sentí realmente mal, pensar que tengo un transtorno o algo que casi nadie hace y la verdad me llevó a una desmotivación. Hago esto desde que era un niño (ahora tengo 16 años), en mi mundo suelo pensar que soy un personaje de alguna película o videojuego y mesclo la historia de dicha obra con mi vida.
@darcybenitez454
@darcybenitez454 6 жыл бұрын
bueno la ensoñación no es un escape muy divertido cómo parece porqué con el tiempo se vuelve una carcel, que perjudica la realidad del que lo padece y en cuando a que sea un psicótico que piense que dos más dos es cinco no se si este muy de acuerdo porqué el ensoñador distingue muy bien la fantasía de la realidad, aunque consuma el efecto de la ensoñación cómo una droga que le da felicidad temporal pero sabe que no es real o simplemente puede pensar algo más interesantes que la realidad
@michotocontusnalgas
@michotocontusnalgas 5 жыл бұрын
Yo sufro de eso y no sabes lo horrible q se siente
@michotocontusnalgas
@michotocontusnalgas 5 жыл бұрын
.
@sirenyta76
@sirenyta76 5 жыл бұрын
@@michotocontusnalgastambien lo padezco y aunque se perfecto la diferencia, ya no quiero seguir asi , me siento como una loca trastornada , pues.no es normal ... pero no he podido evitarlo
@michotocontusnalgas
@michotocontusnalgas 5 жыл бұрын
@@sirenyta76 como dice algunas personas hay q aceptar lo q eres aunque no te guste
@michotocontusnalgas
@michotocontusnalgas 5 жыл бұрын
@@sirenyta76 a mi solo me pasa cuando estoy solo cuando escucho musica y cuando duermo es q me pasa eso escucho todo tipo de musica para crear mi fantasía osea q la música es lo mas importante q necesito para crear mi fantasia y aveces me pongo a fantaseae sin música
@DanielRomero-fm5qv
@DanielRomero-fm5qv 6 жыл бұрын
Yo también soy Colombiano y soy un soñador excesivo desde que tengo memoria, actualmente tengo 25 años y hasta el momento jamás sentí que el MADD ( maladaptive Day dreamer), interfiriera con el desarrollo normal de mis actividades, de hecho soy una persona bastante sociable, profesional, con una pareja estable hace años, sin traumas ni problemas familiares de alto impacto, pero hace unos seis meses siento que me es difícil concentrarme en temas de mi profesión o estudios complementarios y temo que se encuentre relacionado con dicho trastorno. Cuando me sumerjo en mis sueños realizó movimientos repetivos e inconscientes de manos y gestos faciales; para mi fue de gran impacto cuando por fin me pude grabar en uno de mis episodios de ensoñación ya que jamás me sentí consiente de dichos movimientos y lo extraños que llegan a ser. Actualmente me encuentro en el proceso autónomo de superarlo y considero que es hora de hacerlo saber a mi familia y esposa, pero temo la reacción o pensamiento que ellos lleguen a adoptar. Si leíste hasta acá te lo agradezco, y estoy abierto a cualquier comunicación, conozco mucho el tema y manejo muy bien mis ensoñaciones, trato de evitarlo y tengo estrategias personales para hacerlo.
@abril_DCc.3569
@abril_DCc.3569 6 жыл бұрын
Daniel Romero yo te recomendaría que primero explicases el tema a tu familia y luego hablarles de tus experiencias, quizá así puedan entenderte mejor.Espero que su reacción no sea mala.Suerte.
@DanielRomero-fm5qv
@DanielRomero-fm5qv 6 жыл бұрын
Abril Cuello Dudo que su reacción sea mala, lo que me genera un poco de incertidumbre es el como me verán de ese momento en adelante, imagina a una persona de tu familia con conducta totalmente normal, en cuestión académicas, sociales, sentimentales, etc. Y que de un día para otro de una noticia de esa magnitud, de que durante años de su vida dedico horas y horas a soñar despierto y que es una conducta tan placentera que genera una dependencia que se torna totalmente normal para quien lo hace. Temo que dejen de verme como lo hacen y han hecho toda la vida. Estoy iniciando un Blog en donde pienso abrir un espacio de socializacion en español sobre el tema ya que la mayoría de estos espacios son de lengua inglesa; y en verdad abrirse y contar las experiencias y problemáticas generadas por el MADD me ha sido de mucha ayuda para ir superando mi problema. Espero dentro de t
@abril_DCc.3569
@abril_DCc.3569 6 жыл бұрын
Daniel Romero Me alegro de que su reacción no valla a ser mala,yo hablaba desde mi experiencia ya que trate de explicárselo a mi madre y no salió muy bien. Y yo conozco a alguien que es normal en los aspectos que dices,pero igual cuando te cuenta lo que le pasa,piensa y siente no es "como los demás",¿si me entiendes?,y siempre e tratado de comportarme como siempre con esa persona incluso cuando yo no sabía que era lo que me pasaba. Si escribes tu blog me interesaría leerlo.
@DanielRomero-fm5qv
@DanielRomero-fm5qv 6 жыл бұрын
Abril Cuello Si te entiendo, de hecho ese es mi temor, que no me vean con los mismos ojos de un hombre fuerte y con energía que es lo que tramitó en mi entorno familiar, sino que comiencen a verme como alguien diferente, igualmente he pensado comentarle a una sola persona (mi hermana mayor) y evaluar su reacción y conducta por un tiempo, de ser buena esa persona me ayudara a transmitirlo a los demás, y de ser negativa será algo que solo sabremos los dos.
@abril_DCc.3569
@abril_DCc.3569 6 жыл бұрын
Daniel Romero Espero que si te pueda ayudar a transmitirlo.
@dianabt9098
@dianabt9098 4 жыл бұрын
Yo tengo EE, pero no sé cómo pararlo, ya casi todo en mi vida gira entorno a lo que tengo en la mente, prefiero quedarme en casa para seguir con esto que salir, en el día pienso en ello aún que esté en el trabajo, escuchando una canción, viendo una película, sé que todo el falso y me cuesta mucho desconectarme de ahí, solo lo hago en momento que estoy realmente ocupada en otra actividad que necesita concentración
@rachel-to2ii
@rachel-to2ii 4 жыл бұрын
Diana Bt yo también ,nos ponemos en conctato?
@vanessaandrade5612
@vanessaandrade5612 4 жыл бұрын
@@rachel-to2ii Escríbeme a mi IG es @Vaneandrade me pasa igual y busco apoyo para tratar de ayudarnos entre quienes lo padecemos
@annemarie1192
@annemarie1192 3 жыл бұрын
Me preocupa saber que lo que hago tiene nombre. Lo hago desde hace al rededor de seis años siempre con música antes era un tiempo ahora invierto casi el 60% del día en eso. :/
@adrianachumioque261
@adrianachumioque261 3 жыл бұрын
Estamos igual, desde muy pequeña hago eso con todo, libros, musica, películas, cuando estoy sola y me afecta profesionalmente.
@shiro0947
@shiro0947 3 жыл бұрын
Yo tambien
@jqsm0n3y70
@jqsm0n3y70 3 жыл бұрын
Jakka yo con musica y en el carrot vienso la ventana imagini like que quiero
@AntisistemaNinja
@AntisistemaNinja 2 жыл бұрын
yo tambien, recuerdo estar en kinder y aburrirme de la clase y empezar a ensoñar y crear historias sobre los bubble guppies y my little pony (XD) . tambien lo hacia cuando iba a dormir y no podia ahora es casi todo el tiempo, tengo que quedarme minimo 30 minutos en la mañana (lo que por cierto, me dio la habilidad de despertarme temprano aunque no la de levantarme temprano) luego en el dia en promedio 1 hora y media (depende de lo que tenga que hacer xd). por lo general me pongo musica y veo memes y cosas para darme ideas para las situaciones de las historias y una vez encuentro una idea interesante me pongo a ensoñar. en la noche ensueño hasta que me quedo dormida.literalmente he trasnochado solo pensando, sin usar celular ni nada me preocupa un poco pero sinceramente es divertido y no me gustaria deshacerme de mis personajes y realidades alternas asi q simplemente no hago nada al respecto XD
@stalincopa4207
@stalincopa4207 4 жыл бұрын
Muchas gracias por información,.me siento feliz al saber que existen varias personas con mi mismo problema, aunque supongo que soñar nos da a todos un gran nivel de satisfacción , lo malo es que desperdicias demasiado tiempo, impidiendo cumplir tus objetivos planteados en el mundo real =( y es ahí cuando la ensoñación de vuelve como un mundo sin escapatoria del que deseas salir.
@Mara_Solo
@Mara_Solo 5 жыл бұрын
Yo no me doy cuenta cuando entro y me cuesta mucho salir pero mas miedo me da no poder volver a entrar. Además tengo una necesidad física de entrar en el sueño. A alguien le pasa lo mismo?
@DanielRomero-fm5qv
@DanielRomero-fm5qv 5 жыл бұрын
Hola, podrías definirme mejor, que es una necesidad física para ti. Cuantos años tienes, a que te dedicas ?? y algún familiar sabe de tu trastorno del comportamiento??
@lucyhant4233
@lucyhant4233 5 жыл бұрын
m.facebook.com/groups/373075199971918?ref=bookmarks
@astro-h1250
@astro-h1250 5 ай бұрын
​@@DanielRomero-fm5qvno te contesto en 5 años
@uglyapple8384
@uglyapple8384 4 жыл бұрын
A mí me pasa que desde niña me la paso soñando, fantaseando etc Pero me voy muchísimo tiempo, y me duele más regresar a la realidad 😢
@destroyerguest9560
@destroyerguest9560 2 жыл бұрын
@@mayteluy4013 yo quisiera hablar contigo por favor yo creo que tengo estos síntomas y me gustaría compartirlos con alguien que los tuvo
@destroyerguest9560
@destroyerguest9560 2 жыл бұрын
@@mayteluy4013 tendrás algu número de WhatsApp para platicar un rato
@astro-h1250
@astro-h1250 5 ай бұрын
Cómo vas 3 años después??
@sandrabellido2441
@sandrabellido2441 4 жыл бұрын
Bueno recién me doy cuenta de que padezco esto , es raro nunca me puse a pensar en ello pensaba que era normal .Llevaré como 3 años y empecé solo con escuchar música me servía para fantasear , conforme pasa el tiempo empecé a obsesionarme mucho e incluso dejaba de estudiar , además hablaba sola y podia llorar , reír etc no solo con mi personaje sino con otros personajes .
@sandrabellido2441
@sandrabellido2441 4 жыл бұрын
@Juegos Play Hola bueno por culpa de eso dejé de estudiar y me tocó repetir 1de bachillerato , y bueno aunque en ese momento no era consciente , ahora sí lo soy y lo estoy intentado cambiar , estoy intentado hacer yoga meditación cosas así para pensar más en uno mismo y también , estoy intentado estudiar idiomas , de esa manera me alejo de las ensoñaciones porque no hay nada que me lleve a ellas. Y obviamente es complicado pero no imposible .S uerte .
@astro-h1250
@astro-h1250 5 ай бұрын
Y como te va 3 años después??
@hanna9592
@hanna9592 3 жыл бұрын
Me gustaría contar lo que a mi me sucede. Me pasa que me obsesione con unas personas y termine creando un mundo con ellos en el si están conmigo casi todo el tiempo pongo música y me pongo a imaginar a continuar lo que deje a la mitad y así puedo estar todo el día y tanto me gusta ese mundo que meto las cosas como comer y lo convierto en parte de mi historia aquí pondré un ejemplo: en mis personajes esta siempre una amiga que en la historia es muy buena y somos perfectas juntas fui a comer un día y empecé a hablar sola muy bajo como si ella estuviera frente mío y así continuar la historia y añadirlo cabe aclarar que nunca veo a las personas frente mío y tampoco pienso que están ahí es solo para continuar mi historia y mas que todo es para ser feliz me gusta tanto pero no soy estable con una sola historia puedo crear muchas pero siempre serán los mismos personajes y siempre voy a ser feliz o como quiero estar en el momento... Se que nadie lo leerá pero quería compartirlo y ver si alguien se siente identificado con almenos una cosa estoy intentando salir de ese mundo me gusta mucho pero temo que pueda llegar a obsesionarme tanto cometer una locura no había investigado sobre esto así que no conozco los riesgos o casos no se nada al respecto lo único que se es gracias a mis historias que es adictivo y cambia tu rutina y tu forma de ser ahora mismo me siento como repugnante quiero cambiar me siento con un peso por las historias que creo como si estoy haciendo algo malo en mis historias no hay nada criminal o feo son solo momentos que me gustaría que pasaran en mi vida pero me cambio completamente y me esta afectando temo que si veo un psicólogo o le cuento a mis padres pasara algo que no me gustaría quiero salir de esto sola e estado intentando estar ocupada todo el en cosas que me gustan para no seguir con las historia pero siempre encuentro un momento en mi vida para continuar y no me gusta me siento muy arrepentida de haber empezado esto ahora no lo puedo dejar e probado leyes de atracción pero no puedo me gusta hacer historias y no lo puedo dejar gracias por leer esta es mi historia ....
@bellaitss
@bellaitss 3 жыл бұрын
No me pasa lo mismo que a ti,pero yo puedo ver a una persona y crear una historias o miles de historias con ella. Hasta el punto de enamorarme solo por las historias, nisiquiera puedo conocer bien a esa persona, pero me enamoro por las historias. Tengo sentimientos hacia ellos por mi propia imaginación..
@fabriziodesposorio8662
@fabriziodesposorio8662 3 жыл бұрын
@@bellaitss me pasa similar amiga, es como si te gustara el personaje en vez de la persona, lo malo es que a veces no puedes evitarlo y tiene repercusiones en la vida real...
@Alexandra_Palma.
@Alexandra_Palma. 3 жыл бұрын
Me pasa lo mismo amiga, para los demás hablo sola, en mi cuarto o casa, me ha pasado de hecho en el metro, he llorado para que esto pare muchas veces :(
@Alexandra_Palma.
@Alexandra_Palma. 3 жыл бұрын
Sigo creando mundos , realidades o historias con personajes que quizás conozco es súper raro u.u
@danhihs
@danhihs Жыл бұрын
A mi me pasaba exactamente lo mismo. Asi LO MISMO. Pero era con un chico q conocía q en ese momento hubiera deseado seguirle viendo y podia yo estar sentada en la sala d mi casa totalmente sola viendo hacia un punto fijo en la pares x ejemplo y en mi mente “una tarde colorida hablando con el riendo haciendo bromas,,, yo solo alli sentada sonriendo …. Cuando “despertaba/aterrizaba del sueño,, me deprimia xq se q no era real,,, eso lo hacia a diario a cada rato. Tanto q me consumia mentalmente y era agotador, hasta empezo a afectarme físicamente xq en vdd me cansaba….. a veces estaba feliz x la historia q habia pasado ese dia ,,, a veces estaba enojada o a veces trsite,,, llego un punto en q no dormia , xq me la pasaba en la “historia” ….. cabe recalcar q tb padezco d ansiedad y ps la depresion y esto no eran buen caldo asi q decidi acudir con un psicólogo, yo estuve tomando un medicamento q la vdd me ayudo muchisimo me apagó esos sueños como no tienes idea ,,, y la terapia me ha ayudado montones también….. tome medicamento como casi 1 año ya no lo tomo desde hace casi 2 años y ps con las terapias a las q aun voy x otras cosas q fueron saliendo (a parte la vdd me gusta ir) todo eso me ha ayudado. No es como q todo halla desaparecido. Lo hago aún y lo seguire haciendo como dice la psicóloga solo q ahora tengo las herramientas p poder controlar esto d una mejor manera. Dato, los psicólogos solo dan terapia, los psiquiatras son los q PUEDEN recetar medicamentos… y hay psiquiatras q aparte de recetar medicamentos tb dan la terapia,,,
@karolguevara5413
@karolguevara5413 3 жыл бұрын
Ami me pasa desde hace algunos años me gusta mucho mi mundo de Fantasía pero tampoco odio mi realidad, pero aveces duro mucho tiempo en ese mundo y me da miedo que esto se convierta en un problema mental grave.
@astro-h1250
@astro-h1250 5 ай бұрын
No tendría porque serlo
@clausup979
@clausup979 Жыл бұрын
No sabía que existía esa situación, pero yo lo tengo y me gusta. Desgraciadamente me he dado cuenta que pierdo mucho del mundo real, a veces mis amigos o familiares hablan de momentos vívidos dónde se supone yo estoy presente y no me acuerdo porque seguramente estaba en mi mundo feliz. El lado positivo es que he ganado un premio por escribir un cuento que fue basado en mi vida imaginaria.
@astro-h1250
@astro-h1250 5 ай бұрын
Felicitaciones. Cómo se llama tu obra, cuento, novela??
@clausup979
@clausup979 5 ай бұрын
@@astro-h1250 la cara en el espejo
@astro-h1250
@astro-h1250 5 ай бұрын
@@clausup979 seguro que fue algún reconocimiento en el lugar donde resides o vives, porque no es a mayor escala a nivel Inter, lo busque en el Google y no salió ninguna novela, obra con ese nombre. Y a todo esto que edad tienes??
@clausup979
@clausup979 5 ай бұрын
@@astro-h1250 ah jajaja perdón me distraigo fácilmente, pensé que me preguntaste por lo que estoy escribiendo en estos días, mi cuento aparece en una recopilación de la editorial unisan, puedes encontrar algo aquí en KZfaq, me parece que me pusieron Épica 100.100, no estoy segura si es internacional o nacional, como que yo no me fijo mucho en el premio o donde se les o no se lea, el chiste es escribir
@astro-h1250
@astro-h1250 5 ай бұрын
@@clausup979 y que edad tienes?? De que país eres??
@Dante_92
@Dante_92 3 жыл бұрын
Literal tengo esto desde que tengo 6 o 7 años, yo veia mucho cosas de super heroes y me gustaban y entonces empece a imaginar que era un super heroe y pensaba que era normal porque era un niño, pero por dios ya han pasado años y aun tengo ese maldito "sueño" donde soy un super heroe y aveces me siento bien al punto de estar comiendo y algunos hablan de un tema y yo sin "sentido" me pongo feliz, pero no por la conversacion si no por ese sueño que aveces me gusta pero luego ya no quiero tenerlo porque literal estoy 24/7 con ese sueño hasta cuando duermo lo tengo por suerte logro olvidarlo o evadirlo haciendo cosas como trabajos, pero esto me afecto hasta en la escuela donde me costaba concertrarme y aveces cuando veo una pelicula de super heroes me imagino a mi yo heroe en esa escena o cuando escucho musica viene ese "Sueño" aveces creo que necesito ayuda realmente era bonito tenerlos antes pero ahora ya no los quiero, me llegan a afectar algunas veces y eso me llega a perjudicar y nunca se lo he contado a nadie.
@luisfernando8365
@luisfernando8365 3 жыл бұрын
Estoy totalmente identificado contigo
@lorenitamanzo3134
@lorenitamanzo3134 2 жыл бұрын
Yo me di cuenta hace poco que lo tenía. Esto fue por la disociación de venir de una familia disfuncional y con padres violentos con rasgos psicopáticos, me reprimian en todo más los golpes por parte de uno. Yo me escapaba hacia este mundo con la música. Tampoco tengo recuerdos rutinarios de mi infancia( que me hagan la cómida, el camino hacia el colegio, etc). Entiendo que algo me habrá pasado más allá de lo vivido como para no recordarlo. Según mis familiares,he tenido una infancia normal, con familia como todos con problemas...eso me lo creí, siempre pensé que yo era la única persona con problemas para vivir como los demás. Espero que se puedan sanar,quieranse mucho,no se dejen engañar...primero escuchen en su interior y lo que sienten y NO lo que les cuenten... Busquen ayuda,como puedan, mejoraran muchísimo: el autoestima, de conocerse más, de palpar su realidad tal cuál fue para así dar mejores avances en la vida . Van a encontrar situaciones hermosas y actividades que van a reemplazar esta necesidad de apartarse del camino real. Ustedes pueden!¡ánimo! Execlente el video. Muchas gracias!
@aldanasoriano9162
@aldanasoriano9162 3 жыл бұрын
Pero en mis mundos imaginarios suelen ser dramáticos y hasta siento emociones que no son mias. Por lo general de tristeza o angustia .. Tambien pueden ser alegres.. pero siempre tiendo a ir hacía emociones negativas. Actuó, hablo sola y hago gestos.. y suelo enojarme cuando me interrumpen. Pensar demasiado hace que me duela la cabeza y suele pasar q no puedo dejar de pensar despues.
@hawknightmareshides388
@hawknightmareshides388 Жыл бұрын
Interesante es exactamente lo que a mí me pasa, suelo imaginarme muchas historias, la mayoría en base a series, animes y caricaturas de mi infancia, a veces simulaciones de diferentes situaciones de mi vida, que pasaría si... Hoy recibo la noticia del fallecimiento de algún ser querido, me atropellan, me asaltan, me secuestran, y comienzo a sentir un sentimiento profundo de tristeza, me empiezo a ver a mi mismo depresivo, incluso me empiezo a sentir así, incluso las lágrimas salen como si de un sentimiento real se tratara, y si, esto ya comienza a afectar mis actividades diarias ya no pude seguir estudiando por no poderme concentrar
@yayiyalinares4966
@yayiyalinares4966 9 ай бұрын
Yo los hago combinados, alegria pero les meto mucho drama me gusta haya felicidad en mis fantasías pero no pongo las cosas fáciles hay muchos obstáculos que superar y lagrimas en ese camino a algo feliz porque historias donde todo es perfecto a la primera no me saben, puedo estar horas con esas historias es un vicio y se me sale de control, si también pongo escenas fuertes a veces se me pasa la mano y las suavizo cuando siento que me estoy pasando en hacer sufrir a mis personajes, quiero enfocarme en el mundo real y me cuesta lo veo insipido
@misteriomisterioso9827
@misteriomisterioso9827 5 жыл бұрын
Padezco de ensoñacion , hace dos años y medio , todos los dias tengo ensoñacion , puedo pasar todo un dia en la ensoñacion, valanceandome de adelante hace atras cuando no hay nadie mirandome , cuando escucho musica suele darme mas ensoñacion y por culpa de la ensoñacion no puedo salir de casa y no puedo socializar y hacer mi vida cotidiana , cuando intento dejarla me da una ansiedad muy grande que ya se a vuelto parte de mi ya no se como curarla y se me hace muy dificil hacer mi vida
@tomnidhogg9272
@tomnidhogg9272 5 жыл бұрын
Lo primero no tienes que porque deshacerte de la ensoñación tajantemente , puedes o bien aprender a llevarla y vivir con ella o eliminarla gradualmente. Primero es aceptarte como eres y trabajar en cambiar (cuesta pero se puede) contar abiertamente como te sientes con gente cercana y/o ir a terapia psicologíca. También desarrollar un hobbie podría ayudarte, si es al aire libro o con amigos mejor. Saludos.
@eusebiodariogaibornavarro3639
@eusebiodariogaibornavarro3639 5 жыл бұрын
@Misterio Misterioso te comprendo totalmente, aunque es raro escuchar que empezaste hace a penas dos años, cuando la.mayoría ha vivido con esto desde que tiene memoria
@johanagarciapsicologoneuro9420
@johanagarciapsicologoneuro9420 5 жыл бұрын
Yo soy psicóloga pero he vivido con esto desde que tengo memoria estoy investigando ampliamente el tema, ahora bien en tu caso es interesante que se presente desde hace poco tiempo quizás debas averiguar qué np quieres ver en la realidad?
@johanagarciapsicologoneuro9420
@johanagarciapsicologoneuro9420 5 жыл бұрын
La música es un detonante de la ensoñación , ahora lo que he estado investigando es conocer la razón porque se va a esas fantasía de que nos protegemos ? Que no queremos afrontar? Es un mecanismo de defensa contra que? Para ello es necesario comenzar a viajar en el tiempo y averiguar la causa real . Me gustaría conocer sus historias soy psicóloga También padezco ensoñación excesiva johanagarcia8@hotmail.com
@sarbellaca554
@sarbellaca554 4 жыл бұрын
@@johanagarciapsicologoneuro9420 Hola buenas , soy la del comentario , lo que no pude especificar bien es que las ensoñaciones las padezco desde mi infancia pero han ido aumento con el paso del tiempo y siendo más frecuentes hasta el punto de que ya estos últimos años es diario y no puedo dejar de hacerlo aunque lo intente , recuerdo que se empezaron a desencadenar está cosa de la ensoñación excesiva en mi infancia debido a que lamentablemente el ambiente en el que fui creciendo era violento y rodeado de adicciones por parte de mis progenitores y familiares , como también hechos traumáticos que me fueron ocurriendo y muy difíciles de entender para mi edad , el cual como era muy peque se me hizo normal y me llegue a acostumbrar , llegando a encontrar este mecanismo por decir "defensa" que cada vez que me hacían sentir daño y nunca me defendí recurría a esto para sentirme mejor , sin querer desarrolle ansiedad generalizada y crisis de pánico que para mi son un horror y síntomas los cuales no entendía , para mi eran un poco dolorosos ya que cuando empeze a tomar un tratamiento junto a la medicaciones de pastillas me sentía pésimo , y se me fueron incrementando las ensoñaciones por decir para conllevar el dolor tanto físico como emocional , lo que odio de la ensoñación excesiva es que ya no puedo parar llegando a tener muchas desventajas y sentirme culpable , no he podido socializar y no tengo amigos , los cuales cuando me invitaban yo me negaba a ir hasta que se aburrieron y no me buscaron más ya que yo me encontraba ensoñando , también sufrí durante estos años pérdidas de familiares muy importantes para mi pero por estar ensoñando lo cuál nunca me pude despedir y casi se me hace imposible sentirme triste pero si culpable , ya que la ensoñación me hace sentirme protegida en algún ámbito el cual desarrolle inconscientemente durante mi vida como también el precio a pagar por la ensoñación , escapando de la realidad en la cuál tengo que vivir
@danielmunoz-si7uo
@danielmunoz-si7uo 3 жыл бұрын
Yo vivo mis ensoñaciones cuando conduzco o estoy trabajando y quisiera poder vivir mas en mi presente y no en una ilusion
@nievajohana2608
@nievajohana2608 2 жыл бұрын
PODES MANEJAR EL AUTO ENSOÑANDO????🤔
@rominamartinez2661
@rominamartinez2661 2 жыл бұрын
Eh vivido con la ensoñación excesiva desde que tengo memoria, antes creia que era común ahora se que todo lo que pasaba por mi mente, todas esas historias y el que h aveces hablaba sola era por algo, actualmente tengo 17 años pronto cumplire los 18 y no me puedo imaginar estar sin la ensoñacion execiva y se que suena raro y malo pero me he acostumbrado tanto a ella que se me hizo costubre tenerla y la verdad es que no he tenido problemas graves por ella, he tenido deprecion si y de vez en vuando me dan ataques de anciedad pero siempre e podido salir de ellos sola, actualmente no tengo mas deprecion pero la ansiedad se vuelve molesta. Mi familia no sabe que la tengo y si lo supieran me mandarian a un psicólogo seguramente y no quiero terminar ahí por algo qie no quiero que curen, es parte de mi despues de todo y he aprendido a vivir con ello. Gracias por entender aunque nadie lo lea
@azul.m.7557
@azul.m.7557 2 жыл бұрын
Hola
@azul.m.7557
@azul.m.7557 2 жыл бұрын
Tengo ensoñacion excesiva hace 7 años más o menos tengo 13 y nadie de mí familia ni amigos lo saben
@azul.m.7557
@azul.m.7557 2 жыл бұрын
Esto muchas veces me pesa y lástima , quiero q si quieres y puedes, tengas ganas de hablar conmigo de algo que te ponga triste respecto a la ensoñacion excesiva o no pues esto me ayudaría a mí compartiendo consejos y historias de vida y si a ti te ayudaría solo escuchandote cuando no sepa que decir
@azul.m.7557
@azul.m.7557 2 жыл бұрын
Perdón si te molesto o te parezco intensa solo a mí me gustaría que alguien me escuche , si quieres aquí estaré
@andreacardona5925
@andreacardona5925 Жыл бұрын
Hola te entiendo, pq tengo una persona muy cercana , que lo tiene
@almaluz8384
@almaluz8384 3 жыл бұрын
Nunca en la vida se me hubiera ocurrido que está condición en un problema :v. Recién me acabo de enterar de que hasta tiene nombre y que puede ser malo. Que recuerde de pequeña me inventaba historias en mí cabeza (princesas y esas cosas) todas las noches antes de dormir, duraba hasta tres horas imaginando para "escapar" del mundo real y además que se me hacía divertido. Y así lo continúe haciendo hasta el presente aunque aveces lo dejaba por un mes o dos y volvía a empezar. Ahora que eh crecido lo sigo haciendo, antes de dormir cada noche me pongo música en los auriculares y creo mí propia realidad imaginaria en donde para mí todo puede ser real y posible gg. Me eh enamorado de personajes imaginarias como si se tratarán de personas reales (ya se que suena loco gg). Se siente realmente bien, es como si tuvieras una segunda opción en donde puedas ser libre y ser tu misma....o como si podieras teletransporte a tu propio universo único. Yo lo hacías y hago antes de dormir en las noches pero la diferencia es que ahora solo lo hago por una hora porque el sueño me vence luego. El problema está al despertar porque ahí es donde me doy cuenta que estoy en el mundo real y se me vienen ideas sobretodo lo posible que puede pasar en el día y me abrumó a tal punto de no querer levantarme de la cama y seguir soñando imaginando mí mundo creado... Se viene la idea que no necesitas ni comer y que de ser solo por ti te quedarías en la cama todo el entero día soñando. Hay que tener fortaleza en esa parte 💪, debemos entender de por más hermoso que parezca nuestros sueños debemos enfocarnos en la realidad y seguir con nuestra vida diaria. Yo NO lo veo malo, más al contrario a mí me ayuda mucho para seguir con lo vida diaria, me da ánimo y energía muchas veces de seguir adelante. Se puede decir que incluso resulta hasta terapéutico ❤️. Saludos
@anairdapamo
@anairdapamo 2 жыл бұрын
Yo llevo desde los 7 años así, y ya tengo 31 recuerdo que cuando era niña mi mamá enfermo de gravedad, mi padre no estaba y a mi corta edad yo no lo sabía pero eso me causaba ansiedad, y me costaba dormir, y mi hermano me dijo piensa algo bonito y te da sueño y comienze imaginado cosas, al principio cosas mías donde yo era la protagonista, con el paso del tiempo con personajes y todo yo ya no estoy en esos sueños, bien podría escribir un libro y todo, durante la adolescencia esto si me robó demasiado tiempo al grado que prefería estar en mi casa que salir con amigos pero a nivel académico no siempre hize mis tareas y tuve buenas calificaciones. Si m e arrepiento mucho porque me perdí de muchas cosas ahora digo que tonta fui. Hasta que un día dije esto ya fue mucho y comencé a ponerme horarios únicamente por las mañanas y si me despierto más temprano, la noche es para dormir, y algunos ratos en el día pero sin dejar de hacer mis cosas y perder la concentración, al principio cuesta mucho porque el cerebro está acostumbrado pero con el tiempo mejora, aún sigo haciéndolo es algo que me encanta PERO ya no es una prioridad para mí, de hecho pueden pasar semanas enteras sin pensar o soñar, después me dan ganas y vuelvo hasta agotar la historia, y así. Yo no lo veo tan tan malo cuando se sabe que nada es real, yo soy yo, yo tengo mi vida, lo de mi mente es punto y aparte además los escritores de libros, series, películas hacen lo mismo de algún lugar salen esas historias. Hace un año descubrí que tengo TOC pero por otros pensamientos diferentes no por éstos. Tal vez siempre tuve TOC pero este se manifestó de otra manera más amable con estos pensamientos o sueños despiertos, lo de ahora es horrible, no se lo deseo ni a mí peor enemigo. Así que no se preocupen tanto si sueñan mucho despiertos solo traten de no desperdiciar su vida en esto, y sean concientes que no es real.
@psic.omargonzalez
@psic.omargonzalez 3 жыл бұрын
Que gran aportación, estoy investigando el tema y la reflexión sobre esto me aportó mucho. Gracias! (Psicología Humanitas presente 🇲🇽).
@kikigummy1348
@kikigummy1348 3 жыл бұрын
Yo padezco de eso desde pequeña, a lo mejor porque no tenía una bonita relación con mis padres (sobre todo con mi madre quien me abandonó) habían veces en las que me sentía sola, nunca he sido de muchos amigos por ser introvertida y mi baja autoestima me atormentaba, pero gracias a este don podía encontrar un alivio cuando me sentía deprimida. Era como un escape del mundo tan cruel a uno imaginario en donde me sentía segura. Nunca he tenido problemas con diferenciar la realidad de lo fantasioso, hago mis deberes; estudio, dibujo, trabajo y ya las fantasías me llegan en la noche como una forma para entretenerme, siempre lo he mantenido controlado. Al principio tenía miedo porque pensaba que estaba loca pero al ver que muchas personas lo padecen me ha calmado. Tal vez a otros les cuesta tener esto en sus vida, y pues es entonces donde se debe tomar precaución.
@astro-h1250
@astro-h1250 5 ай бұрын
Mientras lo manejas con normalidad no hay problema
@german5316
@german5316 4 жыл бұрын
la ensoñacion la he padecido desde mi niñez y si me afectado mi vida. Gracias por el tema.
@astro-h1250
@astro-h1250 5 ай бұрын
Dificil que no te afecte. Y como va tu vida 4 años después??
@KevinAlejandroMorenoDeLa-df2qs
@KevinAlejandroMorenoDeLa-df2qs 3 ай бұрын
Descubrí la Ensoñación Excesiva casi de casualidad, y desde allí mi entorno y mi mente se transformaron hasta el punto de inventar mundos e historias muy idas de la realidad, hasta el punto de que bueno aquí estoy buscando ayuda, muchas gracias me sirvió de mucho
@mechagt
@mechagt 2 жыл бұрын
Jajaj me da risa ver a muchos raritos igual que yo
@azul.m.7557
@azul.m.7557 2 жыл бұрын
jajaja hola
@astro-h1250
@astro-h1250 5 ай бұрын
Uno más
@antonellarivas3359
@antonellarivas3359 Жыл бұрын
Después de casi 3 años de terapia, decidí que la proxima sesión voy a contarle sobre esto a mi psicóloga, es fundamental para que el tratamiento sirva. Antes de empezar a indagar, era algo que omitia completamente, hacia de cuenta que nunca tuve este problema, lo negaba porque me daba muchisima vergüenza. Ahora soy consciente de esto, reconozco que necesito ayuda y como acto de amor propio voy a animarme a contarle, voy a dejarme ayudar.
@gh05t__17
@gh05t__17 4 жыл бұрын
La verdad no se si padezca esto,pero desde que era pequeño soñaba bastante y lo sigo haciendo,estoy consciente de que es un sueño y me provoca una felicidad súper padre, me viajo en mi mundo cuando escucho música y cuando algo va mal en mi vida lo utilizo como escape, yo sueño que soy rico y que manejo los autos de mis sueños,que soy un famoso dj, realmente mis sueños son muy reales y no fantaseoseos,ya que las personas con las que sueño soy yo cumpliendo mis sueños
@kaileneyamarte7074
@kaileneyamarte7074 3 жыл бұрын
Cuando yo entro en mi ensoñación casi siempre son temas muy tristes muértes de personas muy cercanas a mi tanto que llego a lloras o a eses son bastante graciosos rio o me molesto he llegado a gritar me molesto con migo misma pero siempre terminan en formas trajicas mi ensoñación abecés duran horas aveces minutos pero luego de terminar mi ensoñación estoy normal como si nunca me hubiera pasado nada como ya no tener emociones
@gracianagomez4680
@gracianagomez4680 3 жыл бұрын
Me pasa igual pero nunca pude explicarlo aún las tengo,empezó hace un año pero eran menos eran muy cortas y casi nunca pero este año son más largar demasiado y me gusta estar en ellas aunque sepa que no son reales pero ahora empiezan siempre que escucho musica o estoy en una situación en lo único que pienso es en mis ensoñaciones pero trato de no hacerlo por que se que pierdo tiempo. Cuando termino mis ensoñaciones después de unos minutos o horas vuelvo a mi vida normalmente como si nada ubiera pasado simplemente como si a mi no me importara lo que acababa de hacer e imaginar. Antes de saber que existía esto yo cree una teoría la cual escribi que seguramente imaginaba por que quería ocultar el mundo real por así decirlo y resulta que es así. Aveces tambien me enojo con migo misma por decir que no lo haré más pero siempre caigo y terminó en mis ensoñaciones,aveces me siento una loca y me da vergüenza,me doy vergüenza pero no puedo hacer nada soy yo y tendré que amarme a mi forma:(
@paleuribe
@paleuribe 3 жыл бұрын
Cuando era chico me tapaba en l cama y me imaginaba que me moría y aparecían las imágenes de todos mis familiares y conocidos llorando por eso. Me ponía a llorar pero luego me sentía mejor, aliviado. Creo que así fue como comenzaron mis fantaseos de manera más persistente.
@eiseneirlov6072
@eiseneirlov6072 2 жыл бұрын
Es muy buena la información teorica, antes no había mucha información ahora si. Se los agradezco, la terapia que llevo espero que me ayude ..
@raphaelurena4398
@raphaelurena4398 6 жыл бұрын
Muy buen tema, aquí supe el nombre de este estado, muchas gracias, yo entro a ese mundo, pero salgo con mucha facilidad, osea entro y salgo con facilidad
@EntiendeTuMente
@EntiendeTuMente 5 жыл бұрын
Saludos Raphael! ;)
@diegoribaldocastromoreno1511
@diegoribaldocastromoreno1511 3 жыл бұрын
Tengo ensoñacion excesiva desde la primaria eso junto con mi deficit de atencion hizo que la gran mayoria de mis actividades academicas caiga en picada, con el paso del tiempo crei que era algo que solo yo tenia pero desde hace unos dias que apenas supe que es realmente cuando me entere hice hasta lo imposible por dejarlo pero en lugar de eso solo empeoro actualmente estoy intentando mejorar mi vida la meditacion me a ayudado bastante y actualmente estoy usando mis fantasias para tratar de entrar en temas que ne podrian llegar a ocurrir en un futuro y en cono tratarlos
@catalinamacedo5455
@catalinamacedo5455 3 жыл бұрын
Muchas gracias!! Hace poco me entere de este transtorno (y aunque no siento a estos puntos que sea muy fuerte conmigo) queria empezar finalmente a dejarlo y poder empezar a estar muy presente en la realidad
@stiwarcortez8328
@stiwarcortez8328 Жыл бұрын
Hola saludos desde panama y Colombia muy buenos sus aportes gracias
@doloresalcantara5844
@doloresalcantara5844 3 жыл бұрын
Yo tengo eso desde los cuatro o cinco años y es como un mundo en mi cabeza a mi modo como que yo soy la diosa de ese mundo y veo todas las cosas que viven los personajes que he creado y las cosas que dicen
@user-oi6ck2ng8w
@user-oi6ck2ng8w 3 жыл бұрын
Hay.un usuario que dijo "..los que tienen eso pueden distinguir la realidad de el sueño.." pero yo realmente algunas veces no distingo la realidad de mi imaginación
@samiradaher213
@samiradaher213 3 жыл бұрын
Por qué lo dices?
@user-oi6ck2ng8w
@user-oi6ck2ng8w 3 жыл бұрын
@@samiradaher213 porque hay veces que ya no puedo distinguir la realidad de la ensoñación, escucho voces,veo literalmente gente que e.inventado etc
@ynctr
@ynctr 3 жыл бұрын
Eso parece más esquizofrenia que otra cosa xD
@almendracariaga5289
@almendracariaga5289 3 жыл бұрын
Deberías tratarte con un profesional 💫...
@sagazbanda
@sagazbanda 3 жыл бұрын
Creo que la razón por la cual sueño tanto es porque tal vez solo tengo demasiada imaginación, siempre e sido muy creativa pero lo malo esque paso mucho imaginando cosas y me terminó alejando de todo por estar soñando
@JuanJ-cs2qk
@JuanJ-cs2qk Жыл бұрын
muchas gracias realmente no sabia lo que tenia
@pilarsegoviamorales3419
@pilarsegoviamorales3419 3 жыл бұрын
Muy bueno!!
@JoseRG619
@JoseRG619 3 жыл бұрын
Yo quisiera compartir algo que me pasa seguido. Tengo una ensoñación la cual tengo varios clones que viven la misma vida que yo y hay 1 que es exitoso y famoso, otro que es una persona sabia y exitosa otra persona que es 0 emocional. Veo varias facetas de mis personalidades físicas viviendo y estoy yo que no soy nada de esas cosas, me guataria ser exitoso pero que pasa mi ensoñamiento se vuelve conformista y me dice ya no pode seré exitoso porque mentalmente ya lo eres y ya hay un "tu" que es exitoso así que nl hay necesidad de que haya otro. He entendido hasta hoy que tengo jna ensoñación y lo que la activa es la música y las películas. Sinceramente quiero encontrar la forma de matar esos personajes de mi ensueño par que sea yo el que se ocupe de ser quien quiero ser. Muchas veces no expreso como me siento por que siempre me han dicho que soy diferente y me he considerado diferente pero me doy cuenta que el noe xpresar una emoción es ensoñamiento porque me refugio justamente en ese mundillo de éxito y de conocimiento. Siempre he sido capaz de aprender muchas cosas pero soy muchas veces orgulloso por lo que ese ensoñamiento se vuelve realidad donde yo me obsesiono con conocer y saber para ser diferente. Hoy he entendido de cómo funciona una parte de mi mente
@yulilondono8600
@yulilondono8600 3 жыл бұрын
Tengo 23 años, mis imaginaciones han sido una de las experiencias que más disfruto, se siento extasiada; puedo pasar 7 horas en mi imaginación, corro, y escucho música mientras sueño, ha sido algo que me avergüenza, sin embrago nunca lo ví como algo malo Hoy por primera vez en mi vida, me dí cuenta que aquello que me avergonzaba tenía un nombre y no era la única que lo vivía. Lloré, lloré mucho, supe lo que he perdido por estar ahí. No sé cómo dejarlo y lo peor es siento que no quiero
@Florencia8655
@Florencia8655 3 жыл бұрын
Te entiendo, es el comentario que me identifique tanto. Recién hoy me di cuenta de ese nombre, porque estaba imaginando y de la nada escucho a mí subconsciente decir "bucle", me dio curiosidad sobre el significado de esa palabra que, lo busque en Google y después de ahí, busque si es "normal" soñar despierto. Creo debería ya hacerlo hace años pero como que no me dio el valor, o no sé. Pero en fin, me aparecieron muchas páginas y leí que no es "normal" y de muchas causas que nos puede provocar. Pero en verdad, será demasiado difícil dejar de imaginar porque realmente, te salís unas horas de la realidad y entras de lleno a ese mundo imaginario que; se siente tan aliviador y placentero, que a uno la mayoría de veces nos hace feliz, mucho más que la realidad que es tan cruel.
@51_mellow68
@51_mellow68 3 жыл бұрын
@@Florencia8655 Sabes como pararlo, creo que llevo unos meses pasándome esto y al principio estaba bien y lo controlaba pero creo que ahora está interfiriendo en mi trabajo y me esta molestando.
@litium2896
@litium2896 3 жыл бұрын
Hey corazones tranquilxs, los quiero mucho y estoy orgulloso de que estén aquí ahora aunque las cosas sean difíciles, yo siempre he tenido esto desde que nací pero esa imaginación excesiva me llevo a crear poesía, música y arte hermoso del cual nunca habría podido hacer sin esa habilidad de imaginar, hay que cuestionarnos primero lo que es "normal" esto de soñar despierto me hizo cada vez que volvía a la realidad amar mucho más a las personas porque en mis fantasías éramos algo sólido y aunque en realidad no fuéramos nada yo ya sentía una conexión, tal vez el problema está en que nos pasamos y perdemos el control y nos afecta directamente las situaciones haciendonos daño, al final es como una especie de auto-sabotaje pero yo considero que nos enseña mucho a crear, la meditación ayuda tmb les mando un abrazo lleno de amor 🤍
@yulilondono8600
@yulilondono8600 3 жыл бұрын
@@litium2896 Gracias, que hermosa respuesta... Mis mejores deseos para ti hermano
@karinarodriguez5288
@karinarodriguez5288 2 жыл бұрын
Soy soñadora desde pequeña y buscando información encontré en youtube un canal de una muchacha que pasa por lo mismo su canal me ayudó muchísimo, ya que me sentí comprendida.
@astro-h1250
@astro-h1250 5 ай бұрын
Igual. Que edad tienes??
@mariajoserodriguezgonzalez539
@mariajoserodriguezgonzalez539 6 ай бұрын
Muy bueno 👌
@ricardoruben5915
@ricardoruben5915 28 күн бұрын
"... no te ven como eres tú, sinó como el dragón que tienen en su cabeza ..." jaja
@edithroldan5784
@edithroldan5784 2 жыл бұрын
No man, yo con 16 años, con personajes creados que literalmente están con migo cuando hay alguien más, cuando me baño, cuando estudio y cuando me siento a imaginar ( que son dos horas por la tarde) y luego por la noche (dos horas mínimas), pero soy del tipo que le gusta ser delegada de su escuela y dentro de todo responsable 😀
@smith5635
@smith5635 3 жыл бұрын
Cada vez que vez que discuto con alguien o terminó la conversación como quería comienzo a imaginarme en ese momento diciendo eso que quería o ganando la conversación así sea que la conversación no tenga importancia. Cada vez que voy hablar pienso lo que voy a decir lo hago involuntaria mente Me la paso analizando todo si me equivoco en algo y me están mirando pienso en lo que esta persona estará pensando de mi y eso me lleva a imaginar discutiendo o teniendo una conversación con esa persona Cada vez que me llega un recuerdo donde me humillaron o perdí una conversación comienzo a imaginar actuando de otra manera Ayuda!!
@elidaestherpina
@elidaestherpina Жыл бұрын
A mí me pasaba...uno va madurando...Debe haber un puntito de autismo por ahí en el cerebro.
@bellaitss
@bellaitss 3 жыл бұрын
Ya esto no me gusta. Odio llegar a la realidad - por así decirle- quisiera simplemente tener esa vida de mis historias, ser así. No se como parar de imaginar, se lo intente contar a mi familia y solo me trataron como una idiota. Las historias son mi única escapatoria de esta patética vida, pero no me gusta. Me eh vuelto muy estúpida, no le prestó atención a nada, y me pasó todo el día imaginando :/
@bellaitss
@bellaitss 2 жыл бұрын
DIOS NO JKSSKSK. Mi vida estaba muy mal en ese tiempo, pero todo mejoró. Yo del pasado, no te preocupes sigues ensoñando, pero ahora si tienes una vida más normal y lo haces con menos frecuencia. 💕 Y lo más probable es que tengamos Déficit de atención y hiperactividad 0_0, pero en un futuro sabremos. Byebyebye yo del pasado
@bellaitss
@bellaitss Жыл бұрын
Ay,hola Arabella. Las cosas estan bien, la vida es un poco extraña, todo era lindo en ese tiempo. Ahora no es malo,pero han pasado muchas cosas..
@nicolrincon2448
@nicolrincon2448 4 ай бұрын
desde que tenia 7 u 8 años me pasa esto, y al principio era poco , pero luego aumento a medida de que mi depresion por las situaiones en el mundo real aumentaba y el placer y la felicidad hacia la vida no lograba conseguirlo busque un refugio en esto, pero al final me gradue y solo he deformado la realidad que vivia en el colegio creando escenarios en los que las cosas sucedierom como yo esperaba, imaginando aventuras tontas yo siendo la protagonista y lo que mas me da angustia es saber que las personas de la vida real que imagine las idealice y cree una percepcion de ellas completamente diferente y eso me hace sentir rara , anormal, obsecionada y inutil, trato de quedarme en la vida real y ya empeze a no hacer esto pero les juro que ha sido muy dficildejar de hacerlo y es muy dificil lidiar con la angustia de la realidad, los meses que intente dejar de hacerlo e caido en un ciclo de pensamientos angustiantes que no me dejan ser libre, me sentia mejor cuandolo hacia peor vuelvo al mundo real y todo es falso y nada de lo que imagine ser a real me siento cansada de todo esto de la vida
@EntiendeTuMente
@EntiendeTuMente 4 ай бұрын
Hola @nicolrincon2448. Muchas gracias por haber dedicado un tiempo para compartir con nosotros tu experiencia. Si crees que necesitas ayuda profesional, busca a algún psicólogo/a que esté colegiado. Te mandamos mucho ánimo y un fuerte abrazo.
@user-xt9oi9or6t
@user-xt9oi9or6t 2 жыл бұрын
Tengo ensoñación excesiva empezó desde pequeña y me gustaba pero ahora de adulta ya cada rato estoy en esas fantasías no pense que era algo malo, cada vez se me hacía más fácil entrar en esas fantasías o historias creadas en muchas veces entro de la nada no me doy cuenta ya lo hago por inercia y me quedo así por tiempos largos
@franciscaelizabethb.c.1873
@franciscaelizabethb.c.1873 2 жыл бұрын
Para eliminarla pienso que debes hacer: - actividades que te mantengan concentrado en la realidad, que requieran esfuerzo. - no estar tan a solas porque ahi es cuando se puede activar mas fácilmente - saber que siempre hay cosas peores, no te asustes hay cosas peores en la vida que estar fantaseando (no más ve lo que hacen los humanos con las guerras y demas cosas que SI son malas) - has amigos, socializa, trabaja, mezclate en el entorno, adquiere confianza y carácter poco a poco. - ¡tiene solución! Asi que no desesperes hay miles de personas que lo tienen y algunas ni les afecta porque saben estar tanto en su realidad como en su mente 🦋 Mucho exito y suerte a todos ☺️ yo a veces fantaseo pero cuando estoy sola, a veces me imagino una situación en donde estoy frente a esa persona que me dijo algo feo y le contesto algo que pienso que tuve que decirle jajaja ¿Quien no lo hace? 🤭🤭 Aunque no se si tengo ensoñación excesiva porque si se que estoy en la realidad cuando fantaseo, es como que me siento actriz creando escenarios dramáticos o super románticos 🤭🤭 pero bueno les deseo lo mejor a todos/as
@camilabenedetto9908
@camilabenedetto9908 2 жыл бұрын
tengo ensoñacion excsesiva desde que tengo conciencia practicamente, nunca fui tratada psicológicamente y me he estudiado practicamente yo todo estos años. he llegado a la conclusión de que existen varios factores que alteran esta ensoñación: - cuando estoy enamorada de alguien (x persona, fantaseo con ella, manejo las situaciones en mi mente como me gustaria que fuera o sucediera en la vida real, y esto va variando cuando me enamoro de diferentes personas). - estupefacientes, drogas : cuando fumo marihuana o consumo cocaína, la ensoñación exscesiva me toma por control, cuando estoy drogada es el punto limite, en el punto que no puedo volver a la realidad o me cuesta mucho volver a ella. la música: la musica estimula demasiado mi ensoñación exseciva, me puedo imaginar bailando, siendo protagonista de ese tema musical, estando en un ambiente donde esa musica esta sonando y estoy realizando cualquier tarea donde yo sea protagonista con amigos: personalmente tengo muchos problemas de sociabilidad, fobia social, entonces me imagino situaciones que me gustaría que pasen en algun momento, puedo imaginarlo cuando camino, cuando me baño, haciendo cualquier cosa, realmente en mi sueño las personas se rien de mi y no me juzgan, soy una persona divertida y feliz. la ensoñacion ha interrumpido mi vida social y laboral, ya que puedo sumergirme en un sueño estando en cualquier momento especifico de mi vida. el factor solo: cuando estoy sola es cuando mas ensueño, tengo 19 años y vivo sola entonces puedo fantasear a veces casi todo un día. en cambio cuando estoy haciendo ejercicio, estoy con amigos, con familia, o acompañada, no me sucede (muy pocas veces) personalmente el factor que mas me afecta es la musica ya que genera un estimulo muy agradable en mi. amo la musica y mas si la sueño. afecta mas mi ensoñacion exsesiva cuando estoy triste o mal, hubo un tiempo que estaba en reuniones sociales y me retiraba solo por que necesitaba una necesidad urgente de llegar a mi casa solo para ponerme los auriculares y ensoñar (escapar de la triste realidad que estaba viviendo) un consejo que doy de tantos años de ensoñacion es que hagan mas actividades que los conecten con la realidad ej: hacer un deporte, empezar alguna actividad que te guste (tocar piano, pintar, correr, canto). lo ideal es la concentracion, los que tenemos ensoñacion excesiva sabemos que podemos entrar y salir del sueño cuando se nos de la gana ya que no es una esquizofrenia, estamos conscientes que estamos ensoñando, y por sobre todo el mejor consejo es ir con un profesional, ya que la ensoñacion se trata con terapia y medicamentos que ayudan a regular esta concentracion. trata de salir mas a la realidad, perder el miedo a la realidad y comenzar a hacer todo aquello que nos da miedo. en vez de quedarse en casa a ensoñar es mejor hablar a un amigo/a y salir a caminar, merendar algo, sentarse a hablar ( lo ideal es tratar de hacer actividades en las que tu mente este concentrada en hacer esa tarea y no pueda pensar en ensoñar)
@camilabenedetto9908
@camilabenedetto9908 2 жыл бұрын
conclusión final: la ensoñacion es tan adictiva como cualquier droga ya que podriamos decir que causa un mismo efecto pero no igual, nos da placer y satisfaccion que suceda algo como realmente nos gustaría que pasase algun momento en la realidad. pero despues de tantos años me di cuenta de algo: se me presentaron situaciones en las que podrían haber sucedido las secuencias que imaginaba en mi mente, pero nunca llegaba a decir o a repetir en la realidad lo que alguna vez lo ensoñe, (por miedo o verguenza a que la situacion en la vida real no suceda igual a lo que habia imaginado) es como si lo hubiera ensayado varias veces en mi mente (ensoñandolo) para que despues se me presentara la situacion perfecta para poder actuarlo, pero nunca sucede o sucedió. la conclusion final es que la ensoñacion es una perdida de tiempo, y no sirve para absolutamente nada, es como si tu mente quisiera escapar de la realidad y eso no es nada bueno. alfinal terminamos viviendo en un mundo de fantasia perdiendonos de la realidad como si fueramos unos locos, la ensoñacion exsesiva no es sana para la mente ni para la salud, traten de tratarse lo antes posible por que hay un punto no retorno, como si fuera una droga, cada vez es mas y mas adictivo, un consejo que falto agregar es que cuando esten ensoñando traten de bajarse de esas nubes ( lo que llamo conectar con la realidad) a veces tienen que poner un poco de su parte y decir basta, lo que hago basicamente es repetirme a mi misma que esas situaciones NUNCA van a suceder. llevo mas de 10 años de ensoñacion y les puedo asegurar que ninguna de las secuencias que imagine jamas pasaron. si ven que estan ensoñando ponganse a hacer cualquier cosa que los despeje y los conecte, que los mantenga ocupados, busquen hacer algo productivo❤️❤️
@andreacardona5925
@andreacardona5925 Жыл бұрын
Hola pudiste salir? Aun lo haces ?
@kokko9830
@kokko9830 3 жыл бұрын
Creo que necesito ayuda profesional, no tengo un "disparador" TODO PARA MI ES UN DISPARADOR Música, películas, videos, injusticias, noticias, series, películas y libros. todo eso es un disparador para mi y cuando dejo todo eso me aburro demasiado, lo cual tambien es un disparador.
@Agustina18xx
@Agustina18xx 3 жыл бұрын
Te entiendo me pasa lo mismo xd.
@litium2896
@litium2896 3 жыл бұрын
Bueno hay que sacarle el lado bueno puedes crear cosas increíbles a nivel de arte a partir de todo eso y el mindfullness y naturaleza ayuda mucho a darte paz
@emilyguevara7734
@emilyguevara7734 3 жыл бұрын
AYUDA ES UN TRANSTORNO??? Tengo 3 historias que comenzó en una y las otras son como cosas que hago en esa vida 😢 y vivo con eso cada vez que voy a al baño ya que estoy sola y se me hace fácil actuar y es una historia muy llena parece una vida real de una persona tambien la sigo cuando voy a dormir o cuando me aburro pero quiero saber si es un trastorno aunque llevo con eso como un año
@Florencia8655
@Florencia8655 3 жыл бұрын
Se considera un posible trastorno cuando la ensoñación dura más de la mitad del tiempo que pasa despierta una persona, llegando a convertirse en una adicción.
@LayannnnZ
@LayannnnZ 3 жыл бұрын
A mi me pasa igual, en el baño es donde puedo actuar o en mi cuarto, hasta pongo música para mejorar la experiencia
@sorad.p5420
@sorad.p5420 3 жыл бұрын
Una pregunta... Por ejemplo A mí me pasa que a veces pienso en algo y me adentro mucho para poder dar una respuesta... Pero la reacción de mi cuerpo es Que parece que de repente se queda dormido... Pero para mí es como que estoy pensando y pues estoy despierta y escucho todo... Eso a que se debe?
@AngelitoDiaz-cv9fj
@AngelitoDiaz-cv9fj 5 ай бұрын
Considero que hay una diferencia entre pensamiento normal y pensamiento de ensoñación; los pensamientos normales son cortos, fugaces, tienen el contenido propio; un recuerdo, una canción, etc., y el pensamiento de ensoñación, es más elaborado; rasgos de las personas, contenido, alargas y reelaboras la ensoñación, contiene rasgos y ensoñaciones sensoriales , creo que eso es el ancla a nuestra mente obsesiva (sensorial). Habría qué hacer una discriminación entre un pensamiento y otro...
@sandrypalencia4932
@sandrypalencia4932 Жыл бұрын
hola me llamo Sandry y escribo desde Colombia. Por lo general tres (3) cuartas partes de mi diario la paso en mi mente creando historias, antes no me daba cuenta que tanto lo hacia, pero ahora que estoy en la universidad se a hecho muy frustrantes porque quiero concentrarme en mis actividades académicas y no lo puedo hacer, siento que no tengo suficiente voluntad para dejarlo, a parte lo hago inconsciente y cuando me doy cuenta ya ha pasa mucho tiempo.... y al final del día me siento cansada de intentar salir de mi mente... tengo una palabra que me digo a mi misma, que siento que me trae de regreso a la realidad, es "YA BASTA". la verdad esta situación ya se esta siendo mas preocupantes porque afecta muchísimo mi rutina y mi realidad, algunas veces me toca pellizcarme o tocarme o tocar a alguien que este cerca o tratar de hacer conversaciones a la fuerza con los demás para salir de mi mundo mental, no me gusta estar sola porque es mas difícil salir. A veces empiezan bien y me reconforta y se llevan mi estrés, pero lo mas habitual son historias tristes, de desagrado, de dolor, incluso de muerte... no sé como solucionarlo...
@marisolvega9008
@marisolvega9008 3 жыл бұрын
Hola .Yo padezco ensoñacion excesiva en donde me auto golpeo o me lesiono a mi misma ,tambie llego a hablar sola ,y mis lesiones son muy graves ... necesito ayuda
@marianaalejandra3659
@marianaalejandra3659 3 жыл бұрын
Me a pasado toda la vida pero siempre mi misma realidad era más atractiva y lo dejaba de hacer, nunca hablé del tema por que me daba vergüenza, eh padecido ansiedad y depresión y ahora con la pandemia a empeorado oso demasiado tiempo sola y me es mas fácil meterme a mundos de fantasía que mover mi realidad, pero siento que me estoy perdiendo de la vida y tengo miedo de perder mi realidad también, no quiero…
@astro-h1250
@astro-h1250 5 ай бұрын
Y como te va 2 años después?? Haz mejorado?? Trabajas en lo que te gusta?? Cómo vas a la fecha??
@marianaalejandra3659
@marianaalejandra3659 5 ай бұрын
@@astro-h1250 wooow!!! que random no recordaba esto!!! pues me complace decirte que si... todo a mejorado DEMASIASO! logre volver a salir, poco a poco he estado recuperando mi vida y mi energia a base de terapia, tomar decisiones y cambios importantantes, no faciles pero beneficiosas para mi!! que lindo senti esto.... antes pensaba que nunca mas me volveria a sentir bien pero si se puede poco a poco y siendo constante. 😇😇😇😇😇
@astro-h1250
@astro-h1250 5 ай бұрын
@@marianaalejandra3659 y a todo esto de que país eres?? Que edad tienes??
Жыл бұрын
En momentos complicados de la vida, más fantaseo. Es como un escape, un lugar seguro del que es difícil desprenderse, pero se corre el riesgo de enredarte en tus propios sueños. Muy útil el pod. Gracias
@EntiendeTuMente
@EntiendeTuMente Жыл бұрын
Gracias a ti Marisol por tu comentario. Un abrazo.
@astro-h1250
@astro-h1250 5 ай бұрын
Y tu vida laboral, personal como va?? Trabajas en lo que te gusta??
@claudiajaimes8346
@claudiajaimes8346 11 ай бұрын
Durante una epoca de mi vida padeci de estas ensoñaciones hasta que decidí vivir en la realidad y la verdad estoy mas frustrada que antes y lo peor es que ahora me cuesta demasiado volver a ese mundo maravilloso de los sueños
@cheadniz4689
@cheadniz4689 Жыл бұрын
Me a pasado ya hace unos años , cuando veo peliculas me imagino a un personaje de mi mente y literalmente soy el personaje de mi historia , estoy casada y tengo un hijo , nieto , etc.
@zoe.mil3r
@zoe.mil3r 4 жыл бұрын
yo no estoy en mi mundo de fantasia jaja porque es como una novela, pensaba escribirla y entonces en vez de imaginarlo y verlo yo misma, compartirlo con los demás, escribir mi novela. Se lo conté a mi novio y le pareció bien jajaja podrian escribir lo que sueñan seria genial ver lo de tu imaginación en un libro o en algun video animado editado, hare mi novela en dibujos animados es muy divertido, y si! si estoy evitando el drama y lo difícil aveces que es paserselo bien con alguien sin dramas, y para eso existen las series y películas, te hacen pasar un buen momento y eso hace mi mente crea una novela donde me hace pasar un buen momento, ya sabes ves los dramas en la novelas y todo bien pero si te toca en la realidad es un dolor de cabeza
@andrealawliet2597
@andrealawliet2597 3 жыл бұрын
Buena idea, lo voy a intentar.
@station_77
@station_77 2 жыл бұрын
Te entiendo perfectamente. Yo tampoco soy la protagonista de mi ensoñación, pero amo tanto a estos personajes que tomé la deliciosa de tratar de pasarl9s a una serie animada también, te deseo mucha suerte.
@braulioramirezrivera442
@braulioramirezrivera442 2 жыл бұрын
Me está empezando a dar miedito D:, yo llevo ya un tiempo soñando despierto diría que desde hace unos 6 o 7 años pero lo mío no son sueños largos pero si muy continuos, en cualquier momento y de la nada empiezo a repetir mi historia ya que no suelo crear muchas historias si no más bien le cambio ciertas cosas o en épocas distintas pero siguiendo el mismo patrón, aunque por ejemplo la última vez que cree una nueva historia fue cuando termine de ver una serie que me gustó mucho y en la noche ese mismo día empecé a crear una historia similar y diría que si estuve 1 hora pensando sin poder dormir, hasta que me di cuenta de que mi mamá se levantó al baño deje de pensar y me quedé dormido, solo para que desde la mañana siguiera con la historia aunque no tan clavado como en esa noche. Hasta ahora no siento que me afecte en mis quehaceres del día día, aunque me cuesta empezar hacerlos no siento que sea culpa de esto por que siempre e sido perezoso, además muchas veces yo mismo me salgo de mi sueño a voluntad así que supongo que lo tengo bajo control. Pero aun así me da miedo que pueda empeorar :c
@joseescalona6600
@joseescalona6600 Жыл бұрын
Desde niño lo hago, creo escenarios donde puedo cambiar todo, dónde creo un futuro o cambio el pasado a mi antojo, sonara como un refugio pero a veces suele ser muy agotador porque no deja pensar con claridad... Es horrible ya a mis 27 años
@lailaarguello9419
@lailaarguello9419 2 жыл бұрын
Yo tengo EE desde los 8 anos , ni siquiera me acuerdo como comenzó , solo que empezó con música , me consume todo mi tiempo y prácticamente toda mi vida , cosas habituales ya no las puedo hacer , o las hago de mala gana . Tengo un vinculo afectivo con el personaje de mi historia , la cual es la misma desde que tengo 8 años . Me aterra pensar que no existen , me da depresión, tengo ansiedad todo el tiempo que trato de dejarla , ya no sé qué más intentar , he perdido las ganas de todo , ya nada me da placer , solo me la pasó en mi habitación ensoñando. Incluso tengo pensamientos suicidas
@mijaelmishareuven1008
@mijaelmishareuven1008 4 жыл бұрын
Yo tengo conflictos internos, pero lo hago para no sentí dolor
@litium2896
@litium2896 3 жыл бұрын
No sé si tengo esto pero básicamente hago lo de los diálogos de escenarios irreales más que todo son personas del pasado con quiénes tuve relaciones conflictivas o no pude decir las cosas que sentía y en mi mente se desarrolla diferente y no, no siempre todo es "felicidad y nadie juzga" al contrario tiene las emociones de la realidad pero como es en mi cabeza no me hace "daño directo" vaya me estaba autosaboteando sin querer, llegué a tener emociones tan fuertes por las personas en realidad que se fueron y en el sueño que se quedaron que es completamente fuerte porque me afecta ahora lo mínimo porque ah
@cynzix
@cynzix 3 жыл бұрын
Me gusta más el nombre en inglés "maladaptive daydreaming", porque deja claro que es un mecanismo de adaptación insalubre. Me habría gustado que lo asociaran a la disociación por trauma, cuando la situación presente es tan mala que nos vamos a otra realidad paralela, donde todo lo malo no sucede. Al menos hasta el final del episodio de abuso.
@teamotaehyung7216
@teamotaehyung7216 5 жыл бұрын
Tengo miedo tengo 13 y no quiero vivir encerrada en mi mundo, en realidad, soy muyyy sociable, no llego a imaginar a mas de 1o 1:30 (o un poco mas) horas en todo el dia, es mas, en una semana a mitad de año pude hacer amigas en una escuela nueva apenas ingrese, tampoco me afecta en lo academico, voy muy bien en la secundaria, aunque lo que si me afecta en la escuela es el celular xd. Escuela es escuela! Cuando empecé la primaria imaginaba una serie donde habian personajes de series animadas, fue la primera vez que empece a imaginar, es mas, corría mientras imaginaba... ahora lo puedo controlar mejor lo de correr! Este año hice mas actividades y aleje un poco por un tiempo.. En 4, 5 no imaginaba, pero ahora volvio y no es tan fuerte como cuando era mas chica.. aveces en el año de 6° y a finales de 5° grado de primaria me reia sola.. una vez me imagine que a mis papas les pasaba algo llore porque me puse triste por ese "sueño" pero sabia que no era real.. (en realidad ahi imagine como la gente xd) Ahora ya pase a 2° de secundaria, en 4 fui abanderada porque no me concentraba muchooo en soñar despierta.. Hay algo que a principios del 2018 me aparto y mucho que fue que tenia un trauma con las enfermedades tanto que me dolia la cabeza y investigue y me lo confundi con cancer de cerebro :v Ahora twngo miedo, el año que viene voy a hacer mas actividades
@konni8010
@konni8010 5 жыл бұрын
vaya, yo actualmente tengo 15 años y me acabo de enterar de que todo esto era un trastorno. Recuerdo llevarlo desde los 10 años, 5 años sin saber lo que yo hacía. Todavía tienes tiempo para hablar con tus padres o amigos de confianza que te puedan ayudar, yo en el momento que supe de esto le dije al día siguiente a mi madre, lo tomó bien y ahora me da tareas de la casa para distraerme cuando antes yo nunca lo hacía.
@mayteluy4013
@mayteluy4013 4 жыл бұрын
Yo ahora mismo tengo 13 y al igual que tu no quiero vivir encerrada, actualmente no están grave pero tengo miedo de que se vuelva incontrolable me afecta más cuando estoy en vacaciones y no tengo mucho que hacer o en que pensar y algunas veces en la escuela me pasa, una de las cosas más angustiantes de esto es saber que no es real
@mayteluy4013
@mayteluy4013 4 жыл бұрын
@@a.e2106 gracias lo voy a intentar
@mayteluy4013
@mayteluy4013 4 жыл бұрын
@@a.e2106 ¿tu ya lo has superado?, ¿cómo? Lo estoy intentando dese hoy en la mañana y me ha salido muy bien pero como hace 15 minutos me dio un ataque por así decirlo y mis ganas de volver a la imaginación fueron como una tentación me dio mientras escuchaba música, al final pude distraerme estudiando mitología (mis ensoñaciones no tiene que ver con esto)
@mayteluy4013
@mayteluy4013 4 жыл бұрын
@@a.e2106 muchísimas gracias, tu también cuidate mucho por favor de verdad gracias por entenderme
@3c2b1aaabc7
@3c2b1aaabc7 3 жыл бұрын
Desde muy pequeña empecé a crear otros mundos y cada vez me hice más adicta sin darme cuenta. Ahora no puedo controlarlo y necesito escapar a mis mundos todos los días casi todo el tiempo, a veces deseo alejarme de la gente para poder seguir soñando en mi cuarto. Ahora se ha vuelto algo incontrolable que me está robando la vida y quiero dejarlo, el problema es que no puedo desprenderme de la gente y todas las cosas que tengo en mis sueños, les tengo afecto y siento que no podría vivir una vida sin sueños pero se que me está haciendo daño. ¿Alguien que pasa por la misma situación tiene un consejo?
@litium2896
@litium2896 3 жыл бұрын
Me pasa exactamente lo mismo! Deberíamos crear un grupo para los que nos sucede
@3c2b1aaabc7
@3c2b1aaabc7 3 жыл бұрын
@@litium2896 No sería mala idea, pero me aterra la idea de dejar mis mundos, son como mi refugio
@sherlynvannesageredalemus2533
@sherlynvannesageredalemus2533 2 жыл бұрын
Te entiendo completamente, me pasa lo mismo, me tranquiliza saber que no soy la única y que ahy personas que me entienden aunque no las conozca.
@mariaguadalupevilchisvilch8689
@mariaguadalupevilchisvilch8689 Жыл бұрын
A mi me pasa solamente cuando tengo recuerdos dolorosos o cuando estoy iracunda, pero es una forma del cerebro de protegerse, cuando se esta sano emocionalmente vuelves a la realidad y reconoces que es solo una fantasía.
@nallehidrey
@nallehidrey 2 жыл бұрын
Yo sabía que todo me lo imaginaba pero cuando una ves llegue a sentir mi realidad me dio como ansiedad y dolor de cabeza. Me pasa en las noches/madrugadas. Y una noche me surgió la duda de será malo esto y me dije a mi misma no cuando yo quiera lo dejo de hacer y Zaz se volvió adiccion a un grado de hasta llorar por que en mi fantasía me cambiaban por otra mejor amiga
@linx9679
@linx9679 Жыл бұрын
WoW... Pues soy un tipo con suerte... Además de entrar y salir como y cuando me da la gana, es algo que aprovecho para aprender muchísimas cosas. Aprovecho ese estado para repetir una y otra vez lo que sea que quiera aprender y, parece mentira, pero cuando luego me pongo manos a la obra tengo la sensación de eso, haberlo hecho ya mil veces, con los, obviamente, beneficios que te da la "experiencia" 🤷🏼‍♂️
@worldsylvanaswindrunnerlb
@worldsylvanaswindrunnerlb 5 ай бұрын
Este problema viene desde que era niño, de hecho cuando iba a la escuela todos mis compañeros me trataban mal, me decía lagartija y empecé a imaginar que tenía amigos imaginarios, ellos solo vinieron, y claro con el pasar al tiempo empecé a imaginar historia en mi cabeza que terminaban cuando llegaba a casa como si ellos se fueran yo lo podía controlar, sin embargo después mis personajes favoritos aquellos que me gustaban estaban conmigo y después se iban, sin embargo con el pasar del tiempo comencé a imaginar historias y escribirlas pero esto se volvió mqs grande, empecé a imaginar más seguido, más y más, y ahora esos personajes tomaron mi vida, ellos actúan en mi cabeza, yo hago todo los que los personajes hacen en mi cabeza, me siento tan mal porque está cosa me distrae en mi cabeza, me hace daño en la vida porque no lo puedo contralorar, mis padres se enojan por mi movimientos recurrentes, al hacer gesto, al abrir la boca, hablar sola, haces movimientos con la mano porque son los personajes que actúan en mi cabeza. Ya no se que hacer, aún así tengo algo más en mi cabeza, algo malo.
@EntiendeTuMente
@EntiendeTuMente 5 ай бұрын
Hola @worldsylvanaswindrunnerlb. Apreciamos tu mensaje y te agradecemos que nos compartas estas palabras. Nuestro objetivo es acompañar a base de pódcast y animar a pensar en aquello que pensamos/sentimos. Siempre animamos a pedir ayuda cuando alguien vea que aquello que le sucede le limita en su día a día. ¡Te animamos a buscar en tu entorno algún profesional para que te acompañe en este momento! Tal vez el primer paso pueda ser charlar con alguien de tu entorno que te de la confianza necesaria para compartir lo que sientes, o directamente recurrir a un profesional de la psicoterapia (en caso de que te lo puedas permitir), o a una asociación que brinde un acompañamiento profesional (si en este momento no puedes acceder a una terapia pública o privada). Te mandamos un fuerte abrazo.
@carmenrivero894
@carmenrivero894 Жыл бұрын
A mi me pasa cotidianamente. Lo resolvi empezando un taller de guion de cine. Escribir sirve mucho para hacer algo productivo con eso y de paso haces algo en el mundo real
@EntiendeTuMente
@EntiendeTuMente Жыл бұрын
Hola Carmen, la escritura nos parece un ejercicio fantástico. ¡Muchas gracias por la recomendación! Un abrazo.
@SakuRaku_
@SakuRaku_ 3 ай бұрын
Yo me quedo perdida en estobal punto de procrastinar ensoñando todo el día. Minimo unas 5 o 6 historias nuevas o de repente una continuación de algunas anteriores. No sé como es que me termino recordando y siguiendo las historias.
@itsme1939
@itsme1939 3 жыл бұрын
Estoy muy desesperada, por favor alguien me de una solución a esto
@AlejandroLopez-fu3cj
@AlejandroLopez-fu3cj 3 жыл бұрын
Yo sueño ya asta inconsciente y me cuesta un montón concentrarme en el trabajo
@maiusita1121
@maiusita1121 3 жыл бұрын
Yo lo que estoy haciendo ahora es que escribo una novela en Wattpad para dejar de imaginarme una vida
@gracianagomez4680
@gracianagomez4680 3 жыл бұрын
Hola si no te molesta como se llama? Así la busco,capaz me interese.
@maiusita1121
@maiusita1121 3 жыл бұрын
@@gracianagomez4680 hola, em no creo que te interés, pero se llama “volvernos a ver” es una historia que por mucho tiempo imagine y ahora tome la decisión de escribirla y ya no imagino tanto
@gracianagomez4680
@gracianagomez4680 3 жыл бұрын
@@maiusita1121 Muchas gracias,veré si me interesa:).
@ynctr
@ynctr 3 жыл бұрын
Yo la leería :)
@aldomijaelavilamaradiaga9807
@aldomijaelavilamaradiaga9807 2 жыл бұрын
Pues yo lo tengo pero lo uso nada mas para crear historias de wattpad y actualmente ando creando un borrador para mi novela y entro en ese mundo cuando no tengo nada que hacer
@XxcainzxX
@XxcainzxX 2 жыл бұрын
Yo por ratos de una media hora me voy pero después de ese rato me empieza a doler la cabeza
@QueenBeeJ
@QueenBeeJ 2 жыл бұрын
no si a ustedes les pasa, que es como una droga, cuando dejar de soñar mucho rato, te da como ansiedad, aburrimiento, y entonces uno vuelve a la ensoñación
@majomorenovillalbad2783
@majomorenovillalbad2783 2 жыл бұрын
EXACTO
@destroyerguest9560
@destroyerguest9560 2 жыл бұрын
Quieres hablar me siento identificado con los síntomas
@destroyerguest9560
@destroyerguest9560 2 жыл бұрын
Tienes algún número de WhatsApp
@darcybenitez454
@darcybenitez454 6 жыл бұрын
pueden subir más información sobre el tema
@EntiendeTuMente
@EntiendeTuMente 5 жыл бұрын
Saludos Darcy. En esta próxima temporada buscaremos la forma de ampliar información. Un abrazo.
@eusebiodariogaibornavarro3639
@eusebiodariogaibornavarro3639 5 жыл бұрын
Jajaja eso significa que ya no van hablar más del tema
@johisguerrero3185
@johisguerrero3185 4 жыл бұрын
@@eusebiodariogaibornavarro3639 😂😂😂👌
@camiiiiXD
@camiiiiXD 3 жыл бұрын
hola quería saber si es normal dedicar 2 horas o un poquito más de mi día a imaginarme o actuar escenarios falsos escuchando música fuerte gracias a eso estoy teniendo algunos problemas en la escuela. lo vengo haciendo desde hace 3 años pero hace 3 meses lo hago todos los días no quiero auto diagnosticarme ni nada por eso pregunto para saber si tengo que ir a hablar con un psicólogo
@Agustina18xx
@Agustina18xx 3 жыл бұрын
O sea normal normal no lo es pero no es tanto si te molesta anda a un psicólogo xxddddd
Los complejos #038
18:09
Entiende Tu Mente
Рет қаралды 34 М.
Personas Tóxicas #034
16:50
Entiende Tu Mente
Рет қаралды 35 М.
Did you believe it was real? #tiktok
00:25
Анастасия Тарасова
Рет қаралды 56 МЛН
버블티로 체감되는 요즘 물가
00:16
진영민yeongmin
Рет қаралды 127 МЛН
La profecía autocumplida o el Efecto Pigmalión #028
18:53
Entiende Tu Mente
Рет қаралды 43 М.
¿Es tan difícil cambiar de hábitos? ¿Cómo hacerlo? #027
20:43
Entiende Tu Mente
Рет қаралды 84 М.
El apego emocional #036
20:45
Entiende Tu Mente
Рет қаралды 77 М.
Personas con Alta Sensibilidad (PAS) #035
17:44
Entiende Tu Mente
Рет қаралды 185 М.
La timidez #026
17:25
Entiende Tu Mente
Рет қаралды 28 М.
La crisis de los 40 y otras crisis vitales #033
17:27
Entiende Tu Mente
Рет қаралды 13 М.
Asertividad, algo más que saber decir NO #003
17:59
Entiende Tu Mente
Рет қаралды 105 М.
La Resiliencia #023
17:16
Entiende Tu Mente
Рет қаралды 41 М.
La dispersión mental  #043
18:57
Entiende Tu Mente
Рет қаралды 33 М.
Radmiru small or big? 🤔 #shorts
0:18
radmiru
Рет қаралды 11 МЛН
ЕНЕШКА 2 СЕЗОН | 3-бөлім | АНГЛИЯҒА КЕТЕМІН!
28:02
БУДЕТ ЗНАТЬ КАК ОБИЖАТЬ БАБУШКУ
0:18
МАКАРОН
Рет қаралды 1,5 МЛН
Не плавайте тут! 🏊🚫
0:24
Взрывная История
Рет қаралды 6 МЛН
Простой дворник с большим сердцем 🫶
0:25
마시멜로우로 체감되는 요즘 물가
0:20
진영민yeongmin
Рет қаралды 28 МЛН